The world’s most mysterious book - Stephen Bax

Translator: mahdieh mahallati Reviewer: Leila Ataei

Deep inside Yale University's Beinecke Rare Book and Manuscript Library

در اعماقِ کتابخانه‌ی کتاب‌های نادرِ دانشگاه ییل

lies the only copy of a 240-page tome.

تنها یک نسخه‌ی خطی ۲۴۰ صفحه‌ای وجود دارد.

Recently carbon dated to around 1420,

که حدودا در سال ۱۴۲۰ نوشته شده،

its vellum pages features looping handwriting

صفحه‌های پوستی‌اش دست‌خطی به هم پیوسته دارند

and hand-drawn images seemingly stolen from a dream.

و تصویرهایی که با دست کشیده شدند‌ و انگار از یک رویا الهام گرفته‌اند.

Real and imaginary plants,

گیاهان واقعی و خیالی

floating castles,

قلعه‌های خیالی،

bathing women,

زنان در حال حمام،

astrology diagrams,

نمودار‌های طالع‌بینی

zodiac rings,

حلقه‌های زودیاک،

and suns and moons with faces accompany the text.

و خورشید و ماه‌هایی که همراه با چهره و متن هستند.

This 24x16 centimeter book is called the Voynich manuscript,

این کتاب ۲۴x۱۶ سانتی‌متری دست‌ نوشته‌های ووینیج نام دارد،

and its one of history's biggest unsolved mysteries.

و یکی از بزرگترین اسرار حل نشده تاریخ است.

The reason why?

چرا؟

No one can figure out what it says.

هیچ کس نمی‌تواند بفهمد، چه چیزی می‌گوید.

The name comes from Wilfrid Voynich,

اسم کتاب از ویلفرد وونیچ می‌آید،

a Polish bookseller who came across the document at a Jesuit college

یک کتاب‌فروش لهستانی که سال ۱۹۱۲ در یک دانشگاه ژزوئیت

in Italy in 1912.

در ایتالیا با این کتاب مواجه شد.

He was puzzled.

او گیج شد.

Who wrote it?

چه کسی آن را نوشته؟

Where was it made?

کجا نوشته شده؟

What do these bizarre words and vibrant drawings represent?

این کلمه‌های عجیب و طراحی‌های سرزنده چه می‌خواهند بگویند؟

What secrets do its pages contain?

در صفحه‌هایش چه راز‌هایی نهفته است؟

He purchased the manuscript from the cash-strapped priest at the college,

او این کتاب را از یک کشیش در دانشگاه خرید،

and eventually brought it to the U.S.,

و در نهایت به آمریکا آورد.

where experts have continued to puzzle over it for more than a century.

جایی که بیشتر از یک قرن است، متخصصان سعی می‌کنند معما را حل کنند.

Cryptologists say the writing has all the characteristics of a real language,

رمزگشا‌ها میگویند که متن همه‌ی ویژگی‌های یک زبان واقعی را دارد،

just one that no one's ever seen before.

فقط زبانی است که تا به حال کسی مثل آن را ندیده.

What makes it seem real is that in actual languages,

چیزی که باعث می‌شود یک زبان واقعی به نظر برسد،

letters and groups of letters appear with consistent frequencies,

این است که حروف و کلمات الگوی تکرار شونده دارند،

and the language in the Voynich manuscript

و زبان کتاب ووینیچ، الگویی دارد

has patterns you wouldn't find from a random letter generator.

که یک نوشته غیر واقعی ندارد.

Other than that, we know little more than what we can see.

به جز این، ما کمی بیشتر از آنچه می‌بینیم، می‌دانیم.

The letters are varied in style and height.

حروف در فرم و اندازه متفاوتند.

Some are borrowed from other scripts, but many are unique.

بعضی از متن‌های دیگر گرفته شده‌اند ولی بیشترشان منحصر به فردند.

The taller letters have been named gallows characters.

حروف بلندتر "چوبه دار" نام گرفته‌اند.

The manuscript is highly decorated throughout

این دست‌نوشته با خط‌های منحنی زیاد

with scroll-like embellishments.

تزیین شده‌است.

It appears to be written by two or more hands,

که نشان می‌دهد به وسیله د‌و‌نفر یا بیشتر نوشته شده‌است،

with the painting done by yet another party.

و نقاشی توسط فرد دیگری انجام شده.

Over the years, three main theories about the manuscript's text have emerged.

در طی سال‌ها سه تئوری درباره‌ی کتاب به وجود آمد.

The first is that it's written in cypher,

اولی این است که آن با سایفر نوشته شده،

a secret code deliberately designed to hide secret meaning.

یک کد رمزی که عمدا برای پنهان کردن معنی طراحی شده است.

The second is that the document is a hoax

دومی این است که کتاب یک فریب است

written in gibberish to make money off a gullible buyer.

و نوشته شده تا به یک خریدار ساده‌لوح فروخته شود.

Some speculate the author was a medieval con man.

برخی گمان می‌کنند که نویسنده یک کلاه‌بردار قرون وسطایی باشد.

Others, that it was Voynich himself.

بعضی‌ها فکر می‌کنند خودِ ووینیج آن را نوشته.

The third theory is that the manuscript is written in an actual language,

تئوری سوم این است که کتاب با زبانی واقعی نوشته شده،

but in an unknown script.

اما با حروف الفبایی ناشناخته.

Perhaps medieval scholars were attempting to create an alphabet

شاید دانشمندان قرون وسطایی سعی کرده‌اند برای یک زبان

for a language that was spoken but not yet written.

که صحبت می‌شود ولی نوشتار ندارد یک الفبا به وجود آورند.

In that case, the Voynich manuscript might be like the rongorongo script

در این مورد، دست نوشته ووینیچ میتواند مثل الفبای رونگورونگو باشد

invented on Easter Island,

که در جزیره ایستر اختراع شد،

now unreadable after the culture that made it collapsed.

و اکنون بعد از سقوط تمدنش قابل خواندن نیست.

Though no one can read the Voynich manuscript,

اگر‌چه کسی نمی‌تواند دست نوشته ووینیچ را بخواند،

that hasn't stopped people from guessing what it might say.

مردم همیشه در مورد اینکه چه می‌گوید، گمانه زنی می‌کنند.

Those who believe the manuscript was an attempt to create

کسانی که باور دارند نسخه خطی یک تلاش برای به وجود‌ آوردن

a new form of written language

یک فرم جدید از یک زبان نوشته شده است

speculate that it might be an encyclopedia

حدس می‌زنند که این شاید یک دایرهالمعارف باشد

containing the knowledge of the culture that produced it.

حاوی اطلاعات تمدنی که آن را به وجود آورده.

Others believe it was written by the 13th century philosopher Roger Bacon,

بعضی باور دارند که توسط فیلسوف قرن ۱۳، راجر بیکن نوشته شده،

who attempted to understand the universal laws of grammar,

کسی که می‌خواست قوانین گرامر را درک کند،

or in the 16th century by the Elizabethan mystic John Dee,

یا در قرن۱۶ توسط یک عارف به نام جان دی،

who practiced alchemy and divination.

کسی که کیمیاگری و پیش‌گویی را عملی کرد.

More fringe theories that the book was written by a coven of Italian witches,

یک از تئوری‌های فرعی دیگر نوشته شده توسط جادوگران ایتالیایی است،

or even by Martians.

یا حتی به وسیله مریخی‌ها.

After 100 years of frustration,

بعد از ۱۰۰ سال ناامیدی،

scientists have recently shed a little light on the mystery.

دانشمندان اخیرا مقداری از راز را کشف کرده‌اند.

The first breakthrough was the carbon dating.

اولین موفقیت، تخمین قدمت کتاب بود.

Also, contemporary historians have traced the provenance of the manuscript

همچنین مورخان معاصر مبدا دست نوشته را شناسایی کرده‌اند

back through Rome and Prague to as early as 1612,

که به رم و پراگ در اوایل ۱۶۱۲ برمی‌گردد،

when it was perhaps passed from Holy Roman Emperor Rudolf II

وقتی از رودالف دوم امپراطور روم

to his physician, Jacobus Sinapius.

به ژاکوب سیناپس طبیب رسید.

In addition to these historical breakthroughs,

علاوه بر این‌ها پیشرفت‌های تاریخی،

linguistic researchers recently proposed the provisional identification

اخیرا محققان زبا‌شناسی، موقتاَ

of a few of the manuscript's words.

بعضی از کلمات دست‌نوشته را شناسایی کرده‌اند.

Could the letters beside these seven stars spell Tauran,

آیا حروف کنار این هفت ستاره تاران نام دارد،

a name for Taurus,

یک نام برای برج ثور،

a constellation that includes the seven stars called the Pleiades?

که یک صورت فلکی با هفت ستاره است و پلایدی نام دارد؟

Could this word be Centaurun for the Centaurea plant in the picture?

آیا منظور کلمه سنتران، گیاه گل گندم در این عکس است؟

Perhaps, but progress is slow.

شاید، اما سرعت پیشرفت کند است.

If we can crack its code, what might we find?

اگر بتوانیم آن را رمزگشایی کنیم چه چیزی به دست می‌آوریم؟

The dream journal of a 15th-century illustrator?

مجله رویایی یک تصویرگر قرن ۱۵؟

A bunch of nonsense?

مقداری حرف چرند؟

Or the lost knowledge of a forgotten culture?

یا آگاهی از یک تمدن فراموش شده؟

What do you think it is?

شما چه فکر می‌کنید؟