Dyan deNapoli: The great penguin rescue

دیانا دپلی: نجات بزرگ پنگوئن

Translator: Hadi Baghaei Reviewer: mohsen hoseini

از زمانی که یادم می آید,

For as long as I can remember,

I have felt a very deep connection to animals and to the ocean.

وابستگی زیادی

به حیوانات و اوقیانوس داشته ام.

و در آن سن,

And at this age, my personal idol was Flipper the dolphin.

علاقه شخصی من

دولفینی به نام فلیپر بود.

And when I first learned about endangered species,

و زمانی که برای اولین بار در مورد گونه های در معرض خطر انقراض، چیزهایی یاد گرفتم

I was truly distressed to know that every day,

خیلی ناراحت شدم از اینکه متوجه شدم

حیوانات اطراف ما از روی زمین برای همیشه در حال ناپدید شدن هستند.

animals were being wiped off the face of this Earth forever.

And I wanted to do something to help, but I always wondered:

و می خواستم کاری انجام دهم,

اما همیشه در این فکر بودم,

What could one person possibly do to make a difference?

که یک نفر به تنهایی چه تغییری می تواند ایجاد کند؟

And it would be 30 years,

و انجام این کار 30 سال زمان می برد,

but I would eventually get the answer to that question.

اما بالاخره پاسخ آن سوال را پیدا خواهم کرد.

When these heartbreaking images of oiled birds

وقتی که تصاویر تأسف بار پرندگان آلوده به مواد نفتی

finally began to emerge from the Gulf of Mexico last year

بالاخره پارسال از خلیج مکزیک

during the horrific BP oil spill,

در قضیه ناگوار نشت نفت شرکت بی پی پخش شد

جمله ای از زیست شناسی آلمانی به نام سیلویا گائوس

a German biologist by the name of Silvia Gaus was quoted as saying,

بیان شد که,

"باید تمام پرندگان آلوده به مواد نفتی را از بین ببریم

"We should just euthanize all oiled birds,

because studies have shown

چون تحقیقات نشان داده است

that fewer than one percent of them survive after being released."

که کمتر از یک درصد از آنها

بعد از رهاسازی زنده می مانند."

و من بی نهایت با این مساله مخالفم.

And I could not disagree more.

In addition,

و علاوه بر این، معتقدم که هر پرنده آلوده به نفت

I believe that every oiled animal deserves a second chance at life.

ارزش فرصت دوباره حیات را دارد.

And I want to tell you why I feel so strongly about this.

و می خواهم به شما بگویم که

چرا نسبت به این قضیه بسیار حساس هستم.

On June 23, 2000,

در 23 ژوئن 2000 میلادی

a ship named the Treasure sank off the coast of Cape Town, South Africa,

کشتیی با نام ترژر

در ساحل کیپ تاون آفریقای جنوبی غرق شد

spilling 1,300 tons of fuel,

و 1300 تن سوخت وارد آب دریا شد,

which polluted the habitats of nearly half the entire world population

که زیستگاه

تقریباً نیمی از کل جمعیت

پنگوئن های آفریقا را آلوده کرد.

of African penguins.

Now, the ship sank between Robben Island to the south,

در حال حاضر کشتی بین جزیره روبن به سمت جنوب

and Dassen Island to the north --

و جزیره داسن به سمت شمال به حالت غرق شده است.

two of the penguins' main breeding islands.

و این جزایر دو جزیره اصلی تولید مثل پنگوئن ها است.

And exactly six years and three days earlier,

و دقیقاً شش سال و سه روز قبل از آن حادثه

در 20 ژوئن 1994

on June 20, 1994,

کشتیی به نام آپولو سی نزدیک جزیره داسن غرق شد که,

a ship named the Apollo Sea sank near Dassen Island,

oiling 10,000 penguins, half of which died.

10000 پنگوئن را به مواد نفتی آلوده کرد--

و نیمی از آنها از بین رفتند.

Now when the Treasure sank in 2000,

وقتی که کشتی ترژر در سال 2000 میلادی غرق شد,

it was the height of the best breeding season

در بحبوحه بهترین فصل تولید مثلی بود که

scientists had ever recorded for the African penguin,

دانشمندان برای پنگوئن های آفریقایی ثبت کرده بودند--

در آن زمان این پنگوئن ها به عنوان گونه های در معرض خطر انقراض ثبت شده بودند.

which at the time, was listed as a threatened species.

و در مدت کوتاهی حدود 20000 پنگوئن

And soon, nearly 20,000 penguins

were covered with this toxic oil.

به این نفت سمی آلوده شدند.

The local seabird rescue center, named SANCCOB,

و مرکز نجات منطقه ای پرندگان دریایی به نام "سنکوب"

immediately launched a massive rescue operation,

بلافاصله عملیات گسترده نجات را آغاز کرد--

and this soon would become the largest animal rescue ever undertaken.

و این عملیات در مدت کوتاهی

به بزرگترین عملیات نجات حیوانات تبدیل شد.

At the time, I was working down the street.

در آن زمان در قسمت پایین خیابان کار می کردم.

I was a penguin aquarist at the New England Aquarium.

آکواریومی از پنگوئن در نیواینگلند داشتم.

And exactly 11 years ago yesterday,

دقیقاً پس از 11 سال دیروز,

the phone rang in the penguin office.

تلفن دفتر پنگوئن زنگ خورد.

And with that call, my life would change forever.

و با آن تماس، زندگی من برای همیشه تغییر کرد.

It was Estelle van Der Merwe calling from SANCCOB,

پشت خط، استل ون در میر از سنکوب بود

saying, "Please come help.

و گفت: "لطفاً برای کمک بیایید.

We have thousands of oiled penguins

چند هزار پنگوئن آلوده به مواد نفتی

و چند هزار انسان مشتاق، پیش ما هستند

and thousands of willing but completely inexperienced volunteers.

اما داوطلبینی ,کاملاً بی تجربه اند.

And we need penguin experts to come train and supervise them."

و ما به تعدادی متخصص پنگوئن نیاز داریم تا بیایند و به این افراد آموزش بدهند و بر کار آنها نظارت کنند."

از این جهت، دو روز بعد

So two days later,

I was on a plane headed for Cape Town

با هواپیما به مقصد کیپ تاون

with a team of penguin specialists.

با تیمی از چند متخصص پنگوئن حرکت کردم.

And the scene inside of this building was devastating and surreal.

و صحنه داخل این ساختمان

تأسف بار و عجیب بود.

In fact, many people compared it to a war zone.

در حقیقت، بسیاری از افراد آن را با یک منطقه جنگی مقایسه می کردند.

Last week, a 10-year-old girl asked me:

و هفته پیش، یک دختر 10 ساله ای از من پرسید,

"What did it feel like when you first walked into that building

"چه حسی داشت

وقتی که اولین بار وارد آن ساختمان شدی

and saw so many oiled penguins?"

و پنگوئن های آلوده به مواد نفتی زیادی را دیدی؟"

And this is what happened.

و این چیزی بود که اتفاق افتاد.

I was instantly transported back to that moment in time.

بلافاصله

در ذهنم آن لحظه تداعی شد.

پنگوئن ها پرندگان خیلی پر سر و صدایی هستند

Penguins are very vocal birds and really, really noisy,

بسیار بسیار, پر سر و صدا.

و به همین خاطر، انتظار داشتم وارد این ساختمان بشوم

so I expected to walk into this building

and be met with this cacophony of honking and braying and squawking.

و با صدای ناهنجاری مانند

صدای بوق ماشین، عرعر الاغ و اردک مواجه بشوم

But instead,

اما در عوض,

when we stepped through those doors and into the building,

وقتی که به طرف درهای ساختمان حرکت کردم و وارد ساختمان شدم,

it was eerily silent.

سکوت عجیبی بر آنجا حاکم بود.

So it was very clear

کاملاً مشخص بود که

these were stressed, sick, traumatized birds.

این پرندگان دچار استرس، بیماری و آسیب های جسمی شده اند.

مساله قابل توجه دیگر

The other thing that was so striking

was the sheer number of volunteers.

تعداد زیاد داوطلبان بود.

تا حدود 1,000 نفر در روز

Up to 1,000 people a day came to the rescue center.

به مرکز نجات مراجعه می کردند.

و بالاخره, در طول مدت نجات,

Eventually, over the course of this rescue,

more than 12-and-a-half thousand volunteers

بیش از 12500 داوطلب

came from all over the world to Cape Town,

از سرتاسر جهان به کیپ تاون آمدند

تا برای نجات این پرندگان کمک کنند.

to help save these birds.

And the amazing thing was that not one of them had to be there.

نکته جالب توجه این بود که

هیچ کدام از آنها از روی اجبار به آنجا نیامده بودند

اما آنها آنجا بودند.

Yet they were.

So for the few of us that were there in a professional capacity,

برای تعداد کمی از ما که به عنوان نیروی متخصص، آنجا بودیم

this extraordinary volunteer response to this animal crisis

پاسخ داوطلبانه فراتر از تصور

به این بحران حیوانی

was profoundly moving and awe-inspiring.

بسیار دلگرم کننده و امید بخش بود.

So the day after we arrived,

روز پس از ورود ما,

two of us from the aquarium were put in charge of room two.

دو نفر از ما که از آکواریوم بودیم، مسئول اتاق شماره 2 شدیم.

Room two had more than 4,000 oiled penguins in it.

بیش از 4,000 پنگوئن آلوده به مواد نفتی در اتاق شماره 2 بودند.

Now, mind you --

حالا سه روز قبل را به یاد بیاورید که,

three days earlier, we had 60 penguins under our care,

60 پنگوئن تحت مراقبت ما قرار داشتند.

so we were definitely overwhelmed

به همین خاطر کاملاً شکه شده بودیم

حداقل من یکی که یک خورده ترسیده بودم.

and just a bit terrified -- at least I was.

اصلاً نمی دانستم که ,

Personally, I really didn't know

آیا می توانم از عهده

if I was capable of handling such a monstrous task.

چنین کار بزرگی برآیم.

در کل,

And collectively,

we really didn't know if we could pull this off.

نمی دانستیم که آیا در انجام این کار موفق می شویم یا نه.

Because we all knew that just six years earlier,

چون همه می دانستند

که دقیقاً شش سال قبل

half as many penguins had been oiled and rescued,

به اندازه نیمی از این پنگوئن ها به مواد نفتی آلوده شده و نجات پیدا کرده بودند

و فقط نیمی از آنها زنده ماندند.

and only half of them had survived.

آیا توانایی های انسان به حدی هست که بتوان

So would it be humanly possible to save this many oiled penguins?

این تعداد از پنگوئن های آلوده به مواد نفتی را نجات داد؟

اصلاً نمی دانستیم.

We just did not know.

اما آنچه که ما را امیدوار می کرد

But what gave us hope

داوطلبینی بسیار فداکار و شجاع بود--

were these incredibly dedicated and brave volunteers,

three of whom here are force-feeding penguins.

که سه نفر از آنها با زور به پنگوئن ها غذا می دادند.

You may notice they're wearing very thick gloves.

متوجه هستید که آنها دستکش های بسیار ضخیمی بدست دارند.

And what you should know about African penguins

آنچه که شما باید راجع به پنگوئن های آفریقایی باید بدانید

is that they have razor-sharp beaks.

این است که آنها نوک های بسیار تیزی دارند.

و در مدت کمی,

And before long,

our bodies were covered head to toe

سر تا پای بدن ما

از این زخم های دردناک پر بود

with these nasty wounds inflicted by the terrified penguins.

زخم هایی که پنگوئن های ترسیده بر ما وارد کرده بودند.

روز پس از ورود ما,

Now the day after we arrived, a new crisis began to unfold.

به تدریج با مشکل جدیدی مواجه شدیم.

The oil slick was now moving north towards Dassen Island,

لایه ای از نفت در جهت شمال به سمت جزیره داسن در حال حرکت بود,

and the rescuers despaired,

و ناجیان ناامید شده بودند,

because they knew if the oil hit,

چون می دانستند اگر نفت به آن منطقه برسد,

it would not be possible to rescue any more oiled birds.

نجات پرندگان آلوده شده دیگر، ممکن نیست.

And there really were no good solutions.

اصلاً راه حل مناسبی وجود نداشت.

But then finally,

اما بالاخره,

one of the researchers threw out this crazy idea.

یکی از محققان این ایده خطرناک را مطرح کرد.

He said, "OK, why don't we try and collect the birds

او گفت: "چرا سعی نکنیم و

همه پرندگان را در پر خطرترین محل آلوده به نفت جمع آوری نکنیم"--

at the greatest risk of getting oiled" --

آنها 20,000 پرنده را جمع آوری کردند–

they collected 20,000 --

"آنها را 500 مایل بالاتر از ساحل

"and we'll ship them 500 miles up the coast to Port Elizabeth

به سمت پورت الیزابت در کامیون های باز منتقل می کنیم

in these open-air trucks,

و در آبهای تمیز آن منطقه رها می کنیم

and release them into the clean waters there

و می گذاریم به سمت خانه هایشان شنا کنند."

and let them swim back home?"

(Laughter)

(صدای خنده)

So three of those penguins -- Peter, Pamela and Percy --

به سه تا از پنگوئن ها به نام های پیتر، پاملا و پرسی--

ردیاب ماهواره ای وصل شد.

wore satellite tags,

and the researchers crossed their fingers

محققان آرزو می کردند و امیدوار بودند

and hoped that by the time they got back home,

وقتی که آنها به خانه برمی گردند,

نفت از جزیره آنها پاک شده باشد.

the oil would be cleaned up from their islands.

خوشبختانه روزی که آنها رسیدند,

And luckily, the day they arrived, it was.

همین اتفاق افتاده بود.

So it had been a huge gamble, but it had paid off.

این کار، ریسک بزرگی بود اما نتیجه خوبی به همراه داشت.

حالا آنها می دانند

And so they know now that they can use this strategy

که می توانند از این استراتژی

in future oil spills.

در موارد بعدی نشت نفت استفاده کنند.

So in wildlife rescue as in life,

در نجات حیات وحش, همانند زندگی انسان,

we learn from each previous experience,

از هر یک از تجربیات قبلی چیزی یاد می گیریم,

and we learn from both our successes and our failures.

و از موفقیت ها

و شکست هایمان درس می گیریم.

مهمترین چیزی که

And the main thing learned during the Apollo Sea rescue in '94

در طول مدت نجات دریای آپولو در سال 94 می توان فرا گرفت

was that most of those penguins had died due to the unwitting use

این بود که بیشتر پنگوئن ها

به علت استفاده غیر عمدی

of poorly ventilated transport boxes and trucks,

از تهویه نامطبوع

جعبه ها و کامیون های حمل و نقل مردند--

because they just had not been prepared

چون آنها آمادگی

to deal with so many oiled penguins at once.

رسیدگی فوری به تعداد زیادی از پنگوئن های آلوده به مواد نفتی را نداشتند.

So in these six years between these two oil spills,

به همین خاطر در این شش سال بین دو واقعه نشت نفت,

they've built thousands of these well-ventilated boxes.

چند هزار از این جعبه های با تهویه مطبوع مناسب را ساختند.

And as a result, during the Treasure rescue,

و در نتیجه در طول مدت نجات ترژر,

just 160 penguins died during the transport process,

دقیقاً 160 پنگوئن

هنگام عملیات حمل و نقل مردند,

as opposed to 5,000.

در مقایسه با 5,000 پنگوئنی که در حادثه قبلی از بین رفته بودند.

So this alone was a huge victory.

این مساله به تنهایی یک پیروزی بزرگ است.

نکته دیگری که در مدت نجات آپولو می توان یاد گرفت

Something else learned during the Apollo rescue

نحوه آموزش پنگوئن ها بود

was how to train the penguins

to take fish freely from their hands,

اینکه چگونه ماهی را از دستان آنها بدون هیچ محدودیتی,

using these training boxes.

با استفاده از جعبه های آموزشی گرفت.

And we used this technique again during the Treasure rescue.

ما از این تکنیک دوباره

در زمان نجات ترژر استفاده کردیم.

But an interesting thing was noted during the training process.

اما مساله جالبی

در حین دوره آموزش مورد توجه قرار گرفت.

The first penguins to make that transition to free feeding

اولین پنگوئن ها

برای روی آوردن به تغذیه آزاد

were the ones that had a metal band on their wing

پنگوئن هایی بودند که نواری فلزی بر روی بال هایشان

from the Apollo Sea spill six years earlier.

از نشت آپولو سی در شش سال قبل داشتند.

So penguins learn from previous experience, too.

بنابراین پنگوئن ها

از تجربه قبلی هم می آموزند.

تمام آن پنگوئن ها

So all of those penguins had to have the oil meticulously cleaned

نیاز داشتند تا مواد نفتی با دقت زیادی از بدنشان پاک شود.

from their bodies.

و دو نفر لازم است تا حداقل در عرض یک ساعت

It would take two people at least an hour just to clean one penguin.

یک پنگوئن را تمیز کنند.

When you clean a penguin,

وقتی که پنگوئنی را تمیز می کنید

you first have to spray it with a degreaser.

اول باید از افشانه ضد روغن بر روی آن استفاده کنید.

And this brings me to my favorite story from the Treasure rescue.

این مساله من را به یاد داستان مورد علاقه ام

در مورد نجات ترژر می اندازد.

About a year prior to this oil spill,

در حدود یک سال قبل از این حادثه نشت نفت

دانش آموزی 17 ساله

a 17-year-old student had invented a degreaser.

ماده ضد روغن را اختراع کرد.

And they'd been using it at SANCCOB with great success,

و متخصصان از آن در سنکوب با موفقیت زیادی استفاده کردند

so they began using it during the Treasure rescue.

و در زمان نجات ترژر از آن ماده استفاده کردند.

But partway through, they ran out.

اما در میانه انجام عملیات تمام شد.

So in a panic, Estelle from SANCCOB called the student

استل از سنکوب با اضطراب با آن دانش آموز تماس گرفت

and said, "Please, you have to make more!"

و گفت: "خواهش می کنم از این ماده مقدار بیشتری درست کن."

So he raced to the lab

آن دانش آموز دوان دوان به سمت آزمایشگاه رفت

and made enough to clean the rest of the birds.

و از ماده ضد روغن برای تمیز کردن بقیه پرندگان به اندازه کافی درست کرد.

So I just think it is the coolest thing

فکر می کنم این بهترین چیزی است

that a teenager invented a product

که یک نوجوان

محصولی را اختراع کرد

that helped save the lives of thousands of animals.

که جان

هزاران حیوان را نجات داد.

So what happened to those 20,000 oiled penguins?

چه اتفاقی برای آن 20000 پنگوئن آلوده افتاد؟

آیا حق با سیلویا گائوس بود؟

And was Silvia Gaus right?

آیا باید طبق عادت

Should we routinely euthanize all oiled birds

همه پرندگان آلوده به مواد نفتی را

because most of them are going to die anyway?

به خاطر اینکه بیشتر آنها در هر صورت خواهند مرد از بین ببریم؟

Well, she could not be more wrong.

او بیشتر از این نباید اشتباه کند.

After half a million hours of grueling volunteer labor,

بعد از نیم میلیون ساعت

کار داوطلبانه طاقت فرسا

more than 90 percent of those oiled penguins

بیش از 90 درصد از پنگوئن های آلوده

were successfully returned to the wild.

با موفقیت به حیات وحش برگشتند.

And we know from follow-up studies

ما از بررسی های پیگیری متوجه می شویم

that they have lived just as long as never-oiled penguins,

که آنها به اندازه

پنگوئن هایی که هرگز آلوده نشده بودند زندگی کرده اند,

و تقریباً با همان موفقیت، تولید مثل کردند.

and bred nearly as successfully.

And in addition,

علاوه بر این حدود 3,000 جوجه پنگوئن

about 3,000 penguin chicks were rescued and hand raised.

نجات پیدا کردند و بصورت دستی بزرگ شدند.

And again, we know from long-term monitoring

و مجدداً از کنترل طولانی مدت متوجه می شویم

that more of these hand-raised chicks survive to adulthood and breeding age

که بیشتر این جوجه های بصورت دستی بزرگ شده

تا دوره بزرگسالی و سن تولید مثل زنده ماندند

در مقایسه با جوجه هایی که بوسیله والدین خود بزرگ می شوند.

than do parent-raised chicks.

بنابراین, با کسب این دانش,

Armed with this knowledge, SANCCOB has a chick-bolstering project,

سنکوب پروژه موفقیت آمیز جوجه پنگوئن را در اختیار دارد.

and every year, they rescue and raise abandoned chicks,

آنها هر ساله جوجه های رها شده را نجات و پرورش می دهند.

and they have a very impressive, 80 percent success rate.

آنها موفقیت بسیار قابل توجه به میزان

80 درصد را بدست می آورند.

This is critically important,

این میزان موفقیت، بسیار دارای اهمیت است

because one year ago,

زیرا یک سال پیش

the African penguin was declared endangered.

پنگوئن آفریقا به عنوان گونه در معرض خطر انقراض اعلام شد.

این پنگوئن ها ممکن است

And they could be extinct in less than 10 years

در کمتر از 10 سال منقرض شوند,

اگر اکنون کاری برای محافظت از آنها انجام ندهیم.

if we don't do something now to protect them.

So what did I learn

چه چیزی من

from this intense and unforgettable experience?

از این تجربه سخت و فراموش نشدنی یاد گرفتم؟

Personally, I learned that I am capable of handling so much more

شخصاً یاد گرفتم که

توانایی های مدیریتی من بیشتر از آن چیزی است که فکر می کردم باشد.

than I ever dreamed possible.

And I learned that one person can make a huge difference.

و یاد گرفتم که یک نفر

می تواند تغییرات زیادی را ایجاد کند.

Just look at that 17-year-old.

کافی است به آن 17 ساله نگاه کنید.

And when we come together and work as one,

وقتی که دور هم جمع می شویم

و در قالب یک مجموعه کار می کنیم,

we can achieve extraordinary things.

می توانیم به چیزهای شگفت انگیزی دست پیدا کنیم.

در حقیقت، عضو یک چیز بودن

And truly, to be a part of something so much larger than yourself

که بسیار بزرگتر از خودتان است

بزرگترین تجربه لذت بخشی است که

is the most rewarding experience you can possibly have.

می توانید داشته باشید.

So I'd like to leave you with one final thought

می خواهم با یک ایده نهایی از حضور شما مرخص شوم

و یک چالش ,اگر تمایل دارید.

and a challenge, if you will.

My mission as The Penguin Lady is to raise awareness and funding

مأموریت من به عنوان متخصص زن در مسائل پنگوئن

افزایش سطح آگاهی و تأمین بودجه

حمایت از پنگوئن ها است,

to protect penguins.

اما چرا هر کدام از شما باید به پنگوئن ها توجه داشته باشید؟

But why should any of you care about penguins?

Well, you should care because they're an indicator species.

خب شما باید به این مسأله توجه داشته باشید

زیرا آنها گونه هایی شاخص هستند.

And simply put: if penguins are dying, it means our oceans are dying.

به بیان ساده تر اگر پنگوئن ها در حال از بین رفتن باشند,

به معنای این است که اوقیانوس ها در حال از بین رفتن هستند,

And we ultimately will be affected,

و این موضوع در نهایت تأثیر خواهد گذاشت,

because, as Sylvia Earle says,

چون طبق گفته سیلویا ایرل,

"The oceans are our life-support system."

"اوقیانوس ها سیستم محافظ حیات ما هستند."

And the two main threats to penguins today

دو خطر مهمی که امروز پنگوئن ها را تهدید می کند

are overfishing and global warming.

صید بیش از اندازه و گرمای زمین است.

این دو مورد، مواردی هستند

And these are two things

that each one of us actually has the power to do something about.

که هر یک از ما

حقیقتاً قدرت انجام کاری در این باره را داریم.

بنابراین اگر هر یک از ما سهم خودش را انجام دهد,

So if we each do our part, together, we can make a difference,

با کمک هم می توانیم تغییراتی را ایجاد کنیم,

and we can help keep penguins from going extinct.

و پنگوئن ها را از خطر انقراض محافظت کنیم.

Humans have always been the greatest threat to penguins,

انسان ها همیشه بزرگترین تهدید برای پنگوئن ها به شمار می آمده اند,

اما اکنون ما تنها امید آنها هستیم.

but we are now their only hope.

متشکرم.

Thank you.

(Applause)

(تشویق)