Our campaign to ban plastic bags in Bali | Melati and Isabel Wijsen

Translator: Chawanrat Sukhuwit Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Melati Wijsen: Bali -- island of gods.

เมลาตี ไวจ์เซ่น : บาหลี - เกาะแห่งเทพเจ้า

Isabel Wijsen: A green paradise.

อิซาเบล ไวจ์เซ่น : สวรรค์สีเขียว

MW: Or ...

เมลาตี : หรือ...

a paradise lost.

สวรรค์ที่หายไป

Bali:

บาหลี :

island of garbage.

เกาะแห่งกองขยะ

IW: In Bali,

อิซาเบล : ที่บาหลี

we generate 680 cubic meters of plastic garbage a day.

มีขยะพลาสติกเกิดขึ้น 680 ลูกบาศก์เมตรต่อวัน

That's about a 14-story building.

นั่นเป็นกองเท่าตึก 14 ชั้นเลย

And when it comes to plastic bags,

และถ้าพูดถึงถุงพลาสติก

less than five percent gets recycled.

พวกมันถูกรีไซเคิลน้อยกว่าห้าเปอร์เซ็นต์

MW: We know that changes the image you may have of our island.

เมลาตี : เรารู้ว่านั่นอาจทำให้ภาพ เกาะของเราเปลี่ยนไปในสายตาคุณ

It changed ours, too, when we learned about it,

และในสายตาเราก็เช่นกันค่ะ ตอนที่เราได้รับรู้เรื่องนี้

when we learned that almost all plastic bags in Bali end up in our drains

เราได้รู้ว่าถุงพลาสติกแทบทุกใบในบาหลี จะมาลงเอยตามท่อระบายน้ำ

and then in our rivers

จากนั้นก็ไปยังแม่น้ำ

and then in our ocean.

และในที่สุดก็ไปถึงทะเล

And those that don't even make it to the ocean,

ส่วนที่ไปไม่ถึงทะเล

they're either burned or littered.

ก็จะถูกเผาหรือทิ้งเกลื่อนกลาด

IW: So we decided to do something about it.

อิซาเบล : เราเลยตัดสินใจว่า ต้องทำอะไรสักอย่าง

And we've been working for almost three years now

และเราก็ทำโปรเจ็กต์นี้กัน มาเกือบสามปีแล้วค่ะ

to try to say no to plastic bags on our home island.

เพื่อพยายามบอกลาถุงพลาสติก ให้หมดไปจากเกาะบ้านเกิดของเรา

And we have had some significant successes.

และเราก็ประสบความสำเร็จ เลยไม่น้อย

MW: We are sisters,

เมลาตี : เราเป็นพี่น้องกันค่ะ

and we go to the best school on earth:

และเราเรียนในโรงเรียนที่ดีที่สุดในโลก

Green School, Bali.

กรีนสคูลแห่งบาหลี

Green School is not only different in the way that it is built out of bamboo,

กรีนสคูลไม่ได้แค่แตกต่างจากที่อื่น เพราะเป็นโรงเรียนที่สร้างจากไม้ไผ่

but also in the way that it teaches.

แต่ยังแตกต่างด้วยวิธีที่สอนพวกเราด้วย

We are taught to become leaders of today,

พวกเราถูกสอนให้กลายเป็นผู้นำของยุคปัจจุบัน

something a normal textbook cannot match.

เป็นสิ่งที่ไม่มีสอนในตำรา

IW: One day we had a lesson in class

อิซาเบล : มีอยู่วันหนึ่งเราได้เรียนเรื่อง

where we learned about significant people,

เกี่ยวกับบุคคลที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์

like Nelson Mandela,

อย่างเนลสัน แมนเดลา

Lady Diana

เลดี้ไดอาน่า

and Mahatma Gandhi.

และมหาตมะ คานธี

Walking home that day,

ขณะเดินกลับบ้านในวันนั้น

we agreed that we also wanted to be significant.

พวกเราก็ลงความเห็นว่า อยากทำอะไรที่ยิ่งใหญ่บ้าง

Why should we wait until we were grown up

ทำไมเราต้องรอให้โตก่อนค่อย

to be significant?

ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ด้วยล่ะ

We wanted to do something now.

เราอยากทำอะไรสักอย่างตอนนี้เลย

MW: Sitting on the sofa that night,

เมลาตี : เรานั่งอยู่บนโซฟาในคืนนั้น

we brainstormed and thought of all the issues facing Bali.

ระดมสมองกันเพื่อนึกถึง ปัญหาต่างๆ ที่บาหลีกำลังเผชิญ

And one thing that stood out to us the most

และปัญหาหนึ่งที่ชัดเจนมากที่สุด

was the plastic garbage.

ก็คือเรื่องขยะพลาสติกค่ะ

But that is a huge problem.

แต่นั่นเป็นปัญหาที่ใหญ่มาก

So we looked into what was a realistic target for us kids:

เราเลยมาดูกันว่า เด็กอย่างเรา พอจะทำอะไรได้บ้าง

plastic bags.

ถุงพลาสติกไงล่ะ

And the idea was born.

และไอเดียก็เกิดขึ้นมา

IW: We started researching,

อิซาเบล : เราเริ่มทำการเก็บข้อมูล

and let's just say, the more we learned,

และบอกได้เลยว่า ยิ่งเราได้เรียนรู้

there was nothing good about plastic bags.

ก็พบว่าถุงพลาสติกไม่มีข้อดีอะไรเลย

And you know what?

และคุณรู้ไหมคะ

We don't even need them.

จริงๆ เราไม่ต้องใช้พวกมันเลยก็ได้

เมลาตี : เราได้รับแรงบันดาลใจอย่างมาก จากความพยายามในการยกเลิกถุงพลาสติก

MW: We were really inspired by the efforts to say no to plastic bags

in many other places,

ของหลายๆ ที่

from Hawaii to Rwanda

ตั้งแต่ฮาวายไปจนถึงรวันดา

and to severals cities like Oakland and Dublin.

จนถึงเมืองมากมายอย่าง โอ๊คแลนด์และดับลิน

IW: And so the idea turned into the launch of "Bye Bye Plastic Bags."

อิซาเบล : แล้วไอเดียของเราก็นำไปสู่ การเปิดตัวแคมเปญ “บ๊ายบายถุงพลาสติก”

MW: In the years that we have been campaigning,

เมลาตี : ตลอดช่วงปีที่เราทำแคมเปญนี้มา

we have learned a lot.

เราได้เรียนรู้อะไรมากมายเลยค่ะ

Lesson number one:

บทเรียนที่หนึ่ง :

you cannot do it all by yourself.

เราไม่สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว

You need a big team of like-minded kids,

เราต้องการทีมเด็กจำนวนมาก ที่คิดแบบเดียวกับเรา

and so we formed the Bye Bye Plastic Bags crew.

เราจึงจัดตั้งทีมงาน บ๊ายบายถุงพลาสติกขึ้นมา

The volunteer team includes children from all over the island,

ทีมอาสาสมัครนี้ประกอบด้วย เด็กๆ จากทั่วทั้งเกาะ

from both international and local schools.

ทั้งจากโรงเรียนนานาชาติและโรงเรียนท้องถิ่น

And together with them,

แล้วพวกเราก็ร่วมมือกัน

we started a multi-layered approach,

สร้างแนวทางแบบหลายชั้นเชิง

based on an on- and off-line signature petition,

บนพื้นฐานของการลงชื่อสนับสนุน ทางออนไลน์และออฟไลน์

educational and inspirational presentations at schools

การนำเสนอแบบสอดแทรกความรู้ และแรงบันดาลใจตามโรงเรียนต่างๆ

and we raise general awareness at markets, festivals, beach clean-ups.

และสร้างความตระหนักตามตลาด งานเทศกาล และการเก็บขยะที่ชายหาด

And last but not least,

และสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด

we distribute alternative bags,

เรายังทำการแจกถุงทางเลือก

bags like net bags,

อย่างเช่นถุงตาข่าย

recycled newspaper bags

ถุงหนังสือพิมพ์รีไซเคิล

or 100 percent organic material bags,

หรือถุงจากวัสดุอินทรย์ 100 เปอร์เซ็นต์

all made by local initiatives on the island.

ทั้งหมดนี้ผลิตโดยนักสร้างสรรค์ บนเกาะของเรา

IW: We run a pilot village,

อิซาเบล : เราสร้างหมู่บ้านต้นแบบ

home of 800 families.

ที่ประกอบด้วย 800 ครอบครัว

The village mayor was our first friend

มีเทศมนตรีเป็นเพื่อนของเราเอง

and he loved our T-shirts, so that helped.

โชคดีหน่อยที่เขาชอบเสื้อยืดของพวกเรา

We focused on making the customers aware,

เรามุ่งเน้นการสร้างความตระหนักให้ลูกค้า

because that's where the change needs to happen.

เพราะนั่นคือจุดที่ต้อง สร้างความเปลี่ยนแปลง

The village is already two-thirds along the way

หมู่บ้านนี้ดำเนินการไปได้ สองในสามแล้ว

of becoming plastic bag free.

สำหรับการอยู่แบบปลอดพลาสติก

Our first attempts to get the government of Bali on board failed.

ความพยายามครั้งแรกๆ ของเราในการ ขอความร่วมมือกับรัฐบาลบาหลีนั้นล้มเหลว

So we thought,

เราเลยคิดกันว่า

"Hmm ... a petition with one million signatures.

“อืม... ถ้ามีคนลงชื่อสนับสนุน หนึ่งล้านรายชื่อ

They can't ignore us, right?"

พวกเขาคงเมินเราไม่ได้แน่ จริงไหม”

MW: Right!

เมลาตี : ใช่แล้วค่ะ!

IW: But, who would have guessed

อิซาเบล : ใครจะไปคิดล่ะคะ

one million signatures is, like, a thousand times a thousand?

ว่าหนึ่งล้านลายเซ็นต์เนี่ยเท่ากับ หนึ่งพันเท่าของหนึ่งพันเลยนะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We got stuck --

เราไปต่อกันไม่ถูกเลย --

till we learned lesson number two:

จนกระทั่งเราได้เรียนรู้บทเรียนที่สอง :

think outside the box.

คิดนอกกรอบ

Someone mentioned

มีคนบอกว่า

that the Bali airport handles 16 million arrivals and departures a year.

สนามบินบาหลีมีเที่ยวบินเข้าออก 16 ล้านเที่ยวต่อปี

MW: But how do we get into the airport?

เมลาตี : แล้วเราจะเข้าไปในสนามบิน ได้ยังไงกัน

And here comes lesson number three:

แล้วก็มาถึงบทเรียนที่สาม :

persistence.

ความตื๊อไม่เลิก

Off we headed to the airport.

เรามุ่งหน้าไปที่สนามบินกัน

We got past the janitor.

เราผ่านด่านพนักงานทำความสะอาด

And then it was his boss's boss,

ผ่านไปถึงหัวหน้าของหัวหน้าเขา

and then the assistant office manager,

ผ่านไปถึงผู้ช่วยผู้จัดการออฟฟิศ

ไปถึงผู้จัดการออฟฟิศ

and then the office manager,

and then ...

จากนั้น...

we got shuffled down two levels and thought,

เราก็ถูกตีกลับลงมาสองด่าน แล้วคิดในใจว่า

well, here comes the janitor again.

ถึงแค่พนักงานทำความสะอาดอีกแล้ว

And after several days knocking on doors

และจากการเคาะประตูวันแล้ววันเล่า

and just being kids on a mission,

ในฐานะเด็กๆ ที่มาพร้อมภารกิจ

we finally got to the commercial manager of Bali airports.

ในที่สุดเราก็เข้าไปถึงด่านของ ผู้จัดการฝ่ายโฆษณาของสนามบินบาหลี

And we gave him the "Bali of plastic bags" speech, and being a very nice man,

และเราก็บรรยายเรื่อง “ถุงพลาสติกในบาหลี” ให้เขาฟัง เขาทำท่าใจดีกับเรามาก

he said, [imitating the man's voice] "I cannot believe what I'm about say,

และบอกว่า [เลียนเสียงผู้ชาย] “ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าผมกำลังจะพูดว่า

but I'm going to give authorization

ผมอนุญาตให้พวกคุณเข้าไป

to collect signatures behind customs and immigrations."

ล่าลายเซ็นต์ได้ที่ด้านหลัง ด่านศุลกากรและตรวจคนเข้าเมือง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

IW: In our first hour and a half there,

อิซาเบล : ในหนึ่งชั่วโมงครึ่งแรกตรงนั้น

we got almost 1,000 signatures.

เราได้มาเกือบ 1,000 ลายเซ็น

How cool is that?

เจ๋งไปเลยใช่ไหมคะ

Lesson number four:

บทเรียนที่สี่ :

you need champions at all levels of society,

เราต้องอาศัยผู้สนับสนุน จากทุกระดับชั้นในสังคม

from students to commercial managers to famous people.

ตั้งแต่นักเรียนไปจนถึงผู้จัดการฝ่ายโฆษณา ไปจนถึงคนดัง

And thanks to the attraction of Green School,

ต้องขอบคุณชื่อเสียงของกรีนสคูล

we had access to a steady stream of celebrities.

ที่ทำให้เราสามารถเข้าถึง คนดังได้มากมาย

Ban Ki Moon taught us

บันคีมูน สอนเราว่า

that Secretary-Generals of the United Nations

พวกเลขาธิการใหญ่แห่งประสหประชาชาติ

don't sign petitions --

เขาไม่ลงชื่อสนับสนุนกันหรอก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

even if kids ask nicely.

ถึงแม้ว่าเด็กๆ จะมาขอดีๆ

But he promised to spread the word,

แต่เขาให้สัญญาว่า จะช่วยเป็นกระบอกเสียง

and now we work closely with the United Nations.

และตอนนี้พวกเราก็ทำงาน อย่างใกล้ชิดกับสหประชาชาติ

MW: Jane Goodall taught us the power of a people's network.

เมลาตี : เจน กู๊ดออลสอนเราถึง พลังของเครือข่ายผู้คน

She started with just one Roots & Shoots group

เธอเริ่มต้นด้วยกลุ่ม Roots & Shoots เพียงกลุ่มเดียว

and now she has 4,000 groups around the world.

และตอนนี้ก็มีถึง 4,000 กลุ่มทั่วโลก

We are one of them.

พวกเราเป็นหนึ่งในนั้น

She's a real inspiration.

เธอคือแรงบันดาลใจของพวกเรา

If you're a fellow Rotarian,

หากคุณเป็นสมาชิกโรตารีล่ะก็

nice to meet you.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

We're Interactors,

เราคืออินเทอแร็กเตอร์

the youngest department of Rotary International.

หน่วยที่เด็กที่สุดของ สโมสรโรตารีนานาชาติ

IW: But we have also learned much about patience,

อิซาเบล : และเรายังได้เรียนรู้ เรื่องความอดทนมามากด้วยค่ะ

MW: how to deal with frustrations,

เมลาตี : การรับมือกับความหงุดหงิด

อิซาเบล : ความเป็นผู้นำ

IW: leadership,

MW: teamwork,

เมลาตี : การทำงานเป็นทีม

IW: friendship,

อิซาเบล : มิตรภาพ

MW: we learned more about the Balinese and their culture

เมลาตี : ได้เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับ คนบาหลีและวัฒนธรรมของพวกเขา

IW: and we learned about the importance of commitment.

อิซาเบล : และได้เรียนรู้เรื่อง ความสำคัญของการให้คำมั่นสัญญา

MW: It's not always easy.

เมลาตี : มันไม่ง่ายเสมอไปค่ะ

Sometimes it does get a little bit hard to walk your talk.

บางทีการทำให้ได้อย่างที่พูด มันก็ยากกว่าที่คิด

IW: But last year, we did exactly that.

อิซาเบล : แต่ปีที่แล้ว พวกเราทำได้อย่างนั้น

We went to India to give a talk,

เราเดินไปบรรยายที่อินเดีย

and our parents took us to visit

พ่อแม่ของเราพาเราไปเยี่ยมชม

the former private house of Mahatma Gandhi.

บ้านในอดีตของมหาตมะ คานธี

We learned about the power of hunger strikes

เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับ พลังของการประท้วงอดอาหาร

he did to reach his goals.

ที่เขาทำเพื่อไปถึงเป้าหมาย

Yes, by the end of the tour,

และใช่ค่ะ หลังเยี่ยมชมเสร็จ

when we met our parents again,

พอเราเจอพ่อกับแม่อีกครั้ง

we both made a decision and said,

เราทั้งคู่ก็ตัดสินใจบอกว่า

"We're going on a hunger strike!"

“พวกเราจะไปประท้วงอดอาหารกัน!”

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

MW: And you can probably imagine their faces.

เมลาตี : ทุกคนคงนึกหน้าพวกเขาออกนะคะ

It took a lot of convincing,

เราต้องโน้มน้าวอย่างหนัก

and not only to our parents

ไม่ใช่แค่พ่อกับแม่

but to our friends and to our teachers as well.

แต่โน้มน้าวเพื่อนๆ และคุณครู ของเราด้วยเช่นกัน

Isabel and I were serious about doing this.

อิซาเบลและหนูจริงจังกับเรื่องนี้มาก

So we met with a nutritionist,

เราเลยไปหานักโภชนาการกัน

and we came up with a compromise

และได้ไอเดียข้อตกลงที่ว่า

of not eating from sunrise to sunset every day

จะไม่กินข้าวตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้น ยันพระอาทิตย์ตกดินทุกวัน

until the governor of Bali would agree to meet with us

จนกว่าผู้ว่าการบาหลีจะยอมมาเจอพวกเรา

to talk about how to stop plastic bags on Bali.

เพื่อคุยเรื่องยกเลิกการใช้ ถุงพลาสติกในบาหลี

IW: Our "mogak makan," as it is called in Bahasa Indonesia,

อิซาเบล : แคมเปญ “โมกัก มากาน” ตามคำในภาษาบาฮาซา อินโดนีเซีย

started.

ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

We used social media to support our goal

เราใช้โซเชียลมีเดียเพื่อสนับสนุนเป้าหมาย

and already on day two,

และภายในวันที่สอง

police started to come to our home and school.

ตำรวจก็เริ่มมาหาที่บ้าน และโรงเรียนของพวกเราค่ะ

What were these two girls doing?

เด็กพวกนี้กำลังทำอะไรอยู่นะ

We knew we weren't making the governor look his best

เรารู้ว่าการประท้วงอดอาหารแบบนี้ ไม่ส่งผลดี

ต่อภาพลักษณ์ผู้ว่าการเท่าไหร่ --

by doing this food strike --

we could have gone to jail.

เราอาจจะติดคุกกันเลยก็ได้

But, hey, it worked.

แต่ อ้าว มันได้ผลแฮะ

Twenty-four hours later,

24 ชั่วโมงถัดจากนั้น

we were picked up from school

พวกเราถูกส่งตัวจากโรงเรียน

and escorted to the office of the governor.

และถูกคุมตัวไปที่ออฟฟิศ ของผู้ว่าการ

MW: And there he was --

เมลาตี : และเราก็ได้เจอเขา --

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

waiting for us to meet and speak,

กำลังรอให้เราเข้าไปพบและบรรยาย

พร้อมความสนับสนุนเต็มที่ และขอบคุณในความตั้งใจของเรา

being all supportive and thankful for our willingness

to care for the beauty and the environment of Bali.

ที่อยากดูแลความงดงามของ สิ่งแวดล้อมในบาหลี

He signed a promise

เขาได้เซ็นสัญญา

to help the people of Bali say no to plastic bags.

ว่าจะช่วยให้ชาวบาหลียกเลิก การใช้ถุงพลาสติก

And we are now friends,

และเราก็ได้เป็นเพื่อนกัน

and on a regular basis,

และเราก็คอยย้ำเตือนเขา

we remind him and his team of the promises he has made.

และทีมงานถึงสัญญาที่ได้ให้ไว้ อยู่เป็นประจำ

And indeed,

แล้วไม่นานมานี้

recently he stated and committed

เขาก็ได้กล่าวให้คำมั่นสัญญาไว้ว่า

that Bali will be plastic bag free by 2018.

บาหลีจะปลอดพลาสติก ภายในปี 2018

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

IW: Also, at the International Airport of Bali, one of our supporters

อิซาเบล : และที่สนามบินนานาชาติบาหลี ผู้สนับสนุนคนหนึ่งของเรา

is planning to start a plastic bag-free policy by 2016.

ก็กำลังวางแผนที่จะเริ่มนโยบาย ปลอดพลาสติกภายในปี 2016

MW: Stop handing out free plastic bags

เมลาตี : หยุดแจกถุงพลาสติกฟรี

and bring in your own reusable bag

และนำถุงใช้ซ้ำมาเอง

is our next message to change that mindset of the public.

คือสาส์นถัดไปของเรา ที่จะเปลี่ยนวิธีคิดของผู้คน

IW: Our short-term campaign,

อิซาเบล : แคมเปญระยะสั้นของเรา

"One Island / One Voice,"

“หนึ่งเกาะ / หนึ่งเสียง”

is all about this.

ทำขึ้นเพื่อเรื่องนี้ค่ะ

We check and recognize the shops and restaurants

เราตรวจสอบและยกย่อง ร้านค้าและร้านอาหาร

that have declared themselves a plastic bag-free zone,

ที่ประกาศว่าเป็นเขตปลอดถุงพลาสติก

and we put this sticker at their entrance

และเราก็แปะสติ๊กเกอร์นี้ให้ที่ทางเข้าร้าน

และโพสต์ชื่อร้านเหล่านั้นลงโซเชียลมีเดีย

and publish their names on social media

and some important magazines on Bali.

และนิตยสารมีชื่อของบาหลี

And conversely,

ในทางตรงกันข้าม

ร้านที่ไม่มีสติ๊กเกอร์ก็จะ ถูกทำให้โดดเด่นด้วยเหมือนกัน

that highlights those who do not have the sticker.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

MW: So, why are we actually telling you all of this?

เมลาตี : แล้วทำไมพวกเราถึง มาเล่าเรื่องพวกนี้ให้คุณฟังล่ะ

Well, partly, it is because we are proud

อันที่จริง ส่วนหนึ่งก็เพราะเราภูมิใจ

of the results that, together with our team,

กับผลลัพธ์ที่พวกเราและทีมงานของเรา

we have been able to reach.

สามารถทำจนบรรลุเป้าหมาย

But also because along the way,

แต่อีกเหตุผลก็เพราะว่าระหว่างนั้น

we have learned that kids can do things.

เราได้เรียนรู้ว่า เด็กๆ ก็มีความสามารถ

We can make things happen.

พวกเราทำให้อะไรๆ เกิดขึ้นได้

Isabel and I were only 10 and 12 years old

อิซาเบลและหนูอายุแค่ 10 และ 12 ปี

when we started this.

ตอนที่เริ่มทำสิ่งนี้

We never had a business plan,

เราไม่มีแผนทางธุรกิจ

ไม่มีกลยุทธ์ที่แน่นอน

nor a fixed strategy,

nor any hidden agendas --

หรือความประสงค์แอบแฝงใดๆ

just the idea in front of us

แค่ไอเดียหนึ่งตรงหน้าเรา

and a group of friends working with us.

และเพื่อนๆ ที่ทำงานร่วมกับเรา

All we wanted to do was stop those plastic bags

สิ่งที่เราอยากทำคือ การหยุดไม่ให้ถุงพลาสติก

from wrapping and suffocating our beautiful home.

มาห่อหุ้มและกีดขวางบ้าน อันงดงามของพวกเรา

Kids have a boundless energy

เด็กๆ มีพลังที่ไร้ขอบเขต

and a motivation to be the change the world needs.

และแรงจูงใจในการสร้างความเปลี่ยนแปลง ที่โลกต้องการ

IW: So to all the kids of this beautiful but challenging world:

อิซาเบล : ดังนั้น ฝากถึงเด็กทุกคน บนโลกที่สวยงามแต่แสนท้าทายนี้ :

go for it!

ลุยเลยค่ะ!

Make that difference.

สร้างความแตกต่าง

We're not telling you it's going to be easy.

เราไม่ได้บอกว่า มันจะทำได้ง่ายๆ

We're telling you it's going to be worth it.

แต่เราบอกได้ว่า มันจะคุ้มค่า

Us kids may only be 25 percent of the world's population,

เด็กอย่างเราอาจเป็นเพียง 25 เปอร์เซ็นต์ ของประชากรโลก

but we are 100 percent of the future.

แต่พวกเราเป็น 100 เปอร์เซ็นต์ของอนาคต

MW: We still have a lot of work to do,

เมลาตี : เรายังมีเรื่องให้ทำอีกมากมาย

but know that we still not stop

แต่รู้ไว้ว่าเราจะไม่มีวันล้มเลิก

until the first question asked when arriving at the Bali airports will be

จนกว่าคำถามแรกที่สนามบินบาหลีถาม ตอนผู้โดยสารมาถึงจะเป็นคำถามที่ว่า

Both: "Welcome to Bali,

ทั้งคู่ :“ยินดีต้อนรับสู่บาหลี

do you have nay plastic bags to declare?"

คุณมีถุงพลาสติกมาสำแดงหรือเปล่า”

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Om shanti shanti shanti om.

สันติสุขจงมีแก่ท่าน

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)