Laura Carstensen: Older people are happier

Translator: Pattapon Kasemtanakul Reviewer: Pana Stitsart

People are living longer and societies are getting grayer.

พวกเราอายุยืนมากขึ้น

และสังคมก็เริ่มที่จะเต็มไปด้วยคนหัวสีเทาๆ

คุณได้ยินมันอยู่ตลอดน่ะแหละ

You hear about it all the time.

คุณอ่านเจอมันในหนังสือพิมพ์

You read about it in your newspapers.

จากโทรทัศน์

You hear about it on your television sets.

บางครั้งฉันก็เป็นห่วงนะ

Sometimes, I'm concerned

that we hear about it so much that we've come to accept longer lives

ว่าเราได้ยินมันบ่อยมาก

ซะจนเรายินดี

with a kind of a complacency, even ease.

แล้วก็สบายใจ

กับการมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นนี้

แต่อย่าเข้าใจผิดไปนะ

But make no mistake, longer lives can --

การมีชีวิตยืนยาวขึ้น สามารถ

and, I believe, will improve quality of life at all ages.

และฉันเชื่อว่า มันจะ

ข่วยพัฒนาคุณภาพชีวิต

ของทุกๆ ช่วงชีวิตได้

เอาล่ะและเพื่อให้เราได้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น

Now to put this in perspective, let me just zoom out for a minute.

ขอฉันพูดถึงเรื่องอื่นซักแป๊บนึง

จำนวนปีที่ถูกเพิ่ม

More years were added to average life expectancy in the 20th century

ในค่าเฉลี่ยอายุขัยของเรา

ในศตวรรษที่ 20 นี้

ยังมากกว่าจำนวนที่ถูกเพิ่ม

than all years added across all prior millennia

ตลอดช่วงพันปีก่อนหน้า

ของมนุษย์รวมกันซะอีก

of human evolution combined.

ในช่วงเวลาแค่พริบตาเดียว

In the blink of an eye,

เราเกือบได้เบิ้ลช่วงเวลา

we nearly doubled the length of time that we're living.

ที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้เป็น 2 เท่า

So if you ever feel like you don't have this aging thing quite pegged,

เพราะฉะนั้นถ้ายังไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ซักเท่าไหร่

อย่าโทษตัวเองไปเลย

don't kick yourself.

It's brand new.

เพราะมันใหม่มาก

And because fertility rates fell across that very same period

และเพราะว่าอัตราการเกิดของเราต่ำลง

ในช่วงเวลาเดียวกันกับ

ที่อายุขัยของเราสูงขึ้น

that life expectancy was going up,

that pyramid that has always represented the distribution of age in the population,

รูปพีรามิด

ที่แสดงถึงการกระจายตัวของกลุ่มอายุต่างๆ ในประชากร

ที่มีพวกเด็กๆ อยู่ที่ฐาน

with many young ones at the bottom winnowed to a tiny peak of older people

ไล่ขึ้นไปจนถึงยอดแหลมๆ ที่แทนด้วยผู้สูงอายุ

who make it and survive to old age,

ที่อยู่ไปได้จนแก่เฒ่านั้น

is being reshaped into a rectangle.

กำลังที่จะถูกเปลี่ยนแปลง

ไปเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

และตอนนี้ ถ้าคุณประเภทที่

And now, if you're the kind of person

จะขนลุกกับสถิติของประชากร

who can get chills from population statistics,

(Laughter)

these are the ones that should do it.

เรื่องนี้มันจะทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้นได้แน่

Because what that means

เพราะนั่นมันหมายความว่า

is that for the first time in the history of the species,

นี่มันเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ทารกส่วนใหญ่ที่เกิด

the majority of babies born in the developed world

ในประเทศที่พัฒนาแล้ว

are having the opportunity to grow old.

จะมีโอกาส

ที่จะได้แก่เฒ่า

สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรน่ะเหรอ?

How did this happen?

Well, we're no genetically hardier than our ancestors were 10,000 years ago.

เราเองก็ไม่ได้มียีนส์ที่แข็งแรงกว่าบรรพบุรุษของเรา

เมื่อ 10,000 ปีก่อน

อายุขัยที่เพิ่มขึ้นนี้

This increase in life expectancy is the remarkable product of culture --

เป็นผลจากความน่าทึ่งทางวัฒนธรรม

การหลอมรวมกัน

the crucible that holds science and technology

ของวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี

and wide-scale changes in behavior that improve health and well-being.

และการเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมในวงกว้าง

ที่ช่วยดูแลสุขภาพและการเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้

ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม

Through cultural changes, our ancestors largely eliminated early death

บรรพบุรุษของเรา

จากที่ส่วนใหญ่จะเสียชีวิตในวัยเยาว์

so that people can now live out their full lives.

ตอนนี้พวกเราสามารถที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นอย่างเต็มเปี่ยมได้

Now there are problems associated with aging --

เอาล่ะ ปัญหาบางอย่างมันก็มาพร้อมกับการสูงวัยขึ้น

diseases, poverty, loss of social status.

โรคเอย, ความยากจนเอย, การสูญเสียสถานะทางสังคมเอย

It's hardly time to rest on our laurels.

และมันก็ยากมากที่จะอยู่แค่กับความสำเร็จในอดีต

แต่ยิ่งเราได้ศึกษาเกี่ยวกับการสูงวัยมากขึ้นเท่าไหร่

But the more we learn about aging,

มันก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น

the clearer it becomes that a sweeping downward course

ว่าเส้นทางดิ่งลงเหวนี้

ก็ไม่ได้ถูกต้องไปซะหมด

is grossly inaccurate.

การแก่ตัวลงได้นำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากมายมาให้เรา

Aging brings some rather remarkable improvements --

increased knowledge, expertise --

ความรู้ ความชำนาญ

และการเติบโตขึ้นทางอารมณ์

and emotional aspects of life improve.

ถูกต้อง

That's right, older people are happy.

ผู้สูงอายุนั้นมีความสุข

They're happier than middle-aged people, and younger people, certainly.

พวกเค้ามีความสุขมากกว่าพวกวัยกลางคน

และพวกเด็กๆ มากนัก

(Laughter)

การศึกษานับไม่ถ้วน

Study after study is coming to the same conclusion.

ได้ข้อสรุปเดียวกัน

The CDC recently conducted a survey

กรมควบคุมโรคติดต่อ (CDC) ได้ทำการทดสอบอย่างหนึ่ง

where they asked respondents simply to tell them

พวกเขาถามผู้ถูกสำรวจ

whether they experienced significant psychological distress

ว่าพวกเค้าได้รับความเครียดทางจิตใจหรือไม่

ในอาทิตย์ที่ผ่านมา

in the previous week.

And fewer older people answered affirmatively to that question

เราพบว่ากลุ่มคนอายุมากที่ตอบว่ามี มีจำนวนน้อยกว่า

กลุ่มตัวอย่างวัยกลางคน

than middle-aged people, and younger people as well.

และเด็ก

การสำรวจโดยแกลลอป (Gallop)

And a recent Gallup poll asked participants

ได้ทำการทดสอบผู้ถูกสำรวจ

how much stress and worry and anger they had experienced the previous day.

ว่าพวกเค้าได้รับความเครียด ความกังวลใจ และความโกรธ

มากเพียงใดเมื่อวาน

And stress, worry, anger

และพวกเขาพบว่าความเครียด ความกังวล และความโกรธ

ต่างลดลงเมื่อมีอายุมากขึ้น

all decrease with age.

Now social scientists call this the paradox of aging.

นักสังคมศาสตร์เรียกสิ่งนี้ว่า "ความผิดแผกของการสูงวัย" (Paradox of aging)

I mean, after all, aging is not a piece of cake.

เพราะยังไงก็ตาม การแก่ตัวลงนี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย

พวกเราได้ลองตั้งคำถามหลายๆ อย่าง

So we've asked all sorts of questions to see if we could undo this finding.

เพื่อดูว่าเราสามารถจะได้ข้อสรุปที่แตกต่างออกไปได้หรือไม่

We've asked whether it may be that the current generations of older people

พวกเราคิดว่าบางที

ผู้สูงวัยในยุคนี้

อาจเป็น

are and always have been the greatest generations.

ยุคของผู้สูงวัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดการณ์

That is that younger people today may not typically experience

และมันทำให้คนในกลุ่มที่อายุน้อยกว่า

อาจไม่ได้ประสบกับความรู้สึกเหล่านี้

these improvements as they grow older.

เมื่อพวกเขาแก่ตัวลง

We've asked,

เราตั้งคำถามว่าบางที

well, maybe older people are just trying to put a positive spin

ผู้สูงอายุอาจพยายามพูดในเชิงบวก

on an otherwise depressing existence.

ทั้งๆ ที่ความจริงอาจกำลังประสบกับความเครียดอยู่ก็ได้

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

แต่ยิ่งเราหาข้อเท็จจริงมาโต้แย้งมากเท่าไหร่

But the more we've tried to disavow this finding,

the more evidence we find to support it.

เรากลับยิ่งได้หลักฐานที่มาสนับสนุน

มันมากเท่านั้น

Years ago, my colleagues and I embarked on a study

หลายปีกว่า ฉันและเพื่อนร่วมงานได้ทำการศึกษา

ที่เราติดตามคนกลุ่มหนึ่งเป็นระยะเวลา 10 ปี

where we followed the same group of people over a 10-year period.

โดยมีกลุ่มตัวอย่างตั้งต้นตั้งแต่ 18 ถึง 94 ปี

Originally, the sample was aged 18 to 94.

And we studied whether and how their emotional experiences changed

และเราศึกษาว่าความรู้สึกของพวกเค้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร

เมื่อพวกเค้าแก่ตัวขึ้น

as they grew older.

ผู้ถูกสำรวจจะได้รับเครื่องเพจเจอร์

Our participants would carry electronic pagers

ครั้งละ 1 อาทิตย์

for a week at a time,

and we'd page them throughout the day and evenings at random times.

และเราจะสุ่มการติดต่อกับพวกเค้าทั้งตอนกลางวัน และกลางคืน

และทุกๆ ครั้งที่เราติดต่อไป

And every time we paged them,

พวกเค้าจะถูกถามคำถามหลายๆ ข้อ

we'd ask them to answer several questions --

เช่นในระดับ 1 ถึง 7 คุณคิดว่าตอนนี้คุณมีความสุขมากแค่ไหน

"On a one to seven scale, how happy are you right now?"

หรือตอนนี้คุณรู้สึกเศร้ามากเพียงใด

"How sad are you right now?"

"How frustrated are you right now?" --

หรือตอนนี้คุณรู้สึกหงุดหงิดมากเท่าใด

so that we could get a sense of the kinds of emotions and feelings they were having

พวกเราจะได้รู้ว่า

ตอนนี้พวกเค้ากำลังมีความรู้สึกอย่างไรบ้าง

ในการใช้ชีวิตประจำวัน

in their day-to-day lives.

และเราทำการศึกษานี้

And using this intense study of individuals,

ในระดับบุคคล

we find that it's not one particular generation

และเราพบว่าไม่ได้มีแค่ยุคใดยุคหนึ่ง

that's doing better than the others,

ที่ทำได้ดีกว่ายุคอื่นๆ

but the same individuals over time

แต่เป็นคนเดิมๆ

come to report relatively greater positive experience.

ที่รายงานถึงความรู้สึกทางบวก

ที่เพิ่มขึ้น

ตอนนี้คุณจะเห็นเส้นโค้งพุ่งลงเล็กน้อย

Now you see this slight downturn at very advanced ages.

เมื่อมีอายุมากขึ้น

และเจ้าเส้นโค้งลงนี่

And there is a slight downturn.

But at no point does it return to the levels we see in early adulthood.

มันจะไม่กลับมา

อยู่ในระดับ

เดียวกับในช่วงต้นของวัยกลางคน

Now it's really too simplistic to say that older people are "happy."

เอาล่ะ มันดูง่ายเกินไป

ที่จะบอกว่าผู้สูงอายุนั้นมีความสุข

In our study, they are more positive.

ในการศึกษาของเรา พวกเค้ามีความคิดทางบวกมากขึ้น

แต่พวกเค้าก็มีสิทธิ์มากกว่า

But they're also more likely than younger people

ที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกที่ปนเปกัน

to experience mixed emotions --

sadness at the same time you experience happiness;

บางทีก็รู้สึกเศร้า ไปพร้อมๆ กับมีที่ความสุข

แบบน้ำตามคลอเบ้า

you know, that tear in the eye when you're smiling at a friend.

เวลาที่คุณยิ้มให้เพื่อนอะไรอย่างนั้นแหละ

And other research has shown that older people seem to engage with sadness

และการศึกษาอื่นพบว่า

ผู้สูงอายุดูจะมีวิธีรับมือกับความเศร้า

ได้ดีกว่า

more comfortably.

They're more accepting of sadness than younger people are.

พวกเขายอมรับในความเศร้าได้มากกว่าคนที่อายุยังน้อย

And we suspect that this may help to explain

และเราคาดว่ามันน่าจะช่วยอธิบาย

why older people are better than younger people

ว่าทำไมผู้สูงอายุถึงเก่ง

at solving hotly charged emotional conflicts and debates.

ในการแก้ปัญหาเกี่ยวข้องกับความรู้สึกที่รุนแรงได้มากกว่าคนอายุน้อย

ผู้สูงอายุสามารถมองความอยุติธรรม

Older people can view injustice with compassion,

ด้วยความเห็นอกเห็นใจ

ไม่ใช่ด้วยความโศกเศร้า

but not despair.

And all things being equal,

และสามารถมองเห็นทุกอย่างเท่าเทียมกัน

older people direct their cognitive resources, like attention and memory,

ผู้สูงอายุสามารถตั้งสมาธิ

เช่นความสนใจ และความจำ

to positive information more than negative.

ไปยังข้อมูลด้านบวกได้มากกว่าด้านลบ

If we show older, middle-aged, younger people images,

ถ้าเราให้คนในช่วงวัยต่างๆ กันดูรูป

อย่างภาพที่คุณเห็นในจอตอนนี้

like the ones you see on the screen,

and we later ask them to recall all the images that they can,

และเราถามพวกเขาในภายหลัง

ว่าพวกเขาจำอะไรได้บ้างจากภาพเหล่านั้น

ผู้สูงอายุ

older people, but not younger people,

remember more positive images than negative images.

จะจำภาพในทางบวกได้มากกว่า

ภาพในทางลบ เมื่อเทียบกับคนอายุน้อย

We've asked older and younger people to view faces in laboratory studies,

เราให้คนในช่วงวัยต่างกัน

ดูภาพในการทดลองของเรา

บ้างก็หน้าบึ้ง บ้างก็ยิ้ม

some frowning, some smiling.

Older people look toward the smiling faces and away from the frowning, angry faces.

ผู้สูงอายุจะหันมองภาพหน้ายิ้ม

และหันหนีจากภาพหน้าบึ้งตึง หรือหน้าโกรธ

ในชีวิตประจำวัน

In day-to-day life, this translates into greater enjoyment and satisfaction.

นี่มันสามารถแปลงเป็นความรู้สึกสนุก

และความพึงพอใจที่มากกว่า

But as social scientists, we continue to ask about possible alternatives.

แต่ในฐานะของนักสังคมศาสตร์ เราได้ถามต่อไป

เกี่ยวกับการทางเลือกอื่นๆ

เราพุดว่าบางทีผู้สูงอายุ

We've said, well, maybe older people report more positive emotions

รายงานถึงความรู้สึกในด้านบวกมากกว่า

because they're cognitively impaired.

เพราะพวกเขามีความผิดปกติทางการรับรู้ทางสมอง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

มันเป็นไปได้หรือเปล่า

We've said, could it be

that positive emotions are simply easier to process than negative emotions,

ว่าความรู้สึกทางบวกจะทำงานได้ง่ายกว่าในสมอง

คุณก็เลยรับความรู้สึกทางบวกมากกว่า

and so you switch to the positive emotions?

บางทีจุดศูนย์รวมประสาทในสมองของเรา

Maybe our neural centers in our brain

ได้ถดถอยขนาดที่ว่า

are degraded such that we're unable to process negative emotions anymore.

เราไม่สามารถที่จะประมวลผลความรู้สึกทางลบได้อีกแล้ว

But that's not the case.

แต่นั่นก็ยังไม่ใช่

The most mentally sharp older adults

ผู้สูงอายุที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมที่สุด

กลับเป็นคนที่เห็นความรู้สึกด้านบวกได้ดีที่สุดด้วย

are the ones who show this positivity effect the most.

และภายใต้เงื่อนไขที่จำเป็น

And under conditions where it really matters,

older people do process the negative information

ผู้สูงอายุก็สามารถที่จะรับข้อมูลทางด้านลบ

ได้ดีพอๆ กับที่รับข้อมูลด้านบวก

just as well as the positive information.

So how can this be?

แล้วมันเป็นไปได้อย่างไร

ในการวิจัยของเรา

Well, in our research,

เราพบว่าความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้

we've found that these changes are grounded fundamentally

ได้ถูกกักเก็บอยู่ใน

ความสามารถในการรับรู้เวลาของมนุษย์

in the uniquely human ability to monitor time --

ไม่ใช่เพียงแค่เวลาจากนาฬิกาหรือปฏิทิน

not just clock time and calendar time, but lifetime.

แต่เป็นช่วงเวลาของการมีชีวิตอยู่

And if there's a paradox of aging,

และถ้ามันมี ความผิดแผกของการสูงวัย

it's that recognizing that we won't live forever

มันคือการได้รู้ว่าเราไม่สามารถอยู่ได้ตลอดกาล

changes our perspective on life in positive ways.

มันเปลี่ยนมุมมองต่อชีวิตของเรา

ไปในทางบวก

เมื่อช่วงเวลาของชีวิตยังคงยืดยาวและดูเหมือนจะไม่มีวันจบ

When time horizons are long and nebulous, as they typically are in youth,

อย่างที่เป็นในช่วงวัยเยาว์

ผู้คนจะพยายามเตรียมพร้อม

people are constantly preparing,

trying to soak up all the information they possibly can,

และพยายามรับรู้ข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

ทั้งการลองเสี่ยง ทั้งการสำรวจ

taking risks, exploring.

เราอาจใช้เวลาไปกับคนที่เราไม่ชอบ

We might spend time with people we don't even like

เพราะบางทีมันก็ดูน่าสนใจ

because it's somehow interesting.

We might learn something unexpected.

เราอาจได้เรียนรู้บางอย่างที่ไม่คาดคิด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We go on blind dates.

เราไปนัดบอด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

เรารู้ว่า

You know, after all,

if it doesn't work out, there's always tomorrow.

ถ้ามันไม่ได้ผล เราก็ยังมีพรุ่งนี้อยู่

คนอายุเกิน 50

People over 50 don't go on blind dates.

ไม่ชอบการนัดบอด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

เมื่อเราแก่ตัวลง

As we age, our time horizons grow shorter and our goals change.

ช่วงเวลาของเราก็ยิ่งสั้นลง

เป้าหมายของเราก็เปลี่ยนไป

When we recognize that we don't have all the time in the world,

เมื่อได้รู้ว่าเราไม่มีเวลาไปตลอดกาล

we see our priorities most clearly.

เราเห็นความสำคัญของสิ่งต่างๆ ชัดเจนขึ้น

เราให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆ น้อยลง

We take less notice of trivial matters.

เราเทิดทูนชีวิต

We savor life.

เราเห็นคุณค่าของชีวิต

We're more appreciative,

และเปิดกว้างต่อการให้อภัยมากขึ้น

more open to reconciliation.

We invest in more emotionally important parts of life,

เราใช้เวลากับส่วนที่สำคัญต่อความรู้สึกมากขึ้น

and life gets better,

ชีวิตก็เลยดียิ่งขึ้น

so we're happier day-to-day.

เรามีความสุขมากขึ้นในทุกๆ วัน

But that same shift in perspective

แต่มุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปนั้น

leads us to have less tolerance than ever for injustice.

ยังทำให้เรามีความอดทนต่อความอยุติธรรม

ลดลงด้วย

ภายในปี 2015

By 2015,

สหรัฐฯ จะมีคนที่อายุ

there will be more people in the United States

มากกว่า 60 ปี

over the age of 60 than under 15.

จำนวนมากกว่าเด็กต่ำกว่า 15

อะไรจะเกิดขึ้นกับสังคม

What will happen to societies that are top-heavy with older people?

ที่เต็มไปด้วยผู้สูงอายุ

ตัวเลขไม่สามารถบอก

The numbers won't determine the outcome.

ผลลัพธ์ได้

Culture will.

วัฒนธรรมต่างหากทำได้

If we invest in science and technology

ถ้าเราลงทุนกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

and find solutions for the real problems that older people face

และหาทางแก้ไขของปัญหาที่แท้จริง

ที่ผู้สูงอายุเผชิญ

and we capitalize on the very real strengths of older people,

และเราใช้ประโยชน์

จากส่วนที่แข็งแกร่งของ

ของผู้สูงอายุ

การเพิ่มอายุขัย

then added years of life can dramatically improve quality of life at all ages.

สามารถเพิ่มคุณภาพชีวิต

ในทุกๆ ช่วงวัยได้

สังคมที่เต็มไปด้วย

Societies with millions of talented, emotionally stable citizens

คนที่มีพรสวรรค์ และประชาชนทั่วๆ ไปนับล้านๆ

who are healthier and better educated than any generations before them,

ที่แข็งแรงและมีการศึกษา

กว่าทุกๆ ยุคสมัยก่อนหน้า

armed with knowledge about the practical matters of life

ใช้ความรู้เป็นอาวุธ

เพื่อแก้ปัญหาที่แท้จริงในชีวิต

and motivated to solve the big issues

และมีแรงบันดาลใจ

ในการแก้ไขปัญหาใหญ่ๆ

สังคมก็จะดีขึ้นได้

can be better societies than we have ever known.

กว่าที่เราเคยรู้จัก

พ่อของฉัน อายุ 92

My father, who is 92, likes to say,

ชอบพูดว่า

"เรามาหยุดพูดว่า

"Let's stop talking only about how to save the old folks

เราจะช่วยผู้สูงอายุได้อย่างไร

and start talking about how to get them to save us all."

และมาเริ่มพูดว่า

จะให้พวกเขามาช่วยเราอย่างไร"

ขอบคุณค่ะ

Thank you.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)