Sunni Brown: Doodlers, unite!

Translator: GobShubPang Hot Reviewer: Cheeratikarn Phithakham

So I just want to tell you my story.

ฉันอยากเล่าเรื่องของฉันให้คุณฟัง

I spend a lot of time

ฉันใช้เวลาอย่างมาก

teaching adults how to use visual language

เพื่อสอนผู้ใหญ่ให้ใช้ภาษาภาพ

and doodling in the workplace.

และวาดดูเดิล (doodle) หรือ "วาดรูปเล่นเรื่อยเปื่อย" ในที่ทำงาน

And naturally, I encounter a lot of resistance,

และก็เป็นธรรมดา ฉันได้รับแรงต่อต้านมากมาย

because it's considered to be anti-intellectual

เพราะมันถูกมองว่าเป็นแนวคิดที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการใช้ภูมิปัญญา

and counter to serious learning.

และขัดแย้งกับการเรียนรู้อย่างจริงจัง

But I have a problem with that belief,

แต่ฉันไม่เชื่ออย่างนั้น

because I know that doodling has a profound impact

เพราะฉันรู้ดีว่าการวาดรูปเล่นเรื่อยเปื่อยมีผลกระทบอย่างลึกซึ้ง

on the way that we can process information

ต่อความสามารถในการประมวลข้อมูลของเรา

and the way that we can solve problems.

และต่อการคิดแก้ปัญหาต่างๆ

So I was curious about why there was a disconnect

ฉันจึงอยากรู้ว่าทำไม

between the way our society perceives doodling

สิ่งที่สังคมเข้าใจเกี่ยวกับการวาดดูเดิล

and the way that the reality is.

จึงเป็นคนละเรื่องกับความเป็นจริง

So I discovered some very interesting things.

แล้วฉันก็ได้พบบางอย่างที่น่าสนใจมาก

For example, there's no such thing

เป็นต้นว่า ไม่เคยมี

as a flattering definition of a doodle.

คำนิยามในแง่ดีสำหรับคำว่าดูเดิลเลย

In the 17th century, a doodle was a simpleton or a fool --

ในศตวรรษที่ 17 ดูเดิลหมายถึงคนโง่ หรือคนซื่อบื้อ

as in Yankee Doodle.

เหมือนกับในเพลงแยงกี้ดูเดิล (Yankee Doodle)

In the 18th century, it became a verb,

ในศตวรรษที่ 18 มันกลายมาเป็นคำกริยา

and it meant to swindle or ridicule or to make fun of someone.

ที่หมายถึงการหลอกต้ม การเยอะเย้ย หรือการล้อเลียนผู้อื่น

In the 19th century, it was a corrupt politician.

ในศตวรรษที่ 19 มันหมายถึงนักการเมืองฉ้อโกง

And today, we have what is perhaps our most offensive definition,

และทุกวันนี้ เรามีคำนิยามที่อาจจะรุนแรงที่สุด

at least to me, which is the following:

อย่างน้อยก็สำหรับฉัน นั่นคือ

To doodle officially means

ในความหมายอย่างเป็นทางการ การดูเดิลหมายถึง

to dawdle,

การชักช้าร่ำไร

to dilly dally, to monkey around,

การอืดอาดเวิ่นเว้อ การทำอะไรเรื่อยเปื่อยขี้เกียจๆ

to make meaningless marks,

การขีดเขียนอะไรที่ไร้ความหมาย

to do something of little value, substance or import,

การมัวไปทำสิ่งที่ไร้สาระหรือไม่ค่อยมีความสำคัญ

and -- my personal favorite --

และ ที่ฉันชอบที่สุดคือ

to do nothing.

การไม่ทำอะไรเลย

No wonder people are averse to doodling at work.

ไม่แปลกใจเลย ที่ผู้คนไม่โปรดปรานการดูเดิลในที่ทำงาน

Doing nothing at work is akin to masturbating at work;

การไม่ทำอะไรเลยในที่ทำงานไม่ต่างอะไรกับการช่วยตัวเองในที่ทำงาน

it's totally inappropriate.

มันไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Additionally, I've heard horror stories

นอกจากนี้ ฉันยังเคยได้ยินเรื่องสยองขวัญ

from people whose teachers scolded them, of course, for doodling in classrooms.

เกี่ยวกับนักเรียนที่ถูกครูดุเพราะวาดดูเดิลในขณะเรียน

And they have bosses who scold them for doodling in the boardroom.

และเจ้านายที่ต่อว่าลูกน้องที่วาดดูเดิลเล่นในห้องประชุม

There is a powerful cultural norm against doodling

มีขนบประเพณีอันทรงพลังที่ต่อต้านการวาดรูปเล่นเรื่อยเปื่อย

in settings in which we are supposed to learn something.

ในกาลเทศะที่เราควรจะเรียนบางอย่าง

And unfortunately,

และโชคไม่ดีเลย

the press tends to reinforce this norm

นักข่าวมีแนวโน้มที่จะส่งเสริมขนบประเพณีนี้

when they're reporting on a doodling scene --

เวลาที่พวกเขาจะรายงานข่าวเกี่ยวกับการวาดดูเดิล

of an important person at a confirmation hearing and the like --

ของบุคคลสำคัญในสถานการณ์อย่างเช่นการประชุมสภา

they typically use words like "discovered"

พวกเขามักใช้คำว่า "ค้นพบแล้ว"

or "caught" or "found out,"

"จับได้" หรือ "ตรวจพบแล้ว"

as if there's some sort of criminal act being committed.

ราวกับว่ามีใครก่ออาชญากรรมขึ้น

And additionally, there is a psychological aversion to doodling --

นอกจากนี้ ในทางจิตวิทยาก็มีทัศนคติที่ไม่ดีเกี่ยวกับการวาดดูเดิล

thank you, Freud.

ขอบคุณค่ะ ซิกมุนด์ ฟรอยด์

In the 1930s, Freud told us all

ในช่วงพ.ศ. 2473 ฟรอยด์บอกกับพวกเราว่า

that you could analyze people's psyches

เราสามารถวิเคราะห์ความรู้สึกเบื้องลึกของคนได้

based on their doodles.

โดยดูจากดูเดิลที่เขาวาดเล่น

This is not accurate, but it did happen to Tony Blair

ที่จริงมันไม่ถูกต้อง แต่ครั้งหนึ่งเคยมีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับโทนี แบลร์

at the Davos Forum in 2005,

ณ ที่ประชุมเมืองดาวอส ในพ.ศ. 2548

when his doodles were, of course, "discovered"

เมื่อรูปวาดดูเดิลของเขาถูก --แน่นอนว่า-- "ค้นพบ"

and he was labeled the following things.

เขาได้รับการวินิจฉัยแบบนี้

Now it turned out to be Bill Gates' doodle.

(จากภาพ -- ก้าวร้าว รวนเร ขี้โมโห เก็บกด หลงผิดตนเขื่อง) แต่ต่อมา กลายเป็นว่ารูปดูเดิลนี้เป็นของบิล เกตส์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And Bill, if you're here, nobody thinks you're megalomaniacal.

บิล ถ้าคุณนั่งอยู่ในนี้ ฉันอยากบอกว่าไม่มีใครคิดว่าคุณเป็นพวกหลงผิดตนเขื่องหรอก

But that does contribute

แต่นั่นก็ทำให้

to people not wanting to share their doodles.

ผู้คนไม่อยากเปิดเผยรูปวาดดูเดิลของตนเอง

And here is the real deal. Here's what I believe.

และนี่คือประเด็นสำคัญ สิ่งที่ฉันเชื่อ

I think that our culture

ฉันคิดว่าวัฒนธรรมของเรา

is so intensely focused on verbal information

ให้ความสำคัญกับวัจนสาระมาก

that we're almost blinded to the value of doodling.

จนเกือบจะมองไม่เห็นคุณค่าของการวาดเล่น

And I'm not comfortable with that.

ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ

And so because of that belief that I think needs to be burst,

ความเชื่อแบบนั้นเป็นสิ่งที่ฉันคิดว่าเราควรเปลี่ยนมันไปซะ

I'm here to send us all hurtling back to the truth.

เพราะอย่างนั้นฉันจึงมาอยู่ที่นี่ เพื่อดึงคุณกลับมาสู่ความจริง

And here's the truth:

และความจริงคือ

doodling is an incredibly powerful tool,

การดูเดิลหรือการวาดเล่นเรื่อยเปื่อยเป็นเครื่องมือที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ

and it is a tool that we need to remember and to re-learn.

มันเป็นเครื่องมือที่เราจำเป็นต้องจำและเรียนรู้มันใหม่อีกครั้ง

So here's a new definition for doodling.

และนี่คือคำนิยามใหม่ของคำว่าดูเดิล

And I hope there's someone in here from The Oxford English Dictionary,

ฉันหวังว่าในที่นี้จะมีคนที่ทำงานกับพจนานุกรมอ๊อกซฟอร์ดภาษาอังกฤษ

because I want to talk to you later.

เพราะฉันอยากจะคุยกับคุณภายหลัง

Here's the real definition:

นี่คือคำนิยามที่แท้จริงของดูเดิล

Doodling is really to make spontaneous marks to help yourself think.

การดูเดิลจริงๆ แล้ว คือการวาดเขียนบางสิ่งออกมาจากสัญชาตญาณเพื่อช่วยในการคิด

That is why millions of people doodle.

นี่ช่วยอธิบายว่าทำไมผู้คนจำนวนมากจึงทำดูเดิลจนเป็นเรื่องปกติ

Here's another interesting truth about the doodle:

ยังมีความจริงที่น่าสนใจอีกอย่างเกี่ยวกับการดูเดิล

People who doodle when they're exposed to verbal information

คนกลุ่มที่วาดดูเดิลเล่นเรื่อยเปื่อยในขณะที่กำลังฟังข้อมูลคำพูด

retain more of that information

จะจดจำข้อมูลได้มากกว่า

than their non-doodling counterparts.

คนอีกกลุ่มที่ไม่ได้วาด

We think doodling is something you do when you lose focus,

เรามักคิดว่าการวาดเล่นเป็นการกระทำเมื่อเราสูญเสียความสนใจจดจ่อในสิ่งต่างๆ

but in reality, it is a preemptive measure

แต่ที่จริง มันเป็นมาตรการสำรองพื้นที่

to stop you from losing focus.

เพื่อไม่ให้เราหลุดจากการจดจ่อในสิ่งนั้น

Additionally, it has a profound effect

นอกจากนั้น มันยังมีผลกระทบอย่างลึกซึ้ง

on creative problem-solving

ต่อการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์

and deep information processing.

และต่อกระบวนการการประมวลผลข้อมูลภายใน

There are four ways that learners intake information

มีรูปแบบการเรียนรู้สี่วิธีที่คนเราใช้รับข้อมูลข่าวสาร

so that they can make decisions.

เพื่อใช้ในการตัดสินใจ

They are visual, auditory,

ได้แก่ การมอง การฟัง

reading and writing and kinesthetic.

การอ่านเขียน และเคลื่อนไหวร่างกาย

Now in order for us to really chew on information

ทีนี้ เพื่อที่เราจะสามารถย่อยข้อมูล

and do something with it,

และนำมันไปใช้ได้นั้น

we have to engage at least two of those modalities,

เราต้องใช้รูปแบบการเรียนรู้ดังกล่าวร่วมกันอย่างน้อยสองวิธี

or we have to engage one of those modalities

หรือไม่ก็ใช้วิธีเดียว

coupled with an emotional experience.

ร่วมกับประสบการณ์เกี่ยวกับความรู้สึกต่อสารนั้น

The incredible contribution of the doodle

ความสุดยอดของการดูเดิลก็คือ

is that it engages all four learning modalities simultaneously

มันทำให้เราได้ใช้รูปแบบการเรียนรู้ทั้งหมดพร้อมกัน

with the possibility of an emotional experience.

และบางทีก็ใช้ประสบการณ์ทางความรู้สึกด้วย

That is a pretty solid contribution

นี่คือผลงานที่ค่อนข้างเป็นรูปธรรม

for a behavior equated with doing nothing.

ของพฤติกรรมที่เปรียบได้กับการไม่ทำอะไรเลย

This is so nerdy,

มันฟังดูน่าเบื่อ

but this made me cry when I discovered this.

แต่มันก็ทำให้ฉันร้องไห้เมื่อฉันค้นพบมัน

So they did anthropological research

มีการทำวิจัยทางมานุษยวิทยา

into the unfolding of artistic activity in children,

เกี่ยวกับพฤติกรรมการวาดเขียนของเด็กๆ

and they found that, across space and time,

และพบว่า ไม่ว่าที่ไหนหรือเมื่อไหร่

all children exhibit the same evolution in visual logic

เด็กทุกคนมีพัฒนาการที่เหมือนกันในด้านตรรกะการมองภาพ

as they grow.

ตลอดระยะเวลาที่พวกเขาเติบโตขึ้น

In other words, they have a shared and growing

หรือพูดอีกอย่างหนึ่ง พวกเขามีลำดับการพัฒนาร่วม

complexity in visual language

ทางด้านความซับซ้อนของภาษาภาพ

that happens in a predictable order.

อยู่ในรูปแบบที่สามารถทำนายได้

And I think that is incredible.

และฉันคิดว่ามันสุดยอดจริงๆ

I think that means doodling is native to us

เพราะมันหมายความว่าการดูเดิล เป็นธรรมชาติของเรา

and we simply are denying ourselves that instinct.

และเรากำลังปฏิเสธสัญชาตญาณของเราเอง

And finally, a lot a people aren't privy to this,

ต่อไปเป็นเรื่องสุดท้าย ที่คนทั่วไปไม่รู้

but the doodle is a precursor

นั่นคือ รูปวาดดูเดิลเป็นต้นกำเนิด

to some of our greatest cultural assets.

ของสมบัติอันล้ำค่าทางวัฒนธรรม บางอย่าง

This is but one:

นี่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง

this is Frank Gehry the architect's precursor to the Guggenheim in Abu Dhabi.

นี่คือต้นกำเนิดของพิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ ในเมืองอาบูดาบี ซึ่งออกแบบโดยสถาปนิกแฟรงก์ เกห์รี

So here is my point:

นี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะบอก

Under no circumstances should doodling be eradicated

เราไม่ควรห้ามการดูเดิลไม่ว่าในสถานการณ์แบบใด

from a classroom or a boardroom

ทั้งในห้องเรียน ในห้องประชุม

or even the war room.

หรือแม้แต่ในที่ประชุมวางแผนยุทธศาสตร์

On the contrary,

ตรงกันข้าม

doodling should be leveraged in precisely those situations

เราควรใช้การดูเดิล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสถานการณ์

where information density is very high

ที่ต้องมีการเรียนรู้ข้อมูลจำนวนมากๆ

and the need for processing that information is very high.

และจำเป็นต้องใช้ความคิดอย่างมากในการประมวลข้อมูลนั้น

And I will go you one further.

และอีกอย่างคือ

Because doodling is so universally accessible

เนื่องจากการดูเดิลเป็นสิ่งที่ทุกคนเข้าถึงได้

and it is not intimidating as an art form,

และมันก็ไม่ได้น่าหวั่นเกรงเหมือนกับการที่เราต้องสร้างงานศิลปะลึกซึ้ง

it can be leveraged as a portal

มันจึงสามารถใช้เป็นบันได

through which we move people

สำหรับส่งผ่านผู้คน

into higher levels of visual literacy.

ให้รู้และเข้าใจภาษาภาพ ในระดับที่สูงขึ้น

My friends, the doodle has never been

ท่านทั้งหลาย การดูเดิลนั้น

the nemesis of intellectual thought.

ไม่เคยทำให้ความทรงภูมิปัญญาต้องแปดเปื้อนมลทิน

In reality, it is one of its greatest allies.

หากแต่แท้จริงแล้ว มันเป็นหนึ่งในมิตรแท้ที่ดีที่สุดเสมอมา

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)