How not to be ignorant about the world | Hans and Ola Rosling

هانس و ألا راسلینگ: چگونه در مورد جهان بی‌تفاوت نباشیم

Translator: Mohammad Hossein Hassanzadeh Reviewer: Saeid Saadat Talab

Hans Rosling: I'm going to ask you

هانس راسلینگ: میخواهم از شما

three multiple choice questions.

سه سوال چند گزینه ایی بپرسم

Use this device. Use this device to answer.

از این دستگاه برای جواب دادن استفاده کنید.

The first question is, how did the number

سوال اول اینست که تعداد مرگ و میر

of deaths per year

در هر سال

from natural disaster,

به علت حوادث طبیعی

how did that change during the last century?

در طی یک قرن گذشته چه تغییری کرده است؟

Did it more than double,

آیا دو برابر بیشتر شده است؟

did it remain about the same in the world as a whole,

آیا به طور میانگین در سطح جهان، رقم ثابتی مانده است؟

or did it decrease to less than half?

یا به نصف کاهش یافته است؟

Please answer A, B or C.

لطفا با الف، ب و ج پاسخ بدهید.

I see lots of answers. This is much faster than I do it at universities.

پاسخهای زیادی را میبینم. به مراتب سریعتر از تجربه ای که در دانشگاه داشتم.

They are so slow. They keep thinking, thinking, thinking.

دانشگاهی ها بسیار کند هستند. زمان زیادی فکر می کنند.

Oh, very, very good.

اوه. خیلی خوب.

And we go to the next question.

سراغ سوال بعد میرویم.

So how long did women 30 years old

زنان با سن ۳۰ سال در جهان،

in the world go to school:

چند سال به مدرسه رفته اند؟

seven years, five years or three years?

هفت سال؟ پنج سال یا سه سال؟

A, B or C? Please answer.

لطفا با الف، ب یا ج پاسخ بدهید.

And we go to the next question.

سراغ سوال بعدی میرویم.

In the last 20 years, how did the percentage

در بیست سال گذشته، درصد مردمی که

of people in the world

در جهان در فلاکت زندگی میکنند در

who live in extreme poverty change?

چقدر تغییر کرده است؟

Extreme poverty — not having enough food for the day.

در فلاکت، به معنی نداشتن غذای کافی روزانه.

Did it almost double,

آیا حدودا دو برابر شده؟

did it remain more or less the same,

کم و بیش ثابت مانده؟

or did it halve?

یا به نصف تقلیل یافته؟

A, B or C?

الف، ب یا ج؟

Now, answers.

حال پاسخ ها را ببینیم

You see,

میبینید

deaths from natural disasters in the world,

مرگ و میر به علت حوادث طبیعی در جهان

you can see it from this graph here,

پاسخ را میتوانید در این نمودارببینید.

from 1900 to 2000.

از سال ۱۹۰۰ تا سال ۲۰۰۰

In 1900, there was about half a million people

در ۱۹۰۰، نیم میلیون نفر سالانه

who died every year from natural disasters:

در اثر حوادث طبیعی جان خود را از دست داده اند

floods, earthquakes, volcanic eruption, whatever, droughts.

بر اثر سیل، زلزله، آتشفشان و یا خشکسالی.

And then, how did that change?

و این میزان مرگ و میر چطور تغییر کرده؟

Gapminder asked the public in Sweden.

موسسه "گاپ مایندر" این سوال را از مردم سوئد کرده

This is how they answered.

و این جوابی است که آنها داده اند.

The Swedish public answered like this:

مردم سوئد چنین پاسخ داده اند:

Fifty percent thought it had doubled,

۵۰ درصد فکر میکردند که دوبرابر شده،

38 percent said it's more or less the same,

۳۸ درصد گفته اند تقریبا ثابت مانده است،

12 said it had halved.

و ۱۲ درصد گفته اند که نصف شده است.

This is the best data from the disaster researchers,

این بهترین آمار از تحقیقات در مورد فجایع طبیعی است

and it goes up and down,

که متناوبا تغییراتی دارد،

and it goes to the Second World War,

تا اینکه به جنگ دوم جهانی میرسد

and after that it starts to fall and it keeps falling

و بعد از آن شروع به کاهش میکند واین کاهش ادامه دارد

and it's down to much less than half.

و حالا به اندازه کمتر از نصف رسیده است.

The world has been much, much more capable

دنیا روز به روز قابلیت بیشتری

as the decades go by

نسبت به دهه های گذشته

to protect people from this, you know.

برای حفاظت از مردم در مقابل حوادث طبیعی پیدا کرده.

So only 12 percent of the Swedes know this.

تنها ۱۲ مردم سوئد این را میدانستند.

So I went to the zoo and I asked the chimps.

پس من به باغ وحش رفته وازشامپانزه ها سوال کردم

(Laughter) (Applause)

(خنده و تشویق حضار)

The chimps don't watch the evening news,

شامپانزه ها اخبار عصر را نگاه نمیکنند

so the chimps,

خب شامپانزه ها

they choose by random, so the Swedes answer worse than random.

جواب را به طوراتفاقی انتخاب میکنند و جوابهای سوئدی ها از پاسخ اتفاقی هم بدتره.

Now how did you do?

خب حالا ببینیم که شما چطور پاسخ داده اید؟

That's you.

این نتایج پاسخ شماست.

You were beaten by the chimps.

شما هم از شامپانزه ها شکست خوردید.

(Laughter)

(خنده حضار)

But it was close.

اما خیلی نزدیک بودید.

You were three times better than the Swedes,

شما سه برابر بهتر از سوئدی ها پاسخ دادید.

but that's not enough.

اما این کافی نیست

You shouldn't compare yourself to Swedes.

شما نباید خود را با سوئدی ها مقایسه کنید

You must have higher ambitions in the world.

شما باید بیش از این در دنیا بلندپرواز باشید.

Let's look at the next answer here: women in school.

بیایید که سوال دوم رامرور کنیم. تحصیل زنان.

Here, you can see men went eight years.

اینجا میبینید که مردان ۸ سال به مدرسه رفته اند

How long did women go to school?

زنان چند سال به مدرسه رفته اند؟

Well, we asked the Swedes like this,

خب، ما این سوال را هم از مردم سوئد پرسیدیم

and that gives you a hint, doesn't it?

و این به شما یک چیز را یادآوری میکند

The right answer is probably the one

که شاید پاسخ درست گزینه اول باشد

the fewest Swedes picked, isn't it?

چون تعدادکمی از سوئدیها آن را انتخاب کردند. اینطور نیست؟

(Laughter)

(خنده حضار)

Let's see, let's see. Here we come.

بیایید ببینیم که چگونه است

Yes, yes, yes, women have almost caught up.

بله، بله، بله، زنان تقریبا نزدیک به مردان هستند

This is the U.S. public.

این یکی برداشت مردم امریکاست.

And this is you. Here you come.

و این یکی پاسخ شماست.

Ooh.

اوه. تبریک میگم

Well, congratulations, you're twice as good as the Swedes,

شما دوبرابر بهترازسوئدی ها پاسخ دادید.

but you don't need me —

اما، شما به تبریک من نیازی ندارید

So how come? I think it's like this,

چطوراین اتفاق افتاده، من فکر میکنم اینطوری

that everyone is aware that there are countries

هر کسی میداند که در برخی کشورها

and there are areas

و مناطقی از دنیا

where girls have great difficulties.

دختران برای تحصیل با مشکل روبرو هستند.

They are stopped when they go to school,

آنها از رفتن به مدرسه منع میشوند

and it's disgusting.

و این بسیار مشمئز کننده است.

But in the majority of the world,

اما در اغلب نقاط جهان

where most people in the world live,

جایی که بیشتر جمعیت جهان زندگی میکنند

most countries, girls today go to school

در بیشتر کشورها دختران به مدرسه میروند

as long as boys, more or less.

درست مانند پسرها، کمی کمتر یا بیشتر

That doesn't mean that gender equity is achieved,

این به معنای دستیابی به برابری جنسیتی نیست

not at all.

اصلا هم نیست.

They still are confined to terrible, terrible limitations,

آنها هنوز با محدودیتهای زیادی روبرو هستند

but schooling is there in the world today.

اما مدرسه رفتن حالا در جهان عادی شده است

Now, we miss the majority.

حالا، ما اکثریت را فراموش کرده ایم.

When you answer, you answer according to the worst places,

در زمان پاسخ دادن شما بدترین مناطق را در نظر گرفتید

and there you are right, but you miss the majority.

در آن محدوده حق با شماست، اما اکثریت را فراموش کردید

What about poverty?

در مورد فقر چطور؟

Well, it's very clear that poverty here

واضح است که فقر در جهان

was almost halved,

به نصف کاهش یافته است

and in U.S., when we asked the public,

و وقتی در آمریکا این سوال را پرسیدیم،

only five percent got it right.

تنها ۵ درصد پاسخ درست دادند.

And you?

خب شما چه کردید؟

Ah, you almost made it to the chimps.

آه، شما تقریبا به شامپانزه ها نزدیک شدید.

(Laughter) (Applause)

(خنده حضار) (تشویق)

That little, just a few of you!

خیلی کم. تعداد اندکی شما(پاسخ درست دادید)

There must be preconceived ideas, you know.

حتما در این مورد اطلاعات داشتید.

And many in the rich countries,

و بسیاری از مردم در کشورهای غنی

they think that oh, we can never end extreme poverty.

با خود فکر میکنند: اوه، ما نمیتوانیم فلاکت را از میان ببریم.

Of course they think so,

مسلم است که اینطور فکر میکنند،

because they don't even know what has happened.

چون آنها اصلا نمیدانند که چه اتفاقی افتاده.

The first thing to think about the future

نخستین گام برای اندیشیدن به آینده

is to know about the present.

آگاهی از زمان حال است.

These questions were a few of the first ones

این سوالات، چند پرسش نخستین

in the pilot phase of the Ignorance Project

در فاز (مطالعه) مقدماتیِ "پروژه بی خبری"

in Gapminder Foundation that we run,

درموسسه "گاپ مایندر" است که ما راه انداختیم.

and it was started, this project, last year

این پروژه سال گذشته

by my boss, and also my son, Ola Rosling. (Laughter)

توسط رییس من که فرزند من هم هست راه اندازی شد: "اولا رولزینگ"

He's cofounder and director,

او بنیانگذار و مدیرعامل است

and he wanted, Ola told me

و اولا از من خواست، به من گفت

we have to be more systematic

که ما باید بیشتر با قاعده عمل کنیم

when we fight devastating ignorance.

وقتی که میخواهیم با این بی خبری مخرب مبارزه کنیم

So already the pilots reveal this,

مطالعه مقدماتی برای ما روشن ساخت که

that so many in the public score worse than random,

پاسخ مردم بسیار بدتر از نتایج اتفاقی است

so we have to think about preconceived ideas,

پس ما باید درمورد معلومات قبلی مان بیشترفکرکنیم

and one of the main preconceived ideas

و یکی از ابتدایی ترین معلومات قبلی ما

is about world income distribution.

در مورد تقسیم درآمد در جهان است.

Look here. This is how it was in 1975.

اینجا را ببینید، این وضعیت سال ۱۹۷۵ بوده.

It's the number of people on each income,

این نمودار تعداد مردم در گروه های در آمدی است.

from one dollar a day —

از یک دلار در روز

(Applause)

(تشویق حضار)

See, there was one hump here,

ببینید، یک برآمدگی در این نقطه بوده

around one dollar a day,

در محدوده روزی یک دلار

and then there was one hump here

و سپس یک برآمدگی در اینجا

somewhere between 10 and 100 dollars.

بین ۱۰ دلار تا ۱۰۰ دلار.

The world was two groups.

جهان به دو دسته تقسیم شده بود.

It was a camel world, like a camel with two humps,

یک دنیای شتری. مثل دو کوهان شتر

the poor ones and the rich ones,

یکی کوهان فقیرها و دیگری ثروتمندان

and there were fewer in between.

و تعداد کمی هم در بین آنها.

But look how this has changed:

اما ببینید که چطور تغییر کرده:

As I go forward, what has changed,

همینطور که من به پیش میروم، چیزی که تغییر کرده،

the world population has grown,

جمعیت جهان است که رشد داشته،

and the humps start to merge.

و این برآمدگیها در هم ادغام شده اند.

The lower humps merged with the upper hump,

جهش کوچک تر با جهش بزرگتر یکجا شده است

and the camel dies and we have a dromedary world

و به جای شتر دو کوهان جهانی شبیه شتر جماز داریم

with one hump only.

که تنها یک کوهان دارد.

The percent in poverty has decreased.

درصد فقر کاهش یافته است.

Still it's appalling

اما هنوز هم هولناک است

that so many remain in extreme poverty.

اینکه کسانی در فلاکت به سر میبرند.

We still have this group, almost a billion, over there,

هنوز این عده را داریم، در حدود یک میلیارد، بیش از این

but that can be ended now.

اما این درصد را میتوان همین حالا حذف کرد.

The challenge we have now

چالشی که امروزه با آن روبرو هستیم

is to get away from that, understand where the majority is,

این است که بدانیم موقعیت اکثریت در کجاست

and that is very clearly shown in this question.

و این موضوع به روشنی در این سوال دیده میشود.

We asked, what is the percentage of the world's

پرسیدیم که چند درصد کودکان جهان

one-year-old children who have got those

زیر سن یک سال در جهان، واکسنهای

basic vaccines against measles and other things

ضد سرخک و یا امثال آن را که ما سالهاست

that we have had for many years:

استفاده میکنیم دریافت کرده اند؟

20, 50 or 80 percent?

۲۰ درصد؟ ۵۰ درصد؟ یا ۸۰ درصد؟

Now, this is what the U.S. public and the Swedish answered.

خب، این پاسخی است که مردم امریکا و سوئد دادند.

Look at the Swedish result:

پاسخهای سوئدی ها را ببینید:

you know what the right answer is.

میدانید پاسخ درست چی است؟

(Laughter)

(خنده حضار)

Who the heck is a professor of global health in that country?

چه جور آدمی استاد بهداشت عمومی این کشور است؟

Well, it's me. It's me.

خب، اون استاد منم.

(Laughter)

( خنده حضار)

It's very difficult, this. It's very difficult.

این بسیار بد است، بسیار بد است.

(Applause)

(تشویق)

However, Ola's approach

اگرچه، رویکرد "اولا"

to really measure what we know made headlines,

در خصوص سنجش دانسته های ما، سرخط خبرها شد

and CNN published these results on their web

و سی ان ان نتایج آن را در وب سایتش منتشر کرد

and they had the questions there, millions answered,

که سوالات نیز همراه آن بود و میلیونها نفر به آنها پاسخ دادند

and I think there were about 2,000 comments,

و فکر میکنم ۲٫۰۰۰ کامنت هم گذاشته شد

and this was one of the comments.

و این یکی از آن کامنت ها بود:

"I bet no member of the media passed the test," he said.

"شرط میبندم که هیچ کدام از اصحاب رسانه در این تست قبول نشده"

So Ola told me, "Take these devices.

بعد, "اولا" به من گفت این دستگاه ها را بگیر.

You are invited to media conferences.

و به کنفرانسی رسانه ای که دعوت شدی ببر.

Give it to them and measure what the media know."

و دانش اصحاب رسانه را بسنج

And ladies and gentlemen,

و خانم ها و آقایان (حالا ببینید)

for the first time, the informal results

برای نخستین بار، نتایج نظرسنجی غیر رسمی

from a conference with U.S. media.

در یک کنفرانس رسانه ای آمریکا

And then, lately, from the European Union media.

و اخیرا دراتحادیه اروپا.

(Laughter)

(تشویق)

You see, the problem is not that people

میبینید؟ مشکل این نیست که مردم

don't read and listen to the media.

اخبار را نمیخوانند و به رسانه ها توجه ندارند.

The problem is that the media doesn't know themselves.

مشکل این است که رسانه ها خودشان هم آگاه نیستند.

What shall we do about this, Ola?

در این باره چه باید بکنیم "اولا"؟

Do we have any ideas?

آیا ایده ای در این مورد داریم؟

(Applause)

(تشویق حضار)

Ola Rosling: Yes, I have an idea, but first,

"اولا روزلینگ" : بله من یک ایده دارم، اما پیش از آن

I'm so sorry that you were beaten by the chimps.

متاسفم که از شامپانزه ها شکست خوردید.

Fortunately, I will be able to comfort you

خوشبختانه، میتوانم چیزی را به شما نشان بدهم که

by showing why it was not your fault, actually.

خیالتان راحت شود این در واقع تقصیر شما نبوده.

Then, I will equip you with some tricks

سپس، ترفندی را به شما می آموزم که با آن

for beating the chimps in the future.

بتوانید در آینده شامپانزه ها را شکست دهید.

That's basically what I will do.

این کاری است که در مجموع انجام خواهم داد.

But first, let's look at why are we so ignorant,

اما ابتدا بیایید ببینیم چرا اینقدر بی خبر هستیم

and it all starts in this place.

و اینها همه ز اینجا آغاز میشود.

It's Hudiksvall. It's a city in northern Sweden.

اینجا " هودیکسال" است. شهری در شمال سوئد.

It's a neighborhood where I grew up,

اینجا محله ای است که من در آن بزرگ شدم

and it's a neighborhood with a large problem.

و محله ای است با یک مشکل بزرگ.

Actually, it has exactly the same problem

در حقیقت, مشکلی دارد که شبیه

which existed in all the neighborhoods

مشکلاتی است که دیگر محله هایی که شما در آن

where you grew up as well.

بزرگ شدید هم با آن روبرو هستند.

It was not representative. Okay?

نمایانگر چهره تمام شهرهای دنیا نیست. خب؟

It gave me a very biased view

این موضوع به من یک دید متعصبانه در مورد

of how life is on this planet.

چگونگی زندگی در روی زمین داد.

So this is the first piece of the ignorance puzzle.

این اولین نکته در پازل بی خبری است.

We have a personal bias.

ما دارای تعصبات شخصی هستیم.

We have all different experiences

هر کدام ما تجربیات متفاوتی از جامعه و

from communities and people we meet,

مردمی که با آنها روبرو هستیم داریم

and on top of this, we start school,

و علاوه بر آن، ما به مدرسه میرویم و این

and we add the next problem.

مشکل دیگری هم اضافه میکند

Well, I like schools,

خب، من به مدرسه علاقه مندم.

but teachers tend to teach outdated worldviews,

اما معلمها جهانبینی منسوخ شده ای را عرضه میکنند

because they learned something when they went to school,

زیرا آنچه اموخته اند مربوط زمان مدرسه رفتنشان بوده

and now they describe this world to the students

و حالا (بر آن آموخته ها) پدیده های دنیا را برای شاگردانشان تشریح میکنند

without any bad intentions,

البته بدون هیچ غرض بدی.

and those books, of course, that are printed

و کتابها، که مسلما پیش از این چاپ شده اند

are outdated in a world that changes.

در مقایسه به دنیای فعلی کهنه هستند.

And there is really no practice

و واقعا هیچ تلاش عملی برای

to keep the teaching material up to date.

به روز رسانی محتوای درسی انجام نمیشود.

So that's what we are focusing on.

این همان چیزی است که ما بر آن تمرکز کرده ایم.

So we have these outdated facts

خب، ما این حقایق کهنه را داریم که

added on top of our personal bias.

که به تعصبات شخصی ما نیز اضافه شده.

What happens next is news, okay?

در قدم دوم "خبرها" را داریم، خب؟

An excellent journalist knows how to pick

یک خبرنگار زبده میداند که چطور

the story that will make headlines,

اخباری را انتخاب کند که سرخط خبرها شود

and people will read it because it's sensational.

و مردم این اخبار را میخوانند چون هیجان انگیزند.

Unusual events are more interesting, no?

وقایع غیر معمول جالب هستند، نه؟

And they are exaggerated,

ضمنا این اخبار بزرگنمایی شده هم هستند

and especially things we're afraid of.

مخصوصا در مورد موضوعاتی که ما از آنها میترسیم.

A shark attack on a Swedish person

حمله کوسه به یک فرد سوئدی

will get headlines for weeks in Sweden.

سرخط خبرها را برای هفته ها از آن خود کرد.

So these three skewed sources of information

پس این سه موضوع منبع معلومات منحرف کننده اند

were really hard to get away from.

که به ندرت میتوانیم از آنها احتراز کنیم.

They kind of bombard us

به نحوی اینها ما را بمباران (معلوماتی) میکنند

and equip our mind with a lot of strange ideas,

و ذهن ما را با ایده ها و دانش غیر معمول پر میکنند

and on top of it we put the very thing

و ما چیزهای بسیار دیگری را نیز به این موضوع اضافه میکنیم

that makes us humans, our human intuition.

چیزهایی که انسانیت ما را شکل میدهد، بینش انسانی ما.

It was good in evolution.

این تاثیر در جریان تکامل بشری خوب بوده

It helped us generalize

و باعث توانایی تعمیم دادن

and jump to conclusions very, very fast.

و رسیدن به نتیجه گیری بسیار سریع شده است.

It helped us exaggerate what we were afraid of,

به ما کمک کرده که در مورد چیزهایی که میترسیم غلو کنیم،

and we seek causality where there is none,

ووقتی دلیلی برای اتفاقات نیست در جستجوی علتها برآییم،

and we then get an illusion of confidence

و سپس دچار توهم اعتماد به نفس شدیم

where we believe that we are the best car drivers,

که باور کردیم بهترین راننده هستیم،

above the average.

که از حد متوسط بالاتر هستیم.

Everybody answered that question,

همه جوابی یکسان به این سوال داده اند:

"Yeah, I drive cars better."

"بله من بهتر رانندگی میکنم"

Okay, this was good evolutionarily,

خب، این در مرحله تکامل انسانی خوب به نظر می آمد

but now when it comes to the worldview,

اما وقتی این موضوع به جهانبینی ربط پیدا کند،

it is the exact reason why it's upside down.

دلیل اصلی وارونه شدن همه چیز خواهد بود.

The trends that are increasing are instead falling,

روندهای افزایشی به سقوط منتهی می شوند،

and the other way around,

و یا برعکس (شاخصهای پایین اوج میگیرند)

and in this case, the chimps use our intuition against us,

و در موضوع ما،شامپانزه ها از ادراکمان بر علیه خودمان استفاده میکنند

and it becomes our weakness instead of our strength.

و نقطات قوت به نقطات ضعف ما بدل میشوند.

It was supposed to be our strength, wasn't it?

قرار بود قوه ادراک ما نقطه قوت ما باشد، نه؟

So how do we solve such problems?

خب، چطور این چنین مشکلاتی را حل کنیم؟

First, we need to measure it,

ابتدا لازم است اندازه این مشکلات را بدانیم

and then we need to cure it.

و سپس باید آنها را مداوا کنیم

So by measuring it we can understand

با اندازه گیری مشکلات در میابیم که

what is the pattern of ignorance.

الگوی این بی خبری چیست.

We started the pilot last year,

ما مطالعات مقدماتی را سال گذشته آغاز کردیم

and now we're pretty sure that we will encounter

و اطمینان داریم که در این جریان با بی خبریهایی

a lot of ignorance across the whole world,

از سراسر دنیا برخورد خواهیم کرد.

and the idea is really to

منظور ما اینست که اندازه واقعی

scale it up to all domains

این بی اعتنایی ها را در تمامی حوزه ها

or dimensions of global development,

و ابعاد گسترده توسعه جهانی پیدا کنیم.

such as climate, endangered species, human rights,

مانند حوزه های محیط زیست، گونه های در خطر انقراض و حقوق بشر

gender equality, energy, finance.

تساوی جنستی، انرژی، اقتصاد.

All different sectors have facts,

تمام بخشهای مختلف حقایقی در بر دارند

and there are organizations trying to spread

و موسساتی در سطح جهان در جهت انتشار

awareness about these facts.

آگاهی هایی در مورد این حقایق، کوشش میکنند.

So I've started actually contacting some of them,

من تلاش کردم که با بعضی از این موسسات مانند

like WWF and Amnesty International and UNICEF,

WWF , عفو بین الملل و یونیسف تماس بگیرم

and asking them, what are your favorite facts

و ازینها بپرسم که حقایق مورد علاقه شما که

which you think the public doesn't know?

فکر میکنید مردم در مورد آنها نمیدانند چیست؟

Okay, I gather those facts.

و آن حقایق را جمع آوری کردم.

Imagine a long list with, say, 250 facts.

تصور کنید یک لیست طولانی را با ۲۵۰ واقعیت

And then we poll the public

و ما این لیست را بین مردم به نظر سنجی گذاشیم

and see where they score worst.

تا مواردی با کمترین میزان آگاهی عمومی را میان آنها بیابیم

So we get a shorter list

و لیستی کوتاه تر تهیه کنیم

with the terrible results,

با بدترین نتایج.

like some few examples from Hans,

مثل سوالات "هانس"

and we have no problem finding these kinds

البته ما با این یافته های وحشتناک خود

of terrible results.

مشکلی نداریم.

Okay, this little shortlist, what are we going to do with it?

خب، این هم لیست کوتاه تر، حالا با آن چه کنیم؟

Well, we turn it into a knowledge certificate,

خب، ما آن را به یک مدرک علمی تبدیل میکنیم

a global knowledge certificate,

یک مدرک علمی جهانی، که اگر شما یک

which you can use, if you're a large organization,

موسسه بزرگ باشید میتوانید از آن استفاده کنید.

a school, a university, or maybe a news agency,

یک مدرسه، دانشگاه، یا یک خبرگزاری

to certify yourself as globally knowledgeable.

که با این مدرک خود را دانشمند جهانی بشناسانید.

Basically meaning, we don't hire people

به طور ساده تر، ما کسانی را استخدام نمیکنیم

who score like chimpanzees.

که دانشی در سطح شامپانزه ها داشته باشند

Of course you shouldn't.

و البته که شما نباید اینکار را بکنید.

So maybe 10 years from now,

پس شاید ده سال بعد

if this project succeeds,

اگراین پروژه به خوبی پیش برود،

you will be sitting in an interview

به یک مصاحبه شغلی می روید

having to fill out this crazy global knowledge.

و به این سوالات احمقانه دانش جهانی پاسخ می دهید.

So now we come to the practical tricks.

حالا نوبت به ترفندهای عملی میرسد.

How are you going to succeed?

چطور میخواهید موفق شوید؟

There is, of course, one way,

فقط یک راه وجود دارد

which is to sit down late nights

و آن اینست که شبها تا دیروقت بیدار بمانید

and learn all the facts by heart

و تمام حقایق را با جان و دل

by reading all these reports.

با مطالعه تمام گزارشها بیاموزید.

That will never happen, actually.

که البته هیچ وقت اینکار را نخواهید کرد.

Not even Hans thinks that's going to happen.

و"هانس" هم فکر نمیکند چنین کاری امکان داشته باشد.

People don't have that time.

مردم چنین وقتی نخواهند داشت.

People like shortcuts, and here are the shortcuts.

مردم میانبر را دوست دارند و میانبر اینجاست:

We need to turn our intuition into strength again.

باید قدرت ادارک خود را دوباره به نقطه قوت تبدیل کنیم.

We need to be able to generalize.

لازم است توانایی تعمیم دادن را به دست آوریم.

So now I'm going to show you some tricks

حالا به شما ترفندهایی را می آموزم

where the misconceptions are turned around

که با آنها برداشتهای غلط ما با

into rules of thumb.

حساب سرانگشتی قابل اصلاح هستند.

Let's start with the first misconception.

بیایید با اولین برداشت غلط شروع کنیم.

This is very widespread.

این مورد بسیار شایع است.

Everything is getting worse.

همه چیز در حال خرابتر شدن است.

You heard it. You thought it yourself.

درست شنیدید، این چیزی است که خود شما فکر می کنید.

The other way to think is, most things improve.

نگاه دیگر اینست که بیشتر چیزها رو به بهبود هستند.

So you're sitting with a question in front of you

خب یک پرسش پیش روی شما قرار دارد

and you're unsure. You should guess "improve."

و مطمئن نیستید. باید "بهتر شدن" را انتخاب کنید.

Okay? Don't go for the worse.

خب؟ به سوی خرابتر شدن نروید.

That will help you score better on our tests.

این ایده به شما برای درست پاسخ دادن تستها کمک می‏‏ کند.

(Applause)

(تشویق حضار)

That was the first one.

این اولین موضوع بود.

There are rich and poor

دو گروه وجود دارد فقیر و پولدار

and the gap is increasing.

که فاصله شان روز به روز بیشتر میشود.

It's a terrible inequality.

این یک نابرابری وحشتناک است.

Yeah, it's an unequal world,

بله, دنیای ما دنیای نابرابری است

but when you look at the data, it's one hump.

اما وقتی به گراف نگاه میکنید فقط یک کوهان است

Okay? If you feel unsure,

خب؟ اگر شما مطمئن نیستید،

go for "the most people are in the middle."

جوابِ "بیشترین مردم در میانگین قراردارند" را انتخاب کنید.

That's going to help you get the answer right.

این شیوه به شما برای انتخاب جواب درست کمک میکند.

Now, the next preconceived idea is

حالا یک پیش انگاشته دیگر اینست که

first countries and people need to be very, very rich

اول باید کشورها و مردم ثروتمند شوند تا

to get the social development

بتوانند توسعه اجتماعی داشته باشند.

like girls in school and be ready for natural disasters.

مثلا دخترها به مدرسه بروند و برای حوادث طبیعی آماده باشند.

No, no, no. That's wrong.

نه، نه، نه. این غلط است.

Look: that huge hump in the middle

ببینید: آن کوهان بزرگ در وسط را ببینید

already have girls in school.

دخترانشان به مدرسه میروند.

So if you are unsure, go for the

پس اگرمطمئن نیستید این گزینه راانتخاب کنید

"the majority already have this,"

"اکثریت این امکانات را دارند"

like electricity and girls in school, these kinds of things.

مثل: برق و مدرسه برای دختران و چیزهایی از این قبیل.

They're only rules of thumb,

اینها تنها یک حساب سرانگشتی است.

so of course they don't apply to everything,

البته این قانون همه جا قابل تطبیق نیست

but this is how you can generalize.

اما این روشی است که با آن میتوانید قدرت تعمیم دادن داشته باشید.

Let's look at the last one.

بیایید به ترفند آخری نگاه کنیم

If something, yes, this is a good one,

اگر چیزی، بله این بهترین ترفند است،

sharks are dangerous.

کوسه ها خطرناک هستند.

No — well, yes, but they are not so important

نه - خب، بله هستند ولی چندان مهم نیستند

in the global statistics, that is what I'm saying.

در آمارهای جهانی مهم نیستند, این چیزی است که من میگویم.

I actually, I'm very afraid of sharks.

در وافع من خیلی از کوسه ها میترسم

So as soon as I see a question about things I'm afraid of,

پس به محض اینکه سوالی ببینم که در مورد چیزی برایم ترسناک است،

which might be earthquakes, other religions,

مثل زلزله, یا سایر ادیان،

maybe I'm afraid of terrorists or sharks,

شاید من از تروریست ها و کوسه بترسم،

anything that makes me feel,

هر چیزی که به من را دچار احساسات کند،

assume you're going to exaggerate the problem.

در این حالت مشکل را بزرگتر جلوه میدهم.

That's a rule of thumb.

این یک قانون سرانگشتی است.

Of course there are dangerous things that are also great.

البته که این چیزها خطرناک هستند. بعضی هم خوبند در عین حال عالی هم هستند.

Sharks kill very, very few. That's how you should think.

کوسه ها میکشند؛ اما بسیار کم. این طور باید فکر کنید.

With these four rules of thumb,

با این چهار حساب سرانگشتی

you could probably answer better than the chimps,

احتمالا بتوانید بهتر از شامپانزه ها پاسخ دهید،

because the chimps cannot do this.

چون شامپانزه ها نمیتوانند اینکار را بکنند.

They cannot generalize these kinds of rules.

آنها نمیتوانند این قوانین را ادراک کنند

And hopefully we can turn your world around

و امیدوارم که بتوانیم دنیا را دگرگون کنیم

and we're going to beat the chimps. Okay?

و بتوانیم که شامپانزه ها راشکست بدهیم، خب؟

(Applause)

(تشویق حضار)

That's a systematic approach.

این یک رویکرد قاعده مند است.

Now the question, is this important?

حالا سوال اینست که آیا این موضوع مهم است؟

Yeah, it's important to understand poverty,

بله، مهم است که در مورد فقر بدانیم،

extreme poverty and how to fight it,

فقر شدید و اینکه چطور با آن مبارزه کنیم

and how to bring girls in school.

و چطور دختران را به مدرسه بیاوریم

When we realize that actually it's succeeding, we can understand it.

وقتی این را درک کنیم در واقع این کار حرکت در مسیر موفقیت است میتوانیم بفهمیم.

But is it important for everyone else

اما آیا این برای دیگران هم مهم است؟

who cares about the rich end of this scale?

چه کسی به اینکه ثروتمندان به این درجه رسیده اند اهمیت میدهد؟

I would say yes, extremely important,

میخواهم بگویم که بسیار مهم است

for the same reason.

به همان دلیل مشابه.

If you have a fact-based worldview of today,

اگر شما یک دید جهانی بر مبنای واقعیت روز داشته باشید

you might have a chance to understand

این شانس را خواهید داشت که بفهمید

what's coming next in the future.

در آینده چه رخ خواهد داد.

We're going back to these two humps in 1975.

برگردیم به نمودار دوکوهان سال ۱۹۷۵.

That's when I was born,

این سالی است که من به دنیا آمدم

and I selected the West.

و غرب را انتخاب کردم

That's the current EU countries and North America.

که حالا اتحادیه اروپا و امریکا را شکل میدهد.

Let's now see how the rest and the West compares

بیایید ببینیم که غرب و بقیه دنیا از نقطه ثروت مردم

in terms of how rich you are.

چطور مقایسه میشوند.

These are the people who can afford

اینها مردمانی هستند که استطاعت مالی کافی

to fly abroad with an airplane for a vacation.

برای سفر تفریحی به خارج از کشور با هواپیما را دارند.

In 1975, only 30 percent of them lived

در سال ۱۹۷۵ تنها ۳۰٪ آنها در

outside EU and North America.

خارج از قلمرو اتحادیه اروپا و امریکا زندگی میکردند.

But this has changed, okay?

اما این آمار تغییر کرده است، خب؟

So first, let's look at the change up till today, 2014.

پس اول، بیایید به تغییرات تا به امروز نگاه کنیم

Today it's 50/50.

در سال ۲۰۱۴ این آمار ۵۰-۵۰ است.

The Western domination is over, as of today.

سلطه غرب امروزه دیگر به سر آمده است.

That's nice. So what's going to happen next?

این خوب است. اما در آینده چه رخ خواهد داد؟

Do you see the big hump? Did you see how it moved?

این کوهان بزرگ را میبینید؟ دیدید چطور حرکت کرد؟

I did a little experiment. I went to the IMF, International Monetary Fund, website.

من یک تحقیق کوچک کردم. به سایت صندوق بین المللی پول رفتم

They have a forecast for the next five years of GDP per capita.

یک پیش بینی تولید ناخالص داخلی سرانه برای پنج سال آینده دارند

So I can use that to go five years into the future,

که با آن میتوانم به ۵ سال بعد نگاه کنم.

assuming the income inequality of each country is the same.

با این فرض که نابرابری درآمد در هر کشور یکسان است.

I did that, but I went even further.

من این کار را کردم و حتی از آن هم فراتر رفتم.

I used those five years for the next 20 years

این آمار ۵ ساله را به ۲۰ سال آینده تعمیم دادم،

with the same speed, just as an experiment what might actually happen.

با همان سرعت، فقط به عنوان یک آزمایش (تا ببینیم) در واقع چه ممکن است رخ دهد.

Let's move into the future.

پس بیایید به آینده نگاه کنیم.

In 2020, it's 57 percent in the rest.

در سال ۲۰۲۰ سهم غیر غربیها ۵۷٪ است.

In 2025, 63 percent.

در سال ۲۰۲۵ این رقم ۶۳٪ است.

2030, 68. And in 2035, the West is outnumbered in the rich consumer market.

در سال ۲۰۳۰ این رقم ۶۸٪ است و در ۲۰۳۵ غرب در بازار مصارف تجملاتی عقب تر خواهد بود.

These are just projections of GDP per capita into the future.

این رقم تنها پیش بینی تولید ناخالص داخلی سرانه در آینده هستند.

Seventy-three percent of the rich consumers

٪۷۳ از مصرفکنندگان ثروتمند

are going to live outside North America and Europe.

در خارج از امریکای شمالی و اروپا زندگی خواهند کرد.

So yes, I think it's a good idea for a company to use this certificate

پس بله، به نظر من خوب است که شرکتها از این دانش استفاده کنند

to make sure to make fact- based decisions in the future.

تا اطمینان یابند تصمیماتی بر مبنای حقایق روز خواهند گرفت.

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم

(Applause)

(تشویق حضار)

Bruno Giussani: Hans and Ola Rosling!

برونو گوسانی: "هانس" و "اولا روزلینگ"