The danger of hiding who you are | Morgana Bailey

مورگانا بیلی: خطر پنهان کردن آنچه هستید

Translator: Mohammad Javanshah Reviewer: Saeid Saadat Talab

When I was young, I prided myself as a nonconformist

در دوره جوانی به خاطر دگراندیش بودنم

in the conservative U.S. state I live in, Kansas.

در جو محافظه کارانه کانزاس که در آن زندگی می کردم به خود می‌بالیدم

I didn't follow along with the crowd.

من از اجتماع پیروی نمی‌کردم.

I wasn't afraid to try weird clothing trends or hairstyles.

از امتحان کردن لباس‌های عجیب یا مدلهای مو هراسی نداشتم.

I was outspoken and extremely social.

بسیار اجتماعی و صریح بودم.

Even these pictures and postcards of my London semester abroad 16 years ago

حتی این تصاویر و کارت پستالها از ترم خارج کشورم در لندن در ۱۶ سال پیش

show that I obviously didn't care if I was perceived as weird or different.

به وضوح نشان می‌دهد اهمیتی نمی‌دادم اگر به عنوان یک فرد متفاوت و عجیب شناخته می‌شدم.

(Laughter)

(خنده حضار)

But that same year I was in London, 16 years ago,

اما همان ۱۶ سال پیش که در لندن بودم،

I realized something about myself that actually was somewhat unique,

چیزی در مورد خودم متوجه شدم که در واقع چیز خاصی بود

and that changed everything.

و همه چیز را تغیر داد.

I became the opposite of who I thought I once was.

تبدیل به معکوس آنچه که بودم، شدم.

I stayed in my room instead of socializing.

به جای اجتماعی بودن در اتاقم ماندم.

I stopped engaging in clubs and leadership activities.

اشتغال در کلوپ و فعالیت‌های رهبری را متوقف کردم.

I didn't want to stand out in the crowd anymore.

دیگر به هیچ وجه نمی‌خواستم میان جمعیت برجسته باشم.

I told myself it was because I was growing up and maturing,

به خودم گفتم دلیلش این است که دارم بزرگ و بالغ می شوم،

not that I was suddenly looking for acceptance.

نه اینکه به طور ناگهانی به دنبال پذیرفته شدن هستم.

I had always assumed I was immune to needing acceptance.

همیشه فرض کرده بودم که بی نیاز از پذیرش ام.

After all, I was a bit unconventional.

بعد از همه ی این‌ها، کمی غیر متعارف شدم.

But I realize now

اما حالا می‌فهمم

that the moment I realized something was different about me

آن لحظه که متوجه چیزی متفاوت در مورد خود شدم

was the exact same moment that I began conforming and hiding.

دقیقا مصادف لحظه‌ای بود که من منطبق و پنهان شدن را شروع کردم.

Hiding is a progressive habit,

پنهان شدن یک عادت پیشرونده است.

and once you start hiding,

و از زمانی که شروع به پنهان شدن می‌کنید

it becomes harder and harder to step forward and speak out.

پا پیش گذاشتن و صحبت کردن سخت و سخت تر می‌شود.

In fact, even now,

در حقیقت حتی حالا

when I was talking to people about what this talk was about,

وقتی که با افراد در مورد موضوع این سخنرانی صحبت می‌کردم

I made up a cover story

یک روایت پوششی ایجاد کردم

and I even hid the truth about my TED Talk.

و حتی حقیقت را در مورد سخن رانی TEDام مخفی کردم.

So it is fitting and scary

پس تشنج زا و ترسناک است

that I have returned to this city 16 years later

که پس از ۱۶ سال به این شهر بازگشتم

and I have chosen this stage to finally stop hiding.

و این صحنه را انتخاب کرده‌ام تا در نهایت پنهان کردن را متوقف کنم.

What have I been hiding for 16 years?

چه چیزی را به مدت ۱۶ سال پنهان می‌کردم؟

I am a lesbian.

من یک همجنسگرا هستم.

(Applause)

(تشویق حضار)

Thank you.

متشکرم.

I've struggled to say those words,

برای بیان آن کلمات تقلا کرده‌ام،

because I didn't want to be defined by them.

به خاطر اینکه نمی‌خواستم دیگران قضاوتم کنند.

Every time I would think about coming out in the past,

در گذشته هر بار که به آشکارسازی خود فکر می‌کردم،

I would think to myself, but I just want to be known as Morgana,

در مورد خودم فکر می کردم اما من فقط می خواهم به عنوان مورگانا شناخته شوم،

uniquely Morgana,

به طور خاص مورگانا،

but not "my lesbian friend Morgana," or "my gay coworker Morgana."

نه " دوست همجنسگرای من مورگانا ،" یا " همکار همجنسگرای من مورگانا."

Just Morgana.

فقط مورگانا.

For those of you from large metropolitan areas,

برای برخی از شما که ساکن کلان‌شهرها هستید

this may not seem like a big deal to you.

این موضوع ممکن است مسئله مهمی به نظر نیاید.

It may seem strange that I have suppressed the truth

شاید عجیب به نظر برسد که من حقیقت را سرکوب کرده‌ام

and hidden this for so long.

و این موضوع را برای مدت طولانی پنهان کرده‌ام.

But I was paralyzed by my fear of not being accepted.

اما من توسط ترس از عدم پذیرفته شدنم فلج شده بودم.

And I'm not alone, of course.

و البته که من تنها نیستم.

A 2013 Deloitte study found that a surprisingly large number of people

مطالعه شرکت دیلویت در سال به این تتیجه رسید که تعداد زیاد از مردم

جنبه‌های هویتی خودشان را پنهان می‌کنند.

hide aspects of their identity.

Of all the employees they surveyed,

از تمامی کارمندانی که آنها مطالعه کردند

61 percent reported changing an aspect of their behavior or their appearance

۶۱ درصد بیان کردند که یک جنبه از رفتار یا ظاهرشان را

in order to fit in at work.

به منظورسازگاری با محیط کار تغییر می‌دهند.

Of all the gay, lesbian and bisexual employees,

از کل همجنسگراها وکارکنان دوجنسگرا

83 percent admitted to changing some aspects of themselves

۸۳ درصد تغییر دادن بعضی از جنبه هایشان را تایید کردند.

so they would not appear at work "too gay."

زیرا نمی‌خواستند در محل کار "بیش از حد همجنسگرا " به نظر برسند.

The study found that even in companies

این مطالعه نشان داد که حتی در شرکت‌هایی

with diversity policies and inclusion programs,

با سیاستهای تنوع گرا و برنامه عدم تفکیک (جنسی، مذهبی، قومی و ...)

employees struggle to be themselves at work

کارمندان در محیط کار برای «خودشان بودن» مبارزه می کنند.

because they believe conformity is critical

زیرا معتقدند انطباق یک امر حیاتی

to their long-term career advancement.

برای پیشرفت حرفه ای بلند مدت آنها است.

And while I was surprised that so many people just like me

و حیرت کردم از این که بسیاری از مردم مانند من

waste so much energy trying to hide themselves,

انرژی زیادی را در تلاش برای پنهان کردن خودشان هدر می‌دهند.

I was scared when I discovered that my silence

زمانی که کشف کردم پیامد سکوتم

has life-or-death consequences and long-term social repercussions.

مرگ وزندگی است و چه پیامدهای بلند مدت اجتماعی دارد به خود لرزیدم.

دوازده سال:

Twelve years:

the length by which life expectancy is shortened

طول سالهایی که شاخص امید زندگی همجنسگرایان و دوجنسگرایان

for gay, lesbian and bisexual people in highly anti-gay communities

در جوامع شدیدا ضد همجنسگرایی

compared to accepting communities.

در مقایسه با جوامع پذیرنده آنان کوتاه تر شده است.

Twelve years reduced life expectancy.

امید به زندگی ۱۲ سال کاهش یافته است.

When I read that in The Advocate magazine this year,

وقتی این گزارش را در مجله Advocate امسال خواندم

I realized I could no longer afford to keep silent.

فهمبدم که دیگر نمی‌نتوانم ساکت بمانم.

The effects of personal stress and social stigmas are a deadly combination.

تاثیرات استرس شخصی و انگ‌های اجتماعی یک ترکیب کشنده است.

The study found that gays in anti-gay communities

یافته‌های این پژوهش نشان داده که هم جنسگرایان در جوامع ضد هم جنسگرایی

had higher rates of heart disease, violence and suicide.

میزان بالاتری بیماری قلبی، خشنونت و خودکشی دارند.

What I once thought was simply a personal matter

متوجه شدم آنچه را که زمانی تصور می‌کردم تنها یک مسئله شخصی است

I realized had a ripple effect

دارای یک اثر موجی است

that went into the workplace and out into the community

که در محل کار و محیط اجتماعی نیز وارد شده

for every story just like mine.

و این ماجرا برای همه دقیقا مثل ماجرای من بود.

My choice to hide and not share who I really am

انتخاب من برای پنهان کردن و به اشتراک نگذاشتن کسی که واقعا هستم،

may have inadvertently contributed to this exact same environment

می‌تواند سهوا به حفظ دقیقا همین شرایط

and atmosphere of discrimination.

و فضای تبعیض آمیز کمک کند.

I'd always told myself there's no reason to share that I was gay,

همیشه به خود می‌گفتم که دلیلی برای بیان همجنسگر بودنم وجود ندارد.

but the idea that my silence has social consequences

اما این موضوع که سکوت من دارای پیامدهای اجتماعی است

was really driven home this year when I missed an opportunity

امسال برایم بسیار مورد تاکید قرار گرفت وقتی فرصت

to change the atmosphere of discrimination in my own home state of Kansas.

تغییر فضای تبعیض آمیز ایالت کانزاس که در آن ساکنم را از دست دادم.

In February, the Kansas House of Representatives brought up a bill for vote

در فوریه، خانه نمایندگان کنزاس لایحه ای را طرح کردند

that would have essentially allowed businesses

که به کسب و کارها اساسا اجازه

to use religious freedom as a reason to deny gays services.

استفاده از آزادی مذهبی به عنوان دلیلی برای محروم کردن استقاده همجنسگرایان از خدماتشان را می‌داد.

A former coworker and friend of mine

یکی از دوستانم که از همکاران سابق من است

has a father who serves in the Kansas House of Representatives.

پدری دارد که در خانه نمایندگان کانزاس شاغل است.

He voted in favor of the bill,

او به نفع لایحه رای داد،

in favor of a law that would allow businesses to not serve me.

به نفع قانونی که اجازه می‌دهد کسب و کارها به من سرویس ندهند.

How does my friend feel

احساس دوست من در مورد

about lesbian, gay, bisexual, transgender, queer and questioning people?

افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، تراجنسیتی، دگرباشان و ابهام داران چیست؟

How does her father feel?

احساس پدر او چگونه است؟

I don't know, because I was never honest with them about who I am.

نمی‌دانم، زیرا هیچ وقت با آنها درباره اینکه چه کسی هستم صادق نبودم.

And that shakes me to the core.

و آن اتقاق من را تا عمق وجودم لرزاند.

What if I had told her my story years ago?

چه می شد اگر من ماجرای خودم را سال‌های پیش به او گفته بودم؟

Could she have told her father my experience?

آیا اون می‌توانست تجربه ی من را به پدرش بگوید؟

Could I have ultimately helped change his vote?

آیا درنهایت می‌توانستم به عوض کردن رای او کمک کرده باشم؟

I will never know,

هیچ‌وقت نخواهم فهمید.

and that made me realize I had done nothing

و باعث شد که متوجه شوم، هیچ کاری نکرده بودم

to try to make a difference.

که تلاشی برای ایجاد تفاوتی به حساب آید.

How ironic that I work in human resources,

چه قدر مسخره است که من در منابع انسانی کار می کردم،

a profession that works to welcome,

حرفه ای که در جهت استقبال،

connect and encourage the development of employees,

ایجاد ارتباط و تشویق توسعه کارکنان فعالیت می‌کند.

a profession that advocates that the diversity of society

حرفه ای که از بازتاب تنوع اجتماعی

should be reflected in the workplace,

در محیط های کاری دفاع می کند

and yet I have done nothing to advocate for diversity.

و هنوز من هیچ کاری برای دفاع از این تنوع نکرده ام.

When I came to this company one year ago,

یک سال پیش که من به این شرکت آمدم،

I thought to myself, this company has anti-discrimination policies

با خودم فکر کردم این شرکت سیاست‌های ضد تبعیض دارد

that protect gay, lesbian, bisexual and transgender people.

که از همجنسگرایان، دو جنسگرایان و تراجنسیتی ها محافظت می کند.

Their commitment to diversity is evident through their global inclusion programs.

تعهدشان به تنوع، از برنامه های جامع عدم تفکیک آنها مشهود است.

When I walk through the doors of this company, I will finally come out.

زمانی که از در این شرکت وارد شوم نهایتا از پوسته خود بیرون خواهم آمد.

But I didn't.

اما نیامدم.

Instead of taking advantage of the opportunity,

به جای بهره گیری از این فرصت،

I did nothing.

هیچ کاری انجام ندادم.

(Applause)

(تشویق حضار)

When I was looking through my London journal and scrapbook

وقتی که به دفترخاطرات و دفترچه ی یادداشت

from my London semester abroad 16 years ago,

۱۶ سال پیش، از ترم خارج کشورم در لندن نگاه می‌کردم،

I came across this modified quote from Toni Morrison's book, "Paradise."

به این نقل قول دستکاری شده از کتاب تونی ماریسون "بهشت" برخوردم:

"There are more scary things inside than outside."

"در درون چیزهای ترسناک بیشتری وجود دارد تا در بیرون."

And then I wrote a note to myself at the bottom:

و سپس در زیر آن یک یادداشت برای خودم نوشته بودم:

"Remember this."

"این را به یاد بیاور."

I'm sure I was trying to encourage myself to get out and explore London,

منطمئنم که تلاش می کردم تا خود را به بیرون رفتن و گردش در لندن تشویق کنم،

but the message I missed was the need to start exploring and embracing myself.

اما پیامی را که از یاد برده بودم، نیاز به اکتشاف و پذیرش خودم بود.

What I didn't realize until all these years later

آنچه را که تا چند سال اخیر متوجه آن نشده بودم این بود که

is that the biggest obstacles I will ever have to overcome

بزرگترین مانعی را که همیشه میباید به آن غلبه میکردم

are my own fears and insecurities.

ترسها و احساس ناامنیهای خودم بود.

I believe that by facing my fears inside, I will be able to change reality outside.

باور دارم با روبرو شدن با ترسهای درونی ام، خواهم توانست تا واقعیت بیرونی را نیز تغییر دهم.

I made a choice today

امروز انتخاب کردم

to reveal a part of myself that I have hidden for too long.

تا بخشی از وجودم را که تا پیش از این پنهان کرده بودم آشکار سازم.

I hope that this means I will never hide again,

امیدوارم این بدان معنی باشد که دیگر هیچوقت دوباره پنهانش نکنم.

and I hope that by coming out today, I can do something to change the data

و امیدوارم با این برون ریزی امروزم بتوانم کاری برای تغییر دانسته‌ها انجام دهم

and also to help others who feel different be more themselves and more fulfilled

و همچنین به کسانی که حس می کنند متفاوت‌اند یاری کنم بیشتر خودشان باشند و

in both their professional and personal lives.

در هر دو بخش زندگی شغلی و شخصی شان بیشتر خودشان باشند و موفق تر شوند.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)