Why do we feel nostalgia? - Clay Routledge

ทำไมเราถึงรู้สึกโหยหาอดีต (Nostalgia) - เคลย์ รูทเลดจ์ (Clay Routledge)

Translator: Pawee Sirimai Reviewer: Vera Chicharito

In the late 17th century,

เมื่อปลายศตวรรษที่ 17

a medical student named Johannes Hofer noticed a strange illness

นักศึกษาแพทย์นาม โยฮันเนส โฮเฟอร์ ได้ค้นพบโรคประหลาด

affecting Swiss mercenaries serving abroad.

เกิดขึ้นกับทหารรับจ้างชาวสวิส ที่ถูกส่งไปยังต่างแดน

Its symptoms,

มีอาการคือ

including fatigue,

เหนื่อยล้า

insomnia,

นอนไม่หลับ

irregular heartbeat,

หัวใจเต้นผิดปกติ

indigestion,

อาหารไม่ย่อย

and fever were so strong,

และมีไข้ขึ้นสูง

the soldiers often had to be discharged.

จนทหารเหล่านี้จำต้องถูกปลดระวางไป

As Hofer discovered, the cause was not some physical disturbance,

โฮเฟอร์ พบว่าสาเหตุนั้น ไม่ได้เกิดจาก ความผิดปกติทางร่างกาย

but an intense yearning for their mountain homeland.

แต่มาจากความโหยหาบ้านเกิด แดนขุนเขาอย่างรุนแรง

He dubbed the condition nostalgia,

เขาขนานนามภาวะเช่นนี้ว่า นอสแตลเจีย (nostalgia)

from the Greek "nostos" for homecoming

ซึ่งมีรากศัพท์มาจากภาษากรีกคำว่า "นอสโตส" คือ การกลับบ้าน

and "algos" for pain or longing.

และ "อัลโกส" คือ ความเจ็บปวด หรือความโหยหา

At first, nostalgia was considered a particularly Swiss affliction.

แรกเริ่ม นอสแตลเจียถูกเข้าใจว่า เป็นโรคที่เกิดกับคนสวิสเท่านั้น

Some doctors proposed that the constant sound of cowbells in the Alps

แพทย์บางส่วนลงความเห็นว่า เสียงกระดิ่ง ที่ดังต่อเนื่องของวัวบนเทือกเขาแอลป์

caused trauma to the ear drums and brain.

ก่อให้เกิดอาการบาดเจ็บที่แก้วหูและสมอง

Commanders even forbade their soldiers from singing traditional Swiss songs

ทำให้พวกผู้บัญชาการถึงกับสั่งห้าม ไม่ให้เหล่าทหารร้องเพลงพื้นเมืองสวิส

for fear that they'd lead to desertion or suicide.

ด้วยความกลัวว่ามันจะนำไปสู่การหนีทหาร หรือการฆ่าตัวตาย

But as migration increased worldwide, nostalgia was observed in various groups.

แต่เมื่อเกิดการย้ายถิ่นฐานมากขึ้นในทั่วโลก นอสแตลเจียก็ได้ถูกพบในหลากหลายกลุ่ม

It turned out that anyone separated from their native place for a long time

ปรากฏว่า ใครก็ตามที่พลัดพราก จากบ้านเกิดเมืองนอนมาเป็นระยะเวลานาน

was vulnerable to nostalgia.

กลับมีความเสี่ยงที่จะเป็นนอสแตลเจีย

And by the early 20th century,

และในต้นศตวรรษที่ 20

professionals no longer viewed it as a neurological disease,

ผู้เชี่ยวชาญไม่ได้มองว่า เป็นโรคทางระบบประสาทอีกต่อไป

but as a mental condition similar to depression.

แต่เป็นสภาวะทางจิตที่ คล้ายคลึงกับโรคซึมเศร้า

Psychologists of the time speculated

นักจิตวิทยาในเวลานั้นคาดเดาว่า

that it represented difficulties letting go of childhood,

มันแสดงถึงความยากเย็นในการ ปล่อยวางช่วงเวลาในวัยเด็ก

or even a longing to return to one's fetal state.

หรือแม้แต่ความโหยหาที่จะ กลับไปสู่สภาวะทารกในครรภ์

But over the next few decades,

แต่ในไม่กี่ทศวรรษถัดมา

the understanding of nostalgia changed in two important ways.

ความเข้าใจเกี่ยวกับนอสแตลเจีย ได้พลิกโฉมเป็นสองลักษณะที่สำคัญคือ

Its meaning expanded from indicating homesickness

ความหมายของมัน ได้ขยายความจากอาการคิดถึงบ้าน

to a general longing for the past.

มาเป็นการโหยหาอดีตโดยทั่วไป

And rather than an awful disease,

และจากการถูกมองว่าเป็นโรคที่น่ากลัว

it began to be seen as a poignant and pleasant experience.

กลับเริ่มประจักษ์ว่ามันเป็นประสบการณ์ ที่มีทั้งความเจ็บปวดและน่าพอใจ

Perhaps the most famous example of this

ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงที่สุด ของความเข้าใจในเรื่องนี้

was captured by French author Marcel Proust.

ถูกนำเสนอโดยนักเขียนชาวฝรั่งเศส "มาร์แซล พรุสต์"

He described how tasting a madeleine cake he had not eaten since childhood

เขาอธิบายถึงการได้กินเค้กแมเดลินน์ ที่เขาไม่ได้กินนับแต่ตอนเด็กเป็นต้นมา

triggered a cascade of warm and powerful sensory associations.

ได้กระตุ้นความรู้สึกทางกายสัมพันธ์ อันแสนอบอุ่นและแรงกล้าได้อย่างไร

So what caused such a major reversal in our view of nostalgia?

แล้วอะไรกันที่ทำให้มุมมองของเรา ที่มีต่อนอสแตลเจียเกิดกลับตาลปัตร

Part of it has to do with science.

ส่วนหนึ่งนั้นเกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์

Psychology shifted away from pure theory

จิตวิทยาได้เปลี่ยนจากทฤษฎีบริสุทธิ์

and towards more careful and systematic empirical observation.

มาสู่การสังเกตหลักฐานเชิงประจักษ์ อย่างเป็นระบบและใส่ใจยิ่งขึ้น

So professionals realized that many of the negative symptoms

ดังนั้น บรรดาผู้เชี่ยวชาญจึงพบว่า กลุ่มอาการด้านลบหลายประการ

may have been simply correlated with nostalgia

อาจแค่สัมพันธ์กับนอสแตลเจีย

rather than caused by it.

มากกว่าจะเกิดจากมันเป็นต้นเหตุ

And, in fact, despite being a complex emotional state

และอันที่จริง แทนที่จะเป็น สภาวะทางอารมณ์ที่ซับซ้อน

that can include feelings of loss and sadness,

ที่อาจรวมถึงความรู้สึกสูญเสีย และเศร้าโศก

nostalgia doesn't generally put people in a negative mood.

นอสแตลเจียไม่ได้ก่อให้เกิด อารมณ์เชิงลบเสมอไป

Instead, by allowing individuals to remember personally meaningful

หากแต่เป็นการทำให้ปัจเจกบุคคล จดจำช่วงเวลาดี ๆ ที่มีความหมาย

and rewarding experiences they shared with others,

และทรงคุณค่าที่เคยมีร่วมกับผู้อื่น

nostalgia can boost psychological well-being.

นอสแตลเจียสามารถยกระดับ สุขภาวะทางจิตได้

Studies have shown that inducing nostalgia in people

การศึกษาวิจัยพบว่าการกระตุ้น ให้เกิดนอสแตลเจียในคนเรา

can help increase their feelings of self-esteem and social belonging,

สามารถช่วยเสริมความภูมิใจในตัวเอง และการเป็นส่วนหนึ่งของสังคม

encourage psychological growth,

สร้างความเจริญทางจิตใจ

and even make them act more charitably.

ทั้งยังทำให้คนเรา ปฏิบัติตนอย่างมีเมตตามากขึ้น

So rather than being a cause of mental distress,

ฉะนั้น แทนที่จะเป็นสาเหตุของสภาวะ "เครียดเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แปลกใหม่" (Mental Distress)

nostalgia can be a restorative way of coping with it.

นอสแตลเจียสามารถใช้เป็น วิธีในการฟื้นฟูเพื่อรับมือกับมัน

For instance, when people experience negative emotional states,

ยกตัวอย่างเช่น เมื่อคนประสบ กับสภาวะทางอารมณ์เชิงลบ

they tend to naturally use nostalgia to reduce distress

พวกเขามีแนวโน้มที่จะใช้นอสแตลเจีย ในการคลายเครียด

and restore well-being.

และฟื้นคืนสุขภาวะ

Today, it seems that nostalgia is everywhere,

ปัจจุบันนอสแตลเจียนั้น เป็นที่พบเห็นได้ทั่วทุกหนทุกแห่ง

partially because advertisers have discovered how powerful it is

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะบริษัทโฆษณา พบว่ามันทรงอานุภาพมากแค่ไหน

as a marketing technique.

ในฐานะเครื่องมือทางการตลาด

It's tempting to think of this as a sign of us being stuck in the past,

เป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นมันเป็นเสมือน สัญลักษณ์ว่าเรายึดติดกับอดีต

but that's not really how nostalgia works.

แต่นั่นไม่ใช่ลักษณะที่แท้จริง ของนอสแตลเจีย

Instead, nostalgia helps us remember that our lives can have meaning and value,

ในทางกลับกัน นอสแตลเจียช่วยย้ำเตือนเรา ว่าชีวิตนี้มีความหมายและคุณค่า

helping us find the confidence and motivation

ช่วยให้เราค้นพบความมั่นใจ และแรงบันดาลใจ

to face the challenges of the future.

เพื่อเผชิญหน้ากับความท้าทายในอนาคต