Ray Zahab treks to the South Pole

ری زاهاب سفری پر زحمت به قطب جنوب می کتد

Translator: soheila Jafari Reviewer: Bidel Akbari

A month ago today

یک ماه پیش

I stood there:

من اینجا ایستاده بودم.

90 degrees south, the top of

نود درجه جنوب، بر روی

the bottom of the world, the Geographic South Pole.

پائین جهان، قطب جنوب جغرافیایی.

And I stood there beside two very good friends of mine,

با دو تا از دوستان بسیار خوبم اینجا ایستاده بودم،

Richard Weber and Kevin Vallely.

ریچارد وبر و کوین والیلی.

Together we had just broken the world speed record

ما به تازگی برای سفر به قطب جنوب

for a trek to the South Pole.

رکورد سرعت دنیا را شکسته بودیم.

It took us 33 days,

سی و سه روز

23 hours and 55 minutes to get there.

و بیست و سه ساعت و پنجاه و پنج دقیقه طول کشید تا به آنجا برسیم.

We shaved five days off the previous best time.

ما رکورد قبلی را پنج روز کمتر کردیم.

And in the process, I became the first person in history

در این جریان، من اولین کسی در تاریخ شدم

to make the entire 650-mile journey,

که سفر 650 مایل

from Hercules Inlet to South Pole,

تنها روی دو پا، بدون چوب اسکی

solely on feet, without skis.

ازخلیج هرکول تا قطب جنوب را پیمودم.

Now, many of you are probably saying, "Wait a sec,

شاید خیلی از شما بگوئید" کمی صبر کن،

is this tough to do?"

آیا انجام دادن اینکار سخته؟"

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Imagine, if you will,

تصور کنید ، اگر شما

dragging a sled, as you just saw in that video clip,

سورتمه ای را بکشید که در این ویدئو دیدید،

with 170 pounds of gear,

با 170 پوند لوازمی که

in it everything you need to survive on your Antarctic trek.

همه چیزهایی که شما برای زنده ماندن برای سفر پر زحمتتان به قطب جنوب با آنها نیار دارید.

It's going to be 40 below, every single day.

و هر روز هوا 40 درجه زیر صفر باشد.

You'll be in a massive headwind.

و در برابر باد مخالف عظیمی باشید.

And at some point you're going to have to cross these cracks in the ice,

در برخی از مناطق شما از ترکهایی در یخها ،

these crevasses.

از این شکافها عبور کنید.

Some of them have a very precarious thin footbridge underneath them

برخی از آنها یک پل پیاده رو بسیار مخاطره آمیز نازک در لایه پائینی داشتند

that could give way at a moment's notice,

که یک لحظه می توانستند به من راه را نشان بدهند،

taking your sled, you, into the abyss, never to be seen again.

کشیدن سورتمه به طرف پرتگاه، که هرگز دوباره دیده نمی شود.

The punchline to your journey? Look at the horizon.

مسئله اصلی این سفر چیست؟ به افق نگاه کنید.

Yes, it's uphill the entire way,

بله، تمامی مسیر سربالایی بود.

because the South Pole is at 10,000 feet,

زیرا قطب جنوب در ارتفاع 10000 فوتی است.

and you're starting at sea level.

و شما از سطح دریا شروع می کنید.

Our journey did not, in fact, begin at Hercules Inlet,

در حقیقت ، ما سفر را از خلیج هرکول آغاز نکردیم،

where frozen ocean meets the land of Antarctica.

جایی که اقیانوس منجمد با خاک قطب جنوب برخورد کردند.

It began a little less than two years ago.

این از کمی کمتراز دو سال پیش آغاز شد.

A couple of buddies of mine and I

که من و چند تا از دوستان نزدیکم

had finished a 111-day run across the entire Sahara desert.

سراسر دشت صحرا را دویدیم و آن را در 111 روز طی کردیم.

And while we were there we learned

زمانی که ما آنجا بودیم ما

the seriousness of the water crisis in Northern Africa.

جدًی بودن بحران آب را در شما آفریقا دریافتیم.

We also learned that many of the issues facing the people of Northern Africa

ما همچنین بسیاری از مشکلاتی که مردم شمال آفریقا با آن مواجه هستند

affected young people the most.

که بیشتر جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد را متوجه شدیم.

I came home to my wife after 111 days of running in the sand,

من بعد از 111 روز دویدن بر روی شنها ، به خانه پیش همسرم برگشتم.

and I said, "You know, there's no doubt if this bozo can get across the desert,

گفتم،" هیچ شکی نیست که این مردانی که می تواند سراسر صحرا را بدوند؛

we are capable of doing anything we set our minds to."

ما قادر به انجام هر کاری که در ذهن داریم هستیم."

But if I'm going to continue doing these adventures, there has to be

اما اگر بخواهم این جستجو گری را ادامه دهم، باید

a reason for me to do them

دلیلی بالاتر از آن برای من

beyond just getting there.

باشد تا این کار را انجام دهم.

Around that time I met an extraordinary human being,

درحدود همان زمان من انسان فوق العاده ای،

Peter Thum, who inspired me with his actions.

پیتر تام، را ملاقات کردم که با اقداماتش الهام بخش من شد.

He's trying to find and solve water issues, the crisis around the world.

او در تلاش برای حل مسئله آب ، این بحران سراسری جهان بود.

His dedication inspired me to come up with this expedition:

فداکاری او الهام بخش من ، برای این سفر بود.

a run to the South Pole

دویدن به طرف قطب جنوب،

where, with an interactive website,

که با وب سایت های ارتباطی،

I will be able to bring young people, students and teachers from around the world

مرا قادر می کرد که جوانان ، دانش آموزان و معلمان سراسر جهان

on board the expedition with me,

به عنوان اعضای فعال

as active members.

در این سفر با خود بیاورم تا همراه من باشند.

So we would have a live website, that every single day of the 33 days,

خب، ما یک وب سایت زنده در این 33 روز داشتیم،

we would be blogging, telling stories of,

ما وبلاگ نوشتیم، داستانهایی را گفتیم

you know, depleted ozone forcing us to cover our faces,

می دانید نازک شدن لایه ازون ، ما را مجبور به پوشاندن صورتمان کرد،

or we will burn.

در غیر اینصورت می سوختیم.

Crossing miles and miles of sastrugi --

عبور مایلها بر روی موجی از برف روی دشت های قطبی --

frozen ice snowdrifts that could be hip-deep.

برف باد آورد و منجمد شده که می تواند عمیق نیز باشد.

I'm telling you, crossing these things with 170-pound sled,

می گویم ، عبور از این چیزها باسورتمه 170 پوندی،

that sled may as well have weighed 1,700 pounds,

که سورتمه شاید وزنی معادل 1700 پوند

because that's what it felt like.

آنچه که آن احساس می شد داشت.

We were blogging to this live website daily

ما هر روز در این وب سایت می نوشتیم

to these students that were tracking us as well,

برای دانش آموزان که ما را دنبال می کردند

about 10-hour trekking days,

حدود 10 ساعت سفر پر مشقت در روز،

15-hour trekking days,

15 ساعت

sometimes 20 hours of trekking daily to meet our goal.

و گاهی 20 ساعت برای رسیدن به هدف مان به سختی سفر می کردیم.

We'd catch cat-naps at 40 below on our sled, incidentally.

چرت کوتاهی بر روی سورتمه مان در هوای 40 درجه زیر صفر میزدیم.

In turn, students,

در عوض، دانش آموزان،

people from around the world, would ask us questions.

و مردم سراسر دنیا از ما سوالاتی می کردند.

Young people would ask the most amazing questions.

نوجوانان جالب ترین سوالات را می کردند.

One of my favorite: It's 40 below, you've got to go to the bathroom,

یکی از موارد مورد علاقه من این است : آنجا 40 درجه زیر صفر است و تو باید بری دستشویی،

where are you going to go and how are you going to do it?

کجا می روی و چگونه اینکار رو میکنی؟

I'm not going to answer that. But I will answer some of the more popular questions.

قصد ندارم جواب این را بدهم. ولی من برخی از سوالات عمومی تر را پاسخ خواهم داد.

Where do you sleep? We slept in a tent that was very low to the ground,

کجا می خوابی؟ ما در چادری که پائین تر از سطح زمین بود می خوابیدیم.

because the winds on Antarctica were so extreme, it would blow anything else away.

زیرا باد قطب جنوب بسیار شدید است، این هر چیزی را با خود می برد.

What do you eat? One of my favorite dishes on expedition:

چه چیزی می خوردید؟ یکی ار بهتریم غذاهای من در این سفر،

butter and bacon. It's about a million calories.

کره و بیکن بود. حدود یک ملیون کالری داشت.

We were burning about 8,500 a day,

ما حدود 8500 کالری در روز می سوزاندیم.

so we needed it.

خوب ما به آن نیاز داشتیم.

How many batteries do you carry for all the equipment that you have?

چند تا باتری برای تجهیزاتی که داشتی با خود حمل می کردی؟

Virtually none. All of our equipment, including film equipment,

تقریبا" هیچی. همه تجهیزات ما بعلاوه تجهیزات فیلمبرداری،

was charged by the sun.

با نور خورشید شارژ می شد.

And do you get along? I certainly hope so,

آیا با هم تیمی ها همکاری دارید؟ قطعا" امیدوارم که اینطور باشد.

because at some point or another on this expedition,

زیرا یه جایی در این سفر پیش می آید که،

one of your teammates is going to have to take a very big needle,

یکی از هم تیمی هایتان باید یک سوزن بسیار بزرگ بردارد ،

and put it in an infected blister, and drain it for you.

و به تاولی عفونی فرو کند و آن را برایتان تخلیه می کند.

But seriously, seriously, we did get along,

اما بطور جدًی جدًی ، ما با هم همراه بودیم .

because we had a common goal of wanting to inspire these young people.

زیرا ما یک هدف مشترک از خواسته ای الهام بخش این نوجوانان داشتیم.

They were our teammates! They were inspiring us.

آنها هم تیمی ما بودند! آنها الهام بخش ما بودند.

The stories we were hearing got us to the South Pole.

داستانیهایی را که ما می شنیدیم ما را به قطب جنوب برد.

The website worked brilliantly as a two-way street of communication.

وب سایت خیلی خوب مثل یک خیابان دو طرفه کار کرد.

Young people in northern Canada, kids in an elementary school,

توجوانان در شمال کانادا، بچه ها در مدارس ابتدایی،

dragging sleds across the school-yard,

سورتمه شان را در حیاط مدرسه می کشیدند.

pretending they were Richard, Ray and Kevin. Amazing.

وانمود می کنند آنها ریچارد، ری و کوین هستند. خیلی عجیبه

We arrived at the South Pole. We huddled into that tent,

ما به قطب جنوب رسیدم. ما زیر چادرنشستیم،

45 below that day, I'll never forget it.

که آن روز 45 درجه ریز صفر بود. من هرگز این را فراموش نمی کنم.

We looked at each other with these looks

ما به یکدیگر نگاه کردیم با نگاهی

of disbelief at what we had just completed.

که اعتقادی به آنچه که تمام کرده بودیم نداشت.

And I remember looking at the guys thinking,

به خاطر می آورم که به دوستانم نگاه کردم که در این فکر بودند،

"What do I take from this journey?" You know? Seriously.

" از این سفر من چه بدست آوردم؟" میدونید؟ جدًی می گویم.

That I'm this uber-endurance guy?

آیا من مرد پر استقامتی هستم؟

As I stand here today talking to you guys,

من امروز اینجا استادم و با شما صحبت می کنم،

I've been running for the grand sum of five years.

من روزهای زیادی را در پنج سال گذشته دویده ام.

And a year before that I was a pack-a-day smoker,

چند سال پیش من روزی یک پاکت سیگار می کشیدم.

living a very sedentary lifestyle.

شیوه زندگی کم تحرکی داشتم.

What I take from this journey, from my journeys,

در حقیقت، چیزی که از این سفر دریافتم

is that, in fact,

این است که

within every fiber of my belief standing here,

من که اینجا ایستاده ام در درون هر تار از باورم ،

I know that we can make the impossible possible.

میدانم که هر غیر ممکنی را می توان ممکن کرد.

I'm learning this at 40.

من این را در سن چهل سالگی یادگرفتم.

Can you imagine? Seriously, can you imagine?

می توانید تصور کنید؟ به طور جدًی میتوانی این را تصور کنی؟

I'm learning this at 40 years of age.

من این را در سن چهل سالگی یاد گرفتم.

Imagine being 13 years old,

تصور کن که 13 ساله ای،

hearing those words, and believing it.

و این داستان را می شنوی و آن را باور می کنی.

Thank you very much. Thank you.

بسیار سپاسگزارم، سپاسگزارم

(Applause)

(تشویق تماشاگران)