Julian Treasure: Why architects need to use their ears

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Translator: Chonlada Klangburi Reviewer: Chana Chananukul

It's time to start designing for our ears.

ถึงเวลาที่เราต้องหันมาออกแบบเพื่อโสตประสาทของเรา

Architects and designers tend to focus

สถาปนิกและนักออกแบบต่างมุ่งสนใจ

exclusively on these.

เฉพาะแต่สิ่งนี้

They use these to design with and they design for them,

โดยใช้สิ่งนี้เป็นเครื่องมือและเป้าหมายของการออกแบบ

which is why we end up sitting in restaurants that look

ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เราต้องทนนั่งในร้านอาหารที่มีสภาพ

like this — (loud crowd noise) — and sound like this,

แบบนี้ (เสียงจ้อกแจ้ก อึกทึก) และมีเสียงแบบนี้

shouting from a foot away to try and be heard

ต่างฝ่ายต้องตะเบ็งเสียงใส่กัน ทั้งที่นั่งห่างกันแค่คืบ

by our dinner companion,

เพื่อให้เพื่อนร่วมโต๊ะได้ยิน

or why we get on airplanes -- (flight attendant announcements) -- which cost 200 million pounds,

หรือทำให้บนเครื่องบินมูลค่าร่วม 200 ล้านปอนด์ (เสียงประกาศจากพนักงานต้อนรับ)

with somebody talking through an old-fashioned telephone handset

ผู้โดยสารต้องทนฟังเสียงประกาศ ผ่านอุปกรณ์ที่แสนจะล้าสมัย

on a cheap stereo system,

แถมยังใช้ระบบเสียงห่วยๆ

making us jump out of our skins.

ที่ฟังแล้วชวนขนลุก

We're designing environments that make us crazy. (Laughter)

เรากำลังออกแบบสิ่งแวดล้อมที่ปั่นป่วนประสาทเรา (หัวเราะ)

And it's not just our quality of life which suffers.

ซึ่งไม่เพียงแต่บ่อนทำลายคุณภาพชีวิตของเราเท่านั้น

It's our health,

แต่ยังบั่นทอนสุขภาพเรา

our social behavior, and our productivity as well.

รวมถึงพฤติกรรมทางสังคม และความสามารถในการผลิตของเราด้วยเช่นกัน

How does this work? Well, two ways.

แล้วทีนี้จะแก้อย่างไร? ทั้งนี้มี 2 วิธีด้วยกัน

First of all, ambience. I have a whole TEDTalk about this.

สิ่งแรกเลยคือ สภาพแวดล้อม ซึ่งผมได้พูดถึงประเด็นนี้ล้วนๆ ใน TEDTalk

Sound affects us physiologically, psychologically,

เสียงมีผลกับเราทั้งทางร่างกาย จิตใจ

cognitively and behaviorally all the time.

สติปัญญา และพฤติกรรมของเราตลอดเวลา

The sound around us is affecting us

เสียงรอบตัวเรานั้นมีผลกับเรา

even though we're not conscious of it.

แม้เราจะไม่รู้ตัวก็ตาม

There's a second way though, as well.

และยังมีอีกวิธีหนึ่ง นั่นคือ

That's interference. Communication requires sending

การแทรกแซง การสื่อสารต้องอาศัยการส่ง

and receiving, and I have another whole TEDTalk

และการรับ ซึ่งผมได้พูดไว้ในอีก TEDTalk

about the importance of conscious listening,

เกี่ยวกับความสำคัญของการฟังอย่างตั้งใจ

but I can send as well as I like,

แต่แม้ว่าผมจะสามารถส่งเสียงได้ดีดังใจแค่ไหน

and you can be brilliant conscious listeners.

แถมคุณยังเป็นผู้ฟังที่ปราดเปรื่องและตั้งอกตั้งใจฟังก็ตามที

If the space I'm sending it in is not effective,

แต่หากพื้นที่ที่ผมส่งเสียงไปนั้นไร้ซึ่งประสิทธิภาพ

that communication can't happen.

การสื่อสารนั้นๆ ก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้เลย

Spaces tend to include noise and acoustics.

พื้นที่ครอบคลุมเรื่องของเสียงและเสียงรบกวน

A room like this has acoustics, this one very good acoustics.

ห้องแบบนี้มีการออกแบบทางเสียง ที่ดีมีอะคูสติกที่ดีมากๆ

Many rooms are not so good.

แต่อีกหลายๆ ห้องไม่ได้ดีอย่างนี้

Let me give you some examples from a couple of areas

ผมจะยกตัวอย่างให้ฟัง ซึ่งผมขอหยิบยกจากสองกลุ่ม

which I think we all care about: health and education.

ที่ผมคิดว่าเราทุกคนล้วนให้ความสำคัญ นั่นคือ สุขภาพและการศึกษา

(Hospital noises) When I was visiting my terminally ill father

(เสียงในโรงพยาบาล) ตอนที่ผมไปเยี่ยมพ่อของผมซึ่งป่วยหนัก

in a hospital, I was asking myself,

ที่โรงพยาบาล ผมถามตัวเองว่า

how does anybody get well in a place that sounds like this?

คนไข้จะหายป่วยได้อย่างไรในที่ที่เสียงดังอย่างนี้?

Hospital sound is getting worse all the time.

เสียงในโรงพยาบาลนั้นนับวันยิ่งเลวร้าย

Noise levels in hospitals have doubled

เสียงรบกวนในโรงพยาบาลรุนแรงขึ้นเป็นเท่าตัว

in the last few years, and it affects not just the patients

ในหลายๆ ปีที่ผ่านมานี้ ซึ่งส่งผลกระทบไม่เพียงแต่ผู้ป่วยเท่านั้น

but also the people working there.

แต่ยังรวมถึงบุคคลากรของโรงพยาบาลด้วยเช่นกัน

I think we would like for dispensing errors to be zero,

ผมคิดว่าเราต้องการให้การจ่ายยาไม่มีข้อผิดพลาดเลย

wouldn't we? And yet, as noise levels go up, so do

จริงไหมครับ แต่ทว่าเสียงรบกวนยิ่งดัง

the errors in dispensing made by the staff in hospitals.

ก็ยิ่งพบข้อผิดพลาดในการจ่ายยาโดยเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล

Most of all, though, it affects the patients,

แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ เสียงส่งผลกระทบต่อผู้ป่วย

and that could be you, it could be me.

ซึ่งอาจเป็นคุณ หรือเป็นผม

Sleep is absolutely crucial for recovery.

การนอนหลับมีความสำคัญต่อการฟื้นไข้อย่างยิ่งยวด

It's when we regenerate, when we rebuild ourselves,

เป็นเวลาที่ร่างกายเราจะได้ซ่อมแซมตัวเองหรือสร้างใหม่

and with threatening noise like this going on,

แต่หากต้องผจญกับเสียงรบกวนเช่นนี้ตลอดเวลา

your body, even if you are able to sleep, your body

ร่างกายของคุณ แม้ว่าคุณจะหลับลง แต่ร่างกายคุณ

is telling you, "I'm under threat. This is dangerous."

จะบอกคุณเองว่า "ฉันถูกคุกคาม นี่มันอันตราย"

And the quality of sleep is degraded, and so is our recovery.

และเมื่อคุณภาพการนอนแย่ลง พลังในการฟื้นไข้ก็พลอยถดถอยไปด้วย

There are just huge benefits to come

จะเห็นว่าเรามีแต่ได้กับได้ ประโยชน์มหาศาล

from designing for the ears in our health care.

จากการหันมาออกแบบเพื่อโสตประสาท ในบริการด้านสุขภาพ

This is an area I intend to take on this year.

ส่วนประเด็นที่ผมจะพูดถึงในปีนี้ คือ

Education.

การศึกษา

When I see a classroom that looks like this,

ทุกครั้งที่ผมเห็นห้องเรียนหน้าตาแบบนี้

can you imagine how this sounds?

คุณรู้ไหมว่าห้องแบบนี้มีเสียงอย่างไร?

I am forced to ask myself a question.

ผมอดถามตัวเองไม่ได้ว่า

("Do architects have ears?") (Laughter)

"พวกสถาปนิกนี่มีหูกันไหม?" (หัวเราะ)

Now, that's a little unfair. Some of my best friends

ถามอย่างนี้ดูไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่ ผมเองก็มีเพื่อน

are architects. (Laughter) And they definitely do have ears.

เป็นสถาปนิก (หัวเราะ) และพวกเขามีหูแน่ๆ

But I think sometimes they don't use them

แต่ผมรู้สึกว่า บางครั้งเหมือนพวกเขาไม่ยอมใช้หูกันเลย

when they're designing buildings. Here's a case in point.

เวลาออกแบบอาคาร ผมจะยกตัวอย่างชัดๆ

This is a 32-million-pound flagship academy school

นี่เป็นสถาบันการศึกษาชั้นนำแห่งหนึ่ง มูลค่า 32 ล้านปอนด์

which was built quite recently in the U.K. and designed

ซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จเมื่อเร็วๆ นี้ในอังกฤษ ออกแบบโดย

by one of Britain's top architects.

สถาปนิกชั้นนำของอังกฤษคนหนึ่ง

Unfortunately, it was designed like a corporate

แต่น่าเสียดายที่ตึกนี้ออกแบบมาหน้าตาคล้าย

headquarters, with a vast central atrium

สำนักงานใหญ่ที่มีโถงกลางขนาดใหญ่

and classrooms leading off it with no back walls at all.

ที่เชื่อมต่อไปยังห้องเรียนที่ไร้ซึ่งผนังกั้น

The children couldn't hear their teachers.

เด็กๆ จึงไม่สามารถได้ยินครู

They had to go back in and spend 600,000 pounds

ทำให้โรงเรียนต้องทุ่มเงินอีกหกแสนปอนด์

putting the walls in. Let's stop this madness

เพื่อติดตั้งผนังห้องใหม่ เราต้องยุติแนวคิดอุตริ

of open plan classrooms right now, please.

ในการสร้างห้องเรียนที่เปิดโล่งเช่นนี้เสียแต่บัดนี้ ได้โปรด

It's not just these modern buildings which suffer.

ไม่เพียงแต่อาคารสมัยใหม่เท่านั้นที่มีปัญหานี้

Old-fashioned classrooms suffer too.

ห้องเรียนรุ่นเก่าๆ ก็มีปัญหานี้เช่นกัน

A study in Florida just a few years ago found

จากการศึกษาในรัฐฟลอริด้าเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้พบว่า

that if you're sitting where this photograph was taken

ถ้าคุณนั่งเรียนในห้องที่ถ่ายรูปมานี้

in the classroom, row four, speech intelligibility

ซึ่งเป็นห้องเรียน 4 แถว ความชัดเจนในการได้ยินเสียงพูด

is just 50 percent.

เหลือเพียงร้อยละ 50

Children are losing one word in two.

เด็กๆ จะได้ยินเพียงหนึ่งในสองคำที่พูด

Now that doesn't mean they only get half their education,

ซึ่งแปลว่า เด็กๆ ไม่เพียงแต่เรียนรู้ได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

but it does mean they have to work very hard

แต่ยังหมายถึง เด็กๆ ต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวด

to join the dots and understand what's going on.

ที่จะปะติดปะต่อสิ่งที่ได้ยินเพื่อทำความเข้าใจ

This is affected massively by reverberation time,

ซึ่งปัญหานี้มีตัวการสำคัญคือ ระดับเสียงสะท้อนของห้อง

how reverberant a room is.

ซึ่งเป็นค่าที่บ่งบอกว่าห้องนั้นๆ มีเสียงก้องแค่ไหน

In a classroom with a reverberation time of 1.2 seconds,

ในห้องเรียนที่มีค่าความก้องของเสียงเท่ากับ 1.2 วินาที

which is pretty common, this is what it sounds like.

ซึ่งพบเห็นอยู่ทั่วไป ค่าดังกล่าวมีเสียงแบบนี้

(Inaudible echoing voice)

(เสียงก้องที่ฟังไม่รู้เรื่อง)

Not so good, is it?

ไม่ค่อยดีใช่ไหมครับ?

If you take that 1.2 seconds down to 0.4 seconds

และถ้าคุณทำให้ค่าดังกล่าวลดลงจาก 1.2 วินาที ให้เหลือเพียง 0.4 วินาที

by installing acoustic treatments, sound absorbing materials

โดยการติดตั้งอุปกรณ์ป้องกันเสียงรบกวน วัสดุซับเสียง

and so forth, this is what you get.

หรือวิธีการอื่นๆ นี่คือสิ่งที่่คุณจะได้

Voice: In language, infinitely many words can be written

เสียงพูด - ในภาษา มีคำเป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนที่สร้างขึ้น

with a small set of letters. In arithmetic,

จากตัวอักษรจำนวนน้อยนิด สำหรับเลขคณิต

infinitely many numbers can be composed

มีเลขจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนที่เราสามารถสร้างขึ้น

from just a few digits with the help of the simple zero.

ได้จากตัวเลขเพียงไม่กี่ตัว โดยใช้ศูนย์เป็นตัวช่วยง่ายๆ

Julian Treasure: What a difference.

หนังคนละม้วนเลยทีเดียว

Now that education you would receive,

และนี่คือการศึกษาที่คุณจะได้รับ

and thanks to the British acoustician Adrian James

ทั้งนี้ต้องขอบคุณเอเดรียน เจมส์ สถาปนิกด้านเสียงชาวอังกฤษ

for those simulations. The signal was the same,

ที่สร้างแบบจำลองนี้ขึ้นมา สัญญาณเสียงเหมือนเดิม

the background noise was the same.

เสียงรบกวนเหมือนเดิม

All that changed was the acoustics of the classroom

แต่ที่ต่างกันคืออะคูสติกของห้องเรียน

in those two examples.

ในทั้งสองตัวอย่างที่เพิ่งยกมานี้

If education can be likened to watering a garden,

หากเปรียบการศึกษาเหมือนกับการรดน้ำสวน

which is a fair metaphor, sadly, much of the water

ซึ่งเป็นการเปรียบเทียบที่เข้าเค้าทีเดียว แต่น่าเศร้าที่น้ำส่วนใหญ่

is evaporating before it reaches the flowers,

กลับระเหยไปก่อนจะถึงดอกไม้

especially for some groups,

ยิ่งสำหรับเด็กบางกลุ่มด้วยแล้ว

for example, those with hearing impairment.

เช่น กลุ่มผู้ที่มีปัญหาการได้ยิน

Now that's not just deaf children. That could be any child

ซึ่งไม่ได้มีแต่เด็กหูหนวกเท่านั้น แต่เป็นเด็กทั่วๆ ไป

who's got a cold, glue ear, an ear infection,

ที่เป็นหวัด หูชั้นกลางอักเสบ หรือเกิดการติดเชื้อในหู

even hay fever. On a given day, one in eight children

หรือแม้แต่เป็นภูมิแพ้ ในแต่ละวัน มีเด็กหนึ่งในแปดคน

fall into that group, on any given day.

ที่ตกอยู่ในกลุ่มนี้ ซึ่งเกิดขึ้นเมือไรก็ได้

Then you have children for whom English is a second language,

นอกจากนี้ยังมีเด็กที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

or whatever they're being taught in is a second language.

หรือวิชาใดๆ ก็ตามที่เด็กๆ เรียนผ่านภาษาที่สอง

In the U.K., that's more than 10 percent of the school population.

ซึ่งในอังกฤษเอง นั่นมากกว่าร้อยละ 10 ของประชากรนักเรียนทั้งหมด

And finally, after Susan Cain's wonderful TEDTalk in February,

สุดท้ายนี้ หลังจากที่ได้ฟัง TEDTalk ที่ยอดเยี่ยม ของซูซาน เคน ในเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา

we know that introverts find it very difficult to relate

ทำให้เราได้รู้ว่า เด็กที่เก็บตัวจะยิ่งรู้สึกเข้ากลุ่มยากลำบากมากขึ้น

when they're in a noisy environment doing group work.

เมื่อต้องทำงานกลุ่มในสภาพแวดล้อมที่มีแต่เสียงรบกวน

Add those up. That is a lot of children

และเมื่อรวมเด็กกลุ่มนี้เข้าไปด้วย ก็เท่ากับมีเด็กเป็นจำนวนมาก

who are not receiving their education properly.

ที่จะไม่ได้รับการศึกษาอย่างเหมาะสม

It's not just the children who are affected, though.

แต่ไม่ได้มีเพียงแต่เด็กเท่านั้นที่โดนผลกระทบ

(Noisy conversation) This study in Germany found

(เสียงหนวกหู) จากการศึกษาในเยอรมันพบว่า

the average noise level in classrooms is 65 decibels.

ค่าเฉลี่ยของระดับเสียงรบกวนในห้องเรียนอยู่ที่ 65 เดซิเบล

I have to really raise my voice to talk over 65 decibels

ตอนนี้ผมต้องตะเบ็งเสียงเพื่อจะพูดให้ดังกว่า 65 เดซิเบล

of sound, and teachers are not just raising their voices.

และด้วยเหตุนี้ คุณครูไม่ได้แค่ต้องตะเบ็งเสียงเท่านั้น

This chart maps the teacher's heart rate

แผนภาพนี้แสดงถึงอัตราการเต้นของหัวใจครู

against the noise level.

เทียบกับระดับเสียงรบกวน

Noise goes up, heart rate goes up.

เสียงรบกวนยิ่งดัง อัตราการเต้นของหัวใจยิ่งสูงขึ้น

That is not good for you.

ซึ่งไม่ดีกับตัวคุณเลย

In fact, 65 decibels is the very level at which this big survey

จริงๆ แล้วเสียง 65 เดซิเบลนี้เป็นระดับที่ จากการสำรวจหลักชิ้นนี้

of all the evidence on noise and health found that, that is

ซึ่งรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับเสียงรบกวนและสุขภาพ ได้ระบุไว้ว่า

the threshold for the danger of myocardial infarction.

เป็นประตูสู่โรคกล้ามเนื้อหัวใจตาย

To you and me, that's a heart attack.

สำหรับคุณและผม นั่นคือโรคหัวใจวาย

It may not be pushing the boat out too far to suggest

คงไม่เป็นการใส่สีตีไข่มากเกินไปที่จะพูดว่า

that many teachers are losing significant life expectancy

คุณครูจำนวนมากกำลังมีอายุขัยสั้นลงอย่างมีนัยสำคัญ

by teaching in environments like that day after day.

จากการสอนในสภาพแวดล้อมเช่นนั้นวันแล้ววันเล่า

What does it cost to treat a classroom

แล้วต้องใช้เงินเท่าไรเพื่อแก้ไขห้องเรียน

down to that 0.4-second reverberation time?

ให้มีระดับเสียงสะท้อนลดลงเหลือ 0.4 วินาที?

Two and a half thousand pounds.

2,500 ปอนด์

And the Essex study which has just been done in the U.K.,

และจากกรณีศึกษาในเอสเซ็กส์ (Essex) ที่เพิ่งดำเนินการในอังกฤษ

which incidentally showed that when you do this,

ได้ชี้ให้เห็นว่าเมื่อคุณลงมือแก้ไขปัญหานี้

you do not just make a room that's suitable

คุณไม่ได้เพียงแต่เปลี่ยนให้ห้องนั้นเหมาะสำหรับ

for hearing-impaired children, you make a room

เด็กๆ ที่มีปัญหาการได้ยินเท่านั้น แต่ยังทำให้ห้องนั้นกลายเป็นที่

where behavior improves, and results improve significantly,

ที่เปลี่ยนเด็กๆ ให้มีพฤติกรรมดีขึ้น และผลการเรียนก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย

this found that sending a child out of area to a school

การศึกษานี้พบว่า การส่งเด็กไปเรียนนอกพื้นที่เพื่อเข้าโรงเรียน

that does have such a room, if you don't have one,

ที่มีห้องเรียนลักษณะที่ว่านี้ สำหรับกรณีที่คุณไม่มี

costs 90,000 pounds a year.

มีค่าใช้จ่าย 90,000 ปอนด์ต่อปี

I think the economics are pretty clear on this.

ผมคิดว่าเมื่อมองในเชิงเศรษฐศาสตร์แล้วค่อนข้างชัดทีเดียว

I'm glad that debate is happening on this.

ผมดีใจที่เราเริ่มมีการอภิปรายกันในเรื่องนี้

I just moderated a major conference in London

ผมเพิ่งเป็นผู้ดำเนินรายการการประชุมใหญ่ในลอนดอน

a few weeks ago called Sound Education,

เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนชื่อ เสียงกับคุณภาพการศึกษา(Sound Education)

which brought together top acousticians,

ซึ่งมีบรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านเสียงระดับแนวหน้า

government people, teachers, and so forth.

เจ้าหน้าที่รัฐบาล คุณครู และกลุ่มต่างๆ

We're at last starting to debate this issue, and the benefits

ในที่สุดเราได้ร่วมกันอภิปรายในประเด็นนี้ รวมถึงประโยชน์

that are available for designing for the ears in education,

ในด้านการศึกษาจากการออกแบบเพื่อโสตประสาท

unbelievable.

ไม่น่าเชื่อ

Out of that conference, incidentally, also came

จากการประชุมนั้นเรายังได้

a free app which is designed to help children study

แอพลิเคชั่นฟรีตัวหนึ่งซึ่งออกแบบมา เพื่อช่วยการเรียนหนังสือของนักเรียน

if they're having to work at home, for example,

ที่ต้องอ่านหนังสือที่บ้าน เช่น

in a noisy kitchen.

ในห้องครัวที่มีเสียงรบกวน

And that's free out of that conference.

เป็นแอพฯ ฟรีที่คลอดจากที่ประชุมนั้น

Let's broaden the perspective a little bit

ทีนี้เราลองมามองภาพในมุมกว้างขึ้นอีกสักนิด

and look at cities.

ลองมองไปที่เมืองต่างๆ

We have urban planners.

เรามีนักวางผังเมือง

Where are the urban sound planners?

แล้วนักวางผังเสียงเมืองล่ะหายไปไหน?

I don't know of one in the world, and the opportunity is there

ผมไม่เคยเจอคนๆ นั้นในโลกเรา แต่โอกาสรอเราอยู่ตรงนั้น

to transform our experience in our cities.

ที่จะเปลี่ยนโฉมประสบการณ์ในเมืองหลวงของเรา

The World Health Organization estimates

องค์การอนามัยโลกได้ประมาณการไว้ว่า

that a quarter of Europe's population is having its sleep

ประชากรยุโรปราว 1 ใน 4 กำลังมีปัญหาการนอนหลับ

degraded by noise in cities. We can do better than that.

ด้อยคุณภาพจากปัญหาเสียงรบกวนในเมือง เราสามารถทำได้ดีกว่านั้น

And in our offices, we spend a lot of time at work.

และที่ออฟฟิศเราล่ะ เราใช้เวลาส่วนมากที่ทำงาน

Where are the office sound planners?

แล้วนักวางผังเสียงในสำนักงานหายไปไหน?

People who say, don't sit that team next to this team,

คนที่พูดว่าอย่าจับทีมนั้นไปนั่งติดกับทีมนี้

because they like noise and they need quiet.

เพราะพวกเขาเสียงดังและต้องการความเงียบ

Or who say, don't spend all your budget on a huge screen

หรือคนที่พูดว่า อย่าหมดเงินงบประมาณไปกับจอยักษ์

in the conference room,

ในห้องประชุม

and then place one tiny microphone

แล้ววางไมโครโฟนตัวจิ๋วตัวหนึ่ง

in the middle of a table for 30 people. (Laughter)

กลางโต๊ะประชุมที่นั่งกันอยู่ 30 คน (หัวเราะ)

If you can hear me, you can understand me

หากคุณได้ยินผม คุณจะเข้าใจผม

without seeing me. If you can see me without hearing me,

โดยไม่จำเป็นต้องมองเห็นผม แต่ถ้าคุณเห็นผมแต่ไม่ได้ยินที่ผมพูด

that does not work.

นั่นกลับไม่มีประโยชน์อะไรเลย

So office sound is a huge area, and incidentally,

ดังนั้นเสียงในออฟฟิศจึงเป็นประเด็นที่ใหญ่มาก และเราพบว่า

noise in offices has been shown to make people

เสียงรบกวนในออฟฟิศทำให้คน

less helpful, less enjoy their teamwork,

ให้ความร่วมมือและสนุกกับการทำงานเป็นทีมน้อยลง

and less productive at work.

ทั้งยังมีประสิทธิภาพในการผลิตน้อยลงด้วย

Finally, we have homes. We use interior designers.

สุดท้าย เรามีบ้าน เราใช้นักออกแบบภายใน

Where are the interior sound designers?

แล้วนักออกแบบเสียงภายในล่ะหายไปไหน?

Hey, let's all be interior sound designers,

สมมติว่าเราทุกคนเป็นนักออกแบบเสียงภายใน

take on listening to our rooms and designing sound

เราลองฟังเสียงห้องของเราแล้วออกแบบเสียง

that's effective and appropriate.

ที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสม

My friend Richard Mazuch, an architect in London,

เพื่อนผม ริชาร์ด มาซูส เป็นสถาปนิกในลอนดอน

coined the phrase "invisible architecture."

ได้คิดศัพท์ใหม่ขึ้นมาว่า "สถาปัตยกรรมที่มองไม่เห็น"

I love that phrase.

ผมชอบคำนี้นะ

It's about designing, not appearance, but experience,

มันไม่ได้มุ่งเน้นที่รูปลักษณ์ แต่เป็นการออกแบบประสบการณ์

so that we have spaces that sound as good as they look,

ด้วยเหตุนี้เราจึงมีพื้นที่ที่มีเสียงที่ดีเช่นเดียวกับหน้าตา

that are fit for purpose, that improve our quality of life,

ที่ตอบโจทย์ความต้องการของเรา ที่ช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตของเรา

our health and well being, our social behavior

รวมถึงสุขภาพและความเป็นอยู่ ตลอดจนพฤติกรรมทางสังคม

and our productivity.

และความสามารถในการผลิตของเรา

It's time to start designing for the ears.

ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องหันมาออกแบบ เพื่อโสตประสาทของเรา

Thank you. (Applause)

ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. (Applause)

ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)