I survived a terrorist attack. Here's what I learned | Gill Hicks

Μετάφραση: Michalis Pappas Επιμέλεια: Antonis Isaakidis

I could never have imagined

Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ

that a 19-year-old suicide bomber

ότι ένας 19χρονος βομβιστής αυτοκτονίας

would actually teach me a valuable lesson.

παραδόξως θα μου μάθαινε κάτι πολύτιμο.

But he did.

Αλλά το έκανε.

He taught me to never presume anything

Μου έμαθε να μην θεωρώ τίποτα δεδομένο

about anyone you don't know.

για οποιονδήποτε δεν ξέρω.

On a Thursday morning in July 2005,

Μια Πέμπτη πρωί τον Ιούλιο του 2005,

the bomber and I, unknowingly,

ο βομβιστής κι εγώ, εν αγνοία μας

boarded the same train carriage at the same time,

μπήκαμε στο ίδιο βαγόνι τρένου την ίδια ώρα,

standing, apparently, just feet apart.

κι απείχαμε, προφανώς, μόλις μερικά εκατοστά.

I didn't see him.

Δεν τον είδα.

Actually, I didn't see anyone.

Στην πραγματικότητα, δεν είδα κανέναν.

You know not to look at anyone on the Tube,

Ξέρετε, δεν πρέπει να κοιτάς κανέναν στο μετρό,

but I guess he saw me.

αλλά μάλλον αυτός με είδε.

I guess he looked at all of us,

Μάλλον μας κοίταξε όλους,

as his hand hovered over the detonation switch.

καθώς το χέρι του αιωρούνταν πάνω από το κουμπί του εκρηκτικού μηχανισμού.

I've often wondered: What was he thinking?

Συχνά αναρωτιέμαι: τι να σκεφτόταν;

Especially in those final seconds.

Ειδικά εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα.

I know it wasn't personal.

Ξέρω ότι δεν ήταν προσωπικό.

He didn't set out to kill or maim me, Gill Hicks.

Δεν βγήκε να σκοτώσει εμένα, την Τζιλ Χικς.

I mean -- he didn't know me.

Εννοώ... δεν με ήξερε.

No.

Όχι.

Instead, he gave me

Αντίθετα, μου έβαλε

an unwarranted and an unwanted label.

μια αδικαιολόγητη και ανεπιθύμητη ταμπέλα.

I had become the enemy.

Είχα γίνει ο εχθρός.

To him, I was the "other,"

Για εκείνον, ήμουν ο «άλλος»,

the "them," as opposed to "us."

οι «άλλοι», σε αντίθεση με το «εμείς».

The label "enemy" allowed him to dehumanize us.

Η ταμπέλα «εχθρός» του επέτρεπε να μας αποκτηνώσει.

It allowed him to push that button.

Του επέτρεπε να πατήσει εκείνο το κουμπί.

And he wasn't selective.

Και δεν ήταν επιλεκτικός.

Twenty-six precious lives were taken in my carriage alone,

Είκοσι έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μόνο στο δικό μου βαγόνι,

and I was almost one of them.

και παραλίγο να ήμουν ένας απ' αυτούς.

In the time it takes to draw a breath,

Σε χρόνο μιας ανάσας,

we were plunged into a darkness so immense

είχαμε βουτήξει σ' ένα σκοτάδι τόσο απέραντο

that it was almost tangible;

που ήταν σχεδόν χειροπιαστό,

what I imagine wading through tar might be like.

αυτό που φαντάζομαι πώς είναι να περπατάς στην πίσσα.

We didn't know we were the enemy.

Δεν ξέραμε ότι ήμασταν ο εχθρός.

We were just a bunch of commuters who, minutes earlier,

Ήμασταν ένα τσούρμο ανθρώπων που πήγαιναν στις δουλειές τους και, λεπτά νωρίτερα,

had followed the Tube etiquette:

είχαμε ακολουθήσει το πρότυπο συμπεριφοράς του μετρό:

no direct eye contact,

καμία άμεση οπτική επαφή,

no talking

χωρίς να μιλάμε,

and absolutely no conversation.

και σίγουρα χωρίς να συζητάμε.

But in the lifting of the darkness,

Αλλά μέσα στο σκοτάδι που υψωνόταν,

we were reaching out.

ήρθαμε πιο κοντά.

We were helping each other.

Βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον.

We were calling out our names,

Φωνάζαμε τα ονόματα μας,

a little bit like a roll call,

σαν να παίρναμε παρουσίες,

waiting for responses.

περιμένοντας ανταπόκριση.

"I'm Gill. I'm here.

«Είμαι η Τζιλ. Είμαι εδώ.

I'm alive.

Είμαι ζωντανή.

OK."

Εντάξει».

"I'm Gill.

«Είμαι η Τζιλ.

Here.

Εδώ.

Alive.

Ζωντανή.

OK."

Εντάξει».

I didn't know Alison.

Δεν ήξερα την Άλισον.

But I listened for her check-ins every few minutes.

Αλλά άκουγα τη φωνή της κάθε λίγα λεπτά.

I didn't know Richard.

Δεν ήξερα τον Ρίτσαρντ.

But it mattered to me that he survived.

Αλλά είχε σημασία για μένα το ότι επέζησε.

All I shared with them

Το μόνο που μοιράστηκα μαζί τους

was my first name.

ήταν το μικρό μου όνομα.

They didn't know

Δεν ήξεραν

that I was a head of a department at the Design Council.

ότι ήμουν επικεφαλής ενός τμήματος στο Συμβούλιο Σχεδιασμού.

And here is my beloved briefcase,

Κι εδώ είναι ο αγαπημένος μου χαρτοφύλακας.

also rescued from that morning.

που επίσης διασώθηκε εκείνο το πρωί.

They didn't know that I published architecture and design journals,

Δεν ήξεραν ότι εξέδιδα περιοδικά αρχιτεκτονικής και σχεδίου,

that I was a Fellow of the Royal Society of Arts,

ότι ήμουν μέλος της Βασιλικής Εταιρίας Καλών Τεχνών,

that I wore black --

ότι φορούσα μαύρα,

still do --

ακόμα φοράω,

that I smoked cigarillos.

ότι κάπνιζα πουράκια.

I don't smoke cigarillos anymore.

Δεν καπνίζω πουράκια πια.

I drank gin and I watched TED Talks,

Έπινα τζιν και παρακολουθούσα ομιλίες TED,

of course, never dreaming that one day I would be standing,

φυσικά, δεν μου είχε περάσει ποτέ απ' το μυαλό ότι μια μέρα θα στεκόμουν,

balancing on prosthetic legs,

ισορροπώντας σε προσθετικά πόδια,

giving a talk.

δίνοντας ομιλία.

I was a young Australian woman doing extraordinary things in London.

Ήμουν μια νέα γυναίκα από την Αυστραλία που έκανε εξαιρετικά πράγματα στο Λονδίνο.

And I wasn't ready for that all to end.

Και δεν ήμουν έτοιμη για να τελειώσουν όλα αυτά.

I was so determined to survive

Ήμουν τόσο αποφασισμένη να επιζήσω

that I used my scarf to tie tourniquets around the tops of my legs,

που χρησιμοποίησα το φουλάρι μου ως αιμοστατική ταινία γύρω απ' τα πόδια μου.

and I just shut everything and everyone out,

και αγνόησα τους πάντες και τα πάντα,

to focus, to listen to myself,

για να συγκεντρωθώ, ν' ακούσω τον εαυτό μου,

to be guided by instinct alone.

για να με καθοδηγήσει μόνο το ένστικτο μου.

I lowered my breathing rate.

Μείωσα τον ρυθμό της αναπνοής μου.

I elevated my thighs.

Ανασήκωσα τους μηρούς μου.

I held myself upright

Κρατούσα τον εαυτό μου όρθιο

and I fought the urge to close my eyes.

και πάλευα με την έντονη επιθυμία να κλείσω τα μάτια μου.

I held on for almost an hour,

Άντεξα περίπου μια ώρα,

an hour to contemplate the whole of my life

μια ώρα που σκέφτηκα το σύνολο της ζωής μου

up until this point.

μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Perhaps I should have done more.

Ίσως θα έπρεπε να έχω κάνει περισσότερα.

Perhaps I could have lived more, seen more.

Ίσως θα έπρεπε να έχω ζήσει περισσότερο, να έχω δει περισσότερα.

Maybe I should have gone running, dancing, taken up yoga.

Ίσως θα έπρεπε να πηγαίνω για τρέξιμο, για χορό, να έχω ξεκινήσει γιόγκα.

But my priority and my focus was always my work.

Αλλά η προτεραιότητα μου και το επίκεντρό μου ήταν πάντα η δουλειά μου.

I lived to work.

Ζούσα για να δουλεύω.

Who I was on my business card

Αυτή που ήμουν στην επαγγελματική μου κάρτα

mattered to me.

είχε σημασία για μένα.

But it didn't matter down in that tunnel.

Αλλά δεν είχε σημασία μέσα σ' εκείνη τη σήραγγα.

By the time I felt that first touch

Μέχρι να νιώσω εκείνο το πρώτο άγγιγμα

from one of my rescuers,

από τους διασώστες μου,

I was unable to speak,

Δεν μπορούσα να μιλήσω,

unable to say even a small word, like "Gill."

δεν μπορούσα να προφέρω ούτε μια μικρή λέξη, όπως «Τζιλ».

I surrendered my body to them.

Παρέδωσα το σώμα μου σ' εκείνους.

I had done all I possibly could,

Είχα κάνει ό,τι μπορούσα,

and now I was in their hands.

και τώρα ήμουν στα χέρια τους.

I understood

Κατάλαβα

just who and what humanity really is,

ακριβώς ποιος και τι είναι η ανθρωπότητα πραγματικά,

when I first saw the ID tag

όταν είδα πρώτη φορά το αναγνωριστικό καρτελάκι

that was given to me when I was admitted to hospital.

που μου δόθηκε όταν μπήκα στο νοσοκομείο.

And it read:

Κι έλεγε:

"One unknown estimated female."

«Μία άγνωστη θεωρούμενη γυναίκα».

One unknown estimated female.

Μία άγνωστη θεωρούμενη γυναίκα.

Those four words were my gift.

Αυτές οι τέσσερις λέξεις ήταν το δώρο μου.

What they told me very clearly

Αυτό που μου είπαν πολύ ξεκάθαρα

was that my life was saved,

ήταν ότι η ζωή μου είχε σωθεί,

purely because I was a human being.

απλώς γιατί ήμουν ένας άνθρωπος.

Difference of any kind made no difference

Η όποια διαφορά δεν έκανε διαφορά

to the extraordinary lengths that the rescuers were prepared to go

στο πόσο πραγματικά μακριά ήταν διατεθειμένοι να φτάσουν οι διασώστες

to save my life,

για να μου σώσουν τη ζωή,

to save as many unknowns as they could,

για να σώσουν όσους αγνώστους μπορούσαν,

and putting their own lives at risk.

βάζοντας σε κίνδυνο τις δικές τους ζωές.

To them, it didn't matter if I was rich or poor,

Γι' αυτούς δεν είχε σημασία αν ήμουν φτωχή ή πλούσια,

the color of my skin,

το χρώμα του δέρματός μου,

whether I was male or female,

αν ήμουν άντρας ή γυναίκα,

my sexual orientation,

ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός,

who I voted for,

ποιoν είχα ψηφίσει,

whether I was educated,

αν ήμουν μορφωμένη,

if I had a faith or no faith at all.

αν ήμουν θρήσκα ή άθεη.

Nothing mattered

Τίποτα δεν είχε σημασία

other than I was a precious human life.

εκτός απ' το ότι ήμουν μια πολύτιμη ανθρώπινη ζωή.

I see myself as a living fact.

Βλέπω τον εαυτό μου ως ένα ζωντανό παράδειγμα.

I am proof

Είμαι η απόδειξη

that unconditional love and respect can not only save,

ότι η άνευ όρων αγάπη και ο σεβασμός μπορούν όχι μόνο να σώσουν,

but it can transform lives.

αλλά μπορούν να μεταμορφώσουν ζωές.

Here is a wonderful image of one of my rescuers, Andy, and I

Εδώ είναι μια υπέροχη φωτογραφία ενός απ' τους διασώστες μου, του Άντυ, κι εμένα

taken just last year.

τραβηγμένη μόλις πέρσι.

Ten years after the event,

Δέκα χρόνια μετά το γεγονός,

and here we are, arm in arm.

κι είμαστε εδώ, αγκαλιασμένοι.

Throughout all the chaos,

Μέσα σε όλο το χάος,

my hand was held tightly.

μου κρατούσαν το χέρι σφιχτά.

My face was stroked gently.

Μου χάιδευαν απαλά το πρόσωπο.

What did I feel?

Τι ένιωθα;

I felt loved.

Ένιωθα ότι μ' αγαπούν.

What's shielded me from hatred and wanting retribution,

Αυτό που με θωράκισε από το μίσος και την επιθυμία αντεκδίκησης,

what's given me the courage to say:

που μου έδωσε τo θάρρος να πω:

this ends with me

αυτό τελειώνει μ' εμένα

is love.

είναι η αγάπη.

I was loved.

Με αγαπούσαν.

I believe the potential for widespread positive change

Πιστεύω ότι η δυνατότητα για ευρέως διαδεδομένη θετική αλλαγή

is absolutely enormous

είναι απίστευτα μεγάλη

because I know what we're capable of.

γιατί ξέρω για τι είμαστε ικανοί.

I know the brilliance of humanity.

Ξέρω τη λαμπρότητα της ανθρωπότητας.

So this leaves me with some pretty big things to ponder

Οπότε μου απομένουν κάποια αρκετά μεγάλα ζητήματα για να σκεφτώ

and some questions for us all to consider:

και κάποια ερωτήματα για ν' αναλογιστούμε όλοι μας:

Is what unites us not far greater than what can ever divide?

Είναι αυτό που μας ενώνει πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που μπορεί ποτέ να μας χωρίσει;

Does it have to take a tragedy or a disaster

Χρειάζεται να γίνει μια τραγωδία ή μια καταστροφή

for us to feel deeply connected as one species,

για να νιώσουμε βαθιά συνδεδεμένοι ως ένα είδος,

as human beings?

ως άνθρωποι;

And when will we embrace the wisdom of our era

Και πότε θα ασπαστούμε τη σοφία των καιρών μας

to rise above mere tolerance

να ξεπεράσουμε την απλή ανοχή

and move to an acceptance

και να κινηθούμε περισσότερο σε μια αποδοχή

for all who are only a label until we know them?

για όλους αυτούς που είναι μια ταμπέλα μέχρι τους γνωρίσουμε;

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)