Jason Pontin: Can technology solve our big problems?

جیسون پونتین: آیا تکنولوژی می‌تواند مشکلات بزرگ ما را حل کند؟

Translator: Pedram Pourasgari Reviewer: narsis sh

So, we used to solve big problems.

ما مشکلات بزرگ را حل می کردیم

On July 21st, 1969,

در تاریخ ۲۱ جولای ۱۹۶۹

Buzz Aldrin climbed out of Apollo 11's lunar module

باز آلدرین از ماه نورد آپولو ۱۱ بیرون آمد

and descended onto the Sea of Tranquility.

و بر روی دریای آرامش (قسمتهای تیره رنگ ماه که قبلاً به اشتباه آنرا دریا تصور می کردند) فرود آمد.

Armstrong and Aldrin were alone,

آرمسترانگ و آلدرین تنها بودند،

but their presence on the moon's gray surface

ولی حضور آنها بر روی سطح خاکستری ماه، نقطه اوج تلاشی متشنج و گروهی بود.

was the culmination of a convulsive, collective effort.

ولی حضور آنها بر روی سطح خاکستری ماه، نقطه اوج تلاشی متشنج و گروهی بود.

The Apollo program was the greatest

برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ابالات متحده بود.

peacetime mobilization

برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ایالات متحده بود.

in the history of the United States.

برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ایالات متحده بود.

To get to the moon, NASA spent

برای رسیدن به ماه، ناسا به ارزش کنونی حدود ۱۸۰ میلیارد دلار، خرج کرد،

around 180 billion dollars in today's money,

برای رسیدن به ماه، ناسا به ارزش کنونی حدود ۱۸۰ میلیارد دلار،

or four percent of the federal budget.

یا به عبارتی یک چهارم بودجه فدرال را خرج کرد.

Apollo employed around 400,000 people

آپولو حدود ۴۰۰٫۰۰۰ نفر را به خدمت گرفت

and demanded the collaboration of 20,000

و خواستار همکاری ۲۰٫۰۰۰ شرکت، دانشگاه و آژانس دولتی شد.

companies, universities and government agencies.

و خواستار همکاری ۲۰٫۰۰۰ شرکت، دانشگاه و آژانس دولتی شد.

People died, including the crew of Apollo 1.

عده ای مردند، از جمله خدمه آپولو ۱.

But before the Apollo program ended,

ولی قبل از اینکه برنامه آپولو پایان یابد،

24 men flew to the moon.

۲۴ نفر به ماه فرستاده شدند.

Twelve walked on its surface, of whom Aldrin,

۱۲ نفر بر روی آن راه رفتند،

following the death of Armstrong last year,

که در میان آنها با توجه به اینکه آرمسترانگ سال گذشته فوت کرد، آلدرین اولین نفر است.

is now the most senior.

که در میان آنها با توجه به اینکه آرمسترانگ سال گذشته فوت کرد، آلدرین اولین نفر است.

So why did they go?

آنها برای چه رفتند؟

They didn't bring much back:

چیز زیادی با خود نیاوردند:

841 pounds of old rocks,

حدودا ۳۸۰ کیلوگرم سنگ قدیمی

and something all 24 later emphasized --

و جیزی که بعدها هر ۲۴ نفرشان تاکید کردند:

a new sense of the smallness

یک حس جدید از کوچکی و ظرافت خانه مشترکمان

and the fragility of our common home.

یک حس جدید از کوچکی و ظرافت خانه مشترکمان

Why did they go? The cynical answer is they went

چرا رفتند؟ پاسخ بدبینانه این است که آنها رفتند...

because President Kennedy wanted to show

چون رئیس جمهور کندی می خواست به شوروی نشان دهد که کشورش موشکهای بهتری دارد.

the Soviets that his nation had the better rockets.

چون رئیس جمهور کندی می خواست به شوروی نشان دهد که کشورش موشکهای بهتری دارد.

But Kennedy's own words at Rice University in 1962

ولی سخنان کندی در دانشگاه رایس در سال ۱۹۶۲ ما را بهتر راهنمایی می کند.

provide a better clue.

ولی سخنان کندی در دانشگاه رایس در سال ۱۹۶۲ ما را بهتر راهنمایی می کند.

(Video) John F. Kennedy: But why, some say, the moon?

(ویدئو) جان اف کندی: بعضی می گویند چرا ماه؟

Why choose this as our goal?

چرا این را به عنوان هدفمان انتخاب کنیم؟

And they may well ask,

و ممکن است بپرسند چرا از بزرگترین کوه بالا برویم؟

why climb the highest mountain?

و ممکن است بپرسند چرا از بزرگترین کوه بالا برویم؟

Why, 35 years ago, fly the Atlantic?

چرا ۳۵ سال پیش بر روی اقیانوس اطلس پرواز کردیم؟

Why does Rice play Texas?

چرا (تیم) رایس با تگزاس (فوتبال) بازی می کند؟

We choose to go to the moon.

ما انتخاب کردیم که به ماه برویم.

We choose to go to the moon.

ما انتخاب کردیم که به ماه برویم.

(Applause)

(تشویق)

We choose to go to the moon in this decade,

ما انتخاب کردیم که در این دهه به ماه برویم،

and do the other things,

و کار‌های دیگری انجام دهیم،

not because they are easy, but because they are hard.

نه به خاطر اینکه آسان هستند، بلکه به خاطر اینکه سخت هستند.

Jason Pontin: To contemporaries,

جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود.

Apollo wasn't only a victory of West over East

جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود.

in the Cold War.

جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود.

At the time, the strongest emotion

در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود.

was of wonder

در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود.

at the transcendent powers of technology.

در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود.

They went because it was a big thing to do.

آنها رفتند چون آن کار، کار بزرگی بود.

Landing on the moon occurred in the context

فرود آمدن بر روی ماه در چارچوب یک مجموعه طولانی از پیروزی‌های تکنولوژیکی روی داده است.

of a long series of technological triumphs.

فرود آمدن بر روی ماه در چارچوب یک مجموعه طولانی از پیروزی‌های تکنولوژیکی روی داده است.

The first half of the 20th century produced

در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد.

the assembly line and the airplane,

در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد.

penicillin and a vaccine for tuberculosis.

در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد.

In the middle years of the century,

در اواسط آن قرن،

polio was eradicated and smallpox eliminated.

فلج اطفال ریشه کن و آبله نابود شد.

Technology itself seemed to possess

خود تکنولوژی به نظر می رسد چیزی دارد

what Alvin Toffler in 1970

که الوین تافلر در ۱۹۷۰

called "accelerative thrust."

آن را "نیروی شتاب دهنده" نامید.

For most of human history,

در بیشتر تاریخ بشریت،

we could go no faster than a horse

ما نمی توانستیم سریع‌تر از یک اسب یا قایق بادبانی حرکت کنیم،

or a boat with a sail,

ما نمی توانستیم سریع‌تر از یک اسب یا قایق بادبانی حرکت کنیم،

but in 1969, the crew of Apollo 10

ولی در ۱۹۶۹، سرنشینان آپولو ۱۰

flew at 25,000 miles an hour.

با سرعتی حدود ۴۰٫۰۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کردند.

Since 1970, no human beings

از ۱۹۷۰، هیچ بشری به ماه نرفته است.

have been back to the moon.

از ۱۹۷۰، هیچ بشری به ماه نرفته است.

No one has traveled faster than the crew

هیچ کس سریعتر از سرنشینان آپولو ۱۰ سفر نکرده است،

of Apollo 10,

هیچ کس سریعتر از سرنشینان آپولو ۱۰ سفر نکرده است،

and blithe optimism about technology's powers

و خوش بینی ملایم در مورد قدرت‌های تکنولوژی

has evaporated

از بین رفته است

as big problems we had imagined technology would solve,

مثل مسائل بزرگی که تصور می کردیم تکنولوژی آنها را حل خواهد کرد،

such as going to Mars,

مثل رفتن به مریخ

creating clean energy, curing cancer,

ساختن انرژی پاک، درمان سرطان،

or feeding the world have come to seem

یا غذا دادن به همه مردم جهان،

intractably hard.

همگی بسیار دشوار به نظر می رسند.

I remember watching the liftoff of Apollo 17.

من تماشای پرتاب آپولو ۱۷ را به یاد می آورم.

I was five years old,

من پنج ساله بودم،

and my mother told me not to stare

و مادرم به من گفت که

at the fiery exhaust of a Saturn V rocket.

به خروجی آتشین یک موشک ساترن ۵ خیره نشوم.

I vaguely knew this was to be the last

به طور مبهم می دانستم که این قرار است آخرین ماموریت مربوط به ماه باشد،

of the moon missions,

به طور مبهم می دانستم که این قرار است آخرین ماموریت مربوط به ماه باشد،

but I was absolutely certain there would be

ولی کاملا مطمئن بودم که در آن زمان، موجودات مریخی وجود دارند.

Mars colonies in my lifetime.

ولی کاملا مطمئن بودم که در آن زمان، موجودات مریخی وجود دارند.

So "Something happened

پس "چیزی برای قابلیت ما در حل مشکلات بزرگ توسط تکنولوژی اتفاق افتاد"

to our capacity to solve big problems with technology"

پس "چیزی برای قابلیت ما در حل مشکلات بزرگ توسط تکنولوژی اتفاق افتاد"

has become a commonplace.

یک امر عادی شده است.

You hear it all the time.

همیشه آن را می شنوید.

We've heard it over the last two days here at TED.

ما آن را در طول این دو روز اینجا در TED شنیده ایم.

It feels as if technologists have diverted us

انگار تکنولوژیست‌ها ما را منحرف کرده اند

and enriched themselves with trivial toys,

و با سرگرمی‌های بیهوده،

with things like iPhones and apps and social media,

چیز‌هایی مثل آیفون و برنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی،

or algorithms that speed automated trading.

یا روش‌هایی که به تجارت خودکار سرعت می بخشند، به ثروت دست یافته اند.

There's nothing wrong with most of these things.

بیشتر این‌ها هیچ اشکالی ندارند،

They've expanded and enriched our lives.

آنها زندگی ما را وسیع‌تر و غنی‌تر کردند.

But they don't solve humanity's big problems.

اما آنها مشکلات بزرگ بشریت را حل نکردند.

What happened?

چه اتفاقی افتاد؟

So there is a parochial explanation in Silicon Valley,

خب یک توضیح کوته نظرانه در "سیلیکون ولی" وجود دارد،

which admits that it has been funding less ambitious companies

که اذعان می کند در حال حاضر در شرکت‌هایی که جاه طلبی کمتری دارند،

than it did in the years when it financed

بیشتر از اینتل، مایکروسافت، اپل و جین‌تک سرمایه گذاری می شود.

Intel, Microsoft, Apple and Genentech.

بیشتر از اینتل، مایکروسافت، اپل و جنه تک سرمایه گذاری می شود،

Silicon Valley says the markets are to blame,

"سیلیکون ولی" می گوید بازار‌ها، و به خصوص مشاوران اقتصادی

in particular the incentives that venture capitalists

که با پیشنهاد کردن ایده های جدید به سرمایه گذاران، آن ها را به خطر می اندازند، قابل سرزنش هستند.

offer to entrepreneurs.

که با پیشنهاد کردن ایده های جدید به سرمایه گذاران، آن ها را به خطر می اندازند، قابل سرزنش هستند.

Silicon Valley says that venture investing

"سیلیکون ولی" می گوید سرمایه گذاری ریسک پذیر،

shifted away from funding transformational ideas

از حمایت از ایده های تحول ساز، به سمت

and towards funding incremental problems

تامین مالی برای مشکلات تدریجی

or even fake problems.

یا حتی مشکلات ساختگی تغییر کرده است.

But I don't think that explanation is good enough.

ولی من فکر نمی کنم این توضیح به اندازه کافی خوب باشد.

It mostly explains what's wrong with Silicon Valley.

آن بیشتر در مورد این توضیح می دهد که "سیلیکون ولی" چه مشکلی دارد.

Even when venture capitalists were at their most

حتی وقتی سرمایه گذاران خطرپذیر در بیشترین حد ریسک پذیری بودند،

risk-happy, they preferred small investments,

آنها سرمایه گذاری‌های کوچکتر را ترجیح می دادند،

tiny investments that offered an exit within 10 years.

مثل سرمایه گذاری‌های ناچیزی که یک بازده ۱۰ ساله را پیشنهاد می دادند.

V.C.s have always struggled

سرمایه گذاران خطرپذیر همیشه تلاش کرده اند

to invest profitably in technologies such as energy

تا سرمایه گذاری‌های سودآوری در فناوری‌هایی از جمله انرژی داشته باشند

whose capital requirements are huge

که نیازمند سرمایه گذاری‌های بزرگ هستند

and whose development is long and lengthy,

و زمان توسعه طولانی دارند

and V.C.s have never, never funded the development

و آنها هیچ وقت در توسعه تکنولوژی هایی سرمایه گذاری نکرده اند که می توانستند مشکلات بزرگ را حل کنند،

of technologies meant to solve big problems

و آنها هیچ وقت در توسعه ت.نولوژی هایی سرمایه گذاری نکرده اند که می توانستند مشکلات بزرگ را حل کنند،

that possess no immediate commercial value.

و ارزش تجاری آنی نداشتند

No, the reasons we can't solve big problems

نه، دلیلی که ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را حل کنیم

are more complicated and more profound.

پیچیده تر و عمیق تر هستند.

Sometimes we choose not to solve big problems.

گاهی اوقات ما انتخاب می کنیم که مشکلات بزرگ را حل نکنیم.

We could go to Mars if we want.

اگر می خواستیم می توانستیم به مریخ برویم.

NASA even has the outline of a plan.

حتی ناسا یک طرح کلی از برنامه آن را داشت.

But going to Mars would follow a political decision

ولی رفتن به مریخ باید به دنبال یک تصمیم سیاسی،

with popular appeal, and that will never happen.

و به همراه اقبال عمومی باشد، و این هیچگاه اتفاق نخواهد افتاد.

We won't go to Mars, because everyone thinks

ما به مریخ نمی رویم، به خاطر اینکه همه فکر می کنند

there are more important things

چیزهایی مهم‌تری اینجا روی زمین وجود دارد.

to do here on Earth.

چیزهایی مهم‌تری اینجا روی زمین وجود دارد.

Sometimes, we can't solve big problems

بعضی وقتها، ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را حل کنیم

because our political systems fail.

چون سیستم سیاسی ما شکست می خورَد.

Today, less than two percent

امروز، کمتر از دو درصد از مصرف انرژی جهان

of the world's energy consumption

امروز، کمتر از دو درصد از مصرف انرژی جهان

derives from advanced, renewable sources

از منابع تجدید پذیر و پیشرفته، مثل انرژی خورشیدی، بادی و زیست سوختها، بدست می آید،

such as solar, wind and biofuels,

از منابع تجدید پذیر و پیشرفته، مثل انرژی خورشیدی، بادی و زیست سوختها، بدست می آید،

less than two percent,

کمتر از دو درصد،

and the reason is purely economic.

و دلیلش فقط اقتصاد است.

Coal and natural gas are cheaper

زغال سنگ و گاز طبیعی ارزانتر از انرژی خورشیدی و بادی هستند،

than solar and wind,

زغال سنگ و گاز طبیعی ارزانتر از انرژی خورشیدی و بادی هستند،

and petroleum is cheaper than biofuels.

و نفت ارزانتر از زیست سوختها است.

We want alternative energy sources

ما منابع انرژی جایگزین با قیمت رقابتی تر می خواهیم که وجود ندارند.

that can compete on price. None exist.

ما منابع انرژی جایگزین با قیمت رقابتی تر می خواهیم که وجود ندارند.

Now, technologists, business leaders

حالا تکنولوژیست‌ها، رهبران کسب و کار

and economists all basically agree

و اقتصاددانان، همگی بر روی اینکه سیاستهای داخلی و معاهدات بین المللی

on what national policies and international treaties

باید گسترش انرژی جایگزین را تشویق کنند، توافق دارند.

would spur the development of alternative energy:

باید گسترش انرژی جایگزین را تشویق کنند، توافق دارند.

mostly, a significant increase in energy

بیشتر، افزایش قابل توجه در تحقیق و توسعه انرژی،

research and development,

بیشتر، افزایش قابل توجه در تحقیق و توسعه انرژی،

and some kind of price on carbon.

و به نوعی قیمت کربن.

But there's no hope in the present political climate

ولی در جو سیاسی کنونی هیچ امیدی نیست که ببینیم

that we will see U.S. energy policy

سیاست های انرژی ایالات متحده

or international treaties that reflect that consensus.

یا معاهدات بین المللی چنین توافقی را نشان دهند.

Sometimes, big problems that had seemed technological

گاهی اوقات، مشکلات بزرگی که به نظر می رسد مرتبط با تکنولوژی باشند

turn out not to be so.

در واقع اینگونه نیستند.

Famines were long understood to be caused

مدتها به نظر می رسید قحطی از کوتاهی در تهیه غذا ناشی می شود.

by failures in food supply.

مدتها به نظر می رسید قحطی از کوتاهی در تهیه غذا ناشی می شود.

But 30 years of research have taught us

ولی ۳۰ سال تحقیق به ما آموخت

that famines are political crises

که قحطی ها بحران های سیاسی هستند

that catastrophically affect food distribution.

که به طور فاجعه انگیز بر توزیع غذا تاثیر می گذارند.

Technology can improve things like crop yields

تکنولوژی می تواند چیز‌هایی مثل برداشت محصول،

or systems for storing and transporting food,

یا سیستم‌هایی برای مرتب کردن و انتقال غذا را بهتر کند.

but there will be famines so long as there are bad governments.

ولی قحطی وجود خواهد داشت تا وقتی که دولتهای بد وجود دارند.

Finally, big problems sometimes elude solution

نهایتا، مشکلات بزرگ بعضی وقتها به راه حل نمی رسند

because we don't really understand the problem.

چون در واقع ما مشکل را نفهمیده ایم.

President Nixon declared war on cancer in 1971,

رئیس جمهور نیکسون در سال ۱۹۷۱ جنگ در برابر سرطان را اعلام کرد،

but we soon discovered

ولی ما کمی بعد فهمیدیم

there are many kinds of cancer,

که انواع زیادی از سرطان وجود دارد

most of them fiendishly resistant to therapy,

که بسیاری از آنها شرورانه در برابر درمان مقاومت می کنند،

and it is only in the last 10 years

و تنها در ۱۰ سال اخیر است

that effective, viable therapies

که درمان های موثر و ماندگار

have come to seem real.

به واقعیت پیوسته اند.

Hard problems are hard.

مشکلات سخت، سخت هستند.

It's not true that we can't solve big problems through technology.

این درست نیست که ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را از طریق تکنولوژی حل کنیم.

We can, we must, but these four elements

ما می توانیم و باید این کار را بکنیم، ولی این چهار عنصر

must all be present:

باید وجود داشته باشند:

Political leaders and the public

رهبران سیاسی و مردم

must care to solve a problem;

باید به حل شدن مشکل توجه کنند،

institutions must support its solution;

موسسات باید از راه حل آن حمایت کنند،

It must really be a technological problem;

آن مشکل باید حتماً مرتبط با تکنولوژی باشد،

and we must understand it.

و باید آن را بفهمیم.

The Apollo mission,

ماموریت آپولو،

which has become a kind of metaphor

که به یک استعاره تبدیل شد

for technology's capacity to solve big problems,

برای ظرفیت تکنولوژی برای حل مشکلات بزرگ،

met these criteria.

این معیارها را داشت.

But it is an irreproducible model for the future.

ولی یک مدل تجدید‌ناپذیر برای آینده است.

It is not 1961.

الآن ۱۹۶۱ نیست.

There is no galvanizing contest like the Cold War,

مانند جنگ سرد، رقابت گالوانیزه وجود ندارد،

no politician like John Kennedy

هیچ سیاست مداری مانند جان کندی وجود ندارد،

who can heroize the difficult and the dangerous,

که خود را در برابر مشکلات و خطر‌ها قهرمان نشان دهد،

and no popular science fictional mythology

و هیچ اسطوره علمی تخیلی مشهوری وجود ندارد

such as exploring the solar system.

مثل اکتشاف منظومه شمسی.

Most of all, going to the moon

بیشتر از همه، رفتن به ماه

turned out to be easy.

آسان به نظر می رسید.

It was just three days away.

فقط سه روز دورتر بود.

And arguably it wasn't even solving

و می توان گفت حتی حل کردن آن،

much of a problem.

مشکل زیادی نبود.

We are left alone with our day,

ما با روزگار خودمان تنها رها شده ایم،

and the solutions of the future will be harder won.

و راه حل های آینده سخت تر به دست می آیند.

God knows, we don't lack for the challenges.

خدا می داند که ما کمبود چالش نداریم.

Thank you very much.

از شما بسیار سپاسگذارم.

(Applause)

(تشویق حضار)