David Sengeh: The sore problem of prosthetic limbs

Translator: Nuchapong Wongrajit Reviewer: Penchan Kongpet

I was born and raised in Sierra Leone,

ผมเกิดและเติบโตที่เซียร์ราลีโอน

a small and very beautiful country

ประเทศเล็ก ๆ ที่สวยงามมาก

in West Africa,

ในแอฟริกาตะวันตก

a country rich both in physical resources

ประเทศที่อุดมไปด้วยทรัพยากรทางกายภาพ

and creative talent.

และความสามารถในการสร้างสรรค์

However, Sierra Leone is infamous

แต่เซียร์ราลีโอนกลับมีชื่อเสียงทางลบ

for a decade-long rebel war in the '90s

จากสงครามกบฏยาวเป็นทศวรรษในยุค 90

when entire villages were burnt down.

ยามที่หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านอาจถูกวางเพลิงเผาทำลาย

An estimated 8,000 men, women and children

ประมาณกันว่ามีผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กราว 8,000 คน

had their arms and legs amputated during this time.

ต้องถูกตัดแขนหรือขาในช่วงเวลานั้น

As my family and I ran for safety

ขณะที่ครอบครัวและตัวผมหลบหนีการโจมตี

when I was about 12 from one of those attacks,

ไปหาที่ปลอดภัย ตอนผมอายุประมาณ 12 ขวบ

I resolved that I would do everything I could

ผมได้ตั้งปณิธานว่า ผมจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง

to ensure that my own children

เพื่อไม่ให้ลูกหลานของผม

would not go through the same experiences we had.

ต้องเผชิญกับประสบการณ์เช่นเดียวกับที่ผมเจอ

They would, in fact, be part of a Sierra Leone

พวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของเซียร์ราลีโอน

where war and amputation

ซึ่งสงครามและการสูญเสียแขนขา

were no longer a strategy for gaining power.

จะไม่ถูกใช้เป็นกลยุทธ์เพื่อช่วงชิงอำนาจ

As I watched people who I knew, loved ones,

เมื่อผมมองดูผู้คนที่ผมรู้จัก คนที่ผมรัก

recover from this devastation,

ฟื้นตัวจากการทำลายล้างครั้งนี้

one thing that deeply troubled me

สิ่งหนึ่งที่รบกวนจิตใจของผมอย่างยิ่ง

was that many of the amputees in the country

คือการที่ผู้เสียแขนขามากมายในประเทศนี้

would not use their prostheses.

ไม่ยอมใช้แขนขาเทียม

The reason, I would come to find out,

เหตุผล ซึ่งผมมาเข้าใจในภายหลัง

was that their prosthetic sockets

ก็คือการที่ช่องรับแขนขาเทียม

were painful because they did not fit well.

ไม่พอดี จึงทำให้ใส่แแล้วเจ็บปวด

The prosthetic socket is the part

ช่องรับแขนขาเทียม

คือส่วนที่ผู้เสียแขนขาใส่แขนขาส่วนที่เหลือเข้าไป

in which the amputee inserts their residual limb,

and which connects to the prosthetic ankle.

และเป็นส่วนที่เชื่อมต่อกับข้อเทียม

Even in the developed world,

แม้แต่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว

it takes a period of three weeks to often years

ก็ยังต้องใช้เวลาสามสัปดาห์ หรือบ่อยครั้งที่อาจเป็นปี ๆ

for a patient to get a comfortable socket, if ever.

ให้ผู้ป่วยได้ช่องรับที่ใส่สบาย หากเป็นไปได้

Prosthetists still use conventional processes

ผู้สร้างแขนขาเทียมยังคงใช้วิธีการดั้งเดิม

like molding and casting

อย่างการหล่อและการขึ้นรูป

to create single-material prosthetic sockets.

เพื่อสร้างช่องรับแขนขาเทียมจากวัสดุชนิดเดียว

Such sockets often leave intolerable amounts

ช่องรับแบบนั้นทำให้เกิดแรงกด

of pressure on the limbs of the patient,

ที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดสาหัสกับแขนขาผู้ป่วย

leaving them with pressure sores and blisters.

ก่อให้เกิดแผลกดทับและแผลพุพอง

It does not matter

ไม่สำคัญเลย

how powerful your prosthetic ankle is.

ว่าข้อเทียมจะทรงพลังแค่ไหน

If your prosthetic socket is uncomfortable,

ตราบใดที่ช่องรับแขนขาเทียมยังใส่ไม่สบาย

you will not use your leg,

คุณก็จะไม่ยอมใช้ขา

and that is just simply unacceptable in our age.

และนั่นเป็นเรื่องรับไม่ได้ในยุคสมัยของเรา

So one day, when I met professor Hugh Herr

แล้ววันหนึ่ง เมื่อผมได้พบกับศาสตราจารย์ ฮิวจ์ แฮร์

about two and a half years ago,

ประมาณสองปีครึ่งมาแล้ว

and he asked me if I knew how to solve this problem,

และท่านถามผมว่า ผมรู้วิธีแก้ปัญหานี้หรือยัง

I said, "No, not yet,

ผมตอบว่า "ยังครับ"

but I would love to figure it out."

แต่ผมอยากจะหามันให้พบ

And so, for my Ph.D. at the MIT Media Lab,

ดังนั้นแล้ว ในงานวิจัยปริญญาเอกของผม ที่ MIT Media Lab

I designed custom prosthetic sockets

ผมได้ออกแบบช่องรับแขนขาเทียม เฉพาะสำหรับแต่ละคน

quickly and cheaply

ซึ่งเร็วและถูก

that are more comfortable

ซึ่งใส่สบาย

than conventional prostheses.

กว่าแขนขาเทียมที่ใช้กันอยู่

I used magnetic resonance imaging

ผมใช้เทคนิคการถ่ายภาพ Magnetic Resonance Imaging

to capture the actual shape of the patient's anatomy,

เพื่อจับรูปทรงกายวิภาคของผู้ป่วยอย่างถูกต้องแม่นยำ

then use finite element modeling to better predict

แล้วจึงใช้แบบจำลองไฟไนต์เอลิเมนต์ เพื่อคาดประมาณ

the internal stresses and strains

ความเค้นและความเครียดภายใน

on the normal forces,

เนื่องจากแรงกระทำตั้งฉาก ได้ดียิ่งขึ้น

and then create a prosthetic socket for manufacture.

แล้วจึงสร้างแบบช่องรับแขนขาเทียมเพื่อการผลิต

We use a 3D printer to create

เราใช้เครื่องพิมพ์สามมิติเพื่อสร้าง

a multi-material prosthetic socket

ช่องรับแขนขาเทียมขึ้นจากวัสดุหลายชนิด

which relieves pressure where needed

ซึ่งช่วยลดแรงกดในจุดที่ต้องการ

on the anatomy of the patient.

ตามโครงสร้างกายวิภาคของผู้ป่วย

In short, we're using data

กล่าวโดยสรุป เราใช้ข้อมูล

to make novel sockets quickly and cheaply.

เพื่อสร้างช่องรับรูปแบบใหม่ ซึ่งเร็วและถูก

In a recent trial we just wrapped up

ในการทดสอบที่เราเพิ่งทำเสร็จไปเมื่อเร็ว ๆ นี้

at the Media Lab,

ที่ Media Lab

one of our patients, a U.S. veteran

ผู้ป่วยของเราคนหนึ่ง เป็นทหารผ่านศึกชาวอเมริกัน

who has been an amputee for about 20 years

ได้สูญเสียขามาแล้วราว 20 ปี

and worn dozens of legs,

และเปลี่ยนขาเทียมมาแล้วเป็นสิบ ๆ คู่

said of one of our printed parts,

พูดถึงช่องรับที่เราพิมพ์ออกมาว่า

"It's so soft, it's like walking on pillows,

"มันนุ่มมาก เหมือนกำลังเดินอยู่บนหมอน

and it's effing sexy."

แถมมันยังเซ็กซี่สุด ๆ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Disability in our age

ความพิการ ในยุคสมัยของเรา

should not prevent anyone

ไม่ควรกีดกันเราจาก

from living meaningful lives.

การมีชีวิตที่มีคุณค่า

My hope and desire is that the tools and processes

ความหวังและความปรารถนาของผมคือ อยากให้อุปกรณ์และกระบวนการ

we develop in our research group

ที่เราพัฒนาขึ้นในกลุ่มวิจัยของพวกเรา

can be used to bring highly functional prostheses

สามารถนำไปใช้ผลิตแขนขาเทียมที่ทำงานได้ดีเยี่ยม

to those who need them.

ให้กับผู้คนที่ต้องการมัน

For me, a place to begin healing the souls

สำหรับผม จุดเริ่มต้นของการเยี่ยวยาจิตใจ

of those affected by war and disease

ที่เจ็บป่วยจากสงครามและโรคภัย

is by creating comfortable and affordable interfaces

คือการสร้างจุดเชื่อมประสานที่ใส่สบาย และราคาไม่แพง

for their bodies.

เข้ากับร่างกายของพวกเขา

Whether it's in Sierra Leone or in Boston,

จะที่เซียร์ราลีโอน หรือบอสตัน

I hope this not only restores

ผมไม่ได้หวังแค่การฟื้นฟู

but indeed transforms their sense of human potential.

แต่ยังหวังให้พวกเขาเห็น ถึงศักยภาพของมนุษย์ในมุมมองใหม่

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)