The history of tea - Shunan Teng

Translator: Hajar Almasi Reviewer: RAHAA IMANII

During a long day spent roaming the forest in search of edible grains and herbs,

طیِ یک روز طولانی پرسه زدن در جنگل در جستجوی دانه‌های خوراکی و گیاهان،

the weary divine farmer Shennong accidentally poisoned himself 72 times.

کشاورز خسته پیر شِن‌نو ۷۲ بار تصادفا خویش را مسموم کرد.

But before the poisons could end his life,

اما پیش از آن که زهر زندگی‌اش را پایان دهد،

a leaf drifted into his mouth.

برگی در دهانش فرو افتاد.

He chewed on it and it revived him,

او آن را جوید و آن برگ دوباره او را زنده کرد،

and that is how we discovered tea.

و این طور است که چای را کشف کردیم.

Or so an ancient legend goes at least.

حداقل طبقق این افسانه باستانی‌ این‌طور بوده.

Tea doesn't actually cure poisonings,

چای در واقع درمان مسمومیت نیست،

but the story of Shennong,

اما داستانِ شِن‌نو،

the mythical Chinese inventor of agriculture,

مخترع اسطوره‌ای چینی در کشاورزی،

highlights tea's importance to ancient China.

بر اهمیت چای در چین باستان تاکید دارد.

Archaeological evidence suggests tea was first cultivated there

شواهد باستان‌شناسی حاکی از آن است که چای اولین بار

as early as 6,000 years ago,

حدود ۶,۰۰۰ سال پیش

or 1,500 years before the pharaohs built the Great Pyramids of Giza.

یا ۱,۵۰۰ سال پیش از این که فرعون اهرام بزرگ جیزه را بسازد در آنجا کشت می‌شده.

That original Chinese tea plant

گیاه اولیه و اصلی چای چینی

is the same type that's grown around the world today,

همان نوع است که امروزه در سراسر جهان رشد کرده‌ است،

yet it was originally consumed very differently.

با این حال در اصل به طرق مختلفی مصرف شده‌ است.

It was eaten as a vegetable or cooked with grain porridge.

چای مثلِ یک سبزی یا فرنی غلات خورده می‌شد.

Tea only shifted from food to drink 1,500 years ago

تنها از ۱,۵۰۰ سال پیش است که چای از غذا به نوشیدن تغییر کرده است

when people realized that a combination of heat and moisture

زمانی که مردم فهمیدند ترکیبی از گرما و رطوبت

could create a complex and varied taste out of the leafy green.

می‌تواند مزه‌ای متنوع و گوناگون از سبزیجات سبز‌برگ‌ ایجاد کند.

After hundreds of years of variations to the preparation method,

پس از صدها سال تغییر در روش آماده‌سازی،

the standard became to heat tea,

استاندارد، به حرارت دادن چای،

pack it into portable cakes,

بسته‌بندی در قالب‌های قابل حمل،

grind it into powder,

آسیاب کردنش به شکل پودر،

mix with hot water,

و مخلوط کردنش با آب داغ ، تبدیل شد،

and create a beverage called muo cha, or matcha.

و یک نوشیدنی به نام «موچا» یا «ماچا» ایجاد کرد.

Matcha became so popular that a distinct Chinese tea culture emerged.

ماچا به قدری محبوب شد که فرهنگ متمایز چای چینی پدید آمد.

Tea was the subject of books and poetry,

چای موضوع کتاب و شعر،

the favorite drink of emperors,

نوشابه مورد علاقه امپراطوران،

and a medium for artists.

و وسیله بیانی برای هنرمندان بود.

They would draw extravagant pictures in the foam of the tea,

آن‌ها تصاویرعجیب و غریبی را در کف فنجان چای می‌نوشیدند،

very much like the espresso art you might see in coffee shops today.

بسیار شبیه همان هنر اسپرسو که امروزه شاید در کافی‌شاپ‌ها دیده‌باشید.

In the 9th century during the Tang Dynasty,

در سده نهم میلادی، در دوران سلسله تانگ،

a Japanese monk brought the first tea plant to Japan.

یک راهب ژاپنی اولین کارخانه چای را به ژاپن آورد.

The Japanese eventually developed their own unique rituals around tea,

ژاپنی‌ها در نهایت، آیین‌های خاص خود را دربابِ چای ایجاد کردند،

leading to the creation of the Japanese tea ceremony.

که منجر به ایجاد مراسم چای در ژاپن شد.

And in the 14th century during the Ming Dynasty,

در قرن چهاردهم در دوران سلسله مینگ،

امپراتور چین استاندارد چای را از چای متراکم پودری

the Chinese emperor shifted the standard

from tea pressed into cakes to loose leaf tea.

به بسته‌هایی از چای فله‌ای جهت آزاد کردن برگ‌ کامل چای تغییر داد.

At that point, China still held a virtual monopoly on the world's tea trees,

در آن زمان، چین همچنان انحصار مجازی در درختان چای جهان را داشت،

making tea one of three essential Chinese export goods,

و چای یکی از سه کالای صادراتی چینی

along with porcelain and silk.

را به همراه چینی و ابریشم بود.

This gave China a great deal of power and economic influence

این مساله به چین نفع زیادی از قدرت و نفوذ اقتصادی

as tea drinking spread around the world.

به عنوان نوشیدنی چای در سراسر جهان پخش شد.

That spread began in earnest around the early 1600s

این گسترش در اوایل دهه ۱,۶۰۰ میلادی،

when Dutch traders brought tea to Europe in large quantities.

هنگامی شروع شد که بازرگانان هلندی چای را با مقادیر زیادی به اروپا آوردند.

Many credit Queen Catherine of Braganza, a Portuguese noble woman,

ملکه کاترین بسیار خوشنامِ برانگزا یک زن نجیب زاده‌ء پرتغالی،

for making tea popular with the English aristocracy

با چای درست کردن برای طبقهء اشراف انگلیسی

when she married King Charles II in 1661.

وقتی که در سال ۱۶۶۱ با شاه چارلز دوم ازدواج کرد.

At the time, Great Britain was in the midst of expanding its colonial influence

در آن زمان، بریتانیای کبیر در حال گسترش نفوذ مستعمراتی

and becoming the new dominant world power.

و تبدیل شدن به قدرتِ برتر غالب جهانی جدیدی بود.

And as Great Britain grew, interest in tea spread around the world.

و همانطور که بریتانیای کبیر رشد می‌کرد، علاقه به چای در سراسر جهان هم پخش شد.

By 1700, tea in Europe sold for ten times the price of coffee

تا سال ۱,۷۰۰، چای در اروپا، ده برابر قیمت قهوه فروخته می‌شد

and the plant was still only grown in China.

و این گیاه فقط هنوز در چین رشد می‌کرد.

The tea trade was so lucrative

تجارت چای چنان سودآور بود

that the world's fastest sailboat, the clipper ship,

که سریع‌ترین قایق بادبانی جهان، یعنی کشتی بادپا،

was born out of intense competition between Western trading companies.

از رقابت شدیدِ بین شرکت‌های تجاری غربی از پا درآمد.

All were racing to bring their tea back to Europe first

همه آن‌ها برای اینکه نخست چای خود به اروپا برسانند

to maximize their profits.

و سود حداکثری کسب کنند، در رقابت بودند.

At first, Britain paid for all this Chinese tea with silver.

در ابتدا، بریتانیا تمام این چای چینی را با نقره پرداخت می‌کرد.

When that proved too expensive,

وقتی این کار بیش از حد گران شد،

they suggested trading tea for another substance, opium.

پیشنهاد معامله چای با چیز دیگری مثل تریاک را دادند.

This triggered a public health problem within China

این مساله باعث ایجادِ مشکلِ سلامتی همه‌گیر در چین شد،

as people became addicted to the drug.

چرا که مردم به این ماده اعتیاد پیدا کردند.

Then in 1839, a Chinese official ordered his men

سپس در سال ۱۸۳۹ یک مقام چینی به افرادش دستور داد

to destroy massive British shipments of opium

تا محموله‌های عظیم بریتانیایی تریاک

as a statement against Britain's influence over China.

به عنوان بیانیه‌ای علیه نفوذ بریتانیا بر چین نابود کنند.

This act triggered the First Opium War between the two nations.

این اقدام اولین جنگِ تریاک بین دو کشور را راه انداخت.

Fighting raged up and down the Chinese coast until 1842

جنگ تا سال ۱۸۴۲ در ساحل چین در تلاطم بود

when the defeated Qing Dynasty ceded the port of Hong Kong to the British

تا زمانی که دودمان چینگ چین بندر هنگ‌کنگ را به بریتانیا واگذار کرد

and resumed trading on unfavorable terms.

و معاملات خود را با شرایط نامساعدی ادامه داد.

The war weakened China's global standing for over a century.

جنگ جهانی چین را برای بیش از یک قرن تضعیف کرد.

The British East India company also wanted to be able to grow tea themselves

شرکت انگلیسی هند شرقی نیز می‌خواست خودشان چای را پرورش داده

and further control the market.

و مضافا بازار را هم کنترل کند.

So they commissioned botanist Robert Fortune

بنابراین، برای دزدیدن چای از چین در یک عملیات سری،

to steal tea from China in a covert operation.

رابرت فورچون را استخدام کردند.

He disguised himself and took a perilous journey

او لباس مبدل پوشید و سفری مخاطره‌آمیز

through China's mountainous tea regions,

از میان مناطق کوهستانی کوهستانی چین،

eventually smuggling tea trees and experienced tea workers

در نهایت قاچاق درختان چای و کارگران چای با تجربه

into Darjeeling, India.

در دارجلینگ، هند، به دست آورد.

From there, the plant spread further still,

از آنجا بود که، بوته چای بیشتر پخش می‌شود

helping drive tea's rapid growth as an everyday commodity.

و به رشد سریع چای به عنوان یک کالای روزمره کمک کرد.

Today, tea is the second most consumed beverage in the world after water,

امروزه چای، دومین نوشیدنیِ مصرفیِ بعد از آب است،

and from sugary Turkish Rize tea,

و از چای شیرین «ریز» ترکی،

to salty Tibetan butter tea,

تا چای شورِ کَره‌ای تبتی‌ها،

there are almost as many ways of preparing the beverage

تقریبا به اندازه فرهنگ‌های مختلف دنیا،

as there are cultures on the globe.

روش‌های مختلفی برای تهیه نوشیدنی وجود دارد.