Michael Sandel: The lost art of democratic debate

Translator: Heartfelt Grace Reviewer: Thanee Chaiwat

One thing the world needs,

สิ่งหนึ่งที่โลกจำเป็นต้องมี

one thing this country desperately needs

สิ่งหนึ่งที่ประเทศนี้จำเป็นต้องมีอย่างขาดเสียไม่ได้

is a better way

คือวิธีที่ดีขึ้น

of conducting our political debates.

ในการจัดให้มีการถกประเด็นทางการเมือง

We need to rediscover

เราจำเป็นต้องมาค้นหากันใหม่ถึง

the lost art of democratic argument.

ศิลปะการถกประเด็นอย่างเป็นประชาธิปไตยที่สูญหายไป

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

If you think about the arguments we have,

ถ้าเราลองมาคิดถึงการโต้ประเด็นที่มีอยู่ในปัจจุบัน

most of the time it's shouting matches

ส่วนมากเป็นการตะโกนแข่งกัน

on cable television,

ในช่องเคเบิลทีวี

ideological food fights on the floor of Congress.

เป็นสงครามขว้างปาความคิดใส่กันในรัฐสภา

I have a suggestion.

ผมมีข้อแนะนำครับ

Look at all the arguments we have these days

ไปดูที่ประเด็นถกเถียงที่เรามีทุกวันนี้

over health care,

ในเรื่องการสาธารณสุข

over bonuses and bailouts on Wall Street,

ในเรื่องการให้โบนัสและการพยุงธุรกิจในวอลล์สตรีท

over the gap between rich and poor,

ในเรื่องของช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน

over affirmative action and same-sex marriage.

ในเรื่องการยืนยันสิทธิประโยชน์และการสมรสระหว่างเพศเดียวกัน

Lying just beneath the surface

สิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้เปลือก

of those arguments,

ของข้อโต้เถียงพวกนั้น

with passions raging on all sides,

ซึ่งมีแรงกระตุ้นมาจากทุกด้าน

are big questions

ก็คือคำถามสำคัญ

of moral philosophy,

ว่าด้วยจริยศาสตร์

big questions of justice.

คือคำถามสำคัญว่าด้วยความยุติธรรม

But we too rarely

แต่เราแทบจะไม่

articulate and defend

เชื่อมต่อและปกป้อง

and argue about

และโต้แย้งเกี่ยวกับ

those big moral questions in our politics.

คำถามด้านศีลธรรมจรรยาที่สำคัญพวกนี้ในการเมืองเลย

So what I would like to do today

ดังนั้น สิ่งที่ผมอยากทำในวันนี้

is have something of a discussion.

คือจะให้มีการถกประเด็นกัน

First, let me take

ก่อนอื่น ขอให้ผมนำ

a famous philosopher

นักปราชญ์ชื่อก้อง

who wrote about those questions

ผู้เขียนเกี่ยวกับคำถาม

of justice and morality,

ว่าด้วยความยุติธรรมและ ศีลธรรมจรรยา

give you a very short lecture

มาบรรยายให้คุณฟังสั้นๆ

on Aristotle of ancient Athens,

ถึงอริสโตเติลแห่งเอเธนส์

Aristotle's theory of justice,

ทฤษฎีความยุติธรรมของอริสโตเติล

and then have a discussion here

จากนั้นจะต่อด้วยการถกประเด็นกันที่นี่

to see whether Aristotle's ideas

เพื่อดูว่า ใช่หรือไม่ว่าแนวคิดของอริสโตเติล

actually inform

ตามจริงแล้ว บอกถึง

the way we think and argue

แนวทางที่เราคิดและถกประเด็นกัน

about questions today.

เกี่ยวกับปัญหาในทุกวันนี้

So, are you ready for the lecture?

เอาหละ พวกคุณพร้อมสำหรับการบรรยายหรือยังครับ?

According to Aristotle,

ตามที่อริสโตเติลกล่าวไว้

justice means giving people what they deserve.

ความยุติธรรม หมายถึง การให้ในสิ่งที่ผู้นั้นสมควรได้รับ

That's it; that's the lecture.

เท่านี้แหละครับ สิ้นสุดการบรรยายครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Now, you may say, well, that's obvious enough.

ตอนนี้ พวกคุณอาจบอกว่า อื้อ ก็ชัดเจนดีนะ

The real questions begin

คำถามจริงๆ เริ่มต้น

when it comes to arguing about

เมื่อมาถึงการถกประเด็นว่า

who deserves what and why.

ใครสมควรได้รับอะไรและเพราะเหตุใด

Take the example of flutes.

มาดูตัวอย่างขลุ่ยฟลุตครับ

Suppose we're distributing flutes.

สมมติว่า เราจะแจกจ่ายขลุ่ยฟลุต

Who should get the best ones?

ใครล่ะควรจะได้รับขลุ่ยตัวที่ดีที่สุด?

Let's see what people --

มาดูกันว่า --

What would you say?

พวกคุณจะว่าอย่างไรกัน?

Who should get the best flute?

ว่าใครควรได้รับขลุ่ยฟลุตตัวที่ดีที่สุด?

You can just call it out.

คุณพูดออกมาได้เลยครับ

(Audience: Random.)

(ผู้ร่วมประชุม: สุ่มเอา)

Michael Sandel: At random. You would do it by lottery.

ไมเคิล แซนเดล: ถ้าจะใช้การสุ่ม เราก็ทำได้โดยใช้การจับฉลาก

Or by the first person to rush into the hall to get them.

หรือให้คนแรกที่มาถึงหอประชุมก่อนได้มันไป

Who else?

ใครอีกหละ?

(Audience: The best flute players.)

(ผู้ร่วมประชุม: ให้นักเป่าฟลุตที่ฝีมือดีที่สุด)

MS: The best flute players. (Audience: The worst flute players.)

ไมเคิล: นักเป่าฟลุตที่ฝีมือดีที่สุด (ผู้ร่วมประชุม: ให้นักเป่าฟลุตที่ฝีมือแย่สุด)

MS: The worst flute players.

ไมเคิล: นักเป่าฟลุตที่ฝีมือแย่สุด

How many say the best flute players?

มีใครบ้างครับที่บอกว่าให้นักเป่าฟลุตที่ฝีมือดีที่สุด

Why?

ทำไมครับ?

Actually, that was Aristotle's answer too.

จริงๆ แล้ว นั่นก็เป็นคำตอบของอริสโตเติลเช่นกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But here's a harder question.

แต่คราวนี้เป็นคำถามที่ยากขึ้น

Why do you think,

เพราะอะไรคุณถึงคิดว่า

those of you who voted this way,

หมายถึงพวกคุณที่ตอบแบบนี้นะครับ

that the best flutes should go to the best flute players?

ว่าขลุ่ยฟลุตตัวที่ดีที่สุดควรจะเป็นของนักเป่าฟลุตที่ฝีมือดีที่สุด?

Peter: The greatest benefit to all.

ปีเตอร์: เพื่อยังประโยชน์สูงสุดแก่ทุกคนครับ

MS: The greatest benefit to all.

ไมเคิล: ประโยชน์สูงสุดแก่ทุกคน

We'll hear better music

เราก็จะได้ยินดนตรีที่ไพเราะกว่า

if the best flutes should go to the best flute players.

หากว่าขลุ่ยฟลุตตัวที่ดีที่สุดอยู่ในมือของนักเป่าฟลุตที่ฝีมือดีที่สุด

That's Peter? (Audience: Peter.)

ปีเตอร์? ใช่ไหมครับ (ผู้ร่วมประชุม: ครับ ปีเตอร์)

MS: All right.

ไมเคิล: เอาล่ะ

Well, it's a good reason.

อืม เป็นเหตุผลที่ดีครับ

We'll all be better off if good music is played

พวกเราทั้งหมดจะมีชีวิตที่ดีขึ้นถ้ามีนักดนตรีดีๆ มาเล่น

rather than terrible music.

มากกว่าที่มีนักดนตรีแย่ๆ มาเล่น

But Peter,

แต่ปีเตอร์ครับ

Aristotle doesn't agree with you that that's the reason.

อริสโตเติลไม่เห็นด้วยกับว่านี่เป็นเหตุผลครับ

That's all right.

ซึ่งก็ไม่เป็นไร

Aristotle had a different reason

อริสโตเติลมีเหตุผลที่ต่างออกไป

for saying the best flutes should go to the best flute players.

ในการกล่าวว่าขลุ่ยฟลุตตัวที่ดีที่สุดควรไปอยู่กับผู้เล่นฝีมือเยี่ยมที่สุด

He said,

เขาบอกว่า

that's what flutes are for --

นั่นเป็นจุดประสงค์ของขลุ่ยฟลุต

to be played well.

คือต้องได้รับการเป่าให้ดีที่สุด

He says that to reason about

เขาบอกว่าจะหาเหตุผลเกี่ยวกับ

just distribution of a thing,

การกระจายสิ่งของอย่างยุติธรรม

we have to reason about,

เราต้องหาเหตุผลของ

and sometimes argue about,

และบางครั้งต้องถกกันถึง

the purpose of the thing,

จุดประสงค์ของสิ่งนั้นๆ

or the social activity --

หรือกิจกรรมทางสังคมนั้นๆ

in this case, musical performance.

ในกรณีนี้ คือ การแสดงดนตรี

And the point, the essential nature,

และประเด็น แก่นแท้

of musical performance

ของการแสดงดนตรี

is to produce excellent music.

คือการสรรสร้างเสียงดนตรีชั้นเลิศ

It'll be a happy byproduct

ซึ่งจะมีผลพลอยได้ที่สร้างความสุข

that we'll all benefit.

ที่พวกเราจะได้รับไปด้วย

But when we think about justice,

แต่เมื่อใดที่เราคิดในเรื่องความยุติธรรม

Aristotle says,

อริสโตเติลกล่าวว่า

what we really need to think about

สิ่งที่เราจะต้องคิดไปถึงจริงๆ

is the essential nature of the activity in question

เป็นแก่นแท้ของกิจกรรมที่เป็นคำถาม

and the qualities that are worth

และคุณภาพที่สมควรได้รับ

honoring and admiring and recognizing.

การยกย่องให้เกียรติ การชื่นชมนิยม และการยอมรับนับถือ

One of the reasons

สาเหตุหนึ่ง

that the best flute players should get the best flutes

ที่นักเป่าฟลุตมือดีที่สุดควรได้รับขลุ่ยฟลุตตัวที่ดีที่สุด

is that musical performance

คือ การแสดงดนตรี

is not only to make the rest of us happy,

ไม่เป็นเพียงแค่การทำให้พวกเรามีความสุข

but to honor

แต่เป็นการยกย่องให้เกียรติ

and recognize

และยอมรับนับถือ

the excellence

ความเป็นเลิศ

of the best musicians.

ของนักดนตรีที่มีฝีมือที่สุด

Now, flutes may seem ... the distribution of flutes

มาถึงตอนนี้ ขลุ่ยฟลุตอาจจะดู ... การแจกจ่ายขลุ่ยฟลุต

may seem a trivial case.

อาจจะดูเป็นเรื่องหยุมหยิม

Let's take a contemporary example

เรามาใช้ตัวอย่างที่ทันสมัย

of the dispute about justice.

ของข้อพิพาทเกี่ยวกับความยุติธรรม

It had to do with golf.

เป็นเรื่องของกอล์ฟครับ

Casey Martin -- a few years ago,

เคซี่ มาร์ติน (Casey Martin) เมื่อสองสามปีก่อน

Casey Martin --

เคซี่ มาร์ติน

did any of you hear about him?

มีใครเคยได้ยินเรื่องของเขาบ้างไหมครับ?

He was a very good golfer,

เขาเป็นนักกอล์ฟฝีมือดีมากคนหนึ่ง

but he had a disability.

แต่เขาทุพพลภาพ

He had a bad leg, a circulatory problem,

ขาเขาไม่ดีครับ เกิดจากปัญหาระบบไหลเวียนโลหิต

that made it very painful

ที่ทำให้เขาเจ็บปวดทรมาน

for him to walk the course.

โดยเฉพาะหากต้องเดินสำรวจสนาม (walk the course)

In fact, it carried risk of injury.

จริงๆแล้ว มันมีความเสี่ยงที่เขาจะบาดเจ็บ

He asked the PGA,

เขาจึงขอไปยังพีจีเอ (PGA)

the Professional Golfers' Association,

สมาคมนักกอล์ฟมืออาชีพ (Professional Golfers' Association)

for permission to use a golf cart

ขออนุญาตใช้รถกอล์ฟ

in the PGA tournaments.

ในการแข่งขันของ PGA

They said, "No.

PGA ตอบว่า "ไม่อนุญาต

Now that would give you an unfair advantage."

เนื่องจากจะทำให้คุณได้เปรียบโดยไม่ชอบธรรม"

He sued,

เขาจึงยื่นฟ้อง

and his case went all the way

และคดีของเขาดำเนินจนขึ้นไปถึง

to the Supreme Court, believe it or not,

ศาลสูง (Supreme Court) เชื่อหรือไม่ครับ

the case over the golf cart,

คดีเกี่ยวกับรถกอล์ฟ

because the law says

เนื่องจากทนายบอกว่า

that the disabled

บุคคลทุพพลภาพ

must be accommodated,

จะต้องได้รับการอำนวยความสะดวก

provided the accommodation does not

ด้วยข้อแม้ว่า การอำนวยความสะดวกไม่

change the essential nature

เปลี่ยนแปลงแก่นแท้

of the activity.

ของกิจกรรมนั้น

He says, "I'm a great golfer.

เขาบอกว่า "ผมเป็นนักกอล์ฟมือเยี่ยมคนหนึ่ง

I want to compete.

ผมอยากร่วมแข่งขัน

But I need a golf cart

แต่ผมจำเป็นต้องใช้รถกอล์ฟ

to get from one hole to the next."

เพื่อเดินทางจากหลุมหนึ่งไปหลุมถัดไป"

Suppose you were

สมมติว่าคุณอยู่

on the Supreme Court.

ในศาลสูง

Suppose you were deciding

สมมติว่าคุณกำลังจะตัดสิน

the justice of this case.

ความยุติธรรมในคดีนี้

How many here would say

ใครบ้างในที่นี้บอกว่า

that Casey Martin does have a right to use a golf cart?

เคซี่ มาร์ติน มีสิทธิที่จะใช้รถกอล์ฟ?

And how many say, no, he doesn't?

และใครบ้างบอกว่า ไม่ เขาไม่มีสิทธิ?

All right, let's take a poll, show of hands.

เอาหละครับ มาลงคะแนนนั้น ยกมือขึ้นครับ

How many would rule in favor of Casey Martin?

ใครบ้างที่จะลงเสียงสนับสนุนเคซี่ มาร์ติน?

And how many would not? How many would say he doesn't?

และใครบ้างที่จะคัดค้าน? ใครบ้างบอกว่าเขาไม่มีสิทธิ?

All right, we have a good division of opinion here.

เอาหละครับ เรามีความเห็นที่แตกแยกในที่นี้

Someone who would not

สำหรับคนที่ไม่

grant Casey Martin the right to a golf cart,

มอบสิทธิแก่เคซี่ มาร์ตินในการใช้รถกอล์ฟ

what would be your reason?

อะไรเป็นเหตุผลของคุณครับ?

Raise your hand, and we'll try to get you a microphone.

ยกมือขึ้น และเราจะพยายามเอาไมโครโฟนไปให้คุณ

What would be your reason?

อะไรเป็นเหตุผลของคุณ?

(Audience: It'd be an unfair advantage.)

(ผู้ร่วมประชุม: มันจะเป็นข้อได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรม)

MS: It would be an unfair advantage

ไมเคิล: จะเป็นข้อได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรม

if he gets to ride in a golf cart.

ถ้าเขาได้ขี่รถกอล์ฟ

All right, those of you,

เอาหละครับ สำหรับพวกคุณ

I imagine most of you who would not give him the golf cart

ผมเข้าใจว่าพวกคุณที่จะไม่ให้เขาใช้รถกอล์ฟ ส่วนใหญ่

worry about an unfair advantage.

กังวลถึงความได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรม

What about those of you who say

แล้วพวกคุณๆ ที่บอกว่า

he should be given a golf cart?

เขาควรได้รับการอนุญาตให้ใช้รถกอล์ฟหละครับ?

How would you answer the objection?

คุณจะตอบข้อคัดค้านว่าอย่างไรครับ

Yes, all right.

ครับ ว่ามาเลย

Audience: The cart's not part of the game.

ผู้ร่วมประชุม: รถกอล์ฟไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันค่ะ

MS: What's your name? (Audience: Charlie.)

ไมเคิล: คุณชื่ออะไรครับ? (ผู้ร่วมประชุม: ชาลีค่ะ)

MS: Charlie says --

ไมเคิล: ชาลีบอกว่า --

We'll get Charlie a microphone in case someone wants to reply.

เราจะเอาไมโครโฟนไปให้ชาลีเผื่อว่าใครอยากจะตอบ

Tell us, Charlie,

บอกพวกเรามาหน่อยครับชาลี

why would you say he should be able to use a golf cart?

ทำไมคุณถึงพูดว่าเขาควรจะสามารถใช้รถกอล์ฟได้?

Charlie: The cart's not part of the game.

ชาลี: รถกอล์ฟไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการแข่งขันค่ะ

MS: But what about walking from hole to hole?

ไมเคิล: ว่าแต่การเดินจากหลุมหนึ่งไปอีกหลุมหนึ่งหละครับ?

Charlie: It doesn't matter; it's not part of the game.

ชาลี: ไม่มีส่วนเกี่ยวค่ะ ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการแข่งขัน

MS: Walking the course is not part of the game of golf?

ไมเคิล: การเดินสำรวจสนามไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการตีกอล์ฟหรือครับ?

Charlie: Not in my book, it isn't.

ชาลี: ไม่ใช่อย่างที่ดิฉันรู้มาแน่ๆ ไม่ใช่ค่ะ

MS: All right. Stay there, Charlie.

ไมเคิล: เอาหละ อยู่ตรงนั้นก่อนนะครับชาลี

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Who has an answer for Charlie?

ใครจะมีคำตอบให้ชาลีบ้างไหม?

All right, who has an answer for Charlie?

เอาหละครับ ใครจะมีคำตอบให้ชาลีบ้าง?

What would you say?

คุณจะพูดว่าอย่างไร?

Audience: The endurance element is a very important part of the game,

ผู้ร่วมประชุม: ความทนทานเป็นองค์ประกอบส่วนสำคัญของเกมการแข่งขันครับ

walking all those holes.

เดินไปมาทั่วทุกหลุมแบบนั้น

MS: Walking all those holes?

ไมเคิล: เดินไปมาทั่วทุกหลุม?

That's part of the game of golf? (Audience: Absolutely.)

เป็นส่วนหนึ่งของการตีกอล์ฟเหรอครับ? (ผู้ร่วมประชุม: แน่นอนที่สุดครับ)

MS: What's your name? (Audience: Warren.)

ไมเคิล: คุณชื่ออะไรไม่ทราบครับ? (ผู้ร่วมประชุม: วาร์เรนครับ)

MS: Warren.

ไมเคิล: วาร์เรน

Charlie, what do you say to Warren?

ชาลี คุณจะบอกวาร์เรนว่าอย่างไรดีครับ?

Charley: I'll stick to my original thesis.

ชาลี: ดิฉันยืนยันกับคำพูดตั้งแต่ต้นของดิฉันนั่นแหละค่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

MS: Warren, are you a golfer?

ไมเคิล: วาร์เรน คุณเป็นนักกอล์ฟหรือเปล่าครับ?

Warren: I am not a golfer.

วาร์เรน: ผมไม่ใช่นักกอล์ฟครับ

Charley: And I am. (MS: Okay.)

ชาลี: และฉันเป็นค่ะ (ไมเคิล: เอ้า)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

You know,

คุณรู้ไหม

it's interesting.

เป็นเรื่องน่าสนใจมาก

In the case, in the lower court,

ในคดี ในศาลล่าง

they brought in golfing greats

พวกเขาพานักกอล์ฟแถวหน้า

to testify on this very issue.

เข้าไปให้ปากคำในประเด็นที่เราพูดกัน

Is walking the course essential to the game?

ว่าการเดินสนามมีความสำคัญกับเกมหรือไม่

And they brought in Jack Nicklaus and Arnold Palmer.

และพวกเขาก็พาแจ็ค นิคคลอส กับ อาร์โนลด์ ปาล์มเมอร์ ไปด้วย

And what do you suppose they all said?

แล้วพวกคุณคิดว่าพวกเขาพูดกันว่าอะไร?

Yes. They agreed with Warren.

ใช่ครับ พวกเขาเห็นด้วยกับวาร์เรน

They said, yes, walking the course

พวกเขาบอกว่า ใช่ การเดินสนาม

is strenuous physical exercise.

เป็นการออกกำลังทางกายในส่วนของความทนทาน

The fatigue factor is an important part of golf.

ปัจจัยแห่งความเมื่อยล้าเป็นส่วนสำคัญของการตีกอล์ฟ

And so it would change

และดังนั้น จะเปลี่ยน

the fundamental nature of the game

แก่นแท้ของเกม

to give him the golf cart.

ถ้าให้เขาใช้รถกอล์ฟ

Now, notice,

ตอนนี้ สังเกตนะครับ

something interesting --

มีอะไรน่าสนใจ

Well, I should tell you about the Supreme Court first.

ครับ ผมควรจะเล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับศาลสูงเสียก่อน

The Supreme Court

ศาลสูง

decided.

ตัดสิน

What do you suppose they said?

คุณคิดว่าพวกเขาบอกว่ายังไงครับ?

They said yes,

พวกเขาบอกว่า

that Casey Martin must be provided a golf cart.

เคซี่ มาร์ตินจะต้องได้รับการอำนวยรถกอล์ฟ

Seven to two, they ruled.

เจ็ดต่อสอง พวกเขาตัดสินชี้ขาด

What was interesting about their ruling

สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับการตัดสินของพวกเขา

and about the discussion we've just had

และเกี่ยวกับที่เราเพิ่งถกกันไป

is that the discussion about

คือการถกประเด็นเกี่ยวกับ

the right, the justice, of the matter

สิทธิ ความยุติธรรม ของเรื่องนั้น

depended on

ขึ้นอยู่กับ

figuring out what is

การสืบค้นว่าอะไรคือ

the essential nature of golf.

แก่นแท้ของการตีกอล์ฟ

And the Supreme Court justices

และผู้พิพากษาในศาลสูง

wrestled with that question.

ก็ปลุกปล้ำอยู่กับคำถามนี้

And Justice Stevens, writing for the majority,

และผู้พิพากษาสตีเฟนส์ ตัวแทนของผู้ออกเสียงข้างมาก

said he had read all about the history of golf,

บอกว่าเขาได้อ่านประวัติศาสตร์ของกอล์ฟมาทั้งหมด

and the essential point of the game

และแก่นแท้ของกีฬากอล์ฟ

is to get very small ball from one place

คือการพาลูกกลมๆเล็กจิ๋วจากที่หนึ่ง

into a hole

ลงหลุม

in as few strokes as possible,

ในการตีให้น้อยครั้งที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

and that walking was not essential, but incidental.

และการเดินไม่มีความสำคัญ เป็นเพียงแค่เหตุบังเอิญร่วมด้วย

Now, there were two dissenters,

มีผู้คัดค้านสองท่าน

one of whom was Justice Scalia.

ท่านหนึ่งคือผู้พิพากษาสกาเลีย

He wouldn't have granted the cart,

เขาตัดสินไม่ให้ใช้รถกอล์ฟ

and he had a very interesting dissent.

และเขามีข้อคัดค้านที่น่าสนใจอย่างยิ่ง

It's interesting because

ที่น่าสนใจก็เพราะว่า

he rejected the Aristotelian premise

เขาปฏิเสธข้อสนับสนุนการสรุปสมมติฐานแบบอริสโตเติล

underlying the majority's opinion.

ที่เป็นพื้นฐานของความเห็นของผู้ออกเสียงข้างมาก

He said it's not possible

เขาว่า เป็นไปไม่ได้

to determine the essential nature

ที่จะค้นหาแก่นแท้

of a game like golf.

ของเกมกีฬาอย่างกอล์ฟ

Here's how he put it.

นี่เป็นวิธีการพูดของเขาครับ

"To say that something is essential

"การจะบอกว่าอะไรคือแก่นแท้

is ordinarily to say that it is necessary

โดยพื้นฐานแล้วคือการบอกว่ามีความจำเป็น

to the achievement of a certain object.

ที่จะต้องบรรลุผลในเป้าหมายบางประการ

But since it is the very nature of a game

แต่เนื่องจากเป็นธรรมชาติของเกม

to have no object except amusement,

ที่ไม่มีเป้าหมายใดๆนอกจากเพื่อความบันเทิง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

that is, what distinguishes games

นั่นคือสิ่งที่แยกเกมส์

from productive activity,

ออกจากกิจกรรมการผลิต

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

it is quite impossible to say

จึงค่อนข้างจะเป็นไปไม่ได้ที่จะกล่าวว่า

that any of a game's arbitrary rules

กฏกติกาตามอำเภอใจของเกมใดๆ

is essential."

คือเนื้อแท้"

So there you have Justice Scalia

ดังนั้น เรามีผู้พิพากษาสกาเลีย

taking on the Aristotelian premise

ที่โต้ตอบข้อสนับสนุนการสรุปสมมติฐานแบบอริสโตเติล

of the majority's opinion.

ของความคิดเห็นของเสียงข้างมาก

Justice Scalia's opinion

ความเห็นของผู้พิพากษาสกาเลีย

is questionable

ชวนให้สงสัย

for two reasons.

ด้วยสองเหตุผลด้วยกัน

First, no real sports fan would talk that way.

ข้อแรกสุด ไม่มีแฟนกีฬาคนไหนหรอกที่จะพูดอะไรแบบนั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

If we had thought that the rules

ถ้าเราคิดว่ากฏกติกา

of the sports we care about

ของเกมกีฬาที่เราชอบ

are merely arbitrary,

ก็แค่ตั้งมาตามอำเภอใจ

rather than designed to call forth

มากกว่าที่จะออกแบบเพื่อนำมาซึ่ง

the virtues and the excellences

ความถูกต้องและความเป็นเลิศ

that we think are worthy of admiring,

ซึ่งเราคิดว่ามีคุณค่าควรแก่การชื่นชม

we wouldn't care about the outcome of the game.

เราก็คงจะไม่ใส่ใจกับผลการแข่งขันหรอก

It's also objectionable

ยังมีข้อท้วงติงได้อีก

on a second ground.

ในประเด็นที่สอง

On the face of it,

ภาพเบื้องหน้า

it seemed to be -- this debate about the golf cart --

ดูเหมือนว่าจะเป็น การถกประเด็นเกี่ยวกับรถกอล์ฟ

an argument about fairness,

ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับความเป็นธรรม

what's an unfair advantage.

อะไรคือความได้เปรียบอย่างไม่เป็นธรรม

But if fairness were the only thing at stake,

แต่ถ้าความเป็นธรรมเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ต้องคิด

there would have been an easy and obvious solution.

คำตอบก็จะง่ายและเด่นชัด

What would it be? (Audience: Let everyone use the cart.)

แล้วมันคืออะไรหละ? (ผู้รวมประชุม: อนุญาตให้ทุกคนใช้รถกอล์ฟ)

Let everyone ride in a golf cart

อนุญาตให้ทุกคนใช้รถกอล์ฟ

if they want to.

ถ้าพวกเขาอยากใช้

Then the fairness objection goes away.

ถ้าอย่างนั้น ข้อท้วงติงเกี่ยวกับความเป็นธรรมก็ตกไป

But letting everyone ride in a cart

แต่การอนุญาตให้ทุกคนใช้รถกอล์ฟได้

would have been, I suspect,

ก็จะเป็น ผมคาดว่า

more anathema

สิ่งที่น่าหยามเหยียด

to the golfing greats

สำหรับนักกอล์ฟแถวหน้า

and to the PGA,

และสำหรับ PGA ด้วย

even than making an exception for Casey Martin.

มากเสียยิ่งกว่าการให้ข้อยกเว้นกับเคซี่ มาร์ตินด้วยซ้ำไป

Why?

ทำไมกัน?

Because what was at stake

ก็เพราะว่าสิ่งที่สุ่มเสี่ยง

in the dispute over the golf cart

ในกรณีพิพาทเรื่องรถกอล์ฟ

was not only the essential nature of golf,

ไม่ใช่แค่เพียงแก่นแท้ของกีฬากอล์ฟ

but, relatedly, the question:

แต่เกี่ยวเนื่องกันคือ คำถาม

What abilities

ว่าสมรรถภาพใด

are worthy

ที่สมควรแก่

of honor and recognition

การยกย่องให้เกียรติและยอมรับนับถือ

as athletic talents?

ว่าเป็นความสามารถพิเศษทางการกีฬา

Let me put the point

ให้ผมได้แจ้งประเด็นนี้

as delicately as possible:

อย่างปราณีตที่สุดที่จะทำได้

Golfers are a little sensitive

นักกอล์ฟมีความอ่อนไหวนิดหน่อย

about the athletic status of their game.

กับสถานะทางกีฬาของเกมของพวกเขา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

After all, there's no running or jumping,

ท้ายที่สุด ไม่ได้มีการวิ่งหรือกระโดด

and the ball stands still.

และลูกบอลก็ตั้งอยู่นิ่งๆ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So if golfing is the kind of game

ดังนั้นถ้าการตีกอล์ฟเป็นเกมชนิดที่

that can be played while riding around in a golf cart,

สามารถเล่นได้ขณะที่นั่งรถกอล์ฟไปด้วย

it would be hard to confer

คงจะยากที่จะมอบแด่

on the golfing greats

นักกอล์ฟแถวหน้า

the status that we confer,

ด้วยสถานภาพที่เราถกกัน

the honor and recognition

การเคารพให้เกียรติและการยอมรับนับถือ

that goes to truly great athletes.

ที่ควรมีให้กับนักกีฬาผู้มีความเป็นเลิศ

That illustrates

นั่นแสดงให้เราเห็นว่า

that with golf,

กรณีกอล์ฟ

as with flutes,

เช่นเดียวกับกรณีขลุ่ยฟลุต

it's hard to decide the question

เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินในคำถาม

of what justice requires,

ว่าอย่างไรจึงจะเรียกได้ว่ายุติธรรม

without grappling with the question,

หากไม่เกาะเกี่ยวกับความถามที่ว่า

"What is the essential nature

"อะไรคือแก่นแท้

of the activity in question,

ของกิจกรรมนั้นๆ

and what qualities,

และอะไรคือคุณลักษณะ

what excellences

อะไรคือความเป็นเลิศ

connected with that activity,

ที่เกี่ยวโยงกับกิจกรรมนั้นๆ

are worthy of honor and recognition?"

ที่มีคุณค่าพอแก่การเคารพให้เกียรติและยอมรับนับถือ?"

Let's take a final example

เรามาดูตัวอย่างสุดท้าย

that's prominent in contemporary political debate:

ซึ่งโดดเด่นในการถกประเด็นการเมืองร่วมสมัย

same-sex marriage.

เรื่องการสมรสระหว่างเพศเดียวกันครับ

There are those who favor state recognition

มีกลุ่มคนที่สนับสนุนให้รัฐรับรอง

only of traditional marriage

เฉพาะการสมรสแบบดั้งเดิม

between one man and one woman,

ระหว่างผู้ชายคนหนึ่งกับผู้หญิงคนหนึ่ง

and there are those who favor state recognition

และมีกลุ่มคนที่สนับสนุนให้รัฐรับรอง

of same-sex marriage.

การสมรสระหว่างเพศเดียวกัน

How many here

มีใครบ้างที่นี่

favor the first policy:

สนับสนุนนโยบายแรก ที่ว่า

the state should recognize traditional marriage only?

รัฐควรให้การรับรองการสมรสแบบดั้งเดิมเพียงอย่างเดียวเท่านั้น?

And how many favor the second, same-sex marriage?

และมีใครบ้างในที่นี้ที่สนับสนุนอย่างที่สอง การสมรสระหว่างเพศเดียวกัน?

Now, put it this way:

ตอนนี้ มาพูดกันอีกแบบ

What ways of thinking

มีวิธีคิดอย่างไรบ้าง

about justice and morality

ว่าด้วย ความยุติธรรม และ ศีลธรรมจรรยา

underlie the arguments we have

ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ข้อโต้แย้งที่เรามี

over marriage?

เกี่ยวกับการสมรส?

The opponents of same-sex marriage say

ผู้ที่ต่อต้านการสมรสเพศเดียวกัน

that the purpose of marriage,

จะบอกว่า จุดประสงค์ของการสมรส

fundamentally, is procreation,

โดยพื้นฐานแท้จริงแล้วคือ การสืบทอดเผ่าพันธุ์

and that's what's worthy of honoring

และนั่นเป็นสิ่งที่สมควรแก่การเคารพให้เกียรติ

and recognizing and encouraging.

และยอมรับนับถือและส่งเสริมสนับสนุน

And the defenders of same-sex marriage say no,

และผู้พิทักษ์สนับสนุนการสมรสเพศเดียวบอกว่า ไม่

procreation is not the only purpose of marriage;

การสืบต่อเผ่าพันธุ์ไม่ใช่จุดประสงค์เพียงอย่างเดียวของการสมรส

what about a lifelong, mutual, loving commitment?

แล้วการใช้ชีวิตร่วมกัน เกื้อหนุนดูแลกันและกัน และความรักที่มีต่อกันหละ?

That's really what marriage is about.

นั่นต่างหากเป็นจุดประสงค์แท้จริงของการสมรส

So with flutes, with golf carts,

ฉะนั้น กรณีของขลุ่ยฟลุต กรณีรถกอล์ฟ

and even with a fiercely contested question

และแม้แต่คำถามที่มีการโต้แย้งกันรุนแรง

like same-sex marriage,

อย่างการสมรสเพศเดียว

Aristotle has a point.

อริสโตเติลมีประเด็นครับ

Very hard to argue about justice

ยากมากที่จะโต้แย้งในเรื่องความยุติธรรม

without first arguing

โดยไม่โต้แย้งกันก่อน

about the purpose of social institutions

ในเรื่องจุดประสงค์ของสถาบันทางสังคม

and about what qualities are worthy

และในเรื่องคุณลักษณะที่ควรค่า

of honor and recognition.

แก่การเคารพให้เกียรติและยอมรับนับถือ

So let's step back from these cases

ดังนั้น เราลองถอยหลังออกมาจากกรณีต่างๆ พวกนั้น

and see how they shed light

แล้วมาดูซิว่า กรณีพวกนั้นช่วยนำทาง

on the way we might improve, elevate,

ให้เราปรับปรุง ยกระดับ

the terms of political discourse

ในขอบเขตของการอภิปรายทางการเมือง

in the United States,

ในสหรัฐฯ

and for that matter, around the world.

และเช่นเดียวกันนั้น ในรอบโลก

There is a tendency to think

มีแนวโน้มที่จะคิด

that if we engage too directly

ว่าถ้าเราถึงคำถามศีลธรรมจรรยา

with moral questions in politics,

เข้ามาในการเมืองโดยตรงเกินไป

that's a recipe for disagreement,

จะกลายเป็นสูตรสำหรับความขัดแย้ง

and for that matter, a recipe for

หรือว่ากันเช่นนั้นก็เป็นสูตรสำหรับ

intolerance and coercion.

การขาดความอดทนต่อความเห็นต่าง และ การบังคับขู่เข็ญ

So better to shy away from,

ดังนั้นจะดีกว่าที่จะหลีกเลี่ยง

to ignore,

ที่จะเพิกเฉย

the moral and the religious convictions

ต่อความยึดถือทางศีลธรรมจรรยาและทางศาสนา

that people bring to civic life.

ที่ผู้คนนำมาสู่สังคม

It seems to me that our discussion

ผมว่าการถกประเด็นของเรา

reflects the opposite,

สะท้อนสิ่งที่อยู่อีกขั้ว

that a better way

ว่าแนวทางที่ดีกว่า

to mutual respect

ที่จะให้การเคารพซึ่งกันและกัน

is to engage directly

คือการดึงความยึดถือในด้าน

with the moral convictions

ศีลธรรมจรรยาที่

citizens bring to public life,

ที่พลเมืองนำเข้ามาให้สังคมเข้ามาตรงๆ

rather than to require

ยิ่งกว่าที่จะเรียกร้อง

that people leave their deepest moral convictions

ให้ผู้คนทิ้งความยึดถือลึกซึ้งในทางศีลธรรมจรรยา

outside politics

ไว้นอกการเมือง

before they enter.

ก่อนที่พวกเขาจะเข้ามา

That, it seems to me, is a way

นี่เป็นวิถีทางที่ผมเห็นว่า

to begin to restore

จะช่วยเริ่มฟื้นฟู

the art of democratic argument.

ศิลปะของการถกประเด็นอย่างเป็นประชาธิปไตย

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

Thanks. Thank you.

ขอบคุณ ขอบคุณครับ

Chris.

คริส (Chris)

Thanks, Chris.

ขอบคุณครับคริส

Chris Anderson: From flutes to golf courses

คริส แอนเดอร์สัน: จากขลุ่ยฟลุตมาถึงสนามกอล์ฟ

to same-sex marriage --

จนมาถึงการสมรสระหว่างเพศเดียวกัน

that was a genius link.

เป็นการเชื่อมโยงที่อัจฉริยะจริงๆ ครับ

Now look, you're a pioneer of open education.

เอาหล่ะ คุณยังเป็นผู้บุกเบิกการศึกษาแบบเปิดอีก

Your lecture series was one of the first to do it big.

ชุดบรรยายการสอนของคุณเป็นชุดแรกๆ ที่ทำได้อลังการ

What's your vision for the next phase of this?

คุณได้มองภาพของระยะถัดไปว่าจะเป็นอย่างไรครับ?

MS: Well, I think that it is possible.

ไมเคิล: ครับ ผมคิดว่า เป็นไปได้ครับ

In the classroom, we have arguments

ในชั้นเรียน เรามีประเด็นให้ถกกันใน

on some of the most fiercely held

เรื่องที่เป็นความยึดถือทางศีลธรรมจรรยา

moral convictions that students have

ที่ยึดถืออย่างเหนี่ยวแน่นที่สุดที่นักศึกษามี

about big public questions.

เกี่ยวกับคำถามสาธารณะที่สำคัญๆ

And I think we can do that in public life more generally.

และผมคิดว่าเราสามารถทำได้ในชีวิตสาธารณะได้อย่างสามัญกว่า

And so my real dream would be

และเพราะแบบนั้น ความฝันที่แท้จริงของผมก็คือ

to take the public television series

การนำซีรี่ส์การบรรยายกระบวนวิชาที่

that we've created of the course --

พวกผมได้จัดทำขึ้นออกฉายในช่องทีวีสาธารณะ --

it's available now, online,

ตอนนี้ ก็ได้เผยแพร่แล้วทางอินเทอร์เน็ต

free for everyone anywhere in the world --

ฟรีสำหรับทุกๆคน ไม่ว่าแห่งหนใดในโลกนี้ --

and to see whether we can partner with institutions,

แล้วก็ดูซิว่าเราจะร่วมมือกันได้อย่างไรกับสถาบัน

at universities in China, in India,

กับมหาวิทยาลัยในจีน ในอินเดีย

in Africa, around the world,

ในแอฟริกา และทั่วโลก

to try to promote

เพื่อพยายามส่งเสริม

civic education

การศึกษาของพลเมือง

and also a richer kind

และการถกประเด็นอย่างเป็นประชาธิปไตย

of democratic debate.

ที่เข้มข้นยิ่งขึ้นด้วย

CA: So you picture, at some point,

คริส: ถ้างั้นคุณมองภาพว่าสักวันหนึ่ง

live, in real time,

ถ่ายทอดสด ณ ขณะนั้นเลย

you could have this kind of conversation, inviting questions,

คุณจะสามารถมีการสนทนากันแบบนี้ เชิญชวนให้ถามคำถาม

but with people from China and India joining in?

แต่กับคนจากจีนและอินเดียมาร่วมด้วยแบบนั้นเหรอครับ?

MS: Right. We did a little bit of it here

ไมเคิล: ใช่ครับ เราทำอันเล็กๆที่นี่

with 1,500 people in Long Beach,

กับคน 1,500 คนในลองบีช (Long Beach, California)

and we do it in a classroom at Harvard

และพวกผมทำแบบนี้กับชั้นเรียนที่ ม.ฮาร์วาร์ด

with about 1,000 students.

กับนักศึกษาประมาณ 1,000 คน

Wouldn't it be interesting

จะไม่น่าสนใจหรือครับ

to take this way

ที่จะนำวิธีการ

of thinking and arguing,

ของการคิดและการโต้แย้ง

engaging seriously with big moral questions,

โดยรวมเอาคำถามสำคัญๆ ทางศีลธรรมจรรยาเข้ามาด้วยจริงๆ จังๆ

exploring cultural differences

ดูว่ามีความแตกต่างทางวัฒนธรรมบ้างไหม

and connect through a live video hookup,

และเชื่อมต่อกันผ่านวีดีโอถ่ายทอดสด

students in Beijing and Mumbai

กับนักศึกษาในปักกิ่งและมุมไบ (บอมเบย์)

and in Cambridge, Massachusetts

กับนักศึกษาในเคมบริดจ์ แมสซาชูเสตส์

and create a global classroom.

แล้วสร้างเป็นชั้นเรียนสากลขึ้นมา

That's what I would love to do.

นั่นเป็นสิ่งที่ผมอยากจะทำครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: So, I would imagine

คริส: งั้น ผมมองเห็นภาพครับ

that there are a lot of people who would love to join you in that endeavor.

ว่ามีคนมากมายที่สนใจอยากจะร่วมมือกับคุณในแผนการนี้

Michael Sandel. Thank you so much. (MS: Thanks so much.)

ไมเคิล แซนเดล ขอบคุณมากๆ ครับ (ไมเคิล: ขอบคุณมากครับ)