Jennifer Pahlka: Coding a better government

جنیفر پالکا: کد گذاری برای دولتی بهتر

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari

So a couple of years ago I started a program

خُب چند سال پیش من برنامه ای را شروع کردم

to try to get the rockstar tech and design people

که در اون سعی کردم با تکنولوژی بی نظیری، مردم را تشویق کنم

to take a year off

تا یکسال مرخصی کاری گرفته

and work in the one environment

و در محیطی کار کنند که نمایانگر تمام چیزهایی است که از اونها متنفرند،

that represents pretty much everything they're supposed to hate;

و در محیطی کار کنند که نمایانگر تمام چیزهایی است که از اونها متنفرند،

we have them work in government.

ازشون خواستیم که در بخش دولتی کار کنند.

The program is called Code for America,

نام این برنامه "کُد برای آمریکا" است،

and it's a little bit like a Peace Corps for geeks.

ویه کمی شبیه سپاه صلح افراد نابغه است.

We select a few fellows every year

ما هر ساله چند نفری انتخاب کرده تا در بخش دولتی شهر کار کنند.

and we have them work with city governments.

ما هر ساله چند نفری انتخاب کرده تا در بخش دولتی شهر کار کنند.

Instead of sending them off into the Third World,

به جای فرستادن آنها به کشورهای جهان سوم،

we send them into the wilds of City Hall.

اونا را به شهرداری بی در و پیکر می فرستیم.

And there they make great apps, they work with city staffers.

آنها در اونجا نرم افزارهای کاربردی بسیار خوبی درست می کنند، آنها با کارکنان شهرداری کار می کنند.

But really what they're doing is they're showing what's possible

اما در واقع می خواهند نشان بدهند که چه چیزهایی امروزه با کمک تکنولوژی امکان پذیر است.

with technology today.

اما در واقع می خواهند نشان بدهند که چه چیزهایی امروزه با کمک تکنولوژی امکان پذیر است.

So meet Al.

خُب بریم "اَل" را ملاقات کنیم.

Al is a fire hydrant in the city of Boston.

"اَل" ، یک شیر آتش نشانی در شهر بوستون است.

Here it kind of looks like he's looking for a date,

در اینجا یه جورایی به نظر می رسد که دنبال یه دوست می گرده،

but what he's really looking for is for someone to shovel him out when he gets snowed in,

اما او واقعا دنبال کسی است که وقتی برف می یاد، اونو با پارو از زیر برف بیرون بیاره،

because he knows he's not very good at fighting fires

چون می دونه وقتی زیر چهار فوت برف مدفون می شه، نمی تونه خیلی خوب با آتش سوزی مبارزه کنه.

when he's covered in four feet of snow.

چون می دونه وقتی زیر چهار فوت برف مدفون می شه، نمی تونه خیلی خوب با آتش سوزی مبارزه کنه.

Now how did he come to be looking for help

حالا چطور اون با این شیوۀ بسیار منحصر به فرد دنبال کمک می گرده؟

in this very unique manner?

حالا چطور اون با این شیوۀ بسیار منحصر به فرد دنبال کمک می گرده؟

We had a team of fellows in Boston last year

ما سال گذشته گروهی را از طریق برنامۀ "کد برای آمریکا" در بوستون داشتیم.

through the Code for America program.

ما سال گذشته گروهی را از طریق برنامۀ "کد برای آمریکا" در بوستون داشتیم.

They were there in February, and it snowed a lot in February last year.

آنها در ماه فوریه اونجا بود، و فوریه سال گذشته برف سنگینی اومد.

And they noticed that the city never gets

و اونها متوجه شدند که مردم شهرهیچوقت قادر نخواهد بود

to digging out these fire hydrants.

همۀ شیرهای آتش نشانی را از زیر برف بیرون بیاره.

But one fellow in particular,

اما یک شخص به طور خاص،

a guy named Erik Michaels-Ober,

فردی بنام "اریک مایکل-اوبر"،

noticed something else,

متوجه چیز دیگری شد،

and that's that citizens are shoveling out sidewalks

این که شهروندان درست جلوی این شیرهای آتش نشانی،

right in front of these things.

در حال پارو کردن پیاده روها هستند.

So he did what any good developer would do,

بدین ترتیب اون کاری رو انجام داد که هر طراحی انجام می ده،

he wrote an app.

او یک نرم افزار کاربردی ساخت.

It's a cute little app where you can adopt a fire hydrant.

این یک برنامۀ جالب نرم افزاری است که شما در آن می توانید یک شیر آتش نشانی را به سرپرستی قبول کنید.

So you agree to dig it out when it snows.

بدین ترتیب شما توافق می کنید که هنگام بارش برف، اونو از زیر برف بیرون بیارید.

If you do, you get to name it,

اگه اینکارو بکنید، اسمی براش انتخاب می کنید،

and he called the first one Al.

و اسم اولی رو "اَل" گذاشت.

And if you don't, someone can steal it from you.

و اگه اینکارو نکنید، کسی میتونه اونو ازتون بدزده.

So it's got cute little game dynamics on it.

اینجوری یه سری بازیهای کوچک جالب متحرک داره.

This is a modest little app.

این نرم افزار کوچیک معمولی است.

It's probably the smallest

احتمالا" کوچکترین برنامۀ نرم افزاری

of the 21 apps that the fellows wrote last year.

از بین 21 برنامه ایست که بچه ها پارسال نوشتند.

But it's doing something

اما کاری را می کنه

that no other government technology does.

که هیچ تکنولوژی دولت اونو انجام نداده.

It's spreading virally.

اون بسرعت در حال پیشرفت است.

There's a guy in the I.T. department of the City of Honolulu

یه نفر متخصص تکنولوژی در شهر هونولولو

who saw this app and realized

با دیدن این برنامۀ نرم افزاری ، به کاربرد اون پی برد

that he could use it, not for snow,

البته نه دربرف، بلکه با کمک اون از شهروندان بخواد که

but to get citizens to adopt tsunami sirens.

آژیرهای اخطار سونامی را به سرپرستی قبول کنند.

It's very important that these tsunami sirens work,

خیلی مهمه که این آژیرهای سونامی کار کنند،

but people steal the batteries out of them.

اما مردم باتریهای اونها را می دزدند.

So he's getting citizens to check on them.

بنابراین اون از شهروندان می خواد که مراقب اونها باشند.

And then Seattle decided to use it

و سپس شهرسیاتل تصمیم به استفاده از اون برنامه را گرفت

to get citizens to clear out clogged storm drains.

تا از شهروندان بخواد فاضلابهایی که در اثر طوفان مسدود شدند را تمیز کنند.

And Chicago just rolled it out

و شیکاگو به تازگی اون برنامه را بکار برده

to get people to sign up to shovel sidewalks when it snows.

تا از مردم بخواد برای پارو کردن پیاده روها هنگام برف ثبت نام کنند.

So we now know of nine cities

بنابراین ما در حال حاضر از نُه شهر خبر داریم

that are planning to use this.

که برای استفاده از این برنامه کاربردی، برنامه ریزی می کنند.

And this has spread just frictionlessly,

و این برنامه بدون هیچ اختلاف نظری، وبصورتی اصیل و طبیعی گسترش یافته است.

organically, naturally.

و این برنامه بدون هیچ اختلاف نظری، وبصورتی اصیل و طبیعی گسترش یافته است.

If you know anything about government technology,

اگر شما چیزی در مورد فن آوری دولت بدانید،

you know that this isn't how it normally goes.

می دونید که معمولا" چطور کار می کنه.

Procuring software usually takes a couple of years.

تولید نرم افزار معمولا چند سال طول می کشه.

We had a team that worked on a project in Boston last year

ما یه تیم سه نفره ای داشتیم که سال گذشته در بوستون

that took three people about two and a half months.

مشغول پروژه ای بودند که دو ماه و نیم بطول انجامید.

It was a way that parents could figure out

از اون راه والدین می تونستند بفهمند چه مدرسۀ دولتی برای فرزندانشان خوبه.

which were the right public schools for their kids.

از اون راه والدین می تونستند بفهمند چه مدرسۀ دولتی برای فرزندانشان خوبه.

We were told afterward that if that had gone through normal channels,

به ما گفتند که اگه اینکار از طریق کانال های عادی انجام شده بود،

it would have taken at least two years

حداقل دو سال طول می کشید

and it would have cost about two million dollars.

و هزینه ای حدود دو میلیون دلار در بر داشت.

And that's nothing.

و این که چیزی نیست.

There is one project in the California court system right now

در حال حاضر پروژه ای در سیستم دادگاه کالیفرنیا در حال انجام است

that so far cost taxpayers

که تا کنون دو میلیارد دلار برای مالیات دهندگان هزینه داشته

two billion dollars,

که تا کنون دو میلیارد دلار برای مالیات دهندگان هزینه داشته

and it doesn't work.

و کار هم نمی کنه.

And there are projects like this

پروژه های شبیه به این در تمام سطوح دولتی وجود دارند.

at every level of government.

پروژه های شبیه به این در تمام سطوح دولتی وجود دارند.

So an app that takes a couple of days to write

خُب برنامۀ کاربردی که در عرض چند روز نوشته شد

and then spreads virally,

بصورت همه گیری گسترش یافت،

that's sort of a shot across the bow

که مثل یه تیری از کمان به سمت نهاد های دولتی رها می شه.

to the institution of government.

که مثل یه تیری از کمان به سمت نهاد های دولتی رها می شه.

It suggests how government could work better --

این نشون می ده که چگونه دولت می تواند بهتر کار کند -

not more like a private company,

نه مثل یک شرکت خصوصی،

as many people think it should.

که به گمان بیشتر مردم می بایست مثل یک شرکت خصوصی باشه.

And not even like a tech company,

و نه حتی مثل یک شرکت فن آوری،

but more like the Internet itself.

بلکه بیشتر شبیه به خود اینترنت .

And that means permissionless,

و این یعنی نیازی به مجوز نداره،

it means open, it means generative.

این یعنی علنی و باز، یعنی تولید.

And that's important.

و این مهمه.

But what's more important about this app

اما آنچه در مورد این برنامه اهمیت بیشتری داره

is that it represents how a new generation

اینه که نشون می ده چگونه یک نسل جدید

is tackling the problem of government --

با مسائلی که دولت داره، برخورد می کنه -

not as the problem of an ossified institution,

نه به عنوان مشکلی که یه سازمان قدیمی و متحجّر درگیرش است،

but as a problem of collective action.

بلکه به عنوان مشکلی که اقدام جمعی را می طلبد.

And that's great news,

و این خبر خوبی است،

because, it turns out, we're very good at collective action

چون نشون می ده که ما در کارهای جمعی و با فن آوری دیجیتال ، بسیار خوب عمل می کنیم.

with digital technology.

چون نشون می ده که ما در کارهای جمعی و با فن آوری دیجیتال ، بسیار خوب عمل می کنیم.

Now there's a very large community of people

در حال حاضر یک جامعه بسیار زیادی از مردم وجود داره

that are building the tools that we need

که در حال ساخت ابزارهای مورد نیاز ما هستند

to do things together effectively.

تا کارهایی را با هم به طور موثر انجام دهیم.

It's not just Code for America fellows,

اینها فقط افراد گروه "کد برای آمریکا" نیستند،

there are hundreds of people all over the country

صدها نفر از مردم سراسر کشور بپا خواسته

that are standing and writing civic apps

و روزانه سرگرم نوشتن برنامه های شهری برای محلۀ خود هستند.

every day in their own communities.

و روزانه سرگرم نوشتن برنامه های شهری برای محلۀ خود هستند.

They haven't given up on government.

اونا از دولت نا امید نشدند.

They are frustrated as hell with it,

اونا از دولت جونشون به لب رسیده،

but they're not complaining about it,

اما شکایتی نمی کنند،

they're fixing it.

درستش می کنند.

And these folks know something

و این مردم چیزی را می دانند که ما از وجودش غافل بودیم.

that we've lost sight of.

و این مردم چیزی را می دانند که ما از وجودش غافل بودیم.

And that's that when you strip away all your feelings

اینه که وقتی شما تمام احساسات خود را درمورد

about politics and the line at the DMV

سیاست و صف جلوی اداره راهنمایی رانندگی

and all those other things

و تمام چیزهایی که دیوونشون هستیم، کنار بگذارید،

that we're really mad about,

و تمام چیزهایی که دیوونشون هستیم، کنار بگذارید،

government is, at its core,

دولت به صورت ذاتی،

in the words of Tim O'Reilly,

در کلمات " تیم اُ ریلی" خلاصه شده، ( بنیان گذاز نرم افزار منبع بازو مجانی)

"What we do together that we can't do alone."

"آنچه که به تنهایی قادر به انجامش نیستیم، با هم انجام می دهیم."

Now a lot of people have given up on government.

در حال حاضر بسیاری از مردم از دولت نا امید شدند.

And if you're one of those people,

و اگر شما یکی از این افراد هستید،

I would ask that you reconsider,

ازتون می خوام که تجدید نظر کنید،

because things are changing.

چرا که چیزهایی در حال تغییر است.

Politics is not changing;

سیاست تغییر نمی کنه؛

government is changing.

دولت در حال تغییر است.

And because government

و از آنجائیکه قدرت دولت در نهایت از ما سرچشمه می گیرد --

ultimately derives its power from us --

و از آنجائیکه سرچشمۀ قدرتِ دولت در نهایت از ماست --

remember "We the people?" --

به یاد داشته باشید: "ما مردم هستیم" -

how we think about it

طرز تفکر ما در مورد آن،

is going to effect how that change happens.

بر نوع ایجاد تغییر، تأ ثیر خواهد گذاشت.

Now I didn't know very much about government when I started this program.

زمانی که من این برنامه را آغازکردم، چیز زیادی از دولت نمی دونستم.

And like a lot of people,

و مانند بسیاری از مردم،

I thought government was basically about getting people elected to office.

فکر میکردم دولت اساسا یعنی انتخاب مردم برای کارهای دفتری.

Well after two years, I've come to the conclusion

خُب بعد از دو سال، به این نتیجه رسیدم

that, especially local government,

که دولت محلی علی الخصوص،

is about opossums.

درمورد ( مشکلات ) صاریغ ( پستانداری کوچک) است.

This is the call center for the services and information line.

این مرکز تماس برای ارائه خدمات و اطلاعات است.

It's generally where you will get

معمولا شما این را دریافت میکنید،اگه با شماره 311 در شهرتون تماس بگیرید.

if you call 311 in your city.

معمولا شما این را دریافت میکنید،اگه با شماره 311 در شهرتون تماس بگیرید.

If you should ever have the chance

اگر شما این شانس را داشته باشید

to staff your city's call center,

که برای مرکز تماس شهر خود، کارمند تعیین کنید،

as our fellow Scott Silverman did as part of the program --

همانگونه که همکار ما "اسکات سیلورمن" به عنوان بخشی از برنامه انجام داد،

in fact, they all do that --

-- درحقیقت همۀ اونا اینکارو کردند --

you will find that people call government

شما درمی یابید که مردم در مورد طیف وسیعی از مسائل با دولت تماس می گیرند،

with a very wide range of issues,

شما درمی یابید که مردم در مورد طیف وسیعی از مسائل با دولت تماس می گیرند،

including having an opossum stuck in your house.

از جمله اینکه یک صاریغ (موش اپوسوم) در خانه شان گیر کرده.

So Scott gets this call.

خُب، اسکات این مورد تلفنی را گرفت.

He types "Opossum" into this official knowledge base.

او لغت "صاریغ" را در این بخش رسمی اطلاعات تایپ کرد.

He doesn't really come up with anything. He starts with animal control.

واقعا چیزی دستگیرش نشد. او با کنترل حیوانات شروع کرد.

And finally, he says, "Look, can you just open all the doors to your house

و در نهایت گفت: "نگاه کن، می تونید همه درهای خانه خود را باز کرده

and play music really loud

وموزیکی با صدای واقعا بلند پخش کنید

and see if the thing leaves?"

و ببینید که اون از خونه خارج می شه؟"

So that worked. So booya for Scott.

بدین ترتیب اون راه کار کرد. پس یه هورا برای اسکات.

But that wasn't the end of the opossums.

اما این پایان صاریغ ها نیست.

Boston doesn't just have a call center.

بوستون فقط یک مرکز تماس نداره.

It has an app, a Web and mobile app,

یک نرم افزارکاربردی، یک شبکه اینترنتی و یک نرم افزارموبایل ،

called Citizens Connect.

به نام ارتباط شهروندی داره.

Now we didn't write this app.

در حال حاضر ما این برنامه را ننوشتیم.

This is the work of the very smart people

این کار افراد بسیار باهوشی است

at the Office of New Urban Mechanics in Boston.

که در دفتر "مکانیک جدید شهری" در بوستون کار می کنند.

So one day -- this is an actual report -- this came in:

خُب یه روز - این یه گزارش واقعیه - این تماس گرفته شد:

"Opossum in my trashcan. Can't tell if it's dead.

" صاریغ در سطل آشغال من. نمی دونم زنده است یا مرده.

How do I get this removed?"

چطور می تونم بیرونش بیارم؟ "

But what happens with Citizens Connect is different.

اما آنچه با نرم افزار " ارتباط شهروندی" اتفاق می افته، متفاوته.

So Scott was speaking person-to-person.

خُب، مکالمۀ اسکات از نوع فرد به فرد بود.

But on Citizens Connect everything is public,

اما در "ارتباط شهروندی" ، همه چیز عمومی است،

so everybody can see this.

بنابراین همه می تونند اون سؤال را ببینند.

And in this case, a neighbor saw it.

و در این مورد، یه همسایه اون سؤال را دید.

And the next report we got said,

و گزارش بعدی که گرفتیم این بود،

"I walked over to this location,

"من به این مکان رفتم،

found the trashcan behind the house.

سطل آشغال را در پشت خانه پیدا کردم.

Opossum? Check. Living? Yep.

صاریغ؟ درسته. زنده است؟ آره.

Turned trashcan on its side. Walked home.

سطل را یه وری کردم. رفتم خونه.

Goodnight sweet opossum."

شب بخیر صاریغ کوچولو. "

(Laughter)

(خنده حاضرین)

Pretty simple.

خیلی ساده است.

So this is great. This is the digital meeting the physical.

خُب این فوق العاده است. این اجتماع و ملاقات دیجیتال و فیزیک است.

And it's also a great example

وهمچنین مثال جالبی ازشرکت دولت در بازی منبع یابی جمعیت است.

of government getting in on the crowd-sourcing game.

وهمچنین مثال جالبی ازشرکت دولت در بازی منبع یابی جمعیت است.

But it's also a great example of government as a platform.

و نمونۀ فوق العاده ای از خط مشی دولت نیز است.

And I don't mean necessarily

و منظورم در اینجا لزوما" ،

a technological definition of platform here.

توصیف کلمۀ خط مشی از لحاظ تکنولوژیکی نیست.

I'm just talking about a platform for people

من فقط در مورد جایگاهی صحبت می کنم که در آن

to help themselves and to help others.

مردم به خود و دیگران کمک می کنند.

So one citizen helped another citizen,

بدین ترتیب ، یک شهروند به شهروند دیگری کمک می کند.

but government played a key role here.

اما دولت در اینجا نقش کلیدی دارد.

It connected those two people.

بین اون دو نفر ارتباط برقرار کرده.

And it could have connected them with government services if they'd been needed,

و می تونست با استفاده از سرویس دولتی در صورت نیاز، ارتباط اون دو نفر را برقرار کنه،

but a neighbor is a far better and cheaper alternative

اما یه همسایه جایگزین به مراتب بهتر و ارزان تری نسبت به سرویسهای دولتی است.

to government services.

اما یه همسایه جایگزین به مراتب بهتر و ارزان تری نسبت به سرویسهای دولتی است.

When one neighbor helps another,

وقتی یه همسایه به دیگری کمک می کنه،

we strengthen our communities.

ما جوامع مان را تقویت می کنیم.

We call animal control, it just costs a lot of money.

ما با سازمان کنترل حیوانات تماس می گیریم، این کلی هزینه دارد.

Now one of the important things we need to think about government

در حال حاضر یکی از چیزهایی که لازمه در مورد دولت در نظر بگیریم

is that it's not the same thing as politics.

اینه که این چیزی همچون سیاست نیست.

And most people get that,

و بسیاری از افراد اینو می دونند،

but they think that one is the input to the other.

اما فکر می کنند که یکی راه ورود به دیگری است.

That our input to the system of government

اینکه ورودی ما به سیستم دولت از طریق رای دادن است.

is voting.

اینکه ورودی ما به سیستم دولت از طریق رای دادن است.

Now how many times have we elected a political leader --

تا به حال چند بار ما یک رهبر سیاسی انتخاب کردیم -

and sometimes we spend a lot of energy

و گاهی اوقات مقدار زیادی انرژی صرف کردیم

getting a new political leader elected --

تا یه رهبر جدید سیاسی را روی کار بیاریم --

and then we sit back and we expect government

و سپس به نظاره نشسته و انتظار داریم

to reflect our values and meet our needs,

دولت ارزش ها و نیازهای ما را منعکس کند،

and then not that much changes?

و سپس تغییرات آنچنان فاحشی رخ نمی دهد؟

That's because government is like a vast ocean

دلیلش اینه که دولت مانند یک اقیانوس عظیم است

and politics is the six-inch layer on top.

و سیاست لایه شش اینچی در بالای اونه.

And what's under that

و آنچه زیر آن است

is what we call bureaucracy.

چیزی است که ما آنرا دستگاه اداری می نامیم.

And we say that word with such contempt.

و ما این کلمه را با تحقیر ادا می کنیم.

But it's that contempt

اما همان تحقیره که چیزی را که متعلق به ماست و برایش پول پرداخت می کنیم، حفظ می کنه

that keeps this thing that we own

اما همان تحقیره که چیزی را که متعلق به ماست و برایش پول پرداخت می کنیم، حفظ می کنه

and we pay for

اما همان تحقیره که چیزی را که متعلق به ماست و برایش پول پرداخت می کنیم، حفظ می کنه

as something that's working against us, this other thing,

مثل چیزی که بر علیه ما کار می کند، این چیز دیگر،

and then we're disempowering ourselves.

و بعدش قدرت خودمون را کاهش می دهیم.

People seem to think politics is sexy.

به نظر می رسه مردم فکر می کنند سیاست جذابه.

If we want this institution to work for us,

اگر می خواهیم این نهاد برای ما کار کند،

we're going to have to make bureaucracy sexy.

ما می بایست دستگاه اداری را جذاب کنیم.

Because that's where the real work of government happens.

چون کار واقعی دولت در این مکان اتفاق می افتد.

We have to engage with the machinery of government.

ما باید تشکیلات دولت را بکار بگیریم.

So that's OccupytheSEC movement has done.

طوری که جنبش Occupy the SEC( گروه شهروندان که به امور مختلف رسیدگی می کنند) انجام داده.

Have you seen these guys?

آیا شما تا به حال این افراد را دیده اید؟

It's a group of concerned citizens

اینها گروهی از شهروندان علاقه مندی هستند

that have written a very detailed

که یک گزارش مفصل 325 صفحه ای نوشتند

325-page report

که یک گزارش مفصل 325 صفحه ای نوشتند

that's a response to the SEC's request for comment

در پاسخ به درخواست SEC برای نظر دهی دربارۀ لایحۀ اصلاحات مالی.

on the Financial Reform Bill.

در پاسخ به درخواست SEC برای نظر دهی دربارۀ لایحۀ اصلاحات مالی.

That's not being politically active,

این مسئله از لحاظ سیاسی در جریان نیست،

that's being bureaucratically active.

بلکه بطور اداری و طبق مقررات در جریانه.

Now for those of us who've given up on government,

حالا برای آن دسته از ما که از دولت نا امید شده،

it's time that we asked ourselves

زمان اون رسیده از خود بپرسیم

about the world that we want to leave for our children.

که چه دنیایی را بعد از خود می خواهیم برای فرزندانمان به ارث بگذاریم.

You have to see the enormous challenges

شما باید چالش های فراوانی که آنها با آن مواجه خواهند شد را ملاحظه کنید.

that they're going to face.

شما باید چالش های فراوانی که آنها با آن مواجه خواهند شد را ملاحظه کنید.

Do we really think we're going to get where we need to go

آیا واقعا فکر می کنیم بدون اصلاح سازمانی که قادره از جانب همۀ ما عمل کنه، به مقصودمان می رسیم؟

without fixing the one institution

آیا واقعا فکر می کنیم بدون اصلاح سازمانی که قادره از جانب همۀ ما عمل کنه، به مقصودمان می رسیم؟

that can act on behalf of all of us?

آیا واقعا فکر می کنیم بدون اصلاح سازمانی که قادره از جانب همۀ ما عمل کنه، به مقصودمان می رسیم؟

We can't do without government,

ما نمی توانیم از دولت چشم بپوشیم،

but we do need it

بلکه برای مؤثرتر بودن به آن نیاز داریم.

to be more effective.

بلکه برای مؤثرتر بودن به آن نیاز داریم.

The good news is that technology is making it possible

خبر خوب اینه که تکنولوژی اینرا ممکن ساخته

to fundamentally reframe

که شکل عملکرد دولت را اساسا" تغییر دهیم

the function of government

که شکل عملکرد دولت را اساسا" تغییر دهیم

in a way that can actually scale

به شکلی که با تقویت جامعۀ مدنی، رو به رشد باشه.

by strengthening civil society.

به شکلی که با تقویت جامعۀ مدنی، رو به رشد باشه.

And there's a generation out there that's grown up on the Internet,

و نسلی در اون بیرون وجود دارد که با اینترنت بزرگ شده،

and they know that it's not that hard

و می دونه که انجام کار با یکدیگر، آنچنان سخت نیست.

to do things together,

و می دونه که انجام کار با یکدیگر، آنچنان سخت نیست.

you just have to architect the systems the right way.

شما فقط باید سیستم ها را بطور صحیح طراحی کنید.

Now the average age of our fellows is 28,

در حال حاضر متوسط سن همکاران ما 28 سال است،

so I am, begrudgingly,

بنابراین من، در کمال حسرت،

almost a generation older than most of them.

تقریبا یک نسل قدیمی تر از بسیاری از آنها هستم.

This is a generation

این نسل طوری بزرگ شده که ابراز عقیده را حق مسلم خود می داند.

that's grown up taking their voices pretty much for granted.

این نسل طوری بزرگ شده که ابراز عقیده را حق مسلم خود می داند.

They're not fighting that battle that we're all fighting

ما بر سر اینکه چه کسی حق صحبت داره، می جنگیم،

about who gets to speak;

اونها بر سر این مسئله نمی جنگند بلکه حق صحبت را می گیرند.

they all get to speak.

اونها بر سر این مسئله نمی جنگند بلکه حق صحبت را می گیرند.

They can express their opinion

آنها می توانند افکار خود را بر روی هر کانال در هر زمان، بیان کنند،

on any channel at any time,

آنها می توانند افکار خود را بر روی هر کانال در هر زمان، بیان کنند،

and they do.

و این کار را می کنند.

So when they're faced with the problem of government,

بنابراین، وقتی که با مشکلی در رابطه با دولت مواجه می شوند،

they don't care as much

اونقدر براشون ابراز عقیده مهم نیست.

about using their voices.

اونقدر براشون ابراز عقیده مهم نیست.

They're using their hands.

اونا از دست هایشان استفاده می کنند.

They're using their hands

آنها با استفاده از دست هایشان

to write applications that make government work better.

برنامه های نرم افزاری کاربردی می نویسند که باعث عملکرد بهتر دولت می شه.

And those applications let us use our hands

و اون برنامه های کاربردی باعث می شه ما از دستانمان استفاده کرده

to make our communities better.

و محلۀ خود را آبادتر کنیم.

That could be shoveling out a hydrant, pulling a weed,

این کارها می تونه پارو کردن برف از روی شیر آتش نشانی باشه، یا بیرون آوردن علفهای هرز،

turning over a garbage can with an opossum in it.

یا یه وری کردن سطل آشغالی که در اون یه صاریغ است.

And certainly, we could have been shoveling out those fire hydrants all along,

و البته ما می تونستیم همۀ اون شیرهای آتش نشانی را از زیر برف بیرون بیاریم،

and many people do.

و خیلی ها اینکار را می کنند.

But these apps are like little digital reminders

اما این برنامه ها ی کاربردی مثل تذکرهای کوچک دیجیتالی هستند

that we're not just consumers,

که ما فقط مصرف کننده نیستیم،

and we're not just consumers of government,

و ما فقط مصرف کنندۀ دولت نیستیم،

putting in our taxes and getting back services.

که مالیات بدیم و در عوض خدمات دریافت کنیم.

We're more than that,

ما بیشتر از آنیم،

we're citizens.

ما شهروند هستیم.

And we're not going to fix government

و ما تا وقتی مسئلۀ شهروندی را حل نکردیم، به اصلاح دولت نمی پردازیم.

until we fix citizenship.

و ما تا وقتی مسئلۀ شهروندی را حل نکردیم، به اصلاح دولت نمی پردازیم.

So the question I have for all of you here:

بنابراین سوال من از همه شما در اینجا اینه:

When it comes to the big, important things

وقتی نوبت مسائل بزرگ و مهم می شه

that we need to do together,

که ما باید با هم انجام دهیم،

all of us together,

همۀ ما با هم،

are we just going to be a crowd of voices,

آیا فقط توده ای از صدا خواهیم بود،

or are we also going to be

یا آیا انبوهی از دستان نیز خواهیم بود؟

a crowd of hands?

یا آیا انبوهی از دستان نیز خواهیم بود؟

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)