The wars that inspired Game of Thrones - Alex Gendler

Translator: Pedram Pourasgari Reviewer: sadegh zabihi

As far as we know,

تا آن‌جا که می‌دانیم،

Medieval England was never invaded by ice zombies,

انگلیسِ قرون وسطی هرگز مورد حمله زامبی‌های یخی

or terrorized by dragons,

یا اژدها قرار نگرفت،

but it was shaken by a power struggle between two noble families

اما جنگ قدرت بین دو خانواده قدرتمند آن را به لرزه درآورد

spanning generations

که نسل ها طول کشید

and involving a massive cast of characters

و افراد بی شماری را در بر گرفت

with complex motives and shifting loyalties.

که انگیزه‌هایی پیچیده داشتند و وفاداری‌شان تغییر می‌کرد.

If that sounds familiar,

اگر این به نظرتان آشناست،

it's because the historical conflicts known as the Wars of the Roses

به این دلیل است که جنگ‌های تاریخی موسوم به "جنگ رزها"

served as the basis for much of the drama in Game of Thrones.

اساس و بنیان بخش زیادی از داستان "بازی تاج و تخت" است.

The real-life seeds of war were sewn by the death of King Edward III in 1377.

بذر جنگ در دنیای واقعی با مرگ شاه ادوارد سوم در سال ۱۳۷۷ کاشته شد.

Edward's oldest son had died before his father,

پسر ارشد ادوارد، قبل از پدر درگذشته بود،

but his ten-year-old son, Richard II,

اما پسر ده ساله او، ریچارد دوم

succeeded to the throne ahead of Edward's three surviving sons.

قبل از سه پسر دیگر ادوارد به سلطنت رسید.

This skipping of an entire generation

این نادیده گرفته شدن یک نسل

left lingering claims to the throne among their various offspring,

موجب ادعاهایی طولانی بر سر تاج و تخت در میان فرزندان مختلف شد

particularly the Lancasters, descended from Edward's third son,

به خصوص از سوی لنکسترها، نوادگان فرزند سوم ریچارد،

and the Yorks, descended from his fourth son.

و یورک‌ها، نوادگان فرزند چهارم او.

The name of the ensuing wars

اسم جنگی که بعدها رخ داد

comes from the symbols associated with the two families,

از نمادهای دو خانواده برگرفته شده است،

the white rose of York and the red rose of Lancaster.

رز سفید یورک و رز قرمز لنکستر.

The Lancasters first gained the throne

لنکسترها در ابتدا تاج و تخت را بدست آورند

when Richard II was deposed by his cousin Henry IV in 1399.

وقتی ریچارد دوم توسط پسرعموی خود، هنری چهارم در سال ۱۳۹۹ از سلطنت خلع شد.

Despite sporadic unrest,

با وجود ناآرامی‌های پراکنده،

their reign remained secure until 1422,

تا سال ۱۴۲۲ خطری سلطنت آن‌ها را تهدید نمی‌کرد.

when Henry V's death in a military campaign

در این سال مرگ هنری پنجم در یک مبارزه نظامی

left an infant Henry VI as king.

موجب به سلطنت رسیدن هنری ششم شد که کودک بود.

Weak-willed and dominated by advisors,

او سست اراده و تحت سلطه مشاوران خود قرار داشت،

Henry was eventually convinced to marry Margaret of Anjou to gain French support.

هنری در نهایت پذیرفت با مارگارت از آنژو ازدواج کند تا حمایت فرانسه را بدست آورد.

Margaret was beautiful, ambitious,

مارگارت زیبا، بلندپرواز

and ruthless in persecuting any threat to her power,

و در برابر هرگونه تهدیدی نسبت به قدرتش، بی‌رحم بود.

and she distrusted Richard of York, most of all.

و بیش از همه، نسبت به ریچارد از یورک بی‌اعتماد بود.

York had been the King's close advisor and loyal General,

یورک، نزدیک‌ترین مشاوران پادشاه و به او وفادار بود،

but was increasingly sidelined by the Queen,

ولی به مرور توسط ملکه به حاشیه رانده می‌شد

who promoted her favorite supporters, like the Earls of Suffolk and Somerset.

ملکه‌ای که حامیان مورد علاقه خود مانند ارلز از سافولک و سامرست را تقویت می‌کرد.

York's criticism of their inept handling of the war against France

انتقاد از یورک به دلیل دامن زد بدون منطق به جنگ بر علیه فرانسه

led to his exclusion from court and transfer to Ireland.

موجب کنار گذاشته شدن او از دربار و انتقالش به ایرلند شد.

Meanwhile, mounting military failures,

در همین حال، شکست‌های نظامی

and corrupt rule by Margaret and her allies

و حکومت فاسد مارگارت و متحدانش

caused widespread discontent,

موجب نارضایتی‌های گسترده شد.

and in the midst of this chaos,

و در میان این هرج و مرج،

Richard of York returned with an army to arrest Somerset and reform the court.

ریچارد از یورک با ارتشی بازگشت تا سامرست را بازداشت و دربار را اصلاح کند.

Initially unsuccessful, he soon got his chance

در ابتدا موفق نشد، اما در مدت کوتاهی شانس خود را بدست آورد

when he was appointed Protector of the Realm

وقتی که به عنوان محافظ مملکت منصوب شد

after Henry suffered a mental breakdown.

پس از این که هنری دچار فروپاشی روانی شد.

However, less than a year later,

البته کمتر از یک سال بعد،

Henry suddendly recovered

هنری ناگهان بهبود یافت

and the Queen convinced him to reverse York's reforms.

و ملکه او را راضی کرد که اصلاحات یورک را لغو کند.

York fled and raised an army once more.

یورک فرار کرد و دوباره ارتشی تشکیل داد.

Though he was unable to directly seize the throne,

از آنجایی که قادر نبود مستقیماً تاج و تخت را تصاحب کند،

he managed to be reinstated as Protector

توانست مجدداً محافظ مملکت شود

and have himself and his heirs designated to succeed Henry.

و خود و وارثانش را به عنوان جانشینان هنری تعیین کند.

But instead of a crown,

ولی به جای تاج پادشاهی

York's head acquired a pike

سر یورک بر روی یک نیزه قرار گرفت

after he was killed in battle with the Queen's loyalists.

پس از این که در جنگی با وفاداران به ملکه کشته شد.

His young son took up the claim and was crowned Edward IV.

پسر جوان او ادعای تاج و تخت کرد و ادوارد چهارم لقب گرفت.

Edward enjoyed great military success against the Lancasters.

ادوارد موفقیت‌های نظامی بزرگی در مقابل لنکسترها بدست آورد.

Henry was captured,

هنری دستگیر شد،

while Margaret fled into exile

در حالی که مارگارت به همراه پسر بی رحمش،

with their reportedly cruel son, Edward of Westminster.

ادوارد وستمینیستر به خارج فرار کرد.

But the newly crowned King made a tragic political mistake

ولی پادشاه جدید، مرتکب یک اشتباه سیاسی غم‌انگیز شد

by backing out of his arranged marriage with a French Princess

و از ازدواج برنامه‌ریزی‌شده با یک شاهدخت فرانسوی خودداری کرد

to secretly marry the widow of a minor Noble.

تا مخفیانه با یک بیوه نه چندان اشراف‌زاده ازدواج کند.

This alienated his most powerful ally, the Earl of Warwick.

این موجب شد نزدیک‌ترین متحد او، ارل از وارویک با او دشمن شود.

Warwick allied with the Lancasters,

وارویک با لنکسترها متحد شد،

turned Edward's jealous younger brother, George, against him,

و برادر حسود و کوچک‌تر ادوارد، جورج را علیه او شوراند،

and even briefly managed to restore Henry as King,

و حتی تا حدودی موفق شد هنری را دوباره پادشاه کند،

but it didn't last.

اما این دوام نیاورد.

Edward recaptured the throne,

ادوارد دوباره تاج و تخت را بدست آورد،

the Lancaster Prince was killed in battle,

شاهزاده‌ی لنکستر در جنگ کشته شد،

and Henry himself died in captivity not long after.

و هنری هم بعداً در اسارت مُرد.

The rest of Edward IV's reign was peaceful,

ادامه سلطنت ادوارد چهارم، صلح‌آمیز بود،

but upon his death in 1483, the bloodshed resumed.

اما با مرگش در سال ۱۴۸۳، خون‌ریزی ادامه یافت.

Though his twelve-year-old son was due to succeed him,

هرچند پسر دوازده ساله‌اش، قرار بود جانشینش شود،

Edward's younger brother Richard III declared his nephews illegitimate

برادر کوچک‌تر ادوارد، ریچارد سوم سلطنت برادرزاده‌هایش را نامشروع اعلام کرد

due to their father's secret marriage.

به دلیل ازدواج پنهانی پدرشان.

He assumed the regency himself and threw the boys in prison.

او خود را نایب‌السلطنه نامید و پسرها را به زندان انداخت.

Though no one knows what ultimately became of them,

اگرچه کسی نمی‌داند در نهایت چه بر سر آن‌ها آمد،

after a while, the Princes disappeared

پس از مدتی، شاهزاده‌ها ناپدید شدند

and Richard's power seemed secure.

و قدرت ریچارد محفوظ به نظر می‌رسید.

But his downfall would come only two years later

اما عامل سقوط او تنها دو سال بعد از راه رسید

from across the narrow sea of the English Channel.

از آن طرف دریای باریکِ کانال انگلیس.

Henry Tudor was a direct descendant of the first Duke of Lancaster,

هنری تودور از نوادگان درجه اولِ دوک اول لنکستر بود،

raised in exile after his father's death in a previous rebellion.

که پس از مرگ پدرش در شورش قبلی، در تبعید بزرگ شده بود.

With Richard III's power grab causing a split in the York faction,

با به وجود آمدن تفرقه در یورک به دنبال به قدرت رسیدن ریچارد سوم،

Henry won support for his royal claim.

هنری برای ادعای سلطنت خود، حمایت بدست آورد.

Raising an army in France, he crossed the Channel in 1485

او ارتشی در فرانسه تشکیل داد و در سال ۱۴۸۵ از کانال عبور کرد

and quickly defeated Richard's forces.

و به سرعت نیروهای ریچارد را شکست داد.

And by marrying Elizabeth of York, elder sister of the disappeared Princes,

و با ازدواج با الیزابت از یورک، خواهر بزرگتر شاهزاده‌های ناپدیدشده،

the newly crowned Henry VII joined the two roses,

هنری هفتم تازه تاج‌گذاری شده، دو رُز را متحد کرد،

finally ending nearly a century of war.

و در نهایت به دو قرن جنگ پایان داد.

We often think of historical wars as decisive conflicts

ما معمولاً جنگ‌های تاریخی را درگیری‌های قطعی

with clearly defined winners and losers.

با برندگان و بازندگان مشخص تصور می‌کنیم.

But the Wars of the Roses, like the fiction they inspired,

اما جنگ‌های رُزها، مانند داستانی که الهام‌بخش آن بودند،

show us that victories can be uncertain,

به ما نشان دادند که پیروزی‌ها می‌توانند غیرقطعی باشند،

alliances unstable,

اتحادها ناپایدار باشند،

and even the power of Kings as fleeting as the seasons.

و حتی قدرت پادشاه‌ها مانند فصل‌ها زودگذر باشند.