Is it normal to talk to yourself?

Çeviri: Busra Ozcan Gözden geçirme: Emel Çırakoğlu

As your morning alarm blares, you mutter to yourself,

Sabah alarmın çalarken kendine kendine söylenirsin:

“Why did I set it so early?”

“Neden bu kadar erkene kurdum ki?”

While brushing your teeth, you think,

Dişlerini fırçalarken düşünürsün:

“I need a haircut... unless?”

“Saçımı kestirmem lazım...

Ya da gerek yok mu?”

Rushing out the front door, you reach for your keys

Aceleyle kapıdan fırlarken anahtarlarına uzanırsın

and realize they’re not there.

ve orada olmadıklarını fark edersin.

Frustrated you shout, “I can’t do anything right!”

Sinirle “Hiçbir şeyi doğru yapamıyorum” diye bağırır

just in time to notice your neighbor.

ve tam o anda komşunu fark edersin.

Being caught talking to yourself can feel embarrassing,

Kendi kendine konuşurken yakalanmak utanç verici hissettirebilir.

and some people even stigmatize this behavior as a sign of mental instability.

Hatta bazı insanlar bunu ruhsal bozukluk alameti olarak görebilir.

But decades of psychology research show that talking to yourself

Ancak on yıllar boyunca yapılan psikolojik araştırmalar

kendinizle konuşmanın çok normal olduğunu gösteriyor.

is completely normal.

In fact, most, if not all, of us engage in some form of self-talk

Aslında birçoğumuz, hatta hepimiz, her gün, bir şekilde

every single day.

kendimizle konuşuruz.

So why do we talk to ourselves?

Peki bunu neden yapıyoruz?

And does what we say matter?

Ne söylediğimizin bir önemi var mı?

Self-talk refers to the narration inside your head,

Kendi kendine konuşma zihin içi anlatımı ifade eder,

sometimes called inner speech.

ki bunu iç ses olarak da adlandırız.

It differs from mental imagery or recalling facts and figures.

Bu, zihinsel imgelemeden ya da rakamları ve şeyleri hatırlamadan farklıdır.

Specifically, psychologists define self-talk

Psikologlar, kendi kendine konuşmayı kendimizle ya da yaşadığımız

as verbalized thoughts directed toward yourself or some facet of your life.

olaylarla ilgili düşüncelerimizi kelimelere dökmek olarak tanımlıyor.

This includes personal conversations like “I need to work on my free throw.”

Bu konuşma, ”Serbet atış üzerine çalışmam gerekiyor” tarzında

But it also includes reflections you have throughout the day,

kişisel konuşmaları ya da gün içinde

“Bugün spor salonu çok kalabalık yarın geleyim″ gibi

like “The gym is crowded tonight. I’ll come back tomorrow.”

aklımıza gelen düşünceleri de içerir.

And while most self-talk in adults tends to be silent,

Çoğu yetişkin kendisiyle içinden konuşma eğilimindedir,

speaking to yourself out loud also falls into this category.

ancak sesli olarak söylediklerimiz de bu gruba dahildir.

In fact, psychologists believe our first experiences with self-talk

Aslına bakılırsa psikologlar ilk kendi kendimize konuşma deneyimlerimizin

are mostly vocal,

çocukların tek başlarına oynarken yaptığı gibi

as children often speak to themselves out loud as they play.

sesli olduğunu inanıyor.

In the 1930s, Russian psychologist Lev Vygotsky hypothesized

1930′larda Rus psikolog Lev Vigotsky bu tür bir konuşmanın

that this kind of speech was actually key to development.

gelişmede kilit nokta olduğunu öne sürdü.

By repeating conversations they’ve had with adults,

Ona göre çocuklar, yetişkinlerle aralarında geçen konuşmaları tekrar ederek

children practice managing their behaviors and emotions on their own.

davranışlarına ve hislerine yön veriyorlar.

Then, as they grow older, this outward self-talk tends to become internalized,

Yaşları ilerledikçeyse bu konuşmalar

içe dönerek

morphing into a private inner dialogue.

özel içsel diyaloglara dönüşüyor.

We know this internal self-talk is important,

Bu içsel diyalogların çok mühim

ve planlı olmaya, zor durumlarla baş çıkmaya

and can help you plan, work through difficult situations,

and even motivate you throughout the day.

hatta motivasyonu arttırmaya yardımcı olduğunu biliyoruz.

But studying self-talk can be difficult.

Kendi kendine konuşma üzerine araştırma yapmak çok zor olabiliyor.

It relies on study subjects clearly tracking a behavior that’s spontaneous

Bunun sebebi kendi kendine konuşmanın spontane

ve çoğunlukla farkında olmadan yapılan bir davranış olması.

and often done without conscious control.

For this reason, scientists are still working to answer basic questions,

Bu sebeple bilim insanları hala şu gibi temel sorulara cevaplar arıyor:

like, why do some people self-talk more than others?

“Niçin bazıları diğerlerinden daha fazla kendi kendine konuşur?”

What areas of the brain are activated during self-talk?

“Kendi kendine konuşma sırasında beynin hangi bölümleri çalışır?”

And how does this activation differ from normal conversation?

“Bu çalışmanın normal konuşma sırasında olandan farkı nedir?”

One thing we know for certain, however,

Yine de bir şeyden eminiz.

is that what you say in these conversations can have real impacts

O da bu konuşma sırasında kendinize söyledikleriniz

on your attitude and performance.

tutum ve davranışlanızı ciddi anlamda etkiliyor olduğu.

Engaging in self-talk that’s instructional or motivational

İç sesle motive edici ve yapıcı bir biçimde konuşmak

has been shown to increase focus, boost self-esteem,

odaklanmayı ve kişinin öz saygısnı arttırıyor

and help tackle everyday tasks.

ve günlük işleri halletmeye yardımcı oluyor.

For example, one study of collegiate tennis players

Örneğin okul tenis takımı oyuncularının dahil olduğu bir çalışmada,

found that incorporating instructional self-talk into practice

tenis sırasında kendileriyle yaptıkları yapıcı konuşmaların

increased their concentration and accuracy.

konsatrasyon ve başarılarını arttırdığı görüldü.

And just as chatting to a friend can help decrease stress,

Bir arkadaşla sohbet ediyormuş gibi yapılan konuşma stresi azaltırken

speaking directly to yourself may also help you regulate your emotions.

doğrudan kendinize yönelik bir konuşma da duyguları kontrol etmeye yardımcı oluyor.

Distanced self-talk is when you talk to yourself,

Uzaklaşmış içsel konuşmaysa

başkası konuşuyormuş gibi yapılan kendinizle konuşmadır.

as if in conversation with another person.

So, rather than “I’m going to crush this exam,”

Yani “Bu sınav bende.” şeklinde değil de

you might think, “Caleb, you are prepared for this test!”

“Caleb sen bu sınava hazırsın.” diye düşünmek.

One study found that this kind of self-talk was especially beneficial

Bir araştırmaya göre bu tarz konuşmalar

tanışma ya da topluluk karşısında konuşma gibi endişe verici durumlarda

for reducing stress when engaging in anxiety-inducing tasks,

such as meeting new people or public speaking.

stresi azaltmak için ayrıca faydalı.

But where positive self-talk can help you, negative self-talk can harm you.

Ancak pozitif konuşma ne kadar yararlı ise

negatif konuşma da o kadar zararlı olabiliyor.

Most people are critical of themselves occasionally,

Birçok kişi ara sıra kendini eleştirir

but when this behavior gets too frequent or excessively negative,

fakat bu davranış sık tekrarlanıldığında ya da aşırı negatif olduğunda

it can become toxic.

toksik bir hale gelebiliyor.

High levels of negative self-talk are often predictive

Aşırı dozlarda negatif kendi ile konuşma çocuklarda ve yetişkinlerde

of anxiety in children and adults.

çoğunlukla anksiyeteye sebep oluyor.

And those who constantly blame themselves for their problems

Problemler hakkında suçu devamlı kendilerinde bulanlar

and ruminate on those situations

ve sürekli kuranlar

typically experience more intense feelings of depression.

depresyon hissini genellikle daha yoğun yaşarlar.

Today, there’s a field of psychological treatment

Bugün BDT ya da Bilişsel Davranışçı Terapi denilen terapi yöntemi

called cognitive behavioral therapy, or CBT,

which is partially focused on regulating the tone of self-talk.

kısmen kendi kendine konuşma davranışını düzenlemeye çalışır.

Cognitive behavioral therapists often teach strategies

BDT terapistleri çoğunlukla

negatif düşünce döngülerini tanımlayıp

to identify cycles of negative thoughts

and replace them with neutral or more compassionate reflections.

onları tarafsız yahut yapıcı düşüncelerle değiştirir.

Over time, these tools can improve one's mental health.

Zamanla bu araçlar kişinin ruhsal sağlığını iyileştirir.

So the next time you find yourself chatting with yourself,

Sonuç olarak bir dahaki sefere iç sesinizle konuşurken

remember to be kind.

daha nazik olmaya dikkat edin.

That inner voice is a partner you’ll be talking to for many years to come.

Çünkü bu iç ses daha çok uzun yıllar boyunca sizinle olacak.