Jennifer Lin: Improvising on piano, aged 14

Translator: Heartfelt Grace Reviewer: Krittika Wutthipat-arree

(Music)

(Music ends)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you!

ขอบคุณค่ะ

(Applause continues)

ขอบคุณมากๆค่ะ

Thank you very much.

Like the speaker before me -- I am a TED virgin, I guess.

เหมือนวิทยากรท่านก่อนเลยค่ะ ดิฉันไม่เคยมาร่วมงานของ TED มาก่อนเลยต่ะ

I'm also the first time here, and ...

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มาที่นี่ อึ้งเลยค่ะ

(Laughter)

I don't know what to say!

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

ดิฉันดีใจมากๆ ค่ะที่คุณแอนเดอร์สันเชิญดิฉันมา

I'm really happy that Mr. Anderson invited me.

I'm really grateful that I get a chance to play for everyone.

ตื้นตันใจจริงๆ นะคะที่มีโอกาสได้มาเล่นเปียโนให้ทุกคนฟัง

And the song that I just played was by Josef Hofmann.

เพลงที่ดิฉันเพิ่งเล่นจบไปเป็นเพลงของ โยเซฟ ฮอฟมานน์ ค่ะ (Józef Hofmann)

It's called "Kaleidoscope."

ชื่อเพลง คาไลโดสโคป (Kaleidoscope)

And Hofmann is a Polish pianist and composer of the late 19th century,

ฮอฟมานน์ เป็นนักเปียโนและคีตกวีชาวโปแลนด์ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19

และเขาก็ได้รับการยอมรับนับถือว่าเป็นนักเปียโนผู้ยิ่งใหญ่ตลอดกาลคนหนึ่งค่ะ

and he's widely considered one of the greatest pianists of all time.

I have another piece that I'd like to play for you.

ดิฉันมีงานอีกชิ้นนึงที่อยากเล่นให้คุณฟัง

It's called "Abegg Variations," by Robert Schumann,

ชื่อว่า "การแปรทำนองแบบอับเบ็กก์ (Abegg Variations)" โดย โรเบิร์ต ชูมานน์ (Robert Schumann)

a German 19th-century composer.

คีตกวีชาวเยอรมันในช่วงศตวรรษที่ 19 ค่ะ

The name "Abegg" is actually A-B-E-G-G,

ชื่อคำว่า อับเบ็กก์ (ฺAbegg) จริงๆแล้วสะกดด้วยตัว เอ-บี-อี-จี-จี

and that's the main theme in the melody.

ซึ่งนั่นเป็นแก่นหลักของเมโลดี้ค่ะ

(Plays the notes A, B, E, G and G)

That comes from the last name of one of Schumann's female friends.

คำนั้นมาจากชื่อสกุลของเพื่อนหญิงคนหนึ่งของชูมานน์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But he wrote that for his wife.

แต่เขาเขียนเพลงนี้ขึ้นสำหรับภรรยาเขานะคะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So actually, if you listen carefully,

เพราะฉะนั้น จริงๆแล้วถ้าคุณฟังอย่างพินิจพิเคราะห์

there are supposed to be five variations on this Abegg theme.

จะเห็นว่ามีรูปแบบการแปรทำนองอยู่ 5 รูปแบบด้วยกันในแนวดนตรีอับเบ็กก์เนี่ยค่ะ

It's written around 1834,

งานชิ้นนี้แต่งขึ้นมาราวปี ค.ศ. 1834 (พ.ศ.2377) ... ถึงแม้จะเก่าไปหน่อย

so even though it's old, I hope you'll like it.

ดิฉันหวังว่าคุณจะชอบนะคะ

(Music)

(Music ends)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

ตอนนี้ก็มาถึงช่วงที่ดิฉันไม่ชอบล่ะค่ะ

Now comes the part that I hate.

อืม..ก็เพราะว่าคุณแอนเดอร์สันบอกดิฉันว่า

Well, because Mr. Anderson told me

that this session is called "Sync and Flow,"

ช่วงต่อไปนี้เรียกว่าช่วง "ประสานพร้อมลื่นไหล (Sync and Flow)" ตอนแรกดิฉันก็ยังสงสัยอยู่ว่า

I was wondering, "What do I know that these geniuses don't?"

มีอะไรบ้างที่ดิฉันรู้แล้วคนฉลาดที่นี่เขายังไม่รู้อีก

(Laughter)

ฉะนั้น ดิฉันจะเล่าถึงเรื่องการประพันธ์ดนตรี

So, I'll talk about musical composition,

even though I don't know where to start.

แม้อย่างนั้น ดิฉันก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังดี

How do I compose?

ดิฉันแต่งเพลงได้ยังไงนะเหรอคะ?

I think Yamaha does a really good job of teaching us how to compose.

ดิฉันว่า ยามาฮา (Yamaha) สอนเราถึงวิธีการแต่งเพลงได้อย่างเยี่ยมยอดเลยค่ะ

What I do first is, I make a lot of little musical ideas

ขั้นแรก ดิฉันก็จะคิดแนวไว้ก่อน หลายๆแนว

you can just improvise here at the piano --

ุซึ่งเราก็แค่มาด้นสดๆที่เปียโนนี่ได้เลย

and I choose one of those to become my main theme, my main melody,

จากนั้น ดิฉันก็จะเลือกแนวใดแนวหนึ่งให้มาเป็นแนวดนตรีหลัก เป็นท่วงทำนองหลัก

เหมือนกันกับ อับเบ็กก์ ที่คุณได้ฟังไปเมื่อกี้

like the Abegg that you just heard.

And once I choose my main theme, I have to decide:

พอได้แนวดนตรีหลักแล้ว ดิฉันก็จะต้องเลือก

Out of all the styles in music, what kind of style do I want?

ว่าจะใช้รูปแบบดนตรีจากทั้งหมดที่มีว่าดิฉันจะอยากได้สไตล์แบบไหน

And this year, I composed a Romantic style.

และปีนี้เป็นปีที่ดิฉันแต่งเพลงคลาสสิกสไตล์โรแมนติกค่ะ

So for inspiration, I listened to Liszt and Tchaikovsky

ดังนั้น เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ ดิฉันจะฟังดนตรีของลิสซ์ท์ (Liszt) กับไชคอฟสกี (Tchaikovsky)

and all the great Romantic composers.

แล้วก็คีตกวียุคโรแมนติกที่โดดเด่นทุกคนเลยค่ะ

Next, I make the structure of the entire piece with my teachers.

ขั้นต่อไป ดิฉันจะร่างโครงดนตรีของงานทั้งชิ้นกับอาจารย์ของดิฉันค่ะ

They help me plan out the whole piece.

พวกอาจารย์ช่วยดิฉันในการร่างแผนของเพลงทั้งชิ้น

And then the hard part is filling it in with musical ideas,

แล้วถัดไป ส่วนที่ยากก็คือการเอาแนวคิดทางดนตรีไปเติมให้เต็ม

because then you have to think.

เพราะว่ามันต้องใช้ความคิดค่ะ

(Laughter)

And then, when the piece takes somewhat of a solified form --

พอชิ้นงานเริ่มเป็นรูปเป็นเรื่อง

solidified, excuse me -- solidified form,

ขอโทษทีค่ะ เป็นรูปเป็นร่างค่ะ

you're supposed to actually polish the piece, polish the details,

จากนั้นเราก็ต้องขัดเกลาชิ้นงานของเรา ขัดเกลาตรงรายละเอียดค่ะ

and then polish the overall performance of the composition.

จากนั้นก็ต้องขัดเกลาการแสดงทั้งชิ้นงานของดนตรีที่เราแต่งขึ้น

And another thing that I enjoy doing is drawing.

อ้อ มีอย่างนึงที่ดิฉันชอบทำค่ะ คือ การวาดภาพ

Drawing, because I like to draw, you know, Japanese anime art.

วาดภาพ เพราะดิฉันชอบวาดนั่นนี่ ก็พวกการ์ตูนญี่ปุ่นอะค่ะ

I think that's a craze among teens right now.

ดิฉันคิดว่าวัยรุ่นสมัยนี้กำลังคลั่งไคล้เชียวหล่ะค่ะ

พอดิฉันทราบว่าตัวเองชอบ

And once I realized it,

there's a parallel between creating music and creating art,

ดิฉันก็เลยสร้างสรรค์งานดนตรีไปพร้อมๆกับการสร้างสรรค์ศิลปะค่ะ

because for your motive, or your little initial idea for your drawing,

เพราะว่าแรงจูงใจหรือไอเดียเริ่มต้นสำหรับการเขียนภาพ

ก็คือตัวการ์ตูน เราก็อยากจะิคิดว่าเราจะวาดเป็นใครดี

it's your character -- you want to decide who you want to draw,

or if you want to draw an original character.

หรือว่าเราอยากจะวาดตัวการ์ตูนขึ้นมาใหม่เลย

And then you want to decide: How are you going to draw the character?

จากนั้นเราก็ต้องมาคิดอีกว่าเราจะวาดตัวการ์ตูนแบบนั้นยังไง

Like, am I going to use one page? Am I going to draw it on the computer?

ตัวอย่างนะคะว่าจะใช้กระดาษแผ่นนี้

หรือจะวาดลงคอมพิวเตอร์

หรือว่าจะวาดกระจายสองหน้ากระดาษเหมือนในหนังสือการ์ตูน

Am I going to use a two-page spread like a comic book?

For a more grandiose effect, I guess.

ให้มันดูอลังการ ดิฉันคิดว่าอะนะคะ

And then you have to do the initial sketch of the character,

จากนั้นเราก็ต้องร่างภาพตัวการ์ตูนของเราก่อน

which is like your structure of a piece,

ซึ่งก็เหมือนกับที่เราทำโครงร่างของชิ้นงานดนตรีเลย

and then you add pen and pencil, and whatever details that you need --

จากนั้นเราก็ลงลายปากกาหรือดินสอหรือลงรายละเอียดอะไรก็ตามที่เราอยากได้

that's polishing the drawing.

จากนั้นก็ตกแต่งภาพเขียนของเรา

And another thing that both of these have in common is your state of mind,

มีอยู่อย่างหนึ่งค่ะที่เหมือนกันระหว่างเขียนการ์ตูนกับแต่งเพลง

ก็คือสภาวะของความคิด เพราะว่าดิฉันไม่--

because I know I'm one of those teenagers that are really easily distracted.

ดิฉันเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่ว่อกแว่กง่ายมากค่ะ

So if I'm trying to do homework and I don't feel like it,

ถ้าอย่างดิฉันพยายามจะทำการบ้าน

ถ้าดิฉันพยายามจะทำการบ้านแต่ไม่มีความรู้สึกอยากทำเลย

I'll try to draw or, you know, waste my time.

ดิฉันก็จะพยายามวาดภาพ เป็นการฆ่าเวลาอะค่ะคุณ

And then what happens is, sometimes I absolutely can't draw

สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือว่า บางครั้งที่ดิฉันเขียนภาพอะไรไม่ได้เอาเสียเลยเนี่ย

or I can't compose at all,

หรือดิฉันแต่งเพลงอะไรไม่ได้เลย มันจะเหมือนกันว่า

and then it's like there's too much on your mind.

รู้สึกฟุ้งซ่าน

จนไม่มีสมาธิที่จะทำอะไร

You can't focus on what you're supposed to do.

And sometimes, if you manage to use your time wisely and work on it,

บางที ถ้าเราจัดตารางเวลาอย่างชาญฉลาดแล้วก็ทำได้ตามนั้น

you'll get something out of it, but it doesn't come naturally.

เราก็จะได้งานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันออกมา แต่ว่ามันไม่เป็นไปตามธรรมชาติอะค่ะ

What happens is, if something magical happens,

สิ่งที่เป็นก็คือ ถ้ามีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น

if something natural happens to you,

ถ้าอะไรๆเป็นไปตามธรรมชาติ

you're able to produce all this beautiful stuff instantly,

เราก็จะสามารถสรรสร้างชิ้นงานที่สวยสดงดงามได้ในตอนนั้นเลย

แบบนั้นเลยที่ดิฉันถึงจะเรียกว่า ความลื่นไหล (flow)

and then that's what I consider "flow,"

because that's when everything clicks and you're able to do anything.

เพราะนั่นเป็นตอนที่ทุกสิ่งทุกอย่างลงตัวเป๊ะ เป็นตอนที่เราจะทำอะไรก็ทำได้

You feel like you're on top of your game and you can do anything you want.

เราจะรู้สึกเหมือนว่าเราควบคุมอะไรได้หมด

เราจะทำอะไรที่เราอยากให้เป็นก็ได้ทั้งนั้น

I'm not going to play my own composition today because,

วันนี้ ดิฉันจะไม่เล่นเพลงที่ดิฉันแต่งเองนะคะ เพราะว่า

although I did finish it, it's way too long.

ถึงดิฉันจะแต่งเสร็จแล้ว แต่ว่าัมันยาวมากๆค่ะ

ดิฉันจะทำแบบนี้แทน ดิฉันจะลองด้นสดค่ะ (improvisation)

Instead, I'd like to try something called "improvisation."

I have here seven note cards,

ตอนนี้ดิฉันมีกระดาษอยู่ 7 แผ่น

one with each note of the musical alphabet.

แต่ละแผ่นมีตัวโน้ตดนตรีอยู่แผ่นละตัว

And I'd like someone to come up here and choose five --

ดิฉันอยากจะขออาสาสมัครขึ้นมาที่นี่แล้วก็เลือกออกมา 5 แผ่นค่ะ

anyone to come up here and choose five --

ใครอยากจะขึ้นมานี่แล้วเลือก 5 แผ่นคะ?

and then I can make it into some sort of melody,

พอเสร็จแล้วดิฉันก็จะได้ทำเป็นเมโลดี้ จะดั้นสดๆเลยค่ะ

and I'll improvise it.

Wow. A volunteer, yay!

ว้าว อาสาสมัครมาแล้ว เย้

(Laughter)

(เสียงปรบมือ)

(Applause)

Jennifer Lin: Nice to meet you.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

Goldie Hawn: Thank you. Choose five?

โกลดี้ ฮอว์น (Goldie Hawn): ขอบคุณค่ะ เลือก 5 ใช่ม๊า?

JL: Yes, five cards. Any five cards.

เจนนิเฟอร์ หลิน: ใช่แล้วค่ะ เลือก 5 แผ่น ห้าแผ่นไหนก็ได้ค่ะ

GH: OK, one. JL: OK.

โกลดี้: ได้เลย หนึ่ง สอง สาม

GH: Two. JL: Yes.

GH: Three.

โอ๊ะ ดี (D) กับ เอฟ (F) -- คุ้นๆนะเนี่ย

GH: Oh, D and F -- too familiar.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

JL: One more. GH: OK. "E" for "effort."

เจนนิเฟอร์: อีกแผ่นหนึ่งค่ะ

โกลดี้: ได้ล่ะ อี--แอฟฟอร์ท (E for effort)

JL: Would you mind reading them out in the order that you chose them?

เจนนิเฟอร์: คุณจะรังเกียจไหมคะที่จะอ่านตามลำดับว่าคุณเลือกอะไรไปบ้าง

GH: OK -- C, G, B, A and E.

โกลดี้: ได้เลย ซี จี บี เอ และ อี (C G B A E)

JL: Thank you very much!

เจนนิเฟอร์: ขอบคุณมากค่ะ

GH: You're welcome. And what about these?

โกลดี้: ด้วยความยินดีค่ะ แล้วพวกนี้หละ ทำไงค่ะ

JL: I won't use them. Thank you!

เจนนิเฟอร์: พวกนั้น ดิฉันไม่ใช้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ

(เสียงปรบมือ)

(Applause)

เอาหล่ะค่ะ คุณสุภาพสตรีท่านเลือกตัว ซี จี บี เอ อี

Now, she chose C, G, B, A, E.

I'm going to try to put that in some sort of order.

ดิฉันจะลองเรียงตัวโน้ตพวกนี้ดู

(Plays notes)

OK, that's nice.

อืม..ฟังดูดีเหมือนกัน

ขอต้องใช้เวลาคิดแป๊บนึงค่ะ

So, I'm going to have a moment to think,

and I'll try to make something out of it.

ฉันจะพยายามแต่งเพลงออกมาให้ได้

(Plays the five notes)

(Music)

(Music ends)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

เพลงต่อไปหรือเพลงตามคำขอที่ดิฉันจะเล่น

The next song, or the encore that I'm going to play

is called "Bumble Boogie," by Jack Fina.

ชื่อว่า "ระบำอลหม่าน (ฺีBumble Boogie)" ของแจ๊ค ฟีนา (Jack Fina) ค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

(Music)

(Music ends)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)