Our campaign to ban plastic bags in Bali | Melati and Isabel Wijsen

Translator: Ali Hosseini Reviewer: soheila Jafari

Melati Wijsen: Bali -- island of gods.

ملاتی ویجسن: بالی ... جزیره خدایان.

Isabel Wijsen: A green paradise.

ایزابل ویجسن: بهشتی سبز.

MW: Or ...

م.و. : یا ...

a paradise lost.

بهشتی که گم شده است.

Bali:

بالی:

island of garbage.

جزیره زباله.

IW: In Bali,

ا.و. : در بالی،

we generate 680 cubic meters of plastic garbage a day.

۶۸۰ متر مکعب زباله پلاستیکی هر روز تولید می شود.

That's about a 14-story building.

این به اندازه ساختمانی ۱۴ طبقه است.

And when it comes to plastic bags,

و مسأله کیسه پلاستیکی مطرح است،

less than five percent gets recycled.

کمتر از ۵ درصد آن بازیافت می شود.

MW: We know that changes the image you may have of our island.

م.و. : می دانیم که این موضوع تصویری که از جزیره هست را خراب می کند.

It changed ours, too, when we learned about it,

وقتی این را فهمیدیم، ما را نیز تغییر داد،

when we learned that almost all plastic bags in Bali end up in our drains

وقتی فهمیدیم که تقریباً تمامی کیسه های پلاستیکی در بالی به جوی ها رفته

and then in our rivers

و سپس به رودها می ریزند

and then in our ocean.

و بعد به اقیانوس می روند.

And those that don't even make it to the ocean,

و بعد آنهایی که حتی به اقیانوس نرسیدند،

they're either burned or littered.

سوزانده شده یا پخش و پلا می شوند.

IW: So we decided to do something about it.

ا.و. : خب ما تصمیم گرفتیم که کاری بکنیم.

And we've been working for almost three years now

و سه سال است که روی این موضوع کار می کنیم

to try to say no to plastic bags on our home island.

تا به کیسه های پلاستیکی در جزیره مان «نه» بگوییم.

And we have had some significant successes.

و موفقیت های خوبی بدست آوردیم.

MW: We are sisters,

م.و. : ما خواهریم،

and we go to the best school on earth:

و به بهترین مدرسه روی زمین می رویم:

Green School, Bali.

مدرسه سبز، بالی.

Green School is not only different in the way that it is built out of bamboo,

تفاوت مدرسه سبز فقط در این نیست که از بامبو ساخته شده است،

but also in the way that it teaches.

بلکه در روش درسی متفاوت آن است.

We are taught to become leaders of today,

ما یاد می‌گیریم که رهبران امروز دنیا شویم،

something a normal textbook cannot match.

چیزی که کتاب‌های درسی معمولی نمی‌توانند ارائه دهند.

IW: One day we had a lesson in class

ا.و. : روزی ما درسی در کلاس داشتیم

where we learned about significant people,

که درباره انسان‌های مؤثر صحبت شد،

like Nelson Mandela,

مثل نلسون ماندلا،

Lady Diana

پرنسس دایانا

and Mahatma Gandhi.

و مهاتما گاندی.

Walking home that day,

آن روز که برگشتیم،

we agreed that we also wanted to be significant.

تصمیم گرفتیم که ما هم می‌خواهیم مهم باشیم.

Why should we wait until we were grown up

چرا باید صبر کنیم تا بزرگ شویم

to be significant?

و بعد مؤثر باشیم؟

We wanted to do something now.

ما می‌خواستیم کاری را الآن بکنیم.

MW: Sitting on the sofa that night,

م.و. : روی مبل نشسته بودیم،

we brainstormed and thought of all the issues facing Bali.

و در حال فکر بر تمامی مشکلاتی که بالی با آن روبروست بودیم.

And one thing that stood out to us the most

و چیزی که به شدت نظرمان را جلب کرد

was the plastic garbage.

زباله‌های پلاستیکی بود.

But that is a huge problem.

اما این مشکل بزرگی است.

So we looked into what was a realistic target for us kids:

خب ما به دنبال هدفی واقع‌گرایانه برای دو نوجوان بودیم:

plastic bags.

کیسه های پلاستیکی.

And the idea was born.

و ایده بوجود آمد.

IW: We started researching,

ا.و. : ما شروع به تحقیق کردیم،

and let's just say, the more we learned,

و بهتر است بگوییم، هرچه بیشتر یادگرفتیم،

there was nothing good about plastic bags.

چیز مفیدی درباره کیسه‌های پلاستیکی ندیدیم.

And you know what?

و می‌دانید چیست؟

We don't even need them.

ما واقعاً لازمشان نداریم!

MW: We were really inspired by the efforts to say no to plastic bags

م.و. : ما از تلاش‌های انجام شده برای نه گفتن به کیسه پلاستیکی

in many other places,

در بسیاری از نقاط الهام گرفتیم،

from Hawaii to Rwanda

از هاوایی گرفته تا رواندا

and to severals cities like Oakland and Dublin.

و خیلی شهرهای دیگر چون اوکلند و دوبلین.

IW: And so the idea turned into the launch of "Bye Bye Plastic Bags."

ا.و. : و ایده‌ای که اجرایی شد «خداحافظ کیسه‌های پلاستیکی» بود.

MW: In the years that we have been campaigning,

ا.و. : در سال‌هایی که ما کمپین کردیم،

we have learned a lot.

خیلی چیزها یاد گرفتیم.

Lesson number one:

درس اول:

you cannot do it all by yourself.

شما نمی توانید به تنهایی انجامش دهید.

You need a big team of like-minded kids,

نیاز به تیمی بزرگ از نوجوانان هم عقیده دارید،

and so we formed the Bye Bye Plastic Bags crew.

خب ما اعضای «خداحافظ کیسه پلاستیکی» را جمع کردیم.

The volunteer team includes children from all over the island,

تیم داوطلبانه‌ای از بچه‌ها از تمامی جزیره

from both international and local schools.

از مدارس محلی و بین‌المللی بوجود آمد.

And together with them,

و همگی باهم،

we started a multi-layered approach,

قدم در مسیری چند لایه گذاشتیم،

based on an on- and off-line signature petition,

به کمک جمع آوری امضاهای آنلاین و آفلاین،

educational and inspirational presentations at schools

و ارائه‌های آموزشی و الهام بخش در مدارس،

and we raise general awareness at markets, festivals, beach clean-ups.

و آگاهی عمومی را در بازارها، فستیوال‌ها و ساحل‌ها افزایش دادیم.

And last but not least,

و آخرین که مهم نیز هست،

we distribute alternative bags,

پخش کردن کیسه‌های جایگزین بود،

bags like net bags,

مثل کیسه‌های بافتنی،

recycled newspaper bags

کیسه‌های بازیافتی از روزنامه

or 100 percent organic material bags,

یا کیسه‌های ۱۰۰ درصد ارگانیک،

all made by local initiatives on the island.

که همه آن‌ها از ابتکارات محلی جزیزه بود.

IW: We run a pilot village,

ا.و. : روستایی آزمایشی را

home of 800 families.

متشکل از ۸۰۰ خانواده راه انداختیم.

The village mayor was our first friend

شهردار روستا اولین دوست ما بود

and he loved our T-shirts, so that helped.

و او به تی شرت‌های ما علاقه‌مند شد، و خوب کمک کرد.

We focused on making the customers aware,

ما بر آگاه سازی مشتریان تمرکز نمودیم،

because that's where the change needs to happen.

چرا که آنجاست که تغییر لازم است رخ دهد.

The village is already two-thirds along the way

روستا در حال حاضر دو سوم راه را برای

of becoming plastic bag free.

رها شدن از کیسه‌های پلاستیکی رفته است.

Our first attempts to get the government of Bali on board failed.

تلاش‌های اولیه ما برای همراه سازی دولت بالی بی نتیجه بود.

So we thought,

خب فکر کردیم

"Hmm ... a petition with one million signatures.

«درخواستی با یک میلیون امضا داریم.

They can't ignore us, right?"

نمی‌توانند ما را نادیده بگیرند. درسته؟»

MW: Right!

م. و. : درسته!

IW: But, who would have guessed

ا. و. : اما چه کسی ممکن بود حدس بزند

one million signatures is, like, a thousand times a thousand?

یک میلیون امضا یعنی چه؟ یعنی هزار در هزار؟

(Laughter)

(خنده حضار)

We got stuck --

ما گیر کرده بودیم ...

till we learned lesson number two:

تا اینکه درس شماره دو را آموختیم:

think outside the box.

خارج از چارچوب فکر کنید.

Someone mentioned

کسی اشاره کرد که

that the Bali airport handles 16 million arrivals and departures a year.

فرودگاه بالی ۱۶ میلیون پرواز ورودی و خروجی در سال دارد.

MW: But how do we get into the airport?

م.و. : اما چگونه به فرودگاه برویم؟

And here comes lesson number three:

و اینجا درس شماره سه مطرح شد:

persistence.

پا فشاری.

Off we headed to the airport.

ما به فرودگاه رفتیم.

We got past the janitor.

از دربان فرودگاه رد شدیم.

And then it was his boss's boss,

و سپس به رئیس رئیس او رسیدیم،

and then the assistant office manager,

و بعد به دستیار مدیر فرودگاه،

and then the office manager,

و سپس مدیر فرودگاه،

and then ...

و بعد ...

we got shuffled down two levels and thought,

دوباره دو سطح پایین آمدیم و فکر کردیم،

well, here comes the janitor again.

خب، دوباره به دربان رسیدیم.

And after several days knocking on doors

و بعد از چند روزی زدن به این در و آن در

and just being kids on a mission,

و به عنوان نوجوانی در این مأموریت،

we finally got to the commercial manager of Bali airports.

به مدیر امور تجاری فرودگاه بالی رسیدیم.

And we gave him the "Bali of plastic bags" speech, and being a very nice man,

و درباره «کیسه‌های پلاستیکی بالی» گفتیم، او که مرد خیلی خوبی بود،

he said, [imitating the man's voice] "I cannot believe what I'm about say,

گفت [تقلید صدای مرد] «چیزی را می‌خواهیم بگویم باور نمی‌کنم،

but I'm going to give authorization

اما قصد دارم که اجازه را بدهم

to collect signatures behind customs and immigrations."

تا پشت باجه گمرکی و مهاجرت به جمع آوری امضا بپردازید.»

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

IW: In our first hour and a half there,

ا.و. : در یک و نیم ساعتی که آنجا بودیم،

we got almost 1,000 signatures.

تقریباً هزار امضا جمع کردیم.

How cool is that?

چقدر خوب بود، نه؟

Lesson number four:

درس شماره چهار:

you need champions at all levels of society,

شما به قهرمانانی در تمام سطوح جامعه لازم دارید،

from students to commercial managers to famous people.

از دانش آموزان تا مدیران تجاری تا افراد مشهور.

And thanks to the attraction of Green School,

و به لطف جاذبه مدرسه سبز،

we had access to a steady stream of celebrities.

ما به جریان ثابتی از انسان‌های مشهور دسترسی داریم.

Ban Ki Moon taught us

بان کی مون به ما یاد داد

that Secretary-Generals of the United Nations

که دبیرکل سازمان ملل

don't sign petitions --

درخواست‌ها را امضا نمی‌کند ...

(Laughter)

(خنده حضار)

even if kids ask nicely.

حتی اگر نوجوانی با مهربانی بپرسد.

But he promised to spread the word,

اما قول داد که این مطلب را پخش کند،

and now we work closely with the United Nations.

و در حال حاضر از نزدیک با سازمان ملل همکاری داریم.

MW: Jane Goodall taught us the power of a people's network.

م.و. : جین گودال قدرت شبکه‌ای از مردم را به ما آموخت.

She started with just one Roots & Shoots group

او گروه Roots & Shoots را راه انداخت

and now she has 4,000 groups around the world.

و در حال حاضر بیش از ۴ هزار گروه در سراسر دنیا دارد.

We are one of them.

ما یکی از آنها هستیم.

She's a real inspiration.

او واقعاً الهام بخش است.

If you're a fellow Rotarian,

اگر شما عضوی از کلوب روتاری هستید،

nice to meet you.

از آشنایی با شما خوشبختیم.

We're Interactors,

ما هم اینتراکتور هستیم،

the youngest department of Rotary International.

جوانترین دپارتمان کلوب جهانی روتاری.

IW: But we have also learned much about patience,

ا.و. : اما ما بیشتر درباره صبر یاد گرفتیم،

MW: how to deal with frustrations,

م.و. : چگونه با عصبانیت کنار بیاییم،

IW: leadership,

ا.و. : رهبری،

MW: teamwork,

م.و. : کار گروهی،

IW: friendship,

ا.و. : دوستی،

MW: we learned more about the Balinese and their culture

م.و. : من بیشتر درباره ساکنین بالی و فرهنگشان یاد گرفتیم

IW: and we learned about the importance of commitment.

ا.م. : و ما درباره اهمیت تعهد یاد گرفتیم.

MW: It's not always easy.

م.و. : همیشه ساده نیست.

Sometimes it does get a little bit hard to walk your talk.

بعضی وقت‌ها بیان کردن حرفت سخت می‌شود.

IW: But last year, we did exactly that.

ا.و. : اما سال پیش، ما دقیقاً این کار را کردیم.

We went to India to give a talk,

ما به هند رفتیم تا سخنرانی کنیم،

and our parents took us to visit

و والدینمان ما را برای بازدید از

the former private house of Mahatma Gandhi.

خانه شخصی مهاتما گاندی بردند.

We learned about the power of hunger strikes

درباره قدرت اعتصاب غذا آموختیم که او برای هدفش

he did to reach his goals.

این کار را کرد.

Yes, by the end of the tour,

بله، در انتهای گردش ما،

when we met our parents again,

وقتی دوباره والدینمان را دیدیم،

we both made a decision and said,

دو نفری تصمیم گرفتیم و گفتیم،

"We're going on a hunger strike!"

«ما می‌خواهیم اعتصاب غذا کنیم!»

(Laughter)

(خنده حضار)

MW: And you can probably imagine their faces.

م.و. : شما احتمالاً می‌توانید صورت‌های آنها را تصور کنید.

It took a lot of convincing,

خیلی طول کشید تا راضی شوند،

and not only to our parents

و نه تنها پدر و مادرمان

but to our friends and to our teachers as well.

بلکه دوستان و معلمان را باید راضی می‌کردیم.

Isabel and I were serious about doing this.

ایزابل و من خیلی در این باره جدی بودیم.

So we met with a nutritionist,

وقتی متخصص غذا را ملاقات کردیم،

and we came up with a compromise

به نتیجه‌ای رسیدیم که

of not eating from sunrise to sunset every day

هروز فقط از طلوع خورشید تا غروب خورشید غذا نخوریم.

until the governor of Bali would agree to meet with us

تا اینکه دولت بالی موافقت کند تا با ما ملاقات نماید

to talk about how to stop plastic bags on Bali.

که صحبتی درباره منع کیسه پلاستیکی داشته باشیم.

IW: Our "mogak makan," as it is called in Bahasa Indonesia,

ا.و. : «موگاک ماکان»، که اعتصاب به زبان باهاسا در اندونزی است،

started.

شروع شد.

We used social media to support our goal

از شبکه‌های اجتماعی برای هدفمان بهره بردیم

and already on day two,

و در روز دوم بود که،

police started to come to our home and school.

پلیس به منزل و مدرسه ما آمد.

What were these two girls doing?

این دو دختر چه کاری می‌کنند؟

We knew we weren't making the governor look his best

ما می‌دانستیم با اعتصاب غذایمان

by doing this food strike --

دولت را بد نشان می‌دهیم ...

we could have gone to jail.

ممکن است به زندان برویم.

But, hey, it worked.

اما، خوب، جواب داد.

Twenty-four hours later,

۲۴ ساعت بعد،

we were picked up from school

ما را از مدرسه برداشتند

and escorted to the office of the governor.

و به سمت دفتر استاندار اسکورت کردند.

MW: And there he was --

م.و. : و او آنجا بود ...

(Applause)

(تشویق حضار)

waiting for us to meet and speak,

منتظر ما برای ملاقات و گفتگو،

being all supportive and thankful for our willingness

و کاملاً پشتیبان و متشکر از عزم ما بود

to care for the beauty and the environment of Bali.

که می‌خواستیم به زیبایی و محیط زیست بالی توجه کنیم.

He signed a promise

او قول رسمی داد

to help the people of Bali say no to plastic bags.

تا به در بالی به کیسه پلاستیکی «نه» گفته شود.

And we are now friends,

و ما الآن باهم دوستیم،

and on a regular basis,

و طبق برنامه‌ای منظم،

we remind him and his team of the promises he has made.

ما به او و تیمش قول‌هایی که داده را یادآوری می‌کنیم.

And indeed,

و به طور قطع،

recently he stated and committed

اخیراً او متعهد شده است

that Bali will be plastic bag free by 2018.

که بالی تا سال ۲۰۱۸ خالی از کیسه پلاستیکی خواهد شد.

(Applause)

(تشویق حضار)

IW: Also, at the International Airport of Bali, one of our supporters

ا.و. : همچنین، در فرودگاه بین المللی بالی، یکی از حامیان ما

is planning to start a plastic bag-free policy by 2016.

برنامه‌ای برای سیاست منع کیسه پلاستیکی تا ۲۰۱۶ دارد.

MW: Stop handing out free plastic bags

م.و. : که دیگر کیسه پلاستیکی توزیع نشده

and bring in your own reusable bag

و هرکس کیسه چند بار مصرف را بیاورد

is our next message to change that mindset of the public.

که پیغام بعدی ما برای تغییر تفکر عموم خواهد بود.

IW: Our short-term campaign,

ا.و. : کمپین کوتاه مدت ما،

"One Island / One Voice,"

«یک جزیره - یک صدا»

is all about this.

کلاً درباره این ماجراست.

We check and recognize the shops and restaurants

ما رستوران‌ها و مغازه‌ها را بررسی و شناسایی می‌کنیم

that have declared themselves a plastic bag-free zone,

تا اینکه اعلام کنند خالی از کیسه پلاستیکی هستند،

and we put this sticker at their entrance

و این برچسب را در ورودی وصل کنند

and publish their names on social media

و اسم خودشان را در شبکه اجتماعی

and some important magazines on Bali.

و چند مجله مهم در بالی بگذارند.

And conversely,

و به طور معکوس،

that highlights those who do not have the sticker.

مشخصاً آنهایی که از این برچسب استفاده نمی‌کنند را نشان دهند.

(Laughter)

(خنده حضار)

MW: So, why are we actually telling you all of this?

م.و. : خوب چرا ما این داستان را تعریف می‌کنیم؟

Well, partly, it is because we are proud

بخشی به خاطر این است که ما

of the results that, together with our team,

و تیممان از نتایجمان رضایتمندیم،

we have been able to reach.

که توانستیم به آنها برسیم.

But also because along the way,

اما در این مسیر،

we have learned that kids can do things.

فهمیدیم که کودکان هم می‌توانند کاری بکنند.

We can make things happen.

می‌توانیم باعث اتفاقات خوب شویم.

Isabel and I were only 10 and 12 years old

ایزابل و من تنها ۱۰ و ۱۲ ساله بودیم

when we started this.

وقتی این کا را شروع کردیم.

We never had a business plan,

ما طرح تجاری نداشتیم،

nor a fixed strategy,

استراتژی ثابتی هم نداشتیم،

nor any hidden agendas --

و برنامه مخفی وجود نداشت ...

just the idea in front of us

تنها یک ایده مقابل ما بود

and a group of friends working with us.

و گروهی از دوستان که با ما کار می‌کردند.

All we wanted to do was stop those plastic bags

تنها می‌خواستیم کیسه‌های پلاستیکی متوقف شوند

from wrapping and suffocating our beautiful home.

که اطرافمان را احاطه کرده و خانه ما به هم ریخته‌اند.

Kids have a boundless energy

بچه‌ها انرژی بی حد و مرزی دارند

and a motivation to be the change the world needs.

و انگیزه‌ای برای تغییر نیازهای دنیا.

IW: So to all the kids of this beautiful but challenging world:

ا.و. : بنابراین برای تمامی کودکان این دنیای زیبا ولی چالش برانگیز:

go for it!

به دنبال هدف بروید!

Make that difference.

تغییر ایجاد کنید.

We're not telling you it's going to be easy.

نمی‌گوییم که ساده خواهد بود.

We're telling you it's going to be worth it.

می‌گوییم که ارزش آن را دارد.

Us kids may only be 25 percent of the world's population,

ما کودکان شاید ۲۵ درصد جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهیم،

but we are 100 percent of the future.

اما ۱۰۰ درصد آینده دنیا هستیم.

MW: We still have a lot of work to do,

م.و. : خیلی کار مانده تا بکنیم،

but know that we still not stop

اما می‌دانیم که متوقف نمی‌شویم

until the first question asked when arriving at the Bali airports will be

تا اینکه اولین سؤال در فرودگاه بالی هنگام ورود مسافر این باشد

Both: "Welcome to Bali,

هردو: «به بالی خوش آمدید،

do you have nay plastic bags to declare?"

فقط هرچی کیسه دارید اعلام کنید؟!»

(Laughter)

(خنده حضار)

Om shanti shanti shanti om.

اوم شانتی اوم.

Thank you.

سپاسگزاریم.

(Applause)

(تشویق حضار)