Brian Dettmer: Old books reborn as intricate art

بریان دتمر: تولد دوباره کتاب به اشکال هنری تو در تو

Translator: Mohammad Reza Minoosepehr Reviewer: soheila Jafari

I'm an artist and I cut books.

من یک هنرمندم و کارم بریدن کتابهاست.

This is one of my first book works.

این یکی از اولین کتابامه

It's called "Alternate Route to Knowledge."

اسمش هست: "راه جایگزین به دانش"

I wanted to create a stack of books so that somebody could come into the gallery

میخواستم یه سری کتاب رو بذارم روی هم جوری که وقتی کسی به نمایشگاه میاد

and think they're just looking at a regular stack of books,

فکر کنه داره فقط یه سری کتاب روی هم چیده شده رو می بینه

but then as they got closer they would see this rough hole carved into it,

اما همینکه نزدیک بشن، این حفره بزرگ رو داخلشون ببین

and wonder what was happening, wonder why,

و با تعجب بگن این دیگه چیه؟

and think about the material of the book.

این کتابا از چی ساخته شدن؟

So I'm interested in the texture,

من عاشق متن کتاب ام

but I'm more interested in the text and the images that we find within books.

اما بیشتر به نوشته ها و عکسهای داخل کتاب علاقه دارم.

In most of my work, what I do is I seal the edges of a book with a thick varnish

اغلب کاری که میکنم اینه که لبه کتابها رو با لاک الکل غلیظ می پوشونم

so it's creating sort of a skin on the outside of the book

که اینجوری انگار روی کتاب یه لایه پوست کشیدی

so it becomes a solid material, but then the pages inside are still loose,

هر چند جلد کتاب سفت میشه اما ورقها هنوز نرم هستن.

and then I carve into the surface of the book,

بعد روی سطح کتاب رو سوراخ می کنم

and I'm not moving or adding anything.

در این مرحله چیزی بهش اضافه نمی کنم.

I'm just carving around whatever I find interesting.

فقط دور هر چیزی که به نظرم جالب بیاد رو می برم.

So everything you see within the finished piece

بنابراین هر چیزی که در آخر کار می بیند

is exactly where it was in the book before I began.

دقیقا همون چیزایی هستن که از اول داخل کتاب بودن.

I think of my work as sort of a remix, in a way,

هنر من به نوعی مثل ریمیکس آهنگه.

because I'm working with somebody else's material

چون درست روی مواد ساخت دیگران همان کاری رو میکنم

in the same way that a D.J. might be working with somebody else's music.

که یک دی جی روی آهنگی که کس دیگه ساخته می کنه.

This was a book of Raphael paintings, the Renaissance artist,

این کتابی از "رافائل" بود. نقاش دوران رنسانس،

and by taking his work and remixing it, carving into it,

که من با گرفتن کارش بریدن و چیدن دوباره عکسها

I'm sort of making it into something that's more new and more contemporary.

چیزی رو درست کردم که جدید تر و امروزی تره.

I'm thinking also about breaking out of the box of the traditional book

همینطور با تکه تکه کردن اجزای جعبه کتابای قدیمی

and pushing that linear format,

و تغییر زاویه طولی

and try to push the structure of the book itself

ساختار خود کتاب رو درش جا دادم.

so that the book can become fully sculptural.

اینجوری کتاب کلا میشه یه مجمسمه.

I'm using clamps and ropes and all sorts of materials, weights,

برای نگه داشتم اجزا قبل از لاک الکل کاری

in order to hold things in place before I varnish

از یه سری وسایل مثل گیره، طناب و وزنه استفاده می کنم.

so that I can push the form before I begin,

اینجوری میتونم قالبم رو قبل از شروع کار شکل بدم

so that something like this can become a piece like this,

اینجوری چیزی مثل این، میشه چیزی شبیه این

which is just made from a single dictionary.

این فقط با یک فرهنگ لغت درست شده.

Or something like this can become a piece like this.

یا چیزی شبیه این، میشه چیزی مثل این.

Or something like this,

یا این یکی

which who knows what that's going to be or why that's in my studio,

که در نگاه اول میگید این تو استودیوی من چی کار می کنه

will become a piece like this.

میشه چیزی مثل این .

So I think one of the reasons people are disturbed by destroying books,

اینکه چرا دوست نداریم کتاب رو خراب کنبم

people don't want to rip books

یا کناب رو پر پر کنیم

and nobody really wants to throw away a book,

یا اینکه بندازیمش دور

is that we think about books as living things,

برای اینه که از نظر ما کتاب یک موجود زنده است.

we think about them as a body,

از نظر ما انها اندامی دارن

and they're created to relate to our body, as far as scale,

که برای ایجاد ارتباط با وجود ما ساخته شدن

but they also have the potential to continue to grow

پس اگه اینطوره، اونا استعداد رشد رو هم دارن

and to continue to become new things.

و می تونن به چیزهایی بدیع تبدیل بشن.

So books really are alive.

کتاب واقعا جان داره.

So I think of the book as a body,

من به کتاب به عنوان اندام نگاه می کنم.

and I think of the book as a technology.

به عنوان فناوری.

I think of the book as a tool.

به عنوان ابزار.

And I also think of the book as a machine.

و به عنوان ماشین.

I also think of the book as a landscape.

و همینطور به عنوان منظره.

This is a full set of encyclopedias that's been connected and sanded together,

این یه دسته دایره المعارف هست که به همدیگه وصل شدن.

and as I carve through it,

موقعی که اونا رو سوراخ میکنم

I'm deciding what I want to choose.

تصمیم میگرم چی بسازم.

So with encyclopedias, I could have chosen anything,

مثلا با بن دایره المعارف ها هر چیزی رو می تونستم بسازم

but I specifically chose images of landscapes.

اما به شکل مخصوصی یه منظره درست کردم.

And with the material itself, I'm using sandpaper

با همون مواد کتاب صفحه های سنگی درست کردم

and sanding the edges so not only the images suggest landscape,

و لبه ها رو شکل سنگ درآوردم جوری که نه تنها عکسها

but the material itself suggests a landscape as well.

بلکه سنگها هم شکل منظره رو القا می کنن.

So one of the things I do is when I'm carving through the book,

یکی از کارایی که موقع سوراخ کردن کتاب انجام میدم

I'm thinking about images, but I'm also thinking about text,

اینه که هم به عکسها فکر میکنم و هم به متن

and I think about them in a very similar way,

هر دو رو به یک اندازه مد نظر قرار میدم

because what's interesting is that when we're reading text,

چون نکته جالب اینه که وقتی متن رو می خونیم

when we're reading a book,

یا وقتی کتابی رو می خونیم،

it puts images in our head,

در ذهن ما تصاویری ایجاد میشه،

so we're sort of filling that piece.

ذهن ما از این تصاویر پر میشه.

We're sort of creating images when we're reading text,

وقتی متنی رو می خونیم، در ذهن تصویرهایی رو تصور می کنیم

and when we're looking at an image, we actually use language

و وقتی به عکسی نگاه می کنیم

in order to understand what we're looking at.

برای درک اون عکس از زبان استفاده می کنیم.

So there's sort of a yin-yang that happens,

یه جور رابطه دو طرفه،

sort of a flip flop.

یا ساختار به ساختار است.

So I'm creating a piece that the viewer is completing themselves.

برای همین من چیزی رو درست می کنم که بیننده خودش کاملش می کنه.

And I think of my work as almost an archaeology.

کار من تقریبا مثل باستان شناسی می مونه.

I'm excavating and I'm trying to maximize the potential

حفاری می کنم و سعی میکنم ظرفیت های موجود رو افزایش بدم

and discover as much as I possibly can

و تا اونجا که می تونم،آثار کشف کنم

and exposing it within my own work.

و بعد اونا را درون کارم بیارم.

But at the same time,

اما در عین حال

I'm thinking about this idea of erasure,

به "تراشیدگی و تمیزی کار" هم فکر میکنم.

and what's happening now that most of our information is intangible,

اتفاقی که می افته اینه که اغلب اطلاعات ما مفهمومی هستند

and this idea of loss,

مسئله از بین رفتن،

and this idea that not only is the format constantly shifting within computers,

و اینکه نه تنها ظاهر کامپیوترها تغییر می کنن

but the information itself,

که اطلاعات هم تغییر پذیرن.

now that we don't have a physical backup,

حتی اگه نشه اطلاعات رو به حالت اولش بر گرداند

has to be constantly updated in order to not lose it.

اما برای اینکه کلا از بین نروند باید مدام به روز شوند.

And I have several dictionaries in my own studio,

من کلی فرهنگ لغت در استودیوم دارم

and I do use a computer every day,

و هر روز هم از کامپیوتر استفاده می کنم.

and if I need to look up a word, I'll go on the computer,

و اگه بخوام معنی لغتی رو بدونم میرم سراغ کامپیوتر،

because I can go directly and instantly to what I'm looking up.

چون می تونم مستقیم و سریع چیزی رو که میخوام پیدا کنم.

I think that the book was never really

به نظرم کتاب هرگز

the right format for nonlinear information,

شکل مناسبی برای اطلاعات عمودی نبوده

which is why we're seeing reference books

برای همین امروز کتابهای مرجع

becoming the first to be endangered or extinct.

اولین کتابهایی هستند که در خطر انقراض قرار دارن.

So I don't think that the book will ever really die.

بنظرم کتاب هرگز به معنی واقعی مرگ نداره.

People think that now that we have digital technology,

اغلب فکر میکنن الان که دیگه فناوری داریم

the book is going to die,

کتاب دیگه از عرصه خارج میشه،

and we are seeing things shifting and things evolving.

و همه چیز در حال تغییر و تحوله.

I think that the book will evolve,

به نظرم کتاب هم متحول میشه.

and just like people said painting would die

درست مثل اینکه میگفتن با وجود اینهمه فناوری عکاسی

when photography and printmaking became everyday materials,

عمر نقاشی دیگه سر اومده.

but what it really allowed painting to do

اما فناوری نقاشان رو قادر ساخت

was it allowed painting to quit its day job.

تا از پوستین روزمرگی شون رها بشن.

It allowed painting to not have to have that everyday chore of telling the story,

کاری کرد که نقاشان فقط داستانهای تکراری روبازگو نکنند

and painting became free and was allowed to tell its own story,

و نقاشی آزادانه تونست داستان خودش رو بگه.

and that's when we saw Modernism emerge,

برای همین وقتی ظهور مدرنیسم رو می بینیم

and we saw painting go into different branches.

متوجه میشیم که نقاشی فصل جدیدی رو آغاز کرده

And I think that's what's happening with books now,

به نظرم در مورد کتابم همینطوره.

now that most of our technology, most of our information,

حالا که اکثر فناوری و اطلاعات ما،

most of our personal and cultural records are in digital form,

اکثر دانش های شخصی و فرهنگی ما به شکل دیجیتال ذخیره میشه،

I think it's really allowing the book to become something new.

این فرصتی است برای کتاب تا کاربردی جدید پیدا کنه.

So I think it's a very exciting time for an artist like me,

این برای یک هنرمندی مثل من فرصت هیجان انگیزی است.

and it's very exciting to see what will happen with the book in the future.

اینکه در آینده چه بر سر کتاب می آید بسیار هیجان انگیز خواهد بود.

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(تشویق حضار)