Dyan deNapoli: The great penguin rescue

Translator: Wanvipa Phanumat Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

ตั้งแต่ฉันจำความได้

For as long as I can remember,

I have felt a very deep connection to animals and to the ocean.

ฉันก็รู้สึกได้ถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างฉัน

กับสรรพสัตว์และท้องทะเล

และในช่วงอายุตอนนี้

And at this age, my personal idol was Flipper the dolphin.

แรงบันดาลใจของดิฉันมาจาก

ปลาโลมาฟลิปเปอร์

And when I first learned about endangered species,

และตอนที่ฉันได้รู้เรื่องเกี่ยวกับสัตว์ใกล้สูญพันธ์

I was truly distressed to know that every day,

ฉันรู้สึกโศกเศร้าจับใจที่ได้รู้

ว่าทุกๆวัน มีสัตว์ที่สูญหายไปจากพื้นโลกตลอดกาล

animals were being wiped off the face of this Earth forever.

And I wanted to do something to help, but I always wondered:

และฉันอยากจะทำอะไรบางอย่างเพื่อช่วยเหลือ

แต่ฉันก็สงสัยมาตลอด

What could one person possibly do to make a difference?

ว่าคนคนหนึ่งจะสามารถทำอะไรให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้?

And it would be 30 years,

เป็นเวลา 30 ปีแล้ว

but I would eventually get the answer to that question.

แต่ซักวันฉันจะได้คำตอบของคำถามนั้น

When these heartbreaking images of oiled birds

ตอนที่ภาพที่น่าหดหู่ใจของนกที่ถูกเคลือบด้วยน้ำมัน

finally began to emerge from the Gulf of Mexico last year

เริ่มโผล่ขึ้นมาให้เห็นจากอ่าวเม็กซิโกปีที่แล้ว

during the horrific BP oil spill,

ในช่วงเหตุการณ์น้ำมันบีพีรั่วอันโหดร้าย

นักชีววิทยาชาวเยอรมัน ชื่อว่า ซิลเวีย เกาส์

a German biologist by the name of Silvia Gaus was quoted as saying,

ถูกอ้างอิงว่า

"เราน่าจะช่วยปลิดชีวิตนกที่โดนน้ำมันเคลือบทุกตัว

"We should just euthanize all oiled birds,

because studies have shown

เพราะการศึกษาแสดงให้เห็น

that fewer than one percent of them survive after being released."

ว่าพวกมันน้อยกว่าหนึ่งเปอร์เซ็น

รอดชีวิตหลังจากถูกปล่อย"

ฉันไม่เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิง

And I could not disagree more.

In addition,

และนอกจากนั้น ฉันเชื่อว่านกที่ถูกน้ำมันเคลือบทุกตัว

I believe that every oiled animal deserves a second chance at life.

สมควรได้รับโอกาสครั้งที่สองในการมีชีวิต

And I want to tell you why I feel so strongly about this.

และฉันอยากจะบอกพวกคุณ

ว่าทำไมฉันถึงมีความรู้สึกกับเรื่องนี้อย่างมาก

On June 23, 2000,

ในวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2000

a ship named the Treasure sank off the coast of Cape Town, South Africa,

เรือลำหนึ่งชื่อว่า เทรเชอร์

จมลงนอกชายฝั่งเคปทาวน์ แอฟริกาใต้

spilling 1,300 tons of fuel,

ปล่อยน้ำมันรั่วออกมา 1,300 ตัน

which polluted the habitats of nearly half the entire world population

ซึ่งเป็นมลพิษต่อที่อยู่อาศััย

ของประชากรเพนกวินแอฟริกัน

กว่าครึ่งหนึ่งของทั้งโลก

of African penguins.

Now, the ship sank between Robben Island to the south,

เรือจมลงระหว่างเกาะร๊อบเบน (Robben) ทางใต้

and Dassen Island to the north --

และเกาะแดสเซน (Dassen) ทางเหนือ

two of the penguins' main breeding islands.

และเกาะทั้งสองนี้คือสถานที่ผสมพันธุ์หลักของเพนกวิน

And exactly six years and three days earlier,

และเมื่อหกปีกับอีกสามวันพอดีก่อนหน้านั้น

ในวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 1994

on June 20, 1994,

เรือลำหนึ่งชื่อ อพอลโล ซี (Apollo Sea) จมลงใกล้ๆเกาะแดสเซน

a ship named the Apollo Sea sank near Dassen Island,

oiling 10,000 penguins, half of which died.

เคลือบเพนวิน 10,000 ตัวด้วยน้ำมัน --

ครึ่งหนึ่งเสียชีวิต

Now when the Treasure sank in 2000,

เมื่อเทรเชอร์จมลงในปี 2000

it was the height of the best breeding season

มันเป็นจุดสูงสุดของฤดูกาลผสมพันธุ์ที่ดีที่สุด

scientists had ever recorded for the African penguin,

ที่นักวิทยาศาสตร์ได้เคยบันทึกสำหรับเพนกวินแอฟริกัน --

ซึ่งในตอนนั้นถูกขึ้นทะเบียนเป็นสายพันธุ์ใกล้สูญพันธุ์

which at the time, was listed as a threatened species.

และในไม่ช้า เพนกวินเกือบ 20,000 ตัว

And soon, nearly 20,000 penguins

were covered with this toxic oil.

ก็ถูกเคลือบไปด้วยน้ำมันที่เป็นพิษนี้

The local seabird rescue center, named SANCCOB,

และศูนย์ช่วยเหลือนกทะเลท้องถิ่น ชื่อว่า SANCCOB

immediately launched a massive rescue operation,

ก็เริ่มปฏิบัติการช่วยเหลือครั้งใหญ่นี้ทันที --

and this soon would become the largest animal rescue ever undertaken.

และสิ่งนี้ก็ได้กลายเป็น

การช่วยเหลือสัตว์ครั้งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา

At the time, I was working down the street.

ในตอนนั้น ฉันกำลังทำงานอยู่ในเมือง

I was a penguin aquarist at the New England Aquarium.

ฉันเคยเป็นนักดูแลเพนกวินที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ นิว อิงค์แลนด์

And exactly 11 years ago yesterday,

และเมื่อ 11 ปีที่แล้วเมื่อวานนี้พอดี

the phone rang in the penguin office.

โทรศัพท์ก็ดังขึ้นในสำนักงานเพนกวิน

And with that call, my life would change forever.

และเพราะโทรศัพท์ครั้งนั้น ชีวิตของฉันได้เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

It was Estelle van Der Merwe calling from SANCCOB,

มันคือ เอสเตล แวน เดอ เมียร์ โทรมาจาก SANCCOB

saying, "Please come help.

พูดว่า "ได้โปรดมาช่วยฉันด้วย

We have thousands of oiled penguins

เรามีเพนกวินเคลือบน้ำมันหลายพันตัว

และมีอาสาสมัครหลายพันคนที่ยินดีช่วย

and thousands of willing but completely inexperienced volunteers.

แต่พวกเขาไม่มีประสบการณ์เลย

And we need penguin experts to come train and supervise them."

และเราต้องการผู้เชี่ยวชาญด้านเพนกวินมาฝึกหัดและดูแลพวกเขา"

ดังนั้น สองวันต่อมา

So two days later,

I was on a plane headed for Cape Town

ฉันก็อยู่บนเครื่องบิน

with a team of penguin specialists.

พร้อมกับทีมผู้เชี่ยวชาญด้านเพนกวิน

And the scene inside of this building was devastating and surreal.

และภาพเหตุการณ์ภายในตึกนี้

ก็ช่างสะเทือนใจ และเกินจริงเหลือเกิน

In fact, many people compared it to a war zone.

ที่จริงแล้ว หลายๆคนเปรียบเทียบมันกับพื้นที่สงคราม

Last week, a 10-year-old girl asked me:

และเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เด็กผู้หญิง 10 ขวบคนหนึ่งถามฉันว่า

"What did it feel like when you first walked into that building

"คุณรู้สึกอย่างไร

เมื่อคุณเดินเข้าไปในตึกนั้นครั้งแรก

and saw so many oiled penguins?"

และได้เห็นเพนกวินากมายเคลือบไปด้วยน้ำมัน?"

And this is what happened.

และนี่คือสิ่งที่ได้เกิดขึ้น

I was instantly transported back to that moment in time.

ฉันถูกฉุดกลับไป

ยังช่วงเวลานั้นทันที

เพนกวินเป็นนกที่ใช้เสียงมาก

Penguins are very vocal birds and really, really noisy,

และหนวกหูมากๆ จริงๆ

ดังนั้นฉันจึงคาดหวังจะเดินเข้าไปยังตึกนั้น

so I expected to walk into this building

and be met with this cacophony of honking and braying and squawking.

และได้พบกับเสียงประสาน

ของเสียงแผดร้องแบบแตร และ เสียงงึมงัม และ เสียงร้องโอ๊กอ๊าก

But instead,

แต่แล้ว

when we stepped through those doors and into the building,

พอเราก้าวผ่านประตูนี้เข้าไปในตึกนั้น

it was eerily silent.

มันช่างเงียบจนน่าขนลุก

So it was very clear

ดังนั้น มันชัดเจนมาก

these were stressed, sick, traumatized birds.

ว่านี่ คือ เหล่านกที่ชอกช้ำ เจ็บป่วย และ ตึงเครียด

อีกอย่างหนึ่งที่น่าตกใจมาก

The other thing that was so striking

was the sheer number of volunteers.

คือ จำนวนของอาสาสมัครอันมากมาย

อาสาสมัครมากถึง 1,000 คนต่อวัน

Up to 1,000 people a day came to the rescue center.

มาที่ศูนย์ช่วยเหลือ

และในที่สุด ตลอดการช่วยเหลือครั้งนี้

Eventually, over the course of this rescue,

more than 12-and-a-half thousand volunteers

อาสาสมัครมากกว่า 12,500 คน

came from all over the world to Cape Town,

จากทั่วโลกเดินทางมาที่เคป ทาวน์

เพื่อช่วยชีวิตนกเหล่านี้

to help save these birds.

And the amazing thing was that not one of them had to be there.

และสิ่งที่น่ามหัศจรรย์

ก็คือ ไม่มีคนไหนเลยที่จำเป็นจะต้องไปที่นั้น --

แต่พวกเขาก็ไป

Yet they were.

So for the few of us that were there in a professional capacity,

และสำหรับพวกเราบางคนที่อยู่ที่นั้นในฐานะมืออาชีพ

this extraordinary volunteer response to this animal crisis

การตอบสนองของอาสาสมัครที่มหัศจรรย์

ต่อวิกฤตการณ์ของสัตว์นี้

was profoundly moving and awe-inspiring.

ช่างเป็นสิ่งที่กินใจอย่างลึกซึ้งและสร้างแรงบันดาลใจอย่างน่าเกรงขาม

So the day after we arrived,

ในวันหลังจากที่เราไปถึง

two of us from the aquarium were put in charge of room two.

พวกเราสองคนจากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ถูกมอบหมายให้คุมห้องเบอร์สอง

Room two had more than 4,000 oiled penguins in it.

และห้องเบอร์สองนั้นมีเพนกวินเคลือบไปด้วยน้ำมันกว่า 4,000 ตัว

Now, mind you --

เพื่อให้คุณเข้าใจ เมื่อสามวันก่อนหน้านี้

three days earlier, we had 60 penguins under our care,

เรามีเพนกวิน 60 ตัวภายใต้การดูแล

so we were definitely overwhelmed

ดังนั้น เราจึงตกตะลึงอย่างแน่นอน

แล้วก็เกรงกลัวนิดๆ -- อย่างน้อยฉันก็กลัวล่ะ

and just a bit terrified -- at least I was.

โดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่รู้จริงๆ

Personally, I really didn't know

ว่าฉันมีความสามารถที่จะจัดการ

if I was capable of handling such a monstrous task.

ภาระอันมหึมาเช่นนี้ได้หรือเปล่า

และโดยรวมแล้ว

And collectively,

we really didn't know if we could pull this off.

เราไม่รู้จริงๆว่าเราจะสามารถทำสำเร็จหรือไม่

Because we all knew that just six years earlier,

เพราะทุกคนทราบ

ว่าแค่หกปีก่อนหน้านี้

half as many penguins had been oiled and rescued,

เพนกวินจำนวนไม่ถึงครึ่งนี้ถูกเคลือบด้วยน้ำมันและได้รับการช่วยเหลือ

และแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่รอดชีวิต

and only half of them had survived.

ดังนั้นมันจะเป็นไปได้หรือ

So would it be humanly possible to save this many oiled penguins?

ที่จะช่วยชีวิตเพนกวินที่ถูกเคลือบน้ำมันมากมายขนาดนี้ได้

เราแค่ไม่รู้จริงๆ

We just did not know.

แต่สิ่งที่ให้ความหวังเรา

But what gave us hope

คือเหล่าอาสาสมัครที่กล้าหาญและทุ่มเทอย่างไม่น่าเชื่อ --

were these incredibly dedicated and brave volunteers,

three of whom here are force-feeding penguins.

ซึ่งสามคนตรงนี้กำลังบังคับป้อนอาหารเพนกวิน

You may notice they're wearing very thick gloves.

และคุณอาจจะสังเกตว่าพวกเขาใส่ถุงมือหนามากๆ

And what you should know about African penguins

และสิ่งที่คุณควรจะรู้เกี่ยวกับเพนกวินแอฟริกัน

is that they have razor-sharp beaks.

ก็คือ พวกมันมีจงอยปากที่คมเหมือนใบมีด

และไม่นาน

And before long,

our bodies were covered head to toe

เนื้อตัวของเราจากตัวจรดเท้าก็เต็ม

ไปด้วยบาดแผลน่ากลัวเหล่านี้

with these nasty wounds inflicted by the terrified penguins.

ที่ถูกกระทำโดยเพนกวินที่หวาดกลัว

และวันหลังจากที่เราเดินทางไปถึง

Now the day after we arrived, a new crisis began to unfold.

วิกฤตใหม่ก็เริ่มเกิดขึ้น

The oil slick was now moving north towards Dassen Island,

ตอนนี้คราบน้ำมันได้เคลื่อนตัวไปทางเหนือมุ่งหน้าสู่เกาะแดสเซน

and the rescuers despaired,

และหน่วยกู้ภัยเริ่มหมดหวัง

because they knew if the oil hit,

เพราะพวกเขารู้ว่าถ้าคราบน้ำมันไปถึง

it would not be possible to rescue any more oiled birds.

มันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะช่วยเหลือนกที่ถูกเคลือบด้วยน้ำมันได้อีก

And there really were no good solutions.

และมันไม่มีทางออกที่ดีเลย

But then finally,

แต่แล้วในที่สุด

one of the researchers threw out this crazy idea.

นักวิจัยคนหนึ่งก็เกิดความคิดบ้าบอนี้ขึ้นมา

He said, "OK, why don't we try and collect the birds

เขาพูดว่า "โอเค ทำไมเราไม่ลองรวบรวม

นกที่มีความเสี่ยงสูงสุดที่จะถูกเคลือบด้วยน้ำมัน" --

at the greatest risk of getting oiled" --

พวกเขารวบรวมได้ 20,000 --

they collected 20,000 --

"แล้วเราก็จะขนพวกมันขึ้นไปตามชายฝั่ง 500ไมล์

"and we'll ship them 500 miles up the coast to Port Elizabeth

ไปยัง พอร์ท เอลิซาเบธ ด้วยรถบรรทุกโปร่งแบบนี้

in these open-air trucks,

แล้วปล่อยพวกมันลงสู่น้ำที่สะอาดที่นั้น

and release them into the clean waters there

แล้วให้พวกมันว่ายน้ำกลับบ้านเอง"

and let them swim back home?"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So three of those penguins -- Peter, Pamela and Percy --

ดังนั้น เพนกวินสามตัว -- ปีเตอร์, พาเมล่า, และ เพอร์ซี่ --

ถูกติดป้ายติดตามตัวด้วยดาวเทียม

wore satellite tags,

and the researchers crossed their fingers

และนักวิจัยภาวนาและหวัง

and hoped that by the time they got back home,

ว่าเมื่อถึงเวลาที่พวกมันกลับถึงบ้าน

น้ำมันจะได้รับการทำความสะอาดจากเกาะของพวกมันแล้ว

the oil would be cleaned up from their islands.

และโชคดีมาก วันที่พวกมันมาถึง

And luckily, the day they arrived, it was.

เกาะนั้นได้รับการทำความสะอาดแล้ว

So it had been a huge gamble, but it had paid off.

ดังนั้นมันเป็นการพนันที่ยิ่งใหญ่มาก แต่มันก็ให้ผลตอบแทนที่ดี

ดังนั้นตอนนี้พวกเรารู้แล้ว

And so they know now that they can use this strategy

ว่าเราสามารถใช้กลวิธีนี้

in future oil spills.

ในเหตุการณ์น้ำมันรั่วในอนาคต

So in wildlife rescue as in life,

ในการช่วยเหลือสัตว์ป่า เช่นเดียวกับในชีวิต

we learn from each previous experience,

เราเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมา

and we learn from both our successes and our failures.

และเราเรียนรู้จากทั้งความสำเร็จ

และความพ่ายแพ้ของเรา

และสิ่งสำคัญที่เราเรียนรู้

And the main thing learned during the Apollo Sea rescue in '94

ระหว่างการช่วยเหลือ อพอลโล ซี ในช่วงปี 1994

was that most of those penguins had died due to the unwitting use

ก็คือ เพนกวินส่วนใหญ่เสียชีวิต

เนื่องมาจากการใช้กล่องและรถบรรทุกขนส่ง

of poorly ventilated transport boxes and trucks,

ที่มีการระบายอากาศ

ที่ไม่เหมาะสม --

because they just had not been prepared

เพราะมันไม่ได้ถูกเตรียมพร้อม

to deal with so many oiled penguins at once.

เพื่อจัดการกับเพนกวินที่ถูกเคลือบด้วยน้ำมันมากมายขนาดนี้พร้อมกัน

So in these six years between these two oil spills,

ดังนั้น ในช่วงหกปีระหว่างเหตุการณ์น้ำมันรั่วสองครั้งนี้

they've built thousands of these well-ventilated boxes.

พวกเขาสร้างกล่องที่มีระบบระบายอากาศที่ดีเป็นพันๆกล่อง

And as a result, during the Treasure rescue,

และผลลัพธ์ที่ได้ ระหว่างภารกิจช่วยเหลือเทรเชอร์

just 160 penguins died during the transport process,

คือ เพนกวินเสียชีวิตแค่ 160 ตัว

ระหว่างการขนส่ง

as opposed to 5,000.

ต่างจากที่เคยเสียชีวิตถึง 5,000 ตัว

So this alone was a huge victory.

ดังนั้น สิ่งนี้อย่างเดียวก็ถือเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่แล้ว

อีกอย่างที่ได้เรียนรู้ระหว่างการช่วยเหลือ อพอลโล

Something else learned during the Apollo rescue

คือ วิธีฝึกเพนกวิน

was how to train the penguins

to take fish freely from their hands,

ให้กินอาหารจากมือเปล่า

using these training boxes.

โดยใช้กล่องช่วยฝึกนี้

And we used this technique again during the Treasure rescue.

และเราก็ใช้เทคนิคนี้อีกครั้ง

ระหว่างการช่วยเหลือ เทรเชอร์

But an interesting thing was noted during the training process.

แต่สิ่งที่น่าสนใจได้ถูกบันทึก

ระหว่างกระบวนการฝึก นั่นคือ

The first penguins to make that transition to free feeding

เพนกวินตัวแรก

ที่สามารถกินอาหารจากมือเปล่าได้

were the ones that had a metal band on their wing

คือ ตัวที่มีแถบโลหะที่ปีก

from the Apollo Sea spill six years earlier.

จากเหตุการณ์น้ำมันรั่ว อพอลโล ซี เมื่อหกปีที่แล้ว

So penguins learn from previous experience, too.

ดังนั้นเพนกวินได้เรียนรู้

จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้เช่นกัน

เพนกวินทั้งหมดนี้

So all of those penguins had to have the oil meticulously cleaned

ต้องได้รับการทำความสะอาดเอาน้ำมันออกจากตัวอย่างพิถีพิถัน

from their bodies.

เราต้องใช้คนสองคน และเวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง

It would take two people at least an hour just to clean one penguin.

ในการทำความสะอาดเพนกวินหนึ่งตัว

When you clean a penguin,

และเมื่อคุณทำความสะอาดเพนกวิน

you first have to spray it with a degreaser.

อย่างแรกคุณต้องพ่นน้ำยาสลายน้ำมันก่อน

And this brings me to my favorite story from the Treasure rescue.

และนี่นำมาสู่เรื่องโปรดของฉัน

จากการช่วยเหลือ เทรเชอร์

About a year prior to this oil spill,

ประมาณหนึ่งปีก่อนเหตุการณ์น้ำมันรั่วนี้

นักเรียนอายุ 17 ปีคนหนึ่ง

a 17-year-old student had invented a degreaser.

ได้คิดค้นน้ำยาสลายคราบน้ำมัน

And they'd been using it at SANCCOB with great success,

และพวกเขาได้ใช้มันที่ SANCCOB ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมาก

so they began using it during the Treasure rescue.

ดังนั้นพวกเขาจึงใช้มันระหว่างภารกิจช่วยเหลือเทรเชอร์

But partway through, they ran out.

แต่เมื่อมาได้ครึ่งทาง น้ำยาก็ไม่เพียงพอ

So in a panic, Estelle from SANCCOB called the student

ด้วยความตื่นตระหนก เอสเตลจาก SANCCOB โทรหานักเรียนคนนั้น

and said, "Please, you have to make more!"

แล้วพูดว่า "ขอร้องเถอะ เธอต้องผลิตมันอีก"

So he raced to the lab

เขารีบไปยังห้องทดลอง

and made enough to clean the rest of the birds.

และผลิตให้เพียงพอสำหรับการทำความสะอาดนกที่เหลือทั้งหมด

So I just think it is the coolest thing

ฉันก็แค่คิดว่ามันเป็นสิ่งทีี่่สุดยอดที่สุด

that a teenager invented a product

ที่วัยรุ่นคนหนึ่ง

คิดค้นผลิตภัณฑ์

that helped save the lives of thousands of animals.

ที่ช่วยชีวิต

สัตว์เป็นพันๆตัว

So what happened to those 20,000 oiled penguins?

แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเพนกวินที่ถูกน้ำมันเคลือบ 20,000 ตัวนั้น?

และ ซิลเวีย เกาส์ พูดถูกไหม?

And was Silvia Gaus right?

เราควรจะช่วยปลิดชีวิต

Should we routinely euthanize all oiled birds

นกที่ถูกเคลือบด้วยน้ำมันทั้งหมด

because most of them are going to die anyway?

เพราะพวกมันส่วนใหญ่จะต้องตายอยู่ดี?

Well, she could not be more wrong.

เขาคิดผิดไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

After half a million hours of grueling volunteer labor,

หลังจากเวลากว่าห้าแสนชั่วโมง

ของแรงงานอาสาสมัครแสนทรหด

more than 90 percent of those oiled penguins

มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของเพนกวินที่ถูกเคลือบด้วยน้ำมันเหล่านั้น

were successfully returned to the wild.

กลับคืนสู่ธรรมชาติไปด้วยดี

And we know from follow-up studies

และเราได้ทราบจากการติดตามศึกษา

that they have lived just as long as never-oiled penguins,

ว่าพวกมันมีชีวิตอยู่ยืนยาว

เท่าๆกับเพนกวินที่ไม่เคยถูกเคลือบด้วยน้ำมัน

และขยายพันธุ์สำเร็จเท่าๆกันด้วย

and bred nearly as successfully.

And in addition,

นอกจากนั้น ลูกเพนกวินประมาณ 3,000 ตัว

about 3,000 penguin chicks were rescued and hand raised.

ยังได้รับความช่วยเหลือและถูกเลี้ยงดูโดยมนุษย์

And again, we know from long-term monitoring

และเราก็ได้ทราบจากการสังเกตการณ์ระยะยาว

that more of these hand-raised chicks survive to adulthood and breeding age

ว่าลูกนกที่ได้รับการเลี้ยงดูจากมนุษย์

มีโอกาสรอดชีวิตถึงวัยรุ่นและวัยเจริญพันธุ์

มากกว่าลูกนกที่ถูกพ่อแม่เลี้ยงมา

than do parent-raised chicks.

ดังนั้น ด้วยความรู้นี้

Armed with this knowledge, SANCCOB has a chick-bolstering project,

SANCCOB มีโครงการฟักลูกนก

and every year, they rescue and raise abandoned chicks,

และทุกๆปีพวกเขาช่วยเหลือและเลี้ยงดูลูกนกที่ถูกทอดทิ้ง

and they have a very impressive, 80 percent success rate.

และพวกเขามีอัตราความสำเร็จ

กว่า 80 เปอร์เซ็นต์

This is critically important,

และนี่เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก

because one year ago,

เพราะ เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว

the African penguin was declared endangered.

เพนกวินแอฟริกันถูกประกาศเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธ์

และพวกมันอาจจสูญพันธุ์ได้

And they could be extinct in less than 10 years

ภายในไม่ถึง 10 ปีนี้

ถ้าเราไม่ทำอะไรเพื่อปกป้องมันตอนนี้

if we don't do something now to protect them.

So what did I learn

ดังนั้น สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้

from this intense and unforgettable experience?

จากประสบการณ์มันลืมไม่ลงและเข้มข้นนี้คืออะไร?

Personally, I learned that I am capable of handling so much more

ส่วนตัวแล้ว ฉันเรียนรู้

ว่าฉันสามารถรับมือได้มากกว่าที่ฉันเคยคิดฝันว่าจะเป็นไปได้

than I ever dreamed possible.

And I learned that one person can make a huge difference.

และฉันเรียนรู้ว่า คนคนหนึ่ง

สามารถสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ได้

Just look at that 17-year-old.

แค่มองดูนักเรียนอายุ 17 ปีคนนั้นสิ

And when we come together and work as one,

และเมื่อเรามาร่วมมือกัน

และทำงานเป็นหนึ่งเดียวกัน

we can achieve extraordinary things.

เราก็สามารถบรรลุุสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้

และอันที่จริง การเป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่ง

And truly, to be a part of something so much larger than yourself

ที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวคุณเอง

เป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าที่สุด

is the most rewarding experience you can possibly have.

ที่คุณจะสามารถมีได้

So I'd like to leave you with one final thought

ดังนั้น ฉันอยากจะฝากข้อคิดสุดท้ายไว้ให้คุณ

เรียกว่าเป็นการท้าทายก็ได้

and a challenge, if you will.

My mission as The Penguin Lady is to raise awareness and funding

เป้าหมายของฉันในฐานะสตรีเพื่อเพนกวิน

คือการสร้างจิตสำนึกและหาแหล่งทุน

เพื่อปกป้องเพนกวิน

to protect penguins.

แต่ทำไมคุณควรจะใส่ใจเรื่องเพนกวิน?

But why should any of you care about penguins?

Well, you should care because they're an indicator species.

คุณควรจะใส่ใจ

เพราะว่า พวกมันเป็นสายพันธุ์บ่งชี้

And simply put: if penguins are dying, it means our oceans are dying.

ว่ากันง่ายๆ ถ้าเพนกวินล้มหายตายจากลงเรื่อยๆ

มันหมายถึงมหาสมุทรของเรากำลังตาย

And we ultimately will be affected,

และเราจะได้รับผลกระทบในที่สุด

because, as Sylvia Earle says,

เพราะ อย่างที่ ซิลเวีย เอิร์ล พูดว่า

"The oceans are our life-support system."

"มหาสมุทร คือ ระบบหล่อเลี้ยงชีวิตของเรา"

And the two main threats to penguins today

และ ภัยคุกคามหลักๆสองอย่างสำหรับเพนกวินตอนนี้

are overfishing and global warming.

คือ การจับสัตว์น้ำมากเกินไป และ ภาวะโลกร้อน

และนี้คือสองสิ่ง

And these are two things

that each one of us actually has the power to do something about.

ที่เราทุกคน

มีพลังที่จะทำอะไรสักอย่างกับมันจริงๆ

ดังนั้น ถ้าเราทุกคนทำในส่วนของเรา

So if we each do our part, together, we can make a difference,

ไปด้วยกัน เราก็สามารถสร้างความแตกต่างได้

and we can help keep penguins from going extinct.

และเราก็สามารถช่วยเหลือไม่ให้เพนกวินสุญพันธุ์ไป

Humans have always been the greatest threat to penguins,

มนุษย์เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อเพนกวินตลอดมา

แต่ตอนนี้เราเป็นความหวังเดียวของมัน

but we are now their only hope.

ขอบคุณค่ะ

Thank you.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)