Angela Belcher: Using nature to grow batteries

آنجلا بلچر: استفاده از طبیعت برای پرورش باتری‌ها

Translator: Sepideh Sekehchi Reviewer: Saeed Salehi

I thought I'd talk a little bit about how nature makes materials.

من فکر کردم که می‌خواهم با شما کمی دربارۀ چگونگی ساخت مواد در طبیعت صحبت کنم

I brought along with me an abalone shell.

با خودم یک صدف آبالون (صدف گوش ماهی) آوردم.

این صدف آبالون یک مادۀ بیوکامپوزیت (مادۀ مرکب زیست سازگار) است

This abalone shell is a biocomposite material

that's 98 percent by mass calcium carbonate

که ۹۸ درصد کلسیم کربنات فشرده

and two percent by mass protein.

و دو درصد پروتئین فشرده است.

با این حال، ۳ هزار برابر سختر از

Yet, it's 3,000 times tougher than its geological counterpart.

معادل زمین‌شناختی خود است.

And a lot of people might use structures like abalone shells,

بسیاری از مردم ممکن است ساختارهایی مانند

صدف آبالون را استفاده کنند، مثلا گچ.

like chalk.

I've been fascinated by how nature makes materials,

من مجذوب چگونگی ساخت مواد در طبیعت شده‌ام

اینکه آنها چطور چنین کار فوق‌العاده‌ای را انجام می‌دهند، مراحل زیادی دارد

and there's a lot of secrets to how they do such an exquisite job.

اینکه آنها چطور چنین کار فوق‌العاده‌ای را انجام می‌دهند، مراحل زیادی دارد

Part of it is that these materials are macroscopic in structure,

بخشی از آن این است که این مواد

ساختار میکروسکوپی دارند

ولی در مقیاس نانو شکل گرفته‌اند.

but they're formed at the nano scale.

They're formed at the nano scale,

در مقیاس نانو شکل گرفته‌اند،

and they use proteins that are coded by the genetic level

و از پروتئین‌هایی استفاده می‌کنند که در لایۀ ژنتیکی کدگذاری می‌شوند.

همین به آنها امکان ساخت این ساختارهای ظریف و زیبا را می‌دهد.

that allow them to build these really exquisite structures.

پس اگر بتوان به ساختارهای غیر زنده مانند باتری و سلول‌های خورشیدی زندگی بخشید، چه می‌شود؟

So something I think is very fascinating is:

پس اگر بتوان به ساختارهای غیر زنده مانند باتری و سلول‌های خورشیدی زندگی بخشید، چه می‌شود؟

What if you could give life to non-living structures,

پس اگر بتوان به ساختارهای غیر زنده مانند باتری و سلول‌های خورشیدی زندگی بخشید، چه می‌شود؟

like batteries and like solar cells?

پس اگر بتوان به ساختارهای غیر زنده مانند باتری و سلول‌های خورشیدی زندگی بخشید، چه می‌شود؟

What if they had some of the same capabilities

چه می‌شود اگر آنها همان قابلیت‌‌هایی که

یک صدف آبالون دارد، داشتند.

that an abalone shell did,

in terms of being able to build really exquisite structures

از نظر توانایی ساخت

ساختارهای فوق‌العاده‌ در

at room temperature and room pressure,

دما و فشار اتاق

using nontoxic chemicals

با استفاده از مواد شیمیایی غیر سمی

and adding no toxic materials back into the environment?

و بدون افزودن هیچ پسامد سمی به محیط؟

So that's kind of the vision that I've been thinking about.

پس من دربارۀ همچین دیدی از آینده فکر می‌کنم.

And so what if you could grow a battery in a Petri dish?

و چه می‌شود اگر یک باتری را در پتری ديش (ظرف كشت ميكروب) کشت دهید؟

ممکنه به یک باتری اطلاعات ژنتیکی بدهیم

Or what if you could give genetic information to a battery

تا بتواند واقعا

so that it could actually become better as a function of time, and do so

در طی یک تابع زمانی بهتر شود

و این را از راهی سازگار با محیط زیست انجام دهد؟

in an environmentally friendly way?

پس برگردیم به این صدف آبالون،

And so, going back to this abalone shell,

در کنار نانو- ساختار بودن

besides being nanostructured, one thing that's fascinating is,

چیزی که خیلی جالب است،

when a male and female abalone get together,

زمانی است که دو آبالون نر و ماده، جفت می‌شوند،

they pass on the genetic information that says,

آنها همان اطلاعات ژنتیکی را به نسل بعد منتقل می‌کنند

که نحوۀ ساخت یک مادۀ فوق‌العاده را..

"This is how to build an exquisite material.

Here's how to do it at room temperature and pressure,

.. در دما و فشار اتاق و با ..

.. استفاده از مواد غیر سمی، بیان می‌کند.

using nontoxic materials."

Same with diatoms, which are shown right here,

به همین صورت " دیاتوم‌ها " (جلبک‌های تک سلولی)، که اینجا نشان داده شده‌اند، که ساختارهای شیشه‌ای هستند.

which are glasseous structures.

هر بار که " دیاتوم‌ها " تولیدمثل می‌کنند

Every time the diatoms replicate,

they give the genetic information that says,

اطلاعات ژنتیکی را دربارۀ

نحوۀ ساخت شیشه در اقیانوس که

"Here's how to build glass in the ocean that's perfectly nanostructured."

کاملا نانو ساختار است،

And you can do it the same, over and over again."

و بارها و بارها قابل تکرار، منتقل می‌کنند.

بنابراین ممکنه همین کار را با

So what if you could do the same thing with a solar cell or a battery?

سلول خورشیدی یا یک باتری انجام داد؟

I like to say my favorite biomaterial is my four year old.

مایلم که بگویم مادۀ زيستی محبوب من، فرزند 4 ساله‌ام است.

But anyone who's ever had or knows small children knows,

ولی هرکس که بچۀ کوچک داشته یا بچه‌های کوچک را می‌شناسد

می‌داند آنان موجودات بسیار پیچیده‌ای هستند.

they're incredibly complex organisms.

If you wanted to convince them to do something they don't want to do,

و اگر بخواهید آنان را مجاب به انجام کاری کنید که

نمی‌خواهند، خیلی سخت است.

it's very difficult.

وقتی دربارۀ تکنولوژی آینده فکر می‌کنیم،

So when we think about future technologies,

we actually think of using bacteria and viruses --

در واقع به استفاده از ویروس و باکتری فکر می‌کنیم،

موجودات ساده.

simple organisms.

Can you convince them to work with a new toolbox,

آیا می‌توانید آنها را به کار با جعبه ابزار جدید

برای ایجاد یک ساختار که برای ما

so they can build a structure that will be important to me?

مهم خواهد بود، مجاب کنید؟

Also, when we think about future technologies,

همچنین، ما دربارۀ تکنولوژی آینده فکر می‌کنیم.

we start with the beginning of Earth.

ما با ابتدای حیات زمین شروع می‌کنیم

اساسا، میلیاردها سال طول کشید

Basically, it took a billion years to have life on Earth.

تا حیات بر روی زمین شکل بگیرد.

And very rapidly, they became multi-cellular,

که به سرعت، به موجودات چندسلولی تبدیل شدند،

که می‌توانستند تولید مثل کنند و از فوتوسنتز

they could replicate, they could use photosynthesis

as a way of getting their energy source.

به عنوان راهی برای دریافت انرژی، استفاده کنند.

But it wasn't until about 500 million years ago --

ولی تنها در ۵۰۰ میلیون سال پیش

در طی دورۀ زمین‌شناسی " كامبرين " بود که

during the Cambrian geologic time period --

موجودات در اقیانوس شروع به ساخت مواد محکم کردند

that organisms in the ocean started making hard materials.

قبل از آن تمام ساختارها نرم و کرک مانند بود.

Before that, they were all soft, fluffy structures.

و در طی این زمان بود که

It was during this time that there was increased calcium,

میزان کلسیم و آهن و سیلیکن

iron and silicon in the environment,

در محیط زیست زیاد شد.

and organisms learned how to make hard materials.

و موجودات یادگرفتند چگونه مواد محکم بسازند

So that's what I would like to be able to do,

پس من می‌خواهم قادر به انجام این باشم

convince biology to work with the rest of the periodic table.

مجاب کردن زیست شناسی

تا با باقی عناصر جدول تناوبی هم کار کند

Now, if you look at biology,

حالا اگر به زیست شناسی نگاه کنید

there's many structures like DNA, antibodies, proteins and ribosomes

ساختارهایی مثل DNA و پادتن‌ها

پروتئین‌ها و ریبوزوم‌ها (رناتن)

you've heard about,

همه نانو ساختار هستند.

that are nanostructured --

بنابراین طبیعت همین حالا هم

nature already gives us really exquisite structures on the nano scale.

ساختارهایی در مقیاس نانو در اختیار ما گذاشته است

What if we could harness them

ممکنه که آنها را مهار کنیم

and convince them to not be an antibody that does something like HIV?

و مجاب کنیم که پادتنی نباشند

که کاری مثل ویروس ایدز انجام می‌دهد،

بلکه ممکنه آنها را مجاب به

What if we could convince them to build a solar cell for us?

ساختن سلول خورشیدی کنیم؟

اینها چند مثال هستند: اینها چند صدف طبیعی هستند.

Here are some examples.

Natural shells, natural biological materials.

اینها مواد زیستی هستند

The abalone shell here.

صدف آبالون اینجاست -- و اگر آن را شکاف دهید

If you fracture it, you can look at the fact that it's nanostructured.

این واقعیت که نانو ساختار است را می‌بینید.

اینها دیاتوم‌ها هستند که از SIO2 (اکسید سیلیسیم) ساخته شده‌اند

There's diatoms made out of SiO2,

and there are magnetotactic bacteria

و اینها باکتری‌های مغناطیسی هستند که

that make small, single-domain magnets used for navigation.

دانه‌های مغناطیسی تک حوزه‌ای که در جهت‌یابی کاربرد دارند، تولید می‌کنند.

What all these have in common

اشتراک همۀ اینها در این است که

is these materials are structured at the nano scale,

این مواد در مقیاس نانو ساختار یافته‌اند.

توالی DNA دارند که

and they have a DNA sequence that codes for a protein sequence

توالی پروتئین را کدگذاری می‌کند،

that gives them the blueprint

و این به آنها طرح ساخت

to be able to build these really wonderful structures.

این ساختارهای زیبا را می‌دهد.

Now, going back to the abalone shell,

حالا، دوباره به صدف آبالون برگردیم

آبالون این صدف را با داشتن این پروتئین‌ها می‌سازد.

the abalone makes this shell by having these proteins.

These proteins are very negatively charged.

این پروتئین‌ها بار منفی زیادی دارند.

They can pull calcium out of the environment,

و می‌توانند کلسیم را از محیط جذب کنند.

یک لایه کلسیم و بعد یک لایه کربنات قرار می‌دهند، کلسیم و کربنات.

and put down a layer of calcium and then carbonate, calcium and carbonate.

توالیِ شیمیاییِ آمینو اسیدهای موجود در آن

It has the chemical sequences of amino acids which says,

مشخص می‌کند که ساختار چگونه باشد

"This is how to build the structure.

و توالی DNA و توالی پروتئین

Here's the DNA sequence, here's the protein sequence

برای ساخت آن چگونه باشد.

in order to do it."

So an interesting idea is,

پس ایدۀ جالب این است که آیا ممکن است هر ماده‌ای یا هر عنصری از جدول تناوبی را

what if you could take any material you wanted,

که می‌خواهیم، برداریم و

or any element on the periodic table,

توالی DNA مربوط به آن را پیدا کنیم

and find its corresponding DNA sequence,

then code it for a corresponding protein sequence to build a structure,

بعد آن را برای توالی پروتئینی مربوطه، کدگذاری کنیم

تا یک ساختار را بسازد، ولی این ساختار صدف آبالون نباشد

but not build an abalone shell --

build something that nature has never had the opportunity to work with yet.

بلکه چیزی باشد که هیچ وقت به طور طبیعی

فرصت کار کردن با آن را تا به حال نداشته است.

خب این جدول تناوبی است

And so here's the periodic table.

و من کاملا عاشق جدول تناوبی هستم

I absolutely love the periodic table.

هر سال برای سال اولی‌ها در MIT

Every year for the incoming freshman class at MIT,

یک جدول تناوبی آماده دارم که روش نوشته

I have a periodic table made that says,

"Welcome to MIT. Now you're in your element."

" به MIT خوش آمدید. شما الان در سطح عنصری هستید"

(Laughter)

و اگر برگردانید، پشتش آمینو اسیدها

And you flip it over, and it's the amino acids

with the pH at which they have different charges.

و PHهایی که در آنها بارهای مختلف می‌گیرند، است.

And so I give this out to thousands of people.

و خب من این را به هزاران نفر می‌دهم

And I know it says MIT and this is Caltech,

و با وجود اینکه روش نوشته MIT یا " کلتک Caltech "

من چندتا اضافه برای کسانی که می‌خواهند، دارم.

but I have a couple extra if people want it.

و خیلی باعث خوشبختی بود که

I was really fortunate to have President Obama visit my lab this year

" پرزیدنت اوباما " از آزمایشگاه من

در زمان بازدیدش از MIT، دیدن کرد.

on his visit to MIT,

and I really wanted to give him a periodic table.

و من خیلی دلم می‌خواست یک جدول تناوبی به او بدهم

بنابراین شب بیدار ماندم و با شوهرم صحبت کردم که

So I stayed up at night and talked to my husband,

چطور به " پرزیدنت اوباما " یک جدول تناوبی بدهم؟

"How do I give President Obama a periodic table?

What if he says, 'Oh, I already have one,'

اگر بگوید " من خودم یکی دارم "

or, 'I've already memorized it?'"

یا " من قبلا این را از حفظ کردم" چه؟

(Laughter)

و پس او از آزمایشگاه من بازدید کرد

So he came to visit my lab and looked around -- it was a great visit.

و اطراف را گشت -- بازدید خیلی خوبی بود

And then afterward, I said,

و بعد از آن من گفتم :

"Sir, I want to give you the periodic table,

" آقا، من می‌خواهم به شما جدول تناوبی بدهم

in case you're ever in a bind and need to calculate molecular weight."

برای وقتی که در یک مخمصه بودید و نیاز به محاسبۀ وزن مولکولی داشتید "

(Laughter)

و فکر کردم که وزن مولکولی کمتر از جرم مولی

I thought "molecular weight" sounded much less nerdy than "molar mass."

خشک به نظر می‌رسد.

(Laughter)

و او به من نگاه کرد

And he looked at it and said,

و گفت

"Thank you. I'll look at it periodically."

" ممنون، به صورت متناوب بهش نگاه خواهم کرد. "

(Laughter)

( خنده )

(Applause)

( تشویق )

Later in a lecture that he gave on clean energy,

و بعدا در یک سخنرانی که دربارۀ انرژی پاک انجام داد

he pulled it out and said,

آن را بیرون آورد و گفت

"And people at MIT, they give out periodic tables." So ...

" و مردم در MIT، جدول تناوبی پخش می‌کنند "

خب پس چیزی که در اصل به شما نگفتم

So basically what I didn't tell you

is that about 500 million years ago, the organisms started making materials,

این است که ۵۰۰ میلیون سال پیش، موجودات شروع به ساخت مواد کردند،

ولی ۵۰ میلیون سال طول کشید تا در این کار خبره شوند

but it took them about 50 million years to get good at it --

۵۰ میلیون سال طول کشید

50 million years to learn how to perfect how to make that abalone shell.

تا یاد بگیرند چطور بی‌نقص باشند، چطور صدف آبالون بسازند

و این کار برای یک دانشجوی فوق لیسانس خیلی سخته.

And that's a hard sell to a graduate student:

"من یه پروژه بزرگ دارم -- 50 میلیون سال"

"I have this great project ... 50 million years ..."

و بنابراین ما باید راهی را برای انجام سریعتر

So we had to develop a way of trying to do this more rapidly.

این کار، توسعه می‌دادیم.

And so we use a nontoxic virus called M13 bacteriophage,

بنابراین ما از یک ویروس غیر سمی

به نام " ام ۱۳ باکتریوفگ " استفاده می‌کنیم

که کارش مبتلا کردن باکتری است.

whose job is to infect bacteria.

خب آن یک ساختار سادۀ DNA دارد

Well, it has a simple DNA structure

که شما می‌توانید قسمتی از آن را ببرید و

that you can go in and cut and paste additional DNA sequences into it,

توالی DNA اضافه کنید و بچسبانید.

و با این کار، به ویروس اجازه دهید

and by doing that, it allows the virus to express random protein sequences.

توالی‌های پروتئینی تصادفی را از خود بروز دهند

This is pretty easy biotechnology,

و این یک فرآیند ساده در زیست‌فناوری (بیوتکنولوژی) است.

and you could basically do this a billion times.

و می‌توان یک میلیارد دفعه این کار را تکرار کرد.

So you can have a billion different viruses

بنابراین می‌توان یک میلیارد ویروس مختلف داشت

که از نظر ژنتیکی همسان هستند

that are all genetically identical,

but they differ from each other based on their tips,

ولی انتهای آنها، یک توالی

که یک پروتئین را کدگذاری می‌کند،

on one sequence,

با هم فرق دارد.

that codes for one protein.

Now if you take all billion viruses, and put them in one drop of liquid,

حالا اگر تمام یک میلیارد ویروس را

در یک قطره مایع قرار دهید

you can force them to interact with anything you want

می‌توانید آنها را به کار کردن با هر عنصری از جدول تناوبی واداشت.

on the periodic table.

و از طریق فرآیند تکامل گزینشی

And through a process of selection evolution,

می‌توان از میان یک میلیارد، یکی را بیرون کشید که آنچه می‌خواهید انجام می‌دهد

you can pull one of a billion that does something you'd like it to do,

مثلا تولید و پرورش یک باتری یا یک سلول خورشیدی.

like grow a battery or a solar cell.

بنابراین اصولا، ویروس‌ها نمی‌توانند تولید مثل کنند، آنها به میزبان احتیاج دارند

Basically, viruses can't replicate themselves; they need a host.

وقتی همان یکی که می‌خواهید از میان یک میلیارد پیدا کردید

Once you find that one out of a billion,

آن را به یک باکتری منتقل می‌کنید

you infect it into a bacteria, and make millions and billions of copies

و میلیاردها و میلیون‌ها نسخه از

of that particular sequence.

آن توالی مخصوص می‌گیرید

The other thing that's beautiful about biology

و پس چیز دیگری که دربارۀ زیست‌شناسی زیباست

is that biology gives you really exquisite structures

این است که زیست‌شناسی ساختارهای فوق‌العاده‌ با

اندازه‌های مرتبط زیبا به شما می‌دهد؟؟؟؟

with nice link scales.

These viruses are long and skinny,

و این ویروس‌ها که بلند و باریک هستند

and we can get them to express the ability

و ما می توانیم آنها را وادار به نشان دادن توانایی

to grow something like semiconductors

پرورش چیزی مثل نیمه رساناها

or materials for batteries.

یا موادی برای باتری‌ها کنیم.

این یک باتری پرقدرت است که ما در آزمایشگاه رشد دادیم

Now, this is a high-powered battery that we grew in my lab.

We engineered a virus to pick up carbon nanotubes.

ما یک ویروس را برای برداشتن " نانولوله‌های کربنی‌ " مهندسی کردیم

One part of the virus grabs a carbon nanotube,

بنابراین یک قسمت از ویروس یک نانولولۀ کربنی‌ را در چنگ می‌گیرد

the other part of the virus has a sequence

قسمت دیگر دارای آن توالی است که می‌تواند

برای یک باتری مواد الکترودی تولید کند.

that can grow an electrode material for a battery,

and then it wires itself to the current collector.

و بعد ویروس خود را به صورت " جمع کنندۀ جریان " در می آورد

And so through a process of selection evolution,

بنابراین از طریق یک فرآیند تکامل گزینشی

we went from being able to have a virus that made a crummy battery

ما از یک ویروس که باتری بی‌کیفیت می‌ساخت

به ویروسی که باتری خوب می‌ساخت، رسیدیم

to a virus that made a good battery

to a virus that made a record-breaking, high-powered battery

و بعد به ویروسی که باتری پرقدرت و رکورد شکن می‌ساخت، رسیدیم

that's all made at room temperature, basically at the benchtop.

و تمام اینها در دمای اتاق و در اصل بر روی یک میز کار انجام شد

That battery went to the White House for a press conference,

و باتری برای یک کنفرانس به " کاخ سفید " فرستاده شد.

من اینجا آوردمش.

and I brought it here.

You can see it in this case that's lighting this LED.

می توانید در این جعبه آن را ببینید که به این " ال‌ای‌دی " نور می‌دهد.

Now if we could scale this,

حالا اگر این را درجه بندی کنیم

you could actually use it to run your Prius,

شما عملا می‌توانید از این برای

راه انداختن " تویوتا پریوس " استفاده کنید.

which is kind of my dream -- to be able to drive a virus-powered car.

این رویای من است. که بتوانم یک ماشین نیروگرفته از ویروس را برانم.

(Laughter)

ولی موضوع اینجا در اصل این است:

But basically you can pull one out of a billion,

شما می‌توانید یکی را از میان یک میلیارد بیرون بکشید

and make lots of amplifications to it.

می‌توانید به صورتهای مختلف آن را تقویت کنید

Basically, you make an amplification in the lab,

و عملا می‌توانید در آزمایشگاه آن را تقویت کنید

و بعد کاری کنید که خود را به صورت

and then you get it to self-assemble into a structure like a battery.

یک ساختار مثلا یک باتری، در آورد

We're able to do this also with catalysis.

ما قادریم این کار را با کاتالیزورها هم انجام دهیم

This is the example of a photocatalytic splitting of water.

این یک مثال از

تجزیۀ فوتوکاتالیزوری آب است

And what we've been able to do is engineer a virus

و آنچه ما قادر به انجامش هستیم

مهندسی یک ویروس برای کنترل مولکولهای جاذب در رنگدانه

to basically take dye-absorbing molecules

و ردیف کردن آنها در سطح ویروس است

and line them up on the surface of the virus

تا مثل یک آنتن عمل کند.

so it acts as an antenna,

and you get an energy transfer across the virus.

و انتقال انرژی را در ویروس داشته باشید.

و بعد به آن یک ژن دیگر می‌دهیم

And then we give it a second gene to grow an inorganic material

تا مواد غیر آلی و معدنی تولید کند

that can be used to split water into oxygen and hydrogen,

که می تواند برای تجزیۀ آب به

هیدروژن و اکسیژن استفاده شود.

that can be used for clean fuels.

می تواند برای سوخت‌‌های پاک استفاده شود.

I brought an example of that with me today.

من امروز یک نمونه با خودم آورده ام

My students promised me it would work.

شاگردم قول داده کار کند

These are virus-assembled nanowires.

اینها نانوسیم‌های گردآوری شده توسط ویروس هستند.

وقتی نور به آنها بتابانید می‌بینید که حباب تولید می‌کنند

When you shine light on them, you can see them bubbling.

In this case, you're seeing oxygen bubbles come out.

و در این نمونه، حباب‌‌های اکسیژن بالا می‌آیند.

(Applause)

و در واقع با کنترل ژن‌ها

Basically, by controlling the genes,

you can control multiple materials to improve your device performance.

می توانید مواد چندگانه را برای بالابردن عملکرد وسیله تان کنترل کنید.

آخرین مثال سلول‌های خورشیدی هستند.

The last example are solar cells.

همین کار را می توانید با سلول‌های خورشیدی انجام دهید

You can also do this with solar cells.

We've been able to engineer viruses to pick up carbon nanotubes

ما قادر بوده‌ایم که ویروس‌ها را مهندسی کنیم

تا نانولوله‌های کربنی را بردارند و

and then grow titanium dioxide around them,

دی اکسید تیتانیوم در اطراف آنها تولید کنند.

and use it as a way of getting electrons through the device.

برای استفاده به عنوان راهی برای عبور الکترونها از وسیله

And what we've found is through genetic engineering,

و چیزی که دریافته‌ایم این است که از طریق مهندسی ژنتیک

we can actually increase the efficiencies of these solar cells

می توانیم واقعا کارآیی‌های این

سلول‌های خورشیدی را

to record numbers

تا رکوردهای بی سابقه

for these types of dye-sensitized systems.

برای این نوع سیستم‌های رنگدانه سنتز ( گریتسل ) بالا ببریم.

And I brought one of those as well,

من یکی از آنها را همراه آورده‌ ام

that you can play around with outside afterward.

که بعدا می توانید با آن ور بروید و امتحان کنید

خب این یک سلول خورشیدی با پایۀ ویروسی است.

So this is a virus-based solar cell.

از طریق تکامل و گزینش

Through evolution and selection,

we took it from an eight percent efficiency solar cell

ما آن را از یک سلول خورشیدی با هشت درصد کارآیی

به سلول خورشیدی با 11 درصد کارآیی رساندیم

to an 11 percent efficiency solar cell.

So I hope that I've convinced you

بنابراین امیدوارم شما را قانع کرده باشم

that there's a lot of great, interesting things to be learned

که نکات عالی و جالب زیادی می‌شود از

چگونگی ساخت مواد در طبیعت آموخت

about how nature makes materials,

and about taking it the next step,

و آن را یک قدم به جلو برد

to see if you can force or take advantage of how nature makes materials,

تا دید آیا می‌شود مجبور کرد

یا آیا می توان از چگونگی ساخت مواد در طبیعت استفاده کرد

برای ساخت چیزهایی که طبیعت هنوز رویای ساخت شان را ندارد.

to make things that nature hasn't yet dreamed of making.

Thank you.

ممنون.

(Applause)