What a driverless world could look like | Wanis Kabbaj

Translator: Guranda Dzamelashvili Reviewer: Levan Lashauri

Some people are obsessed by French wines.

ზოგიერთი ადამიანი გატაცებულია ფრანგული ღვინით,

ზოგს გოლფის თამაში უყვარს, ან ლიტერატურის გატაცებით კითხვა.

Others love playing golf

or devouring literature.

One of my greatest pleasures in life is, I have to admit,

ჩემი ცხოვრების ერთ-ერთი უდიდესი სიამოვნება,

უნდა ვაღიარო, ცოტათი განსაკუთრებულია.

a bit special.

I cannot tell you how much I enjoy watching cities from the sky,

ვერ აღგიწერთ, თუ რა სიამოვნებას მანიჭებს

ქალაქების ციდან, თვითმფრინავის ფანჯრიდან ყურება

from an airplane window.

ზოგიერთი ქალაქი

Some cities are calmly industrious,

ინდუსტრიულია.

like Dusseldorf

მაგალითად დუსელდორფი,

ან ლუივილი.

or Louisville.

Others project an energy that they can hardly contain,

სხვები წარმოქმნიან ენერგიას,

რომელსაც ისინი რთულად აკონტროლებენ

like New York

მაგალითად, ნიუ-იორკი,

or Hong Kong.

ან ჰონკონგი

And then you have Paris

და შემდეგ გვაქვს პარიზი, ან სტამბული

or Istanbul,

და მათი ისტორიით სავსე პატინა.

and their patina full of history.

მე ქალაქებს, როგორც ცოცხალ არსებებს ისე აღვიქვამ

I see cities as living beings.

And when I discover them from far above,

და როდესაც მათ ზემოდან აღმოვაჩენ,

I like to find those main streets and highways that structure their space.

მათი სტრუქტურის განმსაზღვრელი მთავარი ქუჩების

და გზატკეცილების პოვნა მიყვარს.

განსაკუთრებით ღამით, როცა მოძრაობა

Especially at night,

when commuters make these arteries look dramatically red and golden:

ამ არტერიებს წითელად და ოქროსფრად აქცევს.

the city's vascular system performing its vital function

ქალაქის სისხლძარღვთა სისტემა

თავის სასიცოცხლო ფუნქციას თქვენს თვალწინ ასრულებს,

right before your eyes.

But when I'm sitting in my car

მაგრამ როცა მანქანაში ვზივარ ყოველდღე საათნახევრიანი მგზავრობის შემდეგ,

after an hour and a half of commute every day,

that reality looks very different.

ეს რეალობა ძალიან სხვანაირად გამოიყურება

(Laughter)

(სიცილი)

Nothing --

არაფერი...

not public radio,

არც რადიო,

არც პოდკასტი

no podcast --

(Laughter)

(სიცილი)

Not even mindfulness meditation

არც მედიტაცია ხდის

ამ დროს სიცოცხლეს ღირებულს

makes this time worth living.

(Laughter)

(სიცილი)

განა ეს აბსურდი არაა,

Isn't it absurd

that we created cars that can reach 130 miles per hour

რომ ჩვენ ვქმნით მანქანებს, რომლებსაც შეუძლიათ 200 კმ/სთ-ს გადააჭარბონ

and we now drive them at the same speed as 19th-century horse carriages?

ჩვენ კი მათ იმავე სიჩქარით ვატარებთ, როგორც მე-19 საუკუნის ეტლებს?

(სიცილი)

(Laughter)

In the US alone,

მხოლოდ შეერთებულ შტატებში

we spent 29.6 billion hours commuting in 2014.

2014 წელს 29.6 მილიარდი საათი მგზავრობაში გავატარეთ.

ამ დროის მონაკვეთში

With that amount of time,

ancient Egyptians could have built 26 Pyramids of Giza.

ძველ ეგვიპტელებს შეეძლოთ 26 გიზის პირამიდა აეშენებინათ.

(სიცილი)

(Laughter)

We do that in one year.

ჩვენ ამას ერთ წელში ვაკეთებთ.

A monumental waste of time, energy and human potential.

ეს არის უდიდესი დროის, ენერგიისა და ადამიანის პოტენციალის ფლანგვა

ათწლეულების განმავლობაში,

For decades,

our remedy for congestion was simple:

გზების გადატვირთულობის ჩვენეული წამალი მარტივი იყო:

build new roads or enlarge existing ones.

ახალი გზების აშენება, ან არსებულების გაფართოება.

ამან იმუშავა, შესანიშნავად იმუშავა პარიზში.

And it worked.

It worked admirably for Paris,

when the city tore down hundreds of historical buildings

როდესაც ქალაქმა ათასობით ისტორიული შენობა დაანგრია,

to create 85 miles

რათა 137 კმ სატრანსპორტო გზა შეექმნა

of transportation-friendly boulevards.

და დღეს, სწრაფად მზარდ ქალაქებში ის კვლავაც მუშაობს.

And it still works today in fast-growing emerging cities.

But in more established urban centers,

მაგრამ უფრო დიდ ურბანულ ცენტრებში,

significant network expansions are almost impossible:

სატრანსპორტო ქსელის მნიშვნელოვანი გაფართოება,

თითქმის შეუძლებელია:

habitat is just too dense,

დასახლება მეტისმეტად მჭიდროა

real estate, too expensive

კერძო საკუთრება მეტისმეტად ძვირი

and public finances, too fragile.

და დაფინანსება კი - არასაკმარისი.

Our city's vascular system is getting clogged, it's getting sick,

ჩვენი ქალაქების სისხლღარღვთა სისტემა

იჭედება და ავადდება

and we should pay attention.

და ყურადღება უნდა მივაქციოთ.

Our current way of thinking is not working.

ჩვენი ამჟამინდელი ხედვები არ მუშაობს.

ჩვენი მოძრაობის გაადვილებისთვის,

For our transportation to flow,

ახალი შთაგონების წყარო გვჭირდება.

we need a new source of inspiration.

ასე რომ სატრანსპორტო სფეროში 16 წლიანი მუშაობის შემდეგ,

So after 16 years working in transportation,

my "aha moment" happened when speaking with a biotech customer.

ჩემი "აჰაა" მომენტი დადგა ბიოტექნიკ კლიენტთან საუბრის დროს.

She was telling me how her treatment

ის მიყვებოდა, თუ როგორ აუმჯობესებდა

was leveraging specific properties of our vascular system.

მისი მკურნალობის მეთოდი ჩვენს გულსისხლძარღვთა გარკვეულ ნაწილებს

"ვაუ", გავიფიქრე, "ჩვენი გულსისხლღარღვთა სისტემა,

"Wow," I thought, "Our vascular system --

ჩვენი ყველა ვენა და არტერია,

all the veins and arteries in our body

ჩვენ სხეულში ლოჯისტიკის სასწაულებს სჩადის ყოველდღიურად"

making miracles of logistics every day."

ამ მომენტში გავაცნობიერე,

This is the moment I realized

რომ ბიოლოგია მილიარდობით წელია სატრანსპორტო საქმეშია.

that biology has been in the transportation business

for billions of years.

It has been testing countless solutions

ის უამრავ გადაწყვეტებს სცდიდა, რომ გადაეადგილებინა

to move nutrients, gases and proteins.

საკვები პროდუქტები, გაზები და ცილები.

It really is the world's most sophisticated transportation laboratory.

ის ნამდვილად არის

მსოფლიოს ყველაზე დახვეწილი ტრანსპორტირების ლაბორატორია.

მაშ, შეიძლება ჩვენი საგზაო პრობლემების გასაღები სწორედ ჩვენშია.

So, what if the solution to our traffic challenges was inside us?

I wanted to know:

მინდოდა გამეგო:

Why is it that blood flows in our veins most of our lives,

რატომ არის, რომ სისხლი ჩვენ ვენებში მთელი ჩვენი ცხოვრება მიედინება,

when our big cities get clogged on a daily basis?

მაშინ როცა ჩვენი დიდი ქალაქები ყოველდღიურად იჭედება?

And the reality is that you're looking at two very different networks.

საქმე ისაა, რომ თქვენ ორ განსხვავებულ ქსელს უყურებთ.

არ ვიცი, თუ აცნობიერებთ,

I don't know if you realize,

მაგრამ თითოეულ ჩვენგანს 100 000 კმ სისხლძარღვი აქვს ჩვენ სხეულში

but each of us has 60,000 miles of blood vessels in our bodies --

60,000 miles.

100 000 კმ,

That's two-and-a-half times the Earth's circumference,

ეს ორ-ნახევარჯერ დედამიწის გარშემოწერილობაა თქვენში.

inside you.

What it means is that blood vessels are everywhere inside us,

რაც გულისხმობს იმას, რომ სისხლის უჯრედები ჩვენ მთელ სხეულში არიან

not just under the surface of our skin.

და არა მხოლოდ ჩვენი კანის ქვეშ.

But if you look at our cities,

თუმცა, თუ შეხედავთ ჩვენს ქალაქებს

yes, we have some underground subway systems

დიახ, ჩვენ გვაქვს მიწისქვეშა მეტროს რაღაც ქსელები,

and some tunnels and bridges,

გვირაბები და ხიდები და ვერტმფრენები ცაში,

and also some helicopters in the sky.

But the vast majority of our traffic is focused on the ground,

მაგრამ ჩვენი საცობების დიდი უმრავლესობა,

ხმელთის ზედაპირზეა.

on the surface.

So in other words,

სხვა სიტყვებით,

while our vascular system uses the three dimensions inside us,

მაშინ როცა ჩვენი სისხლძარღვთა სისტემა იყენებს სამ განზომილებას ჩვენში,

ჩვენი საქალაქო ტრანსპორტი ძირითადად ორგანზომილებიანია.

our urban transportation is mostly two-dimensional.

And so what we need is to embrace that verticality.

ამიტომ, ჩვენ ამ ვერტიკალურობის ათვისება გვჭირდება.

თუ ჩვენი ზედაპირის ქსელი გაჟღენთილია,

If our surface grid is saturated,

well, let's elevate our traffic.

მოდით ავწიოთ ჩვენი ტრანსპორტი.

ეს ავტობუსის ჩინური კონცეფციაა,

This Chinese concept of a bus that can straddle traffic jams --

რომელსაც შეუძლია საცობებში იაროს.

that was an eye-opener on new ways to think about space and movement

ეს ჩვენ ქალაქებში გზების, სივრცისა

და მოძრაობის სფეროში აღმოჩენა იყო.

inside our cities.

And we can go higher,

ჩვენ უფრო მაღლა ასვლაც შეგვიძლია.

and suspend our transportation like we did with our electrical grid.

ჩვენი ტრანსპორტი ჩამოკიდება,

როგორც ჩვენი ელექტრული სისტემის შემთხვევაში გავაკეთეთ.

Tel Aviv and Abu Dhabi are talking about testing

თელავივში და აბუდაბიში საუბრობენ

ჩამოკიდებული მაგნიტური ტრანსპორტის ფუტურისტული ქსელების გამოცდაზე

these futuristic networks of suspended magnetic pods.

And we can keep climbing, and fly.

და ჩვენ შეგვიძლია განვაგრძოთ ცოცვა და ფრენა.

The fact that a company like Airbus

ის ფაქტი, რომ კომპანია, როგორიცაა ეარბასი

is now seriously working on flying urban taxis

სერიოზულად მუშაობს მფრინავ საქალაქო ტაქსებზე,

is telling us something.

მრვალისმთქმელია ჩვენთვის.

Flying cars are finally moving from science-fiction déjà vu

მფრინავი მანქანები, საბოლოოდ გადმოდიან სამეცნიერო ფანტასტიკის დეჟავუდან,

to attractive business-case territory.

მიმზიდველი ბიზნეს სექტორის სფეროში.

და ეს მეტად ამაღელვებელი მომენტია

And that's an exciting moment.

So building this 3-D transportation network

ასე რომ ამ სამგანზომილებიანი სატრანსპორტო ქესლის აშენება

is one of the ways we can mitigate and solve traffic jams.

არის საცობების პრობლემის შემსუბუქებისა და გადაჭრის ერთ-ერთ გზა.

But it's not the only one.

მაგრამ ეს ერთადერთი გზა არაა.

We have to question

ჩვენ სხვა ჩვენი ფუნდამენტური გადაწყვეტილებები

other fundamental choices that we made, like the vehicles we use.

უნდა დავაყენოთ კითხვის ნიშნის ქვეშ.

მაგალითად, მანქანები, რომელსაც ვიყენებთ.

Just imagine a very familiar scene:

უბრალოდ წარმოიდგინეთ ძალიან ნაცნობი სცენა:

You've been driving for 42 minutes.

თქვენ მანქანას 42 წუთი ატარებთ.

The two kids behind you are getting restless.

ორი ბავშვი თქვენ უკან ვერ ისვენებს და თქვენ გაგვიანდებათ

And you're late.

Do you see that slow car in front of you?

ხედავთ ნელა მოსიარულე მანქანს თქვენ წინ?

Always comes when you're late, right?

ყოველთვის გეღობებათ, როცა გაგვიანდებათ, არაა?

(Laughter)

(სიცილი)

That driver is looking for parking.

ეს მძღოლი პარკინგის ადგილს ეძებს.

არც ერთი ადგილი არაა თავისუფალი,

There is no parking spot available in the area,

but how would he know?

მაგრამ მას საიდან უნდა სცოდნოდა?

It is estimated that up to 30 percent of urban traffic is generated

დათვლილია, რომ ქალაქში საცობების 30 პროცენტამდე,

პარგინგის მაძებარი მძღოლები იწვევენ.

by drivers looking for parking.

ხედავთ 100 მანქანას თქვენ გარშემო?

Do you see the 100 cars around you?

Eighty-five of them only have one passenger.

85 მათგანს მხოლოდ ერთი მგზავრი ჰყავს.

Those 85 drivers could all fit in one Londonian red bus.

ეს 85 მძღოლი, შეიძლება ერთ ლონდონის წითელ ავტობუსში ჩატეულიყო.

ასე რომ ისმის კითხვა:

So the question is:

Why are we wasting so much space if it is what we need the most?

რატომ ვფლანგავთ ამდენ სივრცეს, თუ ესაა, რაც ყველაზე მეტად გვჭირდება

Why are we doing this to ourselves?

რატომ ვუკეთებთ ამას საკუთარ თავს?

Biology would never do this.

ბიოლოგია ამას არასდროს იზამდა.

Space inside our arteries is fully utilized.

სივრცე ჩვენი არტერიების შიგნით მთლიანად გამოყენებულია.

At every heartbeat,

ყოველ გულისცემაზე მაღალი სისხლის წნევა

a higher blood pressure literally compacts millions of red blood cells

მილიონობით წითელ სისხლის უჯრედებს ჟანგბადის მასიურ მატარებლად აქცევს,

into massive trains of oxygen

that quickly flow throughout our body.

რომელიც სწრაფად მიედინება ჩვენ სხეულში

And the tiny space inside our red blood cells is not wasted, either.

და ჩვენი სისხლის წითელი უჯრედების შიგნით

მცირე სივრცეც კი არ იკარგება.

In healthy conditions,

ჯანსაღ მდგომარეობაში,

more than 95 percent of their oxygen capacity is utilized.

მათი ჯანგბადის მოცულობის 95%-ზე მეტი გამოყენებულია.

Can you imagine if the vehicles we used in our cities

წარმოგიდგენიათ მაქნანები, რომლებსაც ჩვენ ქალაქებში ვიყენებთ,

were 95 percent full,

95%-ით სავსე რომ ყოფილიყო,

რამდენიმე დამატებითი სივრცე გვექნებოდა, ფეხით და ველოსიპედით სასეირნოდ,

all the additional space you would have to walk, to bike

and to enjoy our cities?

და ჩვენი ქალაქებისგან სიამოვნების მისაღებად?

The reason blood is so incredibly efficient

მიზეზი, რის გამოც სისხლი ასეთი ეფექტურია,

არის ის, რომ სისხლის წითელი უჯრედები

is that our red blood cells are not dedicated

არ არიან განაწილებულნი სპეციფიურ ორგანოებსა თუ ქსოვილებზე,

to specific organs or tissues;

otherwise, we would probably have traffic jams in our veins.

სხვაგვარად ალბათ საცობი გვექნებოდა ჩვენ ვენებში.

No, they're shared.

არა, ისინი საერთოა.

They're shared by all the cells of our body.

ისინი საერთო მოხმარებისაა, ჩვენი ორგანიზმის ყველა უჯრედისთვის.

And because our network is so extensive,

და რადგან ჩვენი ქსელი ასეთი ვრცელია,

each one of our 37 trillion cells gets its own deliveries of oxygen

თითოეული ჩვენი 37 ტრილიონი უჯრედიდან, საკუთარ ჟანგბადის იღებს,

ზუსტად მაშინ, როცა სჭირდება.

precisely when it needs them.

Blood is both a collective and individual form of transportation.

სისხლი არის როგორც კოლექტიური, ასევე ინდივიდუალური ტრანსპორტიების ფორმა,

But for our cities,

მაგრამ ჩვენი ქალაქების შემთხვევაში,

we've been stuck.

გაჭედილები ვართ.

We've been stuck in an endless debate

ჩვენ დაუსრულებელ კამათში ვართ გაჭედილები,

between creating a car-centric society or extensive mass-transit systems.

შევქმნათ მანქანებზე ორიენტირებული საზოგადოება,

თუ ფართო მასობრივი სატრანზიტო სისტემები.

I think we should transcend this.

ვფიქრობ, ჩვენ უნდა გავცდეთ ამას.

I think we can create vehicles that combine the convenience of cars

ვფიქრობ, შეგვიძლია შევქმნათ სატრანსპორტო საშუალება, რომელიც აერთიანებს

მანქანების მოხერხებულობასა და მატარებლებისა, თუ ავტობუსების ეფექტურობას.

and the efficiencies of trains and buses.

Just imagine.

უბრალოდ წარმოიდგინეთ.

You're comfortably sitting in a fast and smooth urban train,

თქვენ კომფორტულად ზიხართ სწრაფ და მოსახერხებელ ქალაქის მატარებელში,

სხვა 1 200 მგზავრთან ერთად.

along with 1,200 passengers.

The problem with urban trains

პრობლემა ქალაქის მატარებლებში ისაა,

is that sometimes you have to stop five, ten, fifteen times

რომ ზოგჯერ თქვენი დანიშნულების საბოლოო

ადგილამდე გაჩერება გიწევთ ხუთ, ათ, თხუთმეტჯერ.

before your final destination.

What if in this train you didn't have to stop?

რა იქნებოდა, რომ ამ მატარებელში თქვენ არ გიწევდეთ გაჩერება?

In this train,

ამ მატარებელს ვაგონები, შეიძლება დინამიურად დაშორდნენ,

wagons can detach dynamically while you're moving

როდესაც თქვენ გადაადგლდებით

და სწრაფ უმძღოლო ავტობუსებად იქცნენ,

and become express, driverless buses

that move on a secondary road network.

რომლებიც მეორადი გზის ქსელში იმოძრავებენ.

And so without a single stop,

nor a lengthy transfer,

გაუჩერებლად, გრძელი ტრანფერის გარეშე. თქვენ ახლა ზიხართ ავტობუსში,

you are now sitting in a bus that is headed toward your suburb.

რომელიც მიეშურება თქვენი გარეუბნის მიმართულებით

And when you get close,

და როდესაც მას მიუახლოვდებით,

the section you're sitting in detaches

სექცია რომელშიც ზიხართ, მოშორდება და თვითმართვის საშუალებით

and self-drives you right to your doorstep.

ზუსტად თქვენი სახლის კარამდე მიგიყვანთ.

It is collective and individual at the same time.

ეს არის კოლექტიურიც და ინდივიდუალურიც ერთდროულად.

This could be one of the shared, modular, driverless vehicles of tomorrow.

ეს შეიძლება ერთი-ერთი საერთო, მოდულური უმძღოლო ტრანსპორტები იყოს მომავალში.

Now ...

ახლა...

თითქოს სეირნობა ქალაქში, რომელიც ახმაურებულია უპილოტო თვითმფრინავებით,

as if walking in a city buzzing with drones,

flying taxis, modular buses and suspended magnetic pods

მფრინავი ტაქსებით, მოდულარული ავტობუსებით და ჩამოკიდული მაგნეტური ტრანსპორტით

was not exotic enough,

არ იყო საკმარისად ეგზოტიკური,

I think there is another force in action

ვფიქრობ კიდევ ერთი ძალა არსებობს,

რომელიც ქალაქის საგზაო სისტემას გასაოცარს გახდის.

that will make urban traffic mesmerizing.

თუ დაფიქდრებით,

If you think about it,

the current generation of driverless cars is just trying to earn its way

უმძღოლო მანქანების ახლანდელი თაობა, ადამიანების მიერ ადამიანებისთვის შექმნილ

into a traffic grid made by and for humans.

საგზაო სისტემაში ცდილობს საკუთარი გზა იპოვოს.

They're trying to learn traffic rules, which is relatively simple,

ეს მანქანები ცდილობენ ისწავლონ შედარებით მარტივი მოძრაობის წესები

და გაუმკლავდნენ ადამიანურ არაპროგნოზირებადობას,

and coping with human unpredictability,

which is more challenging.

რომელიც უფრო რთულია.

მაგრამ რა მოხდება, როცა მთელ ქალაქებში მემანქანები მძღოლების გარეშე ივლიან?

But what would happen when whole cities become driverless?

Would we need traffic lights?

დაგვჭირდებოდა შუქნიშნები?

Would we need lanes?

დაგვჭირდებოდა სამანქანო ბილიკები?

How about speed limits?

სიჩქარის შეზღუდვა?

სისხლის წითელი უჯრედები არ მიედინებიან საქანქანო ბილიკებზე.

Red blood cells are not flowing in lanes.

ისინი არასდროს ჩერდებიან წითელზე.

They never stop at red lights.

In the first driverless cities,

პირველ უმძღოლო ქალაქებში,

you would have no red lights and no lanes.

არ გექნებათ წითელი და ბილიკები.

და როდესაც ყველა მანქანა მძღოლის გარეშე და დაკავშირებული იქნება,

And when all the cars are driverless and connected,

everything is predictable and reaction time, minimum.

ყველაფერი პროგნოზირებადია და რეაქციის საჭირო დრო კი მინიმალური.

They can drive much faster

მათ შეუძლიათ გაცილებით სწრაფად იარონ

and can take any rational initiative that can speed them up

და შეუძლიათ სცადონ ნებისმიერი რაციონალური გზა,

რომელიც მათ, ან მათ გარშემო მანქანებს აასწრაფებს.

or the cars around them.

So instead of rigid traffic rules,

ასე რომ მკაცრი მოძრაობის წესების ნაცვლად

ნაკადი იქნება დარეგულირებული

flow will be regulated

by a mesh of dynamic and constantly self-improving algorithms.

დინამიური და მუდმივად თვითგაუმჯობესებადი ალგორითმებით.

შედეგად უცნაურ საგზაო მოძრაობას მივიღებთ,

The result: a strange traffic

that mixes the fast and smooth rigor of German autobahns

რომელიც აერთიანებს სწრაფ და კომფორტულ გერმანულ ავტობანებსა

and the creative vitality of the intersections of Mumbai.

და კრეატიულ სიცოცხლისუნარიანობას მუმბაის გზაჯვარედინებზე.

(Laughter)

(სიცილი)

საგზაო მოძრაობა ენერგიული იქნება.

Traffic will be functionally exuberant.

It will be liquid like our blood.

ის იქნება სითხესავით, როგორც ჩვენი სისხლი

And by a strange paradox,

და უცნაური პარადოქსია,

the more robotized our traffic grid will be,

მაგრამ რაც უფრო მეტად იქნება რობოტიზებული ჩვენი საგზაო სისტემა,

the more organic and alive its movement will feel.

მით მეტად ორგანულად და ცოცხალად აღიქმება მისი მოძრაობა.

So yes,

ასე რომ, დიახ,

biology has all the attributes of a transportation genius today.

ბიოლოგიას ყველა ატრიბუტი აქვს იმისთვის,

რომ დღევანდელი ტრანსპორტის გენია იყოს,

But this process has taken billions of years,

მაგრამ ამ პროცესს მილიარდობით წელი დასჭირდა

and went through all sorts of iterations and mutations.

და ყველა ტიპის იტერაცია და მუტაცია გაიარა.

We can't wait billions of years to evolve our transportation system.

ჩვენ მიალიარობით წელი ჩვენი სატრანსპორტო სისტემის ევოლუციას ვერ დავუცდით.

We now have the dreams,

ჩვენ ახლა გვაქვს ოცნებები, კონცეფცია და ტექნოლოგია

the concepts

and the technology

to create 3-D transportation networks,

რომ სამგანზომილებიანი სატრანსპორტო ქსელი შევქმნათ,

ახალი სატრანსპორტო საშუალება გამოვიგონოთ

invent new vehicles

and change the flow in our cities.

და შევცვალოთ დინება ჩვენ ქალაქებში.

Let's do it.

მოდით გავაკეთოთ ეს

Thank you.

გმადლობთ.

(აპლოდისმენტები)

(Applause)