Brian Dettmer: Old books reborn as intricate art

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

I'm an artist and I cut books.

ผมเป็นศิลปิน และผมก็ตัดหนังสือ

This is one of my first book works.

นี่คือผลงานจากหนังสือเล่มแรกๆ ของผม

It's called "Alternate Route to Knowledge."

ชื่อว่า "ทางสลับซับซ้อนสู่ความรู้"

I wanted to create a stack of books so that somebody could come into the gallery

ผมอยากสร้างกองหนังสือเพื่อ ให้คนเข้ามาดูในหอศิลป์

and think they're just looking at a regular stack of books,

แล้วคิดว่าได้เห็นกอง หนังสือธรรมดาๆ

but then as they got closer they would see this rough hole carved into it,

แต่เมื่อพวกเขาเข้ามาดูใกล้ๆ ก็จะเป็นหลุมที่ขุดหยาบๆ

and wonder what was happening, wonder why,

ภายในแล้วสงสัยว่า เกิดอะไรขึ้น และทำไมกัน

and think about the material of the book.

และคิดถึงส่วนประกอบของหนังสือ

So I'm interested in the texture,

ผมเลยมุ่งสนใจที่พื้นผิว

but I'm more interested in the text and the images that we find within books.

แต่ผมสนตัวหนังสือและรูปภาพ ในหนังสือมากกว่า

In most of my work, what I do is I seal the edges of a book with a thick varnish

งานส่วนใหญ่ของผม มักจะเคลือบ ขอบของหนังสือด้วยน้ำมันเงาหนาๆ

so it's creating sort of a skin on the outside of the book

เพื่อให้เหมือนผิวหนังด้านนอก ของหนังสือ

so it becomes a solid material, but then the pages inside are still loose,

จนกลายเป็นของแข็งๆ แต่ภายในแต่ละหน้ายังเหมือนเดิม

and then I carve into the surface of the book,

จากนั้นผมก็แกะจากผิวของหนังสือ

and I'm not moving or adding anything.

และไม่ได้เคลื่อนย้ายหรือเพิ่มเติมอะไร

I'm just carving around whatever I find interesting.

ผมก็แค่แกะไปเรื่อยๆ ในสิ่งที่ผมคิดว่าน่าสนใจ

So everything you see within the finished piece

ดังนั้นทุกสิ่งที่คุณเห็น ในผลงานที่เสร็จสิ้นนั้น

is exactly where it was in the book before I began.

อยู่ในที่เดิมของมัน ตั้งแต่เริ่มแรก

I think of my work as sort of a remix, in a way,

ผมคิดว่างานผมค่อนข้าง ผสมผสาน

because I'm working with somebody else's material

เพราะผมทำงานบนงาน ของคนอื่น

in the same way that a D.J. might be working with somebody else's music.

ในแบบเดียวกับ ดีเจที่ ทำงานกับดนตรีของคนอื่น

This was a book of Raphael paintings, the Renaissance artist,

นี่คือหนังสือภาพวาดของ ราฟาเอล ศิลปินยุคเรอเนสซอง

and by taking his work and remixing it, carving into it,

ผมเอางานของเขามา ผสมผสนาน แกะสลัก

I'm sort of making it into something that's more new and more contemporary.

ผมทำให้มันดูใหม่ ดูร่วมสมัยกว่าเดิม

I'm thinking also about breaking out of the box of the traditional book

ผมค่อนข้างคิดนอกกรอบจาก หนังสือแบบเดิมๆ

and pushing that linear format,

ผลักดันจากเส้นของรูปแบบตัวมัน

and try to push the structure of the book itself

พยายามจากโครงสร้าง ตัวหนังสือเอง

so that the book can become fully sculptural.

เพื่อให้หนังสือกลายเป็น ประติมากรรมโดยสมบูรณ์

I'm using clamps and ropes and all sorts of materials, weights,

ผมใช้คีบ เชื่อก และอื่นๆ

in order to hold things in place before I varnish

เพื่อยึดให้ได้รูป ก่อนจะ เคลือบด้วยน้ำมันเงา

so that I can push the form before I begin,

จะได้ทำให้เป็นรูปทรงก่อนจะเริ่ม

so that something like this can become a piece like this,

แล้วทำให้รูปร่างแบบนี้ กลายเป็นแบบนี้

which is just made from a single dictionary.

หมดนี่ทำจากพจนานุกรม เล่มเดียว

Or something like this can become a piece like this.

หรืออะไรแบบนี้ ให้กลายเป็น แบบนี้

Or something like this,

แบบอย่างนี้

which who knows what that's going to be or why that's in my studio,

ซึ่งใครจะไปรู้ว่ามันจะเป็นอะไร และมันมาอยู่ในสตูดิโอผมได้ไง

will become a piece like this.

ให้ออกมาเป็นแบบนี้

So I think one of the reasons people are disturbed by destroying books,

ผมคิดว่าหนึ่งในเหตุผลที่แบ่งปัน โดยการทำงานหนังสือ

people don't want to rip books

คือคนไม่ต้องการฉีกมัน

and nobody really wants to throw away a book,

ไม่มีใครอยากทิ้งมันจริงๆ

is that we think about books as living things,

เหมือนกับที่เราคิดว่าหนังสือ มีชีวิตจริงๆ

we think about them as a body,

เราคิดว่ามันมีร่างกาย

and they're created to relate to our body, as far as scale,

พวกมันสร้างขึ้นมาคล้ายกับ รูปร่างของเรา

but they also have the potential to continue to grow

แต่มันสามารถเติบโตต่อได้

and to continue to become new things.

และกลายเป็นสิ่งใหม่ๆ

So books really are alive.

ดังนั้นหนังสือมีชีวิตจริงๆ

So I think of the book as a body,

ผมเลยคิดว่าหนังสือเหมือนรูปร่าง

and I think of the book as a technology.

และคิดว่ามันเป็นเทคโนโลยี

I think of the book as a tool.

เป็นอุปกรณ์

And I also think of the book as a machine.

และก็คิดว่ามันเป็นเครื่องจักรด้วย

I also think of the book as a landscape.

แล้วผมก็คิดว่าหนังสือเหมือนทิวทัศน์

This is a full set of encyclopedias that's been connected and sanded together,

นี่คือสารานุกรมเซ็ตสมบูรณ์ที่ เชื่อมและถมเข้าด้วยกัน

and as I carve through it,

จากที่ผมแกะไปเรื่อยๆ

I'm deciding what I want to choose.

ผมก็ตัดสินใจเลือก

So with encyclopedias, I could have chosen anything,

ความจริงผมสามารถเลือก ทำอะไรกับสารานุกรมก็ได้

but I specifically chose images of landscapes.

แต่ผมเจาะจงเลือกภาพทิวทัศน์

And with the material itself, I'm using sandpaper

และด้วยตัวอุปกรณ์แล้ว ผมเลือกใช้กระดาษทราย

and sanding the edges so not only the images suggest landscape,

แล้วก็โรยทรายตามขอบ ไม่ใช่แค่ให้ภาพสื่อทิวทัศน์

but the material itself suggests a landscape as well.

แต่ส่วนประกอบก็ช่วย เสริมเข้าไปด้วย

So one of the things I do is when I'm carving through the book,

สิ่งหนึ่งที่ผมทำในขณะที่ผม แกะสลักหนังสือ

I'm thinking about images, but I'm also thinking about text,

คือคิดภาพ แต่ก็คิดถึง ตัวหนังสือด้วย

and I think about them in a very similar way,

ผมคิดในแบบคล้ายๆ กัน

because what's interesting is that when we're reading text,

เพราะ สิ่งที่น่าสนใจคือ ขณะที่เราอ่านตัวหนังสือ

when we're reading a book,

บนหนังสือ

it puts images in our head,

มันสร้างภาพต่างๆ ในหัว

so we're sort of filling that piece.

เหมือนกับเราเติมส่วนนั้นเข้าไป

We're sort of creating images when we're reading text,

เราก็เหมือนกับสร้างภาพต่างๆ ในขณะอ่านตัวหนังสือ

and when we're looking at an image, we actually use language

และเมื่อเรามองภาพ เราก็ใช้ภาษา

in order to understand what we're looking at.

เพื่อเข้าใจในสิ่งที่ พวกเรามองอยู่ด้วย

So there's sort of a yin-yang that happens,

ดังนั้นก็เหมือนกับ หยิน หยาง

sort of a flip flop.

เกิดสลับไปมา

So I'm creating a piece that the viewer is completing themselves.

ผมเลยสร้างสิ่งที่คนเห็น เติมเต็มได้ด้วยตัวเอง

And I think of my work as almost an archaeology.

ผมคิดว่างานผมเกือบจะ เหมือนกับโบราณคดี

I'm excavating and I'm trying to maximize the potential

ที่ผมขุด พยายาม เปิดเผยมัน

and discover as much as I possibly can

และค้นให้มากที่สุดเท่าที่ผมทำได้

and exposing it within my own work.

และเปิดเผยมันในผลงานผม

But at the same time,

แต่ในขณะเดียวกัน

I'm thinking about this idea of erasure,

ผมคิดถึงการลบ

and what's happening now that most of our information is intangible,

อะไรที่เกิดขึ้นที่ข้อมูลที่

and this idea of loss,

ยากเกินเข้าใจ

and this idea that not only is the format constantly shifting within computers,

และไอเดียที่ไม่ใช่แค่สิ่ง คลาดเคลื่อนจากข้อมูลคอม

but the information itself,

แต่เป็นข้อมูลของตัวมัน

now that we don't have a physical backup,

ปัจจุบันเราไม่มีหลักฐานสนับสนุน

has to be constantly updated in order to not lose it.

จึงต้องอัพเดท เพื่อไม่ให้สูญหาย

And I have several dictionaries in my own studio,

ผมมีพจนานุกรมมากมาย ในสตูดิโอ

and I do use a computer every day,

และผมก็ใช้คอมทุกวัน

and if I need to look up a word, I'll go on the computer,

ถ้าผมอยากหาคำไหน ผมจะหาในคอม

because I can go directly and instantly to what I'm looking up.

เพราะผมสามารถทำได้เลย ดูได้ทันที

I think that the book was never really

นี่เป็นสิ่งที่ผมว่าหนังสือ

the right format for nonlinear information,

ไม่ตอบรับกับ ข้อมูลโดยตรง

which is why we're seeing reference books

เป็นสาเหตุให้เรามักดูอ้างอิงในหนังสือ

becoming the first to be endangered or extinct.

ที่กลายเป็นสิ่งแรกที่จะสูญหาย

So I don't think that the book will ever really die.

ผมไม่คิดว่าหนังสือจะตายจริงๆ

People think that now that we have digital technology,

คนส่วนใหญ่คิดว่าเรามีดิจิตอล เทคโนโลยี

the book is going to die,

แล้วหนังสือก็จะค่อยๆ ตาย

and we are seeing things shifting and things evolving.

และพวกเราได้เห็นสิ่งต่างๆ ปรับ สิ่งต่างๆ พัฒนาขึ้น

I think that the book will evolve,

ผมคิดว่าหนังสือจะพัฒนา

and just like people said painting would die

และเหมือนกับที่คนพูดกันว่า ภาพวาดอาจตาย

when photography and printmaking became everyday materials,

เมื่อรูปถ่าย และเครื่องปริ๊นท์ กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

but what it really allowed painting to do

แต่สิ่งที่ทำให้ภาพวาด

was it allowed painting to quit its day job.

เป็นคือให้เราหลุดจาก งานประจำ

It allowed painting to not have to have that everyday chore of telling the story,

มันเป็นสิ่งที่ไม่เหมือนกับการเล่า แบบเดิมๆ ในชีวิต

and painting became free and was allowed to tell its own story,

และภาพวาดก็กลายเป็น การปล่อยและเล่าเรื่องในแบบของตนเอง

and that's when we saw Modernism emerge,

และเมื่อเราได้เห็นยุคโมเดินเกิดขึ้น

and we saw painting go into different branches.

เราก็ได้เห็นภาพที่มีความ แตกต่าง หลายแขนง

And I think that's what's happening with books now,

และผมก็คิดว่ามันเกิดขึ้น กับหนังสือในปัจจุบัน

now that most of our technology, most of our information,

ทุกวันนี้ เทคโนโลยีส่วนใหญ่ ข้อมูลโดยส่วนมาก

most of our personal and cultural records are in digital form,

จำนวนมากของวัฒนธรรมและ เรื่องส่วนตัว ถูกบันทึกในแบบดิจิตอล

I think it's really allowing the book to become something new.

ผมคิดว่า มันทำให้หนังสือ สามารถเปลี่ยนเป็นอะไรใหม่ๆ

So I think it's a very exciting time for an artist like me,

ดังนั้น ผมจึงคิดว่ามันน่าตื่นเต้น สำหรับศิลปินอย่างผม

and it's very exciting to see what will happen with the book in the future.

และน่าตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่าจะ เกิดอะไรขึ้นบ้างกับหนังสือในอนาคต

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)