Why I must come out | Geena Rocero

Translator: Penchan Kongpet Reviewer: Pathumjit Atikomkamalasai

The world makes you something that you're not,

โลกทำให้คุณกลายเป็นอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่คุณ

but you know inside what you are,

แต่คุณจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วข้างในคุณเป็นอย่างไร

and that question burns in your heart:

และคำถามน้ันจะแผดเผาหัวใจคุณ

How will you become that?

คุณกลายเป็นแบบนั้นได้อย่างไร

I may be somewhat unique in this,

ฉันเป็นคนหนึ่งที่แตกต่างในเรื่องนี้

but I am not alone,

แต่ไม่ใช่ฉันเพียงคนเดียว

not alone at all.

ไม่ใช่แน่นอน

So when I became a fashion model,

ดังนั้นเมื่อฉันกลายมาเป็นนางแบบแฟชั่น

I felt that I'd finally achieved the dream

ฉันรู้สึกว่าฉัน ได้ทำตามความฝันของฉันแล้ว

that I'd always wanted since I was a young child.

ฉันฝันที่จะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ

My outside self finally matched my inner truth,

ตัวตนภายนอกของฉัน ในที่สุดก็ตรงกับความจริงภายใน

my inner self.

ตัวตนภายในของฉัน

For complicated reasons which I'll get to later,

ด้วยเหตุผลร้อยแปดที่ฉันจะพูดทีหลัง

when I look at this picture,

เมื่อฉันมองดูภาพนี้

at that time I felt like, Geena, you've done it,

ฉันรู้สึกว่า จีน่า เธอทำได้

you've made it,

เธอทำสำเร็จแล้ว

you have arrived.

เธอได้มาถึงแล้ว

But this past October,

แต่นี่มันตั้งแต่ ตุลาคม ปีที่แล้ว

I realized that I'm only just beginning.

ฉันตระหนักว่า ฉันเพิ่งเริ่มต้น

All of us are put in boxes by our family,

พวกเราทุกคนถูกครอบครัวจับใส่กล่องไว้

by our religion,

ด้วยศาสนาของเรา

by our society,

ด้วยสังคมของเรา

our moment in history,

เวลาในประวัติศาสตร์ของเรา

even our own bodies.

แม้กระทั่งร่างกายของเรา

Some people have the courage to break free,

คนบางคนมีความกระหายที่จะมีเสรีภาพ

not to accept the limitations imposed by

ไม่ใช่ยอมรับสภาพอันจำกัดที่กำหนดโดย

the color of their skin

สีผิวของพวกเขา

or by the beliefs of those that surround them.

หรือโดยความเชื่อของผู้คนรอบ ๆ ข้าง

Those people are always the threat

ผู้คนเหล่านั้นมักจะเป็นตัวแปร

to the status quo,

ที่จะบอกว่าเราทำผิด

to what is considered acceptable.

ที่จะบอกว่าอะไรที่จะทำให้พวกเขายอมรับ

In my case, for the last nine years,

ในกรณีของฉัน ตลอดเก้าปีที่ผ่านมา

some of my neighbors,

เพื่อนบ้านบางคน

some of my friends, colleagues, even my agent,

เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน แม้กระทั่งเจ้านาย บางคน

did not know about my history.

ไม่เคยรู้ประวัติของฉัน

I think, in mystery, this is called the reveal.

ฉันคิดว่า ถ้านี่เป็นหนังลึกลับ นี่คือช่วงเฉลยความจริง

Here is mine.

นี่คือประวัติของฉัน

I was assigned boy at birth

ตอนเกิดฉันถูกระบุว่าเป็นชาย

based on the appearance of my genitalia.

โดยดูจากอวัยวะเพศที่มี

I remember when I was five years old

ฉันจำได้ว่าตอนอายุ ห้าขวบ

in the Philippines walking around our house,

ในประเทศฟิลิปปินส์ ฉันเดินไปรอบ ๆ บ้าน

I would always wear this t-shirt on my head.

ฉันมักจะใส่เสื้อยืดไว้บนหัว

And my mom asked me,

แล้วแม่ก็ถามฉันว่า

"How come you always wear that t-shirt on your head?"

ทำไมถึงใส่เสื้อยืดไว้บนหัวแบบนั้น

I said, "Mom, this is my hair. I'm a girl."

ฉันตอบแม่ว่า แม่ นี่เป็นผมของฉัน ฉันเป็นผู้หญิง

I knew then how to self-identify.

ฉันรู้ว่าตัวตนของฉันคืออะไร

Gender has always been considered a fact,

เรื่องเพศมักถูกมองโดยสังคมว่าเป็นความจริงแท้

immutable,

เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้

but we now know it's actually more fluid,

แต่เรารู้แล้วตอนนี้ว่าจริง ๆ แล้วมันเปลี่ยนได้

complex and mysterious.

มันมีความซับซ้อนและความลึกลับ

Because of my success, I never had the courage

เพราะว่าความสำเร็จที่ได้รับ ฉันจึงไม่เคยมีความกล้า

to share my story,

ที่จะเล่าเรื่องราวของตัวเอง

not because I thought what I am is wrong,

ไม่ใช่เพราะฉันคิดว่า สิ่งที่ฉันเป็นมันคือความผิดพลาด

but because of how the world treats those of us

แต่เป็นเพราะ การที่โลกกระทำต่อพวกที่เป็นแบบเรา

who wish to break free.

พวกที่ต้องการปลดปล่อยสู่ความเป็นอิสระ

Every day,

ทุก ๆ วัน

I am so grateful because I am a woman.

ฉันรู้สึกยินดีที่ได้เป็นผู้หญิง

I have a mom and dad and family

ฉันมีแม่ มีพ่อ และมีครอบครัว

who accepted me for who I am.

ที่ยอมรับในสิ่งที่ฉันเป็น

Many are not so fortunate.

แต่ยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้โชคดีอย่างฉัน

There's a long tradition in Asian culture

มีประเพณีที่สืบต่อมาอันยาวนานในวัฒนธรรมเอเชีย

that celebrates the fluid mystery of gender.

ในการเฉลิมฉลอง การไหลเวียนของความลึกลับแห่งเพศ

There is a Buddhist goddess of compassion.

มีการพูดถึงเรื่องเหล่านี้ในศาสนาพุทธ ถึงพระโพธิสัตว์หญิง

There is a Hindu goddess, hijra goddess.

ศาสนาฮินดู ศาสนาฮิจระ

So when I was eight years old,

ดังนั้นตอนฉันอายุแปดขวบ

I was at a fiesta in the Philippines celebrating

ฉันอยู่ที่งานเฉลิมฉลองประจำปีของฟิลิปปินส์

these mysteries.

ดื่มด่ำความลึกลับเหล่านี้

I was in front of the stage,

ฉันอยู่หน้าเวที

and I remember, out comes this beautiful woman

และฉันจำได้ ถึงภาพของสาวสวยคนนี้

right in front of me,

อยู่ตรงหน้าฉัน

and I remember that moment something hit me:

และฉันจำได้ถึงช่วงเวลาที่จุดประกายในตัวฉัน

That is the kind of woman I would like to be.

ว่านั่นคือผู้หญิงอย่างที่ฉันอยากจะเป็น

So when I was 15 years old,

เมื่อฉันอายุสิบห้า

still dressing as a boy,

ฉันยังคงแต่งตัวแบบผู้ชาย

I met this woman named T.L.

ฉันได้พบกับผู้หญิงที่ชื่อ ที แอล

She is a transgender beauty pageant manager.

เธอเป็นผู้จัดการ การประกวดสาวประเภทสอง

That night she asked me,

คืนนั้นเธอถามฉันว่า

"How come you are not joining the beauty pageant?"

ทำไมคุณไม่เข้าร่วมประกวดสาวประเภทสองล่ะ

She convinced me that if I joined

เธอรับรองว่าถ้าฉันเข้าร่วมการประกวด

that she would take care of the registration fee

เธอจะออกค่าสมัคร

and the garments,

และเครื่องแต่งกายให้

and that night,

และในคืนนั้น

I won best in swimsuit

ฉันชนะในการประกวดชุดว่ายน้ำ

and best in long gown

และชุดราตรียาว

and placed second runner up

และยังได้รับตำแหน่งรองอันดับหนึ่งในการประกวด

among 40-plus candidates.

จากจำนวนผู้เข้าประกวดมากกว่าสี่สิบคน

That moment changed my life.

ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปตั้งแต่นั้น

All of a sudden, I was introduced

ทุกสิ่งเกิดขึ้นโดยไม่คาดฝัน ฉันได้รู้จักกับ

to the world of beauty pageants.

โลกแห่งการประกวดความงาม

Not a lot of people could say that your first job

มีไม่กี่คนที่จะกล้าบอกกับใคร ๆ ว่างานแรกที่ทำ

is a pageant queen for transgender women,

คือ ประกวดสาวประเภทสอง

but I'll take it.

แต่ฉันกล้าแหละ

So from 15 to 17 years old, I joined

ดังนั้นจากอายุสิบห้าจนกระทั่งสิบเจ็ดปี ที่ฉันอยู่ในวงการนี้

the most prestigious pageant

จากการประกวดที่หรูหราที่สุด

to the pageant where it's at the back of the truck, literally,

ไปจนถึงการประกวดที่ท้ายรถบรรทุกข้างถนน

or sometimes it would be a pavement next to a rice field,

บางทีก็เป็น ทางเท้าข้างทุ่งนา

and when it rains --

เวลาฝนตก

it rains a lot in the Philippines --

ฝนในฟิลิปปินส์ตกบ่อยมาก

the organizers would have to move it

ผู้จัดงานจำเป็นต้องย้ายการประกวด

inside someone's house.

เข้าไปในบ้านของใครสักคน

I also experienced the goodness of strangers,

ฉันยังเคยมีประสบการณ์ เกี่ยวกับความดีของคนแปลกหน้า

especially when we would travel

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่เราต้องเดินทาง

in remote provinces in the Philippines.

ไปต่างจังหวัดห่างไกลในฟิลิปปินส์

But most importantly, I met

แต่สิ่งสำคัญที่สุดที่ฉันได้พบกับ

some of my best friends in that community.

เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันในหมู่บ้าน

In 2001,

ในปี 2001

my mom, who had moved to San Francisco,

แม่ของฉันซึ่งย้ายไปอยู่ซานฟรานซิสโก

called me and told me that my green card petition came through,

โทรมาบอกฉันว่า กรีนการ์ดผ่านแล้ว

that I could now move to the United States.

และฉันสามารถย้ายมาอยู่ที่สหรัฐได้แล้ว

I resisted it.

ฉันปฏิเสธ

I told my mom, "Mom, I'm having fun.

ฉันบอกแม่ว่า แม่จ๋า หนูกำลังสนุกเลย

I'm here with my friends,

ฉันจะอยู่ที่นี่กับเพื่อน ๆ

I love traveling, being a beauty pageant queen."

ฉันชอบท่องเทียว และ เป็นนางงามสาวประเภทสอง

But then two weeks later she called me, she said,

แต่สองอาทิตย์ต่อมาแม่ก็โทรหาฉันอีก เธอบอกฉันว่า

"Did you know that if you move to the United States

"รู้ไหมลูก ถ้าหนูย้ายมาสหรัฐ

you could change your name and gender marker?"

หนูจะสามารถ เปลี่ยนชื่อ และเปลี่ยนเพศได้"

That was all I needed to hear.

บอกมาแค่นั้นก็พอแล้ว

My mom also told me to put two E's

แม่ยังบอกให้ฉัน เพิ่มตัวอีสองตัว

in the spelling of my name.

ลงในชื่อของฉัน

She also came with me when I had my surgery

แม่มากับฉันด้วยตอนฉันผ่าตัดแปลงเพศ

in Thailand at 19 years old.

ในประเทศไทยตอนฉันอายุ สิบเก้า

It's interesting, in some of the most rural cities in Thailand,

มันน่าสนใจมากที่ ถึงแม้จะเป็นเมือง ในแถบชนบทของประเทศไทย

they perform some of the most prestigious,

แต่กลับมีการผ่าตัดแปลงเพศที่ได้รับการยอมรับ

safe and sophisticated surgery.

มีความปลอดภัย และความก้าวหน้ามากที่สุดที่หนึ่ง

At that time in the United States,

ในตอนนั้นที่สหรัฐ

you needed to have surgery

คุณต้องการ การผ่าตัดก่อน

before you could change your name and gender marker.

จึงจะเปลี่ยนชื่อ และเพศได้

So in 2001, I moved to San Francisco,

ปี 2001 ฉันย้ายไปอยู่ที่ซานฟรานซิสโก

and I remember looking at my California driver's license

ฉันจำได้ว่าเมื่อมองดูใบขับขี่ของฉันในรัฐแคลิฟอเนีย

with the name Geena

ด้วยชื่อจีน่า

and gender marker F.

และเพศ หญิง

That was a powerful moment.

มันช่างเป็นช่วงเวลาที่วิเศษสุด

For some people,

สำหรับคนบางคน

their I.D. is their license to drive

บัตรประชาชนคือใบอนุญาตขับขี่

or even to get a drink,

หรือใบอนุญาตซื้อเหล้า

but for me, that was my license to live,

แต่สำหรับฉันมันคือใบอนุญาตให้ใช้ชีวิต

to feel dignified.

ให้รู้สึก เคารพยกย่องตัวเอง

All of a sudden, my fears were minimized.

จู่ๆความหวาดกลัวก็ลดน้อยลง

I felt that I could conquer my dream

ฉันรู้สึกว่าฉันสามารถเอาชนะความฝันของตัวเองได้

and move to New York and be a model.

และได้ย้ายไปสู่นิวยอร์ค และกลายมาเป็นนางแบบ

Many are not so fortunate.

มีอีกหลายคนที่ไม่ได้มีโชคอย่างฉัน

I think of this woman named Islan Nettles.

ฉันคิดถึงผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ ไอรา เนตเทล

She's from New York, she's a young woman

เธอมาจากนิวยอร์ค และยังเป็นสาวอ่อนเยาว์

who was courageously living her truth,

ผู้ที่กล้าหาญที่จะอยู่กับความจริง

but hatred ended her life.

แต่ความเกลียดชัง ก็จบชีวิตเธอ

For most of my community,

สำหรับคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านของฉัน

this is the reality in which we live.

นี่คือความเป็นจริงที่เราอาศัยอยู่

Our suicide rate is nine times higher

สถิติการฆ่าตัวตายของพวกเราสูงมากเป็นเก้าเท่า

than that of the general population.

เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั่วๆ ไป

Every November 20,

ทุก ๆวันที่ 20 เดือนพฤศจิกายน

we have a global vigil

เราจะมีการสงบนิ่งประจำปี

for Transgender Day of Remembrance.

สำหรับรำลึกถึงวันแปลงเพศ

I'm here at this stage

ฉันอยู่ที่นี่บนเวทีแห่งนี้

because it's a long history of people who fought

เพราะมันเป็นประวัติศาสตร์อันยาวนานสำหรับคนที่ต่อสู้

and stood up for injustice.

และยืนหยัดต่อความอยุติธรรม

This is Marsha P. Johnson and Sylvia Rivera.

นี่คือ มาร์ชา พี และ ซิลเวีย ไรเวอร์รา

Today, this very moment,

วันนี้ ช่วงเวลานี้แหละ

is my real coming out.

คือการออกมาพูดความจริง

I could no longer live my truth

ฉันไม่อาจอยู่กับความจริงของฉัน

for and by myself.

เพื่อตัวเอง ตามลำพังได้อีกต่อไป

I want to do my best to help others

ฉันต้องการทำสิ่งที่ดีที่สุด ที่จะช่วยผู้อื่น

live their truth without shame and terror.

อยู่กับความจริง โดยไม่ต้องรู้สึกผิดและอาย

I am here, exposed,

ฉันอยู่ที่นี้ และเปิดเผยความจริง

so that one day there will never be a need

เพื่อที่วันหนึ่งจะได้ไม่จำเป็นต้อง

for a November 20 vigil.

ยืนสงบนิ่งเพื่อรำลึกถึงวันผ่าตัดแปลงเพศ

My deepest truth allowed me to accept who I am.

ความจริงจากส่วนลึกของฉัน ได้ทำให้ฉันยอมรับ ในสิ่งที่ฉันเป็น

Will you?

แล้วคุณล่ะ

Thank you very much.

ขอบคุณมากค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. Thank you. Thank you. (Applause)

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ (เสียงปรบมือ)

Kathryn Schulz: Geena, one quick question for you.

แคทลีน ชูล: จีน่า มีคำถามสั้น ๆ ข้อหนึ่งสำหรับคุณ

I'm wondering what you would say,

ฉันสงสัยว่า คุณจะแนะนำอย่างไร

especially to parents,

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ พ่อ-แม่

but in a more broad way, to friends,

หรือที่กว้างขึ้นคือ กับเพื่อน

to family, to anyone who finds themselves

กับครอบครัว กับใครก็ตามที่ พบว่าตัวเอง

encountering a child or a person

รู้จักกับเด็ก หรือคนที่

who is struggling with and uncomfortable with

ติดขัดและรู้สึกไม่สบายใจกับ

a gender that's being assigned them,

เพศของตัวเอง

what might you say

คุณจะแนะนำอย่างไรคะ

to the family members of that person

กับสมาชิกในครอบครัวของคน ๆ นั้น

to help them become good and caring and kind

เพื่อที่จะช่วยให้ทุกอย่างออกมาดี และห่วงใยต่อกัน

family members to them?

และเป็นครอบครัวที่ดีกับพวกเขา

Geena Rocero: Sure. Well, first, really, I'm so blessed.

อย่างแรกเลย ฉันขอขอบคุณ

The support system, with my mom especially,

การสนับสนุนของทั้งระบบโดยเฉพาะแม่

and my family, that in itself

และครอบครัว

is just so powerful.

มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่

I remember every time I would coach

ฉันจำได้ว่า ตอนที่เป็นพื่เลี้ยงสาวแปลงเพศใหม่ ๆ

young trans women, I would mentor them,

ฉันจะแนะนำพวกเขา

and sometimes when they would call me

และบางครั้งเขาจะโทรถึงฉัน

and tell me that their parents can't accept it,

แล้วบอกว่าครอบครัวของพวกเขารับไม่ได้

I would pick up that phone call and tell my mom,

ฉันโทรถามแม่

"Mom, can you call this woman?"

"แม่คะ ช่วยโทรหาผู้หญิงคนนี้หน่อย"

And sometimes it works, sometimes it doesn't, so —

ซึ่งบางครั้งมันก็ได้ผล แต่บางครั้งก็ไม่

But it's just, gender identity

แต่มันก็เป็นแค่การระบุเพศ

is in the core of our being, right?

มันเป็นสิ่งที่เราเป็นอยู่ใช่ไหมคะ

I mean, we're all assigned gender at birth,

ฉันหมายถึง เราทุกคน ถูกระบุเพศมาตั้งแต่เกิด

so what I'm trying to do

ดังนั้นสิ่งที่ฉันพยายามจะทำ

is to have this conversation that

ก็คือการพูดคุยว่า

sometimes that gender assignment doesn't match,

บางครั้งการระบุเพศตั้งแต่เกิด มันไม่ตรงกับความเป็นจริง

and there should be a space

และน่าจะมีพื้นที่

that would allow people to self-identify,

สำหรับให้ผู้คน ระบุเพศของตนเอง

and that's a conversation that we should have

และเราควรพูดคุยกันกับ

with parents, with colleagues.

พ่อแม่ เพื่อนร่วมงาน

The transgender movement,

สถานการณ์การแปลงเพศ

it's at the very beginning,

เพิ่งจะเริ่มต้น

to compare to how the gay movement started.

เมื่อเปรียบเทียบกับสถานการณ์ รักร่วมเพศ เริ่มต้น

There's still a lot of work that needs to be done.

ยังคงมีงานอีกหลายอย่างที่ต้องทำ

There should be an understanding.

มันสมควรที่จะมี ความเข้าใจ

There should be a space of curiosity

สมควรที่จะมีที่ว่าง หรือ การตรวจสอบ

and asking questions,

และถามคำถาม

and I hope all of you guys will be my allies.

และฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะเป็นแนวร่วมกับฉันนะคะ

KS: Thank you. That was so lovely. GR: Thank you.

แคทลีน: ขอบคุณ มันยอดมาก จีน่า: ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)