Malcolm Gladwell: The strange tale of the Norden bombsight

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Nussaba Visatemongkolchai

Thank you.

ขอบคุณครับ

It's a real pleasure to be here.

มันช่างเป็นความรู้สึกที่ดี ที่ได้ยืนอยู่ตรงนี้

I last did a TED Talk

ผมได้พูดที่ TEDTalk ครั้งล่าสุด

I think about seven years ago or so.

คิดว่าซักราวๆเจ็ดปีที่แล้วหรือไงนี่แหละ

I talked about spaghetti sauce.

ผมพูดเกี่ยวกับเรื่องซอสสปาเก็ตตี้

And so many people, I guess, watch those videos.

และมีคนจำนวนมาก, เดาเอานะ, ได้ดูวิดีโอตอนนั้น

People have been coming up to me ever since

มีคนมากมายเข้ามาหาผมตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

to ask me questions about spaghetti sauce,

เพื่อที่จะถามคำถามเกี่ยวกับซอสที่ว่านั่น

which is a wonderful thing in the short term --

ซี่งก็เป็นเรื่องที่เจ๋งมาก ในระยะเวลาสั้นๆ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

but it's proven to be less than ideal

แต่ก็กลายเป็นว่ามันไม่ได้ดีเลิศ

over seven years.

ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา

And so I though I would come

ดังนั้นผมก็เลยคิดว่าผมควรจะมา

and try and put spaghetti sauce behind me.

แล้วลองทำให้คนลืมเรื่องสปาเก็ตตี้ซอสนั่นซะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The theme of this morning's session is Things We Make.

ประเด็นหลักของเช้านี้คือสิ่งที่เราประดิษฐ์ขึ้น

And so I thought I would tell a story

ดังนั้นผมเลยคิดว่าจะเล่าเรื่อง

about someone

เกี่ยวกับคนคนหนึ่ง

who made one of the most precious objects

ที่ประดิษฐ์วัตถุที่มีค่าที่สุดชิ้นหนึ่ง

of his era.

ในยุคของเขา

And the man's name is Carl Norden.

และชื่อของเขาก็คือ คาร์ล นอร์เด็น

Carl Norden was born in 1880.

คาร์ล นอร์เด็นเกิดในปี พศ.2423

And he was Swiss.

เป็นคนสวิส

And of course, the Swiss can be divided

และแน่นอน คนสวิสสามารถแบ่งออกได้

into two general categories:

เป็นสองประเภทใหญ่ๆ

those who make small, exquisite,

คือคนที่สร้างวัตถุชิ้นเล็กๆที่สวยงาม

expensive objects

และมีราคาแพง

and those who handle the money

กับคนที่ถือเงินไว้

of those who buy small, exquisite,

ให้กับคนที่ซื้อวัตถุเล็กๆที่สวยงาม

expensive objects.

และมีราคาแพง

And Carl Norden is very firmly in the former camp.

และคาร์ล นอร์เด็นเป็นคนในพวกกลุ่มแรก

He's an engineer.

เขาเป็นวิศวกร

He goes to the Federal Polytech in Zurich.

เขาเข้าโรงเรียนช่างกลของรัฐในซูริค

In fact, one of his classmates is a young man named Lenin

ความจริงแล้ว เขามีเพื่อนร่วมชั้นเป็นคนหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อ เลนิน

who would go on

ผู้ซึ่งต่อไปจะ

to break small, expensive, exquisite objects.

เป็นผู้ทำลายวัตถุชิ้นเล็กๆที่สวยงามและมีราคาแพง

And he's a Swiss engineer, Carl.

คาร์ลเป็นวิศวกรชาวสวิส

And I mean that in its fullest sense of the word.

และผมหมายความตามที่ว่านี้จริงๆ

He wears three-piece suits;

เขาสวมสูทสามชิ้น

and he has a very, very small, important mustache;

และเขามีหนวดเล็กๆที่เด่นมาก

and he is domineering

และเขาเป็นผู้ครอบงำผู้อื่น

and narcissistic

และหลงตัวเอง

and driven

และถูกขับดัน

and has an extraordinary ego;

และมีอีโก้ที่แรงกล้า

and he works 16-hour days;

เขาทำงานวันละ 16 ชั่วโมง

and he has very strong feelings about alternating current;

และเขามีความรู้สึกแรงกล้าต่อกระแสที่แตกต่าง

and he feels like a suntan is a sign of moral weakness;

เขารู้สึกประหนึ่งว่าผิวหนังเกรียมแดด เป็นเครื่องหมายของความอ่อนแอด้านศีลธรรม

and he drinks lots of coffee;

เขาดื่มกาแฟจัด

and he does his best work

และทำดีที่สุด

sitting in his mother's kitchen in Zurich for hours

ในการนั่งเป็นชั่วโมงๆในครัวของแม่ที่ซูริค

in complete silence

ท่ามกลางความเงียบ

with nothing but a slide rule.

กับไม้บรรทัดคำนวณ (สไลด์รูล) แค่อันเดียว

In any case,

จะอย่างไรก็ตาม

Carl Norden emigrates to the United States

คาร์ล นอร์เด็น อพยพมายังสหรัฐอเมริกา

just before the First World War

ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 เพียงไม่นาน

and sets up shop on Lafayette Street

และเปิดร้านที่ถนนลาฟาแยต

in downtown Manhattan.

ในตัวเมืองแมนฮัตตัน

And he becomes obsessed with the question

และเขาก็เริ่มหมกมุ่นกับคำถาม

of how to drop bombs from an airplane.

เกี่ยวกับวิธีการทิ้งระเบิดจากเครื่องบิน

Now if you think about it,

และถ้าคุณคิดซักหน่อย

in the age before GPS and radar,

ในยุคก่อนที่จะมี GPS และ เรดาร์

that was obviously a really difficult problem.

มันเป็นปัญหาที่ยากมากๆจริงๆ

It's a complicated physics problem.

มันเป็นปัญหาทางฟิสิกส์ที่ซับซ้อน

You've got a plane that's thousands of feet up in the air,

คุณมีเครื่องบินที่อยู่สูงขึ้นไปในอากาศเป็นพันฟุต

going at hundreds of miles an hour,

เดินทางไปด้วยความเร็วนับร้อยไมล์ต่อชั่วโมง

and you're trying to drop an object, a bomb,

และคุณพยายามที่จะทิ้งวัตถุชิ้นหนึ่ง ในที่นี้คือลูกระเบิด

towards some stationary target

ไปยังสถานีเป้าหมายบางแห่ง

in the face of all kinds of winds and cloud cover

ท่างกลางลมและเมฆทุกชนิดที่ขวางอยู่

and all kinds of other impediments.

และสิ่งกีดขวางอื่นๆด้วย

And all sorts of people,

และคนหลากหลาย

moving up to the First World War and between the wars,

เข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 และในระหว่างช่วงสงคราม

tried to solve this problem,

ได้พยายามจะแก้ปัญหานี้

and nearly everybody came up short.

แต่แทบไม่มีใครที่ทำได้ใกล้เคียงกับที่หวังไว้

The bombsights that were available

เครื่องเล็งเป้าระเบิดที่มีอยู่

were incredibly crude.

ล้าหลังอย่างไม่น่าเชื่อ

But Carl Norden is really the one who cracks the code.

แต่คาร์ล นอร์เด็น เป็นคนที่แก้ปัญหานี้ได้

And he comes up with this incredibly complicated device.

และเขามาพร้อมกับเครื่องมืออันซับซ้อนเหลือประมาณ

It weighs about 50 lbs.

มันหนักราวๆ 23 กิโลกรัม

It's called the Norden Mark 15 bombsight.

มันมีชื่อว่า เครื่องเล็งเป้าระเบิดรุ่น นอร์เด็น มาร์ค 15

And it has all kinds of levers and ball-bearings

และมันมีคานงัดทุกประเภท และลูกปืน

and gadgets and gauges.

และกลไกจุกจิก และหน้าปัด

And he makes this complicated thing.

และเขาสร้างสิ่งที่ซับซ้อนนี้ขึ้นมา

And what he allows people to do

และสิ่งที่เขากำหนดให้ผู้ใช้ต้องทำ

is he makes the bombardier take this particular object,

ก็คือเขาทำให้มือระเบิดนำเจ้าเครื่องนี้ไป

visually sight the target,

กำหนดเป้าด้วยสายตา

because they're in the Plexiglas cone of the bomber,

เพราะพวกเขาอยู่ในโคนกระจกนิรภัยสำหรับมือระเบิด

and then they plug in the altitude of the plane,

จากนั้นเขาจะใส่ระดับความสูงของเครื่องบิน

the speed of the plane, the speed of the wind

ความเร็วของเครื่อง ความเร็วลม

and the coordinates

และพิกัด

of the target.

ของเป้าหมาย

And the bombsight will tell him when to drop the bomb.

จากนั้นเครื่องเล็งเป้าระเบิดจะบอกเขาว่า เมื่อใดที่ต้องทิ้งระเบิด

And as Norden famously says,

และดังคำกล่าวที่มีชื่อเสียงของนอร์เด็นว่า

"Before that bombsight came along,

"ก่อนจะมีเครื่องเล็งเป้าระเบิดนั่น

bombs would routinely miss their target

ระเบิดมักจะพลาดเป้าหมาย

by a mile or more."

อย่างน้อยก็เป็นกิโลๆ"

But he said, with the Mark 15 Norden bombsight,

แต่เขาคุยว่า ด้วยเครื่องเล็งเป้าระเบิด นอร์เด็น มาร์ค 15 นี่

he could drop a bomb into a pickle barrel

เขาสามารถทิ้งระเบิดลงถังดองผักได้

at 20,000 ft.

ในระยะความสูง 20,000 ฟุต

Now I cannot tell you

ตอนนี้ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่า

how incredibly excited

กองทัพสหรัฐนั้น

the U.S. military was

รู้สึกตื่นเต้นมากแค่ไหน

by the news of the Norden bombsight.

จากข่าวเครื่องเล็งเป้าระเบิดนี้

It was like manna from heaven.

มันคล้ายดั่งอาหารทิพย์จากสรวงสวรรค์

Here was an army

นี่คือกองทัพ

that had just had experience in the First World War,

ซึ่งเพิ่งจะผ่านประสบการณ์ในสงครามโลกครั้งที่ 1

where millions of men

ซึ่งมีคนเป็นล้าน

fought each other in the trenches,

ต่อสู้กันในคูขุด

getting nowhere, making no progress,

ไปไหนไม่ได้ ไม่มีความคืบหน้า

and here someone had come up with a device

แล้วมีคนโผล่มาพร้อมกับเครื่องมือ

that allowed them to fly up in the skies

ที่สามารถทำให้พวกเขาบินขึ้นไปบนฟ้า

high above enemy territory

สูงเหนือดินแดนของศัตรู

and destroy whatever they wanted

แล้วทำลายสิ่งใดก็ได้ที่เขาต้องการ

with pinpoint accuracy.

ด้วยความแม่นยำระดับปลายเข็ม

And the U.S. military

และกองทัพสหรัฐฯ

spends 1.5 billion dollars --

ใช้เงินไป 1.5 พันล้านเหรียญ

billion dollars in 1940 dollars --

พันล้านเหรียญในปีพ.ศ. 2483 นะครับ

developing the Norden bombsight.

เพื่อพัฒนาเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

And to put that in perspective,

แล้วติดตั้งใช้งาน

the total cost of the Manhattan project

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับโครงการแมนฮัตตัน

was three billion dollars.

อยู่ที่ประมาณสามล้านเหรียญ

Half as much money was spent on this Norden bombsight

เงินมากถึงครึ่งหนึ่ง ของเงินที่ใช้ในโครงการทางอุตสาหกรรมทหาร

as was spent on the most famous military-industrial project

ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในยุคปัจจุบัน

of the modern era.

ถูกใช้ในเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นนี่

And there were people, strategists, within the U.S. military

และมีผู้คน พวกนักวางแผน ในกองทัพสหรัฐฯ

who genuinely thought that this single device

ผู้ซึ่งคิดเอาจริงๆจังๆว่า เจ้าเครื่องมือเครื่องเดียวนี้

was going to spell the difference

จะสะกดความแตกต่างของคำว่า

between defeat and victory

ชัยชนะ และความพ่ายแพ้ได้

when it came to the battle against the Nazis

เมื่อเวลาที่ต้องรบกับพวกนาซีมาถึง

and against the Japanese.

และเมื่อต้องรบกับพวกญี่ปุ่น

And for Norden as well,

สำหรับนอร์เด็นแล้ว

this device had incredible moral importance,

เครื่องมีอนี้มีผลกระทบทางศีลธรรมอย่างยิ่งยวด

because Norden was a committed Christian.

เพราะนอร์เด็นเป็นคริสเตียนที่เคร่งครัด

In fact, he would always get upset

ความจริงแล้ว เขาจะหัวเสียเสมอ

when people referred to the bombsight as his invention,

เมื่อผู้คนพูดถึงเครื่องเล็งเป้าระเบิดว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์ของเขา

because in his eyes,

เพราะในสายตาของเขา

only God could invent things.

พระเจ้าเท่านั้นที่สร้างทุกสิ่ง

He was simply the instrument of God's will.

และเขาเป็นเพียงเครื่องมือตามความต้องการของพระเจ้าเท่านั้น

And what was God's will?

แล้วอะไรคือความต้องการของพระเจ้าล่ะ?

Well God's will was that the amount of suffering in any kind of war

อืม ความต้องการนั้นคือปริมาณความทรมานในสงครามใดๆ

be reduced to as small an amount as possible.

ควรจะลดลงเหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

And what did the Norden bombsight do?

แล้วเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นทำอะไรล่ะ?

Well it allowed you to do that.

อืม มันทำให้คุณทำยังงั้นได้ยังไงล่ะ

It allowed you to bomb only those things

มันทำให้คุณทิ้งระเบิดใส่แค่บางสิ่ง

that you absolutely needed and wanted to bomb.

ที่คุณต้องการจะระเบิดมันเท่านั้นจริงๆ

So in the years leading up to the Second World War,

ดังนั้นในช่วงปีก่อนหน้าสงครามโลกครั้งที่ 2

the U.S. military buys 90,000

กองทัพสหรัฐฯ ซึ้อเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นนี้

of these Norden bombsights

ถึง 90,000 เครื่องด้วยกัน

at a cost of $14,000 each --

ที่ราคาเครื่องละ 14,000 เหรียญ

again, in 1940 dollars, that's a lot of money.

อีกทีนะ เป็นเหรียญในพ.ศ.2483 ซึ่งเป็นเงินมหาศาล

And they trained 50,000 bombardiers on how to use them --

และพวกเขาฝึกมือทิ้งระเบิด 50,000 คนให้ใช้มัน

long extensive, months-long training sessions --

การฝึกที่ยาวนานหลายเดือน

because these things are essentially analog computers;

เพราะเจ้าสิ่งนี้คือคอมพิวเตอร์ที่คำนวณและแสดงผลทางหน้าปัด

they're not easy to use.

มันใช้งานไม่ง่าย

And they make every one of those bombardiers take an oath,

และพวกเขาบังคับให้มือทิ้งระเบิดทุกคนสาบาน

to swear that if they're ever captured,

ว่าถ้าพวกเขาถูกจับ

they will not divulge a single detail

พวกเขาจะไม่เปิดเผยความลับแม้จะเล็กน้อย

of this particular device to the enemy,

เกี่ยวกับเครื่องมือชิ้นนี้แก่ศัตรู

because it's imperative the enemy not get their hands

เพราะมันจำเป็นที่จะต้องไม่ให้ศัตรูยื่นมือเข้ามา

on this absolutely essential piece of technology.

แตะต้องเทคโนโลยีชิ้นสำคัญยิ่งยวดชิ้นนี้

And whenever the Norden bombsight is taken onto a plane,

และเมื่อใดก็ตามที่เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นถูกนำไปกับเครื่องบิน

it's escorted there by a series of armed guards.

มันถูกคุ้มครองไปยังที่นั่นโดยกองทหารติดอาวุธ

And it's carried in a box with a canvas shroud over it.

และมันถูกนำไปในกล่องที่มีผ้าใบคลุมอยู่

And the box is handcuffed to one of the guards.

และกล่องจะถูกคล้องกุญแจมือไว้กับผู้คุมคนหนึ่ง

It's never allowed to be photographed.

มันไม่เคยถูกอนุญาตให้ถ่ายภาพ

And there's a little incendiary device inside of it,

และมีระเบิดเล็กๆอยู่ภายใน

so that, if the plane ever crashes, it will be destroyed

ดังนั้น ถ้าเครื่องบินตก มันจะถูกทำลาย

and there's no way the enemy can ever get their hands on it.

และไม่มีทางที่ศัตรูจะเอื้อมมือมาถึงมันได้

The Norden bombsight

เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

is the Holy Grail.

คือจอกศักดิ์สิทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้า

So what happens during the Second World War?

งั้นเกิดอะไรขึ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ล่ะ?

Well, it turns out it's not the Holy Grail.

เอ่อ กลายเป็นว่ามันไม่ใช่จอกศักดิ์สิทธิ์อย่างที่คิดไว้แฮะ

In practice, the Norden bombsight

ในทางปฏิบัติ เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

can drop a bomb into a pickle barrel at 20,000 ft.,

สามารถปล่อยระเบิดลงในถังได้จากระยะ 20,000 ฟุต

but that's under perfect conditions.

แต่เฉพาะในสภาวะที่สมบูรณ์แบบเท่านั้น

And of course, in wartime,

และแน่นอนว่า ในเวลาที่รบกัน

conditions aren't perfect.

สภาวะต่างๆไม่มีวันสมบูรณ์แบบ

First of all, it's really hard to use -- really hard to use.

อย่างแรกเลยคือ มันใช้งานยาก ใช้ยากจริงๆ

And not all of the people

และไม่ใช่ทุกคน

who are of those 50,000 men who are bombardiers

ในกลุ่มมือทิ้งระเบิดห้าหมื่นคนที่ว่า

have the ability to properly program an analog computer.

จะมีความสามารถที่จะทำให้คอมพิวเตอร์ทำงานได้อย่างเหมาะสม

Secondly, it breaks down a lot.

อย่างที่สอง มันพังบ่อยมาก

It's full of all kinds of gyroscopes and pulleys

มันเต็มไปด้วยเครื่องวัดการหมุนทุกชนิด และรอก

and gadgets and ball-bearings,

และกลไกยิบย่อย และลูกปืน

and they don't work as well as they ought to

และมันไม่ทำงานอย่างที่มันควรจะทำ

in the heat of battle.

ในระหว่างที่การต่อสู้ดำเนินไปอย่างร้อนแรง

Thirdly, when Norden was making his calculations,

อย่างที่สาม เมื่อนอร์เด็นสร้างสูตรคำนวณของเขา

he assumed that a plane would be flying

เขาคะเนว่าเครื่องบินจะบิน

at a relatively slow speed at low altitudes.

ที่ความเร็วต่ำ และในระดับความสูงไม่มากนัก

Well in a real war, you can't do that;

ในสงครามจริงๆ คุณทำอย่างนั้นไม่ได้

you'll get shot down.

คุณจะถูกยิงร่วง

So they started flying them at high altitudes at incredibly high speeds.

ดังนั้นพวกเขาจึงบินที่ระดับสูงขึ้นไป ด้วยความเร็วสูงจนไม่น่าเชื่อ

And the Norden bombsight doesn't work as well

และเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นก็ทำงานไม่ได้ดีนัก

under those conditions.

ในสภาวะแบบนั้น

But most of all,

และท้ายที่สุด

the Norden bombsight required the bombardier

เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นต้องมีมือทิ้งระเบิด

to make visual contact with the target.

เพื่อที่จะมองหาเป้าด้วยตา

But of course, what happens in real life?

แต่แน่ล่ะ สิ่งทีเกิดขึ้นในชีวิตจริงคืออะไร?

There are clouds, right.

มีเมฆมาบัง ใช่

It needs cloudless sky to be really accurate.

มันต้องการท้องฟ้าที่ไร้เมฆเพื่อให้แม่นยำ

Well how many cloudless skies

เอ่อ มีฟ้าไร้เมฆกี่แห่ง

do you think there were above Central Europe

ที่คุณคิดว่าจะมีเหนือน่านฟ้ายุโรป

between 1940 and 1945?

ในช่วงปีพ.ศ.2483 ถึง 2488?

Not a lot.

ไม่ค่อยจะมีนะ

And then to give you a sense

และเพื่อให้คุณได้รู้สึกถึง

of just how inaccurate the Norden bombsight was,

ความไม่แม่นยำของเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นนี้

there was a famous case in 1944

มีเหตุการณ์อันโด่งดังในปีพ.ศ.2487

where the Allies bombed a chemical plant in Leuna, Germany.

เมื่อฝ่ายสัมพันธมิตรทิ้งระเบิดโรงงานเคมีในเมืองลูนา ที่เยอรมัน

And the chemical plant comprised

และโรงงานเคมีมีเนื้อที่ถึง

757 acres.

ราว 1900 ไร่

And over the course of 22 bombing missions,

และด้วยการปฏิบัติการทิ้งระเบิดมากกว่า 22 ครั้ง

the Allies dropped 85,000 bombs

ฝ่ายสัมพันธมิตรทิ้งระเบิด 85,000 ลูก

on this 757 acre chemical plant,

ลงบนโรงงานเคมีขนาด 1900 ไร่ที่ว่านี่

using the Norden bombsight.

ด้วยการใช้เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

Well what percentage of those bombs

คุณคิดว่ากี่เปอร์เซ็นต์ของระเบิดเหล่านั้น

do you think actually landed

ที่ทิ้งได้ลงตรงเป้าหมาย

inside the 700-acre perimeter of the plant?

ภายในพื้นที่ 1900 ไร่ของโรงงานครับ?

10 percent. 10 percent.

10 เปอร์เซ็นต์ 10 เปอร์เซ็นต์

And of those 10 percent that landed,

และใน 10 เปอร์เซ็นต์ที่ลงนั้น

16 percent didn't even go off; they were duds.

มี 16 เปอร์เซ็นต์ที่ไม่ได้ระเบิด พวกมันด้าน

The Leuna chemical plant,

โรงงานเคมีที่ลูนา

after one of the most extensive bombings in the history of the war,

ภายหลังจากการทิ้งระเบิดที่หนาแน่นที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาตร์ของสงคราม

was up and running within weeks.

กลับคืนมาทำงานได้ภายในไม่กี่สัปดาห์

And by the way, all those precautions

และยังไงก็ตาม การปริวิตกทั้งมวล

to keep the Norden bombsight out of the hands of the Nazis?

ที่จะปกป้องเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นไว้จากมือของนาซีน่ะหรอ?

Well it turns out

อืม เรื่องกลายเป็นว่า

that Carl Norden, as a proper Swiss,

คาร์ล นอร์เด็น ผู้เป็นชาวสวิส

was very enamored of German engineers.

เป็นผู้ลุ่มหลงในวิศวกรชาวเยอรมัน

So in the 1930s, he hired a whole bunch of them,

ดังนั้นในปีพ.ศ.2473 เขาว่าจ้างพวกนั้นจำนวนมาก

including a man named Hermann Long

รวมถึงชายที่มีนามว่า เฮอมันน์ ลอง

who, in 1938,

ผู้ซึ่งในปีพ.ศ.2481

gave a complete set of the plans for the Norden bombsight to the Nazis.

ได้มอบแผนผังชุดสมบูรณ์ของเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นให้กับนาซี

So they had their own Norden bombsight throughout the entire war --

ดังนั้นพวกเขาก็มีเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นของเขาเองตลอดช่วงสงคราม

which also, by the way, didn't work very well.

ซึ่งก็ เอ่อ.. ไม่ค่อยจะเวิร์คเช่นกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So why do we talk about the Norden bombsight?

งั้นทำไมเราต้องมาพูดถึงเจ้าเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นนี้ด้วยล่ะ?

Well because we live in an age

ก็เพราะว่า เรากำลังอยู่ในยุค

where there are lots and lots

ที่มีเจ้าเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นนี่

of Norden bombsights.

เป็นจำนวนมากๆๆเลยน่ะสิ

We live in a time where there are all kinds

เราอาศัยอยู่ในช่วงเวลาที่มี

of really, really smart people

คนฉลาดๆ แทบทุกสาขาประเภท

running around, saying that they've invented gadgets

วิ่่งวุ่นไปมา คอยบอกเราว่าพวกเขาคิดค้นสิ่งต่างๆ

that will forever change our world.

ที่จะเปลี่ยนโลกของเราไปตลอดกาล

They've invented websites that will allow people to be free.

พวกเขาประดิษฐ์เว็บไซต์ที่ช่วยให้ผู้คนเป็นอิสระ

They've invented some kind of this thing, or this thing, or this thing

พวกเขาประดิษฐ์ของอย่างนั้น อย่างนี้ หรืออย่างโน้น

that will make our world forever better.

ที่จะทำให้โลกของเราดีขึ้นไปตลอด

If you go into the military,

ถ้าคุณเข้าไปในกองทหาร

you'll find lots of Carl Nordens as well.

คุณก็จะพบกับคาร์ล นอร์เด็นจำนวนมากเช่นกัน

If you go to the Pentagon, they will say,

ถ้าคุณไปที่กระทรวงกลาโหมสหรัฐฯ พวกเขาจะบอกว่า

"You know what, now we really can

"คุณรู้มั้ย ตอนนี้เราสามารถที่จะ

put a bomb inside a pickle barrel

ทิ้งระเบิดลงไปในถังผักดอง

at 20,000 ft."

ได้จากความสูง 20,000 ฟุตแล้วนะ"

And you know what, it's true; they actually can do that now.

และคุณรู้มั้ย มันเป็นเรื่องจริง ตอนนี้พวกเขาทำมันได้แล้ว

But we need to be very clear

แต่เราต้องทำให้กระจ่างมากขึ้นว่า

about how little that means.

มันมีความหมายน้อยเพียงใด

In the Iraq War, at the beginning of the first Iraq War,

ในสงครามอิรัก ในช่วงต้นของสงครามอิรัก

the U.S. military, the air force,

กองทัพสหรัฐฯ กองทัพอากาศ

sent two squadrons of F-15E Fighter Eagles

ส่งฝูงบินรบ F-15E สองฝูง

to the Iraqi desert

ไปยังทะเลทรายอิรัก

equipped with these five million dollar cameras

ติดตั้งกล้องราคาห้าล้านเหรียญ

that allowed them to see the entire desert floor.

ซึ่งทำให้พวกเขาเห็นพื้นทะเลทรายทั้งหมด

And their mission was to find and to destroy --

และปฏิบัติการของเขาคือการค้นหาและทำลาย

remember the Scud missile launchers,

จำเครื่องยิงขีปนาวุธสกั๊ดได้มั้ย

those surface-to-air missiles

เครื่องยิงขีปนาวุธจากพื้นดินสู่อากาศนั่นแหละ

that the Iraqis were launching at the Israelis?

ที่ชาวอิรักยิงใส่ชาวอิสราเอล?

The mission of the two squadrons

ปฏิบัติการของสองฝูงบิน

was to get rid of all the Scud missile launchers.

คือการกำจัดเครื่องยิงขีปนาวุธสกั๊ดทั้งหมด

And so they flew missions day and night,

ดังนั้นพวกเขาบินปฏิบัติการทั้งวันทั้งคืน

and they dropped thousands of bombs,

และทิ้งระเบิดเป็นพันๆลูก

and they fired thousands of missiles

และเขายิงขีปนาวุธเป็นพันๆลูก

in an attempt to get rid of this particular scourge.

พยายามที่จะกำจัดอาวุธทำลายล้างนี้

And after the war was over, there was an audit done --

และเมื่อสงครามจบลง มันมีการตรวจสอบ

as the army always does, the air force always does --

ดั่งที่กองทัพทำเป็นประจำ และกองทัพอากาศทำเป็นประจำ

and they asked the question:

พวกเขาตั้งคำถาม

how many Scuds did we actually destroy?

ว่ามีสกั๊ดกี่ลูกที่พวกเขาทำลายได้?

You know what the answer was?

คุณรู้มั้ยว่าคำตอบคืออะไร?

Zero, not a single one.

ศูนย์ ไม่มีแม้แต่ลูกเดียว

Now why is that?

อ้าว ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ?

Is it because their weapons weren't accurate?

เป็นเพราะว่าอาวุธเหล่านั้นไม่แม่นยำหรือเปล่า?

Oh no, they were brilliantly accurate.

ไม่ใช่เลย มันแม่นยังกับจับวางด้วยซ้ำ

They could have destroyed this little thing right here

มันสามารถจะทำลายเจ้าสิ่งเล็กๆตรงนี้

from 25,000 ft.

ได้จากระยะความสูง 25,000 ฟุต

The issue was they didn't know where the Scud launchers were.

ปัญหาก็คือ พวกเขาไม่รู้ว่าเครื่องยิงขีปนาวุธสกั๊ดอยู่ที่ไหนน่ะสิ

The problem with bombs and pickle barrels

ปัญหาเกี่ยวกับลูกระเบิดและถัง

is not getting the bomb inside the pickle barrel,

ไม่ใช่การนำลูกระเบิดไปลงถัง

it's knowing how to find the pickle barrel.

แต่เป็นว่าจะหาถังพบได้ยังไงต่างหาก

That's always been the harder problem

นั่นเป็นปัญหาที่ยากกว่า

when it comes to fighting wars.

เมื่อถึงเวลาสงครามที่ต้องสู้รบกัน

Or take the battle in Afghanistan.

หรือลองดูการต่อสู้ในอัฟกานิสถานสิ

What is the signature weapon

อะไรคืออาวุธที่เป็นสัญลักษณ์

of the CIA's war in Northwest Pakistan?

ของสงครามของหน่วย CIA ทางตะวันตกเฉียงเหนือของปากีสถาน?

It's the drone. What is the drone?

มันคือเครื่องบินไร้คนขับ อะไรคือเครื่องบินไร้คนขับ?

Well it is the grandson of the Norden Mark 15 bombsight.

เอ่อ มันคือเหลนของเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็นมาร์ค 15 นั่นเอง

It is this weapon of devastating accuracy and precision.

มันคือศาสตราวุธที่แม่นยำในการทำลายล้าง

And over the course of the last six years

และในการฝึกกว่าหกปีที่ผ่านมา

in Northwest Pakistan,

ในทางตะวันตกเฉียงเหนือของปากีสถาน

the CIA has flown hundreds of drone missiles,

CIA ยิงขีปนาวุธจากเครื่องบินไร้คนขับเป็นร้อยๆลูก

and it's used those drones

และใช้เครื่องบินไร้คนขับนั้น

to kill 2,000 suspected

ในการสังหารผู้ต้องสงสัย

Pakistani and Taliban militants.

ชาวปากีสถานและกลุ่มกบฎตาลีบันถึง 2,000 คน

Now what is the accuracy of those drones?

ความแม่นยำของเครื่องบินไร้คนขับเหล่านั้นเป็นอย่างไร?

Well it's extraordinary.

อืม มันค่อนข้างน่าตกใจ

We think we're now at 95 percent accuracy

เราคิดว่าเรามาถึงจุดที่มีความแม่นยำถึง 95 เปอร์เซ็นต์

when it comes to drone strikes.

เมื่อใช้ปฏิบัตการเครื่องบินไร้คนขับ

95 percent of the people we kill need to be killed, right?

ผู้คน 95 เปอร์เซ็นต์ของคนที่โดนสังหาร ต้องถูกกำจัด ใช่มั้ย?

That is one of the most extraordinary records

มันเป็นสถิติที่น่าประทับใจมาก

in the history of modern warfare.

ในประวัติศาสาตร์ของการรบยุคใหม่

But do you know what the crucial thing is?

แต่คุณรู้มั้ยว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่สุด?

In that exact same period

ในช่วงระยะเวลาเดียวกันนั้น

that we've been using these drones

ที่เราใช้เครื่องบินไร้คนขับ

with devastating accuracy,

ที่มีความแม่นยำในการทำลายล้าง

the number of attacks, of suicide attacks and terrorist attacks,

จำนวนของการโจมตี ของมือระเบิดพลีชีพ และการโจมตีของผู้ก่อการร้าย

against American forces in Afghanistan

ต่อกองทัพสหรัฐฯในอัฟกานิสถาน

has increased tenfold.

ได้เพิ่มขึ้นถึง 10 เท่า

As we have gotten more and more efficient

เมื่อเราเพิ่มพูนประสิทธิภาพ

in killing them,

ในการสังหารพวกเขา

they have become angrier and angrier

พวกเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ

and more and more motivated to kill us.

และถูกกระตุ้นมากยิ่งขึ้นให้สังหารเรา

I have not described to you a success story.

ผมไม่ได้บรรยายให้พวกคุณฟังถึงเรื่องราวแห่งความสำเร็จ

I've described to you

ผมบรรยายให้คุณฟัง

the opposite of a success story.

ถึงเรื่องราวที่ตรงกันข้ามกับความสำเร็จ

And this is the problem

และนี่คือปัญหา

with our infatuation with the things we make.

กับความหลงไหลในสิ่งที่เราประดิษฐ์ขึ้น

We think the things we make can solve our problems,

เราคิดว่าสิ่งที่เราสร้างจะช่วยแก้ปัญหาของเรา

but our problems are much more complex than that.

แต่ปัญหาของเรามีความซับซ้อนยิ่งกว่านั้น

The issue isn't the accuracy of the bombs you have,

ประเด็นไม่ใช่ความแม่นยำของระเบิดที่คุณมี

it's how you use the bombs you have,

แต่เป็นว่าคุณจะใช้ระเบิดที่มีนั้นอย่างไรมากกว่า

and more importantly,

และที่สำคัญไปกว่านั้น

whether you ought to use bombs at all.

ก็คือเมื่อใดที่คุณควรจะใช้ระเบิดเหล่านั้นนั่นเอง

There's a postscript

มีภาคผนวก

to the Norden story

ของเรื่องราวของนอร์เด็น

of Carl Norden and his fabulous bombsight.

เกี่ยวกับคาร์ล นอร์เด็นและเครื่องเล็งเป้าระเบิดอันยอดเยี่ยมของเขา

And that is, on August 6, 1945,

นั่นคือในวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ.2488

a B-29 bomber called the Enola Gay

เครื่องบินทิ้งระเบิด B-29 ที่มีชื่อว่า อีโนลา เกย์

flew over Japan

บินเหนือน่านฟ้าญี่ปุ่น

and, using a Norden bombsight,

และใช้เครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

dropped a very large thermonuclear device

ทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ขนาดใหญ่

on the city of Hiroshima.

ลงบนเมืองฮิโรชิมา

And as was typical with the Norden bombsight,

และดังเช่นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำกับเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

the bomb actually missed its target by 800 ft.

ระเบิดผิดเป้าที่แท้จริงไปราว 800 ฟุต

But of course, it didn't matter.

แต่แน่นอน นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่

And that's the greatest irony of all

และนั่นคือเรื่องตลกที่ร้ายที่สุด

when it comes to the Norden bombsight.

เมื่อพูดถึงเครื่องเล็งเป้าระเบิดนอร์เด็น

the air force's 1.5 billion dollar bombsight

เครื่องเล็งเป้าระเบิดราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้านเหรียญของกองทัพอากาศ

was used to drop its three billion dollar bomb,

ถูกใช้เพื่อทิ้งระเบิดราคาสามพันล้านเหรียญ

which didn't need a bombsight at all.

ซึ่งไม่ต้องการเครื่องเล็งเป้าระเบิดซักนิด

Meanwhile, back in New York,

ในขณะเดียวกัน ในนิวยอร์ค

no one told Carl Norden

ไม่มีใครบอกคาร์ล นอร์เด็น

that his bombsight was used over Hiroshima.

ว่าเครื่องเล็งเป้าระเบิดของเขาถูกใช้ที่ฮิโรชิมา

He was a committed Christian.

เขาเป็นชาวคริสต์ผู้เคร่งครัด

He thought he had designed something

เขาคิดว่าเขาได้ออกแบบบางสิ่ง

that would reduce the toll of suffering in war.

ที่จะช่วยลดความทรมานในสงคราม

It would have broken his heart.

มันคงจะทำให้เขาหัวใจสลาย หากได้รู้ความจริง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)