Kakenya Ntaiya: A girl who demanded school | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Nini Popkhadze Reviewer: George Tsaava

There's a group of people in Kenya.

არსებობს ადამიანთა ჯგუფი კენიაში,

People cross oceans to go see them.

რომელთა სანახავად ადამიანები კვეთენ ოკეანეებს.

These people are tall.

ისინი არიან მაღლები,

They jump high. They wear red.

მათ შეუძლიათ მაღლა ხტომა, ისინი ატარებენ წითელს

And they kill lions.

და ისინი ხოცავენ ლომებს.

You might be wondering, who are these people?

ალბათ დაგაინტერესათ თუ ვინ არიან ეს ადამიანები ?

These are the Maasais.

ისინი არიან მასაის ხალხი .

And you know what's cool? I'm actually one of them.

და იცით რა არის ძალიან მაგარი? სინამდვილეში მეც ერთ-ერთი მათგანი ვარ.

The Maasais, the boys are brought up to be warriors.

მასაის ბიჭები იზრდებიან რომ გახდნენ მეომრები,

The girls are brought up to be mothers.

გოგონები კი იზრდებიან რომ გახდნენ დედები.

When I was five years old,

როდესაც მე ხუთი წლის ვიყავი,

I found out that I was engaged

მე აღმოვაჩინე რომ დანიშნული ვიყავი

to be married as soon as I reached puberty.

და მომწიფებისთანავე გავთხოვდებოდი.

My mother, my grandmother, my aunties,

დედაჩემი, ბებიაჩემი, ჩემი დეიდები

they constantly reminded me that

განუწყვეტლივ მახსენებდნენ, რომ

your husband just passed by.

ჩემმა მეუღლემ ეხლახანს ჩამიარა გვერდით.

(Laughter) Cool, yeah?

(სიცილი დარბაზში) ხომ მაგარია არა?

And everything I had to do from that moment

და ყველაფერი რაც ამ მომენტიდან მევალებოდა,

was to prepare me to be a perfect woman at age 12.

იყო ის რომ გავმხდარიყავი იდეალური ქალი 12 წლის ასაკში.

My day started at 5 in the morning,

ჩემი დღე იწყებოდა დილის 5 საათზე,

milking the cows, sweeping the house,

ვწველიდი ძროხებს, ვალაგებდი სახლს,

cooking for my siblings, collecting water, firewood.

საჭმელს ვუმზადები ჩემს და-ძმებს, ვაგროვებდი წყალს, შეშას.

I did everything that I needed to do

მე ვაკეთებდი ყველაფერს რაც უნდა გამეკეთებინა,

to become a perfect wife.

რათა გავმხდარიყავი იდეალური ცოლი.

I went to school not because the Maasais'

მე დავდიოდი სკოლაში არა იმიტომ რომ მასაის

women or girls were going to school.

ქალები ან გოგონები დადიან სკოლაში,

It's because my mother was denied an education,

არამედ იმიტომ რომ თავის დროზე დედაჩემა უარი თქვა განათლებაზე

and she constantly reminded me and my siblings that

და ის გამუდმებით გვახსენებდა მე და ჩემს და-ძმებს რომ

she never wanted us to live the life she was living.

მას არ უნდოდა ჩვენ გვეცხოვრა ისე როგორც ის ცხოვრობდა.

Why did she say that?

რატომ თქვა ეს?

My father worked as a policeman in the city.

მამაჩემი მუშაობდა პოლიციელად ქალაქში.

He came home once a year.

ის მოდიოდა სახლში წელიწადში ერთხელ,

We didn't see him for sometimes even two years.

მას ვერ ვნახულობდით ხშირად, ზოგჯერ ორ წელიწადის განმავლობაშიც კი

And whenever he came home, it was a different case.

და ყოველთვის როცა ის სახლში იყო, განსხვავებულ შემთხვევასთან გვქონდა საქმე.

My mother worked hard in the farm

დედაჩემი თავდაუზოგავად მუშაობდა ფერმაში,

to grow crops so that we can eat.

რომ კარგი მოსავალი მოეყვანა და ჩვენთვის ეჭმია.

She reared the cows and the goats

იგი ზრდიდა ძროხებსა და თხებს,

so that she can care for us.

რათა შემდეგ ჩვენზე ეზრუნა.

But when my father came, he would sell the cows,

მაგრამ როცა მამაჩემი სახლში დაბრუნდა, მან გაყიდა ძროხები,

he would sell the products we had,

გაყიდა ყველაფერი რაც გაგვაჩნდა,

and he went and drank with his friends in the bars.

შემდეგ კი დასალევად წავიდე ბარში მეგობრებთან ერთად.

Because my mother was a woman,

მხოლოდ იმიტომ რომ დედაჩემი იყო ქალი,

she was not allowed to own any property,

მას არ ჰქონდა საკუთრების უფლება

and by default, everything in my family anyway

და ჩვეულებრივ ყველაფერი ჩემს ოჯახში

belongs to my father, so he had the right.

ეკუთვნის მამაჩემს, შესაბამისად მას გააჩნია უფლებები.

And if my mother ever questioned him,

და თუ კი ოდესმე დედაჩემს კითხვები დაუსვამს ამ თემაზე,

he beat her, abused her, and really it was difficult.

იგი იყო ნაცემი, შეურაცხყიფილი და უბრალოდ საქმე მეტად რთულად იყო.

When I went to school, I had a dream.

მე როცა სკოლაში დავდიოდი, მე მქონდა ოცნება,

I wanted to become a teacher.

ოცნება რომ გავმხდარიყავი მასწავლებელი.

Teachers looked nice.

მასწავლებლები კარგად გამოიყურებიან,

They wear nice dresses, high-heeled shoes.

ისინი იცვამენ ლამაზად, ატარებენ მაღალქუსლიან ფეხსაცმელებს,

I found out later that they are uncomfortable, but I admired it.

რომელიც სხვათა შორის აღმოვაჩინე რომ საკმაოდ არაკომფორტულია, მაგრამ მე მაინც აღფრთოვანებული ვიყავი.

(Laughter)

(სიცილი დარბაზში)

But most of all, the teacher was just writing on the board --

მაგრამ, მასწავლებელთა უმეტესობა უბრალოდ დაფაზე წერით იყო დაკავებული.

not hard work, that's what I thought,

არც თუ ისე რთული საქმეა - ვფიქრობდი მე

compared to what I was doing in the farm.

როდესაც ვადარებდი ჩემს საქმიანობებს ფერმაში.

So I wanted to become a teacher.

აი ამიტომ მინდოდა გავმხდარიყავი მასწავლებელი.

I worked hard in school, but when I was in eighth grade,

მე თავდაუზოგავად ვმეცადინეობდი სკოლაში, მაგრამ როდესაც ვიყავი მერვე კლასში,

it was a determining factor.

დადგა გადამწყვეტი ფაქტორი.

In our tradition, there is a ceremony

ჩვენ გვაქვს ტრადიცია, რომლის ფარგლებში

that girls have to undergo to become women,

გოგონამ უნდა გაიაროს გარკვეული ცერემონია რომ გახდეს ქალი

and it's a rite of passage to womanhood.

და ეს არის რიტუალი ქალობაში შესასვლელად.

And then I was just finishing my eighth grade,

როდესაც ვამთავრებდი მერვე კლასს,

and that was a transition for me to go to high school.

უნდა გამეგრძელებინა სწავლა საშუალო სკოლაში.

This was the crossroad.

ეს იყო ჩემთვის გზაჯვარედინი.

Once I go through this tradition, I was going to become a wife.

მივიღებდი რა მონაწილეობას ამ ცერემონიალში, მე გავხდებოდი ქალი,

Well, my dream of becoming a teacher will not come to pass.

თუმცა ჩემი ოცნება გავმხდარიყავი მასწავლებელი უნდა დამევიწყებინა .

So I talked -- I had to come up with a plan

შესაბამისად მე ვთქვი რომ უნდა მომეფიქრებინა გეგმა

to figure these things out.

რათა მეპოვა გამოსავალი ამ სიტუაციაში.

I talked to my father. I did something that most girls have never done.

მე დაველაპარაკე მამაჩემს, ეს იყო ის რაც ბევრ გოგოს არასოდეს გაუკეთებია.

I told my father, "I will only go through this ceremony

მე ვუთხარი მამაჩემს : "მე მხოლოდ მაშინ გავხდები ამ რიტულის მონაწილე,

if you let me go back to school."

თუ შენ სკოლაში დამაბრუნებ"

The reason why, if I ran away,

მიზეზი თუ რატომ მოვიქეცი ასე იყო შემდეგი, თუკი გავიქცეოდი,

my father will have a stigma, people will be calling him

მამაჩემი იქნებოდა დაღდასმული, ხალხი მას დაუძახებდა

the father of that girl who didn't go through the ceremony.

მამას,რომლის გოგონამ უარი თქვა რიტუალზე.

It was a shameful thing for him to carry the rest of his life.

ეს იყო ყველაზე სამარცხვინო ტვირთი რომელიც მას უნდა ეტარებინა მთელი დარჩენილი ცხოვრება.

So he figured out. "Well," he said, "okay,

შესაბამისად მან გააანალიზა და თქვა : "კარგი,

you'll go to school after the ceremony."

შენ დაბრუნდები სკოლაში ცერემონიის შემდეგ".

I did. The ceremony happened.

მე ეს გავაკეთე , რიტუალის ნაწილი გავხდი.

It's a whole week long of excitement.

მთელი კვირა იყო მხიარულებისა და მღელვარების,

It's a ceremony. People are enjoying it.

ეს იყო ცერემონიალი, სადაც ადამიანები ერთობოდნენ.

And the day before the actual ceremony happens,

სანამ ცერემონიალი დაიწყებოდა,

we were dancing, having excitement,

ჩვენ ვცეკვავდით და ვერთობოდით,

and through all the night we did not sleep.

მთელი ღამე არ გვეძინა.

The actual day came, and we walked out of the house

როდესაც ის დღე დადგა, ჩვენ გამოვედით სახლიდან,

that we were dancing in. Yes, we danced and danced.

რომელშიც ვცეკვავდით. დიახ, ჩვენ ვცეკვავდით და ვცეკვავდით.

We walked out to the courtyard, and there were a bunch of people waiting.

ჩვენ გავიარეთ ეზო და შემდეგ გველოდა შეკრებილი ხალხი.

They were all in a circle.

ყველანი წრეში იყვნენ

And as we danced and danced,

და ცეკვავდნენ გაუჩერებლივ.

and we approached this circle of women,

როდესაც მივუახლოვდით წრეს,სადაც ქალები,

men, women, children, everybody was there.

კაცები, ბავშვები იყვნენ შეკრებილნი,

There was a woman sitting in the middle of it,

შუაში იჯდა ქალი

and this woman was waiting to hold us.

და ის გველოდებოდა, რომ შევეკავებინეთ.

I was the first. There were my sisters and a couple of other girls,

მე ვიყავი პირველი, იქვე იყვნენ ჩემი დები და სხვა გოგონებიც.

and as I approached her,

როდესაც მე მივუახლოვდი ამ ქალს,

she looked at me, and I sat down.

მან შემომხედა და მე დავჯექი.

And I sat down, and I opened my legs.

დავჯექი რა მე გავშალე ფეხები.

As I opened my leg, another woman came,

ამ დროს მოვიდა მეორე ქალი,

and this woman was carrying a knife.

რომელსაც ეკავა დანა

And as she carried the knife, she walked toward me

და ამ დანით იგი მოემართებოდა პირდაპირ ჩემსკენ.

and she held the clitoris, and she cut it off.

მან დამიჭირა ხელით და მომაჭრა კლიტორი.

As you can imagine, I bled. I bled.

როგორც წარმოგიდგენიათ დამეწყო სისხლდენა.

After bleeding for a while, I fainted thereafter.

სისხლდენის შემდეგ კი გული წამივიდა.

It's something that so many girls --

ეს არის რაღაც, რომლითაც

I'm lucky, I never died -- but many die.

ბევრი გოგონა იღუპება, მე კი იღბლიანი აღმოვჩნდი რომ გადავრჩი.

It's practiced, it's no anesthesia, it's a rusty old knife,

ეს ტარდება ყოველგვარი ანესთეზიის გარეშე, ძველი ჟანგიანი დანით

and it was difficult.

და ეს მართლა მტკივნეული მომენტია.

I was lucky because one, also, my mom did something

მე აღმოვჩდნი იღბლიანი იმიტომ რომ დედაჩემმა გააკეთა ისეთი რამ,

that most women don't do.

რასაც ბევრი ქალი არ აკეთებს.

Three days later, after everybody has left the home,

სამი დღის შემდეგ, როდესაც ყველამ დატოვა სახლი,

my mom went and brought a nurse.

დედაჩემი წავიდა და მომიყვანა ექთანი,

We were taken care of.

რომელმაც ჩვენ მოგვიარა.

Three weeks later, I was healed, and I was back in high school.

სამი კვირის შემდეგ, მოშუშების შემდეგ წავედი სკოლაში.

I was so determined to be a teacher now

მე ვიყავი ისეთი მოწადინებული მასწავლებლობაზე

so that I could make a difference in my family.

რომ მზად ვიყავი შემეცვალა რაღაცეები ჩემს ოჯახში.

Well, while I was in high school, something happened.

ნუ როდესაც მე საშუალო სკოლაში ვიყავი, მოხდა რაღაც.

I met a young gentleman from our village

მე შევხვდი ახალგაზრდა ჯენტლმენს ჩვენი სოფლიდან,

who had been to the University of Oregon.

რომელიც ნამყოფი იყო ორეგონის უნივერსიტეტში.

This man was wearing a white t-shirt, jeans, camera,

ეს იყო კაცი რომელიც ატარებდა თეთრ მაისურს, ჯინსებს, კამერას

white sneakers -- and I'm talking about white sneakers.

თეთრ კედებს და მე ეხლა ვსაუბრობ თეთრ კედებზე.

There is something about clothes, I think, and shoes.

არის რაღაც ტანსაცმელსა და ფეხსაცმელშიც.

They were sneakers, and this is in a village

იგი ატარებდა კედებს სოფელში,

that doesn't even have paved roads. It was quite attractive.

სადაც დაგებული გზებიც კი არ იყო, რაც განსხვავებულ მომხიბვლელობას მატებდა.

I told him, "Well, I want to go to where you are,"

მე მას ვუთხარი: "მეც მინდა იქ წავიდე სადაც შენ ხარ"

because this man looked very happy, and I admired that.

რადგან ეს ადამიანი ბედნიერი გამოიყურებოდა და ამით მე მოვიხიბლე.

And he told me, "Well,

მან მიპასუხა: "კარგი,მაგრამ

what do you mean, you want to go?

რას გულისხმობ რომ გინდა წახვიდე?

Don't you have a husband waiting for you?"

ნუთუ მეუღლე არ გელოდება?"

And I told him, "Don't worry about that part.

მე კი ვუპასუხე: "არ ინერვიულო მაგაზე,

Just tell me how to get there."

უბრალოდ მითხარი როგორ მოვხვდე იქ."

This gentleman, he helped me.

ეს ჯენტლმენი მე დამეხმარა .

While I was in high school also, my dad was sick.

როდესაც მე საშუალო სკოლაში დავდიოდი, მამაჩემი ავად გახდა.

He got a stroke, and he was really, really sick,

მას მოუვიდა ინსულტი და ის მართლა ცუდად იყო,

so he really couldn't tell me what to do next.

შესაბამისად მას არ შეეძლო ეთქვა თუ რა უნდა ყოფილიყო ჩემი შემდეგი ნაბიჯი.

But the problem is, my father is not the only father I have.

მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ მამაჩემი არაა ჩემი ერთადერთი მამა რომელიც მყავს,

Everybody who is my dad's age, male in the community,

ყოველი ჩემი თემის მამრობითი სქესისა და მამაჩემის ასაკის ადამიანი

is my father by default --

მამად მეკუთვნის.

my uncles, all of them -- and they dictate what my future is.

ჩემი ბიძები, ყველანი მკარნახობდნენ თუ როგორი უნდა ყოფილიყო ჩემი მომავალი.

So the news came, I applied to school

მოვიდა სიახლე ჩემს აპლიკაციასთან დაკავშირებით,

and I was accepted to Randolph-Macon Woman's College in Lynchburg, Virginia,

თანხმობა მომივიდა რანდოლფ-მაკონის ქალთა კოლეჯიდან რომელიც მდებარეობდა ქალაქ ლინჩბურგში, ვირჯინიის შტატში.

and I couldn't come without the support of the village,

მაგრამ მე არ შემეძლო სოფლის დახმარების გარეშე წასვლა,

because I needed to raise money to buy the air ticket.

რადგან მე მჭირდებოდა ფული ბილეთის საყიდლად.

I got a scholarship but I needed to get myself here.

მიუხედავად იმისა რომ დაფინანსება მივიღე, იქ ჩასვლა ჩემით უნდა მომეხერხებინა.

But I needed the support of the village,

შესაბამისად მე მჭირდებოდა სოფლის თანადგომა

and here again, when the men heard,

და როდესაც კაცებმა გაიგეს,

and the people heard that a woman had gotten an opportunity to go to school,

რომ სწორედ გოგონამ მოიპოვა შესაძლებლობა წასულიყო სასწავლებლად საზღვარგარეთ,

they said, "What a lost opportunity.

მათ თქვეს: "როგორი დაკარგული შესაძლებლობაა,

This should have been given to a boy. We can't do this."

ეს უნდა ყოფილიყო ბიჭისათვის, ჩვენ ამას ვერ დავუჭერთ მხარს.

So I went back and I had to go back to the tradition.

შესაბამისად მე დავუბრუნდი ჩემს ცხოვრებას და ტრადიციებს.

There's a belief among our people

არსებობს გარკვეული რწმენა ჩემს ხალხში,

that morning brings good news.

რომ დილას მოაქვს კარგი ამბები,

So I had to come up with something to do with the morning,

ამიტომ მე უნდა მომეფიქრებინა რაღაც დილისათვის,

because there's good news in the morning.

გამომდინარე რომ დილით ყოველთვის სასიამოვნო სიახლეებია.

And in the village also, there is one chief, an elder,

ჩვენს სოფელში არის ერთი მთავარი, უხუცესი,

who if he says yes, everybody will follow him.

რომლის ნათქვამს ყველა ემორჩილება.

So I went to him very early in the morning, as the sun rose.

როგორც კი მზე ამოვიდა დილით ადრე, მე წავედი მის სანახავად,

The first thing he sees when he opens his door is, it's me.

პირველი რაც კი მან დაინახა კარების გაღების შემდეგ ვიყავი მე .

"My child, what are you doing here?"

"შვილო ჩემო, რას აკეთებ აქ?"

"Well, Dad, I need help. Can you support me to go to America?"

"მამა, მე მჭირდება თქვენი მხარდაჭერა რომ წავიდე ამერიკაში"

I promised him that I would be the best girl,

მე შევპირდი მას რომ ვიქნებოდი საუკეთესო მოსწავლე,

I will come back, anything they wanted after that,

რომ დავბრუნდებოდი უკან და გავაკეთებდი ყველაფერს რასაც

I will do it for them.

ისინი მოისურვებდნენ.

He said, "Well, but I can't do it alone."

მან თქვა: "კარგი, მაგრამ მე არ შემიძლია ამის მარტო გაკეთება"

He gave me a list of another 15 men that I went --

მან მომცა მე 15 კაცის სია და მე წავედი,

16 more men -- every single morning

კიდევ 16 კაცი, ყოველ დილით

I went and visited them.

მე მივდიოდი და ვსტუმრობდი მათ.

They all came together.

ისინი, ყველანი ერთად მოვიდნენ,

The village, the women, the men, everybody came together

სოფელი, ქალი, კაცი ყველა ერთად მოვიდა

to support me to come to get an education.

რომ დამხმარებოდნენ განათლების მიღებაში.

I arrived in America. As you can imagine, what did I find?

მე ჩავედი ამერიკაში,როგორ წარმოგიდგენიათ, რა აღმოვაჩინე აქ?

I found snow!

მე აღმოვაჩინე თოვლი!

I found Wal-Marts, vacuum cleaners,

მე აღმოვაჩნე ვოლ-მარტსი, მტვერსასრუტი

and lots of food in the cafeteria.

და ძალიან ბევრი საჭმელი სასადილოში.

I was in a land of plenty.

მე ვიმყოფებოდი სიუხვის მიწაზე.

I enjoyed myself, but during that moment while I was here,

მე კარგად ვატარებდი დროს მაგრამ ჩემი აქ ყოფნის განმავლობაში,

I discovered a lot of things.

მე აღმოვაჩინე კიდევ ბევრი რაღაცეები.

I learned that that ceremony that I went through

მე გავიგე და ვისწავლე, რომ ცერემონია რომლის გავლაც მე მომიწია

when I was 13 years old, it was called female genital mutilation.

13 წლის ასაკში, ერქვა ქალის სასქესო ორგანოს დასახიჩრება.

I learned that it was against the law in Kenya.

მე ვისწავლე რომ ეს ეწინააღმდეგებოდა კენიის კანონმდებლობას.

I learned that I did not have to trade part of my body

მე ვისწავლე რომ მე არ ვიყავი ვალდებული გამეცვალა ჩემი სხეულის ნაწილი იმისათვის,

to get an education. I had a right.

რომ განათლება მიმეღო, მე მქონდა ამის უფლება.

And as we speak right now, three million girls

და ამ წამს, როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ, სამი მილიონი გოგო

in Africa are at risk of going through this mutilation.

აფრიკაში დაცვეთის რიტუალის საფრთხის წინ დგას.

I learned that my mom had a right to own property.

მე ვისწავლე რომ დედაჩემს გააჩნდა საკუთრების უფლება,

I learned that she did not have to be abused

მე გავიგე რომ დედაჩემი არ უნდა ყოფილიყო შეურაცხყოფილი,

because she is a woman.

იმიტომ რომ ის ქალია.

Those things made me angry.

ამ ყველაფერმა ძალიან გამაბრაზა.

I wanted to do something.

მე მინდოდა რამე გამეკეთებინა,

As I went back, every time I went,

ვბრუნდებოდი რა ყოველ ჯერზე უკან,

I found that my neighbors' girls were getting married.

ვუყურებდი, თუ როგორ თხოვდებოდნენ ჩემი მეზობელი გოგონები,

They were getting mutilated, and here,

როგორ ხდებოდნენ დაცვეთის რიტუალის მონაწილეები და აქ ,

after I graduated from here, I worked at the U.N.,

კოლეჯის დამთავრების შემდეგ, მე ვმუშაობდი გაეროში და

I went back to school to get my graduate work,

ვბრუნდებოდი რა უკან ჩემი დამამთავრებელი ნაშრომის დასაცავად,

the constant cry of these girls was in my face.

ამ გოგოების განუწყვეტელი ტირილი სახიდან არ მშორდებოდა.

I had to do something.

მე უნდა მემოქმედა!

As I went back, I started talking to the men,

დავბრუნდი რა ისევ უკან, მე დავიწყე საუბარი სოფლის

to the village, and mothers, and I said,

მამაკაცებთან და ქალებთან. მე განვაცხადე:

"I want to give back the way I had promised you

"მე მინდა ავასრულო ჩემი დანაპირები,

that I would come back and help you. What do you need?"

რომ ჩამოვიდოდი რათა თქვენ დაგხმარებოდით, რა გჭირდებათ?"

As I spoke to the women, they told me,

მე გავესაუბრე ქალებს, მათ მითხრეს :

"You know what we need? We really need a school for girls."

"იცი რა გვჭირდება ? ჩვენ გვჭირდება სკოლა გოგონებისათვის."

Because there had not been any school for girls.

რადგან მათ არ ჰქონდათ სპეციალური სკოლა გოგონებისათვის .

And the reason they wanted the school for girls

და მიზეზი, თუ რატომ უნდოდათ სკოლა გოგონებისათვის იყო ის,

is because when a girl is raped when she's walking to school,

რომ სკოლაში მიმავალი გოგოს გაუპატიურებისათვის

the mother is blamed for that.

დედამისი იყო დამნაშავე.

If she got pregnant before she got married,

თუკი გოგო დაფეხმიმდებოდა ქორწინებამდე,

the mother is blamed for that, and she's punished.

ასევე დედა იყო დამნაშვე და ამისათვის ისჯებოდა კიდევაც,

She's beaten.

მას სცემდნენ.

They said, "We wanted to put our girls in a safe place."

მათ თქვეს: "ჩვენ გვინდა ჩვენი გოგოები იყვნენ დაცულ ადგილას."

As we moved, and I went to talk to the fathers,

როდესაც გადავინაცვლე მამებთან,

the fathers, of course, you can imagine what they said:

იცით რა მითხრეს მამებმა?

"We want a school for boys."

"ჩვენ გვინდა სკოლა ბიჭებისათვის"

And I said, "Well, there are a couple of men from my village

და მე ვუპასუხე : "კარგი, აქ არის რამოდენიმე კაცი ამ სოფელში,

who have been out and they have gotten an education.

რომლებმაც საზღვარგარეთ მიიღეს განათლება.

Why can't they build a school for boys,

რატომ მათ არ თხოვთ სკოლის აშენებას ბიჭებისათვის?

and I'll build a school for girls?"

და მე ავაშენებ სკოლას გოგონებისთვის?"

That made sense. And they agreed.

ეს გონივრულად ჟღერდა და ისინიც დამთანხმდნენ.

And I told them, I wanted them to show me a sign of commitment.

და მე ვუთხარი მათ, მე მინდოდა რომ დამენახა მათი თავდადება

And they did. They donated land where we built the girls' school.

და დავინახე კიდევაც. მათ გვაჩუქეს მიწა, სადაც ავაშენეთ სკოლა გოგოებისთვის.

We have.

ჩვენ გვაქვს ის.

I want you to meet one of the girls in that school.

მე მინდა გაგაცნოთ ჩვენი ერთ-ერთი მოსწავლე გოგონა.

Angeline came to apply for the school,

ანჯელინს სურდა ჩვენთან ესწავლა,

and she did not meet any criteria that we had.

თუმცა ის არ ერგებოდა ჩვენს კრიტერიუმებს.

She's an orphan. Yes, we could have taken her for that.

იგი არის უპატრონი და ამ მიზეზით შეგვეძლო მიგვეღო,

But she was older. She was 12 years old,

მაგრამ ასაკობრივად ვერ ემთხვეოდა, 12 წლის იყო

and we were taking girls who were in fourth grade.

და ჩვენ აგვყავს ბავშვები რომლებიც მეოთხე კლასში არიან.

Angeline had been moving from one place --

ანჯელინს ხშირად უწევდა საცხოვრებელი გარემოს შეცვლა,

because she's an orphan, she has no mother, she has no father --

გამომდინარე იქედან რომ ის უპატრონოა, არ ყავს არც დედა და არც მამა

moving from one grandmother's house to another one,

ხშირად უწევდა ერთი ბებიიდან მეორესთან გადასვლა,

from aunties to aunties. She had no stability in her life.

ერთი დეიდიდან მეორესთან და ასე შემდეგ. მას არ გააჩნდა არანაირი სტაბილურობა ცხოვრებაში.

And I looked at her, I remember that day,

მე შევხედე მას და კარგად მახსოვს ის დღე,

and I saw something beyond what I was seeing in Angeline.

რადგან მე დავინახე რაღაც გაცილებით მეტი მასში.

And yes, she was older to be in fourth grade.

და მიუხედავად იმისა რომ ის უფროსი იყო,

We gave her the opportunity to come to the class.

ჩვენ მივეცით მას შესაძლებლობა დასწრებოდა გაკვეთილებს.

Five months later, that is Angeline.

ხუთი თვის შემდეგ, ანჯელინი ასე გამოიყურება .

A transformation had begun in her life.

აღსანიშნავი ტრანსფორმაცია დაიწყო მის ცხოვრებაში.

Angeline wants to be a pilot so she can fly around the world

ანჯელინს უნდა გამოვიდეს მფრინავი, შემოუფრინოს დედამიწას გარშემო

and make a difference.

და შეცვალოს რაღაც.

She was not the top student when we took her.

ის არ იყო მოწინავე სტუდნეტი როდესაც ავიყვანეთ,

Now she's the best student, not just in our school,

ეხლა კი ის არის საუკეთესო მოსწავლე არამარტო ჩვენს სკოლაში,

but in the entire division that we are in.

არამედ მთელს განყოფილებაში სადაც კი ვმუშაობთ.

That's Sharon. That's five years later.

ეს შარონია, ეს კი ხუთი წლის შემდეგ.

That's Evelyn. Five months later, that is the difference that we are making.

ეს ეველინია,ხუთი წლის შემდეგ, ეს არის ის ცვლილებები რომელსაც ჩვენ ვახდენთ.

As a new dawn is happening in my school,

ყოველი განთიადის დადგომა ჩვენს სკოლაში,

a new beginning is happening.

ახალი დასაწყისის ტოლფასია.

As we speak right now, 125 girls will never be mutilated.

აი, ახლა როცა ჩვენ ვსაუბრობთ, 125 გოგონა გადაურჩება დასახიჩრებას,

One hundred twenty-five girls will not be married when they're 12 years old.

ასოცდახუთი გოგონა არ გათხოვდება 12 წლის ასაკში.

One hundred twenty-five girls are creating and achieving their dreams.

ასოცდახუთი გოგონა იბრძვის თავიანთი მიზნების მისაღწევად.

This is the thing that we are doing,

ეს არის სწორედ ის რასაც ვაკეთებთ,

giving them opportunities where they can rise.

ვაძლევთ მათ შესაძლებლობეს, რომლებსაც ისინი იყენებენ.

As we speak right now, women are not being beaten

როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ახლა, ქალები აღარ არიან ნაცემნი

because of the revolutions we've started in our community.

იმ რევოლუციური გამოსვლების გამო რომელიც დავიწყეთ ჩვენს თემში.

(Applause)

(აპლოდისმენტები)

I want to challenge you today.

მე მინდა გამოგიწვიოთ თქვენ დღეს.

You are listening to me because you are here,

თქვენ მისმენთ მე იმიტომ რომ აქ ხართ,

very optimistic.

ოპტიმისტურად განწყობილები.

You are somebody who is so passionate.

თქვენ ხართ ის, ვინც ასე მგრძნობიარეა,

You are somebody who wants to see a better world.

თქვენ ხართ ის ვისაც უნდა დაინახოს უკეთესი მსოფლიო.

You are somebody who wants to see that war ends, no poverty.

თქვენ ხართ ის, ვისაც უნდა ომის დამთავრება, სიღარიბის დაძლევა.

You are somebody who wants to make a difference.

თქვენ ხართ ის ვისაც უნდა შეცვალოს რაღაც,

You are somebody who wants to make our tomorrow better.

თქვენ ხართ ის ვისაც უნდა ჩვენი მომავალი დღე უკეთესი იყო.

I want to challenge you today that to be the first,

მე მინდა რომ გამოგიწვიოთ დღეს, რათა იყოთ პირველები,

because people will follow you.

რადგანაც ხალხი აუცილებლად გამოგყვებათ.

Be the first. People will follow you.

იყავით პიონერები და ხალხი გამოგყვებათ.

Be bold. Stand up. Be fearless. Be confident.

იყავით გაბედულები, აღიმართეთ, იყავით უშიშარნი, იყავით თავდაჯერებულნი,

Move out, because as you change your world,

იმოქმედეთ, რადგან შეცვლით რა თქვენს სამყაროს,

as you change your community,

შეცვლით რა თქვენს თემს,

as we believe that we are impacting one girl, one family,

როგორც ჩვენ გვჯერა, ერთ გოგონაზე გავლენის ქონია უდრის ერთ ოჯახზე,

one village, one country at a time.

ერთ სოფელზე, ერთ ქვეყანაზე გავლენის ქონას ერთდროულად.

We are making a difference, so if you change your world,

ჩვენ ვახდენთ ცვლილებებს, შესაბამისად თუკი თქვენსავე სამყაროს,

you are going to change your community,

თქვენ შეცვლით თქვენსავე თემს,

you are going to change your country,

ეს გამოიწვევს ქვეყნის ცვლილებას

and think about that. If you do that, and I do that,

და იფიქრეთ ამაზე. თუ თქვენ გააკეთებთ ამას და მეც გავაკეთებ ამას

aren't we going to create a better future for our children,

ნუთუ ვერ შევძლებთ შევქმნათ უკეთესი მომავალი ჩვენი შვილებისათვის,

for your children, for our grandchildren?

თქვენი შვილებისათვის, ჩვენი შვილიშილებისათვის?

And we will live in a very peaceful world. Thank you very much.

და ჩვენ შევძლებთ ვიცხოვროთ მშიდობიან სამყაროში. ძალიან დიდი მადლობა.

(Applause)

(აპლოდისმენტები)