Tim Harford: Trial, error and the God complex

Translator: Unnawut Leepaisalsuwanna Reviewer: Thanee Chaiwat

It's the Second World War.

นี่คือสงครามโลกครั้งที่สอง

A German prison camp.

ในค่ายเชลยศึกของเยอรมัน

And this man,

และผู้ชายคนนี้

Archie Cochrane,

อาร์ชีย์ คอเครนย์

is a prisoner of war and a doctor,

เป็นเชลยศึกคนหนึ่ง และเป็นหมอ

and he has a problem.

และเขามีปัญหา

The problem is that the men under his care

เหล่าเชลยศึกคนไข้ของเขา

are suffering

กำลังทรมาน

from an excruciating and debilitating condition

จากความเป็นอยู่ที่ลำบากและน่าหดหู่

that Archie doesn't really understand.

ที่อาร์ชี่ไม่ค่อยเข้าใจ

The symptoms

อาการของพวกเขาคือ

are this horrible swelling up of fluids under the skin.

มีของเหลวบวมสะสมอยู่ภายใต้ผิวหนัง

But he doesn't know whether it's an infection, whether it's to do with malnutrition.

แต่เขาไม่รู้ว่ามันเกิดจากการติดเชื้อ หรือสารอาหารที่ไม่ครบถ้วน

He doesn't know how to cure it.

เขาไม่รู้ว่าจะรักษามันอย่างไร

And he's operating in a hostile environment.

และเขากำลังอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตร

And people do terrible things in wars.

หลายคนทำสิ่งแย่ๆระหว่างสงครามครับ

The German camp guards, they've got bored.

พวกผู้คุมชาวเยอรมัน พอพวกเขาเบื่อมากๆ

They've taken to just firing into the prison camp at random

เขาจะยิงกราดเข้าไปในค่ายเชลยศึก

for fun.

เพื่อแก้เบื่อ

On one particular occasion,

มีอยู่ครั้งหนึ่ง

one of the guards threw a grenade into the prisoners' lavatory

ผู้คุมโยนระเบิดเข้าไปในห้องน้ำเชลยศึก

while it was full of prisoners.

ในขณะที่มีเชลยศึกอยู่เต็มไปหมด

He said he heard suspicious laughter.

เขาบอกว่า เขาได้ยินเสียงหัวเราะแปลกๆ

And Archie Cochrane, as the camp doctor,

และอาร์ชีย์ คอเครนย์ ในฐานะแพทย์ประจำค่าย

was one of the first men in

เป็นหนึ่งในคนแรกๆ

to clear up the mess.

ที่เข้าไปเก็บกวาดให้เรียบร้อย

And one more thing:

อีกอย่างครับ

Archie was suffering from this illness himself.

อาร์ชีย์มีอาการป่วยเช่นเดียวกัน

So the situation seemed pretty desperate.

สภาพตอนนั้นสิ้นหวังมาก

But Archie Cochrane

แต่อาร์ชีย์ คอเครนย์

was a resourceful person.

เป็นคนชอบแก้ไขปัญหา

He'd already smuggled vitamin C into the camp,

เขาลักลอบนำวิตามินซีเข้าไปในค่าย

and now he managed

และเขาก็สามารถ

to get hold of supplies of marmite

หาเสบียงมาร์ไมท์

on the black market.

มาจากในตลาดมืดได้

Now some of you will be wondering what marmite is.

ถ้าคุณสงสัยว่ามาร์ไมท์คืออะไร

Marmite is a breakfast spread beloved of the British.

มันคือขนมปังสำหรับอาหารเช้าของชาวอังกฤษ

It looks like crude oil.

หน้าตาเหมือนน้ำมันดิบ

It tastes ...

รสชาติ...

zesty.

เอร็ดอร่อยครับ

And importantly,

และที่สำคัญ

it's a rich source

มันอุดมไปด้วย

of vitamin B12.

วิตามิน บี 12

So Archie splits the men under his care as best he can

อาร์ชีย์เลยแบ่งคนไข้เขาออก

into two equal groups.

เป็นสองกลุ่มเท่าๆกัน

He gives half of them vitamin C.

เขาแจกวิตามินให้คนไข้กลุ่มหนึ่ง

He gives half of them vitamin B12.

และวิตามินบี 12 ให้อีกกลุ่มหนึ่ง

He very carefully and meticulously notes his results

เขาค่อยๆบันทึกการเปลี่ยนแปลงอย่างละเอียด

in an exercise book.

ลงสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง

And after just a few days,

เวลาผ่านไปไม่กี่วัน

it becomes clear

เขาเห็นได้ชัด

that whatever is causing this illness,

ว่าอะไรก็ตามที่เป็นสาเหตุของโรคนี้

marmite is the cure.

มาร์ไมท์สามารถช่วยได้

So Cochrane then goes to the Germans who are running the prison camp.

คอเครนย์เลยไปบอกผู้คุมชาวเยอรมัน

Now you've got to imagine at the moment --

ลองนึกภาพตามนะครับ

forget this photo, imagine this guy

ลืมๆรูปนี้ไป ลองนึกภาพผู้ชาย

with this long ginger beard and this shock of red hair.

ที่มีหนวดเคราเฟิ้ม ผมสีแดงรกรุงรัง

He hasn't been able to shave -- a sort of Billy Connolly figure.

เขาโกนหนวดโกนเคราไม่ได้ หน้าตาเหมือนบิลลี่ คอนโนลี่

Cochrane, he starts ranting at these Germans

เขาโวยวายให้ผู้คุมชาวเยอรมัน

in this Scottish accent --

ด้วยสำเนียงสก๊อตติชของเขา

in fluent German, by the way, but in a Scottish accent --

ภาษาเยอรมันนะครับ แต่ด้วยสำเนียงสก๊อตติช

and explains to them how German culture was the culture

และอธิบายว่า วัฒนธรรมเยอรมัน เป็นวัฒนธรรม

that gave Schiller and Goethe to the world.

ที่สร้างศิลปินระดับโลกแบบ ชิลเลอร์ และ เกอเธ่

And he can't understand

และเขาไม่เข้าใจ

how this barbarism can be tolerated,

ว่าความป่าเถื่อนแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

and he vents his frustrations.

หลังจากอารมณ์เย็นลง

And then he goes back to his quarters,

เขากลับไปยังที่พัก

breaks down and weeps

ทรุดตัวลงแล้วร้องไห้

because he's convinced that the situation is hopeless.

เพราะเขาคิดว่า เขาไม่มีทางออกแล้ว

But a young German doctor

แต่หมอหนุ่มชาวเยอรมัน

picks up Archie Cochrane's exercise book

พบบันทึกของอาร์ชีย์ คอเครนย์เข้า

and says to his colleagues,

แล้วบอกกับเพื่อนพ้องว่า

"This evidence is incontrovertible.

"หลักฐานนี้ไม่มีใครโต้แย้งได้

If we don't supply vitamins to the prisoners,

ถ้าเราไม่แจกวิตามินให้นักโทษ

it's a war crime."

เรากำลังจะเป็นอาชญากรสงคราม"

And the next morning,

และในเช้าวันต่อมา

supplies of vitamin B12 are delivered to the camp,

วิตามินบี 12 ก็ถูกแจกจ่ายในค่าย

and the prisoners begin to recover.

นักโทษก็มีอาการดีขึ้น

Now I'm not telling you this story

ผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง

because I think Archie Cochrane is a dude,

ไม่ใช่เพราะผมคิดว่าอาร์ชีย์เจ๋ง

although Archie Cochrane is a dude.

ถึงเขาจะเจ๋งจริงๆก็เถอะ

I'm not even telling you the story

และผมเล่าเรื่องนี้

because I think we should be running

ไม่ใช่เพราะผมคิดว่าเราควรจะให้โอกาส

more carefully controlled randomized trials

การลองผิดลองถูก

in all aspects of public policy,

กับนโยบายสาธารณะทั้งหลาย

although I think that would also be completely awesome.

ถึงแม้ผมคิดว่า มันคงเจ๋งมากๆ

I'm telling you this story

แต่ผมเล่าเรื่องนี้ให้คุณฟัง

because Archie Cochrane, all his life,

เพราะทั้งชีวิตของอาร์ชีย์ คอเครนย์

fought against a terrible affliction,

เขาต่อสู้กับความเดือดร้อน ความยากลำบาก

and he realized it was debilitating to individuals

และเขารู้ว่า มันทำให้ผู้คนอ่อนแอ

and it was corrosive to societies.

และสังคมเสื่อมโทรมลง

And he had a name for it.

และเขาก็มีชื่อให้มัน

He called it the God complex.

เขาเรียกมันว่า ภาวะพระเจ้า

Now I can describe the symptoms of the God complex very, very easily.

ผมสามารถอธิบายอาการของ ภาวะพระเจ้า ได้ง่ายมากๆครับ

So the symptoms of the complex

อาการของ ภาวะพระเจ้า นี้

are, no matter how complicated the problem,

คือไม่ว่าปัญหาจะซับซ้อนแค่ไหน

you have an absolutely overwhelming belief

คุณก็มีความเชื่อสุดโต่ง

that you are infallibly right in your solution.

ว่าคำตอบของคุณถูกต้องเสมอ

Now Archie was a doctor,

อาร์ชีย์เป็นหมอ

so he hung around with doctors a lot.

เขาจึงอยู่กับเพื่อนๆหมออยู่เยอะ

And doctors suffer from the God complex a lot.

และหมอเหล่านี้ล่ะ ที่มีอาการ ภาวะพระเจ้า อยู่มาก

Now I'm an economist, I'm not a doctor,

ผมเป็นนักเศรษฐศาสตร์ ไม่ใช่แพทย์

but I see the God complex around me all the time

แต่ผมเห็นภาวะพระเจ้านี้ทุกหนแห่ง

in my fellow economists.

จากเพื่อนๆนักเศรษฐศาสตร์ของผม

I see it in our business leaders.

ผมเห็นภาวะนี้ในผู้นำทางธุรกิจ

I see it in the politicians we vote for --

ผมเห็นภาวะนี้ในนักการเมืองที่เราเลือกขึ้นมา --

people who, in the face of an incredibly complicated world,

ผู้คน ที่ถึงแม้ว่าอยู่ในโลกที่ซับซ้อนมากๆ

are nevertheless absolutely convinced

ก็ยังเข้าใจว่า

that they understand the way that the world works.

ตัวตนของเขาเข้าใจโลกอย่างถ่องแท้แล้ว

And you know, with the future billions that we've been hearing about,

และคุณก็รู้ จากการบรรยายที่คุณได้ยินมาก่อนหน้านี้

the world is simply far too complex

ว่าโลกนี้ซับซ้อนเกินกว่า

to understand in that way.

ที่คนอย่างเราจะเข้าใจได้จริงๆ

Well let me give you an example.

ผมจะยกตัวอย่างหนึ่ง

Imagine for a moment

ลองนึกภาพ

that, instead of Tim Harford in front of you,

ว่าถ้าตอนนี้ผมไม่ได้พูดบนเวที

there was Hans Rosling presenting his graphs.

แต่เป็นฮานส์ รอสลิ่ง กำลังอธิบายกราฟของเขาอยู่

You know Hans:

คุณรู้จักฮานส์แน่นอน

the Mick Jagger of TED.

พี่เบิร์ดของชาว TED น่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And he'd be showing you these amazing statistics,

และเขากำลังอธิบายสถิติที่น่าสนใจของเขา

these amazing animations.

ด้วยภาพเคลื่อนไหวที่น่าตื่นตา

And they are brilliant; it's wonderful work.

และมันสวยงามมาก เป็นงานศิลป์ที่งดงาม

But a typical Hans Rosling graph:

แต่กราฟของฮานส์ รอสลิ่ง โดยทั่วไปแล้ว

think for a moment, not what it shows,

ไม่ต้องนึกถึงสิ่งที่อยู่บนกราฟ

but think instead about what it leaves out.

แต่ลองนึกถึงสิ่งที่ไม่ได้อยู่บนกราฟดู

So it'll show you GDP per capita,

กราฟแสดงให้เราเห็นผลผลิตมวลรวมต่อประชากร

population, longevity,

จำนวนประชากร อายุขัยเฉลี่ย

that's about it.

มีเท่านั้นครับ

So three pieces of data for each country --

ข้อมูลสามตัว สำหรับแต่ละประเทศ

three pieces of data.

ข้อมูลสามชิ้นเท่านั้น

Three pieces of data is nothing.

ข้อมูลสามชิ้นแทบไม่มีอะไรเลยครับ

I mean, have a look at this graph.

ถ้าคุณลองดูกราฟนี้

This is produced by the physicist Cesar Hidalgo.

นี่คือกราฟของนักฟิสิกส์ ซีซาร์ ฮิดาลโก

He's at MIT.

จากสถาบัน MIT

Now you won't be able to understand a word of it,

คุณคงไม่เข้าใจ

but this is what it looks like.

แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น

Cesar has trolled the database

ซีซาร์หาข้อมูล

of over 5,000 different products,

เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ 5,000 ชนิด

and he's used techniques of network analysis

และเขาใช้เทคนิควิเคราะห์เครือข่าย

to interrogate this database

เพื่อศึกษาข้อมูลเหล่านี้

and to graph relationships between the different products.

แล้วสร้างความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละผลิตภัณฑ์

And it's wonderful, wonderful work.

มันเป็นชิ้นงานที่งดงามมากครับ

You show all these interconnections, all these interrelations.

คุณจะเห็นความสัมพันธ์ทั้งหมด

And I think it'll be profoundly useful

และผมคิดว่ามันสำคัญมาก

in understanding how it is that economies grow.

ที่จะเข้าใจว่าเศรษฐกิจโตได้อย่างไร

Brilliant work.

เจ๋งมากครับ

Cesar and I tried to write a piece for The New York Times Magazine

ผมและซีซาร์พยายามเขียนบทความลงนิวยอร์คไทมส์

explaining how this works.

เพื่ออธิบายสิ่งนี้

And what we learned

และที่เราเรียนรู้

is Cesar's work is far too good to explain

คืองานของซีซาร์มันดีเกินกว่าจะเขียน

in The New York Times Magazine.

ลงในนิตยสารนิวยอร์คไทมส์

Five thousand products --

ผลิตภัณฑ์ 5,000 ชนิด --

that's still nothing.

ยังเทียบไม่ติด

Five thousand products --

5,000 ชนิด --

imagine counting every product category

ลองนึกภาพคุณนับจำนวนผลิตภัณฑ์

in Cesar Hidalgo's data.

ทั้งหมดในฐานข้อมูลของ ซีซาร์ ฮิดาลโก

Imagine you had one second

ถ้าคุณใช้เวลา 1 วินาที

per product category.

ต่อผลิตภัณฑ์หนึ่งชิ้น

In about the length of this session,

คุณจะใช้เวลาพอๆกับการพูดครั้งนี้

you would have counted all 5,000.

เพื่อนับผลิตภัณฑ์ทั้ง 5,000 ทั้งชนิดนั้น

Now imagine doing the same thing

ถ้าคุณทำสิ่งเดียวกัน

for every different type of product on sale in Walmart.

กับผลิตภัณฑ์แต่ละชนิดในวอลมาร์ท

There are 100,000 there. It would take you all day.

ซึ่งมีประมาณ 100,000 ชิ้น คุณคงใช้เวลาทั้งวัน

Now imagine trying to count

และถ้าคุณจะนับ

every different specific product and service

จำนวนผลิตภัณฑ์และบริการทั้งหมด

on sale in a major economy

ที่มีในระบบเศรษฐกิจหนึ่ง

such as Tokyo, London or New York.

เช่นโตเกียว ลอนดอน หรือนิวยอร์ค

It's even more difficult in Edinburgh

ยิ่งใน เอดินเบิร์ก นี้ ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

because you have to count all the whisky and the tartan.

เพราะคุณต้องนับวิสกี้และผ้าขนสัตว์ทั้งหลาย

If you wanted to count every product and service

ถ้าคุณต้องการนับจำนวนผลิตภัณฑ์และบริการ

on offer in New York --

ทั้งหมดที่มีในนิวยอร์ค --

there are 10 billion of them --

ซึ่งมีประมาณ 1 หมื่นล้านชนิด --

it would take you 317 years.

คุณจะใช้เวลาถึง 317 ปี

This is how complex the economy we've created is.

นั่นคือระดับความซับซ้อนของระบบเศรษฐกิจที่เราสร้างกันขึ้นมา

And I'm just counting toasters here.

และนี่เป็นแค่การนับสินค้าธรรมดาๆ

I'm not trying to solve the Middle East problem.

ผมยังไม่ได้พยายามแก้ปัญหาตะวันออกกลาง

The complexity here is unbelievable.

ความซับซ้อนบนโลกใบนี้มันเหลือเชื่อเลยครับ

And just a piece of context --

และถ้ามองเล็กลงมาหน่อย

the societies in which our brains evolved

ในสังคมสมัยที่สมองของเราพัฒนาแรกๆ

had about 300 products and services.

มีสินค้าและบริการประมาณ 300 ชนิด

You could count them in five minutes.

คุณสามารถนับมันทั้งหมดได้ใน 5 นาที

So this is the complexity of the world that surrounds us.

นั่นคือระดับความซับซ้อนของโลกเขาเราตอนนี้ครับ

This perhaps is why

และนั่นอาจจะเป็นเหตุผล

we find the God complex so tempting.

ที่เราคิดว่า ภาวะพระเจ้า มันช่างยั่วยวนเราเหลือเกิน

We tend to retreat and say, "We can draw a picture,

แล้วมักจะบอกว่า "เราสามารถวาดเป็นภาพ

we can post some graphs,

วาดเป็นกราฟ

we get it, we understand how this works."

แล้วเราเข้าใจแล้ว เราเข้าใจทุกอย่างแล้ว"

And we don't.

ซึ่งเราไม่เข้าใจ

We never do.

เราไม่มีวันเข้าใจ

Now I'm not trying to deliver a nihilistic message here.

ผมไม่ได้พยายามจะฉุดพวกคุณลงคลองนะครับ

I'm not trying to say we can't solve

ผมไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่สามารถแก้ไข

complicated problems in a complicated world.

ปัญหาที่ซับซ้อน ในโลกที่ซับซ้อนได้เลย

We clearly can.

เราทำได้ครับ

But the way we solve them

แต่วิธีแก้ปัญหา

is with humility --

คือต้องใช้ความอ่อนน้อมถ่อมตน --

to abandon the God complex

ทิ้งภาวะพระเจ้าของเราไปซะ

and to actually use a problem-solving technique that works.

และใช้เทคนิคการแก้ปัญหาที่ใช้ได้จริงๆ

And we have a problem-solving technique that works.

และเรามีเทคนิคการแก้ปัญหาที่ใช้ได้จริงๆ

Now you show me

ถ้าคุณมี

a successful complex system,

ระบบที่ซับซ้อนที่ประสบความสำเร็จ

and I will show you a system

ผมจะแสดงระบบหนึ่ง

that has evolved through trial and error.

ที่วิวัฒนาการมาด้วยการลองผิดลองถูก

Here's an example.

นี่คือตัวอย่างหนึ่งครับ

This baby was produced through trial and error.

ทารกคนนี้ ถูกสร้างขึ้นจากการลองผิดลองถูก

I realize that's an ambiguous statement.

เป็นประโยคที่กำกวมนะครับ

Maybe I should clarify it.

ผมอาจจะต้องทำความเข้าใจอีกหน่อย

This baby is a human body: it evolved.

ทารกคนนี้ คือร่างการมนุษย์ เขาวิวัฒนาการ

What is evolution?

อะไรคือวิวัฒนาการ?

Over millions of years, variation and selection,

หลายล้านปีที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลง การคัดเลือก

variation and selection --

การเปลี่ยนแปลง และการคัดเลือก --

trial and error,

การลองผิดลองถูก

trial and error.

และการลองผิดลองถูก

And it's not just biological systems

ไม่ได้มีแค่ระบบชีววิทยานะครับ

that produce miracles through trial and error.

ที่สร้างปาฏิหารย์จากการลองผิดลองถูก

You could use it in an industrial context.

ในโลกอุตสาหกรรมก็เช่นเดียวกัน

So let's say you wanted to make detergent.

ถ้าคุณต้องการผลิตผงซักฟอก

Let's say you're Unilever

สมมุติว่าคุณคือ ยูนิลิเวอร์

and you want to make detergent in a factory near Liverpool.

และคุณต้องการผลิตผงซักฟอก ในโรงงานใกล้ลิเวอร์พูล

How do you do it?

คุณจะทำอย่างไร

Well you have this great big tank full of liquid detergent.

คุณต้องมีถังใส่น้ำยาซักฟอกขนาดใหญ่

You pump it at a high pressure through a nozzle.

พ่นมันออกมาด้วยแรงอัดสูง

You create a spray of detergent.

เพื่อให้มันกลายเป็นละอองน้ำยา

Then the spray dries. It turns into powder.

เมื่อละอองแข็งตัว มันกลายเป็นผง

It falls to the floor.

ตกลงสู่พื้น

You scoop it up. You put it in cardboard boxes.

คุณตักมันขึ้น แล้วใส่มันในกล่องกระดาษ

You sell it at a supermarket.

ตั้งขายตามซุปเปอร์มาร์เก็ต

You make lots of money.

คุณทำเงินได้มหาศาล

How do you design that nozzle?

คุณจะออกแบบหัวฉีดนั้นอย่างไร

It turns out to be very important.

มันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

Now if you ascribe to the God complex,

ถ้าคุณมีอาการ ภาวะพระเจ้า

what you do is you find yourself a little God.

ที่คุณจะทำ คือคุณมีพระเจ้าน้อยๆของตัวคุณเอง

You find yourself a mathematician; you find yourself a physicist --

คุณไปตามหานักคณิตศาสตร์ นักฟิสิกส์

somebody who understands the dynamics of this fluid.

คนที่เข้าใจพลศาสตร์ของของเหลว

And he will, or she will,

แล้วคนเล่านั้น

calculate the optimal design of the nozzle.

จะออกแบบหัวฉีดที่ดีที่สุดให้คุณ

Now Unilever did this and it didn't work --

ยูนิลิเวอร์ทำวิธีนี้ แต่ไม่ได้ผลครับ

too complicated.

มันซับซ้อนเกินไป

Even this problem, too complicated.

ขนาดปัญหาแค่นี้ ยังมีคำว่าซับซ้อนเกินไปเลย

But the geneticist Professor Steve Jones

แต่นักพันธุศาสตร์ ศาสตราจารย์สตีฟ โจนส์

describes how Unilever actually did solve this problem --

อธิบายให้ฟังว่ายูนิลิเวอร์แก้ปัญหานี้ได้อย่างไร --

trial and error,

จากการลองผิดลองถูกครับ

variation and selection.

การเปลี่ยนแปลง การคัดสรร

You take a nozzle

คุณเอาหัวฉีดมาหนึ่งอัน

and you create 10 random variations on the nozzle.

แล้วสร้างหัวฉีดที่แตกต่างออกไปอีก 10 อัน

You try out all 10; you keep the one that works best.

คุณลองทั้ง 10 อันนั้น แล้วเลือกอันที่ดีที่สุด

You create 10 variations on that one.

แล้วคุณก็แก้ไขเพิ่มอีก 10 อัน

You try out all 10. You keep the one that works best.

ลองทั้ง 10 อันนั้น แล้วเลือกอันที่ดีที่สุด

You try out 10 variations on that one.

แล้วลองทำขึ้นมาอีก 10 อัน

You see how this works, right?

คุณเข้าใจวิธีการแล้วใช่ไหม

And after 45 generations,

หลังจากทดลองทั้งหมด 45 รุ่น

you have this incredible nozzle.

คุณก็ได้หัวฉีดที่เจ๋งมากๆ

It looks a bit like a chess piece --

หน้าตาเหมือนตัวหมากรุก --

functions absolutely brilliantly.

ทำงานได้อย่างดีเยี่ยม

We have no idea

เราไม่รู้เลย

why it works,

ว่าทำไมมันถึงทำงานได้

no idea at all.

ไม่รู้เลยจริงๆ

And the moment you step back from the God complex --

และในจังหวะที่คุณหลุดออกจากภาวะพระเจ้าของคุณ --

let's just try to have a bunch of stuff;

ลองทำสิ่งต่างๆนาๆ

let's have a systematic way of determining what's working and what's not --

มีวิธีการคัดสรรสิ่งที่ใช้ได้ และใช้ไม่ได้ --

you can solve your problem.

คุณก็จะแก้ปัญหาได้แล้ว

Now this process of trial and error

การลองผิดลองถูกนี้

is actually far more common in successful institutions

มีการใช้จริงในสถาบันที่ประสบความสำเร็จมากมาย

than we care to recognize.

เกินกว่าที่เราจะเห็นคุณค่า

And we've heard a lot about how economies function.

เราได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับการทำงานของระบบเศรษฐกิจ

The U.S. economy is still the world's greatest economy.

เศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกายังคงเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก

How did it become the world's greatest economy?

มันกลายเป็นระบบเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกได้อย่างไร?

I could give you all kinds of facts and figures

ผมสามารถไล่ตัวเลขทั้งหมด

about the U.S. economy,

เกี่ยวกับเศรษฐกิจอเมริกาได้

but I think the most salient one is this:

แต่ที่สำคัญที่สุดคือ

ten percent of American businesses

10 เปอร์เซ็นต์ของธุรกิจในอเมริกา

disappear every year.

ถูกปิดตัวลงในทุกๆปี

That is a huge failure rate.

เป็นอัตราที่สูงมากครับ

It's far higher than the failure rate of, say, Americans.

สูงกว่าอัตราประชากร

Ten percent of Americans don't disappear every year.

10 เปอร์เซ็นต์ของชาวอเมริกัน คงไม่ได้หายตัวไปทุกๆปี

Which leads us to conclude

ซึ่งสรุปได้ว่า

American businesses fail faster than Americans,

ธุรกิจอเมริกัน ล้มเหลวบ่อยกว่าชาวอเมริกัน

and therefore American businesses are evolving faster than Americans.

ดังนั้น ธุรกิจอเมริกัน จึงมีวิวัฒนาการเร็วกว่าชาวอเมริกัน

And eventually, they'll have evolved to such a high peak of perfection

และท้ายสุด พวกธุรกิจกำลังวิวัฒนาการไปสู่ความสมบูรณ์แบบ

that they will make us all their pets --

จนเราจะกลายเป็นสัตว์เลี้ยงของมันไปแล้ว --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

if, of course, they haven't already done so.

เราเป็นไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้

I sometimes wonder.

บางทีผมก็คิดนะ

But it's this process of trial and error

แต่วิธีการลองผิดลองถูกนี้

that explains this great divergence,

เป็นเหตุผลที่ระบบเศรษฐกิจของตะวันออก

this incredible performance of Western economies.

ช่างมีประสิทธิภาพเหลือเกิน

It didn't come because you put some incredibly smart person in charge.

ไม่ใช่เพราะเรามีคนที่ฉลาดที่สุดคอยควบคุม

It's come through trial and error.

มันมาจากการลองผิดลองถูกต่างหาก

Now I've been sort of banging on about this

ผมพยายามพูดมาตลอด

for the last couple of months,

ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา

and people sometimes say to me,

แล้วผู้คนก็จะบอกกับผมว่า

"Well Tim, it's kind of obvious.

"นี่ทิม มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

Obviously trial and error is very important.

การลองผิดลองถูกมันสำคัญ

Obviously experimentation is very important.

การทดลองนั้นสำคัญมาก

Now why are you just wandering around saying this obvious thing?"

แต่ใครๆก็รู้อยู่แล้ว คุณจะมาบอกพวกเราทำไม"

So I say, okay, fine.

ผมเลยบอกว่า

You think it's obvious?

คุณแน่ใจแล้วหรอว่าคุณรู้อยู่แล้ว

I will admit it's obvious

ผมจะยอมรับก็ต่อเมื่อ

when schools

โรงเรียนของเรา

start teaching children

เริ่มสอนเด็กๆของเรา

that there are some problems that don't have a correct answer.

ว่าปัญหาต่างๆไม่จำเป็นต้องมีแค่คำตอบเดียว

Stop giving them lists of questions

เมื่อเราหยุดแจกคำถามเป็นข้อๆ

every single one of which has an answer.

และทุกๆข้อมีตัวเลือกที่ถูกต้อง

And there's an authority figure in the corner

และมีผู้กุมอำนาจนั่งอยู่ที่มุมห้อง

behind the teacher's desk who knows all the answers.

หลังโต๊ะอาจารย์ ผู้ซึ่งรู้คำตอบทั้งหมด

And if you can't find the answers,

และถ้าคุณหาคำตอบไม่ได้

you must be lazy or stupid.

คุณคงเป็นพวกขี้เกียจ ไม่ก็โง่จริงๆ

When schools stop doing that all the time,

เมื่อไหร่ที่โรงเรียนหยุดทำสิ่งเหล่านั้น

I will admit that, yes,

ผมถึงจะยอมรับครับ

it's obvious that trial and error is a good thing.

ว่าเราเข้าใจแล้ว ว่าการลองผิดลองถูกเป็นเรื่องที่ดี

When a politician stands up

เวลาที่นักการเมือง

campaigning for elected office

หาเสียงขอคะแนน

and says, "I want to fix our health system.

และพูดว่า "ผมต้องการแก้ไขระบบประกันสุขภาพ

I want to fix our education system.

ผมจะแก้ไขระบบการศึกษา

I have no idea how to do it.

แต่ผมไม่มีวิธีที่แน่นอนหรอก

I have half a dozen ideas.

ผมมีไอเดียอยู่เป็นสิบ

We're going to test them out. They'll probably all fail.

เราจะทดลองมัน มันอาจจะล้มเหลวหมดเลยก็ได้

Then we'll test some other ideas out.

แต่จากนั้นเราจะลองใหม่

We'll find some that work. We'll build on those.

เราจะหาสิ่งที่ใช้ได้ แล้วสร้างมันขึ้นมา

We'll get rid of the ones that don't." --

เราจะละทิ้งสิ่งที่ใช้ไม่ได้"

when a politician campaigns on that platform,

เมื่อนักการเมืองหาเสียงด้วยจุดนั้น

and more importantly, when voters like you and me

และที่สำคัญ เมื่อผู้ลงคะแนนอย่างคุณและผม

are willing to vote for that kind of politician,

จะยอมลงคะแนนให้นักการเมืองแบบนั้น

then I will admit

เมื่อนั้นแหละครับที่ผมจะยอมรับ

that it is obvious that trial and error works, and that -- thank you.

ว่าเรายอมรับการลองผิดลองถูกแล้ว ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Until then, until then

แต่ในเมื่อเรายังไม่ถึงจุดนั้น

I'm going to keep banging on about trial and error

ผมจะพูดหัวชนฝาต่อไป ถึงการลองผิดลองถูก

and why we should abandon the God complex.

และทำไมเราควรละทิ้งภาวะพระเจ้า

Because it's so hard

เพราะมันยากเหลือเกิน

to admit our own fallibility.

ที่จะยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง

It's so uncomfortable.

มันช่างอึดอัด

And Archie Cochrane understood this as well as anybody.

และอาร์ชีย์ คอเครนย์เข้าใจสิ่งนี้ดี

There's this one trial he ran

เขาทำการทดลองครั้งหนึ่ง

many years after World War II.

หลังสงครามโลกหลายปีให้หลัง

He wanted to test out

เขาต้องการทดลอง

the question of, where is it

ว่าที่ไหน

that patients should recover

คือที่ที่คนไข้ควรอาศัย

from heart attacks?

เพื่อรักษาตัวจากโรคหัวใจ

Should they recover in a specialized cardiac unit in hospital,

พวกเขาควรรักษาตัวที่หน่วยโรคหัวใจในโรงพยาบาล

or should they recover at home?

หรือรักษาตัวที่บ้านดีกว่ากัน

All the cardiac doctors tried to shut him down.

แพทย์เฉพาะทางหัวใจทุกคนพยายามยับยั้งเขา

They had the God complex in spades.

พวกเขาล้วนมีภาวะพระเจ้าอย่างล้นหลาม

They knew that their hospitals were the right place for patients,

พวกเขารู้ว่าโรงพยาบาลเป็นที่ที่ดีสำหรับคนไข้

and they knew it was very unethical

และมันเป็นเรื่องผิดศีลธรรม

to run any kind of trial or experiment.

ที่จะทำการทดลองกับคนไข้

Nevertheless, Archie managed to get permission to do this.

อย่างไรก็ตาม อาร์ชีย์ก็ได้รับอนุญาต

He ran his trial.

เขาทำการทดลอง

And after the trial had been running for a little while,

และหลังจากการทดลอง

he gathered together all his colleagues

เขาเรียกประชุมเหล่าแพทย์

around his table,

ให้มารวมตัวกัน

and he said, "Well, gentlemen,

และเขากล่าวว่า "ทุกๆท่านครับ

we have some preliminary results.

เรามีผลลัพธ์เบื้องต้นแล้ว

They're not statistically significant.

มันไม่มีนัยทางสถิติ

But we have something.

แต่เราค้นพบบางอย่าง

And it turns out that you're right and I'm wrong.

ปรากฎว่า พวกคุณถูกต้อง ผมผิดเอง

It is dangerous for patients

การให้คนไข้รักษาตัวที่บ้าน

to recover from heart attacks at home.

เป็นเรื่องที่อันตราย

They should be in hospital."

พวกเขาควรอยู่ที่โรงพยาบาล"

And there's this uproar, and all the doctors start pounding the table

แล้วความโกลาหลก็เกิดขึ้น แพทย์ทั้งหลายเริ่มตบโต๊ะ

and saying, "We always said you were unethical, Archie.

และพูดว่า "ผมบอกแล้ว ว่าคุณกำลังผิดศีลธรรม

You're killing people with your clinical trials. You need to shut it down now.

คุณกำลังฆ่าคนด้วยการทดลองของคุณ คุณต้องล้มเลิกมันเดี๋ยวนี้

Shut it down at once."

ล้มเลิกมันเดี๋ยวนี้เลย"

And there's this huge hubbub.

ตามมาด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวาย

Archie lets it die down.

อาร์ชีย์รอให้ทุกคนสงบ

And then he says, "Well that's very interesting, gentlemen,

แล้วเขาพูดว่า "มันน่าสนใจมากนะครับ

because when I gave you the table of results,

เพราะข้อมูลที่ผมแสดงให้คุณดู

I swapped the two columns around.

ผมสลับคอลัมน์เอง

It turns out your hospitals are killing people,

จริงๆแล้วโรงพยาบาลของคุณกำลังฆ่าคน

and they should be at home.

พวกเขาควรอยู่ที่บ้านมากกว่า

Would you like to close down the trial now,

คุณอยากล้มเลิกการทดลองนี้หรือเปล่า

or should we wait until we have robust results?"

หรือเราควรรอจนกว่าจะได้ผลลัพธ์ที่แน่นอน?"

Tumbleweed

ทุกคนในห้องประชุม

rolls through the meeting room.

ถึงกับชะงัก

But Cochrane would do that kind of thing.

แต่คอเครนย์มักทำอะไรแบบนั้น

And the reason he would do that kind of thing

และเหตุผลที่เขาทำ

is because he understood

คือเพราะเขาเข้าใจ

it feels so much better

ว่ามันรู้สึกดีกว่ามาก

to stand there and say,

ที่จะยืนตรงนั้น แล้วพูดว่า

"Here in my own little world,

"นี่คือโลกของฉัน

I am a god, I understand everything.

ฉันคือพระเจ้า ฉันเข้าใจทุกอย่าง

I do not want to have my opinions challenged.

ฉันไม่ต้องการให้ใครมาเถียงความคิดของฉัน

I do not want to have my conclusions tested."

ฉันไม่ต้องการให้ใครมาทดสอบความคิดของฉัน"

It feels so much more comfortable

มันรู้สึกดีกว่ามาก

simply to lay down the law.

ที่จะสร้างกฎของเราเอง

Cochrane understood

คอเครนย์เข้าใจ

that uncertainty, that fallibility,

ว่าความไม่แน่นอน ความผิดพลาด

that being challenged, they hurt.

การถูกท้าทาย ทำให้พวกเขาต้องเจ็บ

And you sometimes need to be shocked out of that.

และบางทีคุณก็ต้องถูกเขย่าแรงๆให้ตื่น

Now I'm not going to pretend that this is easy.

ผมไม่บอกว่ามันง่ายนะ

It isn't easy.

มันไม่ง่ายเลย

It's incredibly painful.

มันทรนมานมาก

And since I started talking about this subject

และตั้งแต่ที่ผมเริ่มพูดคุยเรื่องนี้

and researching this subject,

และค้นคว้าเรื่องนี้เพิ่มเติม

I've been really haunted by something

ผมถูกหลอกหลอน

a Japanese mathematician said on the subject.

โดยสิ่งที่นักคณิตศาสตร์ชาวญี่ปุ่นกล่าวไว้

So shortly after the war,

ไม่นานหลังจากสงครามจบลง

this young man, Yutaka Taniyama,

ชายหนุ่มนามว่า ยูทากะ ทานิยามะ

developed this amazing conjecture

ตั้งการคาดการณ์ขึ้นมา

called the Taniyama-Shimura Conjecture.

เรียกว่า การคาดการณ์ของทานิยามะ-ชิมูระ

It turned out to be absolutely instrumental

มันกลายเป็นเครื่องมือชิ้นสำคัญ

many decades later

ในหลายทศวรรษต่อมา

in proving Fermat's Last Theorem.

ในการพิสูจน์ ทฤษฎีสุดท้ายของเฟอร์แมต (Fermat's Last Theorem)

In fact, it turns out it's equivalent

จริงๆแล้ว มันเทียบเท่ากับ

to proving Fermat's Last Theorem.

การพิสูจน์ ทฤษฎีสุดท้ายของเฟอร์แมตเลย

You prove one, you prove the other.

ถ้าคุณพิสูจน์สิ่งหนึ่งได้ เท่ากับคุณพิสูจน์อีกสิ่งหนึ่งได้

But it was always a conjecture.

แต่มันเป็นเพียงการคาดการณ์มาตลอด

Taniyama tried and tried and tried

ทานิยามะพยายามแล้วพยายามอีก

and he could never prove that it was true.

แต่เขาก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ามันถูกต้อง

And shortly before his 30th birthday in 1958,

และไม่นานก่อนครบรอบวันเกิด 30 ปีของเขา ในปี 1958

Yutaka Taniyama killed himself.

ยูทากะ ทานิยามะ ฆ่าตัวตาย

His friend, Goro Shimura --

เพื่อนของเขา โกโร ชิมูระ --

who worked on the mathematics with him --

ผู้ซึ่งร่วมงานคณิตศาสตร์กับเขา --

many decades later, reflected on Taniyama's life.

ในหลายทศวรรษต่อมา เล่าถึงชีวิตของทานิยามะ

He said,

เขากล่าวว่า

"He was not a very careful person

"เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยระมัดระวัง

as a mathematician.

ในฐานะนักวิทยาศาสตร์

He made a lot of mistakes.

เขาทำผิดพลาดหลายครั้งหลายคราว

But he made mistakes in a good direction.

แต่ความผิดพลาดของเขาเป็นไปในทางที่ดี

I tried to emulate him,

ผมพยายามเลียนแบบเขา

but I realized

แต่แล้วผมก็เข้าใจ

it is very difficult

ว่ามันยากมากๆ

to make good mistakes."

ที่จะผิดพลาดอย่างมีคุณภาพ"

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)