Kate Hartman: The art of wearable communication

Kate Hartman: Giyilebilen İletişim Sanatı

Çeviri: aylin keyf Gözden geçirme: osman oguz ahsen

My name is Kate Hartman.

İsmim Kate Hartman.

And I like to make devices

Bağlantı yapabilceğimiz

that play with the ways

ve haberleşebileceğimiz

that we relate and communicate.

cihazları yapmaktan hoşlanıyorum.

So I'm specifically interested in how we, as humans,

Bu yüzden ben, insanlar olarak bizim kendimizle,

relate to ourselves, each other

birbirimizle ve çevremizdekilerle nasıl

and the world around us.

ilişkiler kurduğumuzla ilgileniyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So just to give you a bit of context,

Durumdan biraz bahsetmek gerekirse,

as June said, I'm an artist, a technologist and an educator.

June' un da belirttiği gibi, ben bir sanatçı, teknoloji uzmanı ve eğitimciyim.

I teach courses in physical computing

Fiziksel programlama ve giyilebilir elektronik

and wearable electronics.

kursları veriyorum.

And much of what I do is either wearable

Yaptığım şey ya giyilebilir

or somehow related to the human form.

ya da insan yapısıyla bir şekilde ilişkilendirilebilir.

And so anytime I talk about what I do,

Ve bu yüzden her seferinde yaptıklarım hakkında

I like to just quickly address

sadece hızlı bir şekilde adreste

the reason why bodies matter.

organların neden önemli olduğundan bahsediyorum.

And it's pretty simple.

Ve çok da kolay.

Everybody's got one -- all of you.

Herkeste var, hepinizde

I can guarantee, everyone in this room,

Garanti ediyorum, bu odadaki herkesin, sizlerin

all of you over there, the people in the cushy seats,

şu rahat koltuklarda oturan insanların,

the people up top with the laptops --

yukarıda laptoplarla çalışanların,

we all have bodies.

hepimizin vücudu var.

Don't be ashamed.

Utanmayın.

It's something that we have in common

Bu bizim için ortak bir şey

and they act as our primary interfaces for the world.

ve onlar bizim gibi dünyada birincil arayüzleridir.

And so when working as an interaction designer,

Bir etkileşim tasarımcı olarak çalışırken,

or as an artist who deals with participation --

veya katılıma değinen bir sanatçı olarak

creating things that live on, in or around the human form --

insan biçiminden beslenen şeyler yaratan

it's really a powerful space to work within.

gerçekten güçlü bir boşluk içinde çalışıyoruz.

So within my own work,

Bu yüzden kendi içinde

I use a broad range of materials and tools.

malzeme ve araçları geniş bir yelpaze de kullanırım.

So I communicate through everything from radio transceivers

Telsiz radyolardan huni ve plastik borulara kadar

to funnels and plastic tubing.

herşey aracılığıyla iletişim kuruyorum.

And to tell you a bit about the things that I make,

Yaptığım şeylerden biraz bahsetmek gerekirse,

the easiest place to start the story

hikayeye başlayacagım en kolay yer

is with a hat.

şapkadır.

And so it all started several years ago,

Herşey birkaç yıl önce başladı,

late one night when I was sitting on the subway, riding home,

bir gece geç bir saatte metroda eve giderken

and I was thinking.

o arada düşünüyordum.

And I tend to be a person who thinks too much and talks too little.

Çok düşünüp az konuşan biriyimdir.

And so I was thinking about how it might be great

Ve ne kadar mükemmel olabileceğini düşündüm,

if I could just take all these noises --

eğer tüm bu seslerin hepsini alabilsem,

like all these sounds of my thoughts in my head --

kafamın içindeki düşüncelerimin sesleri gibi,

if I could just physically extricate them

bu sesleri fiziksel olarak serbest bırakabileceğim bir biçime dönüştürsem,

and pull them out in such a form

böyle bir biçime çevirebilsem,

that I could share them with somebody else.

başkaları ile paylaşabileceğim sesleri.

And so I went home, and I made a prototype of this hat.

Eve gittim ve bu şapkanın ilk örneğini yaptım.

And I called it the Muttering Hat,

Ve onu Homurdanan Şapka olarak adlandırdım,

because it emitted these muttering noises

çünkü bu şapka homurdanan sesleri çıkarıyordu,

that were kind of tethered to you,

size bu şekilde bağlanan,

but you could detach them

ama ayrılabilen

and share them with somebody else.

ve başkaları ile paylaşabileceğniz bir şey.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So I make other hats as well.

Aynı zamanda başka şapkalarda yapıyorum.

This one is called the Talk to Yourself Hat.

Bu Kendinle Konuş Şapkası.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's fairly self-explanatory.

Oldukça açıklayıcı.

It physically carves out conversation space for one.

Fiziksel olarak bir konuşma alanı açmaktadır.

And when you speak out loud,

Yüksek sesle konuştuğunuzda

the sound of your voice is actually channeled back into your own ears.

sesinizin kuvveti kulaklarınıza iletiliyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so when I make these things,

Ve bu şeyleri yaparken,

it's really not so much about the object itself,

nesnenın kendisi değil de daha çok

but rather the negative space around the object.

nesnenin etrafındaki negatif alanla ilgiliydi.

So what happens when a person puts this thing on?

Peki bir kişi bunu taktığında ne olur?

What kind of an experience do they have?

Ne çeşit bir tecrübeye sahipler?

And how are they transformed by wearing it?

Ve nasıl giyilebilir hale getirilirler?

So many of these devices

Bu cihazların bir çoğu

really kind of focus on the ways in which we relate to ourselves.

kendimizle hangi tür yolları gerçekten odaklanmamızla ilgilidir.

So this particular device is called the Gut Listener.

Şu görülen cihaz Bağırsak Dinleyici olarak adlandırılıyor.

And it is a tool

Ve bu alet

that actually enables one

aslında kişiye kendi içini

to listen to their own innards.

dinleme olanağı veriyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so some of these things

Ve böylece bazı şeyler

are actually more geared toward expression and communication.

aslında daha fazla ifade ve iletişime yöneliktir.

And so the Inflatable Heart

Ve böylece Şişme Kalp

is an external organ

dış organ

that can be used by the wearer to express themselves.

giyen kişi tarafından kendisini ifade edebilmek için kullanılabilir.

So they can actually inflate it and deflate it

Duygularına göre şişirebilir

according to their emotions.

ve indirebilirler.

So they can express everything from admiration and lust

Böylece hayranlıktan, şehvete, endişelere, pişmanlığa kadar

to anxiety and angst.

bir çok şeyi ifade edebilirler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And some of these are actually meant

Ve bunların bazıları

to mediate experiences.

aracılık etmek içindir.

So the Discommunicator is a tool for arguments.

Yani iletişimsiz argümanlar için bir araçtır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so actually it allows for an intense emotional exchange,

Aslında böylece yoğun bir duygusal değişim sağlar,

but is serves to absorb

ama hizmet vermek için

the specificity of the words that are delivered.

teslim olma kelimesinden özgüllük kaydedilir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And in the end,

Ve son olarak,

some of these things just act as invitations.

bazı şeyler sadece davetiye gibidir.

So the Ear Bender literally puts something out there

Yani kelimenin tam anlamıyla Kulak Bender orada birşey koyar

so someone can grab your ear

yani birisi kulağınızı kapar

and say what they have to say.

diyorlar ne dersiniz.

So even though I'm really interested in the relationship

İnsanlar arasındaki ilişkilerle

between people,

ilgilenmemem rağmen,

I also consider the ways

ben de çevremizdeki

in which we relate to the world around us.

dünya ile ilgili yollarını düşünüyorum.

And so when I was first living in New York City a few years back,

New York'a birkaç yıl önce ilk kez taşındığımda,

I was thinking a lot about

beni çevreleyen samimi mimari biçimleri

the familiar architectural forms that surrounded me

ve bunları daha iyi nasıl istegiğim gibi

and how I would like to better relate to them.

bağlantı kuracağımı çok fazla düşünüyordum.

And I thought, "Well, hey!

Ve düşündüm, ' hey, iyi!

Maybe if I want to better relate to walls,

Belki duvarlar arasında daha iyi bir bağlantı kurmayı,

maybe I need to be more wall-like myself."

belki de kendimin duvar gibi olma gereğini istiyorum.

So I made a wearable wall

Bu yüzden sırt çantası gibi takabileceğim

that I could wear as a backpack.

giyilebilir bir duvar yaptım.

And so I would put it on

Ve içine koyabileceğim

and sort of physically transform myself

beni çevreleyen alanda

so that I could either contribute to or critique

kendimi fiziksel türe dönüştürmek

the spaces that surrounded me.

öyleki ya katkıda bulunabilir yada eleştirebilir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so jumping off of that,

Ve böylece kapalı atlama da

thinking beyond the built environment into the natural world,

doğal dünyadaki yapılı çevrenin ötesinde düşündüğümde,

I have this ongoing project called Botanicalls --

Botani Karama diye adlandırdığım devam eden projem

which actually enables houseplants

aslında ev bitkilerini etkinleştiren

to tap into human communication protocols.

insanların haberleşme tutanaklarına bağlantı kurmasıdır.

So when a plant is thirsty,

Yani bu bitki susuz kaldığında,

it can actually make a phone call

bir arama yapabilir,

or post a message to a service like Twitter.

Veya Twitter'da olduğu gibi bir ileti bırakabilir.

And so this really shifts the human/plant dynamic,

Ve insan/ bitki dinamiği değiştirilir,

because a single house plant

çünkü yalnız bir ev bitkisi

can actually express its needs

aynı anda binlerce insana

to thousands of people at the same time.

ihtiyaçlarını ifade edebilir.

And so kind of thinking about scale,

Ve çok çeşit ölçekli düşünme,

my most recent obsession

son günlerdeki en büyük takıntım olan

is actually with glaciers -- of course.

tabii ki de buzullar.

And so glaciers are these magnificent beings,

Bu yüzden buzulların bu muhteşem varlıkları,

and there's lots of reasons to be obsessed with them,

ve onlara takıntılı olmak için çok fazla sebep var,

but what I'm particularly interested in

ama öncelikle ilgilendiğim şey

is in human-glacier relations.

bir insan- buzul bağlantısıdır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Because there seems to be an issue.

Çünkü bu bir sorun gibi gözüküyor.

The glaciers are actually leaving us.

Buzullar bizi terketmekte.

They're both shrinking and retreating --

Her ikisi de küçültmekte ve geri çekilmekte,

and some of them have disappeared altogether.

ve bazıları tamamen kayboldu.

And so I actually live in Canada now,

Şu anda Kanada 'da yaşıyorum,

so I've been visiting one of my local glaciers.

bölgedeki buzullardan birisini ziyaret ediyorum.

And this one's particularly interesting,

Ve bu özellikle ilginç,

because, of all the glaciers in North America,

çünkü, Kuzey Amerika'daki buzulların hepsi,

it receives the highest volume of human traffic in a year.

bir yıl içinde insan trafiğinin en yüksek sesini almaktadır.

They actually have these buses that drive up and over the lateral moraine

Buzultaşı genellikle dağ tipi buzulların açtıkları vadilerin

and drop people off on the surface of the glacier.

yan kısımlarında oluşan tortul çökeltilerdir.

And this has really gotten me thinking

İlk karşılaşmanın tecrübesi

about this experience of the initial encounter.

beni gerçekten düşündürdü.

When I meet a glacier for the very first time,

İlk defa bir buzul gördüğümde,

what do I do?

Ne yapıyorum?

There's no kind of social protocol for this.

Bunun için bir sosyal protokol yok.

I really just don't even know

Nasıl merhaba demesi gerektiğini

how to say hello.

bilmeyen ben.

Do I carve a message in the snow?

Karın üzerine mesaj yazıyor muyum?

Or perhaps I can assemble one

Veya belki buz küpü Mors alfabesi ile

out of dot and dash ice cubes --

birbirlerine nokta ve çizgi

ice cube Morse code.

buz küpleri birleştirebilirim.

Or perhaps I need to make myself a speaking tool,

Veya belki de kendim için buza yönlendirdiğimde,

like an icy megaphone

buzdan megafon gibi

that I can use to amplify my voice

bir konuşma

when I direct it at the ice.

cihazı yapmam gerekir.

But really the most satisfying experience I've had

Ama gerçekten de beni en çok memnun eden tecrübe,

is the act of listening,

her iyi ilişkide ihtiyacımız

which is what we need in any good relationship.

olan dinleme numarasıdır.

And I was really struck by how much it affected me.

Ben gerçekten beni ne kadar etkilediğinden sarsıldım.

This very basic shift in my physical orientation

Fiziksel oryantasyonun en temel çözümü

helped me shift my perspective

perspektif değişiklik

in relation to the glacier.

buzul ile ilgili bana yardımcı oldu.

And so since we use devices

Cihazları kullandığımdan beri

to figure out how to relate to the world these days,

bu günlerde dünyayla nasıl ilişki kurduğumuzu anlamak için

I actually made a device called the Glacier Embracing Suit.

Buzula Sarılma Elbisesi olarak adlandırılan bir cihaz yaptım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so this is constructed out of a heat reflected material

Bu nedenle bu ısı inşa malzemesi

that serves to mediate the difference in temperature

buzul buz arasındaki sıcaklık

between the human body and the glacial ice.

farkı ile hizmet vermektedir.

And once again, it's this invitation

Ve bir kez daha, bu daveti

that asks people to lay down on the glacier

insanlar buzula uzanarak sorar,

and give it a hug.

ve sarılmak ister.

So, yea, this is actually just the beginning.

Evet, bu aslında sadece başlangıç.

These are initial musings for this project.

Bunlar proje için il derin düşünmelerdir.

And just as with the wall, how I wanted to be more wall-like,

Ve sadece duvar gibi olmak istedim,

with this project, I'd actually like to take more a of glacial pace.

bu proje ile ben aslında buzul hızının daha fazla olmasını istiyorum.

And so my intent

Amacım,

is to actually just take the next 10 years

ilerideki 10 yılımı

and go on a series of collaborative projects

işbirlikçi olan projelere

where I work with people from different disciplines --

farklı bilim dallarından kişilerle çalışacağım bir yer,

artists, technologists, scientists --

sanatçılar, teknoloji uzmanları, bilim adamları ile

to kind of work on this project

bu tür proje üzerinde çalışmaya devam etmek

of how we can improve human-glacier relations.

ve insan- buzul ilişkilerini nasıl geliştirebileceğimizi sağlamaktır.

So beyond that, in closing,

Bunun ötesinde,

I'd just like to say that we're in this era

şunu belirtmek isterim ki,

of communications and device proliferation,

içinde bulunduğumuz hızla artan haberleşme ve cihaz çağında,

and it's really tremendous and exciting and sexy,

ve gerçekten şahane, heyecan verici ve çekici olan,

but I think what's really important

ama asıl önemli olan

is thinking about how we can simultaneously

bizlerin eş zamanlı bir şekilde

maintain a sense of wonder and a sense of criticality

merak duygusunu korumak ve kritiklik duygusunu kullandığımız araçlar

about the tools that we use and the ways in which we relate to the world.

hakkında ve dünya ile ilgili hangi yolları düşündüğümdür.

Thanks.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)