Kare Anderson: Be an opportunity maker

Translator: Ali Hosseini Reviewer: soheila Jafari

I grew up

من بزرگ شدم

diagnosed as phobically shy,

با تشخیص ترسو و خجالتی بودن

and, like at least 20 other people

و مثل حداقل ۲۰ نفر دیگر که

in a room of this size,

در یک سالن به این اندازه هستند

I was a stutterer.

لکنت زبان داشتم.

Do you dare raise your hand?

آیا جرات دست بلند کردن دارید؟

And it sticks with us. It really does stick with us,

و وبال گردنمون مییشه. واقعا وبال میشه.

because when we are treated that way,

چون وقتی با ما اینطور برخورد میشه

we feel invisible sometimes,

گاهی حس نامرئی بودن داریم،

or talked around and at.

یا غیرمستقیم باهامون حرف میزنند

And as I started to look at people,

و هنگامی که شروع به نگاه کردن به آدم ها کردم.

which is mostly all I did,

کاری که اغلب می کردم

I noticed that some people

متوجه شدم که بعضی ها

really wanted attention and recognition.

واقعا نیاز به شناخته شدن و توجه داشتند.

Remember, I was young then.

بخاطر داشته باشید اونموقع جوان بودم.

So what did they do?

پس آنها چه کار کردند؟

What we still do perhaps too often.

همان کاری که اغلب هنوز انجامش میدهیم

We talk about ourselves.

ما درباره خودمون صحبت می کنیم.

And yet there are other people I observed

با اینحال افراد دیگری هم بودند که دقت کردم

who had what I called a mutuality mindset.

که آنها را اصطلاحا صاحب ذهنیت دوجانبه ای می نامم

In each situation, they found a way to talk about us

در هر شرایطی، آنها راهی را می یابند تا درباره «ما » صحبت کنند

and create that "us" idea.

و ایده «ما» را خلق کنند.

So my idea to reimagine the world

بنابراین ایده من برای تصور دوباره جهان

is to see it one where we all become

دیدن آن در جایست که همه ما تبدیل میشویم

greater opportunity-makers with and for others.

به فرصت سازان بزرگتری با و یا برای دیگران میشویم.

There's no greater opportunity

هیچ فرصتی بزرگتر یا

or call for action for us now

فراخوانی مهمتر برای عمل برای ما وجود ندارد

than to become opportunity-makers

تا اینکه فرصت سازانی باشیم که

who use best talents together more often

بهترین استعدادهای خودشان را اغلب با هم استفاده می کنند

for the greater good

برای ایجاد یک موقعیت بهتر

and accomplish things we couldn't have done on our own.

و دستیابی به چیزهایی که به تنهایی نمی توانستیم انجام دهیم

And I want to talk to you about that,

و میخواهم در این مورد با شما صحبت کنم

because even more than giving,

چون خیلی بیشتر از واگذاری،

even more than giving,

حتی خیلی بیشتر،

is the capacity for us to do something smarter

قابلیت انجام کار هوشمندانه تری برای ما وجود دارد

together for the greater good

با هم برای یک موقعیت بهتر

that lifts us both up

میتواند باعث ترقی هر دو ما شود

and that can scale.

و آن میتواند گسترده تر شود.

That's why I'm sitting here.

برای همین، من اینجا هستم.

But I also want to point something else out:

اما میخواهم یک چیز دیگر را خاطر نشان کنم:

Each one of you

هر کدام از شما

is better than anybody else at something.

در انجام کاری از دیگران بهتر هستید

That disproves that popular notion

که این، این نظر مشهور را تکذیب میکند

that if you're the smartest person in the room,

که اگر شما تیزهوش ترین فرد این اتاق باشید،

you're in the wrong room.

پس شما در اتاق اشتباهی هستید.

(Laughter)

(خنده حضار)

So let me tell you about

پس بگذارید به شما بگویم

a Hollywood party I went to a couple years back,

راجع به یک مهمانی هالیوودی که چند سال پیش رفتم،

and I met this up-and-coming actress,

و بازیگر زنی را که در حال مطرح شدن بود ملاقات کردم

and we were soon talking about something

و خیلی زود گفتگو کردیم راجع به

that we both felt passionately about: public art.

این که هر دوی ما عاشق "هنر همگانی" بودیم.

And she had the fervent belief

و شور و شعفی در وجودش بود

that every new building in Los Angeles

که هر ساختمان جدید در لس آنجلس

should have public art in it.

باید یک هنر ملی داشته باشد.

She wanted a regulation for it,

او یک قانون برای آن میخواست،

and she fervently started —

و خیلی با حرارت شروع کرد

who is here from Chicago? —

- چه کسی اینجا اهل شیکاگو هست؟ -

she fervently started talking about

خیلی با حرارت شروع کرد به صحبت درباره

these bean-shaped reflective sculptures

این مجسمه های بازتابی لوبیایی شکل

in Millennium Park,

در "پارک میلنیوم"

and people would walk up to it

و مردم به سمت آن ها می روند

and they'd smile in the reflection of it,

و در بازتاب آن لبخند میزنند،

and they'd pose and they'd vamp

ژست میگیرند و قدم می زنند

and they'd take selfies together,

و از خودشان عکس میگیرند،

and they'd laugh.

و میخندند.

And as she was talking, a thought came to my mind.

و همانطور که او صحبت میکرد، فکری به ذهنم رسید

I said, "I know someone you ought to meet.

گفتم "کسی رو میشناسم که باید ملاقات کنید"

He's getting out of San Quentin in a couple of weeks" —

اون چند هفته دیگه از زندان "سن کونتین" خارج میشه

(Laughter) —

(خنده حضار)

"and he shares your fervent desire

"و او نیز این انگیزه پرشور را دارد

that art should engage and enable people to connect."

که هنر باید مردم را برای ارتباط با هم درگیر کرده و آماده سازد."

He spent five years in solitary,

او پنج سال را در انفرادی گذراند،

and I met him because I gave a speech at San Quentin,

و من او را در پی یک سخنرانی که در "سن کونتین" داشتم، دیدم،

and he's articulate

او یک سخنور متبحر است

and he's rather easy on the eyes because he's buff.

و خوش قیافه و خوش هیکل بود

He had workout regime he did every day.

او هر روز برنامه منظم ورزشی داشت که انجام می داد.

(Laughter)

(خنده حضار)

I think she was following me at that point.

فکر کنم او در آن لحظه به من گوش میداد.

I said, "He'd be an unexpected ally."

من گفتم "او یک دوست غیرمنتظره خواهد بود"

And not just that. There's James. He's an architect

و نه فقط او، بلکه جیمز هم هست. او یک معمار است

and he's a professor, and he loves place-making,

یک استاد دانشگاه، و عاشق ساخت و ساز،

and place-making is when you have

و ساخت و ساز وقتی است

those mini-plazas and those urban walkways

که شما میدانگاه های کوچک و پیاده روهای شهری داشته باشید

and where they're dotted with art,

که در آن ها با هنر تزئین کرد.

where people draw and come up and talk sometimes.

جایی که مردم نقاشی می کشند، جمع می شوند و باهم صحبت می کنند.

I think they'd make good allies.

فکر کنم دوستان خوبی شوند.

And indeed they were.

و واقعاً شدند.

They met together. They prepared.

همدیگر را ملاقات کردند. آماده شدند.

They spoke in front of the Los Angeles City Council.

در مقابل شورای شهر لس‌آنجلس صحبت کردند.

And the council members not only passed the regulation,

و اعضای شورا نه تنها مقررات را تصویب کردند،

half of them came down and asked to pose with them afterwards.

بلکه نیمی از آنها بعد از جلسه برای عکس گرفتن با آنها پیشقدم شدند.

They were startling, compelling and credible.

آن ها شگفت انگیز، متقاعد کننده و باور کردنی بودند.

You can't buy that.

اما شما نمی توانید آن را بخرید.

What I'm asking you to consider

چیزی که می خواهم شما به آن دقت کنید

is what kind of opportunity- makers we might become,

آن است که ما چه نوع خالق فرصتی خواهیم شد،

because more than wealth

چرا که بیش تر از ثروت

or fancy titles

و یا عناوین جذاب

or a lot of contacts, it's our capacity to connect

و یا تعداد زیادی آشنا و دوست مهم، توانایی ما برای ارتباط

around each other's better side and bring it out.

کنار یکدیگر بهتر آن را (خلق فرصت) شکل می دهد.

And I'm not saying this is easy,

و من نمی‌گویم که این ساده است،

and I'm sure many of you have made the wrong moves too

و مطمئنم که بسیاری از شما مسیرهای غلط را نیز رفته اید

about who you wanted to connect with,

درباره کسی که می خواستید با او ارتباط برقرار کنید،

but what I want to suggest is,

اما می خواهم این را پیشنهاد کنم،

this is an opportunity.

این یک فرصت است.

I started thinking about it

من شروع به تفکر درباره آن کردم

way back when I was a Wall Street Journal reporter

خیلی وقت پیش وقتی که من گزارشگر وال استریت ژورنال بودم

and I was in Europe and I was supposed to cover trends

و جهت پوشش روندها در اروپا مستقر بودم

and trends that transcended business

روندهایی که از تجارت پیشی می گرفت

or politics or lifestyle.

هم چنین از سیاست و شیوه زندگی.

So I had to have contacts

بنابراین مجبور به داشتن ارتباطاتی

in different worlds very different than mine,

در دنیاهای متفاوت از خودم بودم

because otherwise you couldn't spot the trends.

والا نمی توانستم آن گرایشات را ردیابی کنم.

And third, I had to write the story

و سوم، باید ماجرا را می نوشتم

in a way stepping into the reader's shoes,

به نحوی که خودم را جای خواننده قرار میدادم

so they could see how these trends could affect their lives.

تا آنها قادربه مشاهده اثرات این رووندها بر زندگی خودشان باشند.

That's what opportunity-makers do.

این کاری است که فرصت سازها انجام می دهند.

And here's a strange thing:

نکته عجیبی که هست:

Unlike an increasing number of Americans

برخلاف افزایش تعداد آمریکایی هایی که

who are working and living and playing with people

کار، زندگی و تعامل با مردمی دارند

who think exactly like them

که فکر می کنند دقیقاً شبیه آن ها هستند

because we then become more rigid and extreme,

زیرا ما سپس سخت تر و رادیکال تر می شویم،

opportunity-makers are actively seeking situations

خالقین فرصت به شکل فعالی به دنبال موقعیت هایی هستند

with people unlike them,

که مردمی را متفاوت از آن ها بیابند،

and they're building relationships,

و با آن ها ارتباط برقرار کنند،

and because they do that,

و چون این کار را می کنند،

they have trusted relationships

یک ارتباط ناشی از اعتماد دارند

where they can bring the right team in

جایی که می توانند تیم مناسبی را جمع کنند

and recruit them to solve a problem better and faster

و آن ها را بکار بگیرند تا مسائل را بهتر و سریع تر حل کنند

and seize more opportunities.

و فرصت های بیشتری را دریابند.

They're not affronted by differences,

آن ها به خاطر تفاوت هایشان مورد بی احترامی قرار نمی گیرند،

they're fascinated by them,

آن شیفته یکدیگر هستند،

and that is a huge shift in mindset,

و این یک تغییر مهم در ذهنیت است،

and once you feel it, you want it to happen a lot more.

وقتی شما آن را حس کردید، دوست دارید که بیشتر اتفاق بیافتد.

This world is calling out for us to have a collective mindset,

دنیا ما را برای ذهنیت و رفتار جمعی صدا می کند،

and I believe in doing that.

و من به این معتقدم.

It's especially important now.

به ویژه امروز این مسأله اهمیت بیشتری دارد.

Why is it important now?

چرا مهم است؟

Because things can be devised like drones

چون مسائل می توانند بمانند هواپیمای بدون سرنشین

and drugs and data collection,

مواد مخدر و جمع آوری داده ها انجام شوند،

and they can be devised by more people

ولی می توان آن ها را با افراد بیشتری

and cheaper ways for beneficial purposes

و روش های ارزان تری برای اهداف سودمند

and then, as we know from the news every day,

و سپس،‌همانطور که ما از اخبار روزانه می دانیم،

they can be used for dangerous ones.

آن ها را برای مسائل خطرناکی استفاده کردد.

It calls on us, each of us,

ما را صدا می کند، همه ما را،

to a higher calling.

به صدایی بلندتر.

But here's the icing on the cake:

اما این جا چیزی بهتر علاوه بر موارد قبلی وجود دارد:

It's not just the first opportunity

فقط به عنوان اولین فرصت نیست

that you do with somebody else

که شما با همکاری دیگران آن را انجام می دهید

that's probably your greatest,

آن احتمالاً بهترین فرصت شماست.

as an institution or an individual.

به عنوان یک موسسه یا یک فرد.

It's after you've had that experience

این بعد از آنی است که شما تجربه را داشته

and you trust each other.

و به یکدیگر اعتماد می کنید.

It's the unexpected things

مسائل غیر قابل انتظار

that you devise later on

که شما بعدها برایش طرح ریزی می کنید

you never could have predicted.

را هرگز نمی توانید پیش بینی کنید.

For example, Marty is the husband of that actress I mentioned,

برای مثال، مارتی شوهر آن بازیگری که اشاره کردم،

and he watched them when they were practicing,

نظاره گر تمرین های آن ها بود

and he was soon talking to Wally,

و کمی بعد با والی صحبت کرد،

my friend the ex-con,

دوست من که مجرم سابق بود،

about that exercise regime.

درباره رژیم ورزشی.

And he thought,

و فکر کرد،

I have a set of racquetball courts.

من تعدادی زمین تنیس دارم.

That guy could teach it.

اون آقا میتونه یادش بده.

A lot of people who work there are members at my courts.

بسیاری از افرادی که در آن جا کار می کنند اعضای آن زمین ها هستند.

They're frequent travelers.

مکرراً مسافر می آید.

They could practice in their hotel room,

آنها میتوانند در اتاقهای هتل تمرین کنند

no equipment provided.

بدون نیاز به تجهیزات.

That's how Wally got hired.

این گونه بود که والی استخدام شد.

Not only that, years later

نه فقط این، بلکه سالها بعد

he was also teaching racquetball.

او هم چنین به آموزش راکت بال پرداخت.

Years after that,

سال های بعد از آن،

he was teaching the racquetball teachers.

او به آموزش مربیان راکت بال پرداخت.

What I'm suggesting is, when you connect with people

آن چه می گویم این است که، وقتی شما با مردم ارتباط برقرار می کنید

around a shared interest and action,

پیرامون علاقه، عمل و منفعت مشترک،

you're accustomed to serendipitous

شما عادت به نعمت های غیرمترقبه ای کردید

things happening into the future,

که در آینده رخ خواهند داد،

and I think that's what we're looking at.

و فکر می کنم این چیزی است که ما در پی آن هستیم.

We open ourselves up to those opportunities,

ما چهره هایمان را به روی این فرصت ها باز کردیم،

and in this room are key players in technology,

و در این فضا فناوری ها و بازیگرانی کلیدی هستند،

key players who are uniquely positioned to do this,

بازیگران کلیدی که به شکل منحصر به فردی برای این کار گمارده شدند،

to scale systems and projects together.

تا سیستم ها و پروژه ها را باهم جمع کنند.

So here's what I'm calling for you to do.

حال می خواهم شما را برای این کار فرا بخوانم.

Remember the three traits of opportunity-makers.

سه صفت خالقان فرصت را به یاد آورید.

Opportunity-makers keep honing their top strength

خالقان فرصت همواره حداکثر توان خود را تقویت می کنند

and they become pattern seekers.

و دنباله روی الگوها خواهند شد.

They get involved in different worlds than their worlds

آن ها با دنیایی دیگر از دنیای خود درگیرند

so they're trusted and they can see those patterns,

بنابراین اعتماد پذیرند و آن الگوها را می بینند،

and they communicate to connect

با یکدیگر مراوده می کنند تا بهم وصل شوند

around sweet spots of shared interest.

حول نقاط شیرین علایق مشترک.

So what I'm asking you is,

پس آن چه از شما می خواهم این است که،

the world is hungry.

جهان تشنه است.

I truly believe, in my firsthand experience,

من عمیقا معتقدم،

the world is hungry for us

دنیا تشنه ماست

to unite together as opportunity-makers

که به عنوان موقعیت ساز با هم یکی شویم

and to emulate those behaviors

و این گونه رفتارها را تکرار کنیم

as so many of you already do —

چنانکه بسیاری اینکار را کرده اید ـــ

I know that firsthand —

من این را مستقیماً می دانم ــ

and to reimagine a world

و برای تصور مجدد دنیایی که در آن

where we use our best talents together

بهترین استعدادهایمان را باهم استفاده می کنیم

more often to accomplish greater things together

تا در اکثر اوقات به چیزهای مهم تری باهم برسیم

than we could on our own.

که به تنهایی می رسیدیم.

Just remember,

فقط یادتون باشه،

as Dave Liniger once said,

همانطوری که دیوید لینیگر یکبار گفت،

"You can't succeed

« شما نمی توانید موفق باشید

coming to the potluck with only a fork."

تنها با آوردن یک چنگال در یک مهمانی که همه غذا می آورند.»

(Laughter)

(خنده)

Thank you very much.

خیلی از شما متشکرم.

Thank you. (Applause)

ممنونم. (تشویق)