How do antidepressants work? - Neil R. Jeyasingam

Vertaald door: Heleen van Maanen Nagekeken door: Marena Marshall

In the 1950s, the discovery of two new drugs

De ontdekking van twee nieuwe medicijnen in de jaren 50

sparked what would become a multibillion dollar market for antidepressants.

leidde tot wat een miljardenmarkt voor antidepressiva zou worden.

Neither drug was intended to treat depression at all—

Deze middelen waren niet bedoeld om depressie te behandelen.

in fact, at the time, many doctors and scientists believed psychotherapy

Veel dokters en wetenschappers in die tijd geloofden dat psychotherapie

was the only approach to treating depression.

de enige manier was om depressie te behandelen.

The decades-long journey of discovery that followed

De decennialange ontdekkingsreis die volgde,

revolutionized our understanding of depression—

bracht een revolutie teweeg in ons begrip van depressie,

and raised questions we hadn’t considered before.

en wierp vragen op die we niet eerder gesteld hadden.

One of those first two antidepressant drugs was ipronaizid,

Een van de eerste twee medicijnen was ipronaizid,

which was intended to treat tuberculosis.

bedoeld als behandeling tegen tuberculose.

In a 1952 trial, it not only treated tuberculosis,

In een klinisch onderzoek in 1952, werkte het niet alleen tegen tuberculose,

it also improved the moods of patients

het verbeterde ook de stemming van patiënten,

who had previously been diagnosed with depression.

die eerder gediagnosticeerd waren met een depressie.

In 1956, a Swiss clinician observed a similar effect when running a trial

In 1956 vond een Zwitserse arts eenzelfde effect

for imipramine, a drug for allergic reactions.

tijdens een studie met imipramine, een middel tegen allergische reacties.

Both drugs affected a class of neurotransmitters called monoamines.

Beide middelen hadden invloed op een groep neurotransmitters: monoamines.

The discovery of these antidepressant drugs

Door de ontdekking van deze antidepressiva

gave rise to the chemical imbalance theory,

ontstond de theorie van een chemische onbalans:

the idea that depression is caused by having insufficient monoamines

het idee dat een depressie komt door een tekort aan monoamines

in the brain’s synapses.

in de synapsen van het brein.

Ipronaizid, imipramine, and other drugs like them

Met ipronaizid, imipramine, en andere soortgelijke middelen

were thought to restore that balance

dacht men die onbalans op te heffen

by increasing the availability of monoamines in the brain.

door de beschikbaarheid van monoamines in het brein te verhogen.

These drugs targeted several different monoamines,

Deze medicijnen richtten zich op verschillende monoamines,

each of which acted on a wide range of receptors in the brain.

die elk inwerken op een breed scala aan receptoren in het brein.

This often meant a lot of side effects,

Dit betekende vaak ook veel bijwerkingen,

including headaches, grogginess, and cognitive impairments

zoals hoofdpijn, sufheid en cognitieve stoornissen,

including difficulty with memory, thinking, and judgment.

waaronder problemen met het geheugen, denken en oordeelsvorming.

Hoping to make the drugs more targeted and reduce side effects,

In de hoop het medicijn gerichter te maken en bijwerkingen te verminderen,

scientists began studying existing antidepressants

begonnen wetenschappers bestaande antidepressiva te onderzoeken

to figure out which specific monoamines were most associated

om uit te zoeken welke monoamines het meest geassocieerd worden

with improvements in depression.

met het verbeteren van depressies.

In the 1970s, several different researchers converged on an answer:

In de jaren 70 kwamen verschillende onderzoekers samen op een antwoord uit:

the most effective antidepressants all seemed to act on one monoamine

de meest effectieve antidepressiva lijken te werken door één monoamine:

called serotonin.

serotonine.

This discovery led to the production of fluoxetine, or Prozac, in 1988.

Dit leidde tot de productie van fluoxetine, of Prozac, in 1988.

It was the first of a new class of drugs

Het was de eerste in zijn soort,

called Selective Serotonin Reuptake Inhibitors, or SSRI’s,

die ‘Selective Serotonin Reuptake Inhibitors’, of SSRI’s heten,

which block the reabsorption of serotonin, leaving more available in the brain.

die de heropname van serotonine blokkeert, waardoor er meer voor het brein over is.

Prozac worked well and had fewer side effects

Prozac werkte goed en had minder bijwerkingen

than older, less targeted antidepressants.

dan oudere, minder gerichte antidepressiva.

The makers of Prozac also worked to market the drug

De makers van Prozac maakten ook werk van de marketing

by raising awareness of the dangers of depression

door het publiek en de medische wereld

to both the public and the medical community.

bewust te maken van de gevaren van depressie.

More people came to see depression as a disease

Meer mensen zagen depressie nu als een ziekte

caused by mechanisms beyond an individual’s control,

die veroorzaakt werd door mechanismen buiten de controle van het individu,

which reduced the culture of blame and stigmatization surrounding depression,

wat de schuld en het stigma rondom depressie verminderde

and more people sought help.

en waardoor meer mensen hulp zochten.

In the 1990s, the number of people being treated for depression skyrocketed.

In de jaren 90 schoot het aantal mensen dat behandeld werd tegen depressie omhoog.

Psychotherapy and other treatments fell by the wayside,

Psychotherapie en andere behandelmethoden vielen buiten de boot

and most people were treated solely with antidepressant drugs.

en de meeste mensen werden uitsluitend met antidepressiva behandeld.

Since then, we’ve developed a more nuanced view of how to treat depression—

Sindsdien denken we genuanceerder over hoe we depressie moeten behandelen —

and of what causes it.

en wat de oorzaak is.

Not everyone with depression responds to SSRIs like Prozac—

Niet iedereen met een depressie reageert op SSRI’s zoals Prozac —

some respond better to drugs that act on other neurotransmitters,

sommigen reageren beter op medicijnen die werken op andere neurotransmitters,

or don't respond to medication at all.

of reageren helemaal niet op de medicatie.

For many, a combination of psychotherapy and antidepressant drugs

Voor velen is een combinatie van psychotherapie en antidepressiva

is more effective than either alone.

effectiever dan een van deze alleen.

We’re also not sure why antidepressants work the way they do:

We weten ook niet zeker hoe antidepressiva precies werken:

they change monoamine levels within a few hours of taking the medication,

ze veranderen de monoamine-niveaus binnen enkele uren na inname,

but patients usually don’t feel the benefit until weeks later.

maar patiënten voelen de voordelen pas na enkele weken.

And after they stop taking antidepressants,

En als ze stoppen met de medicatie,

some patients never experience depression again, while others relapse.

krijgen sommigen nooit meer een depressie, terwijl anderen een terugval krijgen.

We now recognize that we don’t know what causes depression,

We erkennen nu dat we niet weten wat een depressie veroorzaakt,

or why anti-depressants work.

noch waarom antidepressiva werken.

The chemical imbalance theory is at best an incomplete explanation.

De verklaring van een chemische onbalans is op zijn best onvolledig.

It can’t be a coincidence that almost all the antidepressants

Het kan geen toeval zijn dat bijna alle antidepressiva

happen to act on serotonin,

werken op basis van serotonine,

but that doesn’t mean serotonin deficiency is the cause of depression.

maar dat betekent niet dat een tekort de oorzaak van een depressie is.

If that sounds odd, consider a more straightforward example:

Als je dat raar vindt, kijk dan naar dit voorbeeld:

steroid creams can treat rashes caused by poison ivy—

Steroïde crèmes werken tegen uitslag die veroorzaakt wordt door gifsumak.

the fact that they work doesn’t mean steroid deficiency

Het feit dat ze werken, betekent niet dat een tekort aan steroïden

was the cause of the rash.

de oorzaak is van de uitslag.

We still have a ways to go in terms of understanding this disease.

We hebben nog een lange weg te gaan om deze ziekte te begrijpen.

Fortunately, in the meantime, we have effective tools to treat it.

Gelukkig hebben we inmiddels effectieve behandelmethoden.