How We Can Make the World a Better Place by 2030 | Michael Green | TED Talks

Translator: Niloufar Khodadoost Reviewer: Amin Rasoulof

Do you think the world is going to be a better place next year?

آیا فکر می کنید دنیا تا سال آینده جای بهتری بشود؟

In the next decade?

در دهه آینده چطور؟

Can we end hunger,

آیا میتوانیم به گرسنگی خاتمه بدهیم؟

achieve gender equality,

به تساوی حقوق زن و مرد دست پیدا کنیم؟

halt climate change,

و تغییرات آب و هوایی را متوقف کنیم؟

all in the next 15 years?

همه این ها در ۱۵ سال آینده ممکن است؟

Well, according to the governments of the world, yes we can.

خوب، طبق دولت های دنیا؛ میتوانیم (ممکن است)

In the last few days, the leaders of the world,

در روزهای گذشته، رهبران جهان

meeting at the UN in New York,

در سازمان ملل جلسه ای داشتند.

agreed a new set of Global Goals

بر سر یک سری اهداف جهانی جدید در راه توسعه‌ی

for the development of the world to 2030.

تمام دنیا در سال ۲۰۳۰، به توافقاتی رسیدند.

And here they are:

اهداف بدین صورت هستند...

these goals are the product of a massive consultation exercise.

اینها محصول یک هم فکری بزرگ هستند

The Global Goals are who we, humanity, want to be.

اهداف جهانی بیانگر این هستند که ما چه مردمی میخواهیم باشیم

Now that's the plan, but can we get there?

خوب این برنامه ست.اما آیا میتوانیم به آن برسیم

Can this vision for a better world really be achieved?

آیا این دیدگاه نسبت به جهانی بهتر، دست یافتنی است؟

Well, I'm here today because we've run the numbers,

خوب.امروز من اینجا هستم چون اعداد و ارقام رو بررسی کردم

and the answer, shockingly,

و جواب به طور شوکه کننده ای

is that maybe we actually can.

این است که ما در واقع شاید بتوانیم.

But not with business as usual.

اما نه طبق روند معمول کارها.

Now, the idea that the world is going to get a better place

حالا.این ایده که جهان قراراست جای بهتری شود

may seem a little fanciful.

ممکن است کمی خیالی باشد

Watch the news every day and the world seems to be going backwards, not forwards.

اخبار را هر روز ببینید که جهان انگار دارد رو به عقب می رود تا رو به جلو!

And let's be frank:

و بیاید صادق باشیم:

it's pretty easy to be skeptical about grand announcements

خیلی آسان می شود به اطلاعیه مهم سازمان ملل

coming out of the UN.

تردید داشت.

But please, I invite you to suspend your disbelief for just a moment.

اما شما را دعوت میکنم که برای چند لحظه تردید خود را کنار بگذارید.

Because back in 2001,

چون در سال ۲۰۰۱

the UN agreed another set of goals, the Millennium Development Goals.

سازمان ملل یک سری اهداف دیگری تنظیم کرد اهداف توسعه هزاره(هزار سال)

And the flagship target there was to halve the proportion of people

و هدف مهم نصف کردن تعداد افراد

living in poverty by 2015.

فقیر تا سال ۲۰۱۵ بود

The target was to take from a baseline of 1990,

این هدف با مبنای سال ۱۹۹۰ اتخاذ شد.

when 36 percent of the world's population lived in poverty,

زمانیکه ۳۶ درصد جمعیت جهان در فقر زندگی می کردند

to get to 18 percent poverty this year.

و رساندن آن به ۱۸ درصد تا امسال.

Did we hit this target?

آیا به این هدف رسیدیم؟

Well, no, we didn't.

خوب...نه...نرسیدیم

We exceeded it.

ما از آن فراتر رفتیم

This year, global poverty is going to fall to 12 percent.

تعداد افراد فقیرجهان امسال به ۱۲ درصد سقوط می‌کند

Now, that's still not good enough,

حالا،هنوز به اندازه کافی خوب نیست

and the world does still have plenty of problems.

و جهان هنوز با تعدادی مشکل مواجه است

But the pessimists and doomsayers who say that the world can't get better

اما افراد بد بین که میگویند دنیا نمیتواند بهتر شود

are simply wrong.

در اشتباه هستند

So how did we achieve this success?

پس ما چطور به این موفقیت رسیدیم؟

Well, a lot of it was because of economic growth.

خوب.بیشتر به دلیل رشد اقتصادی بود

Some of the biggest reductions in poverty were in countries such as China and India,

بیشتر سهم کاهش فقر در کشور های چین و هند بود

which have seen rapid economic growth in recent years.

که در سال های اخیر رشد اقتصادی شدیدی را تجربه کردند

So can we pull off the same trick again?

بنابرابن آیا میتواینم دوباره از همان روش استفاده کنیم

Can economic growth get us to the Global Goals?

آیا رشد اقتصادی میتواند مارا به اهداف جهانی برساند؟

Well, to answer that question,

خوب. برای جواب به این سوال

we need to benchmark where the world is today against the Global Goals

ما باید ببینیم دنیا در حال حاضر نسبت به اهداف جهانی در کجا قرار دارد

and figure out how far we have to travel.

و چقدر راه را باید طی کنیم؟

But that ain't easy,

اما کار آسانی نیست

because the Global Goals aren't just ambitious,

چون اهداف جهانی تنها بلند پروازانه نیستند

they're also pretty complicated.

بلکه تا حدودی سخت هم هستند

Over 17 goals, there are then 169 targets

بیشتر از ۱۷ هدف، ۱۶۹ نشانه

and literally hundreds of indicators.

و صدها شاخص.

Also, while some of the goals are pretty specific --

همچنین، در حالیکه برخی اهداف مشخص هستند

end hunger --

(مثل) پایان دادن به گرسنگی

others are a lot vaguer --

بقیه (اهداف) بسیار نامعین هستند--

promote peaceful and tolerant societies.

(مثل) ارتقاء جوامع صلح آمیز و بردبار.

So to help us with this benchmarking,

پس برای کمک به این محک زنی

I'm going to use a tool called the Social Progress Index.

من از ابزاری به نام "شاخص پیشرفت اجتماعی" استفاده می کنم

What this does is measures all the stuff the Global Goals are trying to achieve,

که همه چیزهایی که اهداف جهانی خواستار رسیدن به آنهاست را اندازه گیری می کند

but sums it up into a single number that we can use as our benchmark

اما همه را در یک عدد خلاصه می کند تا با آن محک زنی کنیم

and track progress over time.

و به مرور زمان مسیر پیشرفت را ردیابی کنیم

The Social Progress Index basically asks three fundamental questions

شاخص پیشرفت اجتماعی اساساً ۳ سوال بنیادی

about a society.

راجع به جامعه می پرسد

First of all, does everyone have the basic needs of survival:

اول: آیا همه ازحداقلها برای زندگی برخوردارند؟

food, water, shelter, safety?

غذا، آب، سر پناه، امنیت؟

Secondly, does everyone have the building blocks of a better life:

دوم: آیا همه امکانات اولیه برای زندگی بهتر را دارند؟

education, information, health and a sustainable environment?

آموزش، اطلاعات، سلامتی و محیط زیست پایدار؟

And does everyone have the opportunity to improve their lives,

سوم: آیا همه فرصت بهبود زندگی خود را دارند؟

through rights, freedom of choice, freedom from discrimination,

به وسیله حقوق،آزادی انتخاب،عدم تبعیض

and access to the world's most advanced knowledge?

و دسترسی به دانش پیشرفته دنیا.

The Social Progress Index sums all this together using 52 indicators

شاخص پیشرفت اجتماعی همه اینها را در ۵۲ شاخص خلاصه می کند

to create an aggregate score on a scale of 0 to 100.

تا نمره کل از بین ۰ تا ۱۰۰ را مشخص کنند

And what we find is that there's a wide diversity of performance

و می فهمیم که یک گستره وسیعی از انواع عملکرد

in the world today.

در دنیای حاضر وجود دارد

The highest performing country, Norway, scores 88.

نروژ با نمره ۸۸ کشوری با بالاترین عملکرد است

The lowest performing country, Central African Republic, scores 31.

و جمهوری افریقای مرکزی با نمره ۳۱ کشوری با کمترین عملکرد است

And we can add up all the countries together,

و میتوانیم همه کشور ها را با هم

weighting for the different population sizes,

با در نظرگرفتن جمعیت های متفاوت،اضافه کنیم

and that global score is 61.

سپس نمره جهانی ۶۱ است

In concrete terms,

در حقیقت

that means that the average human being is living on a level of social progress

یعنی به طور متوسط،سطح پیشرفت اجتماعی انسانها

about the same of Cuba or Kazakhstan today.

امروز،در حد کشور های کوبا و قزاقستان است

That's where we are today: 61 out of 100.

اینجا جایی است که الان هستیم ۶۱ از ۱۰۰

What do we have to get to to achieve the Global Goals?

برای رسیدن به اهداف جهانی باید به چه چیزهایی دست پیدا کنیم؟

Now, the Global Goals are certainly ambitious,

در حال حاضر،اهداف جهانی بسیار بلندپروازانه هستند

but they're not about turning the world into Norway in just 15 years.

اما قرار نیست دنیا را تا ۱۵ سال آینده به نروژ تبدیل کنند.

So having looked at the numbers, my estimate is that a score of 75

من با نگاهی به ارقام، تخمین زدم که نمره ۷۵

would not only be a giant leap forward in human well-being,

دربهبود زندگی انسانها نه تنها پرش عظیمی نیست

it would also count as hitting the Global Goals target.

بلکه می‌تواند به عنوان هدفی برای نمرات جهانی باشد.

So there's our target, 75 out of 100.

پس هدف ما رسیدن به ۷۵ از ۱۰۰ است

Can we get there?

آیا می توانیم به آن برسیم؟

Well, the Social Progress Index can help us calculate this,

خوب،شاخص پیشرفت اجتماعی میتواند در این محاسبه به ما کمک کند.

because as you might have noticed,

ممکن است متوجه شده باشید که

there are no economic indicators in there;

در این مقیاس هیچ شاخص اقتصادی نیست

there's no GDP or economic growth in the Social Progress Index model.

هیچ تولید ناخالص ملی و رشد اقتصادی در مدل شاخص پیشرفت اجتماعی نیست

And what that lets us do is understand the relationship

و به ما اجازه میدهد که روابط بین

between economic growth and social progress.

رشد اقتصادی و پیشرف اجتماعی را بفهمیم

Let me show you on this chart.

اجازه دهید این جدول را به شما نشان دهم

So here on the vertical axis, I've put social progress,

در محور عمودی،پیشرفت اجتماعی قرار دارد

the stuff the Global Goals are trying to achieve.

چیز هایی که اهداف جهانی می خواهند به آنها برسند

Higher is better.

هرچه بالاتر؛ بهتر

And then on the horizontal axis, is GDP per capita.

و در محور افقی،تولید سرانه ناخالص ملی است

Further to the right means richer.

هرچه به سمت راست برویم به معنی ثروت بیشتر است.

And in there, I'm now going to put all the countries of the world,

و در جدول، همه کشورهای جهان را قرار می دهم

each one represented by a dot,

هر کدام با یک نقطه مشخص شده اند

and on top of that I'm going to put the regression line

و روی همه آنها خط رگرسیون را می کشم

that shows the average relationship.

این خط میانگین روابط را نشان میدهد.

And what this tells us is that as we get richer,

و به ما میگوید که هرچه ثروتمند تر شویم

social progress does tend to improve.

پیشرفت اجتماعی هم پیشرفت میکند

However, as we get richer, each extra dollar of GDP

هرچندکه، هرچه ثروتمند تر شویم هر دلار اضافی از تولید ناخالص ملی

is buying us less and less social progress.

پیشرفت اجتماعی کمتر و کمتری را حاصل می کند.

And now we can use this information to start building our forecast.

حالا ما با این اطلاعات میتوانیم پیش بینی را شروع کنیم

So here is the world in 2015.

اینجا جهان در سال ۲۰۱۵ است

We have a social progress score of 61

و پیشرفت اجتماعی با نمره ۶۱

and a GDP per capita of $14,000.

و تولید سرانه ناخالص ملی ، ۱۴٫۰۰۰ دلار است

And the place we're trying to get to, remember, is 75, that Global Goals target.

وبه یاد دارید اهداف جهانی ما، جایی که میخواهیم به آن برسیم، ۷۵ است

So here we are today, $14,000 per capita GDP.

خوب اینجایی که هستیم،۱۴٫۰۰۰ دلارتولید سرانه ناخالص ملی است

How rich are we going to be in 2030?

در سال ۲۰۳۰، ما چقدر ثروتمند خواهیم بود؟

That's what we need to know next.

این چیزی است که باید بدانیم

Well, the best forecast we can find comes from the US Department of Agriculture,

خوب.بهترین پیش بینی از وزارت کشاورزی ایالات متحده،پیش بینی کننده

which forecasts 3.1 percent average global economic growth

میانگین رشد ۳/۱ درصدی اقتصاد جهان

over the next 15 years,

در ۱۵ سال آینده است،

which means that in 2030, if they're right,

یعنی اگر این پیش بینی درست باشد، در سال ۲۰۳۰

per capita GDP will be about $23,000.

تولید سرانه ناخالص ملی، ۲۳٫۰۰۰ دلار خواهد بود.

So now the question is: if we get that much richer,

حال سوال این است که،اگر به این اندازه ثروتمند شویم،

how much social progress are we going to get?

پیشرفت اجتماعی چقدر خواهد بود؟

Well, we asked a team of economists at Deloitte

ما از یک تیم اقتصاددانان درDeloitte پرسیدیم

who checked and crunched the numbers,

کسانیکه اعداد و ارقام را بررسی میکنند

and they came back and said, well, look: if the world's average wealth goes

و انها پاسخ دادند؛ ببینید.... اگر متوسط ثروت جهان

from $14,000 a year to $23,000 a year,

از ۱۴٫۰۰۰ دلار در سال به ۲۳٫۰۰۰ دلار در سال برسد

social progress is going to increase

پیشرفت اجتماعی

from 61 to 62.4.

از ۶۱ به ۶۲/۴ رشد خواهد کرد

(Laughter)

(خنده حضار)

Just 62.4. Just a tiny increase.

فقط ۶۲/۴ ... فقط یک رشد کوچک.

Now this seems a bit strange.

این کمی عجیب به نظر می آید!

Economic growth seems to have really helped

رشد اقتصادی به نطر می آید که بسیار

in the fight against poverty,

در مبارزه با فقر، کمک کرده است

but it doesn't seem to be having much impact

اما ظاهرا تأثیر زیادی

on trying to get to the Global Goals.

بر روی دستیابی به اهداف جهانی، نداشته است

So what's going on?

پس چه اتفاقی دارد می افتد؟

Well, I think there are two things.

خوب،من فکر میکنم دو چیز وجود دارد:

The first is that in a way, we're the victims of our own success.

اولاً،در این راه، ما قربانی موفقیت های خود هستیم.

We've used up the easy wins from economic growth,

ما از موفقیت‌های کوچک در رشد اقتصادی بهره بردیم و آنها را تمام کردیم

and now we're moving on to harder problems.

و حالا با مشکلات سخت تری روبرو هستیم.

And also, we know that economic growth comes with costs as well as benefits.

و میدانیم که رشد اقتصادی علاوه بر مزایا با هزینه هایی نیز همراه است.

There are costs to the environment, costs from new health problems like obesity.

هزینه های محیط زیست، هزینه هایی که از مشکلات جدید سلامتی مثل چاقی ناشی شده‌اند.

So that's the bad news.

این ها خبر های بدی هستند.

We're not going to get to the Global Goals just by getting richer.

ما فقط با ثروتمند شدن به اهداف جهانی نمیرسیم.

So are the pessimists right?

پس آیا حق با بدبین ها است؟

Well, maybe not.

خوب، شاید هم نه.

Because the Social Progress Index also has some very good news.

چون که شاخص پیشرفت اجتماعی خبر های خوبی هم به همراه دارد

Let me take you back to that regression line.

اجازه بدهید برگردیم به خط رگرسیون

So this is the average relationship between GDP and social progress,

این خط میانگین رابطه بین تولید ناخالص ملی و پیشرفت اجتماعی است

and this is what our last forecast was based on.

و مبنای پیش بینی آخر ما بود.

But as you saw already,

اما همانطور که دیدید

there is actually lots of noise around this trend line.

یک سری اختلال اطراف این خط روند وجود دارد.

What that tells us, quite simply,

به زبان ساده ، چیزی که این نمودار می گویند که

is that GDP is not destiny.

مقصد، تولید ناخالص ملی نیست.

We have countries that are underperforming

ما کشور هایی داریم که عملکرد پایینی

on social progress, relative to their wealth.

در پیشرفت اجتماعی به تناسب ثروتشان دارد

Russia has lots of natural resource wealth,

روسیه منابع طبیعی زیادی دارد

but lots of social problems.

اما مشکلات اجتماعی زیادی هم دارد

China has boomed economically,

چین پیشرفت اقتصادی عظیمی داشته

but hasn't made much headway on human rights or environmental issues.

اما هیچ راهی به سوی حقوق انسانی و معضلات محیط زیست ایجاد نکرده است.

India has a space program and millions of people without toilets.

هند یک پروژه فضایی دارد درحالیکه میلیون‌ها نفر در کشور امکان استفاده از توالت ندارند.

Now, on the other hand, we have countries that are overperforming

از طرف دیگرما کشور هایی را داریم که عملکرد بالایی

on social progress relative to their GDP.

در پیشرفت اجتماعی به تناسب تولید ناخالص ملی، دارند

Costa Rica has prioritized education, health and environmental sustainability,

کاستاریکا تحصیلات، سلامتی و پایداری محیط زیست را اولویت داده است

and as a result, it's achieving a very high level of social progress,

در نتیجه به پیشرفت اجتاعی بالایی دست یافته

despite only having a rather modest GDP.

علی رغم تولید ناخالص ملی نسبتا متوسط.

And Costa Rica's not alone.

و کاستاریکا تنها کشور نیست

From poor countries like Rwanda to richer countries like New Zealand,

از کشور های فقیر نظیر رواندا تا کشور های ثروتمند مثل نیوزلند

we see that it's possible to get lots of social progress,

همه میتوانند به پیشرفت اجتماعی زیادی برسند

even if your GDP is not so great.

حتی اگر تولید ناخالص ملی خیلی خوب نباشد

And that's really important, because it tells us two things.

این خیلی مهم است چون دوچیز رابه ما می گوید

First of all, it tells us that we already in the world have the solutions

اولاً به ما میگوید که در جهان راه حل

to many of the problems that the Global Goals are trying to solve.

بسیاری از مشکلاتی که اهداف جهانی میخواهد آنها را حل کند، داریم

It also tells us that we're not slaves to GDP.

همچنین می‌گوید ما وابستگی شدید به تولید ناخالص ملی نداریم.

Our choices matter: if we prioritize the well-being of people,

انتخاب های مهم ما: اگر ما به رفاه مردم اولویت دهیم

then we can make a lot more progress than our GDP might expect.

میتوانیم پیشرفتی بیشتر از آنچه که تولید ناخالص انتطار دارد داشته باشیم.

How much? Enough to get us to the Global Goals?

چقدر ؟ این مقدار برای آنکه مارا به اهداف جهانی برساند، کافی است؟

Well, let's look at some numbers.

خوب، بیایید نگاهی به ارقام بکنیم

What we know already: the world today is scoring 61 on social progress,

چیزی که میدانیم این است که در زمینه پیشرفت اجتماعی جهان اکنون نمره ۶۱ را دارد،

and the place we want to get to is 75.

و جایی که میخواهیم به آن برسیم ۷۵ است.

If we rely on economic growth alone,

اگر تنها بر رشد اقتصادی تکیه کنیم

we're going to get to 62.4.

به ۶۲/۴ خواهیم رسید.

So let's assume now that we can get the countries that are currently

فرض کنید میتوانیم کشورهایی که در حال حاضر

underperforming on social progress -- the Russia, China, Indias --

عملکر پایینی در پیشرفت اجتماعی دارند مثل روسیه ،چین ،هند ...

just up to the average.

را به بالای میانگین برسانیم

How much social progress does that get us?

این کار چه مقدار پیشرفت اجتماعی را به ما میدهد؟

Well, that takes us to 65.

خوب ؛این کار مارا به ۶۵ می رساند.

It's a bit better, but still quite a long way to go.

کمی بهتر شد..اما هنوز راه زیادی یاقی مانده

So let's get a little bit more optimistic and say,

بیایید کمی خوش بین تر باشیم و بگوییم

what if every country gets a little bit better

چه می شود اگر هر کشوری مقداری بیشتر

at turning its wealth into well-being?

ثروت را به رفاه بهتر سوق دهد؟

Well then, we get to 67.

خوب آن موقع ما به ۶۷ می رسیم

And now let's be even bolder still.

بیایید کمی جسورتر باشم

What if every country in the world chose to be like Costa Rica

چه می شود اگر هر کشوری انتخاب کند که مثل

in prioritizing human well-being,

کاستاریکا به رفاه انسانها اولویت دهند؟

using its wealth for the well-being of its citizens?

که از ثروتش در جهت رفاه شهروندان استفاده می‌کند.

Well then, we get to nearly 73, very close to the Global Goals.

خوب ان زمان به ۷۳ میرسیم بسیار نزدیک به اهداف جهانی.

Can we achieve the Global Goals?

آیا میتوانیم به اهداف جهانی دست پیداکنیم؟

Certainly not with business as usual.

مطمئناً نه طبق روند معمول کارها.

Even a flood tide of economic growth is not going to get us there,

حتی موج بزرگ رشد اقتصادی نیز نمی تواند ما را به آنجا برساند،

if it just raises the mega-yachts and the super-wealthy

فقط قایق‌های بزرگ ثروتمندان را بالا می‌برد و

and leaves the rest behind.

و بقیه را رها می‌کند.

If we're going to achieve the Global Goals we have to do things differently.

اگر می خواهیم به اهداف جهانی برسیم؛ باید متفاوت عمل کنیم.

We have to prioritize social progress, and really scale solutions

ما باید پیشرفت اجتماعی را اولویت بدهیم و راه حل ها را

around the world.

در جهان اندازه گیری کنیم.

I believe the Global Goals are a historic opportunity,

من معتقدم اهداف جهانی یک فرصت تاریخی هستند

because the world's leaders have promised to deliver them.

چون رهبران جهان متعهد شده اند آنها را محقق کنند.

Let's not dismiss the goals or slide into pessimism;

بیایید اهداف را رها نکنیم و به سمت بدبینی نرویم

let's hold them to that promise.

بیایید رهبران جهان را به این تعهدات پایبند کنیم.

And we need to hold them to that promise by holding them accountable,

ما باید آنها را به این اهداف از طریق پاسخگو نگه داشتن آنها متعهد کنیم

tracking their progress all the way through the next 15 years.

و روند پیشرف آنها را تا ۱۵ سال آینده دنبال کنیم.

And I want to finish by showing you

این بحث را با نمایش یک راه

a way to do that, called the People's Report Card.

به اسم "کارنامه‌ی مردم" به اتمام می رسانم.

The People's Report Card brings together all this data into a simple framework

کارنامه‌ی مردم همه داده ها را در یک چارچوب ساده جمع آوری می کند

that we'll all be familiar with from our school days,

که همه ما ازدوران مدرسه با آن آشنا هستیم،

to hold them to account.

و مسئولین را پاسخگو می‌کند.

It grades our performance on the Global Goals

این عملکرد ما را در اهداف جهانی

on a scale from F to A,

از A تا F رتبه بندی می کند.

where F is humanity at its worst, and A is humanity at its best.

F یعنی بشریت در بدترین حالا و A یعنی بشریت در بهترین حالت است.

Our world today is scoring a C-.

دنیای امروز ما -C است

The Global Goals are all about getting to an A,

اهداف جهانی یعنی رسیدن به A.

and that's why we're going to be updating the People's Report Card annually,

به همین دلیل است که ما هرساله کارنامه‌ی را مردم به روز می‌کنیم

for the world and for all the countries of the world,

برای دنیا و همه کشور های آن.

so we can hold our leaders to account

بنابراین میتوانیم رهبران مان را در برابر

to achieve this target and fulfill this promise.

رسیدن به این هدف و پایبندی به این تعهد، پاسخگو کنیم.

Because getting to the Global Goals will only happen if we do things differently,

چونکه رسیدن به اهداف جهانی تنها در صورتی محقق می‌شود که متفاوت عمل کنیم،

if our leaders do things differently,

اگر رهبران ما متفاوت عمل کنند.

and for that to happen, that needs us to demand it.

برای تحقق آن، ما باید آنرا مطالبه کنیم.

So let's reject business as usual.

پس بیایید روند همیشگی کارها را رد کنیم.

Let's demand a different path.

و بیایید خواستار راه متفاوتی باشیم

Let's choose the world that we want.

بیایید دنیایی که میخواهیم را انتخاب کنیم.

Thank you.

متشکرم

(Applause)

(تشویق حضار)

Bruno Giussani: Thank you, Michael.

- متشکرم مایکل

Michael, just one question: the Millennium Development Goals

- مایکل،فقط یک سؤال: اهداف توسعه هزاره(هزار سال)

established 15 years ago,

۱۵ سال پیش تصویب شد

they were kind of applying to every country

آنها تقریباً روی هر کشوی اعمال می شدند

but it turned out to be really a scorecard for emerging countries.

اما بعداً معلوم شد که این یک معیار سنجش برای کشورهای نوظهور بود.

Now the new Global Goals are explicitly universal.

حالا اهداف جهانی جدید واقعاً جهانی هستند.

They ask for every country to show action and to show progress.

آنها از هر کشوری میخواهند که اقدام کند و پیشرفت را نشان دهند

How can I, as a private citizen, use the report card

من به عنوان یک شهروند،چگونه میتوانم

to create pressure for action?

از "کارنامه‌ی مردم" برای اعمال فشار در اقدام کردن استفاده کنم؟

Michael Green: This is a really important point; it's a big shift in priorities --

- این یک نکته مهم است؛این یک جهش عظیم در اولویت ها است

it's no longer about poor countries and just poverty.

این دیگرمربوط به کشور های فقیر و فقر نیست.

It's about every country.

این مربوط به هر کشور است.

And every country is going to have challenges in getting to the Global Goals.

و هر کشوری چالش هایی برای رسیدن به اهداف جهانی خواهد داشت.

Even, I'm sorry to say, Bruno, Switzerland has got to work to do.

حتی،من متأسفم که این را میگویم؛ سوئیس هم باید کارهایی بکند.

And so that's why we're going to produce these report cards in 2016

و به همین دلیل است که ما قرار است این این کارنامه را در سال ۲۰۱۶

for every country in the world.

برای هر کشوری در جهان تهیه کنیم.

Then we can really see, how are we doing?

سپس میتوانیم بفهمیم که چگونه پیش میرویم.

And it's not going to be rich countries scoring straight A's.

و لزوماً کشورهای ثروتمند نیستند که A کسب می کنند

And that, then, I think, is to provide a point of focus

فکر میکنم این یک نقطه تمرکز برای مردم

for people to start demanding action and start demanding progress.

مهیا میکند تا خواستار عمل و پیشرفت باشند.

BG: Thank you very much.

- بسیار متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)