Joan Halifax: Compassion and the true meaning of empathy

Translator: Taweesak Paepimparath Reviewer: Bank Light

I want to address the issue of compassion.

หัวข้อคือความการุณย์ค่ะ

Compassion has many faces.

ความกรุณานั้นมีหลายแบบ

Some of them are fierce; some of them are wrathful;

มีทั้งแบบดุดัน เกรี้ยวกราด

some of them are tender; some of them are wise.

แบบนุ่มนวล แบบฉลาดเฉลียว

A line that the Dalai Lama once said,

องค์ดาไลลามะเคยกล่าวว่า

he said, "Love and compassion are necessities.

ความรักและความกรุณาเป็นสิ่งจำเป็น

They are not luxuries.

หาใช่ความฟุ่มเฟือย

Without them,

มิฉะนั้นแล้ว มนุษยชาติจะไม่รอด

humanity cannot survive."

And I would suggest,

ซึ่งดิฉันคิดว่า

it is not only humanity that won't survive,

ไม่เพียงแค่มนุษย์เท่านั้น

but it is all species on the planet,

แต่รวมสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

as we've heard today.

อย่างที่เห็นกันทุกวันนี้

It is the big cats,

ตั้งแต่เสือสิงห์

and it's the plankton.

จนไปถึงแพลงตอน อาจตายเรียบ

Two weeks ago, I was in Bangalore in India.

สองสัปดาห์ก่อน ดิฉันอยู่เมืองบังกาลอร์ ในอินเดีย ได้รับเกียรติไปสอน

I was so privileged

to be able to teach in a hospice

การดูแลผู้ป่วยวาระสุดท้าย

on the outskirts of Bangalore.

ที่ชานเมืองบังกาลอร์

And early in the morning,

เช้าวันนึง

I went into the ward.

ดิฉันเดินเข้าไป

In that hospice,

ในสถานพยาบาลแห่งนั้น

there were 31 men and women

มีผู้ป่วย 31 ราย

who were actively dying.

ในระยะสุดท้ายของชีวิต

And I walked up to the bedside

ดิฉันไปข้างเตียง

of an old woman

ของหญิงชราคนนึง

who was breathing very rapidly, fragile,

เธอหายใจหอบ โรยแรง

obviously in the latter phase

เห็นได้ชัดว่า

of active dying.

เธอกำลังจะสิ้นชีวิต

I looked into her face.

ดิฉันมองหน้าของเธอ และหน้าของลูกชายเธอ ซึ่งนั่งอยู่ข้างเตียง

I looked into the face

of her son sitting next to her,

and his face was just riven

สีหน้าเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความเศร้าโศก สับสน

with grief and confusion.

And I remembered

ดิฉันนึกไปถึง

a line from the Mahabharata,

มหากาพย์อินเดีย

the great Indian epic:

เรื่อง มหาภารตะ

"What is the most wondrous thing in the world, Yudhisthira?"

"อะไรน่าพิศวงที่สุดในโลก ยุธิษฐิระ?"

And Yudhisthira replied,

ยุธิษฐิระ ตอบว่า

"The most wondrous thing in the world

"ที่น่าพิศวงที่สุด ก็คือ

is that all around us

ผู้คนรอบกายข้า

people can be dying

ล้วนมีความตายเป็นที่สุด

and we don't realize

แต่ไม่มีใครเคยตระหนัก

it can happen to us."

ถึงความจริงข้อนั้น"

I looked up.

ดิฉันเงยหน้าขึ้นมา

Tending those 31 dying people

เห็นหญิงสาวจากหลายหมู่บ้าน

were young women

ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย 30 กว่าราย

from villages around Bangalore.

I looked into the face of one of these women,

ดิฉันเห็นพยาบาลคนนึง

and I saw in her face

ใบหน้าเธอ

the strength that arises

เปี่ยมไปด้วยพลัง

when natural compassion is really present.

อันเกิดจากความกรุณาในจิตใจ

I watched her hands

ดิฉันมองมือของเธอ

as she bathed an old man.

ขณะเธออาบน้ำให้ชายชรา

My gaze went to another young woman

ดิฉันเห็นพยาบาลอีกคน

as she wiped the face

กำลังเช็ดใบหน้าให้ผู้ป่วยวาระสุดท้าย

of another dying person.

And it reminded me

ดิฉันเลยนึกไปถึงกิจกรรมที่มีขึ้นทุกๆ ปี

of something that I had just been present for.

Every year or so,

I have the privilege of taking clinicians

ดิฉันจะพาหมอและพยาบาล ขึ้นเทือกเขาหิมาลัยและทิเบต

into the Himalayas and the Tibetan Plateau.

And we run clinics

ไปดูแลผู้ป่วยในชนบทที่ห่างไกล ที่การแพทย์เข้าไม่ถึง

in these very remote regions

where there's no medical care whatsoever.

And on the first day at Simikot in Humla,

วันแรกที่ Simikot ใน Humla ทางตะวันตกของเนปาล ซึ่งแร้นแค้นที่สุดในประเทศ

far west of Nepal,

the most impoverished region of Nepal,

an old man came in

มีชายชราคนนึงเดินเข้ามา ในมืออุ้มห่อผ้าเก่าๆ

clutching a bundle of rags.

And he walked in, and somebody said something to him,

พอเริ่มคุยกับเขา เลยทราบว่าเขาหูหนวก

we realized he was deaf,

and we looked into the rags,

ในผ้าเก่าๆ กองนั้น เราเห็นดวงตาคู่นึง

and there was this pair of eyes.

The rags were unwrapped

พอเราคลี่ผ้าออกดู จึงเห็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ

from a little girl

whose body was massively burned.

ร่างกายเต็มไปด้วยแผลสดจากไฟไหม้

Again,

และอีกครั้ง ทั้งดวงตาและพระหัตถ์ของอวโลกิเตศวร

the eyes and hands

of Avalokiteshvara.

It was the young women, the health aids,

ในหญิงสาว ผู้อาสาเป็นพยาบาล

who cleaned the wounds of this baby

ผู้ทำความสะอาดแผลให้ทารกน้อย

and dressed the wounds.

I know those hands and eyes;

ดิฉันรู้ดีว่าสัมผัสและสายตาแห่งความกรุณาเป็นอย่างไร ดิฉันเคยได้รับสิ่งเหล่านี้มาก่อน

they touched me as well.

They touched me at that time.

แม้เป็นเรื่องในวัยเด็ก แต่สัมผัสนั้นอยู่กับดิฉันมาตลอด 68 ปี

They have touched me throughout my 68 years.

They touched me when I was four

ดิฉันอายุ 4 ขวบ มองอะไรไม่เห็น และเป็นอัมพฤกษ์

and I lost my eyesight

and was partially paralyzed.

And my family brought in

ครอบครัวดิฉันได้พาผู้หญิงคนนึงมาดูแลฉัน

a woman whose mother had been a slave

to take care of me.

แม่ของเธอเคยเป็นทาสมาก่อน

And that woman

ผู้หญิงคนนั้น มิใช่กรุณาเพราะหน้าที่

did not have sentimental compassion.

She had phenomenal strength.

ความกรุณาของเธอหาที่เปรียบเสมือน

And it was really her strength, I believe,

ดิฉันเชื่อว่าพลังแห่งความเมตตาที่เธอมี คือสัญลักษณ์ที่ก้าวล่วงศาสนา

that became the kind of mudra and imprimatur

that has been a guiding light in my life.

เป็นแสงสว่างนำทางชีวิตให้ดิฉัน

So we can ask:

บางคนอาจถาม

What is compassion comprised of?

ความกรุณามีอะไรเป็นองค์ประกอบ

And there are various facets.

อธิบายได้หลายแง่มุมค่ะ

And there's referential and non-referential compassion.

เช่นแบบเจาะจงผู้รับ หรือไม่เจาะจงผู้รับ

But first, compassion is comprised

แต่องค์ประกอบสำคัญคือ

of that capacity

การเข้าใจลักษณะตามธรรมชาติของความทุกข์ใจ

to see clearly

into the nature of suffering.

It is that ability

การพร้อมที่จะยืนหยัด เพื่อฟันฝ่า

to really stand strong

and to recognize also

เพราะทราบชัดว่า ความทุกข์ของเขานั้นเหมือนกับเรา

that I'm not separate from this suffering.

But that is not enough,

นอกจากนี้ ความกรุณายังต้องแปรตัวมาสู่การกระทำด้วย

because compassion,

which activates the motor cortex,

means that we aspire,

เพราะนั่นคือแรงปรารถนา ที่จะคลายทุกข์ให้ผู้อื่น

we actually aspire to transform suffering.

And if we're so blessed,

และนับเป็นบุญ ถ้าใครได้ทำงานเพื่อคลายทุกข์ให้ผู้อื่น

we engage in activities

that transform suffering.

But compassion has another component,

และองค์ประกอบสำคัญของความกรุณา ก็คือ

and that component is really essential.

That component

is that we cannot be attached to outcome.

การไม่ยึดติดในผลลัพธ์

Now I worked with dying people

ดิฉันทำงานกับผู้ป่วยระยะสุดท้ายมากว่า 40 ปีแล้ว

for over 40 years.

I had the privilege of working on death row

ได้เกี่ยวข้องกับนักโทษประหารในสถานกักกัน เป็นเวลา 6 ปี

in a maximum security [prison] for six years.

And I realized so clearly

ดิฉันตระหนักชัดเลย จากชีวิตที่ผ่านมา

in bringing my own life experience,

from working with dying people

กับผู้ป่วยระยะสุดท้าย อบรมให้กับแพทย์พยาบาล

and training caregivers,

that any attachment to outcome

การยึดติดในผลลัพธ์มีผลเสีย

would distort deeply

my own capacity to be fully present

ต่อสภาพจิตใจตนเอง ต่องานช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์

to the whole catastrophe.

And when I worked in the prison system,

ตอนทำงานในสถานกักกัน ดิฉันได้เรียนรู้ว่า

it was so clear to me, this:

that many of us

เราหลายคนในห้องนี้ และนักโทษประหารเกือบทุกคนที่ดิฉันเจอ

in this room,

and almost all of the men that I worked with on death row,

the seeds of their own compassion had never been watered.

เมล็ดพันธ์ุแห่งความการุณย์ในใจไม่เคยได้รับการรดน้ำเลย

That compassion is actually

an inherent human quality.

ทั้งที่ความกรุณานั้นเป็นคุณสมบัติพื้นฐานของมนุษย์ มีอยู่แล้วในคนทุกคน

It is there within every human being.

But the conditions

เพียงแต่ต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นก่อน ความกรุณาจึงเติบโตขึ้นมาได้

for compassion to be activated,

to be aroused,

are particular conditions.

I had that condition, to a certain extent,

โชคดีที่ดิฉันได้เรียนรู้สิ่งนั้น ตอนเจ็บป่วยในวัยเด็ก

from my own childhood illness.

Eve Ensler, whom you'll hear later,

คุณอีฟ เอนซเลอร์ ผู้บรรยายถัดๆ ไป

has had that condition activated

ก็มีประสบการณ์ดังกล่าว ที่น่าอัศจรรย์

amazingly in her

through the various waters of suffering

ผ่านความทุกข์ระทม หลากหลายรูปแบบ

that she has been through.

And what is fascinating

ที่น่าแปลกก็คือ ความกรุณาเองก็มีศัตรู

is that compassion has enemies,

and those enemies are things like pity,

เช่น รู้สึกสงสารจนใจเศร้าหมอง

moral outrage,

ไม่พอใจการละเมิดสิทธิพื้นฐาน ความกลัว

fear.

And you know, we have a society, a world,

ก็อย่างที่รู้ สังคมและโลกวันนี้เป็นอัมพาตด้วยความกลัว

that is paralyzed by fear.

And in that paralysis, of course,

ยิ่งทำให้

our capacity for compassion

พลังแห่งความกรุณา ก็พาเป็นอัมพาตไปด้วย

is also paralyzed.

The very word terror

ความหวาดผวาครองโลก

is global.

โลกทั้งโลกเต็มไปด้วยความกลัว

The very feeling of terror is global.

So our work, in a certain way,

เราควรมองให้ทะลุความกลัวนี้

is to address this imago,

this kind of archetype

ที่กำลังก่อร่างสร้างตัวไปเป็นหายนะธรรมของโลก

that has pervaded the psyche

of our entire globe.

Now we know from neuroscience

วิทยาศาสตร์พิสูจน์แล้วว่า ความเมตตามีข้อดีหลายประการ

that compassion has

some very extraordinary qualities.

For example:

ตัวอย่างเช่น

A person who is cultivating compassion,

คนที่เมตตา เมื่อพบเห็นความทุกข์ทน มักมีความรู้สึกละเอียดอ่อนกว่าผู้อื่น

when they are in the presence of suffering,

they feel that suffering a lot more

than many other people do.

However,

แต่ก็สามารถพยุงใจกลับคืนมาเป็นปกติ ได้เร็วกว่าคนอื่นเช่นกัน

they return to baseline a lot sooner.

มีความยืดหยุ่นทางใจสูงกว่า

This is called resilience.

Many of us think that compassion drains us,

บางคนมองความกรุณาว่าเป็นทุกข์

but I promise you

สาบานได้เลยค่ะ ความกรุณาที่แท้จริงนั้นเป็นสุข

it is something that truly enlivens us.

Another thing about compassion

ความเมตตาทำให้สมองทำงานรอบด้าน เชื่อมโยงทุกส่วนของสมอง

is that it really enhances what's called neural integration.

It hooks up all parts of the brain.

Another, which has been discovered

และที่งานวิจัยหลายชิ้นระบุตรงกัน ก็คือความเมตตาช่วยให้ภูมิคุ้มกันเราดีขึ้น

by various researchers

at Emory and at Davis and so on,

is that compassion enhances our immune system.

Hey,

ทุกท่านคะ โลกวันนี้เป็นพิษมิใช่น้อย

we live in a very noxious world.

(Laughter)

(หัวเราะ)

Most of us are shrinking

หลายคนหลีกหนี

in the face of psycho-social and physical poisons,

เพราะพิษภัยในสังคม

of the toxins of our world.

สังคมโลกนั้นเป็นพิษ

But compassion, the generation of compassion,

แต่ความเมตตาจะขับเคลื่อน และสร้างภูมิคุ้มกันในสังคมให้กับเรา

actually mobilizes

our immunity.

You know, if compassion is so good for us,

ถ้าความเมตตาเป็นสิ่งดี

I have a question.

ดิฉันมีคำถามค่ะ

Why don't we train our children

ทำไมเราไม่อบรมลูกหลานให้เป็นคนมีเมตตา

in compassion?

(Applause)

(ปรบมือ)

If compassion is so good for us,

ถ้าความกรุณาเป็นสิ่งดี

why don't we train our health care providers in compassion

ทำไมเราไม่อบรมแพทย์และพยาบาล

so that they can do what they're supposed to do,

ให้ดูแลผู้ป่วยด้วยความกรุณาล่ะคะ เพื่อคลายทุกข์ทางใจของผู้ป่วยด้วย

which is to really transform suffering?

And if compassion is so good for us,

หากเมตตากรุณาเป็นสิ่งดี

why don't we vote on compassion?

ทำไมเราไม่เลือกตั้งบนความเมตตาล่ะคะ

Why don't we vote for people in our government

ลงคะแนนให้รัฐบาล โดยดูจากความเมตตากรุณาที่เขามี

based on compassion,

so that we can have

ให้โลกของเรา มีความห่วงใยกันและกันมากกว่านี้

a more caring world?

In Buddhism,

ศาสนาพุทธบอก เบื้องหลังเป็นภูเขา เบื้องหน้าเป็นแม่น้ำ

we say, "it takes a strong back and a soft front."

It takes tremendous strength of the back

คนเราควรแกร่งดังศิลา

to uphold yourself in the midst of conditions.

ท่ามกลางสถานการณ์เลวร้าย

And that is the mental quality of equanimity.

จิตใจต้องไม่หวั่นไหว

But it also takes a soft front --

เบื้องหน้าให้นุ่มนวลยืดหยุ่น

the capacity to really be open to the world as it is,

ต่อการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ภายนอก รับได้ในทุกสิ่งที่เข้ามา

to have an undefended heart.

And the archetype of this in Buddhism

สิ่งสิ่งนี้ในทางศาสนา

is Avalokiteshvara, Kuan-Yin.

คือ อวโลกิเตศวร เจ้าแม่กวนอิม

It's a female archetype:

เป็นโพธิสัตว์ปางสตรีปางแรก

she who perceives

ผู้สดับฟังเสียงคร่ำครวญของสัตว์โลก

the cries of suffering in the world.

She stands with 10,000 arms,

เจ้าแม่กวนอิมพันมือ

and in every hand,

ในแต่ละมือ

there is an instrument of liberation,

มีอาวุธเพื่อรื้อขนสรรพสัตว์

and in the palm of every hand, there are eyes,

ในทุกๆ ฝ่ามือมีดวงตา

and these are the eyes of wisdom.

ดวงตาแห่งปัญญา

I say that, for thousands of years,

เป็นเวลาหลายพันปี ที่สตรีได้รับการยกย่อง

women have lived,

exemplified, met in intimacy,

ได้เป็นแบบอย่างท่ามกลางจิตใจผู้คน

the archetype of Avalokitesvara,

ในฐานะอวโลกิเตศวร ในนามเจ้าแม่กวนอิม

of Kuan-Yin,

she who perceives

ผู้สดับรับฟังเสียงคร่ำครวญของสรรพสัตว์

the cries of suffering in the world.

Women have manifested for thousands of years

ผู้หญิงมีบทบาทมากว่าพันปี ด้วยพลังแห่งความเมตตา

the strength arising from compassion

in an unfiltered, unmediated way

โดยไม่บิดเบือนหรือปิดกั้น

in perceiving suffering

เพื่อรับรู้สุขและทุกข์ของผู้อื่นตามที่เป็นจริง

as it is.

They have infused societies with kindness,

ผู้หญิงเสริมสร้างเมตตาธรรมในสังคม

and we have really felt that

และเราก็สัมผัสมันได้

as woman after woman

has stood on this stage

ผ่านการบรรยายของผู้หญิงหลายท่าน ในช่วงเวลาวันครึ่งที่ผ่านมา

in the past day and a half.

And they have actualized compassion

และความเมตตาเหล่านั้น ได้ถูกแปรออกมาเป็นการกระทำ

through direct action.

Jody Williams called it:

โจดี้ วิลเลียมส์ เรียกมันว่า "ทำสมาธิก็ดีนะ"

It's good to meditate.

I'm sorry, you've got to do a little bit of that, Jody.

โทษนะ โจดี้ ลองดูซะหน่อย

Step back, give your mother a break, okay.

ถอยครึ่งก้าว เพื่อแม่เธอ

(Laughter)

(หัวเราะ)

But the other side of the equation

นอกเหนือไปจากเมตตาในใจ

is you've got to come out of your cave.

คุณต้องออกมานอกถ้ำ ลงมือทำด้วย

You have to come into the world

like Asanga did,

เหมือนอสังคะอยู่ถ้ำ 12 ปีเพื่อให้พบ

who was looking to realize Maitreya Buddha

after 12 years sitting in the cave.

พระศรีอาริยะเมตไตรยโพธิสัตว์

He said, "I'm out of here."

"ได้เวลาออกจากถ้ำแล้ว"

He's going down the path.

ท่านเดินไปตามทาง

He sees something in the path.

ระหว่างนั้น

He looks, it's a dog, he drops to his knees.

ท่านเห็นสุนัขหมอบ

He sees that the dog has this big wound on its leg.

เพราะเป็นแผลที่ขา

The wound is just filled with maggots.

เต็มไปด้วยหนอนยั้วเยี้ย

He puts out his tongue

ท่านใช้ปากของท่าน

in order to remove the maggots,

ดึงหนอนออกจากแผล

so as not to harm them.

มันจะได้ไม่เจ็บ

And at that moment,

ทันใดนั้น

the dog transformed

สุนัขก็กลายร่าง

into the Buddha of love and kindness.

เป็นโพธิสัตว์ผู้เปี่ยมเมตตา

I believe

ดิฉันเชื่อมั่นค่ะ

that women and girls today

ผู้หญิงทุกคน

have to partner in a powerful way with men --

ควรร่วมมือกับผู้ชาย อย่างสุดกำลัง

with their fathers,

กับคุณพ่อ

with their sons, with their brothers,

กับลูกชาย กับพี่น้อง

with the plumbers, the road builders,

กับช่างประปา คนทำถนน

the caregivers, the doctors, the lawyers,

บุรุษพยาบาล หมอ อัยการ

with our president,

กับประธานาธิบดี

and with all beings.

และสิ่งมีชีวิตทั้งมวล

The women in this room

ผู้หญิงทุกคนในห้องนี้

are lotuses in a sea of fire.

คือดอกบัวท่ามกลางเปลวไฟ

May we actualize that capacity

เรามาสร้างพลังแห่งเมตตา

for women everywhere.

ให้กับผู้หญิงได้ทุกคน

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)