Chinaka Hodge: What will you tell your daughters about 2016? | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Çeviri: Mürşide Sivri Gözden geçirme: Ramazan Şen

Tell your daughters of this year,

Kız çocuklarınıza bu yıl hakkında

how we woke needing coffee

nasıl kahveye ihtiyaç duyarak kalktığımızı

but discovered instead cadavers strewn about our morning papers,

ama yerine gazetelere yayılmış kadavralarla karşılaştığımızı,

waterlogged facsimiles of our sisters, spouses, small children.

kardeşlerimizin, eşlerimizin, küçük çocukların tıpkıları olduğunu söyleyin.

Say to your baby of this year when she asks, as she certainly should,

Sorduğunda, ki kesinlikle sormalı çocuğuna bu yıl hakkında de ki

tell her it was too late coming.

çok geç geldi.

Admit even in the year we leased freedom, we didn't own it outright.

Kabul et özgürlüğü kiraladığımız yılda bile bütünüyle sahip olamadık.

There were still laws for every way we used our privates

Hâlâ mahrem yerlerimizi kullandığımız her yön için kanunlar var

ama yumuşak katlarımıza pençe vururlarken,

while they pawed at the soft folds of us,

grabbed with no concern for consent,

onay için endişenmeden gasp ederlerken

no laws made for the men that enforced them.

erkekler için uymaları gereken kanun yapılmadı.

Yetiştirildik kaçınmak için,

We were trained to dodge,

to wait, to cower and cover,

beklemek için, sinmek ve bastırılmak için,

daha fazla beklemek için, hâlâ, bekle.

to wait more, still, wait.

Sessiz olunmamız söylendi.

We were told to be silent.

But speak to your girls of this wartime,

Ama bu savaş zamanı hakkında kızlarınıza seslenin,

a year preceded by a score of the same,

aynı skorla bir yıl geçti

so as in two decades before,

yirmi yıl önce olduğu gibi

we wiped our eyes,

gözlerimizi sildik,

bayraklar bağlanmış tabutlar,

laced caskets with flags,

boşaltılmış gece klubünün suç mahalli,

evacuated the crime scene of the club,

caterwauled in the street,

sokaklarda haykırmak,

laid our bodies on the concrete against the outlines of our fallen,

düşüşümüzün ana hattı betonda uzanmış vücutlarımız

cried, "Of course we mattered,"

haykırdık: "Tabii ki önemliyiz,"

chanted for our disappeared.

ortadan kayboluşumuz için slogan attık.

The women wept this year.

Bu yıl kadınlar ağladı.

They did.

Ağladılar.

In the same year, we were ready.

Aynı yılda, hazırdık.

Engellenmemizi kaybettiğimiz ve cesurca hareket ettiğimiz yıl

The year we lost our inhibition and moved with courageous abandon

was also the year we stared down barrels,

aynı zamanda namluları yendiğimiz yıldı,

sang of cranes in skies, ducked and parried,

gökteki turnaların şarkılarını söylediğimiz,

darbeleri savuşturduğumuz,

başörtüsünde altın yakaladığımız, ölüm tehditleri topladığımız,

caught gold in hijab, collected death threats,

knew ourselves as patriots,

kendimizi vatansever olarak bildiğimiz,

"35 olduk, yuva kurma ve hayat arkadaşı bulma vakti" dedik,

said, "We're 35 now, time we settled down and found a running mate,"

çocuksu mutluluk için yol haritası yaptık, korkudan başka bir şeyden utanmadık,

made road maps for infant joy, shamed nothing but fear,

called ourselves fat and meant, of course,

kendimize şişman dedik ve kastettik elbette,

impeccable.

kusursuz.

This year, we were women,

Bu yıl bizler kadındık,

not brides or trinkets,

gelin veya biblo değil,

not an off-brand gender,

önemsiz bir cins değil,

not a concession, but women.

imtiyaz değil, sadece kadınlar.

Instruct your babies.

Bebeklerinize haber verin.

Remind them that the year has passed to be docile or small.

Uysal ve önemsiz olma yılının geçtiğini hatırlatın.

Bazılarımız kadın olduğumuzu ilk defa söyledi,

Some of us said for the first time that we were women,

took this oath of solidarity seriously.

ciddiyetle birlik yemini etti.

Bazılarımız çocuk doğurdu ve bazılarımız doğurmadı

Some of us bore children and some of us did not,

and none of us questioned whether that made us real

ve hiçbirimiz bunun bizi gerçek veya uygun

or appropriate or true.

veya doğru yapıp yapmadığını sorgulamadı.

When she asks you of this year,

Size bu yılı sorduğunda

your daughter, whether your offspring or heir to your triumph,

kızınız, ya evladınız ya da zaferinizin veliahtı,

from her comforted side of history teetering towards woman,

kadınlara yönelik bocalanan tarihin avunulan tarafından

she will wonder and ask voraciously,

merak edecek ve istekli bir şekilde soracak

senin fedakârlığının derinine inemese de

though she cannot fathom your sacrifice,

senin fikrini kutsal sayacak,

she will hold your estimation of it holy,

curiously probing, "Where were you?

merakla soruşturacak: "Neredeydin?

Did you fight? Were you fearful or fearsome?

Savaştın mı? Korkutucu mu yoksa korkak mıydın?

What colored the walls of your regret?

Pişmanlığının duvarları ne renk?

What did you do for women in the year it was time?

Zamanı geldiği yıl kadınlar için ne yaptın?

This path you made for me, which bones had to break?

Benim için yaptığın bu yolda hangi kemikleri kırmak zorunda kaldın?

Did you do enough, and are you OK, momma?

Yeteri kadar yaptın mı, iyi misin anneciğim?

Kahraman mısın?

And are you a hero?"

She will ask the difficult questions.

Zor sorular soracak.

She will not care about the arc of your brow,

Kaşının kavisini, çantanın ağırlığını

umursamayacak.

the weight of your clutch.

She will not ask of your mentions.

Söylemlerini sormayacak.

Kızın, şimdiye kadar çok taşıdığın, bilmek istiyor,

Your daughter, for whom you have already carried so much, wants to know

what you brought, what gift, what light did you keep from extinction?

ne getirdiğini, hangi hediyeyi, hangi ışığın sönmesini engellediğini?

When they came for victims in the night,

Mağdurlar için gece geldiklerinde

did you sleep through it or were you roused?

uyudun mu yoksa uyanık mıydın?

Uyanık kalmanın bedeli neydi?

What was the cost of staying woke?

What, in the year we said time's up, what did you do with your privilege?

Zamanı geldi dediğimiz yılda ayrıcalığınla ne yaptın?

Başkalarının sefaletini yudumladın mı?

Did you sup on others' squalor?

Did you look away or directly into the flame?

Alevlerden yüzünü çevirdin mi, yoksa direkt içine mi baktın?

Did you know your skill or treat it like a liability?

Yeteneğini biliyor muydun, yoksa yük gibi mi davrandın?

Were you fooled by the epithets of "nasty" or "less than"?

"Pis" veya "daha az" laflarıyla mı kandırıldın?

Did you teach with an open heart or a clenched fist?

Açık yürekle mi, yoksa sıkı yumrukla mı öğrettin?

Where were you?

Neredeydin?

Tell her the truth. Make it your life.

Ona doğruyu söyle.

Confirm it. Say, "Daughter, I stood there

Onayla. De ki: " Kızım, oradaydım,

with the moment drawn on my face like a dagger,

o an suratımı hançer gibi çizerken,

and flung it back at itself,

kendisini geri fırlatırken,

senin için boşluğu keserken.

slicing space for you."

Tell her the truth, how you lived in spite of crooked odds.

Ona doğruyu söyle, çarpık ihtimallere rağmen nasıl yaşadığını.

Tell her you were brave,

Ona cesur olduğunu söyle

and always, always in the company of courage,

daima, daima cesaretli olduğunu

mostly the days when you just had yourself.

çoğu günler sadece kendi başına olduğunu.

Tell her she was born as you were,

Söyle ona senin gibi o da

as your mothers before, and the sisters beside them,

önceden anneleriniz ve yanlarında kız kardeşleriniz gibi

in the age of legends, like always.

her zamanki gibi efsaneler çağında doğdu.

Söyle ona tam zamanında doğdu,

Tell her she was born just in time,

just in time

tam zamanında

to lead.

önderlik etmek için.

(Applause)

(Alkışlar)