A journey through the mind of an artist | Dustin Yellin

Vertaald door: Karin Vermooten Nagekeken door: Heleen van Maanen

I was raised by lesbians in the mountains,

Ik groeide op bij lesbiennes in de bergen,

and I sort of came like a forest gnome to New York City a while back.

ik leek wel een boskabouter toen ik in New York City kwam.

(Laughter)

(Gelach)

Really messed with my head, but I'll get into that later.

Ik werd er een beetje gek van, maar meer daarover later.

I'll start with when I was eight years old.

Ik begin mijn verhaal toen ik acht jaar oud was.

I took a wood box,

Ik pakte een houten doos,

and I buried a dollar bill, a pen and a fork inside this box in Colorado.

en begroef die met een dollarbiljet, een pen en een vork in Colorado.

And I thought some strange humanoids or aliens in 500 years would find this box

Ik dacht dat eeuwen later, mensachtigen of buitenaardsen deze doos zouden vinden.

and learn about the way our species exchanged ideas,

En zouden leren over hoe onze soort ideeën uitwisselden,

maybe how we ate our spaghetti.

misschien wel hoe we spaghetti eten.

I really didn't know.

Ik had geen idee.

Anyway, this is kind of funny,

Het is best grappig,

because here I am, 30 years later, and I'm still making boxes.

want hier ben ik, 30 jaar later, en ik maak nog steeds dozen.

Now, at some point I was in Hawaii --

Een tijd geleden was ik in Hawai.

I like to hike and surf and do all that weird stuff,

Ik hou van wandelen en surfen en rare dingen doen,

and I was making a collage for my ma.

en ik maakte een collage voor mijn moeder.

And I took a dictionary and I ripped it up,

Ik pakte een woordenboek en verscheurde het

and I made it into a sort of Agnes Martin grid,

en ik maakte een soort Agnes Martin-raster,

and I poured resin all over it and a bee got stuck.

ik gooide er hars over en een bij kwam vast te zitten.

Now, she's afraid of bees and she's allergic to them,

Ze is bang voor bijen en ze is er allergisch voor,

so I poured more resin on the canvas, thinking I could hide it or something.

dus ik goot nog meer hars over het canvas, in een poging haar te verbergen.

Instead, the opposite happened:

Maar het omgekeerde gebeurde:

It sort of created a magnification,

Het werd als het ware uitvergroot,

like a magnifying glass, on the dictionary text.

als een loep op de tekst van het woordenboek.

So what did I do? I built more boxes.

Dus wat deed ik? Ik maakte meer dozen.

This time, I started putting electronics, frogs,

Nu begon ik met electronica, kikkers,

strange bottles I'd find in the street -- anything I could find --

rare flessen die ik vond op straat, alles wat ik kon vinden,

because I was always finding things my whole life,

omdat ik mijn hele leven al dingen vond,

and trying to make relationships and tell stories between these objects.

en probeerde verbindingen en verhalen te bedenken tussen deze dingen.

So I started drawing around the objects,

Dus ik begon te tekenen rond de objecten,

and I realized: Holy moly, I can draw in space!

en realiseerde me: "Goeie genade, ik kan in de ruimte tekenen!"

I can make free-floating lines,

Ik kan vrij bewegende lijnen maken.

like the way you would draw around a dead body at a crime scene.

Net zoals om een lijk op een plaats delict.

So I took the objects out,

Ik haalde de dingen weg

and I created my own taxonomy of invented specimens.

en ik maakte mijn eigen taxonomie van fantasiesoorten.

First, botanical -- which you can kind of get a sense of.

Eerst botanische, die je een beetje kunt voorstellen.

Then I made some weird insects and creatures.

Daarna maakte ik vreemde insecten en beesten.

It was really fun; I was just drawing on the layers of resin.

Het was echt leuk; ik tekende op lagen hars.

And it was cool, because I was actually starting to have shows and stuff,

En het was gaaf, want ik kreeg shows en zo.

I was making some money, I could take my girlfriend for dinner,

Ik verdiende wat geld en kon mijn vriendin mee uit eten nemen,

and like, go to Sizzler.

naar Sizzler gaan, of zo.

It was some good shit, man.

Dat was gaaf, joh.

(Laughter)

(Gelach)

At some point, I got up to the human form,

Op een bepaald moment kwam ik bij de menselijke vorm,

life-size resin sculptures with drawings of humans inside the layers.

levensgrote hars-beeldhouwwerken met tekeningen van mensen tussen de lagen.

This was great, except for one thing:

Het was fantastisch op één ding na:

I was going to die.

ik ging dood.

I didn't know what to do, because the resin was going to kill me.

Ik wist niet wat ik moest doen, de hars was dodelijk.

And I went to bed every night thinking about it.

Elke nacht dacht ik eraan.

So I tried using glass.

Dus ik probeerde glas.

I started drawing on the layers of glass,

Ik begon te tekenen op de glaslagen,

almost like if you drew on a window, then you put another window,

alsof je op een raam tekent en op nog een raam,

and another window, and you had all these windows together

en nog een raam en je al deze ramen voor elkaar zet

that made a three-dimensional composition.

tot een driedimensionale samenstelling.

And this really worked, because I could stop using the resin.

Dit werkte heel goed, omdat ik kon stoppen met de hars.

So I did this for years,

Dat deed ik jarenlang.

which culminated in a very large work, which I call "The Triptych."

Het culmineerde in een groot werk, dat 'Het Drieluik' heet.

'Het Drieluik' was grotendeels gebaseerd op

"The Triptych" was largely inspired

by Hieronymus Bosch's "[The] Garden of Earthly Delights,"

'De tuin der lusten' van Hieronymus Bosch,

which is a painting in the [Museo del] Prado in Spain.

een schilderij dat in Spanje in het Prado museum hangt.

Do you guys know this painting?

Kennen jullie dat schilderij?

Good, it's a cool painting.

Goed, want het is erg gaaf.

It's kind of ahead of its time, they say.

Het is zijn tijd ver vooruit.

So, "The Triptych." I'll walk you through this piece.

'Het Drieluik', dus. Ik neem je mee door het stuk.

It weighs 24,000 pounds.

Het weegt 24.000 pond.

It's 18 feet long.

Het is 5,5 meter breed.

It's double-sided, so it's 36 feet of composition.

Het is tweezijdig en bestaat dus uit 11 meter compositie.

It's kind of weird.

Het is een beetje raar.

Well, that's the blood fountain.

Dit is de bloedfontein.

(Laughter)

(Gelach)

To the left, you have Jesus and the locusts.

Links zie je Jezus en de sprinkhanen.

There's a cave

Daar is een grot

where all these animal-headed creatures travel between two worlds.

waar al deze wezens met dierenkoppen tussen twee werelden reizen.

They go from the representational world,

Ze gaan van de representatieve wereld

to this analog-mesh underworld, where they're hiding.

naar deze analoog gemaasde onderwereld, waar ze schuilen.

This is where the animal-headed creatures are by the lighthouse,

Hier zijn dierkoppige wezens bij de vuurtoren

and they're all about to commit mass suicide into the ocean.

en ze gaan massaal zelfmoord plegen in de oceaan.

The ocean is made up of thousands of elements.

De oceaan is gemaakt van duizenden elementen.

This is a bird god tied up to a battleship.

Dit is een vogelgod, vastgebonden aan een slagschip.

(Laughter)

(Gelach)

Billy Graham is in the ocean;

Billy Graham zit in de oceaan,

the Horizon from the oil spill; Waldo; Osama Bin Laden's shelter --

De Horizon van de olieramp, Waldo, Osama Bin Ladens schuilplaats.

there's all kinds of weird stuff that you can find

Je kunt een hoop rare dingen vinden

if you look really hard, in the ocean.

als je goed in de oceaan kijkt.

Anyway, this is a lady creature.

Maar goed, dit is een vrouwelijk figuur.

She's coming out of the ocean, and she's spitting oil into one hand

Ze komt uit de oceaan, ze spuugt olie in haar hand,

and she has clouds coming out of her other hand.

er komen wolken uit haar andere hand.

Her hands are like scales,

De handen zijn een weegschaal.

and she has the mythological reference of the Earth and cosmos in balance.

Ze toont de mythologische balans tussen aarde en heelal.

So that's one side of "The Triptych."

Dat is de ene kant van 'Het Drieluik'.

It's a little narrative thing.

Het is een beetje verhalend.

That's her hand that she's spitting into.

Dat is haar hand waar ze in spuugt.

And then, when you go to the other side,

En dan ga je naar de andere kant,

she has like a trunk, like a bird's beak,

dan heeft ze een slurf, bijna een vogelbek,

and she's spitting clouds out of her trunk.

ze spuugt wolken uit haar slurf.

Then she has an 18-foot-long serpent's tail that connects "The Triptych."

Ze heeft een slangenstaart van 5,5 meter die het 'Drieluik' verbindt.

Anyway, her tail catches on fire from the back of the volcano.

Haar staart vat vlam door de achterkant van de vulkaan.

(Laughter)

(Gelach)

I don't know why that happened.

Ik weet niet hoe dat kwam.

(Laughter)

(Gelach)

That happens, you know.

Dat gebeurt, weet je.

Her tail terminates in a cycloptic eyeball,

Haar staart eindigt in een cyclopische oogbal,

made out of 1986 terrorist cards.

gemaakt van kaarten met terroristen uit 1986.

Have you guys seen those?

Kennen jullie die?

They were made in the 1980's, they're like baseball cards of terrorists.

Ze komen uit de jaren tachtig, verzamelkaartjes van terroristen.

Way ahead of their time.

Heel vooruitstrevend.

(Laughter)

(Gelach)

That will bring you to my latest project.

Nu komen we bij mijn laatste project.

I'm in the middle of two projects:

Ik ben bezig met 2 projecten:

One's called "Psychogeographies."

het een heet 'Psychografieën'.

It's about a six-year project to make 100 of these humans.

Het is een 6-jarig project om 100 mensachtigen te maken.

Each one is an archive of our culture,

Elk van deze is een archief van onze cultuur,

through our ripped-up media and matter,

door de verscheurde media en materiaal.

whether it's encyclopedias or dictionaries or magazines.

Of het nu encyclopedieën, woordenboeken of bladen zijn.

But each one acts as a sort of an archive in the shape of a human,

Maar elk beeld is een soort archief van de menselijke vorm.

and they travel in groups of 20, 4, or 12 at a time.

Ze reizen in groepen van 20, 4 of 12.

They're like cells -- they come together, they divide.

Ze lijken op cellen – ze komen samen en delen zich.

And you kind of walk through them. It's taking me years.

Je loop er als het waren tussendoor. Het is jaren werk.

Each one is basically a 3,000-pound microscope slide

Elk beeld is als een microscopische dia van 1.360 kilo met een mens erin.

with a human stuck inside.

This one has a little cave in his chest.

Deze heeft een grot in zijn borstkas.

That's his head; there's the chest, you can kind of see the beginning.

Dat is zijn hoofd, hier de borst, je kan een begin zien.

I'm going to go down the body for you:

Ik ga nu naar beneden langs het lijf.

There's a waterfall coming out of his chest,

Er komt een waterval uit zijn borstkas,

covering his penis -- or not-penis, or whatever it is,

die bedekt zijn penis –of niet-penis, wat het ook is.

a kind of androgynous thing.

Een soort androgyn beeld.

I'll take you quickly through these works,

Ik ga snel door deze beelden,

because I can't explain them for too long.

omdat ik niet veel tijd heb voor uitleg.

There are the layers, you can kind of see it.

Hier zijn de lagen, zoals je kan zien.

That's a body getting split in half.

Dit is een lichaam in tweeën gedeeld,

This one has two heads,

Deze heeft twee hoofden

and it's communicating between the two heads.

en communiceert tussen die 2 hoofden.

You can see the pills coming out,

Je ziet er pillen uitkomen

going into one head from this weird statue.

die in het hoofd van dit rare beeld gaan.

There's a little forest scene inside the chest cavity.

Hier is een bos in de borstholte.

Can you see that?

Zie je dat?

Anyway, this talk's all about these boxes,

Maar goed, deze talk gaat over dozen,

like the boxes we're in.

de dozen waarin we zitten.

This box we're in, the solar system is a box.

Het zonnestelsel is ook een doos.

This brings you to my latest box.

Dat brengt me bij mijn laatste doos.

It's a brick box. It's called Pioneer Works.

Het is een stenen doos, het heet 'Pionierswerk'.

(Cheers)

(Gejoel)

Inside of this box is a physicist,

In deze doos zit een fysicus,

a neuroscientist, a painter, a musician,

een neurowetenschapper, een schilder, een musicus,

a writer, a radio station, a museum, a school,

een schrijver, een radiostation, een museum, een school,

a publishing arm to disseminate all the content we make there into the world;

een uitgeeftak om alles wat we maken met de wereld te delen,

a garden.

een tuin.

We shake this box up,

We schudden deze doos op

and all these people kind of start hitting each other like particles.

en al deze mensen botsen als deeltjes op elkaar.

And I think that's the way you change the world.

Ik denk dat je zo de wereld kunt veranderen.

You redefine your insides and the box that you're living in.

Je kunt jezelf en de doos waarin je leeft opnieuw indelen.

And you come together to realize that we're all in this together,

Je komt samen om erachter te komen dat we in hetzelfde schuitje zitten,

that this delusion of difference --

dat de fictie van verschillen --

this idea of countries, of borders, of religion -- doesn't work.

dit idee van landen, grenzen, godsdiensten -- niet werkt.

We're all really made up of the same stuff, in the same box.

We zijn allemaal gemaakt van hetzelfde, in dezelfde doos.

And if we don't start exchanging that stuff sweetly and nicely,

En als we niet snel netjes en aardig dingen gaan uitwisselen,

we're all going to die real soon.

dan gaan we allemaal heel snel dood.

Thank you very much.

Dank jullie wel.

(Applaus)

(Applause)