How I held my breath for 17 minutes | David Blaine | TED

David Blaine: Nefesimi 17 dakika nasıl tuttum

Çeviri: Ayşe Demirel Gözden geçirme: Selim Ünlüsoy

As a magician, I try to create images that make people stop and think.

Bir sihirbaz olarak insanları durdurup

düşünmeye teşvik eden imajlar yaratmaya çalışırım.

I also try to challenge myself

Ayrıca doktorların "imkansız" dediği şeyleri

to do things that doctors say are not possible.

yapmak için kendime meydan da okurum.

I was buried alive in New York City in a coffin,

New York'ta bir tabutun içinde canlı olarak gömülmüştüm,

buried alive in a coffin in April, 1999, for a week.

1999'un Nisan ayıydı,

bir hafta kaldım.

I lived there with nothing but water.

Yanımda su dışında birşey olmadan yaşadım.

And it ended up being so much fun

Ve çok eğlenceli bir şekilde sonuçlanınca

that I decided I could pursue doing more of these things.

bu çeşit şeyleri daha çok

yapmak için aranır oldum.

The next one is I froze myself in a block of ice

Bir sonrakinde kendimi New York'ta

for three days and three nights in New York City.

bir buz bloğunda 3 gün 3 gece dondurdum.

That one was way more difficult than I had expected.

Bu beklediğimden çok daha zor oldu.

The one after that, I stood on top of a hundred-foot pillar

Ondan sonrakinde 31 metre boyunda

for 36 hours.

bir direkte 36 saat ayakta durdum.

I began to hallucinate so hard

O kadar yoğun halisünasyonlar gördüm ki,

that the buildings that were behind me started to look like big animal heads.

arkamdaki binalar bana büyük hayvan kafaları olarak görünmeye başlamıştı.

So, next I went to London.

Sonra Londra'ya gittim.

In London I lived in a glass box for 44 days

Londra'da 44 gün cam bir kutuda

with nothing but water.

su dışında birşey olmadan yaşadım.

It was, for me, one of the most difficult things I'd ever done,

Bu bana göre şimdiye dek yaptığım en zor

but it was also the most beautiful.

ve en güzel işlerden biri gibi gelmişti.

There was so many skeptics, especially the press in London,

O kadar çok kuşku vardı ki, özellikle Londra'da

that they started flying cheeseburgers on helicopters around my box to tempt me.

üstümden geçen helikopterlerden beni ayartmak için

kutuma uçan cheeseburger'ler atmaya başladılar.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, I felt very validated

Yani New England Journal of Medicine bu deneyimi

when the New England Journal of Medicine actually used the research for science.

bilimsel olarak kullandığında,

kendimi bayağı onaylanmış hissettim.

My next pursuit was I wanted to see how long I could go without breathing,

Bir sonraki araştırmam, nefes almadan,

like how long I could survive with nothing, not even air.

hatta hava bile olmadan,

ne kadar yaşayabileceğim üzerineydi.

I didn't realize that it would become the most amazing journey of my life.

Bunun hayatımdaki en muhteşem

yolculuk olacağının farkına varmamıştım.

As a young magician,

Genç bir sihirbaz olarak

I was obsessed with Houdini and his underwater challenges.

Houdini ve onun sualtında yaşadığı zorlukları takıntı haline getirmiştim.

So, I began, early on, competing against the other kids,

Yani çok önceleri diğer çocuklarla yarışmaya başlamıştım;

seeing how long I could stay underwater while they went up and down to breathe,

ben suyun altında tek nefesle

ne kadar durabileceğimi görmeye çalışırken

you know, five times, while I stayed under on one breath.

onlar nefes almak için beş defa yukarı çıkıp inerlerdi.

By the time I was a teenager,

Ergenlik çağımda

I was able to hold my breath for three minutes and 30 seconds.

nefesimi 30 saniye tutabiliyordum.

I would later find out that was Houdini's personal record.

Daha sonra bunun Houdini'nin kişisel rekoru olduğunu öğrenecektim.

In 1987 I heard of a story

1987'de buzun arasından düşüp bir nehirin

about a boy that fell through ice and was trapped under a river.

altında mahsur kalan bir çocuğun

hikayesini duydum.

45 dakika aşağıda nefessiz kalmıştı.

He was underneath, not breathing for 45 minutes.

When the rescue workers came,

Kurtarma ekibi gelip

they resuscitated him and there was no brain damage.

kurtarıldığında beyninde hiç hasar yoktu.

His core temperature had dropped to 77 degrees.

Vücut ısısı 25 dereceye düşmüştü.

As a magician, I think everything is possible.

Bir sihirbaz olarak herşeyin mümkün olduğunu düşünürüm.

And I think if something is done by one person,

Birisi bir şeyi yapabiliyorsa,

it can be done by others.

diğerleri de yapabilir.

I started to think,

Düşünmeye başladım, eğer çocuk

if the boy could survive without breathing for that long,

bu kadar uzun süre nefes almamasına rağmen

there must be a way that I could do it.

kurtulduysa bunu benim de yapmamın bir yolu olmalıydı.

So, I met with a top neurosurgeon.

Yetenekli bir beyin cerrahı ile biraraya geldim,

And I asked him, how long is it possible to go without breathing,

Ve ona ne kadar uzun süre havasız

nefes almadan kalabileceğimi sordum.

like how long could I go without air?

And he said to me that anything over six minutes

O da bana 6 dakikadan sonra

you have a serious risk of hypoxic brain damage.

hipoksik (oksijensizliğe bağlı) beyin hasarı için

ciddi risk başladığını söyledi.

So, I took that as a challenge, basically.

Ben de bunu bir meydan okuma olarak aldım tabii.

(Laughter)

(Kahkaha)

My first try, I figured that I could do something similar,

İlk denememde benzer birşeyler yapabilirim diye düşünerek

bir su tankı icat edip,

and I created a water tank,

and I filled it with ice and freezing cold water.

içine de buz ve buz gibi su ile doldurdum.

And I stayed inside of that water tank

Ve bu su tankında vücut ısımın

hoping my core temperature would start to drop.

düşmesini umut ederek bekledim.

And I was shivering.

Titriyordum. Nefesimi ilk tutma denemem

In my first attempt to hold my breath, I couldn't even last a minute.

1 dakika bile sürmedi.

So, I realized that was completely not going to work.

Bunun işe yaramayacağını anladım.

I went to talk to a doctor friend --

Doktor bir arkadaşımla görüşmeye gittim.

Ona nasıl yapabilirim diye sordum.

and I asked him, "How could I do that?"

"I want to hold my breath for a really long time. How could it be done?"

"Çok uzun süre nefesimi tutmak istiyorum. Bu nasıl yapılır?"

And he said, "David, you're a magician,

Oda bana "David sen bir sihirbazsın,

create the illusion of not breathing, it will be much easier."

nefes almama illüzyonu yarat, çok daha kolay olacaktır" dedi.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, he came up with this idea of creating a rebreather,

Bana kapalı devre solunum aleti

yaratma fikriyle geldi;

with a CO2 scrubber,

Home Depot'dan alınmış

which was basically a tube from Home Depot,

CO2 gazını temizleyici basit bir tüp

with a balloon duct-taped to it,

ve ona yapıştırılmış bir balon,

that he thought we could put inside of me,

bunu içime yerleştirecektik

and somehow be able to circulate the air and rebreathe

ve bir şekilde havayı sirküle edip temizleyecek, kapalı devrede

with this thing in me.

içimde bu şeyle nefes alacaktım.

This is a little hard to watch.

Bunu seyretmek biraz zor.

But this is that attempt.

Ama girişimimiz buydu.

So, that clearly wasn't going to work.

Kesinlikle olmayacak bir şeydi.

(Laughter)

(Kahkaha)

Then I actually started thinking about liquid breathing.

Ve ben cidden sıvı solunumunu

düşünmeye başladım.

There is a chemical that's called perflubron.

Perflubron adı verilen bir kimyasal var.

And it's so high in oxygen levels that in theory you could breathe it.

Ve oksijen seviyesi o kadar yüksek ki

teorik olarak içinde nefes alabilirsiniz.

So, I got my hands on that chemical,

Hemen bu kimyasal'dan edindim,

filled the sink up with it, and stuck my face in the sink

küveti onunla doldurup yüzümü içine soktum.

and tried to breathe that in, which was really impossible.

Ve onun içinde nefes almaya çalıştım,

elbette ki bu imkansızdı.

It's basically like trying to breathe, as a doctor said,

Bir doktor şöyle demişti; göğsünde bir fil otururken

while having an elephant standing on your chest.

nefes almaya çalışmak gibi bir şey.

So, that idea disappeared.

Bu fikir hemen yokoldu.

Then I started thinking,

Sonra düşünmeye başladım,

would it be possible to hook up a heart/lung bypass machine

Arterimden bir tüple girilmesini sağlayan bir ameliyat ile bir

and have a surgery where it was a tube going into my artery,

kalp/akciğer bypass makinasına bağlanmam

and then appear to not breathe while they were oxygenating my blood?

ve kanım oksijenlenirken nefes almıyormuş gibi yapmam mümkün olur muydu?

Which was another insane idea, obviously.

Bu da elbette diğerleri gibi çılgınca bir fikirdi.

Then I thought about the craziest idea of all the ideas:

Sonra tüm bunların içinde en delice olanını düşündüm;

to actually do it.

gerçekten bunu yapabilirim.

(Laughter)

(Kahkaha)

To actually try to hold my breath past the point

Doktorların beyin ölümü diyecekleri noktanın

that doctors would consider you brain dead.

ötesinde kadar nefesimi tutabilirim.

Ve inci dalgıçlarını

So, I started researching into pearl divers.

araştırmaya başladım.

You know, because they go down for four minutes on one breath.

Bilirsiniz, tek bir nefesle 4 dakika aşağıya iniyorlar.

And when I was researching pearl divers, I found the world of free-diving.

İnci dalgıçlarını araştırırken, serbest dalış dünyası

ile tanıştım.

It was the most amazing thing that I ever discovered, pretty much.

Keşfettiğim en muazzam şeylerden biriydi.

There is many different aspects to free-diving.

Serbest dalışa pek çok farklı yaklaşım var.

There is depth records, where people go as deep as they can.

Derinlik rekorları var, insanlar inebildikleri kadar derine iniyorlar.

And then there is static apnea.

Bir de statik apne var (apne: nefes tutma)

That's holding your breath as long as you can

Bu da bir yerde durup nefesinizi tutabildiğiniz

in one place without moving.

kadar tutmak demek.

That was the one that I studied.

Ben bunu çalıştım.

The first thing that I learned is when you're holding your breath,

İlk öğrendiğim şey, nefesinizi tutarken asla kımıldamalısınız

you should never move at all; that wastes energy.

bu enerji kaybına neden olur.

And that depletes oxygen,

Buda oksijen tükettirir

and it builds up CO2 in your blood.

ve kanınızda CO2 arttırır. Kımıldamayacaktım.

So, I learned never to move.

And I learned how to slow my heart rate down.

Ve kalp hızımı nasıl düşüreceğimi öğrendim.

I had to remain perfectly still and just relax

Tamamen hareketsiz ve rahatlamış bir şekilde

and think that I wasn't in my body, and just control that.

durup vücudumda olmadığımı düşünecektim,

ve bunu kontrol edecektim.

And then I learned how to purge.

Ve nasıl tamamen temizleneceğimi öğrendim.

Purging is basically hyperventilating.

Bu basitçe sık sık soluk almak demek.

You blow in and out --

İçinize çekip dışarıya üflüyorsunuz...

(Breathing loudly)

You do that, you get lightheaded, you get tingling.

Bunu yapınca kafanız sersemleşiyor, karıncalanıyorsunuz

And you're really ridding your body of CO2.

Ve gerçekten de vücudunuzdaki CO2 den kurtuluyorsunuz.

So, when you hold your breath, it's infinitely easier.

Böylece nefesinizi tutmak çok daha kolay oluyor.

Then I learned that you have to take a huge breath,

Sonra derin nefes almayı öğrendim,

and just hold and relax and never let any air out,

ve öylece tutup dışarıya hiç hava kaçırmıyorsunuz,

and just hold and relax through all the pain.

ve öylece tutup onca acının içinde rahatlıyorsunuz.

Every morning, this is for months,

Her sabah, aylarca,

I would wake up and the first thing that I would do

uyandığım an yaptığım ilk şey

is I would hold my breath

nefesimi 52 dakikanın

for, out of 52 minutes, I would hold my breath for 44 minutes.

44 dakikasında tutmak oldu,

Nefesimi 44 dakika tutuyordum.

So, basically what that means is I would purge,

Yani arındırma yapıyordum,

I'd breathe really hard for a minute.

Bir dakika gerçekten sık sık nefes alıp

And I would hold, immediately after, for five and a half minutes.

nefesimi hemen ardından beş buçuk dakika tutuyordum.

Then I would breathe again for a minute, purging as hard as I can,

Yine bir dakika boyu nefes alıp,

yapabildiğim kadar sık nefes alıp verip,

then immediately after that I would hold again for five and a half minutes.

hemen ardından yine beş buçuk dakika tutuyordum.

I would repeat this process eight times in a row.

Bunu sekiz defa ardarda tekrarlıyordum.

Out of 52 minutes, you're only breathing for eight minutes.

Yani bu 52 dakikanın içinde toplam sekiz dakika nefes alıyorsunuz.

At the end of that you're completely fried, your brain.

En sonunda beyniniz tamamen kızarıyor.

You feel like you're walking around in a daze.

Etrafta sersem sepelek dolaştığınızı hissediyorsunuz.

And you have these awful headaches.

Ve korkunç baş ağrısı çekiyorsunuz.

Basically, I'm not the best person to talk to when I'm doing that stuff.

Kısaca, bunu yaparken konuşulacak biri olmaktan çıkıyordum.

I started learning about the world-record holder.

Dünya-rekorunu elinde tutan kişiyi araştırdım.

His name is Tom Sietas.

Adı Tom Sietas.

And this guy is perfectly built for holding his breath.

Bu kişi nefes tutmak için oldukça donanımlı.

He's six foot four. He's 160 pounds.

1.95 boyunda ve 73 kilo.

And his total lung capacity is twice the size of an average person.

Toplam akciğer kapasitesi

normal bir insanın iki katı.

I'm six foot one, and fat.

Ben 1.85'im ve şişmanım.

We'll say big-boned.

Biz iri kemikli deriz.

(Laughter)

(Kahkaha)

I had to drop 50 pounds in three months.

Üç ayda 23 kilo vermem gerekiyordu.

So, everything that I put into my body, I considered as medicine.

Ve ben de vücuduma aldığım herşeyi

ilaç olarak düşünmeye başladım.

Every bit of food was exactly what it was for its nutritional value.

En ufak besin maddesini bile besleyici özelliği için alıyordum.

I ate really small controlled portions throughout the day.

Gün boyu küçük ve

kontrollü porsiyonlarda yedim.

And I started to really adapt my body.

Ve gerçekten vücudumu adapte etmeye başladım.

(Kahkaha)

[Individual results may vary]

(Laughter)

The thinner I was, the longer I was able to hold my breath.

Ne kadar zayıflasam o kadar uzun süre nefesimi tutabilecektim.

And by eating so well and training so hard,

Bu kadar dengeli yiyip, bu kadar iyi idman yapınca,

my resting heart-rate dropped to 38 beats per minute.

istirahattaki kalp hızım dakikada 38'e düştü.

Which is lower than most Olympic athletes.

Bu pek çok olimpik atletinkinden düşük.

In four months of training,

4 aylık idman sonunda nefesimi yedi dakika

I was able to hold my breath for over seven minutes.

üzerinde tutuyordum.

I wanted to try holding my breath everywhere.

Her yerde nefesimi tutmaya çalışıyordum.

I wanted to try it in the most extreme situations

En aşırı durumlarda nefesimi tutmayı deneyip

to see if I could slow my heart rate down under duress.

tahrik altında iken kalp hızımı

yavaşlatmayı deniyordum.

(Laughter)

(Kahkaha)

I decided that I was going to break the world record

Canlı yayında prime-time'da

live on prime-time television.

dünya rekorunu kırmaya karar verdim.

The world record was eight minutes and 58 seconds,

Dünya rekoru sekiz dakika ve 58 saniyeydi,

held by Tom Sietas, that guy with the whale lungs I told you about.

ve size bahsettiğim neredeyse bir balinanın ciğerlerine sahip olan Tom Sietas'a aitti.

(Kahkaha)

I assumed that I could put a water tank at Lincoln Center

Lincoln meydanına bir su tankı koyup

and if I stayed there a week not eating,

orada yemek yemeden bir hafta kalırsam

I would get comfortable in that situation and I would slow my metabolism,

rahatlayacağımı, metabolizmamın

yavaşlayacağını, nefesimi daha rahat

which I was sure would help me hold my breath

ve yapabildiğimden daha da uzun süre

longer than I had been able to do it.

tutabileceğimi düşünmüştüm.

Tamamen yanılmışım.

I was completely wrong.

I entered the sphere a week before the scheduled air date.

Yayına bir hafta kala küreye girdim.

And I thought everything seemed to be on track.

Herşeyin yolunda gittiğini düşünüyordum.

Two days before my big breath-hold attempt, for the record,

Büyük nefes tutma girişimimden iki gün önce,

the producers of my television special

rekorumu yayınlayacak olan özel televizyon yapımcıları

thought that just watching somebody holding their breath, and almost drowning,

birisinin öylece nefesini tutup

neredeyse boğulmasını izlemenin

çok sıkıcı olacağına karar verdiler.

is too boring for television.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, I had to add handcuffs, while holding my breath, to escape from.

Ben de nefesimi tutarken içlerinden çıkmam

gereken kelepçeler eklemek zorunda kaldım.

This was a critical mistake.

Bu çok kritik bir hataydı.

Because of the movement, I was wasting oxygen.

Hareket yüzünden oksijen harcıyordum.

And by seven minutes I had gone into these awful convulsions.

Ve yedinci dakikada

o korkunç nöbetler başladı.

By 7:08, I started to black out.

7:08'de bayılmaya başladım.

And by seven minutes and 30 seconds,

7 dakika 30 saniyede beni çıkarıp

they had to pull my body out and bring me back.

hayata geri döndürmeleri gerekti.

I had failed on every level.

Her basamakta batmıştım.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, naturally, the only way out of the slump that I could think of was,

Doğal olarak, bu batıştan çıkmanın tek yolu

yani aklıma gelen tek yolu,

Oprah'ı aramaktı.

I decided to call Oprah.

(Laughter)

(Kahkaha)

I told her that I wanted to up the ante

Ona bahsi arttırdığımı ve yaşayan herhangi

and hold my breath longer than any human being ever had.

bir insandan daha uzun süre nefesimi tutacağımı söyledim.

This was a different record.

Bu farklı bir rekordu. Bu dünya rekoru Guiness'te 13 dakika

This was a pure O2 static apnea record

olarak kaydedilmiş

that Guinness had set the world record at 13 minutes.

statik apne rekoru denemesiydi.

So, basically you breathe pure O2 first, oxygenating your body, flushing out CO2,

Yani en başta saf O2 soluyorsunuz

vücudunuzu oksijenlendirip, CO2 dışarı atıyorsunuz

ve böylece nefesinizi çok daha uzun tutuyorsunuz.

and you are able to hold much longer.

I realized that my real competition was the beaver.

Benim gerçek yarışmamın

kunduzla olduğunu anlamıştım.

(Laughter)

(Kahkaha)

(Laughter ends)

In January of '08,

2008 Ocak ayında

Oprah gave me four months to prepare and train.

Oprah bana hazırlık ve idman için 4 ay verdi

So, I would sleep in a hypoxic tent every night.

Böylece her gece hipoksik çadırda uyuyacaktım.

A hypoxic tent is a tent that simulates altitude at 15,000 feet.

Hipoksik çadır 15.000 feet yükseklikteki rakımı

taklit eder, bu Everest'de

So, it's like base camp, Everest.

kamp kurmak gibi bir şey.

What that does is, you start building up the red bloodcell count in your body,

Peki bu ne sağlar; vücudunuzda oksijeni

taşıyan kırmızı kan hücresi sayınız

which helps you carry oxygen better.

artar ve daha çok oksiyenlenirsiniz.

Every morning, again, after getting out of that tent,

Her sabah, tekrar ve tekrar o çadırdan

your brain is completely wiped out.

çıktığınızda beyniniz silinmiş gibi olursunuz.

My first attempt on pure O2, I was able to go up to 15 minutes.

İlk saf O2 solumayı denediğimde en çok 15 dakika devam edebilmiştim.

So, it was a pretty big success.

Büyük başarı sayılabilir.

The neurosurgeon pulled me out of the water

Beyin cerrahı beni sudan çekip aldı,

because in his mind, at 15 minutes your brain is done, you're brain dead.

çünkü cerraha göre 15 dakikada beyninizin

işi bitmiştir, beyin ölümü gerçekleşir.

So, he pulled me up, and I was fine.

Yani beni yukarı çekti ama ben iyiydim.

There was one person there that was definitely not impressed.

Orada olup da bundan kesinlikle etkilenmeyen tek bir kişi vardı.

It was my ex-girlfriend.

Eski kız arkadaşımdı. Ben ilk defa su altı rekorumu

While I was breaking the record underwater for the first time,

kırmakla uğraşırken o benim Blackberry'mi eline almış

she was sifting through my Blackberry, checking all my messages.

tüm mesajlarımı kontrol etmekle meşguldü.

(Laughter)

(Kahkaha)

My brother had a picture of it. It is really --

Hatta erkek kardeşim fotoğrafını çekmiş, cidden...,

(Laughter)

(Kahkaha)

(Laughter ends)

I then announced that I was going to go for Sietas' record, publicly.

Daha sonra basına Sietas'ın rekorunu

kıracağımı duyurdum.

And what he did in response, is he went on Regis and Kelly,

O da buna cevap olarak Regis ve Kelly'e gidip

kendisine ait

and broke his old record.

eski rekoru kırdı.

Then his main competitor went out and broke his record.

Sonra da onun en güçlü rakibi çıkıp bu rekoru kırdı.

So, he suddenly pushed the record up to 16 minutes and 32 seconds.

Ve Sietas'da aniden rekoru

16 dakika 32 saniyeye yükseltti.

Which was three minutes longer than I had prepared.

Bu benim hazırlandığımdan üç dakika daha uzundu.

It was longer than the record.

Yani rekordan daha fazlaydı.

I wanted to get the Science Times to document this.

Şimdi, Science Times'ın bunu dokümente etmesini istedim.

I wanted to get them to do a piece on it.

Bunun üstüne bir yazı hazırlamalarını.

So, I did what any person

Yani, her ikna edici ve ciddi bilimsel gelişimci

seriously pursuing scientific advancement would do.

ne yaparsa ben de onu yaptım.

I walked into the New York Times offices and did card tricks to everybody.

New York times ofisine gidip

herkese kartlarla numara yaptım.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, I don't know if it was the magic or the lure of the Cayman Islands,

Yani, sihir mi yoksa Cayman adalarının ilim irfanı mı

but John Tierney flew down

bilmiyorum ama John Tierney inanılmaz etkilendi ve

and did a piece on the seriousness of breath-holding.

nefes tutmanın ciddiyeti üzerine bir yazı hazırladı.

While he was there, I tried to impress him, of course.

O henüz oradayken, onu elbette etkilemeye çalıştım.

And I did a dive down to 160 feet,

160 feet derinliğine daldım,

which is basically the height of a 16 story building,

ki bu yaklaşık 16 katlı bir bina yüksekliğidir,

and as I was coming up, I blacked out underwater,

ve yukarı çıkarken suyun altında bayıldım,

which is really dangerous; that's how you drown.

bu oldukça tehlikeliydi, insanlar böyle boğuluyor.

Luckily, Kirk had seen me and he swam over and pulled me up.

Şansıma Kirk beni görmüş,

bana doğru yüzüp beni yukarı çekti.

So, I started full focus.

Ve artık tamamen odaklandım.

I completely trained to get my breath-hold time up

Nefes tutma zamanımı kazanmak için ne yapmam gerekiyorsa,

for what I needed to do.

tam olarak yaptım.

But there was no way to prepare for the live television aspect of it,

Ama canlı televizyon yayını kısmına,

being on Oprah.

yani Oprah'a hazırlanmanın yolu yoktu.

But in practice, I would do it face down, floating on the pool.

Ama pratik olsun diye havuzda yüzüstü yatarak yapıyordum.

But for TV they wanted me to be upright so they could see my face, basically.

TV ise benden ayakta durmamı istedi

böylece yüzümü görebileceklerdi.

The other problem was the suit was so buoyant

Öbür problem elbisenin

yüzerliğinin fazla oluşuydu,

that they had to strap my feet in to keep me from floating up.

yukarıya çıkmamam için ayaklarımı bağlamak zorunda kaldılar.

So, I had to use my legs to hold my feet into the straps that were loose,

Yani bantlara gevşekce bağlanmış ayaklarımı tutmak için bacaklarımı

which was a real problem for me.

kullanmak zorundaydım ve bu problemdi.

That made me extremely nervous, raising the heart rate.

Bu beni korkunç strese soktu,

ve kalp hızımı arttırdı.

Then, what they also did was,

Daha sonra da önceden hiç yapmadığımız şekilde

which we never did before, is there was a heart-rate monitor.

bir kalp hızı monitörü yerleştirdiler.

And it was right next to the sphere.

Kürenin tam sağına koydular.

So, every time my heart would beat, I'd hear the beep-beep-beep-beep,

Yani kalbim her attığında beep-beep-beep'lerini

you know, the ticking, really loud.

duyuyordum, sesi gerçekten yüksekti.

Which was making me more nervous.

Bu beni daha da gerdi.

And there was no way to slow my heart rate down.

Bu şekilde kalp hızımı yavaşlatmanın yolu kalmadı.

Ve, normalde

Normally, I would start at 38 beats per minute,

dakikada 38 atımla başlardım,

and while holding my breath, it would drop to 12 beats per minute,

nefesimi tuttuğum sırada da dakikada 12 atıma dek inerdi,

which is pretty unusual.

ve bu aslında bayağı tuhaf.

(Laughter)

(Kahkaha)

This time it started at 120 beats, and it never went down.

Bu defa 120 ile başladım

ve asla düşmedi.

I spent the first five minutes underwater

İlk beş dakikamı suyun altında çaresizce

desperately trying to slow my heart rate down.

kalp hızımı yavaşlatmaya çalışarak geçirdim.

I was just sitting there thinking,

Orada oturuyor ve "Bunu yavaşlatmam lazım, yoksa yine kaybedeceğim,

"I've got to slow this down. I'm going to fail."

yine başarısız olacağım" diye düşünüyordum

And I was getting more nervous.

Ve elbette daha da geriliyordum.

And the heart rate just kept going up and up,

Kalp hızım yükseldikçe yükseldi,

all the way up to 150 beats.

dakikada 150'ye dek çıktı.

Basically it's the same thing that created my downfall at Lincoln Center.

Lincoln Merkezinde çöküşüme sebep olan şeyle aynıydı.

It was a waste of O2.

O2 kaybı yaşıyordum.

When I made it to the halfway mark, at eight minutes,

8. dakikada yolu yarılamışken

I was 100 percent certain

bunu başaramayacağımdan

that I was not going to be able to make this.

%100 emindim.

There was no way for me to do it.

Bunu yapmamın hiçbir yolu yoktu.

Sonra Oprah'ın bu nefes tutma işine 1 saatini ayırdığını

I figured, Oprah had dedicated an hour

to doing this breath-hold thing, if I had cracked early,

erken çatlarsam bütün gösterinin benim depresyonum

it would be a whole show about how depressed I am.

üzerine kurulacağını düşündüm.

(Laughter)

(Kahkaha)

So, I figured I'm better off just fighting and staying there until I black out,

Yani savaşa devam edip bayılana kadar

orada kalırsam, en azından,

at least then they can pull me out and take care of me and all that.

onlar beni çekip çıkarır, benimle ilgilenirler filan diye düşündüm.

(Laughter)

(Kahkaha)

I kept pushing to 10 minutes.

10 dakikayı zorlamaya başladım. 10. dakikada

At 10 minutes you start getting all these really strong tingling sensations

tüm eller ve ayaklardaki karıncalanmaları

güçlü bir şekilde hissetmeye başlıyorsunuz.

in your fingers and toes.

And I knew that that was blood shunting,

Ve hayati organlarıma oksijen sağlamak için

when the blood rushes away from your extremities

kol ve bacaklarımdan kanımın uzaklaştığını,

kan akımımın yön değiştirdiğini biliyordum.

to provide oxygen to your vital organs.

At 11 minutes I started feeling throbbing sensations in my legs,

11. dakikada

bacaklarımda zonlama hissi oluştu,

and my lips started to feel really strange.

dudaklarımı da cidden tuhaf hissetmeye başladım.

At minute 12 I started to have ringing in my ears,

12. dakikada kulaklarım çınlamaya ve

and I started to feel my arm going numb.

kollarımda hissizlik oluşmaya başladı.

And I'm a hypochondriac, and I remember arm numb means heart attack.

Ve ben bir hipokondriak'ım (hastalık hastası), kollarda hissizlik kalp krizi demektir!!

So, I started to really get really paranoid.

Yani cidden paranoyaklaştım.

13. dakikada hipokondriaklıktan olacak

Then at 13 minutes, maybe because of the hypochondria,

bütün göğsüm ağrımaya başladı.

I started feeling pains all over my chest.

It was awful.

Korkunçtu.

(Laughter)

At 14 minutes, I had these awful contractions,

14. dakikada

berbat kasılmalar başladı,

like this urge to breathe.

sanki nefes almak zorunda gibiydim.

(Laughter)

(Kahkaha)

(Laughter ends)

At 15 minutes I was suffering major O2 deprivation to the heart.

15. dakikada kalbimin O2 yoksunluğundan

dolayı artık acı çekiyordum.

And I started having ischemia to the heart.

Ve kalbimde iskemi başladı.

My heartbeat would go from 120 to 50,

Kalp hızım 120'den

50'ye, 150'ye, 40'a, 20'ye ve yine 150'ye inip çıkıyordu.

to 150, to 40, to 20, to 150 again.

It would skip a beat.

Bir vuruş atlayabiliyordu.

It would start. It would stop. And I felt all this.

Tekrar çalışmaya başlayıp duruyordu. Hepsini hissediyordum.

And I was sure that I was going to have a heart attack.

Kalp krizi geçireceğimden emindim.

So, at 16 minutes what I did is I slid my feet out

Bu nedenle 16. dakikada ayağımı banttan kurtardım.

because I knew that if I did go out, if I did have a heart attack,

Çünkü biliyordum ki, eğer dışarıya çıkarsam, kalp krizi geçirisem

beni yukarıya çekmelerinden önce yanıma atlayıp

they'd have to jump into the binding and take my feet out

bağlantı yerinden ayağımı kurtarmaları gerekliydi.

before pulling me up.

Yani gerçekten inanılmaz gerilmiş haldeydim.

I was really nervous.

Ayağımı çıkardım ve yüzeye doğru yükselmeye başladım.

I let my feet out, and I started floating to the top.

And I didn't take my head out.

Kafamı sudan çıkarmadım.

But I was just floating there waiting for my heart to stop,

Orada öyle suyun üstünde yüzüp kalbimin durmasını bekledim.

Sadece bunu bekledim.

just waiting.

They had doctors with the "Pst," you know, sitting there waiting.

Orada "Pst"li doktorlar var, bilirsiniz,

oturup bekliyorlar.

And then suddenly I hear screaming.

Ve aniden çığlıklar duydum.

And I think that there is some weird thing --

Ve tuhaf bir şey var galiba diye düşündüm--

that I had died or something had happened.

ya ben öldüm veya bir şey oldu.

And then I realized that I had made it to 16:32.

Ve sonra 16:32'ye vardığımı farkettim.

So, with the energy of everybody that was there,

Oradaki herkesin enerjisi sayesinde

I decided to keep pushing.

zorlamaya devam ettim.

And I went to 17 minutes and four seconds.

Ve 17 dakika 4 saniyeye ulaştım.

(Applause)

(Alkış)

(Applause ends)

As though that wasn't enough, what I did immediately after

Bu sanki yetmezmiş gibi, oradan çıkar çıkmaz

Quest labs'a gidip

is I went to Quest Labs

and had them take every blood sample that they could

alınabilecek tüm kan örneklerinin alınmasını, yapılabilecek tüm

to test for everything and to see where my levels were,

testlerin yapılmasını ve sonuçların da yine doktorlar tarafından

so the doctors could use it, once again.

kullanılmasını sağladım.

I also didn't want anybody to question it.

Ayrıca kimsenin bunu sorgulamasını da istemedim.

I had the world record and I wanted to make sure it was legitimate.

Dünya rekoru benimdi ve ben

bunun geçerli olduğundan emin olmalıydım.

So, I get to New York City the next day,

Ertesi gün New york City'e geldim,

I'm walking out of the Apple store,

ve bi' ufaklık bana doğru geldi--Apple mağazasından çıkıyordum--

and this kid walks up to me he's like, "Yo, D!"

bu ufaklık bana doğru yürüyerek "N'aber!" der gibi oldu.

I'm like "Yeah?"

Ben "Eyvallah?" der oldum.

He said, "If you really held your breath that long,

Bana baktı ve "Eğer nefesini o kadar uzun süre tuttuysan,

why'd you come out of the water dry?"

sudan nasıl kuru çıktın?" diye sordu.

I was like "What?"

Ben "Nee?" diyebildim ancak.

(Laughter)

(Kahkaha)

And that's my life. So --

Ve işte bu benim hayatım. Yani...

(Laughter)

(Kahkaha)

As a magician, I try to show things to people

Bir sihirbaz olarak insanlara imkansız gelen

that seem impossible.

bazı şeyler gösteriyorum.

And I think magic,

Ve bence sihir, nefesimi tutsam da,

whether I'm holding my breath or shuffling a deck of cards,

bir deste kağıt karıştırıyor olsam da

is pretty simple.

gayet basittir.

It's practice, it's training, and it's -- (Sobs)

Pratik yapmak, çalışmak ve--

It's practice, it's training and experimenting,

pratik yapmak, çalışmak ve deney yapmak,

(Sobs)

while pushing through the pain to be the best that I can be.

elimden gelenin en iyisi olmak için zorlayarak acının içinden geçmek.

And that's what magic is to me, so, thank you.

Ve benim için sihirin anlamı budur, yani, teşekkür ederim.

(Applause)

(alkışlar)