Caroline Casey: Looking past limits

Vertaald door: Tommy van Son Nagekeken door: Els De Keyser

Can any of you

Kan iemand van jullie

remember what you wanted to be

zich herinneren wat je wilde worden

when you were 17?

toen je zeventien jaar was?

Do you know what I wanted to be?

Weet je wat ik wilde worden?

I wanted to be a biker chick.

Ik wilde een motorgriet zijn.

(Laughter)

(Gelach)

I wanted to race cars,

Ik wilde met auto's rondracen,

and I wanted to be a cowgirl,

en ik wilde een cowgirl zijn,

and I wanted to be Mowgli from "The Jungle Book."

en ik wilde Mowgli zijn, van het Jungle Book.

Because they were all about being free,

Omdat zij allemaal voor vrijheid stonden --

the wind in your hair -- just to be free.

de haren wapperend in de wind -- gewoon vrij zijn.

And on my seventeenth birthday,

Op mijn zeventiende verjaardag

my parents, knowing how much I loved speed,

gaven mijn ouders, die wisten hoeveel ik van snelheid hield,

gave me one driving lesson

me één gratis rijles

for my seventeenth birthday.

voor mijn zeventiende verjaardag.

Not that we could have afforded I drive,

Niet dat we het ons konden veroorloven dat ik zou rijden,

but to give me the dream of driving.

maar om me het gevoel van het rijden te geven.

And on my seventeenth birthday,

Op mijn zeventiende verjaardag

I accompanied my little sister

vergezelde ik mijn kleine zusje

in complete innocence,

in complete onschuld,

as I always had all my life --

zoals ik dat mijn hele leven had gedaan --

my visually impaired sister --

mijn slechtziende zusje --

to go to see an eye specialist.

op weg naar de oogspecialist.

Because big sisters

Want grote zussen

are always supposed to support their little sisters.

worden geacht hun kleine zusjes te ondersteunen.

And my little sister wanted to be a pilot --

Mijn zusje wilde piloot worden --

God help her.

God hebbe haar zien.

So I used to get my eyes tested

Dus ik liet mijn ogen testen,

just for fun.

gewoon omdat het leuk was.

And on my seventeenth birthday,

Op mijn zeventiende verjaardag

after my fake eye exam,

na mijn nep-oogtest,

the eye specialist just noticed it happened to be my birthday.

kwam de oogspecialist erachter dat ik jarig was.

And he said, "So what are you going to do to celebrate?"

Hij vroeg me: "Wat ga je doen om het te vieren?"

And I took that driving lesson,

Ik pakte mijn rijles beet

and I said, "I'm going to learn how to drive."

en zei: "Ik ga leren autorijden."

And then there was a silence --

En toen was er een stilte --

one of those awful silences

zo'n vreselijke stilte,

when you know something's wrong.

wanneer je aanvoelt dat er iets mis is.

And he turned to my mother,

Hij wendde zich tot mijn moeder

and he said, "You haven't told her yet?"

en zei: "Heb je het haar nog niet verteld?"

On my seventeenth birthday,

Op mijn zeventiende verjaardag,

as Janis Ian would best say,

zoals Janis Ian dat zo mooi zou zeggen,

I learned the truth at 17.

ik leerde de waarheid toen ik zeventien was:

I am, and have been since birth,

ik ben, en al vanaf mijn geboorte,

legally blind.

in juridische zin blind.

And you know,

En weet je,

how on earth did I get to 17

Hoe heb ik in hemelsnaam zeventien kunnen worden

and not know that?

zonder dát te weten?

Well, if anybody says country music isn't powerful,

Nou, als iemand zegt dat country muziek niet krachtig is,

let me tell you this:

laat ik je dit zeggen:

I got there

dat overkwam me

because my father's passion for Johnny Cash

vanwege mijn vader's passie voor Johnny Cash

and a song, "A Boy Named Sue."

en een liedje "A Boy Named Sue." ("Een Jongen Genaamd Sue.")

I'm the eldest of three. I was born in 1971.

Ik ben de oudste van drie kinderen. Ik ben geboren in 1971.

And very shortly after my birth,

Heel kort na mijn geboorte

my parents found out I had a condition called ocular albinism.

kwamen mijn ouders erachter dat ik leed aan oculair albinisme.

And what the hell does that mean to you?

Wat betekent dat nu weer?

So let me just tell you, the great part of all of this?

Zal ik je het leuke ervan vertellen?

I can't see this clock and I can't see the timing,

Ik kan deze klok niet zien en ik kan niet zien hoe laat het is.

so holy God, woohoo! (Laughter)

Dus allemachtig, joehoe!

I might buy some more time.

Ik kan misschien wat meer tijd krijgen.

But more importantly, let me tell you --

Belangrijker: laat ik je dit zeggen --

I'm going to come up really close here. Don't freak out, Pat.

ik kom heel dichtbij, hier. Schrik niet, Pat.

Hey.

Hé.

See this hand?

Zie je deze hand?

Beyond this hand is a world of Vaseline.

Voorbij deze hand is er een wereld van Vaseline.

Every man in this room, even you, Steve,

Elke man in deze ruimte, zelfs jij, Steve,

is George Clooney.

is George Clooney.

(Laughter)

(Gelach)

And every woman, you are so beautiful.

Elke vrouw -- je ziet er zó goed uit!

And when I want to look beautiful, I step three feet away from the mirror,

Als ik er mooi uit wil zien, stap ik een meter weg van de spiegel

and I don't have to see these lines etched in my face

en ik hoef die rimpels op mijn gezicht niet te zien

from all the squinting I've done all my life

die ik heb doordat ik al mijn hele leven

from all the dark lights.

wegkijk van de sfeerverlichting.

The really strange part is

Het waanzinnige is

that, at three and a half, just before I was going to school,

dat, toen ik drieënhalf jaar oud was, vlak voor ik naar school ging,

my parents made a bizarre, unusual

mijn ouders een bizarre, ongebruikelijke

and incredibly brave decision.

en ongelofelijk moedige beslissing namen.

No special needs schools.

Geen speciale scholen.

No labels.

Geen etiketjes.

No limitations.

Geen begrenzingen.

My ability and my potential.

Mijn mogelijkheden en mijn potentieel.

And they decided to tell me

En ze besloten me te zeggen

that I could see.

dat ik kon zien.

So just like Johnny Cash's Sue,

Dus, precies zoals de Sue van Johnny Cash,

a boy given a girl's name,

een jongen met een meisjesnaam,

I would grow up and learn from experience

zou ik opgroeien en door ervaring ondervinden

how to be tough and how to survive,

hoe ik sterk kon zijn en hoe ik kon overleven

when they were no longer there to protect me,

wanneer zij er niet meer zouden zijn om me te beschermen,

or just take it all away.

of om alle last van mijn schouders te halen.

But more significantly,

Maar, nog belangrijker,

they gave me the ability

Ze gaven me de mogelijkheid

to believe,

te geloven,

totally, to believe that I could.

echt helemaal te geloven dat ik dat kon.

And so when I heard that eye specialist

Dus toen ik die oogspecialist al die dingen

tell me all the things, a big fat "no,"

hoorde zeggen, een dikke vette "nee",

everybody imagines I was devastated.

denkt iedereen dat ik er onderdoor zou gaan.

And don't get me wrong, because when I first heard it --

Begrijp me niet verkeerd, toen ik het voor het eerst hoorde --

aside from the fact that I thought he was insane --

behalve dat ik dacht dat hij krankzinnig was geworden --

I got that thump in my chest,

voelde ik het bonzen in mijn borstkas --

just that "huh?"

dat "huh".

But very quickly I recovered. It was like that.

Maar ik herpakte me heel snel. Het was zo.

The first thing I thought about was my mom,

Het eerste waar ik aan dacht, was mijn moeder

who was crying over beside me.

die naast me zat te huilen.

And I swear to God, I walked out of his office,

Ik zweer het. Ik liep zijn kantoor uit:

"I will drive. I will drive.

"Ik zal autorijden. Ik zal autorijden.

You're mad. I'll drive. I know I can drive."

Je bent gek, Ik zal autorijden. Ik weet dat ik kan autorijden."

And with the same dogged determination

Met dezelfde koppige wilskracht

that my father had bred into me since I was such a child --

die mijn vader me heeft bijgebracht toen ik een kind was ---

he taught me how to sail,

hij leerde me zeilen,

knowing I could never see where I was going, I could never see the shore,

in de wetenschap dat ik nooit kon zien waar ik heen ging, nooit de kust kon zien,

and I couldn't see the sails, and I couldn't see the destination.

de zeilen niet kon zien, of de bestemming.

But he told me to believe

Maar hij zei dat ik het moest geloven

and feel the wind in my face.

en dat ik de wind in mijn gezicht moest voelen.

And that wind in my face made me believe

Die wind in mijn gezicht zorgde ervoor dat ik geloofde

that he was mad and I would drive.

dat hij gek was en ik zou autorijden.

And for the next 11 years,

De volgende elf jaren

I swore nobody would ever find out that I couldn't see,

zwoer ik dat niemand er ooit achter zou komen dat ik niet kon zien,

because I didn't want to be a failure,

want ik wilde geen mislukkeling zijn

and I didn't want to be weak.

en ik wilde niet zwak zijn.

And I believed I could do it.

Ik geloofde dat ik het kon.

So I rammed through life as only a Casey can do.

Dus ik knokte me door het leven zoals alleen een Casey dat kan.

And I was an archeologist, and then I broke things.

Ik was archeologe, en brak dingen.

And then I managed a restaurant, and then I slipped on things.

Ik had een restaurant, en ik gleed uit over dingen.

And then I was a masseuse. And then I was a landscape gardener.

En toen was ik masseuse. En toen was ik tuinarchitect.

And then I went to business school.

en ik ging naar business school.

And you know, disabled people are hugely educated.

Gehandicapte mensen zijn gigantisch hoog opgeleid.

And then I went in and I got a global consulting job with Accenture.

Toen kreeg ik een wereldwijde consultancy-baan bij Accenture.

And they didn't even know.

En ze wisten het niet eens.

And it's extraordinary

Het is buitengewoon

how far belief can take you.

hoe ver een geloof je kan brengen.

In 1999,

In 1999,

two and a half years into that job,

toen ik die baan tweeënhalf jaar had,

something happened.

gebeurde er iets --

Wonderfully, my eyes decided, enough.

als bij donderslag besloten mijn ogen dat het genoeg was.

And temporarily,

Tijdelijk,

very unexpectedly,

heel onverwacht,

they dropped.

gaven ze het op.

And I'm in one of the most competitive environments in the world,

Ik zit in één van de meest competitieve omgevingen in de wereld,

where you work hard, play hard, you gotta be the best, you gotta be the best.

waar je hard moet werken, het hard spelen, je moet de beste zijn, je moet de beste zijn.

And two years in,

Na twee jaar

I really could see very little.

kon ik maar heel weinig zien.

And I found myself in front of an HR manager

Ik zat tegenover een HR-manager

in 1999,

in 1999

saying something I never imagined that I would say.

en ik zei iets waarvan ik me nooit had voorgesteld dat ik het zou zeggen.

I was 28 years old.

Ik was achtentwintig jaar oud.

I had built a persona all around what I could and couldn't do.

Ik had een imago gebouwd rondom datgene dat ik kon en datgene dat ik niet kon.

And I simply said,

En ik zei gewoon:

"I'm sorry.

"Sorry.

I can't see, and I need help."

Ik kan niets zien en ik heb hulp nodig."

Asking for help can be incredibly difficult.

Om hulp vragen kan ongelofelijk moeilijk zijn.

And you all know what it is. You don't need to have a disability to know that.

Je weet hoe dat gaat, daar heb je geen handicap voor nodig.

We all know how hard it is

We weten allemaal hoe moeilijk het is

to admit weakness and failure.

om zwakte en tekortkoming toe te geven.

And it's frightening, isn't it?

Het is beangstigend, nietwaar?

But all that belief had fueled me so long.

Maar al dat geloof heeft me zo lang gevoed.

And can I tell you, operating in the sighted world when you can't see,

Ik kan je zeggen: functioneren in een ziende wereld, als je niet kunt zien,

it's kind of difficult -- it really is.

dat is nogal lastig -- echt waar.

Can I tell you, airports are a disaster.

Ik kan je zeggen dat vliegvelden een ramp zijn.

Oh, for the love of God.

Oh, in godsnaam.

And please, any designers out there?

Alsjeblieft, beste ontwerpers in de zaal.

OK, designers, please put up your hands, even though I can't even see you.

Ontwerpers, steek alsjeblieft je hand op, ook al kan ik ze niet eens zien.

I always end up in the gents' toilets.

Ik kom altijd uit in het herentoilet.

And there's nothing wrong with my sense of smell.

En ik kan prima ruiken.

But can I just tell you,

Maar ik kan je zeggen,

the little sign for a gents' toilet or a ladies' toilet

of het een heren- of damestoilet is,

is determined by a triangle.

wordt aangegeven door een driehoek.

Have you ever tried to see that

Heb je ooit geprobeerd om dát te zien

if you have Vaseline in front of your eyes?

met Vaseline voor je ogen?

It's such a small thing, right?

Het is een klein dingetje, toch?

And you know how exhausting it can be

Weet je hoe vermoeiend het kan zijn

to try to be perfect when you're not,

om te proberen volmaakt te zijn als je dat niet bent,

or to be somebody that you aren't?

of om iemand te zijn die je niet bent?

And so after admitting I couldn't see to HR,

Dus nadat ik aan personeelszaken toegegeven had dat ik niet kon zien,

they sent me off to an eye specialist.

stuurden ze me naar een oogspecalist.

And I had no idea that this man was going to change my life.

Ik kon niet bevroeden dat deze man mijn leven zou veranderen.

But before I got to him, I was so lost.

Maar voor ik bij hem kwam, was ik zo verloren.

I had no idea who I was anymore.

Ik had geen idee meer wie ik was.

And that eye specialist, he didn't bother testing my eyes.

Die oogspecialist testte mijn ogen niet eens.

God no, it was therapy.

Nee, het was therapie.

And he asked me several questions,

Hij stelde me een hoop vragen,

of which many were, "Why?

waarvan de meeste waren: "Waarom?

Why are you fighting so hard

Waarom vecht je zo hard

not to be yourself?

om niet jezelf te zijn?

And do you love what you do, Caroline?"

Hou je van wat je doet, Caroline?"

And you know, when you go to a global consulting firm,

Weet je, als je naar een wereldwijd consultancy-bedrijf gaat,

they put a chip in your head, and you're like,

dan stoppen ze een chip in je hoofd en je denkt:

"I love Accenture. I love Accenture. I love my job. I love Accenture.

"Ik ben gek op Accenture, ik hou van Accenture. Ik hou van mijn baan. Ik ben gek op Accenture.

I love Accenture. I love Accenture. I love my job. I love Accenture." (Laughter)

Ik hou van Accenture, Ik ben dol op mijn baan. Ik hou van Accenture."

To leave would be failure.

Weggaan zou falen zijn.

And he said, "Do you love it?"

Hij vroeg: "Hou je ervan?"

I couldn't even speak I was so choked up.

Ik kon geen woord uitbrengen, ik stokte helemaal.

I just was so -- how do I tell him?

Ik dacht: hoe moet ik hem dit zeggen?

And then he said to me, "What did you want to be when you were little?"

Toen vroeg hij mij: "Wat wilde je worden toen je klein was?"

Now listen, I wasn't going to say to him, "Well, I wanted to race cars and motorbikes."

Luister, ik wilde hem niet zeggen: "Nou, ik wilde met raceauto's en motors rijden."

Hardly appropriate at this moment in time.

Dat kun je op zo'n moment moeilijk toepasselijk noemen.

He thought I was mad enough anyway.

Hij dacht dat ik al verknipt genoeg was.

And as I left his office,

Toen ik zijn kantoor verliet,

he called me back

riep hij me terug

and he said, "I think it's time.

en hij zei: "Ik denk dat de tijd gekomen is.

I think it's time

Volgens mij is het tijd

to stop fighting and do something different."

om op te houden met vechten en iets anders te doen."

And that door closed.

En die deur sloot.

And that silence just outside a doctor's office,

Die stilte net buiten het kantoor van de dokter,

that many of us know.

die de meesten van ons wel kennen.

And my chest ached.

Mijn borst deed pijn.

And I had no idea where I was going. I had no idea.

Ik had geen idee waar ik heen ging. Geen flauw idee.

But I did know the game was up.

Maar ik wist wel dat het spel afgelopen was.

And I went home, and, because the pain in my chest ached so much,

Ik ging naar huis en, omdat mijn borst zo pijn deed,

I thought, "I'll go out for a run."

dacht ik: "Laat ik gaan hardlopen."

Really not a very sensible thing to do.

Niet echt slim om te doen.

And I went on a run that I know so well.

Ik volgde een parcours dat ik zo goed kende.

I know this run so well, by the back of my hand.

Ik kende het als mijn broekzak.

I always run it perfectly fine.

Ik ren het altijd prima.

I count the steps and the lampposts and all those things

Ik tel de stappen en de lantaarnpalen en al die dingen

that visually impaired people have a tendency to have a lot of meetings with.

waar slechtziende mensen nogal eens mee in contact komen.

And there was a rock that I always missed.

Er was een steen die ik altijd miste.

And I'd never fallen on it, never.

Ik was er nog nooit overheen gevallen, nog nooit.

And there I was crying away,

Daar kwam ik langshuilen

and smash, bash on my rock.

en pats boem, op mijn steen.

Broken, fallen over

Kapot, eroverheen gevallen,

on this rock

op deze steen,

in the middle of March in 2000,

half maart in 2000 --

typical Irish weather on a Wednesday --

typisch Iers weer op een woensdag --

gray, snot, tears everywhere,

grijs, snot, tranen overal --

ridiculously self-pitying.

met belachelijk zelfmedelijden.

And I was floored, and I was broken,

Ik was onderuit gegaan, ik was geradbraakt

and I was angry.

en ik was woedend.

And I didn't know what to do.

Ik wist niet wat ik moest doen.

And I sat there for quite some time going,

Ik heb daar een tijdje gezeten en dacht:

"How am I going to get off this rock and go home?

"Hoe kon ik ooit van deze rots af en hoe kom ik thuis?

Because who am I going to be?

Want wie zal ik zijn?

What am I going to be?"

Wát zal ik zijn?"

And I thought about my dad,

Ik dacht aan mijn pa,

and I thought, "Good God, I'm so not Sue now."

en ik dacht: "Mijn hemel, ik ben nu zó niet Sue."

And I kept thinking over and over in my mind,

Ik bleef er maar over malen in mijn hoofd,

what had happened? Where did it go wrong? Why didn't I understand?

wat is er gebeurd? waar ging het mis? hoe kon ik dat nou niet snappen?

And you know, the extraordinary part of it

Weet je, het buitengewone ervan

is I just simply had no answers.

is dat ik gewoon geen antwoorden had;

I had lost my belief.

ik was mijn geloof kwijt.

Look where my belief had brought me to.

Kijk waar mijn geloof me gebracht had.

And now I had lost it. And now I really couldn't see.

Nu was ik het kwijt en nu kon ik echt niet zien.

I was crumpled.

Ik was verkreukeld.

And then I remember thinking about that eye specialist

En toen dacht ik aan die oogspecialist,

asking me, "What do you want to be? What do you want to be?

die me vroeg : "Wat wil je worden? Wat wil je worden?

What did you want to be when you were little? Do you love what you do?

Wat wilde je worden toen je klein was? Doe je echt graag wat je doet?

Do something different. What do you want to be?

Doe iets anders. Wat wil je zijn?

Do something different. What do you want to be?"

Doe iets anders. Wat wil je zijn?"

And really slowly, slowly, slowly,

En heel traag, traag, traag,

it happened.

gebeurde het.

And it did happen this way.

Het gebeurde echt op deze manier.

And then the minute it came,

Op het moment dat het kwam,

it blew up in my head

blies het mijn hoofd op

and bashed in my heart --

en het sloeg in op mijn hart.

something different.

Iets anders.

"Well, how about Mowgli from 'The Jungle Book'?

"Nou, wat dacht je van Mowgli uit 'The Jungle Book'?

You don't get more different than that."

Je kan niet méér verschillend zijn dan hij."

And the moment, and I mean the moment,

Op dat moment, en ik bedoel dát moment,

the moment that hit me,

op het moment dat dat tot me doordrong,

I swear to God,

ik zweer het,

it was like woo hoo! You know -- something to believe in.

was het van joehoe! weet je wel -- iets om in te geloven.

And nobody can tell me no.

Iedereen kan "nee" tegen me zeggen.

Yes, you can say I can't be an archeologist.

Ja, je kunt zeggen dat ik geen archeologe kan zijn.

But you can't tell me, no, I can't be Mowgli, because guess what?

Maar je kunt me niet voorhouden dat ik geen Mowgli kan zijn, want, weet je?

Nobody's ever done it before, so I'm going to go do it.

Niemand heeft het ooit gedaan, dus ik ging het doen.

And it doesn't matter whether I'm a boy or a girl, I'm just going to scoot.

Het maakt niet uit of ik een jongen of een meisje ben. Ik ga er gewoon vol in.

And so I got off that rock, and, oh my God, did I run home.

Ik kwam van die rots af en, mijn hemel, ik rende naar huis als nooit te voren.

And I sprinted home, and I didn't fall, and I didn't crash.

Ik sprintte naar huis en ik viel niet en ik botste nergens tegenaan.

And I ran up the stairs, and there was one of my favorite books of all time,

Ik rende de trap op en daar was een van mijn favoriete boeken aller tijden.

"Travels on My Elephant" by Mark Shand -- I don't know if any of you know it.

"Travels on My Elephant" ("Reizen op Mijn Olifant") van Mark Shand -- ik weet niet of iemand van jullie dat kent.

And I grabbed this book off, and I'm sitting on the couch

Ik pakte dit boek, ik zat op de bank

going, "I know what I'm going to do.

en dacht: "Ik weet wat ik ga doen.

I know how to be Mowgli.

Ik weet hoe ik Mowgli moet zijn.

I'm going to go across India

Ik ga India doorkruisen

on the back of an elephant.

op de rug van een olifant.

I'm going to be an elephant handler."

Ik word olifantengeleider."

And I had no idea

Ik had geen flauw idee

how I was going to be an elephant handler.

hoe ik olifantengeleider moest worden.

From global management consultant to elephant handler.

Van wereldwijd management consultant tot olifantengeleider.

I had no idea how. I had no idea how you hire an elephant, get an elephant.

Ik had geen idee. Ik had geen idee hoe ik een olifant op de kop kon tikken.

I didn't speak Hindi. I'd never been to India. Hadn't a clue.

Ik sprak geen Hindi. Was nooit in India geweest -- geen idee.

But I knew I would.

Maar ik wist dat ik het zou doen.

Because, when you make a decision at the right time and the right place,

Want als je op het juiste moment en op de juiste plek een beslissing neemt,

God, that universe makes it happen for you.

zul je het voor elkaar krijgen.

Nine months later, after that day on snot rock,

Negen maanden na die dag op die rotrots,

I had the only blind date in my life

had ik de enige blind date in mijn leven

with a seven and a half foot elephant called Kanchi.

met een bijna drie meter hoge olifant genaamd Kanchi.

And together we would trek a thousand kilometers

Samen zouden we duizend kilometer afleggen

across India.

dwars door India.

(Applause)

(Applaus)

The most powerful thing of all,

Het krachtigste van dit alles

it's not that I didn't achieve before then. Oh my God, I did.

is niet dat ik voorheen niks presteerde -- dat deed ik wel.

But you know, I was believing in the wrong thing.

Maar, weet je, ik geloofde in het verkeerde.

Because I wasn't believing in me,

Want ik geloofde niet in mijzelf --

really me, all the bits of me --

echt mij, alles van mij --

all the bits of all of us.

alles van ons allemaal.

Do you know how much of us all pretend to be somebody we're not?

Weet jij hoeveel van ons zich voordoen als iemand die ze niet zijn?

And you know what, when you really believe in yourself and everything about you,

Als je echt in jezelf en alles van jezelf gelooft,

it's extraordinary what happens.

gebeuren er bijzondere dingen.

And you know what, that trip, that thousand kilometers,

Die tocht van duizend kilometer,

it raised enough money for 6,000 cataract eye operations.

die leverde genoeg geld op voor zesduizend staaroperaties.

Six thousand people got to see because of that.

Zesduizend mensen konden hierdoor zien.

When I came home off that elephant,

Toen ik van die olifant af ging,

do you know what the most amazing part was?

weet je wat toen het geweldigste was?

I chucked in my job at Accenture.

Ik gooide mijn baan bij Accenture overboord.

I left, and I became a social entrepreneur,

Ik ging weg en werd sociaal ondernemer,

and I set up an organization with Mark Shand called Elephant Family,

Ik zette samen met Mark Shand de organisatie "Elephant Family" ("Olifantenfamilie") op,

which deals with Asian elephant conservation.

die zich bezighoudt met het behoud van de Aziatische olifant.

And I set up Kanchi,

Ik richtte Kanchi op,

because my organization was always going to be named after my elephant,

want mijn organisatie zou altijd al naar mijn olifant genoemd worden,

because disability is like the elephant in the room.

want een handicap is als een olifant in de kamer.

And I wanted to make you see it in a positive way --

Ik wilde dat je het in een positief licht zou zien --

no charity, no pity.

geen liefdadigheid, geen medelijden.

But I wanted to work only and truly

Maar ik wilde alleen maar werken

with business and media leadership

met leiders in de zaken- en mediawereld

to totally reframe disability

om handicaps van een totaal nieuw kader te voorzien

in a way that was exciting and possible.

op een manier die spannend en mogelijk was.

It was extraordinary.

Het was buitengewoon.

That's what I wanted to do.

Dat is wat ik wilde doen.

And I never thought about noes anymore, or not seeing,

Ik dacht nooit mee na over "nee", of over niet zien,

or any of that kind of nothing.

of wat dan ook van die soort niks.

It just seemed that it was possible.

Het leek gewoon mogelijk.

And you know, the oddest part is,

Weet je, het raarste hiervan is,

when I was on my way traveling here to TED,

toen ik op weg was, naar hier, naar TED,

I'll be honest, I was petrified.

was ik, waarlijk, versteend.

And I speak,

Ik spreek wel,

but this is an amazing audience,

maar dit is een ontzagwekkend publiek,

and what am I doing here?

en wat doe ik hier?

But as I was traveling here,

Maar toen ik hierheen reisde,

you'll be very happy to know,

je zult het wel leuk vinden om te weten,

I did use my white symbol stick cane,

gebruikte ik wel mijn witte blindenstok,

because it's really good to skip queues in the airport.

want die is heel handig om rijen op het vliegveld te omzeilen.

And I got my way here

En ik kwam hier aan,

being happily proud that I couldn't see.

trots dat ik niet kon zien.

And the one thing is that a really good friend of mine,

Een goeie vriend van me

he texted me on the way over, knowing I was scared.

stuurde me een sms, omdat hij wist dat ik bang was.

Even though I present confident, I was scared.

Ook al kom ik zelfverzekerd over, ik was bang.

He said, "Be you."

Hij zei: "Wees jezelf."

And so here I am.

Dus hier ben ik.

This is me, all of me.

Dit ben ik, helemaal.

(Applause)

(Applaus)

And I have learned, you know what,

Weet je wat ik heb geleerd?

cars and motorbikes and elephants,

Auto's en motorfietsen en olifanten,

that's not freedom.

die zijn geen vrijheid.

Being absolutely true to yourself is freedom.

Absoluut trouw zijn aan jezelf, dát is vrijheid.

And I never needed eyes to see -- never.

Ik heb nooit, nóóit, ogen nodig gehad om te zien

I simply needed vision and belief.

dat ik gewoon visie en geloof nodig had.

And if you truly believe --

Als je écht gelooft --

and I mean believe from the bottom of your heart --

als je vanuit het diepste van je hart gelooft --

you can make change happen.

dan kun je verandering teweegbrengen.

And we need to make it happen,

We kunnen het voor elkaar krijgen,

because every single one of us --

want iedereen van ons --

woman, man, gay, straight,

vrouw, man, homo, hetero,

disabled, perfect,

gehandicapt, perfect,

normal, whatever --

of normaal, het maakt niet uit --

everyone of us

iedereen

must be the very best of ourselves.

moest het allerbeste van zichzelf zijn.

I no longer want anybody to be invisible.

Ik wil niet meer dat iemand onzichtbaar is.

We all have to be included.

We moeten allemaal meedoen.

And stop with the labels, the limiting.

Stop met de etiketjes, de begrenzing --

Losing of labels,

weg met de etiketjes.

because we are not jam jars.

Want we zijn geen jampotjes;

We are extraordinary, different, wonderful people.

wij zijn buitengewone, verschillende, fantastische mensen.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)