How does caffeine keep us awake? - Hanan Qasim

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

Over 100,000 metric tons of caffeine are consumed

بیش از ۱۰۰,۰۰۰ تن از کافئین

around the world every year.

هر ساله در سراسر جهان مصرف می‌شود.

That's equivalent to the weight of 14 Eiffel Towers.

که معادل وزن ۱۴ برج ایفل است.

Most of this caffeine is consumed in coffee and tea,

بیشتر کافئین مصرفی در قهوه و چای است،

but it's also ingested in some sodas,

اما در برخی از نوشیدنیهای گازدار دیگر،

chocolate,

شکلات،

caffeine pills,

قرصهای کافئین،

and even beverages labeled decaf.

و حتی نوشیدنیهای با برچسب بدون کافئین نیز مصرف می‌شود.

Caffeine helps us feel alert, focused, happy, and energetic,

کافئین کمک می‌کند احساس هوشیاری، تمرکز، خوشحالی و پر انرژی بودن کنید،

even if we haven't had enough sleep.

حتی اگر خواب کافی نداشته باشیم.

But it can also raise our blood pressure, and make us feel anxious.

اما می‌تواند فشار خون را نیز بالا ببرد، و ما را مضطرب کند.

It's the world most widely used drug.

پرمصرف‌ترین ماده‌ی مخدر جهان هست.

So how does it keep us awake?

خُب چگونه می‌تواند ما را بیدار نگه دارد؟

Caffeine evolved in plants where it serves a few purposes.

کافئین تکامل یافته در گیاهان برای چند منظور است.

In high doses, as it's found in the leaves and seeds of certain species,

در مقادیر بالا، آن گونه که در برگها و دانه‌های برخی گونه‌های خاص یافت شده

it's toxic to insects.

برای حشرات سمی هستند.

But when they consume it in lower doses, as it's found in nectar,

اما وقتی مقدار کمی از آن را مصرف شود، مقداری که در شهد گلها پیدا می‌شود،

it can actually help them remember and revisit flowers.

می‌تواند به آنها در به یادآوری و دیدن دوباره آن گل کمک کند.

In the human body, caffeine acts as a stimulant for the central nervous system.

در بدن انسان، کافئین برای سیستم عصبی مرکزی مانند محرک عمل می‌کند.

It keeps us awake by blocking one of the body's key sleep-inducing molecules,

با مسدود کردن یکی از مولکولهای کلیدی خواب‌آور در بدن،‌ ماده‌ای به اسم آدنوزین

a substance called adenosine.

ما را بیدار نگه می‌دارد،.

Your body needs a constant supply of energy,

بدن شما نیاز به تامین پیوسته انرژی دارد،

which it gets by breaking down a high-energy molecule called ATP.

که با شکستن مولکولهای پر انرژی بنام ای‌تی‌پی فراهم می‌کند.

In the process,

در این فرآیند،

it liberates adenosine, ATP's chemical backbone.

آدنوزین ترشح می‌شود، که پشتیبان اصلی شیمیایی ای‌تی‌پی است.

Neurons in your brain have receptors perfectly tailored to this molecule.

نورونهای مغز، گیرندگانی کاملا متناسب با این مولکول دارد.

When adenosine docks to these receptors,

آدنوزین که به این گیرنده‌ها می‌رسند،

it activates a cascade of biochemical reactions

واکنشهای زیستی زیستی را فعال می‌کند که

that cause neurons to fire more sluggishly

باعث می‌شوند نورونها کندتر شلیک کنند

and slow the release of important brain-signaling molecules.

و رها شدن مولکولهای مهم هشداردهنده مغزی را آهسته کنند.

In other words, you get sleepy.

به زبان دیگر، خواب آلود می‌شوید.

Caffeine is what's called an adenosine receptor antagonist.

کافئین به اصطلاح ضد گیرنده‌ی آدنوزین است.

That means it derails this process of slowing your neurons down

بدین معناست که کافئین این رویه یواش شدن نورونهای شما را

by blocking adenosine receptors.

با مسدود کردن گیرنده‌های آدنوزین مختل می‌کند.

Caffeine and adenosine have a similar molecular structure,

کافئین و آدنوزین ساختار مولکولی مشابه دارند،

close enough that caffeine can wedge into the adenosine receptors,

آنقدر شبیه که کافئین می‌تواند به گیرنده‌های آدنوزین بچسبد،

but not close enough to activate them.

ولی نه آنقدر که آنها را فعال کند.

To summarize, adenosine inhibits your neurons.

به طور خلاصه، آدنوزین مانع نورونها می‌شود.

Caffeine inhibits the inhibitor, so it stimulates you.

کافئین جلوی این بازدارنده را می‌‌گیرد، بنابراین شما را تحریک می‌کند.

Caffeine can also boost positive feelings.

کافئین همچنین می‌تواند احساسات مثبت را ارتقاء دهد.

In some neurons, the adenosine receptors

در برخی نورونها، گیرنده‌های آدنوزین

are linked to receptors for another molecule called dopamine.

به گیرنده‌های مولکولهای دیگری بنام دوپامین متصل می‌شوند.

One of dopamine's roles in the brain is to promote feelings of pleasure.

یکی از وظایف دوپامین در مغز افزایش احساسات لذت‌بخش است.

When adenosine docks in one of these paired receptors,

زمانی که آدنوزین در یکی از این گیرنده‌های جفتی می‌رود

that can make it harder for dopamine to fit in its own spot,

می‌تواند شرایط را برای دوپامین برای این که به نقطه خود بچسبد سخت کند،

interrupting its mood-lifting work.

و اثر روحیه بخشی آن را مختل کند.

But when caffeine takes adenosine's place, it doesn't have the same effect,

اما وقتی کافئین جای آدنوزین را گرفت، اثر مشابه را نخواهد داشت،

and dopamine can slide in.

و دوپامین می‌تواند وارد شود.

There's evidence that caffeine's effects on adenosine and dopamine receptors

شواهدی هست که اثرات کافئین بر گیرندگان آدنوزین و دوپامین

can have long-term benefits, too, reducing the risk of diseases

می‌تواند در درازمدت سودمند هم باشد، با کاهش خطر ابتلا به امراضی

like Parkinson's, Alzheimer's, and some types of cancer.

مثل پارکینسون، آلزایمر و برخی از انواع سرطان.

Caffeine can also ramp up the body's ability to burn fat.

کافئین همینطور می‌تواند قابلیت بدن برای سوزاندن چربی را تقویت کند.

In fact, some sports organizations think

درواقع، برخی نهاهای ورزشی فکر می‌کنند

that caffeine gives athletes an unfair advantage

که کافئین به ورزشکارها مزیتی ناعادلانه می‌دهد

and have placed limits on its consumption.

و برای مصرف آن محدودیتهایی قائل شده‌اند.

From 1972 until 2004,

از ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۴،

Olympic athletes had to stay below a certain blood-caffeine concentration

در ورزشکاران المپیکی غلظت کافئین خون باید زیر سطح معینی بود

to compete.

تا قادر به رقابت باشند.

Of course, not all of caffeine's effects are so helpful.

البته، همه اثرات کافئین آنقدر هم مفید نیست.

It might make you feel better and more alert,

شاید باعث شود حس بهتر و هوشیارتر بودن کنید،

but it can also raise your heart rate and blood pressure,

اما ضربان قلب و فشار خون شما را بالا می‌برد،

cause increased urination or diarrhea,

باعث افزایش ادرار یا اسهال می‌شود،

and contribute to insomnia and anxiety.

و در اضطراب و بی‌خوابی سهم دارد.

Plus, the foods and beverages caffeine is found in

بعلاوه، خوراکیها و نوشابه‌های کافئین‌دار

have their own impacts on your body that have to be taken into account.

اثرات خود را بر جسم شما دارند که لازم است مورد توجه قرار گیرند.

Your brain can adapt to regular consumption of caffeine.

مغز قادر است خود را به مصرف منظم کافئین عادت دهد.

If your adenosine receptors are perpetually clogged,

اگر گیرندگان آدنوزین شما، دائما مسدود شوند،

your body will manufacture extra ones.

بدن شما تعدادی دیگر از آنها خواهد ساخت.

That way, even with caffeine around,

بدین سان، حتی با وجود کافئین هم،

adenosine can still do its job of signaling the brain to power down.

آدنوزین می‌تواند شغلش را که علامت‌دهی‌ به مغز برای خاموش شدن است انجام دهد.

That's why you may find you need to consume more and more caffeine

و به این دلیل شاید متوجه شوید که احتیاج به کافئین بیشتر و بیشتری دارید

to feel as alert.

تا احساس هوشیاری نمایید.

There are more and more adenosine receptors to block.

گیرندگان آدنوزین بیشتر و بیشتری برای مسدود شدن وجود دارند.

It's also why if you suddenly quit caffeine,

به همین دلیل وقتی ناگهانی از مصرف کافئین دست بکشید،

you may experience an unpleasant withdrawal.

شاید حس ترک اعتیاد ناخوشایندی را تجربه کنید.

With plenty of receptors and no competition,

با کلی گیرنده و نبود رقیب،

adenosine can work overtime,

آدنوزین قادر به اضافه کاری است،

causing symptoms like headaches,

که باعث علائمی چون سردرد،

tiredness,

خستگی،

and depressed moods.

و احوال افسردگی می‌شود.

But in a few days, the extra adenosine receptors will disappear,

اما ظرف چند روز، گیرندگان آدنوزین اضافی ناپدید می‌شوند،

your body will readjust,

بدن شما خودش را عادت می‌دهد،

and you'll feel just as alert as ever,

دوباره مثل همیشه احساس هوشیاری خواهید کرد،

even without an infusion of the world's most popular stimulant.

حتی بی‌آنکه چیزی از محبوبترین داروی محرک جهان تزریق گردد.