Easy DIY projects for kid engineers | Fawn Qiu

Translator: Nam Viraporn Reviewer: Vera Chicharito

ฉันออกแบบโปรเจ็คต์ด้านวิศวกรรม

I design engineering projects

for middle school and high school students,

ให้กับนักเรียนมัธยมต้นและมัธยมปลาย

often using materials that are pretty unexpected.

โดยมักจะใช้วัสดุที่คุณเองคงคาดไม่ถึง

แรงบันดาลใจของฉัน มาจากปัญหาในชีวิตประจำวันค่ะ

My inspiration comes from problems in my daily life.

For example,

อย่างเช่น

ครั้งหนึ่งที่ฉันต้องการหาชุดใส่ เพื่อไปงานคอมมิคคอน

one time I needed a costume to go to a comic convention,

แต่ไม่อยากใช้เงินมากจนเกินไป

but I didn't want to spend too much money,

so I made my own ...

ฉันก็เลยตัดชุดของฉันขึ้นมาเอง

with a light-up crown and skirt.

พร้อมมงกุฎและกระโปรงทอแสง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Another time,

อีกครั้งหนึ่ง

I was devastated because my favorite mobile game,

ฉันรู้สึกเจ็บช้ำใจมาก ที่เจ้าเกมมือถือสุดโปรด

Flappy Bird,

"แฟลปปี้ เบิร์ด"

กำลังจะถูกถอดออกจากแอพสโตร์แล้ว

was being taken off the app store.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So I was faced with the dilemma

ฉันต้องผจญกับภาวะตัดสินใจไม่ถูก

to either never update my phone or never play Flappy Bird again.

ว่าจะเลือกไม่ต้องอัพเดทมือถืออีกเลย หรือไม่ได้เล่นแฟลปปี้ เบิร์ดอีกเลยดีนะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Unhappy with both options,

เมื่อไม่ถูกใจกับทั้งสองทางเลือก

I did the only thing that made sense to me.

ฉันจึงทำสิ่งที่ดูจะเข้าท่าที่สุดแล้วสำหรับฉัน

I made a physical version of Flappy Bird

คือสร้างเกมแฟลปปี้ เบิร์ดรูปแบบจับต้องได้

ที่ไม่มีทางถูกถอดไปจากแอพสโตร์ขึ้นมาเอง

that could never be taken off the app store.

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

(เสียงเพลง)

(Music)

(Beeping)

(ส่งเสียงปี๊ป ปี๊ป)

(เสียงเพลง)

(Music)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

เพื่อนของฉันหลายคน ติดเกมนี้กันมากเชียวล่ะค่ะ

So a few of my friends were also pretty addicted to the game,

and I invited them to play as well.

และฉันก็ชวนพวกเขาให้มาเล่นด้วยเช่นกัน

(Video) Friend: Ah!

(ในวิดิโอ) เพื่อน : อุ๊ย!

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(ในวิดิโอ) เพื่อน : อะไรเนี่ย!

(Video) Friend: What the heck?

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And they told me that it was just as infuriating as the original game.

พวกเขาบอกว่า มันน่าโมโหพอ ๆ กับของจริงเลยล่ะค่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

ฉันจึงได้อัพโหลดวิดิโอสาธิตตัวอย่าง ของโปรเจ็คต์นี้

So I uploaded a demo of this project online,

and to my surprise it went viral.

แล้วก็ต้องแปลกใจ เมื่อมันได้กลายมาเป็นกระแส

It had over two million views in just a few days.

มีผู้เข้ามารับชมกว่าสองล้านครั้ง ในเวลาเพียงไม่กี่วัน

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

And what's more interesting are people's comments.

สิ่งที่น่าสนใจยิ่งไปกว่านั้น คือความเห็นของผู้รับชมค่ะ

A lot of people wanted to make it their own,

มีคนมากมายที่อยากทำเกมของเขาเอง

or asked me how it was made.

ไม่ก็ถามฉันว่าจะทำขึ้นมาได้อย่างไร

นี่จึงเป็นสิ่งที่พิสูจน์ความคิดของฉัน ผ่านโปรเจ็คต์ที่สร้างสรรค์ชิ้นหนึ่ง

So this kind of confirmed my idea that through a creative project,

we can teach people about engineering.

ว่าเราสามารถสอนวิศวกรรม ให้แก่ผู้คนทั่วไปได้

With the money made from the viral video,

ด้วยเงินที่ได้รับจากวิดิโอที่แพร่หลาย

we were able to let students in our classroom

เราสามารถทำให้เด็ก ๆ ในชั้นเรียนของเรา

all make their own game in a box.

ทำเกมของตัวเองขึ้นมาในกล่องกระดาษได้

Although it was pretty challenging,

ถึงแม้จะค่อนข้างท้าทายมากทีเดียว

they learned a lot of new concepts in engineering and programming.

แต่พวกเขาก็ได้เรียนรู้แนวคิดใหม่ ๆ ทางวิศวกรรม และการเขียนโปรแกรม

อีกทั้งพวกเขาทุกคนก็ตั้งใจเรียน เพื่อจะได้เล่นเกมจนจบ

And they were all eager to learn so they could finish the game as well.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So before Flappy Bird Box,

ก่อนที่จะทำกล่องแฟลปปี้ เบิร์ด

ฉันมีความคิดที่จะสอนนักเรียน ด้วยโปรเจ็คต์วิศวกรรมเชิงสร้างสรรค์

I had the idea of using creative engineering projects to teach students.

When I was teaching at a middle school,

ตอนฉันยังสอนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมต้น

we asked our students to build a robot from a standard technology kit.

เราสอนให้นักเรียนสร้างหุ่นยนต์ จากชุดสำเร็จรูป

And I noticed that a lot of them seemed bored.

แต่ฉันรู้สึกได้ว่า เด็กหลาย ๆ คนไม่ได้สนุกไปกับมันนัก

Then a few of them started taking pieces of paper

ทันใดนั้น ก็มีบางคนเริ่มเอาเศษกระดาษ

and decorating their robots.

มาตกแต่งหุ่นยนต์ของตัวเอง

จากนั้น นักเรียนคนอื่นก็ทำตามบ้าง

And then more of them got into it,

พวกเขาจึงสนใจในงานนั้นกันมากขึ้น

and they became more interested in the project.

So I started looking for more creative ways

ดังนั้น ฉันจึงเริ่มมองหา แนวทางการสอนที่สร้างสรรค์เข้ามาใหม่

to introduce technology to students.

เพื่อแนะนำให้นักเรียนรู้จักกับเทคโนโลยี

What I found was that most technology kits available in school

สิ่งที่ฉันรับรู้ คือชุดอุปกรณ์ส่วนใหญ่ ที่มีอยู่ในโรงเรียนนั้น

look a little intimidating.

ออกจะดูขูดรีดนิด ๆ

They're all made of plastic parts that you can't customize.

พวกมันทำขึ้นด้วยชิ้นส่วนพลาสติกทั้งหมด ที่เราปรับเปลี่ยนตามความต้องการไม่ได้

On top of that, they're all very expensive,

ยิ่งไปกว่านั้น อุปกรณ์พวกนี้มีราคาแพงลิบ

costing hundreds of dollars per kit.

เป็นเงินหลายร้อยเหรียญต่อชุดเลยค่ะ

So that's certainly not very affordable for most classroom budgets.

แน่นอนว่าไม่สามารถสู้ราคาได้ไหวนัก จากงบประมาณของห้องเรียนส่วนใหญ่

Since I didn't find anything,

ในเมื่อฉันหาสิ่งที่ต้องการไม่ได้

I decided to make something on my own.

ฉันจึงตัดสินใจ ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันขึ้นมาเอง

ฉันเริ่มต้นจากกระดาษและเนื้อผ้า

I started with paper and fabric.

ถึงอย่างไร พวกเราก็เล่นของเหล่านี้ มาตั้งแต่เรายังเด็ก

After all, we all played with those since we were kids,

and they are also pretty cheap

อีกทั้งราคาย่อมเยา

and can be found anywhere around the house.

และมีอยู่แล้วที่บ้าน

And I prototyped a project

ฉันจึงได้สร้างโปรเจ็คต์ต้นแบบขึ้นมา

where students can create a light-up creature

ที่ให้นักเรียนได้สร้างตุ๊กตาส่องแสง

using fabric and googly eyes.

ด้วยการใช้ผ้าและสายตาสนใจใคร่รู้ไปทั่ว

พวกเขาช่วยเหลือซึ่งกันและกันในห้องเรียน

They were all helping each other in classrooms,

and were laughing and discussing the project.

หัวเราะและปรึกษากันถึงโปรเจ็คต์

And most importantly,

และสิ่งที่สำคัญที่สุด

they were able to insert their own creativity into the project.

คือการที่พวกเขาได้ใส่จินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์ลงไปในโปรเจ็คต์

So because of the success of this project,

และเนื่องด้วยความสำเร็จของโปรเจ็คต์นี้

I continued to create more engineering projects

ฉันจึงเดินหน้าสร้างโปรเจ็คต์วิศวกรรม เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

to challenge my students.

เพื่อกระตุ้นความสนใจของนักเรียน

And I also started to take these workshops outside of school

อีกทั้งได้เริ่มนำเวิร์กช็อปนี้เผยออก สู่นอกโรงเรียน

and into the community.

และในชุมชน

And something really interesting happened.

และสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งก็บังเกิดขึ้น

I noticed a lot of people from very diverse backgrounds

ฉันสังเกตได้ว่ามีคนจากหลากหลายพื้นเพ

started coming to our workshops.

มาเข้าร่วมเวิร์กช็อปของเรา

And specifically,

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

มีทั้งผู้หญิงและคนกลุ่มน้อย มาร่วมมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้

there were a lot more women and minorities than I expected,

and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop.

และเป็นสิ่งที่คุณจะพบเห็นได้ไม่มากนัก ในเวิร์กช็อปวิศวกรรมรูปแบบเดิม ๆ

Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016.

เรามาดูรายงานการว่าจ้างของบริษัทชั้นนำ ด้านเทคโนโลยีในปี ค.ศ. 2016 กันค่ะ

Women make up only 19 percent of the technology workforce.

ผู้หญิงมีจำนวนเพียงแค่ 19 เปอร์เซ็นต์ ของบุคลากรด้านเทคโนโลยี

And underrepresented minorities make up only four percent.

และคนกลุ่มน้อย (คนผิวดำ ลาตินอเมริกา) เพียง 4 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

This statistic might look familiar

สถิตินี้คงจะดูคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี

if you walked into a high school robotics club,

หากคุณได้ก้าวเข้าไปในชมรม วิทยาการหุ่นยนต์ของโรงเรียนไฮสคูล

หรือชั้นเรียนวิศวกรรมในมหาวิทยาลัย

or a college engineering class.

Now, there's a wide variety of problems

ทีนี้ มันมีปัญหาอยู่หลายอย่าง

ที่ทำให้เราขาดความหลากหลาย ในกำลังคนด้านเทคโนโลยี

that contribute to the lack of diversity in the technology force.

Perhaps one solution could be

วิธีหนึ่งที่อาจแก้ปัญหาได้

to introduce technology to students through creative projects.

คือแนะนำให้นักเรียนรู้จักกับเทคโนโลยี ผ่านโปรเจ็คต์สร้างสรรค์เหล่านี้

I'm not saying that this could solve everything,

ฉันไม่ได้หมายความว่า วิธีนี้จะแก้ปัญหาได้ทั้งหมดนะคะ

แต่มันสามารถแนะนำเทคโนโลยี

but it could introduce technology

to people who originally wouldn't be interested in it

ให้กับคนที่ไม่เคยสนใจด้านนี้ได้

because of how it has been portrayed and taught in school.

เพราะวิธีที่อธิบายถึงมัน และที่สอนกันมาในโรงเรียน

So how do we start to change the perception of technology?

แล้วเราจะเริ่มต้นปรับเปลี่ยนมุมมอง ที่มีต่อเทคโนโลยีได้อย่างไร

Most students think that it's boring or unwelcoming,

นักเรียนส่วนใหญ่ต่างคิดว่า มันน่าเบื่อหรือไม่พึงปรารถนา

so I have always designed projects following three principles.

ฉันจึงได้สร้างโปรเจ็คต์ทั้งหมด โดยยึดหลักการทั้งสามนี้อยู่เสมอ

First is having a low floor,

ข้อแรกคือ การมีชานต่ำ

and that means this project is easy to get started.

หมายความว่า โปรเจ็คต์นี้ต้องง่ายแก่การเริ่มต้น

เราลองมาดูวิดีโอการสอนนี้กันค่ะ

So take a look at this tutorial.

The first project we asked students to learn

นี่เป็นโปรเจ็คต์แรกที่เราสอนนักเรียน

คือ ให้สร้างวงจรไฟฟ้าบนแผ่นกระดาษ

is to make a circuit on paper.

คุณจะเห็นได้ว่า มันใช้เวลาไม่นานเลย

As you can see, it doesn't take very long to learn,

and it's pretty easy even for beginners.

และค่อนข้างง่าย แม้แต่กับมือใหม่

And having a low floor also means that we're removing the financial barrier

การมีชานต่ำยังหมายถึง เป็นการทลายอุปสรรคด้านการเงิน

that prevents people from completing a project.

ที่ขวางกั้นผู้คนไม่ให้ทำโปรเจ็คต์ได้สำเร็จ

So with paper, copper tape, lightbulb and a battery,

ด้วยกระดาษ เทปทองแดง หลอดไฟ และถ่านก้อนหนึ่ง

people can complete this project for under a dollar.

ใคร ๆ ก็สามารถทำโปรเจ็คต์นี้สำเร็จได้ ในราคาที่ต่ำกว่าหนึ่งเหรียญ

So second principle is having a high ceiling.

หลักการที่สอง คือการมีเพดานสูง

This means that there's a lot of room to grow,

นี่หมายความว่า มีหลายสิ่งให้พัฒนาต่อยอดได้อีกมาก

and students are constantly being challenged.

และมีการกระตุ้นนักเรียนอย่างต่อเนื่อง

At first it might just be a light-up creature,

ตอนแรกอาจจะเป็นแค่ตุ๊กตาส่องแสง

แต่ต่อจากนั้น คุณก็สามารถเพิ่มเซ็นเซอร์ และไมโครคอนโทรลเลอร์ลงไปได้

but then you can add sensors and microcontrollers,

and start to program the creature to interact with its environment.

และเริ่มเขียนโปรแกรมให้ตุ๊กตา ตอบสนองกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

และสุดท้าย

And finally,

the third principle is customization.

หลักการข้อที่สาม คือ มีการปรับตัวไปตามความต้องการ

This means that we can make this project relevant to anyone.

แปลว่า เราสามารถทำให้โปรเจ็คต์นี้ เชื่อมโยงสัมพันธ์กันได้กับทุกคน

That's the beauty of using everyday materials;

นี่คือข้อดีของการใช้ วัสดุที่เราใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ

it's very easy to customize using paper and fabric.

เราสามารถปรับให้รับกับความต้องการ ได้จากกระดาษ และผ้า

ฉะนั้น ต่อให้คุณไม่ชอบแฟลปปี้ เบิร์ด

So even if you don't like Flappy Bird,

you can still make your own game.

คุณก็ยังทำเกมของคุณขึ้นมาได้ค่ะ

(Video) Student: So our game is about Justin Bieber,

นักเรียน : "เกมของเราเกี่ยวกับจัสติน บีเบอร์"

because he's been speeding,

เขากำลังจะโดนจับเพราะขับรถเร็ว

and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD --

ส่วนของพวกนี้ จะคอยกั้นไม่ให้ตำรวจจับเขาได้"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

นักเรียน : "ฮะ เขาค่อย ๆ ดีขึ้นแล้ว

(Video) Student: Yeah, but he's changing so --

we're a part of his posse.

เราเองก็เป็นส่วนหนึ่งของแก๊งเดียวกัน"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)