Svante Pääbo: DNA clues to our inner neanderthal

سوانته پابو: سرنخ هایی از DNA به نئادرتال درونی ما

Translator: Aydin Rajabzadeh Reviewer: Maral Salehi

What I want to talk to you about

آنچه که قصد دارم در موردش با شما صحبت کنم

is what we can learn from studying the genomes

چيزي است كه ما از مطالعاتمان در مورد ژنوم

of living people

آدمهای زنده

and extinct humans.

و انسان های منقرض شده یاد گرفته‌ایم.

But before doing that,

ولی قبل از آن،

I just briefly want to remind you about what you already know:

می خواهم یادآوری مختصری بکنم از آنچه قبلا می دانستید:

that our genomes, our genetic material,

که ژنوم ما، ماده ی تشکیل دهنده ی ژنوم ما،

are stored in almost all cells in our bodies in chromosomes

در کروموزوم هایی درون تقریبا تمام سلول های بدن ما ذخیره می شوند

in the form of DNA,

به فرم DNA،

which is this famous double-helical molecule.

که معروف ترین مولکول مارپیچی دوگانه است.

And the genetic information

و اطلاعات ژنتیکی

is contained in the form of a sequence

در قالب مجموعه ای از

of four bases

4 پایه قرار می گیرد

abbreviated with the letters A, T, C and G.

که حروف اختصاري آنها A، T، C و G است.

And the information is there twice --

و اطلاعات، دو بار در آنجا وجود دارد

one on each strand --

روی هر رشته يك‌سري.

which is important,

که مهم است،

because when new cells are formed, these strands come apart,

چون هنگامی که سلول های تازه به وجود می آیند، این رشته ها جدا می شوند،

new strands are synthesized with the old ones as templates

رشته های جدید با قدیمی ها، با یک قالب مشخص ترکیب می شوند

in an almost perfect process.

در یک پروسه ی تقریبا بی نقص.

But nothing, of course, in nature

البته بدیهی است که در طبیعت

is totally perfect,

هیچ چیزی کاملا بی نقص نیست،

so sometimes an error is made

بنابراین گاهی خطایی پیش می آید

and a wrong letter is built in.

و حرفی اشتباه ساخته می شود.

And we can then see the result

و سپس ما قادریم نتیجه ی چنین جهش هایی را

of such mutations

ببینیم

when we compare DNA sequences

وقتی ما دنباله های DNA را مقایسه می کنیم

among us here in the room, for example.

مثلا بین مایی که در این اتاق هستیم

If we compare my genome to the genome of you,

اگر ژنوم من با ژنوم شما مقایسه شود،

approximately every 1,200, 1,300 letters

تقریبا هر 1200، 1300 حرف

will differ between us.

بین ما تفاوت وجود خواهد داشت.

And these mutations accumulate

و این جهش ها جمع می شوند

approximately as a function of time.

تقریبا به صورت تابعی از زمان.

So if we add in a chimpanzee here, we will see more differences.

پس اگر ما شامپانزه را نیز اینجا قرار دهیم، تفاوت های بیشتری می بینیم.

Approximately one letter in a hundred

تقریبا یک حرف در هر 100 تا

will differ from a chimpanzee.

با شامپانزه تفاوت خواهیم داشت.

And if you're then interested in the history

و اگر شما به تاریخچه ی یک قطعه DNA یا یک ژنوم کامل

of a piece of DNA, or the whole genome,

علاقه مند باشید

you can reconstruct the history of the DNA

خواهید توانست کل تاریخچه ی DNA را بازسازی کنید

with those differences you observe.

با استفاده از تفاوت هایی که مشاهده می کنید.

And generally we depict our ideas about this history

و به طور کلی ما ایده هایمان را در مورد این تاریخچه

in the form of trees like this.

به صورت درختی مانند این ترسیم می کنیم.

In this case, it's very simple.

این مورد خیلی ساده است.

The two human DNA sequences

توالي رديف DNA دو انسان

go back to a common ancestor quite recently.

برمي‌گردد به یک جد مشترک تقریبا نزدیک.

Farther back is there one shared with chimpanzees.

که کمی عقب تر با شامپانزه ها مشترک می باشد.

And because these mutations

و چون این جهش ها

happen approximately as a function of time,

به طور تقریبی به صورت تابعی از زمان اتفاق می افتند،

you can transform these differences

می توانید این تفاوت ها را تبدیل کنید

to estimates of time,

به تخمینی از زمان،

where the two humans, typically,

جایی که دو انسان به طور معمول

will share a common ancestor about half a million years ago,

جد مشترکی تقریبا در نیم میلیون سال پیش خواهند داشت،

and with the chimpanzees,

و با شامپانزه ها،

it will be in the order of five million years ago.

می شود چیزی در حدود 5 میلیون سال پیش.

So what has now happened in the last few years

پس چیزی که در چند سال گذشته اتفاق افتاده است

is that there are account technologies around

این است که تکنولوژی های محاسبه ای وجود دارد

that allow you to see many, many pieces of DNA very quickly.

که به شما اجازه می دهند تعداد بسیار زیادی از قطعات DNA را مشاهده کنید.

So we can now, in a matter of hours,

پس ما اکنون قادریم تنها در چند ساعت

determine a whole human genome.

کل ژنوم یک انسان را تعیین کنیم.

Each of us, of course, contains two human genomes --

البته هر کدام از ما دارای دو دسته ژنوم هستیم

one from our mothers and one from our fathers.

یکی متعلق به پدرمان و دیگری مادرمان.

And they are around three billion such letters long.

و بلندی این دنباله ها حدود 3 میلیارد حرف است.

And we will find that the two genomes in me,

و ما متوجه می شویم که دو ژنوم من،

or one genome of mine we want to use,

یا یک ژنوم من که می خواهیم استفاده کنیم،

will have about three million differences

دارای 3 میلیون تفاوت

in the order of that.

در ترتیب آن خواهد بود.

And what you can then also begin to do

بعد، کار دیگری که می توانید شروع کنید

is to say, "How are these genetic differences

این است که این تفاوت های ژنتیکی را برشمارید

distributed across the world?"

که در سرتاسر جهان گسترده شده اند.

And if you do that,

و اگر این کار را بکنید،

you find a certain amount of genetic variation in Africa.

مقدار مشخصی پراکندگی ژنتیکی را در آفریقا خواهید یافت.

And if you look outside Africa,

و اگر به خارج از آفریقا نگاه کنید،

you actually find less genetic variation.

پراکندگی ژنتیکی کمتری خواهید یافت.

This is surprising, of course,

این بهت آور است البته،

because in the order of six to eight times fewer people

چرا که تنها یک ششم تا یک هشتم جمعیت دنیا

live in Africa than outside Africa.

در آفریقا زندگی می کنند، تا خارج از آن.

Yet the people inside Africa

با این حال، مردم داخل آفریقا

have more genetic variation.

پراکندگی ژنتیکی بیشتری دارند.

Moreover, almost all these genetic variants

به علاوه، تقریبا تمام این مولفه های ژنتیکی

we see outside Africa

که در خارج آفریقا می بینیم

have closely related DNA sequences

دارای دنباله DNA ای با ارتباط نزدیک با یکدیگر هستند

that you find inside Africa.

گه در داخل آفریقا یافت می شود.

But if you look in Africa,

ولی اگر به آفریقا نگاه کنید،

there is a component of the genetic variation

عنصری از پراکندگی ژنتیکی وجود دارد

that has no close relatives outside.

که هیچ ارتباط نزدیکی با خارج ندارد.

So a model to explain this

پس مدلی که برای توضیح این وجود دارد

is that a part of the African variation, but not all of it,

این است که قسمتی از پراکندگی موجود در آفریقا، ولی نه همه ی آن،

[has] gone out and colonized the rest of the world.

به دیگر نقاط دنیا رفته است و در آنجا ساکن شده است.

And together with the methods to date these genetic differences,

و با هم، با متدهایی که زمان این اختلافات ژنتیکی را مشخص می کند،

this has led to the insight

به یک شهود منجر شده است

that modern humans --

که انسان های امروزی

humans that are essentially indistinguishable from you and me --

انسان هایی که مطلقا نامتمایز از من و شما هستند

evolved in Africa, quite recently,

خیلی اخیرا از آفریقا تکامل پیدا کرده اند

between 100 and 200,000 years ago.

بین 100 تا 200 هزار سال پیش.

And later, between 100 and 50,000 years ago or so,

و بعدتر بین 50 تا 100 هزار سال پیش یا همین حدود،

went out of Africa

از آفریقا خارج شدند

to colonize the rest of the world.

تا در دیگر نقاط دنیا ساکن شوند.

So what I often like to say

چیزی که من همیشه دوست دارم بگویم

is that, from a genomic perspective,

این است که از دید ژنومیک

we are all Africans.

ما همه آفریقایی هستیم.

We either live inside Africa today,

امروز، یا در داخل آفریقا زندگی می کنیم

or in quite recent exile.

یا همین اواخر، در غربت.

Another consequence

پیامد دیگری از

of this recent origin of modern humans

منشاء تازه ی انسان های امروزی

is that genetic variants

این است که مولفه های ژنتیکی

are generally distributed widely in the world,

عموما به صورت وسیعی در جهان پراکنده شده اند،

in many places,

در نواحی بسیار

and they tend to vary as gradients,

و تمایل دارند به صورت گرادیان تغییر کنند،

from a bird's-eye perspective at least.

حداقل با نگاهی از بالا.

And since there are many genetic variants,

و چون مولفه های ژنتیکی فراوانند،

and they have different such gradients,

و دارای گرادیان های متفاوتی هستند،

this means that if we determine a DNA sequence --

به این معنی که اگر یک دنباله DNA را تعیین کنیم

a genome from one individual --

ژنوم یک فرد مشخص

we can quite accurately estimate

قادر هستیم با تقریبی کاملا دقیق

where that person comes from,

تعیین کنیم آن فرد از کجا آمده است،

provided that its parents or grandparents

با این فرض که والدین و اجدادش

haven't moved around too much.

زیاد به این سو و آن سو نقل مکان نکرده اند.

But does this then mean,

ولی آیا این بدان معنی است

as many people tend to think,

همان طور که خیلی از مردم ممکن است تصور کنند،

that there are huge genetic differences between groups of people --

که تفاوت های ژنتیکی بسیار بزرگی بین مردم وجود دارد

on different continents, for example?

بر روی قاره های مختلف مثلا؟

Well we can begin to ask those questions also.

خوب ما می توانیم شروع به پرسیدن چنین سوال هایی نیز بکنیم.

There is, for example, a project that's underway

برای مثال یک پروژه در دست انجام است

to sequence a thousand individuals --

که ژنوم هزار تن از افراد را ردیف کند

their genomes -- from different parts of the world.

از نقاط مختلف دنیا.

They've sequenced 185 Africans

آنها 185 آفریقایی را ردیف کرده اند

from two populations in Africa.

از دو جمعیت آفریقا

[They've] sequenced approximately equally [as] many people

ردیف دیگری با تقریبا همان تعداد انسان

in Europe and in China.

از اروپا و چین.

And we can begin to say how much variance do we find,

و ما می توانیم شروع به گفتن این کنیم که چه قدر تفاوت خواهیم یافت،

how many letters that vary

چند حرف تغییر می کنند

in at least one of those individual sequences.

در بین حد اقل یکی از آن ردیف های فردی.

And it's a lot: 38 million variable positions.

و بسیار فراوان خواهد بود: 38 میلیون جایگاه متفاوت.

But we can then ask: Are there any absolute differences

ولی می توانیم بپرسیم: آیا تفاوتی مطلق وجود دارد

between Africans and non-Africans?

بین آفریقایی ها و غیر آفریقایی ها؟

Perhaps the biggest difference

شاید بزرگترین تفاوت

most of us would imagine existed.

که بسیاری از ما تصور می کنیم وجود دارد.

And with absolute difference --

و با تفاوتی مطلق--

and I mean a difference

و منظورم تفاوتی است که

where people inside Africa at a certain position,

مردم داخل آفریقا در یک موقعیت معین،

where all individuals -- 100 percent -- have one letter,

در 100 درصد موارد، افراد دارای یک حرف هستند،

and everybody outside Africa has another letter.

و تمام افراد در خارج از آفریقا دارای حرفی دیگر.

And the answer to that, among those millions of differences,

و پاسخ به آن در میان چندین میلیون اختلاف

is that there is not a single such position.

این است که چنان موقعیت واحدی وجود ندارد.

This may be surprising.

این ممکن است شگفت آور باشد.

Maybe a single individual is misclassified or so.

شاید یک مورد خاص به درستی دسته بندی نشده باشد.

So we can relax the criterion a bit

پس ما می توانیم معیارمان را کمی راحت تر کنیم

and say: How many positions do we find

و بگوییم: چند جایگاه می توانیم پیدا کنیم

where 95 percent of people in Africa have

که 95 درصد آفریقایی ها

one variant,

دارای یک متغیر،

95 percent another variant,

95 درصد دیگر دارای متغیر دیگر،

and the number of that is 12.

و عدد به دست آمده 12 است.

So this is very surprising.

پس این خیلی حیرت آور است.

It means that when we look at people

معنی اش این است که وقتی به مردم نگاه می کنیم

and see a person from Africa

و فردی را در آفریقا می بینیم

and a person from Europe or Asia,

و فردی را در اروپا یا آسیا،

we cannot, for a single position in the genome with 100 percent accuracy,

نمی توانیم برای یک موقعیت خاص در ژنوم، با دقتی 100 درصد،

predict what the person would carry.

پیش بینی کنیم که فرد حامل چه است.

And only for 12 positions

و فقط برای 12 موقعیت

can we hope to be 95 percent right.

می توانیم امیدوار باشیم که با دقت 95 درصد درست می گوییم.

This may be surprising,

این ممکن است تعجب آور باشد،

because we can, of course, look at these people

چرا که می توانیم، البته، به این مردم نگاه کنیم

and quite easily say where they or their ancestors came from.

و به آسانی بگوییم که خودشان یا اجدادشان از کجا آمده اند.

So what this means now

معنی این حرف این است که

is that those traits we then look at

آن ویژگی هایی که می توانیم مشاهده کنیم

and so readily see --

یا به آسانی ببینیم--

facial features, skin color, hair structure --

ویژگی های صورت، رنگ پوست، ساختار مو--

are not determined by single genes with big effects,

توسط یک ژن خاص با اثری بزرگ تعیین نمی شوند،

but are determined by many different genetic variants

بلکه با متغیرهای ژنتیکی فراوانی تعیین می شوند

that seem to vary in frequency

که به نظر می آید با بسامدی در حال تغییرند

between different parts of the world.

در نقاط مختلف جهان.

There is another thing with those traits

مسئله ی دیگری که با این ویژگی ها وجود دارد

that we so easily observe in each other

چیزی است که به آسانی در یکدیگر مشاهده می کنیم

that I think is worthwhile to consider,

که به نظرم ارزش در نظر گرفتن دارد را دارد،

and that is that, in a very literal sense,

و آن این است که، به معنای واقع،

they're really on the surface of our bodies.

آنها روی سطح بدن ما هستند.

They are what we just said --

آنها همانطور که گفتیم--

facial features, hair structure, skin color.

ویژگی های صورت، ساختار مو، رنگ پوست هستند.

There are also a number of features

همچنین تعدادی از ویژگی ها

that vary between continents like that

که بین قاره ها مانند آن تغییر می کند

that have to do with how we metabolize food that we ingest,

که به طریقه ی متابولیزم غذای قورت داده شده ی ما باز می گردد،

or that have to do

یا به

with how our immune systems deal with microbes

عملکرد سیستم دفاعی ما در مقابله با میکروب ها باز می گردد

that try to invade our bodies.

که تلاش می کنند به بدن ما حمله کنند.

But so those are all parts of our bodies

ولی همچنان آن ها نیز اعضای بدن ما هستند

where we very directly interact with our environment,

که ما به طور مستقیم با محیط اطرافمان در فعل و انفعال هستیم

in a direct confrontation, if you like.

در یک تقابل مستقیم.

It's easy to imagine

آسان است که تصور کنیم

how particularly those parts of our bodies

که آن اعضای بدنمان به طور خاص

were quickly influenced by selection from the environment

چه قدر سریع با انتخاب ناشی از محیط تحت تاثیر قرار می گیرند

and shifted frequencies of genes

و نوسان های منتقل شده در ژن هایمان

that are involved in them.

که با آنها درگیر هستند.

But if we look on other parts of our bodies

ولی اگر به بخش دیگر بدنمان نگاه کنیم

where we don't directly interact with the environment --

که به طور مستقیم با محیط فعل و انفعال ندارد

our kidneys, our livers, our hearts --

کلیه هایمان، کبدمان، قلبمان

there is no way to say,

به هیچ وجه نمی توانیم بگوییم

by just looking at these organs,

فقط با نگاه کردن به این اعضا

where in the world they would come from.

که از کجای دنیا آمده اند.

So there's another interesting thing

پس یک موضوع جالب دیگر هست

that comes from this realization

که با درک این به دست می آید

that humans have a recent common origin in Africa,

که انسان ها درای یک منشاء مشترک تازه در آفریقا هستند،

and that is that when those humans emerged

و این بدان معنی است که وقتی آن انسان ها ظاهر شدند

around 100,000 years ago or so,

بین حدود 100 هزار سال پیش

they were not alone on the planet.

روی زمین تنها نبوده اند.

There were other forms of humans around,

انواع دیگر انسان نیز وجود داشته اند،

most famously perhaps, Neanderthals --

معروف ترینشان شاید نئادرتال ها باشند--

these robust forms of humans,

این نوع تنومند بشر،

compared to the left here

در مقایسه با آنچه که الان باقی مانده است

with a modern human skeleton on the right --

با اسکلت انسان امروزی در راست

that existed in Western Asia and Europe

که در آسیای غربی و اروپا وجود داشته

since several hundreds of thousands of years.

برای صدها هزار سال.

So an interesting question is,

حال سوال جالب این است

what happened when we met?

که وقتی با هم ملاقات کردیم چه اتفاقی افتاد؟

What happened to the Neanderthals?

چه اتفاقی برای نئادرتال ها افتاد؟

And to begin to answer such questions,

و برای پاسخ دادن به چنین سوال هایی،

my research group -- since over 25 years now --

گروه تحقیقاتی من- از بیش از 25 سال پیش تا کنون-

works on methods to extract DNA

روی متدهای استخراج DNA ها کار می کند

from remains of Neanderthals

از بقایای نئادرتال ها

and extinct animals

و جانوران منقرض شده

that are tens of thousands of years old.

که مربوط به ده ها هزار سال پیشند.

So this involves a lot of technical issues

پس این مسائل تکنیکی بسیاری را دخیل می کند

in how you extract the DNA,

در چگونگی استخراج DNAها،

how you convert it to a form you can sequence.

چگونه آن را به فرم یک دنباله تبدیل کنید

You have to work very carefully

باید خیلی با دقت کار کنید

to avoid contamination of experiments

که از آلودگی آزمایش

with DNA from yourself.

با DNAهای شما جلوگیری شود.

And this then, in conjunction with these methods

و سپس در ترکیب این روش ها

that allow very many DNA molecules to be sequenced very rapidly,

که به ما اجازه می دهد تعداد زیادی مولکول های DNA را خیلی سریع ردیف کنیم،

allowed us last year

پارسال موفق به این کار شدیم

to present the first version of the Neanderthal genome,

که اولین نسخه ی ژنوم نئادرتال را عرضه کنیم

so that any one of you

پس هر کدام از شما

can now look on the Internet, on the Neanderthal genome,

می تواند در اینترنت به دنبال ژنوم نئادرتال بگردد

or at least on the 55 percent of it

یا حداقل 55 درصد آن را

that we've been able to reconstruct so far.

که تا به حال موفق به بازسازی اش شده ایم.

And you can begin to compare it to the genomes

و می توانید شروع به مقایسه آن

of people who live today.

با ژنوم انسان های کنونی کنید.

And one question

و سوالی که

that you may then want to ask

ممکن است بخواهید بپرسید

is, what happened when we met?

این است که وقتی با هم ملاقات کردیم چه شد؟

Did we mix or not?

آیا با هم ترکیب شدیم یا نه؟

And the way to ask that question

و راه پرسیدن این سوال

is to look at the Neanderthal that comes from Southern Europe

مشاهده ی نئادرتال هایی است که از جنوب اروپا آمده اند

and compare it to genomes

و مقایسه ی آن با ژنومِ

of people who live today.

انسان های کنونی.

So we then look

ما این موضوع را با

to do this with pairs of individuals,

دو فرد به خصوص بررسی می کنیم.

starting with two Africans,

با دو آفریقایی شروع می کنیم،

looking at the two African genomes,

با بررسی ژنوم دو آفریقایی،

finding places where they differ from each other,

و یافتن مکان هایی که با هم تفاوت دارند،

and in each case ask: What is a Neanderthal like?

و در هر مورد: نئادرتال چگونه است؟

Does it match one African or the other African?

آیا با این آفریقایی یکی است یا با آن یکی؟

We would expect there to be no difference,

ما انتظار داریم که تفاوتی مشاهده نکنیم،

because Neanderthals were never in Africa.

چرا که نئادرتال ها هرگز در آفریقا نبوده اند.

They should be equal, have no reason to be closer

باید یکی باشند، دلیل وجود ندارد که

to one African than another African.

به یک آفریقایی نسبت به آن یکی نزدیک تر باشد.

And that's indeed the case.

و این واقعا حقیقت دارد.

Statistically speaking, there is no difference

از نگاه آماری، هیچ تفاوتی وجود ندارد

in how often the Neanderthal matches one African or the other.

بین تطابق نئادرتال با یک آفریقایی یا دیگری.

But this is different

ولی این متفاوت خواهد بود

if we now look at the European individual and an African.

اگر به یک فرد اروپایی و یک آفریقایی نگاه کنیم.

Then, significantly more often,

در این حالت، به طور قابل ملاحظه ای

does a Neanderthal match the European

اغلب اوقات نئادرتال با اروپایی تطابق دارد

rather than the African.

تا یک آفریقایی.

The same is true if we look at a Chinese individual

اگر به یک فرد چینی نیز نگاه کنیم، قضیه همچنان صادق است

versus an African,

در برابر یک آفریقایی

the Neanderthal will match the Chinese individual more often.

نئادرتال ها با فرد چینی بیشتر تطابق دارند.

This may also be surprising

این هم ممکن است تعجب آور باشد

because the Neanderthals were never in China.

چرا که نئادرتال ها هرگز در چین نبوده اند.

So the model we've proposed to explain this

پس مدلی که ما برای توضیح این مسئله ارائه دادیم

is that when modern humans came out of Africa

این است که هنگامی که انسان های امروزی از آفریقا خارج شدند

sometime after 100,000 years ago,

چیزی حدود 100 هزار سال پیش،

they met Neanderthals.

آن ها با نئادرتال ها روبه رو شدند.

Presumably, they did so first in the Middle East,

فرض بر این است که جایی در خاور میانه

where there were Neanderthals living.

جایی که نئادرتال ها زندگی می کردند.

If they then mixed with each other there,

اگر آنها با یکدیگر اختلاط پیدا کرده باشند

then those modern humans

بنابراین آن انسان های امروزی

that became the ancestors

که اجداد تمامی افراد

of everyone outside Africa

خارج آفریقا هستند

carried with them this Neanderthal component in their genome

در ژنوم خود، حامل این جزء نئادرتال ها هستند

to the rest of the world.

به دیگر نقاط جهان.

So that today, the people living outside Africa

در نتیجه امروز، مردمی که خارج از آفریقا زندگی می کنند

have about two and a half percent of their DNA

دارای 2.5 درصد از

from Neanderthals.

ژنوم نئادرتال ها هستند.

So having now a Neanderthal genome

پس امروز، با داشتن ژنوم نئادرتال ها

on hand as a reference point

به عنوان یک مرجع

and having the technologies

و دارا بودن تکنولوژی هایی

to look at ancient remains

برای بررسی باقیمانده های قدیمی

and extract the DNA,

و استخراج DNA شان،

we can begin to apply them elsewhere in the world.

می توانیم شروع به اعمال کردن آن به دیگر نقاط جهان کنیم.

And the first place we've done that is in Southern Siberia

و اولین جایی که آن را انجام دادیم، در سیبری جنوبی است

in the Altai Mountains

در کوهستان آلتای

at a place called Denisova,

در مکانی به نام دنیسووا

a cave site in this mountain here,

غاری در این کوه، اینجا

where archeologists in 2008

که دیرین شناسان در سال 2008

found a tiny little piece of bone --

یک قطعه اسخوان خیلی کوچک پیدا کردند

this is a copy of it --

این یک کپی از آن است--

that they realized came from the last phalanx

که متوجه شدند متعلق است به آخرین بند

of a little finger of a pinky of a human.

کوچک ترین انگشت یک انسان.

And it was well enough preserved

و این به خوبی حفظ شده است

so we could determine the DNA from this individual,

تا ما بتوانیم DNA این فرد را تعیین کنیم،

even to a greater extent

حتی برای وسعتی بزرگتر

than for the Neanderthals actually,

نسبت به نئادرتال ها

and start relating it to the Neanderthal genome

و شروع به ربط دادن آن کنیم به ژنوم نئادرتال ها

and to people today.

و به انسان های امروزی.

And we found that this individual

و ما متوجه شدیم که این فرد

shared a common origin for his DNA sequences

در دنباله ی DNA خود، منشاء مشترکی

with Neanderthals around 640,000 years ago.

با نئادرتال ها، در 640 هزار سال پیش دارد.

And further back, 800,000 years ago

و کمی عقب تر، 800 هزار سال پیش

is there a common origin

منشاءی مشترک

with present day humans.

با انسان های امروزی دارد.

So this individual comes from a population

پس این فرد از جمعیتی می آید

that shares an origin with Neanderthals,

که منشاءی مشترک با نئادرتال ها دارد،

but far back and then have a long independent history.

ولی خیلی قبل تر از آن، یک تاریخچه ی مستقل طولانی دارد.

We call this group of humans,

ما این گروه انسان ها را،

that we then described for the first time

که آن موقع برای اولین بار

from this tiny, tiny little piece of bone,

با این قطعه استخوان خیلی خیلی کوچک توصیف کردیم

the Denisovans,

دنیسوان ها نامیدیم،

after this place where they were first described.

به خاطر نام این مکانی که آن ها برای اولین بار در آنجا توصیف شدند.

So we can then ask for Denisovans

حال می توانیم سوال مشابهی در دنیسوان ها بپرسیم

the same things as for the Neanderthals:

همان سوالی که در مورد نئادرتال ها پرسیدیم:

Did they mix with ancestors of present day people?

آیا آنها با اجداد انسان های امروزی ترکیب شده اند؟

If we ask that question,

اگر این سوال را بپرسیم

and compare the Denisovan genome

و سپس ژنوم دنیسوان ها را

to people around the world,

با مردم نقاط مختلف دنیا مقایسه کنیم،

we surprisingly find

در کمال ناباوری فهمیدیم

no evidence of Denisovan DNA

که هیچ آثاری از DNA دنیسوان ها

in any people living even close to Siberia today.

در مردمی که اکنون حتی در نزدیکی سیبری زندگی می کنند وجود ندارد.

But we do find it in Papua New Guinea

ولی آن را در پاپا گینه نو

and in other islands in Melanesia and the Pacific.

و دیگر جزایر ملانزی و اقیانوس آرام می یابیم.

So this presumably means

پس این احتمالا به این معنی است

that these Denisovans had been more widespread in the past,

که این دنیسوان ها، در گذشته قلمرو گسترده تری داشته اند،

since we don't think that the ancestors of Melanesians

چرا که ما فکر نمی کنیم اجداد ملانزی ها

were ever in Siberia.

هرگز در سیبری بوده باشند.

So from studying

پس با مطالعه ی

these genomes of extinct humans,

ژنوم انسان های منقرض شده،

we're beginning to arrive at a picture of what the world looked like

می توانیم به تصویری دست یابیم که دنیا

when modern humans started coming out of Africa.

هنگامی که انسان ها شروع به ترک آفریقا کردند چگونه بود.

In the West, there were Neanderthals;

در غرب نئادرتال ها بودند;

in the East, there were Denisovans --

در شرق دنیسوان ها--

maybe other forms of humans too

شاید انواع دیگر انسان هم بوده باشد

that we've not yet described.

که ما هنوز توصیفشان نکرده ایم.

We don't know quite where the borders between these people were,

ما دقیقا نمی دانیم مرز بین این مردم کجا بوده است،

but we know that in Southern Siberia,

ولی می دانیم که در سیبری جنوبی

there were both Neanderthals and Denisovans

هم نئادرتال بوده و هم دنیسوان

at least at some time in the past.

حداقل برای مدتی در گذشته.

Then modern humans emerged somewhere in Africa,

سپس انسان های مدرن در نواحی ای از آفریقا ظاهر شدند،

came out of Africa, presumably in the Middle East.

از آفریقا خارج شدند، احتمالا در خاور میانه.

They meet Neanderthals, mix with them,

با نئادرتال ها آشنا شدند و با آن ها ترکیب شدند،

continue to spread over the world,

به پراکنده شدن در دنیا ادامه دادند،

and somewhere in Southeast Asia,

و جایی در جنوب شرقی آسیا،

they meet Denisovans and mix with them

با دنیسوان ها آشنا شدند و با آن ها ترکیب شدند

and continue on out into the Pacific.

و به این روند تا اقیانوس آرام ادامه دادند.

And then these earlier forms of humans disappear,

و سپس این اقسام انسان های اولیه از بین رفتند،

but they live on a little bit today

ولی امروز هم به زندگی خود ادامه می دهند

in some of us --

درون بعضی از ما--

in that people outside of Africa have two and a half percent of their DNA

در مردمی خارج از آفریقا که 2.5 درصد DNA آنها را

from Neanderthals,

از نئادرتال ها دارند،

and people in Melanesia

و مردمی در ملانزی

actually have an additional five percent approximately

که حدود 5 درصد بیشتر

from the Denisovans.

از DNA دنیسوان ها را دارند.

Does this then mean that there is after all

آیا این بدین معنی است که با تمام این اوصاف

some absolute difference

تفاوتی قطعی

between people outside Africa and inside Africa

بین مردم خارج و داخل آفریقا وجود دارد

in that people outside Africa

در مردم خارج آفریقا

have this old component in their genome

که دارای این جزء قدیمی در ژنوم خود هستند

from these extinct forms of humans,

از این انسان های منقرض شده

whereas Africans do not?

در حالیکه آفریقایی ها ندارند؟

Well I don't think that is the case.

خوب من فکر نمی کنم این درست باشد.

Presumably, modern humans

احتمالا، انسان های امروزی

emerged somewhere in Africa.

جایی در آفریقا ظاهر شدند.

They spread across Africa also, of course,

آنها قطعا در داخل آفریقا منتشر شدند،

and there were older, earlier forms of humans there.

و آن ها اقسام قدیمی تر انسان های آنجا بودند.

And since we mixed elsewhere,

و وقتی در جایی دیگر ما ترکیب شدیم،

I'm pretty sure that one day,

من یقین دارم روزی می رسد که

when we will perhaps have a genome

احتمالا ما ژنومی در اختیار خواهیم داشت

of also these earlier forms in Africa,

ازاقسام اولیه موجود در آفریقا

we will find that they have also mixed

و ما متوجه می شویم آن ها نیز ترکیب شده اند

with early modern humans in Africa.

با انواع انسان های اولیه ی امروزی ای در آفریقا.

So to sum up,

حال، جمع بندی،

what have we learned from studying genomes

ما با مطالعه ی ژنوم

of present day humans

انسان های امروزی

and extinct humans?

و انسان های منقرض شده چه یاد گرفتیم؟

We learn perhaps many things,

شاید خیلی چیزها یاد گرفتیم،

but one thing that I find sort of important to mention

ولی آنچه که شایان ذکر می دانم

is that I think the lesson is that we have always mixed.

این است که فکر می کنم ما همیشه ترکیب شده ایم.

We mixed with these earlier forms of humans,

ما با این اقسام اولیه ی انسان ترکیب شده ایم

wherever we met them,

هر جایی که آن ها را ملاقات کرده باشیم،

and we mixed with each other ever since.

و از آن زمان با یکدیگر هم ترکیب شده ایم.

Thank you for your attention.

ممنون بابت توجهتان.

(Applause)

(تشویق حضار)