Matthieu Ricard: How to let altruism be your guide

Vertaald door: Huub Ramakers Nagekeken door: Axel Saffran

So we humans have an extraordinary potential for goodness,

Wij mensen hebben een buitengewoon potentieel voor goedaardigheid,

but also an immense power to do harm.

maar ook een enorme kracht om kwaad te doen.

Any tool can be used to build or to destroy.

Elk gereedschap kan gebruikt worden om mee te bouwen of mee te vernietigen.

That all depends on our motivation.

Dat ligt allemaal aan onze grondslag.

Therefore, it is all the more important

Daarom is het nog belangrijker

to foster an altruistic motivation rather than a selfish one.

om een onzelfzuchtig uitgangspunt te hebben en geen egoïstisch uitgangspunt.

So now we indeed are facing many challenges in our times.

Op dit moment staan we tegenover vele uitdagingen in ons leven.

Those could be personal challenges.

Dit kunnen persoonlijke uitdagingen zijn.

Our own mind can be our best friend or our worst enemy.

Ons eigen bewustzijn kan onze beste vriend of onze grootste vijand zijn.

There's also societal challenges:

Er zijn ook maatschappelijke uitdagingen:

poverty in the midst of plenty, inequalities, conflict, injustice.

armoede te midden van overvloed, ongelijkheid, conflict, onrecht.

And then there are the new challenges, which we don't expect.

Ook zijn er nieuwe uitdagingen die we niet verwacht hadden.

Ten thousand years ago, there were about five million human beings on Earth.

Tienduizend jaar geleden waren er ongeveer 5 miljoen mensen op aarde.

Whatever they could do,

Wat ze ook deden,

the Earth's resilience would soon heal human activities.

de veerkrachtige aarde zou snel van de menselijke activiteiten herstellen.

After the Industrial and Technological Revolutions,

Na de Industriële en Technologische revolutie

that's not the same anymore.

is dit niet meer het geval.

We are now the major agent of impact on our Earth.

Wij zijn nu de grootste invloedsfactor op de aarde.

We enter the Anthropocene, the era of human beings.

We zijn beland in het Antropoceen, het tijdperk van de mens.

So in a way, if we were to say we need to continue this endless growth,

Als we zouden doorgaan met deze eindeloze groei,

endless use of material resources,

het eindeloos gebruik van grondstoffen,

it's like if this man was saying --

is het alsof deze man zegt --

and I heard a former head of state, I won't mention who, saying --

ik hoorde het een voormalig staatshoofd, ik noem geen namen, zeggen: --

"Five years ago, we were at the edge of the precipice.

" Vijf jaar geleden waren we op de rand van de afgrond.

Today we made a big step forward."

Vandaag hebben we een grote stap vooruit gezet."

So this edge is the same that has been defined by scientists

Deze rand is hetzelfde als degene die door wetenschappers is bepaald

as the planetary boundaries.

als de planetaire grenzen.

And within those boundaries, they can carry a number of factors.

Binnen die grenzen gelden er een aantal factoren.

We can still prosper, humanity can still prosper for 150,000 years

We kunnen nog steeds welvaren, de mensheid kan nog 150.000 jaar floreren

if we keep the same stability of climate

als we dezelfde klimaatstabiliteit behouden

as in the Holocene for the last 10,000 years.

die er in de laatste 10.000 jaar tijdens het Holoceen was.

But this depends on choosing a voluntary simplicity,

Dit vereist echter een vrijwillige keuze voor eenvoud

growing qualitatively, not quantitatively.

en kwalitatieve groei, geen kwantitatieve groei.

So in 1900, as you can see, we were well within the limits of safety.

Zoals je kan zien, zaten we in 1900 ruim binnen de veiligheidsgrenzen.

Now, in 1950 came the great acceleration.

Toen kwam in 1950 de grote versnelling.

Now hold your breath, not too long, to imagine what comes next.

Hou je adem in, maar niet te lang, om je in te beelden wat er komen gaat.

Now we have vastly overrun some of the planetary boundaries.

Nu zijn we ver over de planetaire grenzen heen gegaan.

Just to take biodiversity, at the current rate,

Als we biodiversiteit nemen, met de huidige snelheid

by 2050, 30 percent of all species on Earth will have disappeared.

zal 30 procent van alle levende wezens op aarde in 2050 uitgestorven zijn.

Even if we keep their DNA in some fridge, that's not going to be reversible.

Zelfs als we hun DNA zouden invriezen, is dat niet terug te draaien.

So here I am sitting

Nou zit ik hier dus

in front of a 7,000-meter-high, 21,000-foot glacier in Bhutan.

op 7.000 meter hoogte voor een gletsjer in Bhutan.

At the Third Pole, 2,000 glaciers are melting fast, faster than the Arctic.

Op deze 'derde pool' zijn 2.000 gletsjers die nog sneller smelten dan de Noordpool.

So what can we do in that situation?

Wat kunnen we in deze situatie nou doen?

Hoe ingewikkeld het politieke, economische en wetenschappelijke

Well, however complex politically, economically, scientifically

the question of the environment is,

vraagstuk van het milieu ook is,

it simply boils down to a question of altruism versus selfishness.

het komt uiteindelijk neer op de kwestie van onzelfzuchtigheid tegenover egoïsme.

I'm a Marxist of the Groucho tendency.

Ik ben een 'Groucho' Marxist.

(Laughter)

(Gelach)

Groucho Marx said, "Why should I care about future generations?

Groucho Marx zei: "Waarom moet ik om toekomstige generaties geven?

What have they ever done for me?"

Wat hebben zij ooit voor mij betekend?"

(Laughter)

(Gelach)

Unfortunately, I heard the billionaire Steve Forbes,

Helaas hoorde ik dat Steve Forbes, de miljardair,

on Fox News, saying exactly the same thing, but seriously.

op Fox nieuws precies hetzelfde zei, maar dat serieus meende.

He was told about the rise of the ocean,

Ze hadden het over de stijging van de zeespiegel

and he said, "I find it absurd to change my behavior today

en hij zei: "Ik vind het belachelijk dat ik mijn gedrag moet veranderen

for something that will happen in a hundred years."

omdat er iets over 100 jaar zal gaan plaatsvinden."

So if you don't care for future generations,

Als je niets geeft om toekomstige generaties,

just go for it.

dan ga je gang maar.

So one of the main challenges of our times

Een van de hoofduitdagingen van onze tijd

is to reconcile three time scales:

is om drie tijdsschalen af te stemmen:

the short term of the economy,

op korte termijn de economie,

the ups and downs of the stock market, the end-of-the-year accounts;

de ups en downs van de beurs, de eindejaarsboekhouding;

the midterm of the quality of life --

op middellange termijn de kwaliteit van het leven --

what is the quality every moment of our life, over 10 years and 20 years? --

wat is de kwaliteit van ieder levensmoment, over 10 jaar, en over 20 jaar? --

and the long term of the environment.

en op lange termijn het milieu.

When the environmentalists speak with economists,

Als milieudeskundigen met economen praten

it's like a schizophrenic dialogue, completely incoherent.

leidt dit tot een onsamenhangende, schizofrene dialoog.

They don't speak the same language.

Ze spreken niet dezelfde taal.

Now, for the last 10 years, I went around the world

In de afgelopen 10 jaar ben ik over de hele wereld in contact geweest met

meeting economists, scientists, neuroscientists, environmentalists,

economen, wetenschappers, neurologen, milieudeskundigen,

philosophers, thinkers in the Himalayas, all over the place.

filosofen, denkers in de Himalaya, overal.

It seems to me, there's only one concept

Het lijkt mij dat er slechts één concept is

that can reconcile those three time scales.

dat voor afstemming tussen die drie tijdsschalen zorgt.

It is simply having more consideration for others.

Dat is simpelweg: meer welwillendheid naar anderen toe.

If you have more consideration for others, you will have a caring economics,

Als je meer rekening houdt met anderen ontstaat er een zorgzame economie,

where finance is at the service of society

waar financiën de maatschappij dienen

and not society at the service of finance.

en niet de maatschappij in dienst van de financiën is.

You will not play at the casino

Je gaat niet naar het casino

with the resources that people have entrusted you with.

met het geld dat mensen je toevertrouwd hebben.

If you have more consideration for others,

Als je meer rekening houdt met anderen

you will make sure that you remedy inequality,

zul je de ongelijkheid helen,

that you bring some kind of well-being within society,

een zeker welzijn brengen binnen de maatschappij,

in education, at the workplace.

in het onderwijs en op de werkvloer.

Otherwise, a nation that is the most powerful and the richest

Een land kan het machtigste en welvarendste land zijn

but everyone is miserable, what's the point?

en toch ongelukkige inwoners hebben. Dat slaat toch nergens op?

And if you have more consideration for others,

Als je meer rekening houdt met anderen

you are not going to ransack that planet that we have

ga je onze planeet niet leegroven.

and at the current rate, we don't have three planets to continue that way.

Met de huidige snelheid zouden zelfs drie planeten niet genoeg zijn.

So the question is,

De vraag is dus:

okay, altruism is the answer, it's not just a novel ideal,

onzelfzuchtigheid is het antwoord; het is geen nieuw concept,

but can it be a real, pragmatic solution?

maar kan het een echte, pragmatische oplossing zijn?

And first of all, does it exist,

Misschien belangrijker nog, bestaat het wel,

true altruism, or are we so selfish?

ware onzelfzuchtigheid, of zijn we te egoïstisch?

So some philosophers thought we were irredeemably selfish.

Sommige filosofen zeggen dat we onverbeterlijke egoïsten zijn.

But are we really all just like rascals?

Zijn we nou echt allemaal deugnieten?

That's good news, isn't it?

Dat is goed nieuws, nietwaar?

Many philosophers, like Hobbes, have said so.

Vele filosofen (zoals Hobbes) beweren dat.

But not everyone looks like a rascal.

Niet iedereen ziet er echter uit als een deugniet.

Or is man a wolf for man?

Of is een mens de wolf voor de mens?

But this guy doesn't seem too bad.

Deze kerel ziet er toch best vriendelijk uit.

He's one of my friends in Tibet.

Hij is een van m'n vrienden in Tibet.

He's very kind.

Hij is erg aardig.

So now, we love cooperation.

We houden van samenwerking.

There's no better joy than working together, is there?

Niets geeft ons meer vreugde dan samen aan iets te werken, toch?

And then not only humans.

Dat geldt niet alleen voor mensen.

Then, of course, there's the struggle for life,

Ook is er natuurlijk de worsteling om te overleven,

the survival of the fittest, social Darwinism.

het recht van de sterkste, sociaal Darwinisme.

But in evolution, cooperation -- though competition exists, of course --

Maar evolutionair gezien -- ook al is er natuurlijk sprake van strijd --

cooperation has to be much more creative to go to increased levels of complexity.

moet samenwerking veel creatiever om een hogere complexiteit te bereiken.

We are super-cooperators and we should even go further.

We zijn super-samenwerkers en we moeten nog verder gaan dan dat.

So now, on top of that, the quality of human relationships.

Daarbovenop komt nog de kwaliteit van menselijke relaties.

The OECD did a survey among 10 factors, including income, everything.

De OESO heeft een onderzoek gedaan naar 10 factoren, waaronder inkomen.

The first one that people said, that's the main thing for my happiness,

Het eerste dat mensen noemden als hoofdfactor voor geluk,

is quality of social relationships.

is de kwaliteit van sociale verhoudingen.

Not only in humans.

Niet alleen tussen mensen.

And look at those great-grandmothers.

En kijk eens naar deze overgrootmoeders.

So now, this idea that if we go deep within,

Dus het idee dat, wanneer we diep in onszelf gaan kijken,

we are irredeemably selfish,

we onverbeterlijke egoïsten zijn,

this is armchair science.

is gebaseerd op pseudowetenschap.

There is not a single sociological study,

Er is geen enkele sociologische,

psychological study, that's ever shown that.

psychologische studie die dat ooit heeft aangetoond.

Rather, the opposite.

Eerder het tegendeel.

My friend, Daniel Batson, spent a whole life

Mijn vriend Daniel Batson heeft zijn hele leven

putting people in the lab in very complex situations.

mensen in erg ingewikkelde situaties in het lab gezet.

And of course we are sometimes selfish, and some people more than others.

Natuurlijk zijn we soms egoïstisch en de één is dat meer dan de ander.

But he found that systematically, no matter what,

Maar hij bevond stelselmatig dat, ondanks alles,

there's a significant number of people

er een significant aantal mensen is

who do behave altruistically, no matter what.

dat zich onzelfzuchtig gedraagt, wanneer dan ook.

If you see someone deeply wounded, great suffering,

Als je een zwaargewond persoon ziet, die enorm lijdt,

you might just help out of empathic distress --

help je misschien als gevolg van krachtig medelijden --

you can't stand it, so it's better to help than to keep on looking at that person.

je kan er niet tegen dus kan je de persoon beter helpen dan ernaar te blijven kijken.

So we tested all that, and in the end, he said, clearly people can be altruistic.

Dit is allemaal getoetst en het bleek dat men zeker onzelfzuchtig kan zijn.

So that's good news.

Dat is dus goed nieuws.

And even further, we should look at the banality of goodness.

Verder moeten we ook de banaliteit van goedheid zien.

Now look at here.

Kijk naar hier.

When we come out, we aren't going to say, "That's so nice.

Als we naar buiten komen zeggen we niet: "Wat fijn,

There was no fistfight while this mob was thinking about altruism."

er is niet gevochten terwijl deze groep over onzelfzuchtigheid praat."

No, that's expected, isn't it?

Dat was te verwachten, nietwaar?

If there was a fistfight, we would speak of that for months.

Als er een gevecht was, zou men daar maandenlang over praten.

So the banality of goodness is something that doesn't attract your attention,

De banaliteit van goedheid is niet iets dat de aandacht trekt,

but it exists.

maar het bestaat weldegelijk.

Now, look at this.

Kijk hier nou eens naar.

So some psychologists said,

Als ik sommige psychologen vertel

dat ik 140 humanitaire projecten in de Himalaya's leid

when I tell them I run 140 humanitarian projects in the Himalayas

that give me so much joy,

en me dit zoveel vreugde geeft

they said, "Oh, I see, you work for the warm glow.

zeggen ze: "Ik zie dat je voor de warme gloed werkt.

That is not altruistic. You just feel good."

Dat is niet onzelfzuchtig. Je voelt je er gewoon goed door."

You think this guy, when he jumped in front of the train,

Denk je dat deze man, toen hij voor de trein sprong,

he thought, "I'm going to feel so good when this is over?"

dacht: "Ik ga me zó goed voelen hierna"?

(Laughter)

(Gelach)

But that's not the end of it.

Dat is echter niet het einde.

They say, well, but when you interviewed him, he said,

Ze zeggen, nou, toen je hem interviewde, zei hij:

"I had no choice. I had to jump, of course."

"Ik had geen keus, natuurlijk moest ik springen."

He has no choice. Automatic behavior. It's neither selfish nor altruistic.

Hij heeft geen keus. Automatisch gedrag. Het is egoïstisch noch onzelfzuchtig.

No choice?

Geen keus?

Well of course, this guy's not going to think for half an hour,

Natuurlijk gaat deze man niet een half uur lang denken:

"Should I give my hand? Not give my hand?"

"Moet ik een hand geven? Geen hand geven?"

He does it. There is a choice, but it's obvious, it's immediate.

Hij doet het. Er is een keus maar die is overduidelijk en prompt.

And then, also, there he had a choice.

En ook daar had hij een keus.

(Laughter)

(Gelach)

There are people who had choice, like Pastor André Trocmé and his wife,

Er zijn mensen die een keus hadden, zoals Pastoor André Trocmé en z'n vrouw

and the whole village of Le Chambon-sur-Lignon in France.

en het hele dorp Le Chambon-sur-Lignon in Frankrijk.

For the whole Second World War, they saved 3,500 Jews,

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben ze 3.500 Joden gered,

gave them shelter, brought them to Switzerland,

onderdak gegeven en naar Zwitserland gebracht,

against all odds, at the risk of their lives and those of their family.

onder zware druk, met risico voor eigen leven en dat van hun familie.

So altruism does exist.

Onzelfzuchtigheid bestaat dus wel.

So what is altruism?

Maar wat is onzelfzuchtigheid?

It is the wish: May others be happy and find the cause of happiness.

Het is de wens dat anderen gelukkig zijn en de oorzaak voor geluk zullen vinden.

Now, empathy is the affective resonance or cognitive resonance that tells you,

Empathie is de cognitieve resonantie

die jou laat zien:

deze persoon is vrolijk, deze persoon lijdt.

this person is joyful, this person suffers.

But empathy alone is not sufficient.

Empathie is echter niet voldoende.

If you keep on being confronted with suffering,

Als je steeds opnieuw leed tegenkomt

you might have empathic distress, burnout,

kan je empathische stress krijgen, burn-out

so you need the greater sphere of loving-kindness.

en daarom heb je de grote zone van liefde en zachtaardigheid nodig.

With Tania Singer at the Max Planck Institute of Leipzig,

Met Tania Singer bij het Max Planck Instituut in Leipzig

we showed that the brain networks for empathy and loving-kindness are different.

bevonden we dat de netwerken voor empathie en liefde/zachtaardigheid verschillen.

Now, that's all well done,

Dat is allemaal goed gedaan,

so we got that from evolution, from maternal care, parental love,

afgeleid uit evolutie, kraamzorg en moederliefde,

but we need to extend that.

maar dat moeten we uitbreiden.

It can be extended even to other species.

Het kan zelfs op andere diersoorten betrekking hebben.

Now, if we want a more altruistic society, we need two things:

Als we een meer onzelfzuchtige samenleving willen, moeten er twee zaken plaatsvinden:

individual change and societal change.

individuele verandering en maatschappelijke verandering.

So is individual change possible?

Is individuele verandering mogelijk?

Two thousand years of contemplative study said yes, it is.

Tweeduizend jaar beschouwend onderzoek zegt van wel.

Now, 15 years of collaboration with neuroscience and epigenetics

Een 15-jarig samenwerkingsverband met neurologie en epigenetica

said yes, our brains change when you train in altruism.

toont ons dat onze hersenen veranderen als je onzelfzuchtigheid traint.

So I spent 120 hours in an MRI machine.

Ik heb 120 uur in een MRI-scanner doorgebracht.

This is the first time I went after two and a half hours.

Dit is de eerste keer dat ik erin ging, na 2,5 uur.

And then the result has been published in many scientific papers.

Het resultaat is in vele wetenschappelijke artikelen gepubliceerd.

It shows without ambiguity that there is structural change

Het laat zonder tegenstrijdigheid zien dat er structurele-en functionele

and functional change in the brain when you train the altruistic love.

veranderingen plaatsvinden in de hersenen als je onzelfzuchtige liefde traint.

Just to give you an idea:

Om je een idee te geven:

this is the meditator at rest on the left,

links zie je de mediteerder op een rustmoment,

meditator in compassion meditation, you see all the activity,

mediteerder in barmhartige meditatie, je ziet alle activiteit

and then the control group at rest, nothing happened,

en dan de controlegroep in rust; er gebeurt niets,

in meditation, nothing happened.

in meditatie gebeurt er niets.

They have not been trained.

Ze zijn niet getraind.

So do you need 50,000 hours of meditation? No, you don't.

Heb je dan 50.000 uur meditatie nodig? Nee, dat is niet het geval.

Four weeks, 20 minutes a day, of caring, mindfulness meditation

Vier weken lang, 20 minuten per dag mediteren op barmhartigheid

already brings a structural change in the brain compared to a control group.

zorgt al voor een structurele verandering in de hersenen tegenover de controlegroep.

That's only 20 minutes a day for four weeks.

Dat is slechts 20 minuten per dag, vier weken lang.

Even with preschoolers -- Richard Davidson did that in Madison.

Zelfs bij kleuters -- Richard Davidson heeft dat in Madison gedaan.

An eight-week program: gratitude, loving- kindness, cooperation, mindful breathing.

Een 8-weeks programma: dankbaarheid, liefde/zachtaardigheid, aandachtig ademen.

You would say, "Oh, they're just preschoolers."

Je zou zeggen: "Het zijn maar kleuters."

Look after eight weeks,

Kijk na acht weken eens naar

the pro-social behavior, that's the blue line.

het pro-sociaal gedrag, de blauwe lijn.

And then comes the ultimate scientific test, the stickers test.

Daarna volgt de ultieme wetenschappelijke toets, de stickertoets.

Before, you determine for each child who is their best friend in the class,

Van tevoren bepaal je wie hun beste vriend(in) in de klas is,

their least favorite child, an unknown child, and the sick child,

hun minst favoriete persoon, een onbekend kind en het zieke kind

and they have to give stickers away.

en dan moeten ze stickers gaan uitdelen.

So before the intervention, they give most of it to their best friend.

Voor het mediteren gaven ze de meeste stickers aan hun beste vriend(in).

Four, five years old, 20 minutes three times a week.

Vier, vijf jaar oud, 20 minuten drie maal per week.

After the intervention, no more discrimination:

Na het mediteren was er geen discriminatie meer:

the same amount of stickers to their best friend and the least favorite child.

even veel stickers voor hun beste vriend als voor het minst favoriete kind.

That's something we should do in all the schools in the world.

Zoiets moeten we op alle scholen ter wereld doen.

Now where do we go from there?

Wat is nu de volgende stap?

(Applause)

(Applaus)

When the Dalai Lama heard that, he told Richard Davidson,

Toen de Dalai Lama dat hoorde, zei hij David Richardson:

"You go to 10 schools, 100 schools, the U.N., the whole world."

"Ga naar 10 scholen, 100 scholen, de V.N., de hele wereld."

So now where do we go from there?

Wat is dus de volgende stap?

Individual change is possible.

Individuele verandering is mogelijk.

Now do we have to wait for an altruistic gene to be in the human race?

Moeten we nou wachten tot er onzelfzuchtig DNA in het menselijk ras ontstaat?

That will take 50,000 years, too much for the environment.

Dat duurt 50.000 jaar, te lang voor het milieu.

Fortunately, there is the evolution of culture.

Gelukkig is er de evolutie van cultuur.

Cultures, as specialists have shown, change faster than genes.

Culturen, zoals door specialisten aangetoond, veranderen sneller dan genen.

That's the good news.

Dat is het goede nieuws.

Look, attitude towards war has dramatically changed over the years.

De houding ten opzichte van oorlog is over de jaren enorm veranderd.

So now individual change and cultural change mutually fashion each other,

Individuele en culturele verandering beïnvloeden elkaar

en ja, we kunnen een onzelfzuchtiger maatschappij bereiken.

and yes, we can achieve a more altruistic society.

So where do we go from there?

Wat is nu de volgende stap?

Myself, I will go back to the East.

Ikzelf ga terug naar het Oosten.

Now we treat 100,000 patients a year in our projects.

We behandelen nu 100.000 patiënten per jaar in onze projecten.

We have 25,000 kids in school, four percent overhead.

We hebben 25.000 kinderen op school kunnen plaatsen, vier procent overhead.

Some people say, "Well, your stuff works in practice,

Sommige mensen zeggen: "Jouw ding werkt praktisch,

but does it work in theory?"

maar werkt het ook in theorie?"

There's always positive deviance.

Die noemen ons een 'positieve afwijking'.

So I will also go back to my hermitage

Ik zal ook weer gaan leven als kluizenaar

to find the inner resources to better serve others.

om de innerlijke bronnen te vinden om anderen beter te kunnen dienen.

But on the more global level, what can we do?

Maar wat kunnen we op een globaal niveau doen?

We need three things.

Er moeten drie dingen gebeuren.

Enhancing cooperation:

Samenwerking verbeteren.

Cooperative learning in the school instead of competitive learning,

Meewerkend leren op school in plaats van competitief leren.

Unconditional cooperation within corporations --

Onvoorwaardelijke samenwerking binnen bedrijven --

there can be some competition between corporations, but not within.

er kan concurrentie tussen bedrijven zijn, maar niet binnen bedrijven.

We need sustainable harmony. I love this term.

We hebben duurzame eendracht nodig. Ik hou van deze uitdrukking.

Not sustainable growth anymore.

Geen duurzame groei meer.

Sustainable harmony means now we will reduce inequality.

Duurzame eendracht betekent dat we nu ongelijkheid recht gaan trekken.

In the future, we do more with less,

In de toekomst gaan we meer doen met minder

and we continue to grow qualitatively, not quantitatively.

en gaan we kwalitatief groeien, niet kwantitatief.

We need caring economics.

We hebben een zorgzame economie nodig.

The Homo economicus cannot deal with poverty in the midst of plenty,

De Homo economicus heeft geen oplossing voor armoede te midden van overvloed,

cannot deal with the problem of the common goods

kan niet het probleem oplossen

of the atmosphere, of the oceans.

van het gemeengoed : de atmosfeer, de oceanen.

Een zorgzame economie is nodig.

We need a caring economics.

If you say economics should be compassionate,

Zeg dat economie barmhartig moet zijn,

they say, "That's not our job."

en je hoort: "Dat is niet ons werk."

But if you say they don't care, that looks bad.

Maar o wee als je zegt dat het hen niets kan schelen.

We need local commitment, global responsibility.

Lokale verbintenis en globale verantwoordelijkheid is nodig.

We need to extend altruism to the other 1.6 million species.

Ons altruïsme moet de 1,6 miljoen andere diersoorten omvatten.

Sentient beings are co-citizens in this world.

Voelende wezens zijn mede-bewoners in deze wereld

and we need to dare altruism.

en we moeten onzelfzuchtigheid uitdagen.

So, long live the altruistic revolution.

Lang leve de onzelfzuchtige revolutie.

Viva la revolución de altruismo.

Viva la revolución de altruismo.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)