Jessica Jackley: Poverty, money -- and love

جسیکا جکلی : نداری ، پول و عشق

Translator: saman dadbin Reviewer: zahra soleimanian

The stories we tell about each other

داستانهایی که ما برای یکدیگر تعریف می کنیم،

matter very much.

بسیار اهمیت دارد.

The stories we tell ourselves about our own lives matter.

داستانهایی که ما به خودمان درباره زندگی خودمان نیز می گوییم، مهم است.

And most of all,

و از همه مهمتر،

I think the way that we participate in each other's stories

من عقیده دارم، روشی که ما در داستان های یکدیگر حضور داریم و مشارکت می کنیم،

is of deep importance.

بسیار مهم است.

I was six years old

من شش سالم بود

when I first heard stories about the poor.

که اولین بار درباره فقر شنیدم.

Now I didn't hear those stories from the poor themselves,

من داستان فقر را نه از خود افراد فقیر، بلکه

I heard them from my Sunday school teacher

آنها را از معلم روز یکشنبه مدرسه ام شنیدم، از مسیح که

and Jesus, kind of via my Sunday school teacher.

از طریق معلم روز یکشنبه ما با ما حرف می زد.

I remember learning that people who were poor

من به یاد دارم که افرادی که فقیر هستند،

needed something material --

به چیزهایی اساسی نیاز دارند، مانند

food, clothing, shelter -- that they didn't have.

غذا، لباس ، سرپناه که خودشان ندارند.

And I also was taught, coupled with that,

و همچنین من فکر می کردم، که کمک به آنها،

that it was my job -- this classroom full of five and six year-old children --

کار من است-------این کلاس پر بود از بچه های شش ساله---

it was our job, apparently, to help.

این وظیفه ما است ، که به آنها کمک کنیم.

This is what Jesus asked of us.

این چیزی است که مسیح از ما خواسته است.

And then he said, "What you do for the least of these, you do for me."

و آنگاه او گفت: کاری که تو برای آنها انجام می دهی، کاری است که برای من انجام داده ای.

Now I was pretty psyched.

خوب، من کاملا گرفتار شده بودم.

I was very eager to be useful in the world --

من بسیار مشتاق بودم که در دنیا، آدم مفیدی باشم.

I think we all have that feeling.

من فکر می کنم که همه ما این احساس را داریم.

And also, it was kind of interesting that God needed help.

و همچنین، این جالب است که خدا نیاز به کمک دارد.

That was news to me,

این برای من احساسی کاملا جدید بود.

and it felt like it was a very important thing to get to participate in.

و احساس می کردم این بسیار مهم است که بتوانم در این کار مشارکت داشته باشم.

But I also learned very soon thereafter

و اما کمی بعد ، خیلی زود یادگرفتم که

that Jesus also said, and I'm paraphrasing,

مسیح همچنین گفته اسـت و من اینجا این سخن را نقل می کنم،

the poor would always be with us.

که افراد فقر همیشه با ما باقی خواهند ماند.

This frustrated and confused me;

این مرا نامید و گیج می کرد.

I felt like I had been just given a homework assignment

من این احساس را داشتم که گویا به من یک تکلیف درسی محول شده است تا

that I had to do, and I was excited to do,

آنرا انجام دهم، و من نیز بسیار مشتاق به انجام آن هستم،

but no matter what I would do, I would fail.

اما اصلا مهم نیست که چگونه آنرا انجام دهم، من در آن رد خواهم شد.

So I felt confused, a little bit frustrated and angry,

لذا من احساس می کردم که گیج شده ام، کمی ناامید و ناراحت بودم،

like maybe I'd misunderstood something here.

به نظر می رسید که من متوجه چیزی در این بین نشده ام.

And I felt overwhelmed.

و احساس می کردم نمی توانم درست فکر کنم.

And for the first time,

و برای اولین بار،

I began to fear this group of people

من احساس کردم که از این گروه ،فقرا، وحشت دارم،

and to feel negative emotion towards a whole group of people.

و احساس منفی نسبت به کل این گروه داشتم.

I imagined in my head, a kind of long line of individuals

من در ذهن خودم می اندیشیدم که صف طولانی از این افراد فقیر

that were never going away, that would always be with us.

که هیچگاه این صف تمامی ندارد، همیشه با ما خواهند بود.

They were always going to ask me to help them and give them things,

آنها همیشه از من می خواهند که به آنها کمک کنم و چیزهای مختلف به آنها بدهم،

which I was excited to do,

که البته من مشتاق انجام این کار بودم،

but I didn't know how it was going to work.

اما نمی دانستم این چگونه قرار است که کار کند.

And I didn't know what would happen when I ran out of things to give,

و من نمی دانستم زمانی که منابع من برای بخشش تمام شود، چه کار باید بکنم.

especially if the problem was never going away.

خصوصا زمانی که مشکل(فقر)قرار نیست هیچگاه حل شود.

In the years following,

در سالهای بعدی،

the other stories I heard about the poor growing up

داستانهای دیگری که در باره رشد فقر می شنیدم، چندان

were no more positive.

مثبت نبود.

For example, I saw pictures and images

برای مثال، من تصاویری دیدم

frequently of sadness and suffering.

از افسردگی و از زجر کشیدن.

I heard about things that were going wrong in the lives of the poor.

من چیزهایی شنیدم از اتفاقات بدی که برای افراد فقیر می افتاد.

I heard about disease, I heard about war --

من درباره بیماری ها و جنگ می شنیدم.

they always seemed to be kind of related.

اینها همیشه به نظر می رسد که با هم در ارتباط هستند.

And in general,

و در کل،

I got this sort of idea

من به این نتیجه رسیدم که

that the poor in the world lived lives

فقر در دنیای زنده باقی خواهد ماند که

that were wrought with suffering and sadness,

در آن دنیا آزار و غم شکل گرفته شده باشد،

devastation, hopelessness.

نا امیدی و انهدام.

And after a while, I developed what I think many of us do,

و بعد از مدتی ، من تصور خود را از چیزی که بسیاری از ما می اندیشیم، گسترش دادم،

is this predictable response,

آیا این یک واکنش قابل پیش بینی است،

where I started to feel bad every time I heard about them.

هر جا که من شروع به احساس بد می کردم، در باره آنها می شنیدم.

I started to feel guilty for my own relative wealth,

من شروع به احساس گناه درباره ثروت وابستگانم کردم،

because I wasn't doing more, apparently, to make things better.

چرا که به طور مشخص من کاری را برای بهبودی اوضاع نمی کردم.

And I even felt a sense of shame because of that.

و گاهی اوقات از این بابت احساس شرمندگی می کردم.

And so naturally,

و لذا طبیعتا،

I started to distance myself.

من شروع به فاصله گرفتن کردم.

I stopped listening to their stories

من گوش دادن به داستان های افراد فقیر را متوقف کردم،

quite as closely as I had before.

نه مانند قبل که زیاد گوش می دادم.

And I stopped expecting things to really change.

و من دیگر انتظار نداشتم که چیزی واقعا عوض شود.

Now I still gave -- on the outside it looked like I was still quite involved.

و من همچنان مشغول بخشش بودم، از بیرون به نظر می رسید که من کاملا درگیر این ماجرا هستم.

I gave of my time and my money,

من عمر پول خود را می بخشیدم.

I gave when solutions were on sale.

من می بخشیدم، در صورتی که راه حل موجود بود.

The cost of a cup of coffee can save a child's life, right.

پول یک فنجان چای، می تواند جان و زندگی یک کودک را نجات دهد، درست است.

I mean who can argue with that?

چه کسی می تواند با این موضوع مخالفت کند؟

I gave when I was cornered, when it was difficult to avoid

من زمانی بخشیدم که به این موضوع نزدیک شده بودم، زمانی که سخت بود این موضوع را نادیده گرفت،

and I gave, in general, when the negative emotions built up enough

و در کل من می بخشیدم، تا زمانی که یک احساس آنقدر قدرتمند شد که

that I gave to relieve my own suffering,

من بفهمم من دارم بخشش می کنم تا زجر و اندوه خود را کاهش بدهم،

not someone else's.

نه زجر و اندوه یک نفر دیگر را.

The truth be told, I was giving out of that place,

این حقیقتی بود که گفته شد، من از آن حالت خارج شدم،

not out of a genuine place of hope

اما از امید داشتن دست نکشیدم، امید و

and excitement to help and of generosity.

هیجان کمک به دیگران و سخاوت داشتن.

It became a transaction for me,

این به شکل یک سوداگری برای من درآمده بود،

became sort of a trade.

به شکل یک تجارت.

I was purchasing something --

من چیزی را می خریدم.

I was buying my right to go on with my day

من یک امکانی را می خریدم تا به جایی بروم که

and not necessarily be bothered by this bad news.

در آن اخبار بد ، مرا آزار نمی دادند.

And I think the way that we go through that sometimes

و من فکر می کنم مسیری که ما گاهی می توانیم انتخاب کنیم ، می تواند

can, first of all,

اول از همه،

disembody a group of people, individuals out there in the world.

عضو شدن در گروهی از مردم در جایی از این دنیا باشد.

And it can also turn into a commodity,

و این می تواند به یک جنس مناسب نیز تبدیل شود،

which is a very scary thing.

که به نظر بسیار چیز ترسناکی می آید.

So as I did this, and as I think many of us do this,

لذا ، آنطور که بسیاری از ما این کار را انجام دادم،

we kind of buy our distance,

ما به شکلی مسافتی که برای ما وجود داشت را خریده ایم،

we kind of buy our right to go on with our day.

ما به شکلی این حق را که زمان خودمان را در جایی بگذارنیم، خریده ایم.

I think that exchange can actually get in the way of the very thing that we want most.

من فکر می کنم این تبادل ممکن است که به روشی که بسیاری از ما می خواهیم ، منجر شود.

It can get in the way of our desire

می تواند به روش آرزوهای ما باشد که

to really be meaningful and useful in another person's life

بسیار برای زندگی شخص دیگری می تواند مفید باشد ،

and, in short to love.

کوتاه سخن اینکه ، برای عشق باشد.

Thankfully, a few years ago, things shifted for me

خوشبختانه ، چند سال پیش ، خیلی چیزها برای من عوض شد چراکه

because I heard this gentleman speak, Dr. Muhammad Yunus.

من سخنرانی این مرد ، دکتر محمد یونس را شنیدم.

I know many in the room probably know exactly who he is,

فکر می کنم بسیاری از شما در این سالن می دانید که این مرد دقیقا کیست،

but to give the shorthand version

اما برای معرفی کوتاه او،

for any who have not heard him speak,

برای کسانی که او را نمی شناسند،

Dr. Yunus won the Nobel Peace Prize a few years ago

دکتر یونس ، برنده جایزه صلح نوبل چند سال پیش شده است، به دلیل

for his work pioneering modern microfinance.

پیشقدمی او در تامین مالی در ابعاد کوچک.

When I heard him speak, it was three years before that.

زمانی که من سخنرانی او را شنیدم، سه سال قبل از این بود.

But basically, microfinance -- if this is new to you as well --

اما در کل، تامین مالی کوتاه مدت، اگر برای شما نیز جدید است،

think of that as financial services for the poor.

اهمیت دادن به ارایه خدامات مالی به افراد فقیر است.

Think of all the things you get at your bank

به هر چه امکانات شما در بانک خود دریافت میکنید، فکر کنید و

and imagine those products and services

تصور کنید این امکانات و خدمات

tailored to the needs of someone living on a few dollars a day.

برای کسانی که با فقط چند دلار در روز زندگی می کنند، طراحی شود.

Dr. Yunus shared his story,

دکتر یونس، داستان خودش را تعریف می کرد،

explaining what that was,

چیزی که او توضیح می داد،

and what he had done with his Grameen Bank.

این بود که او با بانک گرامین متعلق به خودش چه کاری انجام داده است.

He also talked about, in particular, microlending,

او همچنین درباره قرض دادن در ابعاد کوچک صحبت می کرد،

which is a tiny loan

که چگونه یک وام بسیار کوچک به

that could help someone start or grow a business.

یکنفر کمک می کند تا تجارت و کار خودش را رشد دهد.

Now, when I heard him speak, it was exciting for a number of reasons.

خوب، زمانی که من سخنان او را شنیدم، به چند دلیل بسیار خوشحال شدم.

First and foremost, I learned about this new method of change in the world

اول و مهمتر از همه، من روش جدیدی را برای تغییر دادن دنیا یاد گرفتم که

that, for once, showed me, maybe,

برای اولین بار، شاید، به من مسیری را

a way to interact with someone

نشان می داد که چگونه با یک نفر به روشی ببخشم، یا

and to give, to share of a resource in a way that wasn't weird

کمک کنم یا نجات دهم که این روش نازیبا نیست و

and didn't make me feel bad --

به من احساس بدی نمی دهد.

that was exciting.

این بسیار هیجان انگیز بود.

But more importantly, he told stories about the poor

اما از همه مهمتر، او داستان هایی را درباره فقر تعریف کرد که

that were different than any stories I had heard before.

از همه داستانهایی که من تاکنون شنیده بودم، متفاوت بود.

In fact, those individuals he talked about who were poor was sort of a side note.

در حقیقت، این افراد فقیری که او درباره آنها صحبت می کرد، به شکلی در کناره بوده اند.

He was talking about strong, smart,

او درباره افراد قوی ، باهوش،

hardworking entrepreneurs who woke up every day

و سخت کوش و پیش قدمی صحبت می کرد که هر روز بر می خیزند و

and were doing things to make their lives and their family's lives better.

و تلاششان را می کنند تا زندگی خود و خانواده خود را بهتر کنند.

All they needed to do that more quickly and to do it better

همه چیزی که آنها نیاز دارند تا این بهبود زندگی را سریعتر انجام دهند،

was a little bit of capital.

مقدار کمی سرمایه است.

It was an amazing sort of insight for me.

این برای من یک نوع بینش شگفت انگیز بود.

And I, in fact, was so deeply moved by this --

و من ، در حقیقت ، با آن بسیار متحول شدم،

it's hard to express now how much that affected me --

وسخت است که نشان دهم چه مقدار بر من اثر گذاشته است،

but I was so moved that I actually quit my job a few weeks later,

آنقدر اثر گذاشته بود که چند هفته بعد من از کارم استعفا دادم،

and I moved to East Africa

و به شرق آفریقا رفتم تا

to try to see for myself what this was about.

به چشم خودم ببینم این ایده چه است.

For the first time, actually, in a long time

بعد از مدتها ، برای اولین بار

I wanted to meet those individuals, I wanted to meet these entrepreneurs,

من می خواستم این افراد را ببینم، این افراد پیشقدم را،

and see for myself what their lives were actually about.

و خودم ببینم که زندگی آنها چگونه است.

So I spent three months in Kenya, Uganda and Tanzania

لذا من سه ماه را در کنیا ، اوگاندا و تانزانیا برای

interviewing entrepreneurs that had received 100 dollars

مصاحبه با افراد پیشگامی گذراندم که یکصد دلار برای گسترش

to start or grow a business.

تجارتشان دریافت کرده بودند.

And in fact, through those interactions,

و در حقیقت، با این فعل و انفعالات،

for the first time, I was starting to get to be friends

برای اولین بار، من دوست شدن با افرادی را آغاز کرده بودم

with some of those people in that big amorphous group out there

که برخی از آنها در این گروه بسیار بزرگ ، قرار بوده است

that was supposed to be far away.

که بسیار از آن محیط فاصله داشته باشند.

I was starting to be friends and get to know their personal stories.

من دوستی با آنها را آغاز کردم تا داستان های آنها را بدانم.

And over and over again,

و برای بارها،

as I interviewed them and spent my days with them,

و آنگونه که من روزهای زیادی را صرف مصاحبه با آنها کردم،

I did hear stories of life change

من داستانهای بسیاری را از تغییر در زندگی شنیدم و

and amazing little details of change.

و جزئیات شگفت انگیزی از تغیرات.

So I would hear from goat herders

من از چوپانان گله بز می شنیدم که از آن پول (وام) برای

who had used that money that they had received to buy a few more goats.

خرید چند بز دیگر استفاده کرده بود.

Their business trajectory would change.

و کار و شغل آنها به شکل عجیبی تغییر کرده بود.

They would make a little bit more money;

آنها قادر بودند اندکی بیشتر پول بدست آوردند.

their standard of living

استاندارد زندگی آنها

would shift and would get better.

تغییر یافته و بهتر شده بود.

And they would make really interesting little adjustments in their lives,

و آنها قادر بودند که اندکی تعدیل جالب در زندگی خود به وجود بیاورند.

like they would start to send their children to school.

مانند فرستادن بچه های خود به مدرسه،

They might be able to buy mosquito nets.

آنها ممکن بود قادر باشند پشته بند بخرند.

Maybe they could afford a lock for the door and feel secure.

ممکن بود که بتوانند برای در خانه شان قفل بخرند و احساس امنیت کنند.

Maybe it was just that they could put sugar in their tea

شاید این تغییر فقط این بود که اننها مقداری شکر بخرند و آن را به چای خود

and offer that to me when I came as their guest

اضافه کنند و آن چای را به من که مهمانشان بودم ، تعارف کنند و

and that made them feel proud.

این به آنها احساس سربلندی می داد.

But there were these beautiful details, even if I talked to 20 goat herders in a row,

اما داستانهای زیبایی نیز وجود داشت که من هنگام صحبت با بیست چوپان بز در صحرا شنیدم،

and some days that's what happened --

و یک روزی که این اتفاق افتاده،

these beautiful details of life change

این داستان های زیبا از تغییر در زندگی که

that were meaningful to them.

برای آنها بسیار پر معنا بود.

That was another thing that really touched me.

و چیزی دیگری که واقعا مرا تحت تاثیر قرار داد.

It was really humbling to see for the first time,

این واقعا فروتنی است که برای بار اولین بار ببینیم،

to really understand

و واقعا درک کنیم که

that even if I could have taken a magic wand and fixed everything,

حتی ما نیز می توانیم عصای جادویی را دست بگیریم و همه چیز را درست کنیم،

I probably would have gotten a lot wrong.

من شاید غرق اشتباه بودم.

Because the best way for people to change their lives

چرا که بهترین روش برای عوض کردن زندگی انسان ها این است که

is for them to have control and to do that in a way that they believe is best for them.

به آنها قدرت کنترل در جهتی بدهیم که آنها فکر می کنند بهترین مسیر برای آنها است.

So I saw that and it was very humbling.

لذا من این را دیدم و این همراه بسیار فروتنی بود.

Anyway, another interesting thing happened while I was there.

به هر حال، یک چیز بسیار جالب دیگر نیز زمانی که من آنجا بودم، رخ داد.

I never once was asked for a donation,

از من هیچگاه برای اهدا و بخشش چیزی درخواست نشد،

which had kind of been my mode, right.

که به شکلی ، به من احساس خوبی می داد.

There's poverty, you give money to help --

فقر وجود دارد، شما پول می دهید تا کمک کنید.

no one asked me for a donation.

اما هیچ کس از من برای کمک مالی ، درخواستی نکرد.

In fact, no one wanted me to feel bad for them at all.

در حقیقت، هیچ کس نخواست که من احساس بدی درباره آنها داشته باشم.

If anything, they just wanted to be able to do more of what they were doing already

اگر درخواستی بود، آنها فقط می خواستند که قادر باشند تا همان کاری را که مشغول انجامش هستند ، بیشتر انجام دهند و

and to build on their own capabilities.

قادر باشند که از توانایی های خود استفاده کنند.

So what I did hear, once in a while,

لذا چیزی که من شنیدیم، یکبار برای همیشه،

was that people wanted a loan --

این بود که آنها وام می خواستند،

I thought that sounded very reasonable and really exciting.

من فکر کردم که این بسیار منطقی و هیجان انگیز به نظر می رسد.

And by the way, I was a philosophy and poetry major in school,

اما جدای این مساله، من یک فیسلوف و شاعر در مدرسه بوده ام

so I didn't know the difference between profit and revenue when I went to East Africa.

لذا زمانی که به شرق آفریقا رفتم؛ من تفاوت بین سود و درآمد را نمی دانستم.

I just got this impression that the money would work.

من فقط یه خیالی داشتم که پول می تواند کارساز باشد.

And my introduction to business

و آشنایی من با تجارت این

was in these $100 little infuses of capital.

بود که این یکصد دلاری ها ، کار سرمایه را می کند.

And I learned about profit and revenue, about leverage, all sorts of things,

و من یادگرفتم که سود و بازدهی چیست؛ درباره شیوه به کارگیری پول و دیگر چیزها،

from farmers, from seamstresses, from goat herders.

از کشاورزان ، از خیاط ها ، از چوپان های بز.

So this idea

لذا این ایده

that these new stories of business and hope

که این داستانها از تجارت و امید می تواند

might be shared with my friends and family,

بین دوستان و خانواده ام به اشتراک گذاشته شود،

and through that, maybe we could get some of the money that they needed

شاید بتوان مقداری پولی که آنها نیاز دارند را از این طریق تامین کرد تا

to be able to continue their businesses as loans,

آنها قادر به ادامه تجارت خود با کمک این وام ها باشند،

that's this little idea that turned into Kiva.

این ایده کوچک، تبدیل به سازمان (کیوا) شد.

A few months later, I went back to Uganda

چند ماه بعد، من به اوگاندا برگشتم با

with a digital camera and a basic website

یک دوربین دیجیتال و یک وب سایت که

that my partner, Matthew, and I had kind of built,

شریک من (متیو) و من آنرا ساخته بودیم،

and took pictures of seven of my new friends,

و هفت عکس از دوستان جدیدم گرفتم ،

posted their stories, these stories of entrepreneurship, up on the website,

و به همراه داستان های آنها، از راه اندازی یک کار جدید، در وب سایت قرار دادم،

spammed friends and family and said, "We think this is legal.

به همه دوستان و خانواده ام پیغام دادم و گفتم: فکر می کنیم این قانونی است،

Haven't heard back yet from SEC on all the details,

تا کنون چیزی از اس ای سی دراین باره نشنیده ایم،

but do you say, do you want to help participate in this,

اما شما چه می گویید، آیا مایل هستید که در این کار کمک و مشارکت کنید،

provide the money that they need?"

پولی که آنها می خواهند را ارایه کنید؟

The money came in basically overnight.

پول شبانه برای ما فرستاده شد.

We sent it over to Uganda.

ما آن پول را به اوگاندا فرستادیم.

And over the next six months, a beautiful thing happened;

و ظرف شش ماه آینده ، اتفاق زیبایی رخ داد؛

the entrepreneurs received the money,

موسسین تجارت هایی که پول را دریافت کرده اند،

they were paid, and their businesses, in fact, grew,

پول را بازپس دادند و در حقیقت، تجارت آنها ، رشد کرده است،

and they were able to support themselves

و آنها قادر شده بودند که از خودشان حمایت کنند و

and change the trajectory of their lives.

به صورت قابل توجهی زندگی خود را عوض کنند.

In October of '05,

در ماه اکتبر 2005 ،

after those first seven loans were paid,

بعد از اینکه هفت وام اول، بازپرداخت شد،

Matt and I took the word beta off of the site.

ما واژه (بتا) را از روی سایت برداشتیم.

We said, "Our little experiment has been a success.

ما گفتیم: تجربه کوچک ما موفق بوده است.

Let's start for real." That was our official launch.

لذا آنرا به صورت واقعی علمی کنیم. این افتتاح رسمی ما بود.

And then that first year, October '05 through '06,

و در اولین سال، بین اکتبر 2005 تا اکتبر 2006،

Kiva facilitated $500,000 in loans.

(سازمان کیوا) بیش از 500 هزار دلار وام را ارایه کرد.

The second year, it was a total of 15 million.

و در سال دوم، این رقم بیش از پانزده میلیون دلار بود.

The third year, the total was up to around 40.

در سال سوم، این رقم بیش از چهل میلیون دلار بود.

The fourth year, we were just short of 100.

در سال چهارم، ما فقط اندکی کمتر از یکصد میلیون دلار بود.

And today, less than five years in,

و امروز، در کمتر از پنج روز،

Kiva's facilitated

کیوا بیش از یکصد و پنجاه میلیون

more than 150 million dollars, in little 25-dollar bits,

وام را ، در وام های بیست و پنج دلاری ارایه کرده است،

from lenders and entrepreneurs --

برای وام دهنده ها و کسانی که با آنها کار شروع کرده اند،

more than a million of those, collectively in 200 countries.

بیش از یک میلیون کمک گیرنده که ، مجموعا در دویست کشور بوده اند.

So that's where Kiva is today, just to bring you right up to the present.

لذا، این جایی است که کیوا امروز ایستاده است، دقیقا جایی که شما اکنون حضور دارید.

And while those numbers and those statistics

و در زمانی که این اعداد و آمار

are really fun to talk about and they're interesting,

واقعا خنده دار هستند و جالب،

to me, Kiva's really about stories.

برای من، کیوا مانند داستان ها است.

It's about retelling

این درباره گفتن دوباره

the story of the poor,

داستان فقر است،

and it's about giving ourselves

و درباره دادن این شانس به خودمان

an opportunity to engage

است تا درگیر اعتبار دادن به

that validates their dignity,

غرور و وقار آنها شویم،

validates a partnership relationship,

اعتبار دادن به یک ارتباط تجاری است،

not a relationship that's based

نه یک ارتباطی که بنا شده بر

on the traditional sort of donor beneficiary

اساس شکل سنتی بخشش و خیریه ای

weirdness that can happen.

است که ممکن است رخ دهد.

But instead a relationship that can promote respect

اما در عوض آن یک رابطه تجاری است که ممکن است احترام را گسترش دهد و

and hope

امید و

and this optimism

این خوش بینی که

that together we can move forward.

ما به کمک هم می توانیم به سمت آینده حرکت کنیم.

So what I hope is that,

لذا چیزی که من امید دارم این است که

not only can the money keep flowing forth through Kiva --

نه تنها پول می تواند توسط کیوا چرخش داشته باشد،

that's a very positive and meaningful thing --

این بسیار مثبت و با معنی است،

but I hope Kiva can blur those lines, like I said,

اما من امیدوارم که کیوا بتواند این خطوط را محو کند ، همانطور که من گفتم،

between the traditional rich and poor categories

بین پولدار بودن سنتی و گروه های فقیر که

that we're taught to see in the world,

ما فکر می کنیم در دنیا می بینم،

this false dichotomy of us and them, have and have not.

این دودستگی غلط بین ما و آنها، وجود دارد .

I hope that Kiva can blur those lines.

من امیدوارم که کیوا بتواند این خطوط را محو کند.

Because as that happens,

چرا که همانطور که رخ داده ،

I think we can feel free to interact

من فکر می کنم ما می توانیم احساس آزادی کنیم برای اثر گذاری در

in a way that's more open, more just and more creative,

مسیری که بازتر است، عادلانه تر و خلاقانه تر است،

to engage with each other and to help each other.

تا بیشتر با هم در ارتباط باشیم و بیشتر به همدیگر کمک کنیم.

Imagine how you feel

تصور کنید که شما چه احساسی دارید

when you see somebody on street who is begging

زمانی که شما شخصی را مشغول گدایی در خیابان می بینید و

and you're about to approach them.

قصد نزدیک تر شدن به آنها را دارید.

Imagine how you feel;

تصور کنید که شما چه احساسی دارید.

and then imagine the difference when you might see somebody

و آنگاه تصور کنید تفاوت بین زمانی که شما کسی را می بیند که

who has a story of entrepreneurship and hard work

داستانی از کار سخت و راه اندازی یک شغل را دارد

who wants to tell you about their business.

کسی که می خواهد به شما درباره کارش حرف بزند.

Maybe they're smiling, and they want to talk to you about what they've done.

ممکن است شما لبخند بزنید، و آنها بخواهند درباره آنچه انجام داده اند، صحبت کنند.

Imagine if you're speaking with somebody

تصور کنید که شما با کسی صحبت کنید که

who's growing things and making them flourish,

چیزی را رشد داده و آنرا برومند کرده است،

somebody who's using their talents

کسی که از توانایی و استعداد خودش

to do something productive,

برای انجام کاری پر بار استفاده کرده است،

somebody who's built their own business from scratch,

کسی که کار خودش را از صفر شروع کرده است،

someone who is surrounded by abundance,

کسی که با فراوانی ، احاطه شده است،

not scarcity,

نه با کمیابی ،

who's in fact creating abundance,

کسی که در واقع فراوانی را می سازد،

somebody with full hands with something to offer,

کسی که دستانش پر است از چیزهایی که می تواند پیشنهاد کند،

not empty hands

نه دستان خالی برای

asking for you to give them something.

درخواست از شما که چیزی به او بدهید.

Imagine if you could hear a story you didn't expect

تصور کنید که شما بتوانید داستانی را بشنوید که انتظارش را ندارید ، داستانی از

of somebody who wakes up every day

کسی که هر روز از خواب بیدار می شود و

and works very, very hard to make their life better.

بسیار سخت کار می کند تا زندگیش را بهتر بکند.

These stories can really change the way that we think about each other.

این داستان ها واقعا می تواند شیوه فکر کردن ما را درباره یکدیگر عوض کند.

And if we can catalyze

اگر ما بتوانیم تسریع کنیم که

a supportive community to come around these individuals

گروه های حمایتی برای کمک به این افراد به میدان بیایند و

and to participate in their story

در داستان های آنها مشارکت کنند با

by lending a little bit of money,

قرض دادن کمی پول،

I think that can change the way we believe in each other

من فکر می کنم می تواند در شیوه گمانی که ما به یکدیگر داریم ، تغییر بسازد و

and each other's potential.

همینطور در گمان ما به توانایی یکدیگر.

Now for me, Kiva is just the beginning.

لذا برای من ، کیوا فقط آغاز کار است.

And as I look forward to what is next,

و انچنان که من به آینده نگاه می کنم که چه چیزی پیش خواهد آمد،

it's been helpful to reflect on the things I've learned so far.

این بسیار کمک کننده است که چیزهایی را که آموخته ام، منعکس کنم.

The first one is, as I mentioned, entrepreneurship was a new idea to me.

اولینش این بود ، همانطور که گفتم، ایجاد یک شغل جدید یک ایده جدید برای من بود.

Kiva borrowers, as I interviewed them and got to know them over the last few years,

وام گیرنده ها از کیوا ، آنگونه که من با آنها مصاحبه کرده ام و آنها را در این چند ساله شناخته ام،

have taught me what entrepreneurship is.

به من آموخته اند که ایجاد یک شغل جدید چیست.

And I think, at its core, it's deciding that you want your life to be better.

و من فکر می کنم، اساسش این است، شما تصمیم گرفته اید که زندگی بهتری داشته باشید.

You see an opportunity

شما یک امکان و موقعیت را می بینید،

and you decide what you're going to do to try to seize that.

و تصمیم می گیرید که از آن موقعیت استفاده کنید.

In short, it's deciding that tomorrow can better than today

خلاصه اینکه این یک تصمیم گیری است که فردا بهتر از امروزی باشد که

and going after that.

در حال گذر است.

Second thing that I've learned is that loans are a very interesting tool for connectivity.

نکته دومی که من آموختم این است که وام دادن ، یک ابزار بسیار جذاب برای ایجاد ارتباط با اشخاص است.

So they're not a donation.

لذا این یک هدیه و بخشش نیست.

Yeah, maybe it doesn't sound that much different.

بله ، شاید این خیلی متفاوت به نظر نیاید،

But in fact, when you give something to someone

اما در حقیقت، زمانی که شما چیزی به کسی می دهید و

and they say, "Thanks," and let you know how things go,

آنها می گویند: متشکریم، و به شما این اجازه را می دهم که فکر کنید چه اتفاقی می افتد،

that's one thing.

این یک نکته.

When you lend them money, and they slowly pay you back over time,

زمانی که شما به آنها مبلغی را وام می دهید و آنها آنرا به آهستگی باز پس می دهند،

you have this excuse to have an ongoing dialogue.

شما یک بهانه برای گفت و شنود خواهید داشت.

This continued attention -- this ongoing attention --

این جلب نظر ادامه دار،

is a really big deal

واقعا یک اتفاق مهم است تا

to build different kinds of relationships among us.

توسطش رابطه های مختلفی بین ما به وجود آید.

And then third, from what I've heard from the entrepreneurs I've gotten to know,

و سوم اینکه، من از آنچه که از کارآفرینان شنیده ام، این را آموخته ام که

when all else is equal,

همه با هم برابر هستند.

given the option to have just money to do what you need to do,

این امکان که فقط پول در اختیار داشته باشید تا هر کاری می خواهید انجام دهید،

or money plus the support and encouragement

با پول به اضافه پشتیبانی و تشویق از

of a global community,

انجمن های جهانی داشته باشید،

people choose the community plus the money.

مردم پول به همراه کمک از انجمن های جهانی را انتخاب خواهند کرد.

That's a much more meaningful combination, a more powerful combination.

هر چه قدر این ترکیب پر معنا است، پر قدرت تر نیز هتست.

So with that in mind, this particular incident

خوب این را در ذهن داشته باشید ، این اتفاق خاص،

has led to the things that I'm working on now.

مرا به جایی که اکنون مشغول کار هستم، کشانید.

I see entrepreneurs everywhere now, now that I'm tuned into this.

من کارآفرینان را در همه جا می بینم و اکنون به این عادت کرده ام.

And one thing that I've seen

و یک چیزی که من دیده ام این

is there are a lot of supportive communities that already exist in the world.

است که هر تعداد زیادی انجمن های حمایت کننده در دنیا وجود دارد.

With social networks,

با شبکه های اجتماعی،

it's an amazing way, growing the number of people that we all have around us

به شکلی شگفت انگیز، تعداد افرادی که اطراف ما هستند و در انجمن های حمایت کننده

in our own supportive communities, rapidly.

حضور دارند ، بشدت رو به افزایش است.

And so, as I have been thinking about this,

لذا، همانطوری که من در اینباره فکر کرده ام،

I've been wondering: how can we engage these supportive communities

من شگفت زده بوده ام: چگونه ما می توانیم این انجمن های حمایتی را درگیر کنیم تا

to catalyze even more entrepreneurial ideas

تا عملی شدن ایده های کارآفرینان تسریع شود و

and to catalyze all of us

به همه ما در بهتر کردن فردا

to make tomorrow better than today?

کمک کند ؟

As I've researched what's going on in the United States,

آنگونه که من مشغول تحقیق در باره اتفاقات در حال رخ در آمریکا بوده ام،

a few interesting little insights have come up.

چند چیز قابل توجه، جلب نظر کرد.

So one is that, of course, as we all might expect,

یکی از آنها، البته ، همانطوری که همه ما انتظار داریم،

many small businesses in the U.S. and all over the world

تعداد شغل های کوچک در ایالات متحده و در تمام دنیا است

still need money to grow and to do more of what they want to do

که همچنان به پول برای رشد و گسترش و انجام کارهایی که می خواهند نیاز دارند،

or they might need money during a hard month.

یا ممکن است که به پول در طی برخی ماه های خاص نیاز داشته باشند.

But there's always a need for resources close by.

اما همیشه نیاز به منابع محدود بوده است.

Another thing is, it turns out,

نکته دیگر اینکه، اینگونه به نظر می رسد،

those resources don't usually come from the places you might expect --

این منابع (وام) معمولا از جایی که شما انتظارش را دارید، تامین نمی شود،

banks, venture capitalists,

بانکها ، شرکت های سرمایه گذاری،

other organizations and support structures --

گروها های دیگر و یا گروه های حمایتی،

they come from friends and family.

این منابع از دوستان یا خانواده تامین می شود.

Some statistics say 85 percent or more of funding for small businesses

برخی آمار می گوید تا 85% از منابع مالی برای شغل های کوچک از

comes from friends and family.

دوستان و یا خانواده تامین می شود.

That's around 130 billion dollars a year --

این رقم حدود 130 میلیارد دلار در سال است.

it's a lot.

این خیلی است.

And third, so as people are doing this friends and family fundraising process,

و سوم اینکه، آنگونه که مردم حاضر هستند برای دوستان و وابسته گان خود سرمایه گذاری کنند،

it's very awkward, people don't know exactly what to ask for,

این کمی ناجور است، مردم دقیقا نمی دانند برای چه درخواست کنند،

how to ask, what to promise in return,

چگونه درخواست کنند و چگونه قول بازپس دهی بدهند،

even though they have the best of intentions

هرچند که آنها فکر می کنند که بهترین خیال را دارند و

and want to thank those people that are supporting them.

می خواهند که از افرادی که از آنها حمایت کرده، تشکر کنند.

So to harness the power of these supportive communities in a new way

لذا برای هدایت کردن قدرت این انجمن های حمایتی در مسیری جدید و

and to allow entrepreneurs to decide for themselves

اجازه دادن به کارآفرینان تا خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند که

exactly what that financial exchange should look like,

این مبادله مالی چگونه باید شکل بگیرد،

exactly what fits them and the people around them,

دقیقا چه چیزی برای آنها و افراد اطرافشان مناسب است،

this week actually,

عملا این هفته ،

we're quietly doing a launch of Profounder,

ما مشغول برگزاری مراسم حمایت از سرمایه گذاران هستیم،

which is a crowd funding platform for small businesses to raise what they need

که جمعیتی از بدنه سرمایه گذاری برای شغل های کوچک است تا خواسته های آنها را برآوده کنیم از

through investments from their friends and family.

طریق سرمایه گذاری از دوستان و خانواده.

And it's investments, not donations, not loans,

و این یک سرمایه گذاری است، نه هدیه یا وام،

but investments that have a dynamic return.

اما سرمایه گذاری که بازگشت پویایی را دارد.

So the mapping of participating in the story,

لذا نقشه ما برای مشارکت در این داستان،

it actually flows with the up and down.

درحقیقت هم هم مسیر شدن با بالا و پایین ها است.

So in short, it's a do-it-yourself tool

خلاصه، این یک ابزار از نوع (خودتان انجام دهید) است برای

for small businesses to raise these funds.

تجارت های کوچک تا منابع مالی آنها افزایش یابد.

And what you can do is go onto the site, create a profile,

و کاری که شما می توانید بکنید این است که به سایت بروید، یک صفحه شخصی بسازید،

create investment terms in a really easy way.

یک روش سرمایه گذاری بسیازید ، که بسیار نیز ساده است.

We make it really, really simple for me

ما این را واقعا ساده ساخته ایم

as well as anyone else who wants to use the site.

آنگونه که هر کس دیگری نیز بتواند از سایت استفاده کند.

And we allow entrepreneurs to share a percentage of their revenues.

و ما به سرمایه گذاران اجازه داده ایم که درصدی از سود خود را نیز به اشتراک بگذارند.

They can raise up to a million dollars

اینها می تواند تا یک میلیون دلار باشد

from an unlimited number of unaccredited, unsophisticated investors --

از تعداد زیادی سرمایه گذار خالص و مخفی،

everyday people, heaven forbid --

مردم عادی،

and they can share those returns over time --

و آنها می توانند این سود را در مدت زمان به اشتراک بگذارند.

again, whatever terms they set.

باز هم تکرار می کنم، هر شیوه ای که آن سرمایه گذاران در نظر گرفته باشند.

As investors choose to become involved

آنگونه که سرمایه گذاران تصمیم گرفته اند تا درگیر شوند

based on those terms,

بر اساس شرایط سرمایه گذاری آنها،

they can either take their rewards back as cash,

آنها می توانند سود خود را چه به صورت نقد دریافت کنند،

or they can decide in advance

یا ممکن است تصمیم بگیرند که

to give those returns away to a non-profit.

این سود را نخواهند و سرمایه گذاری بدون سود انجام دهند.

So they can be a cash, or a cause, investor.

لذا این می تواند نقد باشد، یا انگیزه برای سرمایه گذار.

It's my hope that this kind of tool can show anybody who has an idea

این آروزی من است که این نوع ابزار به همه نشان دهد که هر کسی که

a path to go do what they want to do in the world

ایده ای دارد تا مسیری برای رسیدن به هر چه در این دنیا می خواهد

and to gather the people around them that they already have,

و برای جمع کردن افرادی که اطرافشان هستند ،

the people that know them best

اشخاصی که آنها را به بهترین وجه می شناسند و

and that love them and want to support them,

آنها را دوست دارند و می خواهند که از آنها حمایت کنند،

to gather them to make this happen.

تا انها را جمع کند و این کار را عملی کند.

So that's what I'm working on now.

خوب ، این کاری است که من الان مشغولش هستم.

And to close, I just want to say, look these are tools.

و برای جمع بندی، من فقط مایلم بگویم، به این ابزار نگاه کنید.

Right now, Profounder's right at the very beginning,

اکنون، حمایت از حق سرمایه گذاران در ابتدای راه است،

and it's very palpable; it's very clear to me, that it's just a vessel, it's just a tool.

و این بسیار قابل لمس است، این خیلی واضح است، کیوا صرفا یک مجرا یا یک ابزار است.

What we need are for people to care, to actually go use it,

چیزی که ما نیاز داریم، اشخاصی است که غم دیگران را می خورند، تا از این ابزار (کیوا) استفاده کنند،

just like they've cared enough to use Kiva

فقط به این شکل که از کیوا استفاده کنند تا

to make those connections.

این ارتباطات را بسازند.

But the good news is I don't think I need to stand here and convince you to care --

اما نکته خوب این است که من فکر نمی کنم نیاز است اینجا بایستم و شما را راضی به غمخواری برای بقیه کنم.

I'm not even going to try.

من حتی این قصد را ندارم،

I don't think, even though we often hear,

من فکر نمی کنم، هرچند که گاهی می شنویم،

you know, hear the ethical and moral reasons,

می شنویم که دلایل اخلاقی ،

the religious reasons,

دلایل مذهبی،

"Here's why caring and giving will make you happier."

این دلیل غمخواری شما است و این بخشش شما را شادتر می کند.

I don't think we need to be convinced of that. I think we know;

من فکر نمی کنم ما نیاز داریم تا راضی به این شویم، من فکر می کنم ما می دانیم.

in fact, I think we know so much,

در حقیقت، من فکر می کنم ما بسیار می دانیم،

and it's such a reality

و این به نوعی واقعیت است

that we care so deeply,

که ما عمیقا غم دیگران را داریم،

that in fact, what usually stops us

و در حقیقت چیزی که ما را متوقف می کند، این

is that we're afraid to try and to mess up,

است که ما از تلاش کردن می ترسیم و از اینکه خرابکاری شود،

because we care so very much about helping each other

چرا که ما درباره کمک به یکدیگر بسیار مواظب هستیم و

and being meaningful in each other's lives.

زندگی دیگران برای ما بسیار پر معنا و مهم است.

So what I think I can do today,

لذا ، چیزی که من فکر می کنم امروز می توانم انجام دهم،

that best thing I can give you --

بهترین چیزی که من فکر می کنم می توانم به شما بدهم،

I've given you my story, which is the best I can do.

این است که برای شما داستانم را تعریف کنم ،

And I think I can remind us that we do care.

و من فمر می کنم می توانم به یاد همه بیاورم که ما غم دیگران را داریم.

I think we all already know that.

و فکر می کنم همه ما این را می دانیم.

And I think we know that love is resilient enough

و من فکر می کنم ما می دانیم که عشق دلیل کافی است که ما

for us to get out there and try.

تلاش خود را آغاز کنیم.

Just a sec.

یک لحظه

(Applause)

تشویق حضار

Thanks.

متشکرم

(Applause)

تشویق حضار

Thanks.

متشکرم

(Applause)

تشویق حضار

For me, the best way to be inspired to try

برای من ، بهترین روش برای الهام بخشی و تشویق به تلاش

is to stop and to listen

این است که توقف کنم و گوش کنم به

to someone else's story.

داستان یکی دیگر.

And I'm grateful that I've gotten to do that here at TED.

و من بسیار مفتخرم که این فرصت را یافتم که اینجا باشم و این کار را در (تد) انجام دهم.

And I'm grateful that whenever I do that,

و من بسیار مفتخرم که هر کاری که من کرده ام،

guaranteed, I am inspired --

مطمین باشید، من الهام بخشی کرده ام،

I am inspired by the person I am listening to.

و توسط کسانی که من به آنها گوش داده ام، به من الهام شده است.

And I believe more and more every time I listen

و من هر چه بیشتر که گوش می کنم ، بیشتر ایمان می آورم به

in that that person's potential to do great things in the world

افرادی که قابلیت انجام کارهای بزرگ را در این دنیا دارند

and in my own potential to maybe help.

و به قابلیت خود در کمک کردن.

And that --

و اینکه،

forget the tools, forget the moving around of resources --

ابزار را فراموش کنیم، فراموش کنید که چه منابعی در اطراف است،

that stuff's easy.

این چیزها خیلی ساده است.

Believing in each other,

ایمان داشتن به یکدیگر،

really being sure when push comes to shove

مطمین باشید که زمانی که فشار برای پرتاب وارد خواهد شد ،

that each one of us can do amazing things in the world,

هر کدام از ما می تواند کاری شگفت انگیز در دنیا انجام دهد،

that is what can make our stories into love stories

این چیزی است که می تواند داستان ما را به داستان عشق تبدیل کند و

and our collective story

داستان جمعی ما را به

into one that continually perpetuates hope

به یک امید پیوسته و ابدی تبدیل کند و

and good things for all of us.

چیزهایی خوب برای همه ما.

So that, this belief in each other,

لذا ، اعتقاد به یکدیگر،

knowing that without a doubt

دانستن ان بدون هیچ شکی

and practicing that every day in whatever you do,

و تمرین که ما هر روزه فارغ از کارهای دیگرمان، انجام می دهیم

that's what I believe will change the world and make tomorrow better than today.

چیزی که من اعتقاد دارم تغییر دادن دنیا و بهتر کردن فردا از امروز است.

Thank you.

متشکرم

(Applause)

تشویق حضار