Sheryl WuDunn: Our century's greatest injustice

شريل وودان: بزرگترين بی عدالتی قرن ما

Translator: Mohammad Keyhani Reviewer: Shahryar Zareparvar

The global challenge that I want to talk to you about today

چالش جهانی که امروز می خواهم با شما در موردش صحبت کنم

rarely makes the front pages.

به ندرت تيتر اول رسانه ها می شود.

It, however, is enormous

با اين حال مسئله ای عظيم است

in both scale and importance.

هم از نظر ابعاد و هم از نظر اهميتش.

Look, you all are very well traveled;

ببينيد، شما همه مسافرت های زيادی را تجربه کرده ايد،

this is TEDGlobal after all.

به هر حال اين کنفرانس جهانی TEDGlobal است.

But I do hope to take you to some places

ولی با اين حال اميدوارم شما را به جاهایی ببرم

you've never been to before.

که تا به حال نرفته ايد.

So, let's start off in China.

پس اجازه بدهيد از چين شروع کنيم.

This photo was taken two weeks ago.

اين عکس دو هفته پيش گرفته شده.

Actually, one indication is that little boy on my husband's shoulders

نشانه اش هم اين است که آن پسر کوچولویی که روی شانه های شوهرم هست

has just graduated from high school.

به تازکی از دبيرستان فارغ التحصيل شده.

(Laughter)

(خنده)

But this is Tiananmen Square.

ولی اين ميدان تيانانمن است.

Many of you have been there. It's not the real China.

خيلی از شما آنجا رفته ايد. اين چين واقعی نيست.

Let me take you to the real China.

بگذاريد شما را به چين واقعی ببرم.

This is in the Dabian Mountains

اينجا کوه های دابيان است

in the remote part of Hubei province in central China.

قسمتی دورافتاده از استان هوبی در چين مرکزی.

Dai Manju is 13 years old at the time the story starts.

دای مانجو در آغاز این داستان 13 ساله است

She lives with her parents,

او با پدر و مادرش زندگی می کند،

her two brothers and her great-aunt.

به علاوه دو بردار و عمه بزرگش.

They have a hut that has no electricity,

آنها کلبه ای دارند که برق ندارد،

no running water,

آب شرب ندارد،

no wristwatch, no bicycle.

ساعت مچی ندارند، دوچرخه ندارند.

And they share this great splendor

و اين همه شکوه و جلال را تقسيم می کنند با

with a very large pig.

يک خوک بسيار بزرگ.

Dai Manju was in sixth grade when her parents said,

دای مانجو کلاس ششم بود وقتی پدر و مادرش گفتند،

"We're going to pull you out of school

«ما می خواهيم تو مدرسه را ترک کنی

because the 13-dollar school fees are too much for us.

چرا که هزينه سيزده دلاری مدرسه برای ما زياد است.

You're going to be spending the rest of your life in the rice paddies.

تو قرار است بقيه عمرت را در مزارع شاليکاری بگذرانی.

Why would we waste this money on you?"

چرا بياييم و اين پول را برای تو هدر بديم؟»

This is what happens to girls in remote areas.

اين بلایی است که بر سر دختران در مناطق دورافتاده می آيد.

Turns out that Dai Manju was

از قضای روزگار، دای مانجو

the best pupil in her grade.

شاگرد اول کلاسش بود.

She still made the two-hour trek to the schoolhouse

او سفرهای دو ساعته اش به مدرسه را ادامه داد

and tried to catch every little bit of information

و سعی کرد هر ذره اطلاعاتی که می توانست را

that seeped out of the doors.

از لای درها به چنگ بياورد.

We wrote about her in The New York Times.

ما درباره او در مجله نيويورک تايمز نوشتيم.

We got a flood of donations --

موجی از کمک های خيرخواهانه دريافت کرديم

mostly 13-dollar checks

که اکثر آنها چک های سيزده دلاری بودند،

because New York Times readers are very generous

به خاطر اينکه خوانندگان نيويورک تايمز بسيار دست و دل باز هستند

in tiny amounts

در مقادير خيلی کوچک.

(Laughter)

(خنده)

but then, we got a money transfer

اما بعد، يک مقدار پول واريزی دريافت کرديم

for $10,000 --

به مبلغ ده هزار دلار

really nice guy.

یه شخص خیلی خوب

We turned the money over to that man there, the principal of the school.

ما اين پول را به آن مردی که آنجا است تحويل داديم، مدير مدرسه.

He was delighted.

حسابی دلشاد شد.

He thought, "Oh, I can renovate the school.

با خودش فکر کرد «چه خوب، می توانم مدرسه را نوسازی کنم.

I can give scholarships to all the girls,

می توانم به تمام دخترها بورسيه تحصيلی بدهم.»

you know, if they work hard and stay in school.

البته می دانيد که، به شرط اينکه سخت تلاش کنند در مدرسه بمانند.

So Dai Manju basically

بنابراين دای مانجو در واقع

finished out middle school.

راهنمایی را تمام کرد.

She went to high school.

به دبيرستان رفت.

She went to vocational school for accounting.

به مدرسه فنی و حرفه ای رفت در رشته حسابداری.

She scouted for jobs down in Guangdong province in the south.

به دنبال شغل در استان گواندانگ در جنوب گشت.

She found a job, she scouted for jobs

کار پیدا کرد، بعد دنبال کار گشت

for her classmates and her friends.

برای همکلاسی ها و دوست هايش.

She sent money back to her family.

برای خانواده اش پول پس فرستاد.

They built a new house,

آنها يک خانه جديد ساختند،

this time with running water,

اين بار با آب لوله کشی

electricity, a bicycle,

برق، يک دوچرخه،

no pig.

و بدون خوک.

What we saw was a natural experiment.

آنچه شاهدش بوديم يک آزمايش طبيعی بود.

It is rare to get an exogenous investment

اين نادر است که يک سرمايه گذاری بيرونی

in girls' education.

برای تحصيل يک دختر انجام شود.

And over the years, as we followed Dai Manju, we were able to see

و در طول سال هایی که زندگی دای مانجو را دنبال می کرديم، ديديم

that she was able to move out of a vicious cycle

که او توانست خود را از يک چرخه معیوب بيرون بکشد

and into a virtuous cycle.

و خود را در داخل يک چرخه سازنده قرار دهد.

She not only changed her own dynamic,

او نه تنها پويايی زندگی خودش را تغيير داد،

she changed her household, she changed her family, her village.

بلکه خانوارش، خانواده اش و روستايش را نیز تغيير داد.

The village became a real standout.

روستای آنها واقعاً برجسته شد.

Of course, most of China was flourishing at the time,

البته بيشتر چين در آن زمان در حال شکوفایی بود،

but they were able to get a road built

ولی آنها توانستند باعث ساخت يک جاده شوند

to link them up to the rest of China.

که آنها را به بقيه چين وصل می کرد.

And that brings me to my first major

و اين من را به اولين اصل

of two tenets of "Half the Sky."

از دو اصل کتاب «نيمی از آسمان» رساند.

And that is that

و آن اينکه

the central moral challenge

چالش اصلی اخلاقی ما

of this century

در اين قرن

is gender inequity.

نابرابری جنسی است.

In the 19th century, it was slavery.

در قرن نوزدهم برده داری بود.

In the 20th century, it was totalitarianism.

در قرن بيستم تماميت خواهی بود.

The cause of our time

مسئله عصر ما

is the brutality that so many people

بی رحمی است که اين همه آدم با آن رو به رو هستند

face around the world because of their gender.

در سراسر حهان، به خاطر جنسيت شان

So some of you may be thinking,

خب شايد برخی از شما فکر کنيد،

"Gosh, that's hyperbole.

«وای اين اغراق آميز است

She's exaggerating."

او دارد مبالغه می کند.»

Well, let me ask you this question.

خب بگذاريد اين سؤال را از شما بپرسم.

How many of you think there are more males or more females in the world?

چند نفر از شما فکر می کنيد تعداد زنان دنيا بيشتر از مردان است يا تعداد مردان بيشتر از زنان؟

Let me take a poll. How many of you think there are more males in the world?

اجازه بدهيد نظرسنجی کنيم. چند نفر از شما فکر می کنيد تعداد مردان دنيا بيشتر است؟

Hands up, please.

دست ها بالا لطفاٌ.

How many of you think -- a few -- how many of you there are more females in the world?

چند نفر از شما فکر می کنيد - تعدادی هستند - چند نفر از شما فکر می کنيد تعداد زنان دنيا بيشتر است؟

Okay, most of you.

خب، بيشتر شما.

Well, you know this latter group, you're wrong.

خب می دانيد اين گروه دوم، شما اشتباه می کنيد.

There are, true enough,

البته درسته، زنان بیشتر هستند

in Europe and the West,

در اروپا و غرب،

when women and men

وقتی که زنان و مردان

have equal access to food and health care,

دسترسی برابر به غذا و بهداشت و درمان دارند،

there are more women, we live longer.

تعداد زنان بيشتر است، چون طول عمر ما بيشتر است.

But in most of the rest of the world, that's not the case.

اما در بيشتر جاهای ديگر دنيا، شرایط اينطور نيست.

In fact, demographers have shown

در واقع، جمعيت شناسان نشان داده اند

that there are anywhere between 60 million

که جایی بين شصت ميليون

and 100 million

تا صد ميليون

missing females in the current population.

زن جايشان در جمعيت کنونی خالی است.

And, you know, it happens for several reasons.

و می دانيد که اين حالت به چند دليل اتفاق می افتد.

For instance, in the last half-century,

برای مثال، در نيم قرن گذشته،

more girls were discriminated to death

تعداد دخترانی که بر اثر تبعيض کشته شدند بيشتر است از

than all the people killed on all the battlefields

تمام کشته های تمام ميدان‌های جنگ

in the 20th century.

در قرن بيستم.

Sometimes it's also because of the sonogram.

بعضی وقت ها هم علت مرگ به خاطر سونوگرافی است.

Girls get aborted before they're even born

دخترها قبل از اينکه به دنيا بيايند سقط جنين می شوند

when there are scarce resources.

در شرایطی که امکانات محدود باشند.

This girl here, for instance,

دختری که اينجا می بينيد به عنوان مثال،

is in a feeding center in Ethiopia.

در يک مرکز آذوقه رسانی در اتيوپی است.

The entire center was filled with girls like her.

تمام مرکز پر بود از دخترهایی مثل او.

What's remarkable is that her brothers, in the same family,

مسئله شگفت انگيز اين است که برادرانش، در همان خانواده،

were totally fine.

کاملاً سالم بودند.

In India, in the first year of life,

در هند، در سال اول زندگی،

from zero to one,

از صفر سالگی تا يک سالگی،

boy and girl babies basically survive at the same rate

ميزان بقای بچه های دختر و پسر يکی است

because they depend upon the breast,

چرا که وابسته به سينه مادر هستند،

and the breast shows no son preference.

و سينه هم اولویت خاصی برای پسرها ندارد.

From one to five,

از يک سالگی تا پنج سالگی،

girls die at a 50 percent higher mortality rate

دخترها با نرخ پنجاه درصد مرگ و مير بالاتر، از دنيا می روند

than boys, in all of India.

در مقايسه با پسرها، و در تمام هندوستان.

The second tenet of "Half the Sky"

دومين اصل کتاب «نيمی از آسمان»

is that, let's put aside the morality of all the right and wrong of it all,

اين است که، بياييد تمام اخلاقيات مربوط به درست و غلط بودنش را بگذاريم کنار.

and just on a purely practical level,

و فقط در يک سطح صرفاً عملی،

we think that

ما فکر می‌کنيم که

one of the best ways to fight poverty and to fight terrorism

يکی از بهترين روش‌های مبارزه با فقر و مبارزه با تروريسم

is to educate girls

آموزش دادن دختران است

and to bring women into the formal labor force.

و اينکه زن ها را وارد نيروی کار رسمی کنيم.

Poverty, for instance.

فقر، به عنوان مثال.

There are three reasons why this is the case.

برای فقر سه دلیل وجود دارد.

For one, overpopulation is one of

اولاً، جمعيت زیاد يکی از

the persistent causes of poverty.

عوامل اصلی فقر است.

And you know, when you educate a boy,

و می‌دانيد وقتی يک پسر را آموزش دهيد،

his family tends to have fewer kids,

خانواده اش به طور متوسط کمتر فرزند دارد،

but only slightly.

اماّ فقط کمی کمتر.

When you educate a girl,

وقتی دختری را آموزش دهيد،

she tends to have significantly fewer kids.

معمولا تعداد قابل ملاحظه‌ای کمتر فرزند به دنيا می آورد.

The second reason is

دليل دوّم هم

it has to do with spending.

مربوط به خرج کردن است.

It's kind of like the dirty, little secret of poverty,

اين موضوع يک جورهایی راز کوچک و کثيف فقر است،

which is that,

آن هم اينکه،

not only do poor people

نه تنها افراد فقير

take in very little income,

درامد کمی دارند،

but also, the income that they take in,

بلکه همان درامدی را هم که دارند،

they don't spend it very wisely,

چندان خردمندانه خرج نمی کنند.

and unfortunately, most of that spending is done by men.

و متأسفانه بيشتر اين خرج کردن توسط مردان انجام می شود.

So research has shown,

اما تحقيقات نشان داده که،

if you look at people who live under two dollars a day --

اگر به افرادی را در نظر بگیریم که زندگی شان را با روزی کمتر از دو دلار می گذرانند -

one metric of poverty --

که يکی از معيارهای فقر است -

two percent of that take-home pay

دو درصد اين دستمزد

goes to this basket here, in education.

به اين سبد اينجا می رود، به آموزش.

20 percent goes to a basket that is a combination of

بيست درصد به سبدی می رود که ترکيبی است از

alcohol, tobacco, sugary drinks --

الکل، تنباکو، نوشابه های شکر دار

and prostitution and festivals.

و فاحشه گری و برگزاری جشن ها.

If you just take four percentage points

شما اگر فقط چهار درصد برداريد

and put it into this basket,

و بگذاريد در اين يکی سبد،

you would have a transformative effect.

يک تأثير متحول کننده خواهيد داشت.

The last reason has to do

آخرين دليل هم مربوط است به

with women being part of the solution, not the problem.

اينکه زنان جزوی از راه حل هستند، نه صورت مسئله.

You need to use scarce resources.

باید از منابع محدود استفاده بهینه کرد.

It's a waste of resources if you don't use someone like Dai Manju.

اين اتلاف منابع است که از کسی مثل دای مانجو بهره نگيريد.

Bill Gates put it very well

بيل گيتس خيلی قشنگ اين موضوع را بیان کرد

when he was traveling through Saudi Arabia.

وقتی به سفر عربستان سعودی رفته بود.

He was speaking to an audience much like yourselves.

او داشت برای جمعيتی بسيار شبيه به شما سخن می گفت.

However, two-thirds of the way there was a barrier.

با اين فرق که از دو سوّم سالن به بعد، يک پرده گذاشته بودند.

On this side was men,

در اين طرف مردها بودند،

and then the barrier, and this side was women.

و بعد پرده، و اين طرف هم زنان.

And someone from this side of the room got up and said,

و يک نفر از اين طرف سالن بلند شد و گفت،

"Mr. Gates, we have here as our goal in Saudi Arabia

«آقای گيتس، ما اينجا در عربستان سعودی هدفمان اين است

to be one of the top 10 countries

که يکی از ده کشور برتر باشيم

when it comes to technology.

در عرصه فناوری.

Do you think we'll make it?"

فکر می کنيد بتوانيم به اين هدف برسيم؟»

So Bill Gates, as he was staring out at the audience, he said,

سپس بيل گيتس، همينطور که به جمعيت نگاه می کرد گفت،

"If you're not fully utilizing half the resources in your country,

«اگر نيمی از منابع کشورتان را به طور کامل به کار نگيريد،

there is no way you will get anywhere near the top 10."

به هيچ وجه به نزدیکی ده کشور برتر هم نخواهيد رسيد.»

So here is Bill of Arabia.

خب اين هم از بيل عربستان.

(Laughter)

(خنده)

So what would some of the specific challenges

خب ببينيم برخی از چالش های مشخص

look like?

به چه شکل هستند؟

I would say, on the top of the agenda

به نظر من، در صدر دستور کار

is sex trafficking.

مسئله قاچاق جنسی است.

And I'll just say two things about this.

و درباره اين فقط دو چيز می گم.

The slavery at the peak of the slave trade

ميزان برده داری در اوج تجارت برده

in the 1780s:

در دهه 1780:

there were about 80,000 slaves

حدود هشتاد هزار برده وجود داشت

transported from Africa to the New World.

که از آفريقا به دنيای جديد منتقل می شدند.

Now, modern slavery:

حالا، برده داری امروزی:

according to State Department rough statistics,

بنا بر آمار تقريبی وزارت خارجه،

there are about 800,000 -- 10 times the number --

نزديک به هشتصد هزار - ده برابر آن عدد -

that are trafficked across international borders.

برده از مرزهای بين المللی قاچاق می شوند.

And that does not even include those

و اين حتی شامل آنهایی نمی شود

that are trafficked within country borders,

که در درون مرزهای کشورها قاچاق می شوند،

which is a substantial portion.

که بخش قابل توجهی هستند.

And if you look at

و اگر نگاه کنيد به

another factor, another contrast,

يک عامل ديگر، يک قياس ديگر،

a slave back then is worth

يک برده در آن قديم ها ارزشش

about $40,000

حدود چهل هزار دلار بود

in today's money.

به پول امروزی.

Today, you can buy a girl trafficked

امروز، شما می توانيد يک دختر قاچاق شده را

for a few hundred dollars,

با چند صد دلار بخريد،

which means she's actually more disposable.

که به اين معنی است که در دسترس تر شده است.

But you know, there is progress being made

اما می دانيد، پيشرفت هایی هم در حال وقوع است

in places like Cambodia and Thailand.

در جاهایی مثل کامبوج و تايلند.

We don't have to expect a world

مجبور نيستيم در انتظار دنيایی باشيم

where girls are bought and sold or killed.

که در آن دخترها خريد و فروش و کشته می شوند.

The second item on the agenda

دومين مورد در دستور کار

is maternal mortality.

مرگ و مير هنگام زايمان است.

You know, childbirth in this part of the world

می دانيد، زايمان در اين قسمت از دنيا

is a wonderful event.

يک رويداد زيبا است.

In Niger, one in seven women

در نيجر اما، از هر هفت زن يکی

can expect to die during childbirth.

می تواند توقع داشته باشد که هنگام زايمان بميرد.

Around the world,

در سرتاسر جهان،

one woman dies every minute and a half from childbirth.

در هر يک و نيم دقيقه يک زن بر اثر زايمان می ميرد.

You know, it's not as though

می دانيد، اين طور نيست که

we don't have the technological solution,

راه حل فنی اش را نداشته باشيم،

but these women have three strikes against them:

اما اين زن ها سه ويژگی دارند که به ضررشان است:

they are poor, they are rural

آنها فقيرند، روستایی اند

and they are female.

و مؤنث اند.

You know, for every woman who does die,

می دانيد، برای هر يک زنی که می ميرد

there are 20 who survive

بيست زن ديگر هستند که زنده می مانند

but end up with an injury.

اما با يک جراحت.

And the most devastating injury

و ناگوارترين جراحت

is obstetric fistula.

فیستول زایمان است.

It's a tearing during obstructed labor

يک جور پارگی ناشی از زايمان مشکل

that leaves a woman incontinent.

که باعث بی اختياری ادراری در زنان می شود.

Let me tell you about Mahabuba.

بگذاريد برای شما از ماهابوبا تعريف کنم.

She lives in Ethiopia.

او در اتيوپی زندگی می کند.

She was married against her will at age 13.

او را بر خلاف ميلش در سيزده سالگی شوهر دادند.

She got pregnant, ran to the bush to have the baby,

او حامله شد، و برای زاييدن بچه به گل و بوته ها پناه برد،

but you know, her body was very immature,

اما می دانيد، بدنش هنوز خيلی نابالغ بود،

and she ended up having obstructed labor.

و آخرش زايمانش با اشکال مواجه شد.

The baby died, and she ended up with a fistula.

بچه مرد، و او هم فيستول پيدا کرد.

So that meant she was incontinent;

و اين به معنی اين بود که بی اختياری ادرار داشت؛

she couldn't control her wastes.

نمی توانست ضايعات خودش را کنترل کند.

In a word, she stank.

به عبارت ديگر، بوی گند گرفته بود.

The villagers thought she was cursed; they didn't know what to do with her.

روستاييان فکر کردند که او طلسم شده است؛ نمی دانستند با او چه کار کنند.

So finally, they put her at the edge of the village in a hut.

بنابراين آخرش او را در حاشیه روستا در يک کلبه گذاشتند.

They ripped off the door

درب کلبه را از جا کندند.

so that the hyenas would get her at night.

تا کفتارها شبانه به سراغش بيايند.

That night, there was a stick in the hut.

آن شب يک تکه چوب در آن کلبه بود.

She fought off the hyenas with that stick.

او با آن چوب کفتارها را دفع کرد.

And the next morning,

و صبح روز بعد،

she knew if she could get to a nearby village where there was a foreign missionary,

او می دانست که اگر بتواند خودش را به يک روستای نزديک برساند که در آن يک مبلغ مذهبی خارجی هست،

she would be saved.

نجات خواهد يافت.

Because she had some damage to her nerves,

از آنجا که عصب هايش مقداری آسيب ديده بود،

she crawled all the way -- 30 miles --

مجبور شد تمام راه - سی مابل - را چهار دست و پا برود

to that doorstep, half dead.

تا نيمه جان به آن آستان برسد.

The foreign missionary opened the door,

مبلغ مذهبی در را باز کرد،

knew exactly what had happened,

فهميد که دقيقاً چه اتفاقی افتاده،

took her to a nearby fistula hospital in Addis Ababa,

او را به يک بيمارستان فيستول در آن نزديکی در آديس آبابا برد،

and she was repaired

و او را ترميم کردند

with a 350-dollar operation.

با يک عمل جراحی سيصد و پنجاه دلاری.

The doctors and nurses there noticed

دکترها و پرستارهای آنجا متوجه شدند که

that she was not only a survivor,

نه تنها او با مقاومت زنده مانده بود،

she was really clever, and they made her a nurse.

بلکه بسيار هم باهوش بود، و او را به عنوان پرستار استخدام کردند.

So now, Mahabuba,

بنابرابن حالا، ماهابوبا،

she is saving the lives

در حال نجات دادن زندگی

of hundreds, thousands, of women.

صدها و هزاران زن است.

She has become part of the solution, not the problem.

او بخشی از راه حل شده است، نه صورت مسئله.

She's moved out of a vicious cycle

او از يک چرخه معيوب خارج شده

and into a virtuous cycle.

و در يک چرخه سازنده قرار گرفته است.

I've talked about some of the challenges,

درباره برخی از چالش ها صحبت کردم،

let me talk about some of the solutions,

حالا بگذاريد درباره برخی از راه حل ها صحبت کنم،

and there are predictable solutions.

و راه حل های قابل پيش بينی هم هستند.

I've hinted at them: education

اشاره هایی کرده بودم: آموزش

and also economic opportunity.

و همچنين فرصت اقتصادی.

So of course, when you educate a girl,

پس به طور حتم، وقتی دختری را آموزش می دهيد،

she tends to get married later on in life,

او معمولاً در مرحله ای ديرتر در زندگی اش ازدواج می کند،

she tends to have kids later on in life, she tends to have fewer kids,

معمولاً در مرحله ای ديرتر در زندگی اش بچه دار می شود، معمولاً تعداد کمتری بچه به دنيا می آورد،

and those kids that she does have,

و آن بچه هایی هم که به دنيا می آورد،

she educates them in a more enlightened fashion.

به طرز روشن نگرانه تری آموزششان می دهد.

With economic opportunity,

با فرصت اقتصادی،

it can be transformative.

اين می تواند تحول آفرين باشد.

Let me tell you about Saima.

بگذاريد درباره سايما برايتان بگويم.

She lives in a small village outside Lahore, Pakistan.

او در روستایی کوچک در حوالی لاهور پاکستان زندگی می کند.

And at the time, she was miserable.

و در آن زمان، وضعيت تأسف باری داشت.

She was beaten every single day

تک تک روزها کتک می خورد

by her husband, who was unemployed.

توسط شوهرش، که بيکار بود.

He was kind of a gambler type -- and unemployable, therefore --

يه جور آدم قمارباز بود -- و بنابرين غير قابل استخدام --

and took his frustrations out on her.

و عصبانيت هایش را سر او خالی می کرد.

Well, when she had her second daughter,

خب، وقتی که دومين دخترش به دنيا آمد،

her mother in-law told her son,

مادر شوهرش به پسرش گفت،

"I think you'd better get a second wife.

«به نظرم بهتر است تو يک زن دوّم بگيری.

Saima's not going to produce you a son."

سايما برای تو يک پسر به دنيا نمی آورد.»

This is when she had her second daughter.

اين وقتی بود که دوّمين دخترش را به دنيا آورده بود.

At the time, there was

در آن زمان

a microlending group in the village

در روستا يک گروه بود که وام های کوچک می داد

that gave her a 65-dollar loan.

که به او يک وام شصت و پنج دلاری داد.

Saima took that money,

سايما آن پول را گرفت،

and she started an embroidery business.

و يک کسب و کار گلدوزی راه انداخت.

The merchants liked her embroidery; it sold very well,

تاجرها از قلاب دوزی های او خوششان آمد؛ خيلی خوب فروش می رفت،

and they kept asking for more.

و آن ها همينطور تقاضای بيشتر می دادند.

And when she couldn't produce enough,

و وقتی که ديگر بيشتر از اين نمی توانست توليد کند،

she hired other women in the village.

زن های ديگر روستا را استخدام کرد.

Pretty soon she had 30 women in the village

به زودی او سی تن از زنان روستا را

working for her embroidery business.

در کسب و کار گلدوزی اش به کار گرفته بود.

And then,

و بعد،

when she had to transport all of the embroidery goods

وقتی نياز به حمل و نقل همه کالاهای قلاب دوزی داشت

from the village to the marketplace,

از روستا به بازار،

she needed someone to help her do the transport,

به يک نفر برای انجام حمل و نقل نياز داشت،

so she hired her husband.

پس شوهرش را استخدام کرد.

So now they're in it together.

پس حالا با هم درگير اين کار هستند.

He does the transportation and distribution,

آقا حمل و نقل و توزيع را انجام می دهد،

and she does the production and sourcing.

و خانم توليد و تأمين را انجام می دهد.

And now they have a third daughter,

و حالا آنها يک دختر سوّم هم دارند،

and the daughters, all of them, are being tutored in education

و دخترها، همه شان، معلم دارند برای آموزش

because Saima knows what's really important.

چرا که سايما می داند چه چيزی واقعاً مهم است.

Which brings me to the final element, which is education.

که اين موضوع من را به عامل نهایی می رساند، که آموزش است.

Larry Summers, when he was chief economist at the World Bank,

لری سامرز، وقتی که اقتصاددان ارشد بانک جهانی بود،

once said that, "It may well be

يک بار گفت «به نظر می آيد که

that the highest return on investment

بيشترين بازگشت سرمايه

in the developing world

در کشورهای در حال توسعه

is in girls' education."

در آموزش دخترها باشد.»

Let me tell you about Beatrice Biira.

بگذاريد برايتان درباره بياتريس بيرا بگويم.

Beatrice was living in Uganda

بياتريس در اوگاندا زندگی می کرد

near the Congo border,

در نزديکی مرز کنگو

and like Dai Manju, she didn't go to school.

و مانند دای مانجو، او به مدرسه نرفته بود.

Actually, she had never been to school,

در واقع، هرگز به يک مدرسه نرفته بود،

not to a lick, one day.

حتی یک بار هم طعمش را نچشیده.

Her parents, again, said,

پدر و مادرش، دوباره، گفتند،

"Why should we spend the money on her?

«چرا بايد اين پول را خرجش کنيم؟

She's going to spend most of her life lugging water back and forth."

او بيشتر عمرش را بايد به کوله بار کردن آب بگذراند.»

Well, it just so happens, at that time,

خب از قضای روزگار، در آن زمان،

there was a group in Connecticut

گروهی در کانکتيکات بود

called the Niantic Community Church Group in Connecticut.

به نام گروه کليسای محلی نيانتيک در کانکتيکات.

They made a donation to an organization

آنها يک مقدار پول اهداء کردند به سازمانی

based in Arkansas

در آرکانزاس

called Heifer International.

به نام «هفر اينترناسيونال».

Heifer sent two goats to Africa.

هفر دو عدد بز به آفريقا فرستاد.

One of them ended up with Beatrice's parents,

که يکی از آنها به دست پدر و مادر بياتريس رسيد.

and that goat had twins.

و آن بز دوقلو به دنيا آورد.

The twins started producing milk.

آن دو قلو شروع کردند به توليد شير.

They sold the milk for cash.

آنها شير را فروختند در ازای پول نقد.

The cash started accumulating,

پول شروع کرد به انباشته شدن،

and pretty soon the parents said,

و به زودی پدر و مادر گفتند،

"You know, we've got enough money. Let's send Beatrice to school."

«خب حالا که به اندازه کافی پول داريم. بيا بياتريس را بفرستيم مدرسه.»

So at nine years of age,

پس در نه سالگی،

Beatrice started in first grade --

بياتريس کلاس اول را شروع کرد --

after all, she'd never been to a lick of school --

به هر حال تا حالا مدرسه نرفته بود --

with a six year-old.

همراه با يک بچه شش ساله.

No matter, she was just delighted to be in school.

اهميتی نداشت، او فقط خوشحال بود که به مدرسه می رود.

She rocketed to the top of her class.

با سرعت به رتبه اول کلاسش رسيد.

She stayed at the top of her class

و در رتبه اول کلاسش ماند

through elementary school, middle school,

همينطور در تمام دبستان، راهنمایی،

and then in high school,

و سپس در دبيرستان،

she scored brilliantly on the national examinations

نمره فوق العاده ای در امتحان سراسری کسب کرد،

so that she became the first person in her village,

و بنابراين اولين فردی شد از روستايش،

ever, to come to the United States

در تاريخ، که توانست به ايالات متحده بيايد

on scholarship.

با بورس تحصيلی.

Two years ago,

دو سال پيش،

she graduated from Connecticut College.

او از کالج کانکتيکات فارغ التحصيل شد.

On the day of her graduation,

در روز فارغ التحصيلی اش،

she said, "I am the luckiest girl alive

گفت که «من خوش شانس ترين دختر دنيا هستم

because of a goat."

به خاطر يک بز.»

(Laughter)

(خنده)

And that goat was $120.

و آن بز قيمتش صد و بيست دلار بود.

So you see how transformative

پس می بينيد که تا چه اندازه کمک های کوچک

little bits of help can be.

می توانند تحول آفرين باشند.

But I want to give you a reality check.

امّا می خواهم واقعيت را برايتان يادآوری کنم.

Look: U.S. aid, helping people is not easy,

ببينيد: کمک های آمريکا، کمک کردن به مردم آسان نيست.

and there have been books that have criticized U.S. aid.

کتاب هایی هستند که از کمک های آمريکا انتقاد کرده اند.

There's Bill Easterly's book.

کتاب بيل ايسترلی (Bill Easterly) هست.

There's a book called "Dead Aid."

يک کتاب هست به نام «کمک های مرده».

You know, the criticism is fair;

می دانيد، انتقادها به جا است؛

it isn't easy.

کار آسانی نيست.

You know, people say how

می دانيد، مردم می گويند چطور

half of all water well projects, a year later, are failed.

نيمی از تمام پروژه های ايجاد چاه آب پس از يک سال شکست خوردند.

When I was in Zimbabwe,

وقتی من در زيمبابوه بودم،

we were touring a place with the village chief --

ما همراه با رئيس قبيله از منطقه ای ديدن می کرديم --

he wanted to raise money for a secondary school --

او می خواست برای يک دبيرستان پول جمع کند --

and there was some construction a few yards away,

و کمی آن طرف تر ساخت و سازی داشت انجام می شد،

and I said, "What's that?"

و من گفتم «آن چيست؟»

He sort of mumbled.

او مقداری من و من کرد.

Turns out that it's a failed irrigation project.

بعداً معلوم شد که يک پروژه ناموفق آبياری بوده است.

A few yards away was a failed chicken coop.

کمی آن طرف تر يک مرغدانی بلااستفاده وجود داشت.

One year, all the chickens died, and no one wanted to put the chickens in there.

يک سال همه مرغ ها مرده بودند و حالا ديگر هيچ کس نمی خواست مرغ هايش را آنجا بگذارد.

It's true, but we think that you don't through the baby out with the bathwater;

درست است، اما به نظر ما نبايد به خاطر درست کردن ابرو، چشم رو کور کرد؛

you actually improve.

بايد واقعاً پيشرفت کرد.

You learn from your mistakes, and you continuously improve.

از اشتباهاتتان ياد می گيريد، و مدام پیشرفت می کنيد.

We also think that individuals

ما همچنين فکر می کنيم که افراد

can make a difference, and they should,

می توانند تأثيرگذار باشند، و بايد باشند،

because individuals, together,

چرا که افراد، با همديگر،

we can all help create a movement.

همه با هم می توانيم يک جنبش خلق کنیم.

And a movement of men and women

و يک جنبش از مردان و زنان

is what's needed to bring about social change,

همان چيزی است که برای تحقق تغيير اجتماعی لازم است،

change that will address

تغييری که به اين

this great moral challenge.

چالش اخلاقی بزرگ رسيدگی کند.

So then, I ask,

بنابراين من می پرسم،

what's in it for you?

برای شما چه نفعی در آن است؟

You're probably asking that. Why should you care?

احتمالاً داريد از خودتان می پرسيد. چرا بايد اهميت بدهيد؟

I will just leave you with two things.

شما را فقط با دو فکر می گذارم.

One is that research shows

يکی اينکه تحقيقات نشان داده

that once you have

که وقتی شما

all of your material needs taken care of --

تمام نيازهای مادی تان براورده شده باشد --

which most of us, all of us, here in this room do --

که بيشتر ما، همه ما که در اين اتاق حاضر هستيم اينطوريم --

research shows that

تحقيقات نشان داده که

there are very few things in life

چيزهای بسيار کمی در زندگی هستند

that can actually elevate your level of happiness.

که بعد از آن بتوانند واقعاً سطح شادمانی ما را بالا ببرند.

One of those things

يکی از آن چيزها

is contributing to a cause larger than yourself.

اين است که به يک هدف متعالی بزرگتر از خودتان خدمت کنيد.

And the second thing,

و دوّمین چيز.

it's an anecdote that I'll leave you with.

يک حکايت است که آن را با شما در ميان می گذارم.

And that is the story

و آن هم داستان

of an aid worker in Darfur.

يک کارمند کمک های بشردوستانه در دارفور است.

Here was a woman

اينجا زنی بود

who had worked in Darfur,

که در دارفور کار کرده بود،

seeing things that no human being should see.

و چيزهایی ديده بود که هيچ انسانی نبايد ببيند.

Throughout her time there,

در تمام زمانی که آنجا بود،

she was strong, she was steadfast.

قوی بود، استوار بود.

She never broke down.

هرگز شکسته نشد.

And then she came back to the United States

و سپس به ايالات متحده باز گشت

and was on break, Christmas break.

و در تعطيلات بود، تعطيلات کريسمس.

She was in her grandmother's backyard,

او در حياط پشتی خانه مادربزرگش بود،

and she saw something that made her break down in tears.

و چيزی ديد که باعث شد بشکند و اشک بريزد.

What that was

و آن چيز

was a bird feeder.

ظرف مخصوص خوراک پرنده ها بود.

And she realized that she had the great fortune

و او متوجه شد که چه بخت عظيمی داشته است

to be born in a country

که در کشوری به دنيا آمده

where we take security for granted,

که در آن امنيت يک چيز عادی است،

where we not only can feed, clothe

جایی که در آن نه تنها می توانيم غذا، لباس،

and house ourselves,

و مسکن برای خودمان داشته باشيم،

but also provide for wild birds

بلکه می توانيم پرندگان وحشی را هم تأمین کنیم

so they don't go hungry in the winter.

تا در زمستان گرسنه نمانند.

And she realized that with that great fortune

و او متوجه شد که همراه اين بخت عظيم

comes great responsibility.

مسئوليت عظيمی می آيد.

And so, like her,

و برای همين، مانند او

you, me,

شما، من،

we have all won the lottery of life.

ما همه در قرعه کشی زندگی برنده شده ايم.

And so the question becomes:

و بنابراين سؤالی که مطرح می شود اين است:

how do we discharge that responsibility?

چگونه اين مسئوليت را به جا بياوريم؟

So, here's the cause.

پس، اين هدف متعالی است.

Join the movement.

به جنبش بپيونديد.

Feel happier and help save the world.

احساس شادی بيشتری کنيد و به نجات دنيا کمک کنيد.

Thank you very much.

بسيار ممنون از شما.

(Applause)

(تشويق)