Margaret Heffernan: Why it's time to forget the pecking order at work

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Kanawat Senanan

An evolutionary biologist at Purdue University

นักชีววิทยาวิวัฒนาการที่มหาวิทยาลัยเพอร์ดู

ชื่อวิลเลียม มูร์ ศึกษาไก่

named William Muir studied chickens.

He was interested in productivity --

เขาสนใจความสามารถในการผลิต

I think it's something that concerns all of us --

ซึ่งฉันว่ามันเป็นสิ่งที่ เกี่ยวข้องกับคนเราทุกคน

but it's easy to measure in chickens because you just count the eggs.

แต่มันวัดได้ง่ายในไก่ เพราะคุณก็แค่นับไข่

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

He wanted to know what could make his chickens more productive,

เขาอยากรู้ว่าอะไรจะทำให้ไก่ของเขา มีความสามารถในการผลิตมากขึ้น

so he devised a beautiful experiment.

เขาจึงออกแบบการทดลองที่งดงามขึ้นมา

Chickens live in groups, so first of all, he selected just an average flock,

ปกติไก่จะอยู่กันเป็นฝูง เริ่มแรกเลย เขาก็เลือกฝูงไก่ธรรมดาๆ มาฝูงหนึ่ง

and he let it alone for six generations.

แล้วปล่อยให้มันอยู่กันไปหกรุ่น

But then he created a second group

แต่เขาสร้างไก่อีกกลุ่มหนึ่ง

of the individually most productive chickens --

ประกอบด้วยไก่ที่ออกไข่เก่งที่สุด

you could call them superchickens --

คุณจะเรียกว่ามันคือซุปเปอร์ไก่ก็ได้

and he put them together in a superflock,

แล้วเขาก็เอามันมาไว้ด้วยกันในซุปเปอร์ฝูง

and each generation, he selected only the most productive for breeding.

แล้วในแต่ละรุ่น เขาเลือกเฉพาะไก่ที่ ที่ออกไข่เก่งที่สุดมาทำพันธุ์ต่อ

After six generations had passed,

หลังจากหกรุ่นผ่านไป

what did he find?

เขาพบอะไร

Well, the first group, the average group, was doing just fine.

ไก่กลุ่มแรก กลุ่มไก่ธรรมดา ก็อยู่สุขสบายดี

ทุกตัวล้วนอ้วนพี ขนดก

They were all plump and fully feathered

และผลผลิตไข่เพิ่มขึ้นเยอะมาก

and egg production had increased dramatically.

What about the second group?

แล้วกลุ่มที่สองล่ะ

เหลือสามตัว นอกนั้นตายหมด

Well, all but three were dead.

พวกมันจิกตัวอื่นที่เหลือตายหมด

They'd pecked the rest to death.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The individually productive chickens had only achieved their success

ไก่แต่ละตัวที่ออกไข่เก่ง ประสบความสำเร็จได้

by suppressing the productivity of the rest.

ด้วยการบั่นทอน ความสามารถในการออกไข่ของตัวอื่น

Now, as I've gone around the world talking about this and telling this story

ฉันเดินทางไปทั่วโลก พูดเรื่องนี้ และเล่าเรื่องนี้

in all sorts of organizations and companies,

ให้องค์กรและบริษัททุกรูปแบบฟัง

people have seen the relevance almost instantly,

ผู้คนเห็นความเกี่ยวข้องของเรื่องนี้ทันที

and they come up and they say things to me like,

พวกเขาเข้ามาคุยกับฉันและพูดทำนองว่า

"That superflock, that's my company."

"ซุปเปอร์ฝูง นั่นล่ะ บริษัทฉันเลย"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Or, "That's my country."

หรือ "นั่นล่ะ ประเทศฉันเลย"

Or, "That's my life."

หรือ "นั่นล่ะ ชีวิตฉันเลย"

All my life I've been told that the way we have to get ahead is to compete:

ตลอดชีวิตของฉัน มีแต่คนบอกฉันว่า หนทางที่จะก้าวหน้า คือต้องแข่งขัน

get into the right school, get into the right job, get to the top,

แย่งกันเข้าโรงเรียนที่ดี ได้งานที่ดี ไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งสูงๆ

and I've really never found it very inspiring.

แต่ฉันไม่เคยรู้สึกว่า มันให้แรงบันดาลใจฉันเท่าไหร่

I've started and run businesses because invention is a joy,

ฉันเริ่มสร้างและบริหารธุรกิจ เพราะการสร้างสิ่งใหม่ๆ เป็นความสุขของฉัน

and because working alongside brilliant, creative people

และเพราะการได้ทำงานกับคนที่ฉลาด และมีความคิดสร้างสรรค์

is its own reward.

มันเป็นรางวัลอยู่ในตัวอยู่แล้ว

And I've never really felt very motivated by pecking orders or by superchickens

ฉันไม่เคยรู้สึกมีแรงจูงใจจากการ จัดชั้นทางสังคม หรือจากซุปเปอร์ไก่

or by superstars.

หรือซุปเปอร์สตาร์

But for the past 50 years,

แต่ห้าสิบปีที่ผ่านมา

we've run most organizations and some societies

เราบริหารองค์กรส่วนใหญ่ และในสังคมบางสังคม

along the superchicken model.

โดยใช้โมเดลซุปเปอร์ไก่

We've thought that success is achieved by picking the superstars,

เราคิดว่าเราบรรลุความสำเร็จได้ ด้วยการเลือกสรรซุปเปอร์สตาร์

the brightest men, or occasionally women, in the room,

ชาย หรือบางทีก็หญิงที่เก่งสุดในห้อง

and giving them all the resources and all the power.

แล้วเอาทรัพยากรและอำนาจให้เขาไปหมด

And the result has been just the same as in William Muir's experiment:

และผลก็เหมือนกับการทดลองของวิลเลียม มูร์

aggression, dysfunction and waste.

ความก้าวร้าว การทำงานที่บกพร่อง การสูญเปล่า

If the only way the most productive can be successful

ถ้าหนทางเดียวที่คนที่ มีความสามารถในการผลิตสูงสุดจะสำเร็จได้

is by suppressing the productivity of the rest,

คือการไปหยุดยั้ง ความสามารถในการผลิตของคนอื่น

then we badly need to find a better way to work

ถ้าอย่างนั้น เราก็ถึงจุดวิกฤต ที่ต้องหาวิธีที่ดีกว่านี้ในการทำงาน

and a richer way to live.

และหนทางที่งดงามกว่านี้ในการใช้ชีวิต

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So what is it that makes some groups

ดังนั้น อะไรล่ะที่ทำให้กลุ่มบางกลุ่ม

obviously more successful and more productive than others?

ประสบความสำเร็จมากกว่าอย่างชัดเจน

Well, that's the question a team at MIT took to research.

นั่นคือคำถามที่ทีมสถาบันเอ็มไอทีนำไปวิจัย

They brought in hundreds of volunteers,

พวกเขานำอาสาสมัครนับร้อยๆ

they put them into groups, and they gave them very hard problems to solve.

เอามาเข้ากลุ่ม และให้แก้ปัญหาที่ยากมากๆ

And what happened was exactly what you'd expect,

สิ่งที่เกิดขึ้นก็เหมือนที่คุณคาดเลย

that some groups were very much more successful than others,

คือบางกลุ่มประสบความสำเร็จ มากกว่ากลุ่มอื่นๆ

but what was really interesting was that the high-achieving groups

แต่สิ่งที่น่าสนใจจริงๆ คือ กลุ่มที่ประสบความสำเร็จสูง

were not those where they had one or two people

ไม่ใช่กลุ่มที่มีคนหนึ่งหรือสองคน

with spectacularly high I.Q.

ที่มี ไอ.คิว. สูงลิ่ว

Nor were the most successful groups the ones that had the highest

กลุ่มที่ประสบความสำเร็จสูงสุด

ไม่ใช่กลุ่มที่มีคะแนน ไอ.คิว. รวมสูงสุดด้วย

aggregate I.Q.

Instead, they had three characteristics, the really successful teams.

แต่ทีมที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง มีลักษณะสามอย่างนี้แทน

First of all, they showed high degrees of social sensitivity to each other.

อันดับแรกเลย สมาชิกจะต้องมีระดับ ความใส่ใจทางสังคมต่อกันและกันสูง

This is measured by something called the Reading the Mind in the Eyes Test.

ลักษณะนี้วัดได้ด้วยแบบวัดที่เรียกว่า Reading the Mind in The Eyes Test

It's broadly considered a test for empathy,

ซึ่งถือว่าเป็น แบบวัดความเข้าอกเข้าใจผู้อื่น

and the groups that scored highly on this

กลุ่มที่มีคะแนนตัวนี้สูง

did better.

แก้ปัญหาได้ดีกว่า

Secondly, the successful groups gave roughly equal time to each other,

ข้อสองคือ กลุ่มที่ประสบความสำเร็จ ให้เวลาสมาชิกแต่ละคนเท่าๆ กัน

so that no one voice dominated,

จึงไม่มีเสียงใครครอบงำกลุ่ม

but neither were there any passengers.

แต่ก็ไม่มีใครเป็นผู้โดยสารที่นั่งเงียบเฉย

And thirdly, the more successful groups

และข้อสาม บรรดากลุ่มที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด

had more women in them.

มีผู้หญิงอยู่ในกลุ่มมากกว่า

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Now, was this because women typically score more highly on

ทีนี้ อาจจะเป็นเพราะ ผู้หญิงมักจะมีคะแนนสูงกว่า

the Reading the Mind in the Eyes Test,

ในแบบวัด Reading the Mind in the Eyes

so you're getting a doubling down on the empathy quotient?

คุณก็เลยได้แต้มต่อ เรื่องความเข้าอกเข้าใจผู้อื่น

Or was it because they brought a more diverse perspective?

หรือเป็นเพราะผู้หญิง นำมุมมองที่หลากหลายเข้ามาในกลุ่ม

We don't really know, but the striking thing about this experiment

เรายังไม่รู้ชัด แต่สิ่งที่น่าสนใจในการทดลองนี้

is that it showed what we know, which is some groups do better than others,

คือการแสดงให้เห็นสิ่งที่เรารู้กัน นั่นคือ บางกลุ่มทำงานได้ดีกว่าบางกลุ่ม

but what's key to that

แต่หัวใจของเรื่องนี้

is their social connectedness to each other.

คือการเชื่อมโยงทางสังคมระหว่างคนในกลุ่ม

So how does this play out in the real world?

แล้วเรื่องนี้มันมีความหมายอย่างไร ในโลกของความจริง

Well, it means that what happens between people really counts,

คือ มันหมายความว่า สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างบุคคลนั้นสำคัญมาก

because in groups that are highly attuned and sensitive to each other,

เพราะในกลุ่มที่สมาชิกใส่ใจ และไวต่อความรู้สึกของกันและกันมาก

ideas can flow and grow.

ความคิดสามารถเลื่อนไหลและเติบโต

People don't get stuck. They don't waste energy down dead ends.

พวกเขาไม่ติดขัด ไม่เสียพลังงานเปล่า ไปกับเรื่องที่เป็นทางตัน

An example: Arup is one of the world's most successful engineering firms,

ตัวอย่าง Arup หนึ่งในบริษัทด้านวิศวกรรม ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลก

and it was commissioned to build the equestrian center

ได้รับการว่าจ้างให้สร้างศูนย์กีฬาขี่ม้า

for the Beijing Olympics.

สำหรับโอลิมปิกที่กรุงปักกิ่ง

Now, this building had to receive

อาคารนี้ต้องรองรับ

two and a half thousand really highly strung thoroughbred horses

ม้าพันธุ์ดีสองพันห้าร้อยตัว ที่กำลังเครียด

that were coming off long-haul flights,

เพราะเพิ่งลงจากเที่ยวบินที่ยาวนาน

highly jet-lagged, not feeling their finest.

อ่อนเพลียจากการเดินทางมากๆ รู้สึกไม่ค่อยสบาย

And the problem the engineer confronted was,

และปัญหาที่วิศวกรต้องเผชิญคือ

what quantity of waste to cater for?

เขาไม่รู้ว่า ปริมาณของเสียที่ต้องจัดการนั้นมากเท่าไหร่

Now, you don't get taught this in engineering school -- (Laughter) --

คือ เขาไม่ได้สอนคุณในคณะวิศวะฯ (เสียงหัวเราะ)

and it's not really the kind of thing you want to get wrong,

แล้วมันก็เป็นสิ่งที่คุณไม่อยากคำนวณพลาด

so he could have spent months talking to vets, doing the research,

เขาอาจจะใช้เวลาสักเดือน พูดคุยกับสัตวแพทย์ ทำวิจัย

tweaking the spreadsheet.

เก็บข้อมูลมาคำนวณในโปรแกรม

Instead, he asked for help

แทนที่จะทำอย่างนั้น เขาขอความช่วยเหลือออกไป

and he found someone who had designed the Jockey Club in New York.

แล้วก็เจอใครบางคน ที่เคยออกแบบสมาคมขี่ม้าในนิวยอร์ก

The problem was solved in less than a day.

ปัญหาถูกแก้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งวัน

Arup believes that the culture of helpfulness

บริษัท Arup เชื่อว่า วัฒนธรรมของความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อ

is central to their success.

เป็นหัวใจหลักของความสำเร็จของบริษัท

Now, helpfulness sounds really anemic,

ความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อฟังดูธรรมดามาก

but it's absolutely core to successful teams,

แต่มันเป็นแก่นสำคัญ ของทีมที่ประสบความสำเร็จ

and it routinely outperforms individual intelligence.

และมันมีผลมากกว่า ความฉลาดของแต่ละบุคคลเสมอ

Helpfulness means I don't have to know everything,

ความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อหมายความว่า ฉันไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง

I just have to work among people who are good at getting and giving help.

เพียงแต่ฉันต้องทำงานท่ามกลางผู้คน ที่ยินดีให้และรับความช่วยเหลือ

At SAP, they reckon that you can answer any question in 17 minutes.

บริษัท SAP ได้สรุปมาแล้วว่า คุณสามารถ ตอบคำถามใดๆ ก็ได้ ภายใน 17 นาที

But there isn't a single high-tech company I've worked with

แต่บริษัทเทคโนโลยีขั้นสูงที่ฉันทำงานด้วย ไม่มีเลยสักบริษัท

that imagines for a moment that this is a technology issue,

ที่จินตนาการสักนิดว่า นี่เป็นประเด็นปัญหาทางเทคโนโลยี

because what drives helpfulness is people getting to know each other.

เพราะสิ่งที่ขับเคลื่อนความเอื้อเฟื้อ คือการที่คนทำความรู้จักกัน

Now that sounds so obvious, and we think it'll just happen normally,

มันฟังดูชัดเจน ไม่ซับซ้อน และเราก็คิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้เอง

but it doesn't.

แต่มันไม่เกิด

When I was running my first software company,

ตอนฉันตั้งบริษัทซอฟต์แวร์ ของฉันเป็นครั้งแรก

I realized that we were getting stuck.

ฉันพบว่าเรากำลังติดขัด

There was a lot of friction, but not much else,

มีความขัดแย้งมากมาย และไม่ค่อยมีอย่างอื่นเลย

and I gradually realized the brilliant, creative people that I'd hired

ฉันค่อยๆ ตระหนักว่า คนที่สุดฉลาด และสร้างสรรค์ที่ฉันจ้างมา

didn't know each other.

ไม่รู้จักกัน

They were so focused on their own individual work,

พวกเขาหมกมุ่นอยู่แต่งานของตัวเอง

they didn't even know who they were sitting next to,

เขาไม่รู้แม้แต่ว่า คนที่นั่งข้างๆ เขาคือใคร

and it was only when I insisted that we stop working

จนกระทั่งฉันยืนกราน ให้เขาหยุดทำงาน

and invest time in getting to know each other

และใช้เวลาทำความรู้จักกัน

that we achieved real momentum.

บริษัทเราถึงมีแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า ได้อย่างแท้จริง

Now, that was 20 years ago, and now I visit companies

นั่นคือ 20 ปีที่แล้ว เดี๋ยวนี้ฉันไปเยี่ยมชมบริษัท

that have banned coffee cups at desks

ที่ห้ามกินกาแฟที่โต๊ะตัวเอง

because they want people to hang out around the coffee machines

เพราะเขาต้องการให้คนมาพบปะกัน รอบเครื่องชงกาแฟ

and talk to each other.

และพูดคุยกัน

The Swedes even have a special term for this.

ชาวสวีเดนมีคำเฉพาะสำหรับกิจกรรมนี้เลยนะ

They call it fika, which means more than a coffee break.

เขาเรียกว่า ฟิกา (fika) ซึ่งมีความหมายมากกว่าการพักกินกาแฟ

It means collective restoration.

แปลว่าการฟื้นพลังร่วมกัน

At Idexx, a company up in Maine,

ที่บริษัท Idexx ซึ่งอยู่ในรัฐเมน

they've created vegetable gardens on campus so that people

เขาสร้างสวนผักในที่ทำงาน

เพื่อให้คนจากส่วนต่างๆ ของธุรกิจ

from different parts of the business

can work together and get to know the whole business that way.

มาทำสวนด้วยกัน และนั่นทำให้เขารู้ภาพรวมของธุรกิจ

Have they all gone mad?

พวกเขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า

Quite the opposite -- they've figured out that when the going gets tough,

ตรงกันข้ามเลย เขาพบว่า เมื่อเรื่องอะไรๆ มันยากลำบาก

and it always will get tough

และมันต้องยากลำบากแน่

if you're doing breakthrough work that really matters,

ถ้าคุณกำลังทำงานบุกเบิก ที่มีความหมายอย่างแท้จริง

what people need is social support,

สิ่งที่ผู้คนต้องการ คือการสนับสนุนทางสังคม

and they need to know who to ask for help.

และเขาต้องการรู้ว่า จะขอความช่วยเหลือได้จากใคร

Companies don't have ideas; only people do.

ตัวบริษัทไม่มีความคิด ความคิดอยู่ที่ผู้คน

And what motivates people

และสิ่งที่จูงใจคน

are the bonds and loyalty and trust they develop between each other.

คือความผูกพัน ความซื่อสัตย์ และไว้วางใจ ที่สร้างขึ้นระหว่างกัน

What matters is the mortar,

สิ่งที่สำคัญคือปูนที่เชื่อมประสาน

not just the bricks.

ไม่ใช่แค่ก้อนอิฐ

Now, when you put all of this together,

ทีนี้ เมื่อคุณเอาสิ่งเหล่านี้มาประกอบกัน

what you get is something called social capital.

สิ่งที่คุณได้ เรียกว่าทุนทางสังคม

Social capital is the reliance and interdependency that builds trust.

ทุนทางสังคมคือการพึ่งพิง และพึ่งพาซึ่งกันและกันที่สร้างความไว้วางใจ

คำนี้มาจากนักสังคมศาสตร์ ซึ่งศึกษาชุมชน

The term comes from sociologists who were studying communities

that proved particularly resilient in times of stress.

ที่มีความเข้มแข็งเป็นพิเศษ ในเวลาที่มีความเครียด

Social capital is what gives companies momentum,

ทุนทางสังคมคือสิ่งที่ทำให้บริษัท มีแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า

and social capital is what makes companies robust.

และทุนทางสังคมคือ สิ่งที่ทำให้บริษัทมีความแข็งแรงทนทาน

สิ่งนี้มีความหมายอย่างไรในภาษานักปฏิบัติ

What does this mean in practical terms?

It means that time is everything,

มันหมายความว่า เวลา คือทุกสิ่งทุกอย่าง

because social capital compounds with time.

เพราะทุนทางสังคมใช้เวลาในการสั่งสม

So teams that work together longer get better, because it takes time

ดังนั้นทีมที่ทำงานด้วยกันนานกว่า ก็ยิ่งทำงานดีขึ้น เพราะมันใช้เวลา

to develop the trust you need for real candor and openness.

ในการพัฒนาความไว้วางใจที่คุณต้องมี เพื่อความเปิดเผยตรงไปตรงมาอย่างแท้จริง

And time is what builds value.

และเวลาคือสิ่งที่สร้างคุณค่านี้

When Alex Pentland suggested to one company

เมื่ออเล็กซ์ เพนท์แลนด์ เสนอแนะกับบริษัทหนึ่ง

that they synchronize coffee breaks

ให้จัดเวลาพักกินกาแฟให้ตรงกัน

so that people would have time to talk to each other,

เพื่อให้ผู้คนมีเวลาคุยกัน

profits went up 15 million dollars,

กำไรเพิ่มขึ้น 15 ล้านดอลลาร์

and employee satisfaction went up 10 percent.

และความพึงพอใจของพนักงาน เพิ่มขึ้น 10 เปอร์เซ็นต์

Not a bad return on social capital,

ผลตอบแทนไม่เลวเลย สำหรับการลงทุนทางสังคม

which compounds even as you spend it.

ซึ่งยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้น แม้เมื่อคุณใช้จ่ายออกไป

Now, this isn't about chumminess, and it's no charter for slackers,

นี่ไม่ใช่แค่การสร้างมิตรไมตรี และไม่ใช่การให้สิทธิพิเศษแก่คนขี้เกียจ

because people who work this way tend to be kind of scratchy,

เพราะคนที่ทำงานในรูปแบบนี้ มักเป็นคนที่ทำให้คนอื่นเคือง

impatient, absolutely determined to think for themselves

ใจร้อน และมุ่งมั่น ที่จะคิดอะไรด้วยตัวเองอย่างเต็มที่

because that's what their contribution is.

เพราะนั่นคือประโยชน์ที่เขาทำให้บริษัทได้

Conflict is frequent because candor is safe.

ความขัดแย้งเกิดบ่อยๆ เพราะคนพูดตรงไปตรงมาได้อย่างปลอดภัย

And that's how good ideas turn into great ideas,

และนั่นคือวิธีที่ความคิดดีๆ กลายเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม

because no idea is born fully formed.

เพราะไม่มีความคิดไหนที่เกิดมาสมบูรณ์เลย

It emerges a little bit as a child is born,

มันผุดขึ้นมานิดๆ เหมือนเด็กแรกเกิด

kind of messy and confused, but full of possibilities.

ออกจะยุ่งเหยิงและสับสน แต่เต็มไปด้วยความเป็นไปได้

And it's only through the generous contribution, faith and challenge

และด้วยการเกื้อหนุนด้วยความเอื้อเฟื้อ ศรัทธา และความท้าทาย

that they achieve their potential.

มันจึงพัฒนาขึ้นได้เต็มศักยภาพ

And that's what social capital supports.

และนั่นคือสิ่งที่ทุนทางสังคมช่วยสนับสนุน

Now, we aren't really used to talking about this,

เราไม่ค่อยคุ้นเคยกับการพูดเรื่องพวกนี้

about talent, about creativity, in this way.

เรื่องพรสวรรค์ เรื่องความคิดสร้างสรรค์ ในรูปแบบนี้

We're used to talking about stars.

เราชินกับการพูดถึงดาวเด่น

So I started to wonder, well, if we start working this way,

ฉันจึงเริ่มสงสัยว่า เอ ถ้าเรามาทำงานแบบนี้แทน

does that mean no more stars?

มันแปลว่าเราจะไม่มีดาวเด่นแล้วเหรอ

So I went and I sat in on the auditions

ฉันจึงเข้าไปนั่งดูการทดสอบการแสดง

at the Royal Academy of Dramatic Art in London.

เพื่อคัดเลือกนักเรียนที่ราชวิทยาลัย ด้านศิลปะการละคร ณ กรุงลอนดอน

And what I saw there really surprised me,

สิ่งที่ฉันเห็นทำให้ฉันประหลาดใจมาก

because the teachers weren't looking for individual pyrotechnics.

เพราะอาจารย์ไม่ได้มองหา คนที่โดดเด่นราวดอกไม้ไฟทีละดอก

They were looking for what happened between the students,

เขามองหาสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างนักเรียน

because that's where the drama is.

เพราะนั่นคือจุดที่ละครเกิดขึ้น

And when I talked to producers of hit albums,

และเมื่อฉันคุยกับผู้อำนวยการผลิต อัลบั้มเพลงฮิต

they said, "Oh sure, we have lots of superstars in music.

เขาบอกว่า "อ๋อ แน่นอน เรามีดาวเด่นมากมายในวงการดนตรี

It's just, they don't last very long.

แค่เขาอยู่ได้ไม่ยาวเท่านั้นเอง

It's the outstanding collaborators who enjoy the long careers,

มีแต่นักร่วมมือที่ยอดเยี่ยม ที่อยู่ในอาชีพได้ยืนยาว

because bringing out the best in others is how they found the best

เพราะการดึงสิ่งที่ดีที่สุดในตัวผู้อื่นออกมา คือวิธีการที่เขาค้นพบ

in themselves."

สิ่งที่ดีที่สุดในตัวเขาเอง"

And when I went to visit companies that are renowned

และเมื่อฉันไปเยี่ยมชมบริษัทที่มีชื่อเสียง

for their ingenuity and creativity,

ด้านความฉลาดในการประดิษฐ์ และความคิดสร้างสรรค์

I couldn't even see any superstars,

ฉันไม่เห็นซุปเปอร์สตาร์สักคน

because everybody there really mattered.

เพราะทุกคนที่นั่นล้วนสำคัญหมด

And when I reflected on my own career,

และเมื่อฉันสะท้อนคิดถึงอาชีพของฉันเอง

and the extraordinary people I've had the privilege to work with,

และคนที่เก่งเหนือธรรมดา ที่ฉันมีโอกาสได้ทำงานด้วย

I realized how much more we could give each other

ฉันตระหนักว่า คนเราสามารถที่จะ ให้แก่กันและกันได้อีกมาก

if we just stopped trying to be superchickens.

ถ้าเราแค่หยุดความพยายาม ที่จะเป็นซุปเปอร์ไก่

(Laughter) (Applause)

(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

Once you appreciate truly how social work is,

เมื่อคุณเข้าใจอย่างแท้จริงว่า การทำงานในสังคมเป็นอย่างไร

a lot of things have to change.

หลายๆ อย่างจะต้องเปลี่ยนไป

Management by talent contest has routinely pitted

การบริหารด้วยการแข่งขันกันด้านพรสวรรค์

employees against each other.

มักเอาพนักงานมาต่อสู้กัน

Now, rivalry has to be replaced by social capital.

ความเป็นศัตรูต้องถูกแทนที่ด้วยทุนทางสังคม

For decades, we've tried to motivate people with money,

หลายทศวรรษที่ผ่านมา เราพยายามจูงใจคนด้วยเงิน

even though we've got a vast amount of research that shows

แม้เราจะมีงานวิจัยมากมายที่แสดงว่า

that money erodes social connectedness.

เงินนั้นบ่อนทำลายความสัมพันธ์ทางสังคม

Now, we need to let people motivate each other.

เราต้องการให้คนจูงใจซึ่งกันและกัน

And for years, we've thought that leaders were heroic soloists who were expected,

ที่ผ่านมา เราคิดว่าผู้นำคือวีรบุรุษเดี่ยวๆ ที่ถูกคาดหวัง

all by themselves, to solve complex problems.

ว่าจะแก้ปัญหาซับซ้อนได้ด้วยตัวคนเดียว

Now, we need to redefine leadership

วันนี้ เราต้องนิยามความเป็นผู้นำเสียใหม่

as an activity in which conditions are created

ว่าเป็นกิจกรรมสร้างภาวะแวดล้อม

in which everyone can do their most courageous thinking together.

ที่ทุกคนสามารถคิดและทำ สิ่งที่กล้าหาญที่สุดของตนร่วมกัน

เรารู้ว่าวิธีนี้ได้ผล

We know that this works.

When the Montreal Protocol called for the phasing out of CFCs,

เมื่อพิธีสารมอนทรีออล เรียกร้องให้ยุติการปล่อยสารซีเอฟซี

the chlorofluorocarbons implicated in the hole in the ozone layer,

สารครอโรฟลูออโรคาร์บอน ที่มีส่วนทำให้เกิดรูในชั้นโอโซน

the risks were immense.

ความเสี่ยงนี้มหาศาลมาก

CFCs were everywhere,

เมื่อก่อนเราใช้สารซีเอฟซีกันทั่วทุกที่

และตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าจะหาสารทดแทนได้ไหม

and nobody knew if a substitute could be found.

But one team that rose to the challenge adopted three key principles.

แต่ทีมหนึ่งที่ลุกขึ้นมารับความท้าทาย คือ คิดค้นสารทดแทนนี้ เขาใช้หลักการสามข้อ

The first was the head of engineering, Frank Maslen, said,

ข้อแรก แฟรง มาสเลน หัวหน้าวิศวกรกล่าวว่า

there will be no stars in this team.

จะไม่มีดาวเด่นในทีมนี้

We need everybody.

เราต้องการทุกคน

Everybody has a valid perspective.

ทุกคนมีมุมมองที่มีเหตุผล

Second, we work to one standard only:

ข้อสอง เราทำงานให้ได้มาตรฐานเดียวเท่านั้น

the best imaginable.

คือดีที่สุดเท่าที่จินตนาการได้

And third, he told his boss, Geoff Tudhope,

และข้อสาม เขาบอกเจฟ ทัดโฮป เจ้านายของเขาว่า

that he had to butt out,

ให้ย้ายก้นออกไปห่างๆ

because he knew how disruptive power can be.

เพราะเขารู้ว่าอำนาจ อาจรบกวนกระบวนการในกลุ่มได้

Now, this didn't mean Tudhope did nothing.

นั่นไม่ได้หมายความว่าทัดโฮปไม่ทำอะไร

He gave the team air cover,

เขาให้การปกป้องทีม

and he listened to ensure that they honored their principles.

เขาฟัง เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจ ว่าพนักงานเคารพหลักการของทีม

And it worked: Ahead of all the other companies tackling this hard problem,

และมันก็ได้ผล เทียบกับบริษัทอื่นๆ ที่พยายามแก้ปัญหาเดียวกันนี้

this group cracked it first.

กลุ่มนี้แก้ได้เป็นกลุ่มแรก

And to date, the Montreal Protocol

จนทุกวันนี้ พิธีสารมอนทรีออล

is the most successful international environmental agreement

เป็นข้อตกลงด้านสิ่งแวดล้อมระดับนานาชาติ

ever implemented.

ที่ประสบความสำเร็จสูงที่สุดที่เคยมีมา

There was a lot at stake then,

ที่ผ่านมา เดิมพันมันสูงมาก

and there's a lot at stake now,

วันนี้ เดิมพันก็สูงมากเช่นกัน

and we won't solve our problems if we expect it to be solved

และเราจะไม่มีทางแก้ปัญหาของเราได้ ถ้าเราคาดหวังว่ามันจะแก้ได้

by a few supermen or superwomen.

โดยซุปเปอร์แมน ซุปเปอร์วูแมนสองสามคน

Now we need everybody,

วันนี้ เราต้องการทุกๆ คน

because it is only when we accept that everybody has value

เพราะเราต้องยอมรับเสียก่อนว่าทุกคนมีคุณค่า

that we will liberate the energy and imagination and momentum we need

เราจึงจะปลดปล่อยพลังงาน จินตนาการ และแรงขับเคลื่อนที่เราต้องการได้

to create the best beyond measure.

เพื่อสร้างสิ่งที่ดีที่สุด เหนือกว่ามาตรวัดใดๆ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)