Ananda Shankar Jayant fights cancer with dance

Ananda Shankar Jayant dans ederek kanserle savaşıyor

Çeviri: Neslihan Atas Gözden geçirme: Sancak Gülgen

(Music)

(Müzik)

[Sanskrit]

(Sanskritçe)

This is an ode to the mother goddess,

Bu ana tanrıça için söylenen,

that most of us in India learn when we are children.

Hindistan'da çoğumuzun çocukken öğrendiği bir kasidedir.

I learned it when I was four

Ben bunu dört yaşındayken

at my mother's knee.

çok küçükken öğrendim.

That year she introduced me to dance,

O yıl annem beni dansla tanıştırdı.

and thus began

Ve böylece

my tryst with classical dance.

benim klasik dansla randevum başlamış oldu.

Since then -- it's been four decades now --

O günden sonra - kırk yıldır -

I've trained with the best in the field,

alandaki en iyilerle çalışmaktayım,

performed across the globe,

dünyanın her yerinde sahne alıyorum,

taught young and old alike,

yediden yetmişe herkese eğitim veriyorum,

created, collaborated,

üretiyorum, işbirliği yapıyorum,

choreographed,

kareografize ediyorum,

and wove a rich tapestry

ve yetenek, başarı ve ödülden

of artistry, achievement and awards.

zengin bir duvar halısı dokuyorum.

The crowning glory was in 2007,

En gurur verici ödülüm 2007 yılındaydı,

when I received this country's

sanata katkılarımdan dolayı, bu ülkenin

fourth highest civilian award, the Padma Shri,

dördüncü en büyük sivil ödülü Padmashri'yi

for my contribution to art.

aldığım zamandı.

(Applause)

(Alkış)

But nothing, nothing prepared me

Fakat hiçbirşey, hiçbirşey beni

for what I was to hear

2008'in 1 Temmuz'unda duyacağım

on the first of July 2008.

şeye hazırlamadı.

I heard the word "carcinoma."

"Karsinom" kelimesini duydum.

Yes, breast cancer.

Evet, göğüs kanseri.

As I sat dumbstruck in my doctor's office,

Dilim tutulmuş bir şekilde doktorumun ofisinde otururken,

I heard other words:

diğer kelimeleri duydum,

"cancer," "stage," "grade."

"kanser", "evre", "derece".

Until then, Cancer was the zodiac

O ana kadar, cancer

sign of my friend,

arkadaşımın burcuydu,

stage was what I performed on,

evre dansımı sahnelediğim yer,

and grades were what I got in school.

ve derece okulda aldığım notlardı.

That day, I realized

O gün farkettim ki,

I had an unwelcome, uninvited,

hiç hoşlanmadığım, davetsiz

new life partner.

yeni bir hayat arkadaşım vardı artık.

As a dancer,

Bir dansçı olarak,

I know the nine rasas or the navarasas:

Dokuz rasayı ya da navarasaları biliyorum.

anger, valor,

öfke, cesaret,

disgust, humor

nefret, neşe

and fear.

ve korku.

I thought I knew what fear was.

Korkuyu bildiğimi sanıyordum.

That day, I learned what fear was.

O gün, korkunun ne demek olduğunu öğrendim.

Overcome with the enormity of it all

Tüm bunlar çok fazlaydı,

and the complete feeling of loss of control,

ve kontrolümü kaybederek,

I shed copious tears

gözyaşlarına boğuldum,

and asked my dear husband, Jayant.

ve canım eşim Jayant' a sordum.

I said, "Is this it? Is this the end of the road?

Dedim ki, " Bu mu? Bu yolun sonu mu?

Is this the end of my dance?"

Dansımın sonu mu?"

And he, the positive soul that he is,

Ve o, pozitif ruhlu insan,

said, "No, this is just a hiatus,

dedi ki, "Hayır, bu sadece bir ara,

a hiatus during the treatment,

tedavi süresince verilecek bir ara,

and you'll get back to doing what you do best."

ve yeniden en iyi yaptığın şeyi yapacaksın."

I realized then

Sonra farkettim ki,

that I, who thought I had complete control of my life,

tüm hayatımı kontrol ettiğimi düşünen ben

had control of only three things:

sadece üç şeyi kontrol etmişim:

My thought, my mind --

Düşüncelerim, zihnim --

the images that these thoughts created --

bu düşüncelerin yarattığı resimler --

and the action that derived from it.

ve bunlardan türetilen eylemler.

So here I was wallowing

Böylece burada

in a vortex of emotions

bir duygular

and depression and what have you,

ve depresyon ve daha başka şeyler girdabında,

with the enormity of the situation,

durumun vehametiyle,

wanting to go to a place of healing, health and happiness.

şifa, sağlık ve mutluluk olan bir yere gitmeyi dileyerek çırpınıyordum.

I wanted to go from where I was

Bulunduğum yerden

to where I wanted to be,

olmak istediğim yere gitmek istiyordum,

for which I needed something.

birşeye ihtiyacım olduğu için.

I needed something that would pull me out of all this.

Beni tüm bunların içinden çekip çıkarak birşeye ihtiyacım vardı.

So I dried my tears,

Böylece gözyaşlarımı sildim,

and I declared to the world at large ...

ve tüm dünyaya ilan ettim..

I said, "Cancer's only one page in my life,

Dedim ki, "Kanser hayatımda sadece bir sayfa,

and I will not allow this page to impact the rest of my life."

ve bu sayfanın hayatımın geri kalanını mahvetmesine izin vermeyeceğim."

I also declared to the world at large

Ve yine tüm dünyaya

that I would ride it out,

bu hastalığı yeneceğimi,

and I would not allow cancer to ride me.

ve onun beni yenmesine izin vermeyeceğimi ilan ettim.

But to go from where I was

Fakat olduğum yerden

to where I wanted to be,

olmak istediğim yere gitmek için,

I needed something.

bir şeye ihtiyacım vardı.

I needed an anchor, an image,

bir dayanak noktası, bir imge,

a peg

bir çivi,

to peg this process on,

bu süreci sabitlemek için,

so that I could go from there.

oradan gidebileyim diye.

And I found that in my dance,

Ve onu dansımda buldum,

my dance, my strength, my energy, my passion,

dansım, gücüm, enerjim, tutkum,

my very life breath.

yaşama nedenim.

But it wasn't easy.

Fakat kolay değildi.

Believe me, it definitely wasn't easy.

İnanın bana, kesinlikle hiç kolay değildi.

How do you keep cheer

Üç gün içinde

when you go from beautiful

güzelliğiniz tamamen gidip de

to bald in three days?

kel olduğunuzda nasıl neşeli kalabilirsiniz?

How do you not despair

Vücudunuz

when, with the body ravaged by chemotherapy,

kemoterapiyle harap olurken,

climbing a mere flight of stairs was sheer torture,

benim gibi üç saat dans edebilen biri için basit bir merdivene tırmanmak ayak tırnaklarınıza

that to someone like me who could dance for three hours?

işkence yapılması gibi acı veriyorsa, nasıl ümitsizliğe kapılmazsınız?

How do you not get overwhelmed

Tüm bu acı ve ızdırapla

by the despair and the misery of it all?

duygularınıza nasıl yenik düşmezsiniz?

All I wanted to do was curl up and weep.

Tüm yapmak istediğim kıvrılıp ağlamaktı.

But I kept telling myself fear and tears

Fakat gözyaşı ve korkunun

are options I did not have.

sahip olmadığım seçenekler olduğunu söyledim kendi kendime.

So I would drag myself into my dance studio --

Böylece kendimi dans stüdyoma sürükleyecektim,

body, mind and spirit -- every day into my dance studio,

vücudumu, zihnimi ve ruhumu, hergün dans stüdyoma götürecektim,

and learn everything I learned

ve dört yaşındayken öğrendiğim herşeyi

when I was four, all over again,

yeniden öğrenecektim,

reworked, relearned, regrouped.

yeniden çalıştım, yeniden öğrendim, yeniden gruplandırdım.

It was excruciatingly painful, but I did it.

Dayanılamayacak kadar acı vericiydi, fakat yaptım.

Difficult.

Zor.

I focused on my mudras,

Mudralarıma,

on the imagery of my dance,

dansımdaki imgelere,

on the poetry and the metaphor

dansın kendi şiirselliği, ve metaforu

and the philosophy of the dance itself.

ve felsefesine odaklandım.

And slowly, I moved out

Ve yavaş yavaş,

of that miserable state of mind.

zihnimdeki o acınası durumdan uzaklaştım.

But I needed something else.

Fakat başka bir şeye ihtiyacım vardı.

I needed something to go that extra mile,

O ekstra yolu alabilmek için birşeye ihtiyacım vardı.

and I found it in that metaphor

Ve onu

which I had learned from my mother when I was four.

dört yaşındayken annemden öğrendiğim metaforda buldum.

The metaphor of Mahishasura Mardhini,

Durga'nın Mahishasura Mardhini

of Durga.

metaforu.

Durga, the mother goddess, the fearless one,

Durga, ana tanrıça, korkusuz varlık,

created by the pantheon of Hindu gods.

Hindu tanrılarının panteonu tarafından yaratılan.

Durga, resplendent, bedecked, beautiful,

Durga, görkemli, şaşalı, güzel,

her 18 arms

18 kolu ile

ready for warfare,

savaşmaya hazır,

as she rode astride her lion

aslanının üzerinde

into the battlefield to destroy Mahishasur.

Mahishaur'u yok etmek için, savaş alanında.

Durga, the epitome

Durga,

of creative feminine energy,

feminen enerjinin,

or shakti.

yada shakti (eneri)nin sembolü.

Durga, the fearless one.

Durga, korkusuz varlık.

I made that image of Durga

Durga imgesini

and her every attribute, her every nuance,

ve onun her özelliğini, her ayrıntıyı

my very own.

kendi özüm gibi benimsedim.

Powered by the symbology of a myth

Bir efsanenin sembolojisi

and the passion of my training,

ve çalışmalarımın tutkusuyla güçlendirerek,

I brought laser-sharp focus into my dance,

dansıma laser-sharp odağı getirdim.

laser-sharp focus to such an extent

Öyle bir laser-sharp odaklanması ki,

that I danced a few weeks after surgery.

ameliyattan birkaç hafta sonra dans ettim.

I danced through chemo and radiation cycles,

Kemo ve radyasyon seansları arasında dans ettim,

much to the dismay of my oncologist.

her ne kadar onkoloji doktorum bunun fazla olduğunu söylediyse de.

I danced between chemo and radiation cycles

Kemo ve radyasyon seansları arasında dans ettim,

and badgered him to fit it

ve seansları

to my performing dance schedule.

benim dans gösteri programıma uydurması için ikna ettim.

What I had done

Yaptığım şey

is I had tuned out of cancer

kanseri görmezden gelmekti,

and tuned into my dance.

ve dansıma odaklanmak.

Yes, cancer has just been one page in my life.

Evet, kanser hayatımın sadece bir sayfası oldu.

My story

Benim hikayem

is a story of overcoming setbacks,

yenilgilerin,

obstacles and challenges

engellerin ve hayatın yüklediği mücadelenin

that life throws at you.

üstesinden gelme hikayesi.

My story is the power of thought.

Benim hikayem düşüncenin gücü.

My story is the power of choice.

Benim hikayem seçimin gücü.

It's the power of focus.

Odaklanmanın gücü.

It's the power of bringing ourselves

Kendimizi

to the attention of something that so animates you,

bize hayat veren,

so moves you,

harekete geçiren şeylerin odağına götürmenin gücü,

that something even like cancer becomes insignificant.

kanseri bile önemsiz hale getiren şeyler.

My story is the power of a metaphor.

Benim hikayem bir metaforun gücü.

It's the power of an image.

İmgenin gücü.

Mine was that of Durga,

Benim imgem Durga'ydı,

Durga the fearless one.

Durga korkusuz varlık.

She was also called Simhanandini,

Ona aynı zamanda Simhanandini de denirdi,

the one who rode the lion.

aslanı süren kişi.

As I ride out,

Mücadele ederken,

as I ride my own inner strength,

kendi iç gücümü,,

my own inner resilience,

kendi iç direcimi kullandım,

armed as I am with what medication can provide

hangi medikasyonun tedavi sağlayacağı

and continue treatment,

ve tedaviye devam edeceğinin bilincinde

as I ride out into the battlefield of cancer,

kanserin savaş alanına doğru girerken,

asking my rogue cells to behave,

rogue hücrelerime harekete geçmelerini söyledim.

I want to be known not as a cancer survivor,

Kanserden kurtulan biri olarak değil,

but as a cancer conqueror.

kanseri fetheden biri olarak tanınmak istiyorum.

I present to you an excerpt of that work

Sizlere "Simhanandi" adlı eserden

"Simhanandini."

bir alıntı sunacağım.

(Applause)

(Alkış)

(Music)

(Müzik)

(Applause)

(Alkış)