Aparna Rao: Art that craves your attention

Vertaald door: Rosanne Klaver Nagekeken door: Peter van de Ven

Hi. So today, I'd like to share some works in progress.

Vandaag wil ik een paar lopende projecten laten zien.

Since we are still realizing these works,

Omdat deze projecten nog niet klaar zijn,

we are largely working within the realm

werken we vooral in de sfeer van intuïtie en geheimzinningheid.

of intuition and mystery, still.

Ik zal proberen te beschrijven naar welke ervaringen we op zoek zijn

So I'm going to try and describe

some of the experiences that we're looking for

through each of the works.

aan de hand van de projecten.

So the first work is called the Imperial Monochromes.

Het eerste werk heet 'Imperial Monochromes'.

A viewer sort of unsuspectingly walks into the room,

Een kijker loopt argeloos de ruimte in

and catches a glimpse of these panels

en vangt een glimp op van deze panelen

in a messy composition on the wall.

in een rommelige compositie aan de muur.

Within seconds, as if the panels have noticed

Binnen een paar seconden, alsof ze hebben gemerkt dat er iemand is,

the presence of the viewer,

they appear to panic and sort of get into

lijken de panelen in paniek te raken en springen ze in een strakke symmetrie.

a strict symmetry.

(Laughter)

So this is the sketch of the two states.

Dit is de schets van de twee toestanden.

De een is totale chaos, de andere absolute orde.

One is total chaos. The other is absolute order.

And we were interested in seeing how little change

En we waren benieuwd hoe weinig er nodig was

it takes to move from one state to the other state.

om van de ene toestand naar de andere te gaan.

This also reminded us of two very different pictorial traditions.

Dit deed ons denken aan twee totaal verschillende beeldende tradities.

One is the altar tablets of the 15th century,

De een is de altaarstukken uit de 15e eeuw,

and the other is about 100 years ago,

de ander, van ongeveer 100 jaar geleden, Malevitsj' abstracte composities.

Malevich's abstract compositions.

So I'm just going to take you to a video.

Nu laat ik jullie een video zien.

To give you a sense of scale,

Voor een idee van de schaal:

the largest panel is about two meters high.

het grootste paneel is zo'n twee meter hoog.

That's about this much. And the smallest one is an A4.

Zo groot ongeveer.

En de kleinste is een A4.

So a viewer enters the space,

Dus een kijker komt de ruimte binnen

and they snap to attention.

en ze springen in de houding.

En na een tijdje, als de kijker in de ruimte blijft,

And after a while, if the viewer continues

to remain in the space,

the panels will sort of become immune

worden de panelen immuun voor de aanwezigheid van de kijker.

to the presence of the viewer

and become lax and autonomous again,

Ze worden weer los en autonoom,

until they sort of sense a presence in the room or a movement,

tot ze weer aanwezigheid of beweging in de ruimte opmerken,

when they will again snap to attention.

om dan opnieuw in de houding te springen.

(Laughter)

(Gelach)

So here it appears as if it's the viewer

Het lijkt er hier op dat de kijker

that's sort of instigating the sense of order among the panels,

de ordening van de panelen teweegbrengt,

but it could also be the other way around,

maar het zou ook andersom kunnen zijn.

that the panels are so stuck within

Dat de panelen zo vastzitten in hun gedragspatronen,

their preconditioned behaviors

dat ze de kijker de rol van tiran opdringen.

that they sort of thrust the viewer with the role of a tyrant.

So this brings me to a quieter, small work

Dat brengt me naar een rustiger, kleiner project genaamd 'Handheld'.

called Handheld.

The viewer sees a piece of paper

De kijker ziet een stuk papier

that's mounted on the far end of the wall,

dat aan het andere eind van de muur is aangebracht,

but when you go closer, you see that it's a blank

maar wanneer je dichterbij komt,

zie je dat het een wit vel A4-papier is

A4, or a letter-sized piece of paper,

that's held on either side

dat aan beide kanten wordt vastgehouden door twee kleine handjes

by two small hands

that appear to be carved with a great deal

die eruitzien alsof ze met veel zorg en aandacht

of attention and care from a small block of wood.

uit een klein blok hout zijn gesneden.

The viewer also sees that this entire sculpture

De kijker ziet ook dat het hele beeld

is sort of moving very slightly,

licht aan het bewegen is,

alsof deze twee handjes het papier

as if these two hands are trying

to hold the paper very still

langere tijd heel stil proberen te houden,

for a long period of time,

and somehow are not managing to.

maar dat dat niet helemaal lukt.

So this instability in the movement

Deze instabiliteit lijkt heel erg

very closely resembles the unsteady nature

op het onvaste karakter van beelden die met een handcamera zijn gemaakt.

of images seen through a handheld camera.

So here I'm going to show you two tandem clips.

Hier laat ik twee clips naast elkaar zien.

One is through a still camera

De ene is gemaakt met een vaste camera en de andere met een handcamera.

and the other is through a handheld camera.

And you immediately see how the unsteady nature

En je kunt meteen zien hoe het onvaste karakter van de video

of the video suggests the presence

de aanwezigheid van een waarnemer en een subjectief standpunt doet vermoeden.

of an observer and a subjective point of view.

We hebben de camera weggehaald en die beweging overgezet naar het paneel.

So we've just removed the camera

and transferred that movement onto the panel.

So here's a video.

Dit is een video daarvan.

You have to imagine the other hand. It's not there yet.

Je moet de andere hand erbij denken.

Hiermee proberen we een bescheiden gebaar op te roepen,

But to us, we're sort of trying to evoke

a self-effacing gesture, as if there's a little person

alsof er een klein persoontje met uitgestrekte armen

with outstretched arms

behind this enormous piece of paper.

achter dit immens grote papier zit.

That sort of likens it to the amount of strain

Dat komt overeen met de inspanning die nodig is

om zich in dienst van de waarnemer te stellen

to be at the service of the observer and present

this piece of paper very delicately to the viewer

en dit stuk papier heel voorzichtig aan de kijker te laten zien.

in front of them.

The next work is Decoy.

Het volgende werk is 'Decoy'.

This is a cardboard model, so the object

Dit is een kartonnen model.

is about as tall as I am.

Het object is ongeveer even groot als ik.

It has a rounded body, two arms,

Het heeft een rond lichaam, twee armen en een heel lange hoofdachtige antenne.

and a very tall, head-like antenna,

and its sole purpose is to attract attention towards itself.

Zijn enige doel is de aandacht op zichzelf te vestigen.

Dus wanneer een kijker voorbij loopt,

So when a viewer passes by,

it sort of tilts from side to side,

schommelt hij heen en weer

and moves its arms more and more frantically

en zwaait zijn armen steeds uitbundiger naarmate de persoon dichterbij komt.

as the person gets closer.

So here is the first test scenario.

Dit is het eerste testscenario.

You see the two movements integrated,

De twee bewegingen zijn samengevoegd

and the object seems to be employing

en het object lijkt zijn hele zijn te gebruiken

its entire being in this expression of desperation.

in deze uitdrukking van wanhoop.

(Gelach)

But the idea is that once it's got the person's attention,

De ironie is dat wanneer hij iemands aandacht heeft,

it's no longer interested, and it looks for the next person whose attention to get.

hij niet meer geïnteresseerd is

en op zoek gaat naar de aandacht van de volgende persoon.

(Laughter)

(Gelach)

So this is the final fabricated body of the Decoy.

Dit is de uiteindelijke versie van Decoy.

It appears to be mass-manufactured

Het lijkt een massaproduct,

like it came out of a factory

alsof het uit een fabriek komt,

like vacuum cleaners and washing machines.

zoals stofzuigers en vaatwasmachines.

Because we are always working

Omdat we altijd vanuit een persoonlijk oogpunt werken,

from a very personal space,

we like how this consumer aesthetic

vinden we het interessant hoe deze consumentenesthetiek

sort of depersonalizes the object

het object ontdoet van zijn persoonlijkheid

and gives us a bit of distance

en ons een beetje afstand geeft, door zijn verschijning althans.

in its appearance, at least.

And so to us this is a kind of sinister being

Voor ons is het een soort boosaardig wezen

which is trying to distract you from the things

dat je probeert af te leiden van de dingen die juist je aandacht nodig hebben.

that actually need your attention,

but it could also be a figure that needs a lot of help.

Maar het kan ook een figuur zijn die veel hulp nodig heeft.

The next work is an object,

Het volgende werk is een object

that's also a kind of sound instrument.

dat ook een soort geluidsinstrument is,

In the shape of an amphitheater

in de vorm van een amfitheater

dat is gemaakt op de schaal van een publiek,

that's scaled to the size of an audience

as perceived from somebody from the stage.

gezien vanuit iemand die op het podium staat.

So from where I'm standing,

Dus van waar ik sta, lijkt ieder van jullie zo groot

each of you appears to be this big,

and the audience sort of takes the entire

en het hele publiek vult als het ware mijn hele gezichtsveld.

field of my vision.

Seated in this audience are 996 small figures.

In het publiek zitten 996 kleine figuurtjes.

They're mechanically enabled to clap

Door een mechanisme kunnen ze uit eigen beweging klappen.

of their own free will.

This means that each of them can decide

Daardoor kunnen ze zelf beslissen of en wanneer ze willen klappen,

if and when they want to clap,

how hard, for how long,

hoe hard, voor hoe lang,

how they want to be influenced by those around them or influence others,

hoe ze zich laten beïnvloeden en of zij anderen willen beïnvloeden

and if they want to contribute to innovation.

en of ze willen bijdragen aan innovatie.

So when the viewer steps in front of the audience,

Dus wanneer de kijker voor het publiek gaat staan,

there will be a response.

komt er een reactie.

It could be a few claps or a strong applause,

Dat kunnen een paar klappen of een luid applaus zijn

en dan gebeurt er niets meer,

and then nothing happens until the viewer

tot de kijker het podium verlaat en het publiek opnieuw reageert.

leaves the stage, and again the audience will respond.

It could be anything from a few feeble claps

Dat kan variëren van een paar zwakke klappen

from members in the audience,

van mensen in het publiek,

or it could be a very loud ovation.

tot een ontzettend luide ovatie.

So to us, I think we're really looking

We kijken naar een publiek

at an audience as its own object

als zijn eigen object of zijn eigen organisme,

or its own organism

that's also got a sort of musical-like quality to it,

dat ook een soort muzikale capaciteit heeft,

an instrument.

een instrument.

So the viewer can play it

Dus de kijker kan het bespelen

by eliciting quite complex and varied,

door het vrij complexe en gevarieerde,

nuanced musical or sound patterns,

genuanceerde muzikale of geluidspatronen te ontlokken,

but cannot really provoke the audience

maar kan het publiek niet bewegen tot een specifieke soort reactie.

into any particular kind of response.

So there's a sense of judgment and capriciousness

Er ontstaat een gevoel van veroordeling, onvoorspelbaarheid en ongemakkelijkheid.

and uneasiness involved.

It also has an alluring and trap-like quality to it.

Het heeft ook een aanlokkelijke en fuikachtige kwaliteit.

So here if you see we're quite excited about

We zijn opgetogen over het beeld van de splijtende hoofden,

the image of the head splitting to form the two hands.

die zo elk twee handen vormen.

So here's a small visual animation,

Dit is een korte visuele animatie,

as if the two sides of the brain are sort of clashing

alsof de twee delen van het brein tegen elkaar botsen

against each other to kind of make sense

om wijs te worden uit de dualiteit en de spanning.

of the duality and the tension.

And here is a prototype.

Dit is een prototype.

So we can't wait to be engulfed by 996 of them.

Dus we kunnen niet wachten om door 996 van hen overspoeld te worden.

Okay, this is the last work. It's called the Framerunners.

Dit is het laatste project. Het heet 'Framerunners'.

It comes out of the idea of a window.

Het komt voort uit het idee van een raam.

Dit is een bestaand raam in onze studio.

This is an actual window in our studio,

and as you can see, it's made up of three

Het bestaat uit houten delen van drie verschillende diktes.

different thicknesses of wooden sections.

So we used the same window vocabulary

We hebben dezelfde stijlvormen gebruikt

to construct our own frame or grid

om ons eigen raam of rooster te bouwen

that's suspended in the room and that can

dat in de ruimte hangt en van twee kanten kan worden bekeken.

be viewed from two sides.

This grid is inhabited by a tribe of small figures.

Het rooster wordt bewoond door een groep kleine figuren.

They're also made up of three different sizes,

Zij hebben ook drie verschillende groottes,

as if to suggest a kind of perspective

wat het idee van perspectief of een landschap oproept

or landscape on the single plain.

op het platte vlak.

Elk van deze figuren kan voorwaarts en achterwaarts bewegen op de baan

Each of these figures can also run backward

and forward in the track

en zich verstopppen achter twee aangrenzende banen.

and hide behind two adjacent tracks.

So in contrast to this very tight grid,

In contrast met dit strakke rooster

we wanted to give these figures a very comical

wilden we deze figuren een komisch en slapstick-achtig karakter geven,

and slapstick-like quality,

as if a puppeteer has taken them

alsof een poppenspeler ze bestuurt en langs het pad beweegt.

and physically animated them down the path.

So we like the idea of these figures

We vinden het een leuk idee dat deze figuren voorthuppelen,

sort of skipping along

like they're oblivious and carefree

alsof ze onoplettend en onbezorgd en opgewekt en tevreden zijn,

and happy-go-lucky and content,

until they sort of sense a movement from the viewer

totdat ze een beweging van de kijker opmerken

and they will hide behind the fastest wall.

en zich verstoppen achter de dichtsbijzijnde muur.

So to us, this work also presents its own contradiction.

Voor ons stelt dit werk zijn eigen tegenstrijdigheid voor.

These figures are sort of entrapped

Deze figuren zitten vast in dit stevige rooster

within this very strong grid,

which is like a prison, but also a fortress,

dat lijkt op een gevangenis, maar ook op een vesting,

because it allows them to be oblivious

omdat het ze in staat stelt naïef en onbezorgd

and naive and carefree and quite oblivious

en zich niet bewust van de buitenwereld te zijn.

of the external world.

So all these real life qualities that I talk about

Al deze werkelijke eigenschappen waar ik het over heb,

are sort of translated to a very specific

zijn vertaald naar een heel specifieke technische configuratie.

technical configuration,

and we were very lucky to collaborate

We hebben veel geluk dat we samenwerken met ETH Zurich

with ETH Zurich to develop the first prototype.

in de ontwikkeling van het eerste prototype.

So you see they extracted the motion cogs

Zij namen de tandwielen uit onze animaties

from our animations and created a wiggle

en maakten een mechaniek

that integrated the head-bobbing movement

dat het op een neer en heen en weer bewegen combineert.

and the back-and-forth movement.

So it's really quite small.

Het is vrij klein.

You can see it can fit into the palm of my hand.

Het past in mijn hand.

So imagine our excitement when we saw it

Je kunt je onze opwinding voorstellen toen we het in werking zagen.

really working in the studio, and here it is.

En hier is hij.

(Laughter)

(Gelach)

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)