Why do we feel nostalgia? - Clay Routledge

چرا احساس نوستالژی می کنیم؟

Translator: Atefeh Maleki Reviewer: soheila Jafari

In the late 17th century,

در اواخر قرن هفدهم

a medical student named Johannes Hofer noticed a strange illness

یک دانشجوی پزشکی به نام ژوهانس هوفر متوجه بیماری عجیبی شد

affecting Swiss mercenaries serving abroad.

که سربازان مُزدور سوئیسی که خارج از کشور خدمت میکردند به آن مبتلا بودند

Its symptoms,

علایم آن

including fatigue,

شامل خستگی،

insomnia,

بیخوابی،

irregular heartbeat,

ضربان نامنظم قلب،

indigestion,

سوء هاضمه،

and fever were so strong,

و تب، بسیار شدید بود.

the soldiers often had to be discharged.

سرباز ها اغلب مجبور بودند مرخص شوند.

As Hofer discovered, the cause was not some physical disturbance,

آنطور که هوفر کشف کرد، علت آن اختلالات فیزیکی نبود

but an intense yearning for their mountain homeland.

بلکه نوعی حسرت برای سرزمین کوهستانی شان بود

He dubbed the condition nostalgia,

او این حالت را نوستالژي (احساس غربت)خواند،

from the Greek "nostos" for homecoming

از ریشه یونانی(نوستوس) به معنی بازگشت به خانه

and "algos" for pain or longing.

و (الگوس) به معنی درد و اشتیاق

At first, nostalgia was considered a particularly Swiss affliction.

در ابتدا، نوستالژی عارضه ای مختص به کشور سوئیس تلقی می شد.

Some doctors proposed that the constant sound of cowbells in the Alps

برخی پزشکان مطرح کردند که صدای مداوم زنگوله گاوها در آلپ

caused trauma to the ear drums and brain.

موجب آسیب پرده گوش و مغز شده است.

Commanders even forbade their soldiers from singing traditional Swiss songs

فرماندهان حتی سربازان را از خواندن ترانه های قدیمی سوئیسی منع کردند

for fear that they'd lead to desertion or suicide.

از ترس اینکه مرتکب فرار یا خودکشی شوند.

But as migration increased worldwide, nostalgia was observed in various groups.

اما وقتی مهاجرت به صورت جهانی افزایش یافت نوستالژي در اقشار مختلف مشاهده شد.

It turned out that anyone separated from their native place for a long time

مشخص شد که هرکس مدت زمان طولانی از محل بومی خود دور باشد

was vulnerable to nostalgia.

مستعد نوستالژي است.

And by the early 20th century,

و در اوایل قرن بیستم،

professionals no longer viewed it as a neurological disease,

متخصصان، دیگر آن را یک بیماری عصبی نمی دانستند،

but as a mental condition similar to depression.

بلکه آن را یک وضعیت روحی مشابه به افسردگی می دانستند.

Psychologists of the time speculated

روانشناسان آن زمان بر این باور بودند

that it represented difficulties letting go of childhood,

که آن نمایانگر رهایی از مشکلات کودکی است،

or even a longing to return to one's fetal state.

یا حتی تمایلی است برای بازگشت به حالت جنینی شخص.

But over the next few decades,

اما طی چند دهه بعد،

the understanding of nostalgia changed in two important ways.

شناخت نوستالژي در دو وجه مهم تغییر یافت.

Its meaning expanded from indicating homesickness

معنای آن از احساس غربت گسترش یافت

to a general longing for the past.

به یک تمایل کلی برای گذشته.

And rather than an awful disease,

و به جای یک بیماری وحشتناک،

it began to be seen as a poignant and pleasant experience.

به عنوان یک تجربه خوشایند و تندوتیز تلقی شد.

Perhaps the most famous example of this

شاید معروفترین مثال آن

was captured by French author Marcel Proust.

نویسنده فرانسوی، مارسل پروست باشد.

He described how tasting a madeleine cake he had not eaten since childhood

او چگونگی طعم یک کیک مادلین را که از کودکی نخورده بود را توصیف کرد

triggered a cascade of warm and powerful sensory associations.

که ناشی شده از آبشاری از وابستگی های احساسی قوی و گرم بود.

So what caused such a major reversal in our view of nostalgia?

پس چه چیزی باعث واژگونی دید ما نسبت به نوستالژی شد؟

Part of it has to do with science.

بخشی از آن به علت علم است.

Psychology shifted away from pure theory

روانشناسی ازتئوری محض فاصله گرفته

and towards more careful and systematic empirical observation.

و به سمت مشاهدات تجربی دقیق و منظم متمایل شده است.

So professionals realized that many of the negative symptoms

بنابراین بسیاری از متخصصان دریافتند که بسیاری از علایم منفی

may have been simply correlated with nostalgia

ممکن است با نوستالژي فقط در ارتباط باشد

rather than caused by it.

تا اینکه ناشی از آن باشند.

And, in fact, despite being a complex emotional state

و در واقع، علیرغم وضعیت احساسی پیچیده

that can include feelings of loss and sadness,

که میتواند شامل احساس فقدان و غم باشد،

nostalgia doesn't generally put people in a negative mood.

نوستالژي عموما مردم را دچار روحیه منفی نمی کند.

Instead, by allowing individuals to remember personally meaningful

درعوض، با اجازه دادن به اشخاص که تجربیات شخصی و معنادار

and rewarding experiences they shared with others,

و رضایت بخش خود را با دیگران به یاد بیاورند،

nostalgia can boost psychological well-being.

نوستالژی می تواند تندرستی روحی آن ها را افزایش دهد.

Studies have shown that inducing nostalgia in people

مطالعات نشان داده اند که القای نوستالژي به مردم

can help increase their feelings of self-esteem and social belonging,

می تواند به افزایش حس عزت نفس و تعلق اجتماعی آنها کمک کند،

encourage psychological growth,

رشد روحی شان را تقویت کند،

and even make them act more charitably.

و حتی آنها را ترغیب به انجام اعمال خیرخواهانه کند.

So rather than being a cause of mental distress,

بنابراین، بیشتر از آن که یک علت پریشانی روانی باشد،

nostalgia can be a restorative way of coping with it.

نوستالژی میتواند یک روش بهبودبخش برای مقابله با آن باشد.

For instance, when people experience negative emotional states,

برای مثال، هنگامی که مردم وضعیت احساسی منفی را تجربه می‌کنند،

they tend to naturally use nostalgia to reduce distress

به طورطبیعی به استفاده ازنوستالژی می‌گرایند تا پریشان‌شان را کاهش دهند

and restore well-being.

و تندرستی‌شان را بازیابند.

Today, it seems that nostalgia is everywhere,

امروزه به نظر می رسد نوستالژي همه جا باشد،

partially because advertisers have discovered how powerful it is

بخشی از آن به این دلیل که تبلیغ کنندگان فهمیده اند که چقدر قدرتمند است

as a marketing technique.

به عنوان تکنیکی برای بازاریابی.

It's tempting to think of this as a sign of us being stuck in the past,

وسوسه برانگیز است که به عنوان نشانی از گیر کردن در گذشته به آن فکر کنیم،

but that's not really how nostalgia works.

اما این اونطوری نیست که نوستالژي واقعا عمل می کند.

Instead, nostalgia helps us remember that our lives can have meaning and value,

درعوض، نوستالژي کمک میکنه به یاد بیاریم زندگیمان می تواند ارزش و معنا داشته باشد

helping us find the confidence and motivation

به ما کمک میکنه اعتماد به نفس و انگیزه پیدا کنیم

to face the challenges of the future.

تا با چالش‌های آتی مواجه بشیم.