David Brooks: The social animal

Translator: Paninya Masrangsan Reviewer: Heartfelt Grace

When I got my current job, I was given a good piece of advice,

ตอนที่ผมตอบรับงานปัจจุบัน มีคนให้คำแนะนำไว้ว่า

which was to interview three politicians every day.

ผมควรสัมภาษณ์นักการเมืองวันละ 3 คน

And from that much contact with politicians,

และเพราะผมได้เจอกับนักการเมืองมากขนาดนั้น

I can tell you they're all emotional freaks of one sort or another.

ผมบอกคุณได้ว่า เขาเป็นโรคจิตวิตถารกันหมด

They have what I called "logorrhea dementia,"

เป็นพวกที่ผมเรียกว่า 'พวกวาจาไหลย้อนเข้าจิต' (logorrhea dementia)

which is they talk so much they drive themselves insane.

ซึ่งแปลว่า เขาพูดมากจนทำให้ตัวเองเป็นบ้า

(Laughter)

(หัวเราะ)

But what they do have is incredible social skills.

แต่สิ่งที่พวกเขามี คือทักษะทางสังคมที่ดีมาก

When you meet them, they lock into you,

เวลาที่คุณเจอเขา เขาจะเข้ามาประกบ

they look you in the eye,

มองตาคุณ

they invade your personal space,

บุกรุกพื้นที่ส่วนตัวของคุณ

they massage the back of your head.

พวกเขานวดท้ายทอยให้คุณ

I had dinner with a Republican senator several months ago

ผมทานข้าวกับ ส.ว. พรรครีพับลิกัน (Republican) เมื่อ 2-3 เดือนก่อน

who kept his hand on my inner thigh

เขาวางมือไว้บนขาอ่อนผม

throughout the whole meal -- squeezing it.

ตลอดมื้ออาหารเลยครับ -- บีบนวดไปเรื่อย

I once -- this was years ago --

มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน

I saw Ted Kennedy and Dan Quayle meet in the well of the Senate.

ผมเห็น เท็ด เคนนาดี้ (Ted Kennedy) กับ แดน เควล์ (Dan Quayle) เจอกันที่ห้องสภาสูง

And they were friends, and they hugged each other

เขาเป็นเพื่อนกัน ก็เลยกอดกัน

and they were laughing, and their faces were like this far apart.

แล้วก็หัวเราะกัน หน้าเขาสองคนใกล้กันเท่านี้

And they were moving and grinding

เขาโยกย้ายไปมา ถูไถกัน

and moving their arms up and down each other.

และเอามือลูบคลำไปทั่ว

And I was like, "Get a room. I don't want to see this."

จนผมคิดในใจว่า"ไปหาห้องไป๊ ผมไม่อยากเห็น"

But they have those social skills.

แต่พวกเขามีทักษะทางสังคม

Another case:

อีกตัวอย่างนึง

Last election cycle,

การเลือกตั้งครั้งที่แล้ว

I was following Mitt Romney around New Hampshire,

ผมตาม มิตต์ รอมนี่ (Mitt Romney) ไปทั่วรัฐนิวแฮมพ์เชอร์

and he was campaigning with his five perfect sons:

เขากำลังหาเสียงพร้อมๆกับลูกชายผู้สมบูรณ์แบบทั้ง 5

Bip, Chip, Rip, Zip, Lip and Dip.

บิ๊พ ชิพ ริพ ซิพ ลิพ และ ดิ๊พ

(Laughter)

(หัวเราะ)

And he's going into a diner.

พอทีนี้เขากำลังจะเข้าไปในร้านอาหาร

And he goes into the diner, introduces himself to a family

พอเขาเข้าไปในร้าน เขาก็เข้าไปแนะนำตัวกับครอบครัวนึง

and says, "What village are you from in New Hampshire?"

แล้วถามว่า "คุณมาจากหมู่บ้านไหนในนิวแฮมพ์เชอร์"

And then he describes the home he owned in their village.

แล้วเขาก็พูดถึงบ้านของเขาในหมู่บ้านนั้น

And so he goes around the room,

เขาทำอย่างนั้นไปทั่วร้าน

and then as he's leaving the diner,

และก่อนที่เขาจะออกจากร้าน

he first-names almost everybody he's just met.

เขาเรียกชื่อคนเกือบทุกคนที่เพิ่งเจอได้หมด

I was like, "Okay, that's social skill."

ผมก็เลยแบบว่า "โอเค นั่นแหละ ทักษะทางสังคมของแท้"

But the paradox is,

แต่สิ่งที่น่าแปลกคือ

when a lot of these people slip into the policy-making mode,

เมื่อพวกเขาเหล่านี้ต้องไปวางแผนทำนโยบาย

that social awareness vanishes

ความเข้าใจด้านสังคมหายหมด

and they start talking like accountants.

พวกเขาพูดจากันเหมือนนักบัญชี

So in the course of my career,

ดังนั้น ในช่วงการทำงานของผม

I have covered a series of failures.

ก็ได้เขียนถึงความล้มเหลวหลายอย่าง

We sent economists in the Soviet Union

เราส่งนักเศรษฐศาสตร์ไปโซเวียต

with privatization plans when it broke up,

เพื่อส่งเสริมแผนแปรรูปรัฐวิสาหกิจหลังสหภาพล่มสลาย

and what they really lacked was social trust.

แต่สิ่งที่พวกเขาขาด คือความไว้วางใจต่อสังคม

We invaded Iraq with a military

เราบุกรุกอิรักด้วยกองทัพ

oblivious to the cultural and psychological realities.

โดยไม่รู้ถึงความเป็นจริงทางวัฒนธรรมและสภาพจิตวิทยา

We had a financial regulatory regime

เรามีนโยบายกำกับการเงินการธนาคาร

based on the assumptions

บนสมมติฐานที่ว่า

that traders were rational creatures

นักลงทุนใช้ตรรกะใช้เหตุผล

who wouldn't do anything stupid.

พอที่จะไม่ทำอะไรโง่ๆ

For 30 years, I've been covering school reform

30 ปี ที่ผมตามข่าวการปฏิรูประบบการศึกษาพื้นฐาน

and we've basically reorganized the bureaucratic boxes --

สิ่งที่เราทำ ก็แค่เอาระบบราชการแบบเดิมๆมาปะแป้งแต่งตัวใหม่ --

charters, private schools, vouchers --

ให้เป็นโรงเรียนในกำกับของรัฐ โรงเรียนเอกชน โรงเรียนในการรับรองของรัฐ --

but we've had disappointing results year after year.

ผลก็ออกมาทำให้ผิดหวังทุกปี

And the fact is, people learn from people they love.

ความจริงแล้ว คนเราเรียนรู้จากคนที่เรารัก

And if you're not talking about the individual relationship

และคุณไม่ได้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่าง

between a teacher and a student,

ครูกับนักเรียนแต่ละคนแล้ว

you're not talking about that reality.

คุณไม่ได้พูดถึงความเป็นจริง

But that reality is expunged

ความจริงถูกลบออกไป

from our policy-making process.

จากกระบวนการทางการทำนโยบายของเรา

And so that's led to a question for me:

นี่คือจุดเริ่มต้นของคำถามของผม

Why are the most socially-attuned people on earth

ทำไมกลุ่มคนที่ชำนาญด้านสังคมที่สุดในโลก

completely dehumanized

ถึงไร้ความเป็นมนุษย์

when they think about policy?

เมื่อพวกเขาพูดถึงนโยบาย

And I came to the conclusion,

และผมก็สรุปได้ว่า

this is a symptom of a larger problem.

นี่เป็นแค่ส่วนนึงของปัญหาที่ใหญ่กว่านี้

That, for centuries, we've inherited a view of human nature

ซึ่งก็คือ มุมมองที่เรามีต่อธรรมชาติของมนุษย์

based on the notion

บนพื้นฐานที่ว่า

that we're divided selves,

เราแต่ละคนแยกจากกัน

that reason is separated from the emotions

ว่าเหตุผลแยกจากอารมณ์

and that society progresses

และว่าสังคมพัฒนา

to the extent that reason can suppress the passions.

จนถึงขั้นที่เหตุผลกดข่มความรู้สึก

And it's led to a view of human nature

ซึ่งนำมาซึ่งมุมมองถึงธรรมชาติมนุษย์

that we're rational individuals

ว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีตรรกะเหตุผล

who respond in straightforward ways to incentives,

ตอบสนองกับแรงจูงใจอย่างตรงไปตรงมา

and it's led to ways of seeing the world

และสร้างวิธีการมองโลก

where people try to use the assumptions of physics

ที่มีคนพยายามใช้กฏเกณฑ์ทางฟิสิกส์

to measure how human behavior is.

เพื่อวัดพฤติกรรมมนุษย์

And it's produced a great amputation,

นี่คือความสูญเสียครั้งใหญ่

a shallow view of human nature.

เป็นมุมมองอันตื้นเขินต่อธรรมชาติของมนุษย์

We're really good at talking about material things,

พวกเราเก่งเรื่องการพูดถึงเรื่องทางวัตถุ

but we're really bad at talking about emotions.

แต่ไม่ได้เรื่องเลยในการพูดถึงอารมณ์

We're really good at talking about skills

เราเก่งเรื่องการพูดถึงทักษะ

and safety and health;

ความปลอดภัย และสุขภาพ

we're really bad at talking about character.

แต่พูดถึงคุณลักษณะไม่เป็นเอาเสียเลย

Alasdair MacIntyre, the famous philosopher,

แอลอัสแดร์ แม็คอินไทร์ (Alasdair MacIntyre) นักปราชญ์ชื่อดัง

said that, "We have the concepts of the ancient morality

กล่าวว่า "เรารู้จักหลักจรรยาบรรณเก่าแก่

of virtue, honor, goodness,

ว่าด้วยคุณธรรม เกียรติยศ คุณความดี

but we no longer have a system

แต่เราไม่มีระบบ

by which to connect them."

ที่เชื่อมต่อมันแล้ว"

And so this has led to a shallow path in politics,

นี่คือต้นเหตุของแนวทางตื้นๆทางการเมือง

but also in a whole range of human endeavors.

และในสาขาอื่นๆของมนุษย์ด้วย

You can see it in the way we raise our young kids.

มองเห็นได้ในวิธีการเลี้ยงเด็กเล็กๆ

You go to an elementary school at three in the afternoon

ถ้าคุณไปโรงเรียนประถมตอนบ่าย 3

and you watch the kids come out,

แล้วดูเด็กที่เพิ่งเลิกเรียนออกมา

and they're wearing these 80-pound backpacks.

พวกเขาแบกเป้หนัก 80ปอนด์ (36 กิโลกรัม) กันทั้งนั้น

If the wind blows them over, they're like beetles stuck there on the ground.

ถ้าถูกลมพัดล้ม พวกเขาก็เป็นเหมือนตัวด้วงหงายท้อง

You see these cars that drive up --

คุณจะเห็นรถที่มารับ

usually it's Saabs and Audis and Volvos,

ซึ่งมักจะเป็นยี่ห้อซาบ ออดี้ และวอลโว่

because in certain neighborhoods it's socially acceptable to have a luxury car,

เพราะบางย่านนั้น การมีรถหรูๆเป็นที่ยอมรับทางสังคม

so long as it comes from a country hostile to U.S. foreign policy --

ถ้าหากว่านำเข้ามาจากประเทศที่เป็นปรปักษ์กับนโยบายต่างประเทศของเรา

that's fine.

ก็โอเค

They get picked up by these creatures I've called uber-moms,

ผมเรียกคนที่มารับเด็กๆว่า ซูเปอร์แม่

who are highly successful career women

ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จทางการงานมากๆ

who have taken time off to make sure all their kids get into Harvard.

แต่ตอนนี้ออกจากงาน เพื่อมาเลี้ยงลูกให้ได้เข้าเรียนที่ฮาร์วาร์ดให้ได้

And you can usually tell the uber-moms

คุณดูรู้ว่าใครเป็น ซูเปอร์แม่

because they actually weigh less than their own children.

เพราะพวกเธอน้ำหนักน้อยกว่าลูกๆของตัวเอง

(Laughter)

(หัวเราะ)

So at the moment of conception,

ในตอนแรก

they're doing little butt exercises.

พวกเธอออกกำลังกายบั้นท้ายนิดหน่อย

Babies flop out,

แล้วเด็กก็ร่วงออกมา

they're flashing Mandarin flashcards at the things.

พวกเธอพกแผ่นคำศัพท์ภาษาจีนกลางติดตัวไปทั่ว

Driving them home, and they want them to be enlightened,

ตอนขับรถกลับบ้าน พวกเธออยากให้ลูกมีความสุขสดชื่น

so they take them to Ben & Jerry's ice cream company

ก็เลยพาไปบริษัทไอติม เบ็น แอนด์ แจรี่ (ฺBen & Jerry's)

with its own foreign policy.

ที่มีนโยบายต่างประเทศของตัวเอง

In one of my books,

ในหนังสือเล่มนึงของผม

I joke that Ben & Jerry's should make a pacifist toothpaste --

ผมล้อ เบ็น แอนด์ แจรี่ ว่าน่าจะผลิตยาสีฟันเพื่อสันติ

doesn't kill germs, just asks them to leave.

ที่ไม่ฆ่าพวกเชื้อโรค แต่ขอร้องให้มันออกไปแทน

It would be a big seller.

คงขายดีพิลึก

(Laughter)

(หัวเราะ)

And they go to Whole Foods to get their baby formula,

แล้วพวกเธอก็ไปร้านโฮล์ฟู้ดส์เพื่อซื้ออาหารเด็ก

and Whole Foods is one of those progressive grocery stores

และโฮล์ฟู้ดส์ก็เป็นหนึ่งในร้านขายของชำก้าวหน้า

where all the cashiers look like they're on loan from Amnesty International.

ที่เหมือนว่ายืมพนักงานมาจากองค์กรแอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นเนล (Amnesty International)

(Laughter)

(หัวเราะ)

They buy these seaweed-based snacks there

พวกเธอซื้อขนมที่ทำมาจากสาหร่าย

called Veggie Booty with Kale,

เรียกว่า เวจี้ บู้ตี้ (Veggie Booty) แบบใบกระหล่ำเคล (kale)

which is for kids who come home and say,

เพื่อที่จะให้เด็กๆกลับมาบ้านแล้วบอกว่า

"Mom, mom, I want a snack that'll help prevent colon-rectal cancer."

"แม่ๆ อยากกินขนมที่ป้องกันมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักน่ะ"

(Laughter)

(หัวเราะ)

And so the kids are raised in a certain way,

เด็กๆพวกนี้ถูกเลี้ยงมาในรูปแบบนึง

jumping through achievement hoops of the things we can measure --

ผ่านกระบวนการคัดเลือกด้วยสิ่งที่เราวัดได้

SAT prep, oboe, soccer practice.

เรียนเตรียมสอบเอสเอที (SAT) เป่าปี่โอโบ ซ้อมฟุตบอล

They get into competitive colleges, they get good jobs,

พวกเขาเข้ามหาวิทยาลัยยากๆได้ ได้งานดี

and sometimes they make a success of themselves

และบางครั้งก็ประสบความสำเร็จในชีวิต

in a superficial manner, and they make a ton of money.

ในแบบผิวเผิน และได้เงินเยอะ

And sometimes you can see them at vacation places

บางทีก็เห็นพวกเขาในที่พักตากอากาศ

like Jackson Hole or Aspen.

อย่างแจ็คสัน โฮล์ (Jackson Hole) หรือ แอสเพ็น (Aspen)

And they've become elegant and slender --

พวกเขาจะดูสง่าระหง

they don't really have thighs;

จนเรียกว่าไม่มีต้นขา

they just have one elegant calve on top of another.

พวกเขามีน่องงามๆซ้อนกัน

(Laughter)

(หัวเราะ)

They have kids of their own,

พวกเขามีลูกๆของตัวเอง

and they've achieved a genetic miracle by marrying beautiful people,

พวกเขาสร้างปาฏิหาริย์ทางพันธุกรรม ด้วยการแต่งงานกับคนที่หน้าตาดี

so their grandmoms look like Gertrude Stein,

ย่ายายหน้าตาเหมือนเกอร์ทรูด สไตน์ (Gertrude Stein)

their daughters looks like Halle Berry -- I don't know how they've done that.

แต่ลูกๆหน้าเหมือนเฮลลี่ แบรี่ (Halle Berry) -- ไม่รู้ว่าทำได้ไง

They get there and they realize

พวกเขามาถึงจุดนี้แล้วจึงรู้ว่า

it's fashionable now to have dogs a third as tall as your ceiling heights.

การเลี้ยงหมาที่สูง 1 ใน 3 ของเพดานบ้าน เป็นสิ่งที่ทันสมัย

So they've got these furry 160-pound dogs --

พวกเขาก็เลยมีหมาที่หนัก 160 ปอนด์

all look like velociraptors,

รูปร่างเหมือนไดโนเสาร์พันธุ์เวโลซีแรปเตอร์

all named after Jane Austen characters.

ที่ตั้งชื่อตามตัวละครจากนิยายของเจน ออสติน (Jane Austen)

And then when they get old, they haven't really developed a philosophy of life,

และเมื่อพวกเขาแก่ พวกเขาก็ยังจะไม่เข้าใจปรัชญาของชีวิต

but they've decided, "I've been successful at everything;

แต่เขาก็ตัดสินเองว่า "ชั้นประสบความสำเร็จในทุกเรื่อง

I'm just not going to die."

แล้วชั้นก็จะไม่ยอมตายหรอก"

And so they hire personal trainers;

พวกเขาก็เลยจ้างครูฝึกออกกำลังกาย

they're popping Cialis like breath mints.

กินยาเสริมสมรรถภาพทางเพศเป็นว่าเล่นอย่างกับอมลูกอมงั้น

You see them on the mountains up there.

คุณจะพบพวกนี้ได้บนยอดเขา

They're cross-country skiing up the mountain

สกีวิบากขึ้นเขากัน

with these grim expressions

หน้าตาซีเรียส

that make Dick Cheney look like Jerry Lewis.

จนทำให้ ดิ๊ก เชนี่ (Dick Cheney) ดูเหมือนตลกอย่าง เจรี่ ลูวิส (Jerry Lewis)

(Laughter)

(หัวเราะ)

And as they whiz by you,

พวกเขาสกีฉิวผ่านคุณไป

it's like being passed by a little iron Raisinet

ดูเหมือนลูกเกดเคลือบช็อคโกแล็ตยี่ห้อเรซิเน็ตอันแข็งแกร่ง

going up the hill.

ขึ้นไปบนเขา

(Laughter)

(หัวเราะ)

And so this is part of what life is,

นี่คือส่วนนึงของชีวิต

but it's not all of what life is.

แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต

And over the past few years,

ตลอด 2-3 ปีที่ผ่านมา

I think we've been given a deeper view of human nature

ผมคิดว่าเราได้เห็นมุมมองที่ลึกซึ้งขึ้นของธรรมชาติมนุษย์

and a deeper view of who we are.

มุมมองที่ลึกซึ้งขึ้นของตัวเราเอง

And it's not based on theology or philosophy,

ที่ไม่ได้มาจากศาสตร์ทางศาสนาหรือปรัชญาอะไร

it's in the study of the mind,

แต่เป็นการศึกษาเกี่ยวกับจิตใจ

across all these spheres of research,

ในงานวิจัยหลากหลายสาขา

from neuroscience to the cognitive scientists,

ทั้ง วิทยาศาสตร์ทางประสาท ไปจนถึง วิทยาศาสตร์ทางปัญญา

behavioral economists, psychologists,

เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรม จิตวิทยา

sociology,

สังคมศาสตร์

we're developing a revolution in consciousness.

เรากำลังสร้างการปฏิวัติด้านจิตสำนึก

And when you synthesize it all,

และเมื่อเราสังเคราะห์ความรู้พวกนี้แล้ว

it's giving us a new view of human nature.

ก็จะทำให้เรามีมุมมองใหม่ๆเกี่ยวกับธรรมชาติมนุษย์

And far from being a coldly materialistic view of nature,

ที่ห่างไกลจากมุมมองทางวัตถุนิยมที่เย็นชาต่อธรรมชาติ

it's a new humanism, it's a new enchantment.

มันคือมานุษยวิทยาแบบใหม่ที่น่าหลงใหล

And I think when you synthesize this research,

ผมคิดว่าเมื่อคุณสังเคราะห์งานวิจัยพวกนี้

you start with three key insights.

คุณจะได้ความเข้าใจอย่างลึกซึ่ง 3 อย่าง

The first insight is

อย่างแรกคือ

that while the conscious mind writes the autobiography of our species,

ระหว่างการที่จิตสำนึกเขียนประวัติศาสตร์ของสายพันธุ์ของเรา

the unconscious mind does most of the work.

จิตใต้สำนึกเป็นฝ่ายทำงานหนักกว่า

And so one way to formulate that is

หรือพูดอีกอย่างได้ว่า

the human mind can take in millions of pieces of information a minute,

เราสามารถรับข้อมูลเป็นล้านๆชิ้นต่อนาที

of which it can be consciously aware of about 40.

แต่เรารู้สึกเหมือนแค่รับไปสัก 40 ชิ้นเท่านั้น

And this leads to oddities.

และสิ่งนี้ก็ส่งผลที่น่าประหลาด

One of my favorite is that people named Dennis

ตัวอย่างนึงที่ผมชอบมากๆ คือคนชื่อ เดนนิส (Dennis)

are disproportionately likely to become dentists,

เป็นทันตแพทย์(หมอฟัน)กันมากกว่าคนชื่ออื่น

people named Lawrence become lawyers,

ส่วนคนชื่อลอว์เร้นซ์ (Lawrence) ก็เหมือนจะพากันไปเป็นนักกฏหมาย

because unconsciously we gravitate toward things

เพราะแรงดึงดูดใต้สำนึกที่ทำให้พวกเขา

that sound familiar,

เข้าหาสิ่งที่ฟังดูคุ้นเคย

which is why I named my daughter President of the United States Brooks.

ผมเลยตั้งชื่อลูกสาวว่า "ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา บรู๊คส์"

(Laughter)

(หัวเราะ)

Another finding is that the unconscious,

สิ่งที่ค้นพบอีกอย่าง คือจิตใต้สำนึก

far from being dumb and sexualized,

ไม่ได้โง่หรือลามก

is actually quite smart.

แต่จริงๆแล้วค่อนข้างฉลาด

So one of the most cognitively demanding things we do is buy furniture.

หนึ่งในสิ่งที่ท้าทายภูมิปัญญาของเรามากที่สุด คือการซื้อเฟอร์นิเจอร์

It's really hard to imagine a sofa, how it's going to look in your house.

การจินตนาการว่า โซฟาตัวนี้ จะดูเป็นยังไงในบ้านคุณ

And the way you should do that

และวิธีที่คุณควรใช้คือ

is study the furniture,

การศึกษาเฟอร์นิเจอร์นั้นๆ

let it marinate in your mind, distract yourself,

อย่าตั้งใจคิดถึงมัน แต่ให้มันอยู่ในจิตใต้สำนึกของคุณ

and then a few days later, go with your gut,

แล้วอีก 2-3 วันค่อยตัดสินใจตามความรู้สึก

because unconsciously you've figured it out.

เพราะจิตใต้สำนึกของคุณรู้คำตอบแล้ว

The second insight

ความเข้าใจลึกซึ้งอย่างที่สอง

is that emotions are at the center of our thinking.

คือ อารมณ์เป็นศูนย์กลางทางความคิดของคน

People with strokes and lesions

คนที่เคยมีเส้นเลือดอุดตันหรือมีบาดแผลในสมอง

in the emotion-processing parts of the brain

ในส่วนที่รับหน้าที่เกี่ยวกับอารมณ์

are not super smart,

มักจะไม่ฉลาดนัก

they're actually sometimes quite helpless.

ส่วนใหญ่แล้ว ถึงกับช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ

And the "giant" in the field is in the room tonight

และผู้เชี่ยวชาญสาขานี้ก็อยู่ในห้องกับพวกเราด้วย

and is speaking tomorrow morning -- Antonio Damasio.

เขาจะบรรยายพรุ่งนี้เช้า -- อันโตนิโอ้ ดามาสิโอ้ (Antonio Damasio)

And one of the things he's really shown us

สิ่งนึงที่เขาจะแสดงให้เราเห็น

is that emotions are not separate from reason,

คือ อารมณ์ไม่ได้แยกจากเหตุผล

but they are the foundation of reason

แต่อารมณ์พื้นฐานของเหตุผลต่างหาก

because they tell us what to value.

เพราะอารมณ์บอกเราว่าอะไรสำคัญ

And so reading and educating your emotions

ดังนั้น การศึกษาเข้าใจอารมณ์ของเรานั้น

is one of the central activities of wisdom.

จึงเป็นหนึ่งวิธีหลักของการสร้างปัญญา

Now I'm a middle-aged guy.

ผมน่ะเป็นชายวัยกลางคน

I'm not exactly comfortable with emotions.

ที่ไม่ชอบพูดถึงเรื่องอารมณ์เท่าไหร่

One of my favorite brain stories described these middle-aged guys.

เรื่องเล่าที่ผมชอบมากเรื่องนึง เล่าถึงพวกผู้ชายวัยกลางคน

They put them into a brain scan machine --

ที่ถูกส่งไปตรวจสมอง

this is apocryphal by the way, but I don't care --

นี่เป็นเรื่องแต่งนะครับ แต่ผมก็ยังชอบ

and they had them watch a horror movie,

ระหว่างที่สแกนสมอง ตอนแรกก็ให้พวกเขาดูหนังสยองก่อน

and then they had them describe their feelings toward their wives.

เสร็จแล้วก็ให้พวกเขาบรรยายความรู้สึกถึงเมียของตัวเองต่อ

And the brain scans were identical in both activities.

ปรากฏว่าผลออกมาเหมือนกันเปี๊ยบ

It was just sheer terror.

คือเป็นความหวาดกลัวครับ

So me talking about emotion

ดังนั้น การที่ผมพูดถึงอารมณ์

is like Gandhi talking about gluttony,

ก็เหมือนท่านมหาตมะคานธีพูดถึงความตะกละ

but it is the central organizing process

แต่อารมณ์นี่แหละ คือหัวใจสำคัญ

of the way we think.

ของวิธีคิดของเราๆ

It tells us what to imprint.

มันบอกเราว่าอะไรควรจดจำ

The brain is the record of the feelings of a life.

สมองคือที่บันทึกของความรู้สึกต่างๆในชีวิต

And the third insight

และความเข้าใจลึกซึ้งอย่างที่สาม

is that we're not primarily self-contained individuals.

คือ เราแต่ละคนไม่ได้อยู่โดยลำพัง

We're social animals, not rational animals.

เราเป็นสัตว์สังคม ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแห่งตรรกะเหตุผล

We emerge out of relationships,

เราเกิดมาจากความสัมพันธ์ของมนุษย์

and we are deeply interpenetrated, one with another.

และเราทุกคนก็เกี่ยวโยงกันในเครือข่ายซับซ้อน

And so when we see another person,

เมื่อเราเห็นคนอื่น

we reenact in our own minds

เราจินตนาการในหัว

what we see in their minds.

ว่าเขาคิดเห็นอะไรอยู่

When we watch a car chase in a movie,

เมื่อเราเห็นฉากขับรถไล่ล่ากันในหนัง

it's almost as if we are subtly having a car chase.

มันคล้ายกับว่าเราเองก็ไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นเองด้วย

When we watch pornography,

เมื่อเราดูหนังโป๊

it's a little like having sex,

ก็เหมือนกับการมีเซ็กส์

though probably not as good.

แต่อาจจะไม่ดีเท่า

And we see this when lovers walk down the street,

และเมื่อเห็นคู่รักเดินบนถนน

when a crowd in Egypt or Tunisia

เมื่อกลุ่มคนในอียิปต์ หรือ ตูนีเซีย

gets caught up in an emotional contagion,

อยู่กลางการแพร่กระจายทางอารมณ์

the deep interpenetration.

เป็นการเกี่ยวพันที่ล้ำลึก

And this revolution in who we are

เป็นการปฏิวัติการมองตัวเราใหม่

gives us a different way of seeing, I think, politics,

ผมว่า ทำให้เราเห็นการเมือง

a different way, most importantly,

ในแบบที่ต่างไป และที่สำคัญที่สุด

of seeing human capital.

เห็นค่าเพื่อนมนุษย์มากขึ้นด้วย

We are now children of the French Enlightenment.

ตอนนี้เราเป็นสาวกของสำนักรู้แจ้งแห่งฝรั่งเศส (French Enlightenment)

We believe that reason is the highest of the faculties.

ที่เชื่อว่าตรรกะอยู่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด

But I think this research shows

แต่ผมคิดว่าผลการวิจัยนี้

that the British Enlightenment, or the Scottish Enlightenment,

แสดงให้เห็นว่า แนวคิดการรู้แจ้งแบบอังกฤษหรือสก็อต

with David Hume, Adam Smith,

ของ เดวิด ฮูม (David Hume) และ อดัม สมิธ (Adam Smith)

actually had a better handle on who we are --

ตรงกับความจริงของตัวตนมนุษย์มากกว่า

that reason is often weak, our sentiments are strong,

ที่ว่าเหตุผลมักจะแพ้อารมณ์

and our sentiments are often trustworthy.

และความรู้สึกของเรามักจะเชื่อถึอได้

And this work corrects that bias in our culture,

ผลงานชิ้นนี้แก้ไขอคติ

that dehumanizing bias.

ที่หยั่งรากลึกในสังคมของเรา

It gives us a deeper sense

มันทำให้เราเข้าใจ

of what it actually takes

ถึงปัจจัยที่แท้จริง

for us to thrive in this life.

ในการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิต

When we think about human capital

เวลาที่เราพูดถึงคุณภาพของคน

we think about the things we can measure easily --

เรามักจะคิดถึงสิ่งที่วัดได้ง่ายๆ

things like grades, SAT's, degrees,

อย่างเช่น เกรด คะแนนSAT ปริญญา

the number of years in schooling.

จำนวนปีที่ได้รับการศึกษา

What it really takes to do well, to lead a meaningful life,

แต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ ในการมีชีวิตที่ดีและมีความหมาย

are things that are deeper,

เป็นสิ่งที่ล้ำลึกกว่านั้น

things we don't really even have words for.

สิ่งที่เราไม่มีคำพูดบรรยาย

And so let me list just a couple of the things

ผมจึงอยากยกตัวอย่างซัก 2-3 อัน

I think this research points us toward trying to understand.

ที่ผมคิดว่างานวิจัยชิ้นนี้ ชี้นำให้เราพยายามทำความเข้าใจ

The first gift, or talent, is mindsight --

พรสวรรค์หรือความสามารถอย่างแรก คือทัศนะทางจิต

the ability to enter into other people's minds

ทักษะการเข้าถึงจิตใจคนอื่น

and learn what they have to offer.

และเรียนรู้ในสิ่งที่เขามีให้

Babies come with this ability.

เด็กทารกเกิดมาพร้อมกับทักษะนี้

Meltzoff, who's at the University of Washington,

เมล์ทซอฟฟ์ (Meltzoff) จาก มหาวิทยาลัยวอชิงตั้น

leaned over a baby who was 43 minutes old.

ก้มดูเด็กทารกอายุ 43 นาที

He wagged his tongue at the baby.

เขาแลบลิ้นใส่เด็ก

The baby wagged her tongue back.

เด็กก็แลบลิ้นตอบ

Babies are born to interpenetrate into Mom's mind

เด็กทารกเกิดมาเพื่อเข้าถึงจิตใจของแม่

and to download what they find --

แล้วเก็บเกี่ยวสิ่งที่ค้นพบ

their models of how to understand reality.

มาใช้ในกระบวนการเรียนรู้ความเป็นจริง

In the United States, 55 percent of babies

ในอเมริกา เด็กทารกร้อยละ 55

have a deep two-way conversation with Mom

สื่อสารลึกซึ้งได้ระหว่างแม่เค้ากับตัวเค้า

and they learn models to how to relate to other people.

ซึ่งทำให้พวกเขาเรียนรู้วิธีสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ

And those people who have models of how to relate

และคนที่มีแม่เป็นตัวอย่าง

have a huge head start in life.

ได้เปรียบกว่าคนอื่นๆในชีวิตมาก

Scientists at the University of Minnesota did a study

นักวิทยาศาตร์ ณ มหาวิทยาลัยมินเนโซต้าได้ทำวิจัย

in which they could predict

ที่ทำให้พวกเขาสามารถพยากรณ์ได้

with 77 percent accuracy, at age 18 months,

ด้วยอัตราความสำเร็จร้อยละ 77 ว่าในเด็กอายุ 18 เดือน

who was going to graduate from high school,

ใครจะเรียนจบมัธยมปลายบ้าง

based on who had good attachment with mom.

โดยดูจากความผูกพันระหว่างแม่กับเด็ก

Twenty percent of kids do not have those relationships.

มีเด็กร้อยละ 20 ที่ไม่มีความสัมพันธ์แบบนี้

They are what we call avoidantly attached.

เราเรียกว่า ความสัมพันธ์ที่ไม่ได้รับการตอบสนอง

They have trouble relating to other people.

พวกเขามีปัญหาในการสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น

They go through life

เขามีชีวิต

like sailboats tacking into the wind --

เหมือนเรือใบที่พยายามต้านลม

wanting to get close to people,

อยากจะใกล้ชิดกับคนอื่น

but not really having the models of how to do that.

แต่ไม่เคยเห็นตัวอย่างว่าต้องทำยังไง

And so this is one skill

ดังนั้น นี่คือทักษะนึง

of how to hoover up knowledge, one from another.

ของการดูดซับความรู้ จากคนนึงสู่อีกคน

A second skill is equipoise,

ทักษะที่ 2 ก็สำคัญไม่แพ้กัน

the ability to have the serenity

คือความสามารถในการมองเห็น

to read the biases and failures in your own mind.

อคติและความล้มเหลวของตัวเองอย่างมีแท้จริง

So for example, we are overconfidence machines.

เพราะพวกเราเป็นเครื่องจักรที่ทะนงตน

Ninety-five percent of our professors report

อาจารย์มหาวิทยาลัยร้อยละ 95 บอกว่า

that they are above-average teachers.

ตัวเองเป็นอาจารย์ที่ดีกว่าเกณฑ์เฉลี่ย

Ninety-six percent of college students

นักศึกษาปริญญาตรีร้อยละ 96

say they have above-average social skills.

บอกว่าตนมีทักษะทางสังคมที่ดีกว่าเกณฑ์เฉลี่ย

Time magazine asked Americans, "Are you in the top one percent of earners?"

นิตยสารไทม์ถามชาวอเมริกันว่า "คุณมีรายได้สูงสุดในกลุ่ม1% ของประเทศรึเปล่า"

Nineteen percent of Americans are in the top one percent of earners.

ร้อยละ 19 ตอบว่า ตัวเองอยู่ใน1%ที่รวยที่สุด

(Laughter)

(หัวเราะ)

This is a gender-linked trait, by the way.

แต่นิสัยนี้ขึ้นอยู่กับเพศด้วย

Men drown at twice the rate of women,

ผู้ชายจมน้ำบ่อยกว่าผู้หญิง 2 เท่า

because men think they can swim across that lake.

เพราะผู้ชายคิดว่าตัวเองว่ายน้ำข้ามทะเลสาปได้

But some people have the ability and awareness

แต่คนบางคนมีความสามารถและความเข้าใจ

of their own biases, their own overconfidence.

ถึงความลำเอียงและความทะนงตนของตัวเอง

They have epistemological modesty.

พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความถ่อมตน

They are open-minded in the face of ambiguity.

พวกเขายอมรับฟังในภาวะที่คลุมเครือ

They are able to adjust strength of the conclusions

พวกเขาสามารถปรับระดับความมั่นใจในการตัดสินใจ

to the strength of their evidence.

ให้เหมาะกับความน่าเชื่อถือของหลักฐาน

They are curious.

พวกเขามีนิสัยอยากรู้อยากเห็น

And these traits are often unrelated and uncorrelated with IQ.

ซึ่งมักจะไม่เกี่ยวข้องกับไอคิว (IQ)

The third trait is metis,

และนิสัยอีกอย่างนึงคือ 'มิดิส'

what we might call street smarts -- it's a Greek word.

ซึ่งเป็นภาษากรีก แปลว่า มีไหวพริบ

It's a sensitivity to the physical environment,

เป็นความไวต่อสภาพแวดล้อม

the ability to pick out patterns in an environment --

ความสามารถในการมองเห็นแบบแผนในสภาพแวดล้อม

derive a gist.

หาแก่นสำคัญ

One of my colleagues at the Times

เพื่อนร่วมงานของผมที่ไทม์คนนึง

did a great story about soldiers in Iraq

เขียนบทความเกี่ยวกับทหารในอิรัก

who could look down a street and detect somehow

ที่แค่มองถนนก็รู้

whether there was an IED, a landmine, in the street.

ว่ามี ไออีดี (IED) หรือกับระเบิด ฝังอยู่รึเปล่า

They couldn't tell you how they did it,

พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำได้ยังไง

but they could feel cold, they felt a coldness,

แต่พวกเขารู้สึกถึงไอเย็น รู้สึกหนาว

and they were more often right than wrong.

และการคาดเดาของพวกเขาก็ค่อนข้างแม่นยำ

The third is what you might call sympathy,

ทักษะสำคัญอย่างที่ 3 คือความเห็นอกเห็นใจ

the ability to work within groups.

ความสามารถในการทำงานเป็นกลุ่ม

And that comes in tremendously handy,

ซึ่งมีประโยชน์มาก

because groups are smarter than individuals.

เพราะคนเป็นกลุ่มรวมกันฉลาดกว่าคนๆเดียว

And face-to-face groups are much smarter

และกลุ่มคนที่เจอกันในชีวิตจริงก็ฉลาดกว่า

than groups that communicate electronically,

กลุ่มคนที่สื่อสารกันด้วยเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์

because 90 percent of our communication is non-verbal.

เพราะ การสื่อสารของมนุษย์ร้อยละ 90 ไม่ผ่านทางภาษา

And the effectiveness of a group

และประสิทธิภาพของกลุ่ม

is not determined by the IQ of the group;

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับไอคิว

it's determined by how well they communicate,

แต่ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาสื่อสารกันได้ดีแค่ไหน

how often they take turns in conversation.

เขาแบ่งกันพูดโดยทั่วถึงรึเปล่า

Then you could talk about a trait like blending.

คุณอาจจะพูดถึงความสามารถ เช่น การกลมกลืน

Any child can say, "I'm a tiger," pretend to be a tiger.

เด็กๆสามารถบอกว่า "ชั้นเป็นเสือ" แล้วทำท่าเป็นเสือกันได้ทั้งนั้น

It seems so elementary.

มันอาจจะดูง่าย

But in fact, it's phenomenally complicated

แต่ที่จริงๆแล้วมันเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน

to take a concept "I" and a concept "tiger"

ซึ่งเอานิยามของ"ชั้น"กับ"เสือ"

and blend them together.

มาผสมเข้าด้วยกัน

But this is the source of innovation.

แต่นี่คือที่มาของนวัตกรรม

What Picasso did, for example,

อย่างสิ่งที่ปิกัสโซ่ (Picasso) ทำ

was take the concept "Western art"

เป็นการเอานิยามของศิลปะทางตะวันตก

and the concept "African masks"

มาผสมกับหน้ากากแบบอัฟริกา

and blend them together --

แล้วหลอมรวมกัน

not only the geometry,

ไม่ใช่แค่ทางรูปทรงเท่านั้น

but the moral systems entailed in them.

แต่รวมถึงระบบศีลธรรมของมันด้วย

And these are skills, again, we can't count and measure.

ทักษะเหล่านี้ เราไม่สามารถนับหรือวัดได้

And then the final thing I'll mention

และสิ่งสุดท้ายที่ผมจะเสริม

is something you might call limerence.

คือสิ่งที่คุณอาจเรียกว่าการตกหลุมรัก

And this is not an ability;

นี่ไม่ใช่ทักษะ

it's a drive and a motivation.

แต่เป็นแรงกระตุ้นใจ

The conscious mind hungers for success and prestige.

จิตสำนึกโหยหาความสำเร็จและเกียรติยศ

The unconscious mind hungers

จิตใต้สำนึกต้องการ

for those moments of transcendence,

ช่วงเวลาของการหลุดพ้น

when the skull line disappears

ที่เส้นแบ่งตัวตนของเราหายไป

and we are lost in a challenge or a task --

ทำให้เราอยู่ในงานหรือสิ่งท้าทายอย่างเต็มตัว

when a craftsman feels lost in his craft,

เมื่อช่างรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งในงานฝีมือ

when a naturalist feels at one with nature,

เมื่อนักชีววิทยาเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

when a believer feels at one with God's love.

เมื่อผู้นับถือกลายเป็นส่วนหนึ่งของความรักของพระเจ้า

That is what the unconscious mind hungers for.

นี่คือสิ่งที่จิตใต้สำนึกกระหาย

And many of us feel it in love

และพวกเราหลายคนรู้สึกถึงสิ่งนี้ในความรัก

when lovers feel fused.

เวลาที่คู่รักรู้สึกเป็นหนึ่งเดียว

And one of the most beautiful descriptions

และหนึ่งในคำบรรยายที่สวยงามที่สุด

I've come across in this research

ที่ผมเจอในงานวิจัยชิ้นนี้

of how minds interpenetrate

เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของจิตใจ

was written by a great theorist and scientist

เป็นผลงานเขียนของนักทฤษฎีและนักวิทยาศาสตร์ชื่อดัง

named Douglas Hofstadter at the University of Indiana.

ชื่อ ดักลาส ฮอฟแสตดเตอร์ (Douglas Hofstadter) จากมหาวิทยาลัยอินเดียน่า

He was married to a woman named Carol,

เขาแต่งงานกับผู้หญิงชื่อแครอล

and they had a wonderful relationship.

พวกเขารักกันมาก

When their kids were five and two,

เมื่อลูกของพวกเขา คนนึงอายุได้ 5 ขวบและอีกคน 2 ขวบ

Carol had a stroke and a brain tumor and died suddenly.

แครอลก็เกิดเส้นเลือดอุดตันและเนื้องอกในสมอง เสียชีวิตกระทันหัน

And Hofstadter wrote a book

ฮอฟแสตดเตอร์ จึงเขียนหนังสือ

called "I Am a Strange Loop."

ชื่อว่า "ผมเป็นวงแหวนอันแสนประหลาด (I Am a Strange Loop)"

In the course of that book, he describes a moment --

ในหนังสือเล่มนั้น เขาบรรยายถึงเหตุการณ์นึง

just months after Carol has died --

หลังจากที่ภรรยาเสียไปเมื่อไม่กี่เดือน

he comes across her picture on the mantel,

เขาเห็นรูปเธอเหนือเตาผิง

or on a bureau in his bedroom.

หรือที่โต๊ะข้างเตียง

And here's what he wrote:

และนี่คือสิ่งที่เขาเขียน

"I looked at her face,

"ผมมองหน้าเธอ

and I looked so deeply

มองลึกลงไปมากๆ

that I felt I was behind her eyes.

จนผมรู้สึกว่าผมอยู่ในตาของเธอ

And all at once I found myself saying

แล้วอยู่ๆผมก็พูดออกมา

as tears flowed,

พร้อมกับน้ำตาที่ไหล

'That's me. That's me.'

'นั่นผมเอง ผมเอง'

And those simple words

และคำพูดเพียงเท่านั้น

brought back many thoughts that I had had before,

ทำให้ผมคิดถึงความเชื่อมากมายที่ผมมีมาก่อน

about the fusion of our souls

เกี่ยวกับการผสมผสานทางวิญญาณของเรา

into one higher-level entity,

จนเป็นหนึ่งเดียวกันที่ดีกว่า

about the fact that at the core of both our souls

เกี่ยวกับความจริงที่ว่า แกนกลางของเราทั้งคู่

lay our identical hopes and dreams for our children,

มีความหวังและความฝันเดียวกันสำหรับลูกๆ

about the notion that those hopes

เกี่ยวกับความที่ว่าความหวังนั้น

were not separate or distinct hopes,

ไม่ได้แตกต่างกัน หรือเป็นคนละอย่าง

but were just one hope,

แต่เป็นความหวังเดียว

one clear thing that defined us both,

สิ่งเดียวที่ให้นิยามเราทั้งคู่

that welded us into a unit --

ที่หลอมให้เราเป็นหนึ่งเดียว

the kind of unit I had but dimly imagined

ความเป็นหนึ่งเดียวที่ผมเคยแต่จินตนาการลางๆ

before being married and having children.

ก่อนที่จะแต่งงานแล้วมีลูก

I realized that, though Carol had died,

ผมเข้าใจแล้วว่า ถึงแม้แครอลจะตายไปแล้ว

that core piece of her had not died at all,

แก่นแท้ของเธอยังไม่จากไปไหน

but had lived on very determinedly in my brain."

ยังมีชีวิตอยู่ดีในสมองของผมนั่นเอง"

The Greeks say we suffer our way to wisdom.

ชาวกรีกบอกว่า เราต้องทุกข์เพื่อเรียนรู้

Through his suffering, Hofstadter understood

จากความสูญเสีย ฮอฟแสตดเตอร์จึงเข้าใจ

how deeply interpenetrated we are.

ว่าคนเราผูกพันกันแค่ไหน

Through the policy failures of the last 30 years,

หากมองดูความล้มเหลวทางการเมืองตลอด 30 ปีที่ผ่านมา

we have come to acknowledge, I think,

ผมว่า เราก็คงต้องยอมรับแล้ว

how shallow our view of human nature has been.

ว่ามุมมองที่เรามีเกี่ยวธรรมชาติของมนุษย์มันตื้นเขินแค่ไหน

And now as we confront that shallowness

เวลานี้ ที่เราได้มาเผชิญกับความตื้นเขิน

and the failures that derive from our inability

และความล้มเหลวที่เกิดจากการขาดความสามารถ

to get the depths of who we are,

ในการทำความเข้าใจถึงตัวตนที่แท้จริงของเรา

comes this revolution in consciousness --

ได้นำมาสู่การปฏิวัติด้านจิตสำนึก

these people in so many fields

ผู้คนในหลากหลายสาขาวิชา

exploring the depth of our nature

ที่ศึกษาธรรมชาติมนุษย์

and coming away with this enchanted,

และได้ค้นพบถึงความมหัศจรรย์

this new humanism.

ของธรรมชาติมนุษย์แบบใหม่

And when Freud discovered his sense of the unconscious,

เมื่อสมัยที่ฟรอยด์ (Freud) ค้นพบแนวคิดด้านจิตใต้สำนึกของเขา

it had a vast effect on the climate of the times.

มันส่งผลกระทบต่อสังคมในเวลานั้นอย่างมาก

Now we are discovering a more accurate vision

ตอนนี้เราค้นพบแนวคิดที่ใกล้เคียงความจริงมากขึ้น

of the unconscious, of who we are deep inside,

เกี่ยวกับจิตใต้สำนึก เกี่ยวตัวตนลึกๆของเรา

and it's going to have a wonderful and profound

มันจะก่อให้เกิดอิทธิพลที่พิเศษลึกซึ้ง

and humanizing effect on our culture.

และสร้างความเป็นมนุษย์ในสังคมของเรา

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(ปรบมือ)