Jonathan Haidt: Religion, evolution, and the ecstasy of self-transcendence

جاناتان هایت: مذهب، تکامل و به وجد آمدن از توفیق و تعالی فردی

Translator: Bidel Akbari Reviewer: soheila Jafari

I have a question for you:

یه سوال از شما دارم:

Are you religious?

آیا شما مذهبی هستید؟

Please raise your hand right now

لطفا اگر فکر میکنید مذهبی هستید دستتون رو بالا ببرید.

if you think of yourself as a religious person.

لطفا اگر فکر میکنید مذهبی هستید دستتون رو بالا ببرید.

Let's see, I'd say about three or four percent.

بگذارید ببینم، حدود سه یا چهار درصد از جمع.

I had no idea there were so many believers at a TED Conference.

فکرشم نمیکردم اینهمه معتقد (مذهبی) در یک کنفرانس تد باشند.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

Okay, here's another question:

بسیار خب، یه سوال دیگه:

Do you think of yourself as spiritual

آیا فکر میکنید فرد روحانی هستید

in any way, shape or form? Raise your hand.

به هر روش، صورت یا فرمی؟ دستتون رو بالا ببرید.

Okay, that's the majority.

بسیار خب، بیشتر حاضرین دستشون رو بالا برده‌اند.

My Talk today

بحث امروز من

is about the main reason, or one of the main reasons,

درباره علت اصلی، یا یکی از اصلی ترین دلایل

why most people consider themselves

این موضوعه که چرا بیشتر افراد خودشون رو

to be spiritual in some way, shape or form.

به روشی، شکلی یا فرمی روحانی میدونند.

My Talk today is about self-transcendence.

بحث امروز من درباره تعالی فردی است.

It's just a basic fact about being human

این فقط یک واقعیت ابتدایی از انسان بودنه

that sometimes the self seems to just melt away.

که بعضی وقتها به نظر میرسه که 'خویشتن' از بین میره.

And when that happens,

و وقتی این اتفاق میافته،

the feeling is ecstatic

حس جذبه و وجد بوجود میاد

and we reach for metaphors of up and down

و ما برای توضیح این حس از استعاره‌های زبانی 'بالا' و 'پایین' استفاده میکنیم.

to explain these feelings.

و ما برای توضیح این حس از استعاره‌های زبانی 'بالا' و 'پایین' استفاده میکنیم.

We talk about being uplifted

ما درباره متعالی شدن یا بالارفتن صحبت میکنیم.

or elevated.

ما درباره متعالی شدن یا بالارفتن صحبت میکنیم.

Now it's really hard to think about anything abstract like this

حالا خیلی سخته که راجع به چیزی تا این حد انتزاعی فکر کنیم

without a good concrete metaphor.

بدون اینکه استعاره‌های قوی‌ و محکمی داشته باشیم.

So here's the metaphor I'm offering today.

پس من امروز یک استعاره پیشنهاد میکنم.

Think about the mind as being like a house with many rooms,

فرض کنید که ذهن شبیه به یک اتاقه که در اون درهای زیادی وجود داره،

most of which we're very familiar with.

که ما با بیشتر اونها آشنایی داریم.

But sometimes it's as though a doorway appears

ولی بعضی وقت‌ها انگار یک در از غیب پدیدار میشه

from out of nowhere

ولی بعضی وقت‌ها انگار یک در از غیب پدیدار میشه

and it opens onto a staircase.

و به یک پلکان رو به بالا باز میشه.

We climb the staircase

ما از پلکان بالا میریم

and experience a state of altered consciousness.

و حالتی از یک هشیاری دگرگون شده رو تجربه میکنیم.

In 1902,

در سال ۱۹۰۲،

the great American psychologist William James

ویلیام جیمز روانشناس مشهور آمریکایی

wrote about the many varieties of religious experience.

درباره گونه‌های مختلف تجربه‌های مذهبی مطالبی نوشت.

He collected all kinds of case studies.

او همه نوع موارد مطالعاتی رو جمع آوری کرد.

He quoted the words of all kinds of people

او صحبت‌های همه افرادی که تجربه‌های مختلفی از این قبیل داشتند رو نقل قول کرد.

who'd had a variety of these experiences.

او صحبت‌های همه افرادی که تجربه‌های مختلفی از این قبیل داشتند رو نقل قول کرد.

One of the most exciting to me

یکی از مهیج ترین آنها برای من

is this young man, Stephen Bradley,

فرد جوانی به نام استفان برادلی است،

had an encounter, he thought, with Jesus in 1820.

که فکر میکرده مواجهه‌ای با مسیح در سال ۱۸۲۰ داشته.

And here's what Bradley said about it.

و این چیزیه که برادلی درباره اون گفته.

(Music)

(موزیک)

(Video) Stephen Bradley: I thought I saw the savior in human shape

(ویدیو) استفان برادلی: من فکر میکردم که منجی رو در شکل انسانی دیدم

for about one second in the room,

برای حدود یک ثانیه در داخل اتاق،

with arms extended,

که دستانش باز بود،

appearing to say to me, "Come."

و به نظر میومد که به من میگه، "بیا."

The next day I rejoiced with trembling.

روز بعد من از شدت خوشی بخودم میلرزیدم.

My happiness was so great that I said I wanted to die.

سعادت و خوشحالی من به قدری زیاد بود که من میگفتم میخوام بمیرم.

This world had no place in my affections.

دیگر علاقه ای به دنیا نداشتم.

Previous to this time,

قبل از این خیلی خودخواه و از خودراضی بودم.

I was very selfish and self-righteous.

قبل از این خیلی خودخواه و از خودراضی بودم.

But now I desired the welfare of all mankind

ولی الان خیر و سعادت همه انسانها رو آرزو میکنم

and could, with a feeling heart,

و میتونم با قلبی که دارای احساساته

forgive my worst enemies.

بدترین دشمنانم رو ببخشم.

JH: So note

ج.ه: بنابراین توجه کنید

how Bradley's petty, moralistic self

چگونه اخلاق خودگرایانه و حقیر برادلی

just dies on the way up the staircase.

در طول مسیر بالا رفتن از پلکان از بین میره.

And on this higher level

و در این سطح بالاتر

he becomes loving and forgiving.

او به آدمی با محبت و بخشاینده تبدیل میشه.

The world's many religions have found so many ways

همه دین‌های دنیا راه‌های زیادی پیدا کرده اند

to help people climb the staircase.

که مردم را برای بالارفتن از این پلکان کمک کنند.

Some shut down the self using meditation.

بعضی از اونها 'خود' رو با استفاده از عبادت و تفکر از بین برده‌اند.

Others use psychedelic drugs.

بقیه با استفاده از داروهای روانگردان.

This is from a 16th century Aztec scroll

این تکه ای از یک طومار قرن ۱۶ قبیله 'آزتک'هاست

showing a man about to eat a psilocybin mushroom

مردی رو نشون میده که میخواد یک قارچ حاوی مواد سمی رو بخوره

and at the same moment get yanked up the staircase by a god.

و در همون لحظه میخواد توسط یک خدا از پلکان به بالا کشیده بشه.

Others use dancing, spinning and circling

دین‌های دیگر از رقص، به دور خود چرخیدن و دورزدن برای ترویج تعالی فردی استفاده میکنند.

to promote self-transcendence.

دین‌های دیگر از رقص، به دور خود چرخیدن و دورزدن برای ترویج تعالی فردی استفاده میکنند.

But you don't need a religion to get you through the staircase.

ولی برای بالارفتن از پلکان نیازی به مذهب نیست.

Lots of people find self-transcendence in nature.

بسیاری از مردم حس تعالی فردی رو در طبیعت پیدا میکنند.

Others overcome their self at raves.

دیگران با غوغا و جنون از خودشون میگذرند.

But here's the weirdest place of all:

ولی عجیب ترین جایی که این اتفاق میافته: جنگه.

war.

ولی عجیب ترین جایی که این اتفاق میافته: جنگه.

So many books about war say the same thing,

خیلی از کتاب‌هایی که راجع به جنگ نوشته شده اند یک چیز میگویند،

that nothing brings people together

که هیچ چیزی مثل جنگ آدم‌ها رو با همدیگه متحد نمیکنه.

like war.

که هیچ چیزی مثل جنگ آدم‌ها رو با همدیگه متحد نمیکنه.

And that bringing them together opens up the possibility

و متحد شدن اونها با همدیگه امکان تجربه خارق‌العاده تعالی فردی رو ممکن میکنه.

of extraordinary self-transcendent experiences.

و متحد شدن اونها با همدیگه امکان تجربه خارق‌العاده تعالی فردی رو ممکن میکنه.

I'm going to play for you an excerpt

من میخوام یه تکه از یک کتاب از 'گلن گری' رو براتون پخش کنم.

from this book by Glenn Gray.

من میخوام یه تکه از یک کتاب از 'گلن گری' رو براتون پخش کنم.

Gray was a soldier in the American army in World War II.

'گری' در جنگ جهانی دوم یک سرباز آمریکایی بود.

And after the war he interviewed a lot of other soldiers

و بعد از جنگ او با تعداد زیادی از سربازان مصاحبه کرد

and wrote about the experience of men in battle.

و درباره تجربیات آدمی که در حال جنگه نوشت.

Here's a key passage

این یک پاراگراف مهمه که اصولا اون داره پلکان رو توضیح میده.

where he basically describes the staircase.

این یک پاراگراف مهمه که اصولا اون داره پلکان رو توضیح میده.

(Video) Glenn Gray: Many veterans will admit

(ویدیو) گلن گری: خیلی از سربازان تصدیق میکنند

that the experience of communal effort in battle

که تجربه تلاش جمعی در جنگ

has been the high point of their lives.

نقطه متعالی ای در زندگیشان بوده است.

"I" passes insensibly into a "we,"

"من" بطور نامحسوسی به "ما" تبدیل میشه،

"my" becomes "our"

"مال من" تبدیل میشه به "مال ما"

and individual faith

و سرنوشت فردی

loses its central importance.

اهمیت اصلی‌اش رو از دست میده.

I believe that it is nothing less

من معتقدم که چیزی کمتر از اطمینان از جاودانگی نیست

than the assurance of immortality

من معتقدم که چیزی کمتر از اطمینان از جاودانگی نیست

that makes self-sacrifice at these moments

که باعث میشه ایثار در این مواقع تا اندازه‌ای ساده باشه.

so relatively easy.

که باعث میشه ایثار در این مواقع تا اندازه‌ای ساده باشه.

I may fall, but I do not die,

من ممکنه از پا بیفتم، ولی نخواهم مرد،

for that which is real in me goes forward

چون واقعیتی که در درون من است به پیش خواهد رفت

and lives on in the comrades

و درون هم رزمانم که بخاطر آنها از زندگی‌ام گذشتم، زنده باقی خواهد ماند.

for whom I gave up my life.

و درون هم رزمانم که بخاطر آنها از زندگی‌ام گذشتم، زنده باقی خواهد ماند.

JH: So what all of these cases have in common

ج.ه: خب چیزی که همه این موارد در آن مشترک هستند

is that the self seems to thin out, or melt away,

اینه که 'خویشتن' محو میشه، یا از بین میره،

and it feels good, it feels really good,

و حس خوبی برای طرف داره، حس خیلی خوبی به طرف میده،

in a way totally unlike anything we feel in our normal lives.

به طوری که هیچ شباهتی با چیزهایی که در زندگی عادی حس میکنیم ندارد.

It feels somehow uplifting.

یه جورایی حس تعالی میده.

This idea that we move up was central in the writing

این ایده که ما به سمت تعالی رشد میکنیم نقش اساسی در نوشته‌های

of the great French sociologist Emile Durkheim.

جامعه شناس بزرگ فرانسوی 'امیلی دورکهایم' داشت.

Durkheim even called us Homo duplex,

حتی دورکهایم نام انسانهای-دوسمتی، یا دو- سطحی برای ما گذاشت.

or two-level man.

حتی دورکهایم نام انسانهای-دوسمتی، یا دو- سطحی برای ما گذاشت.

The lower level he called the level of the profane.

او سطح پایین را 'سطح مادی' نامگذاری کرد.

Now profane is the opposite of sacred.

در اینجا مادی متضاد مقدس و روحانی است.

It just means ordinary or common.

سطح پایین به معنی عادی یا مشترک است.

And in our ordinary lives we exist as individuals.

و ما در زندگی روزمره به صورت فرد و شخص زندگی میکنیم.

We want to satisfy our individual desires.

ما خواهان ارضای آرزوهای شخصی خود هستیم.

We pursue our individual goals.

ما هدف‌های شخصی خودمون رو دنبال میکنیم.

But sometimes something happens

ولی بعضی از اوقات یه چیزی اتفاق میافته

that triggers a phase change.

که باعث ایجاد یک تغییر فاز [در ما] میشه.

Individuals unite

افراد با همدیگه یک تیم تشکیل میدن، یک حرکت یا یک طایفه،

into a team, a movement or a nation,

افراد با همدیگه یک تیم تشکیل میدن، یک حرکت یا یک طایفه،

which is far more than the sum of its parts.

که خیلی بیشتر از جمع افراد تشکیل دهنده آنهاست.

Durkheim called this level the level of the sacred

دورکهایم این مرحله رو مرحله روحانی نامید

because he believed that the function of religion

چون معتقد بود که کارایی مذهب این بود که مردم رو به صورت گروه‌هایی دربیاره،

was to unite people into a group,

چون معتقد بود که کارایی مذهب این بود که مردم رو به صورت گروه‌هایی دربیاره،

into a moral community.

به صورت انجمن‌هایی اخلاقی.

Durkheim believed that anything that unites us

دورکهایم معتقد بود که هرچیزی که ما رو با همدیگه متحد کنه

takes on an air of sacredness.

ما رو به فضایی روحانی میبره.

And once people circle around

و وقتی مردم یکبار باهم دور یک چیز یا ارزش روحانی حلقه بزنند،

some sacred object or value,

و وقتی مردم یکبار باهم دور یک چیز یا ارزش روحانی حلقه بزنند،

they'll then work as a team and fight to defend it.

سپس اونها برای دفاع از اون بصورت تیمی خواهند جنگید.

Durkheim wrote

دورکهایم درباره مجموعه‌ای از احساسات اجتماعی/اشتراکی خیلی قوی نوشته است

about a set of intense collective emotions

دورکهایم درباره مجموعه‌ای از احساسات اجتماعی/اشتراکی خیلی قوی نوشته است

that accomplish this miracle of E pluribus unum,

که باعث بوجود آمدن معجزه 'یک نفر، از یک جمع'،

of making a group out of individuals.

و بوجود آمدن یک گروه از افراد میشود.

Think of the collective joy in Britain

به حس سرور و خوشحالی اجتماعی که روز بعد از تمام شدن جنگ جهانی دوم در انگلستان پیش آمد فکر کنید.

on the day World War II ended.

به حس سرور و خوشحالی اجتماعی که روز بعد از تمام شدن جنگ جهانی دوم در انگلستان پیش آمد فکر کنید.

Think of the collective anger in Tahrir Square,

به خشم مشترکی که در میدان تحریر مصر بود فکر کنید،

which brought down a dictator.

که باعث سقوط یک دیکتاتور شد.

And think of the collective grief

و به حزن و اندوه مشترکی که همه ما در ایالات متحده

in the United States

و به حزن و اندوه مشترکی که همه ما در ایالات متحده

that we all felt, that brought us all together,

بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر حس کردیم و ما را متحد کرد فکر کنید.

after 9/11.

بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر حس کردیم و ما را متحد کرد فکر کنید.

So let me summarize where we are.

خب اجازه بدید که بطور خلاصه بهتون بگم که کجای بحث هستیم.

I'm saying that the capacity for self-transcendence

من میگم که قابلیت و ظرفیت برای ازخودگذشتگی

is just a basic part of being human.

فقط قسمتی از انسان بودن ماست.

I'm offering the metaphor

من استعاره پلکان در ذهن رو پیشنهاد میکنم.

of a staircase in the mind.

من استعاره پلکان در ذهن رو پیشنهاد میکنم.

I'm saying we are Homo duplex

من میگم که ما موجودات دو سطحی ای هستیم

and this staircase takes us up from the profane level

و این پلکان ما رو از سطح مادی به سطح بالاتر و روحانی میبره.

to the level of the sacred.

و این پلکان ما رو از سطح مادی به سطح بالاتر و روحانی میبره.

When we climb that staircase,

وقتی که ما از اون پلکان بالا میرویم،

self-interest fades away,

خودخواهی شروع به محو شدن میکنه،

we become just much less self-interested,

ما تبدیل به موجودی میشیم که خودخواهی کمتری داره،

and we feel as though we are better, nobler

و ما حس میکنیم که انگار بهتریم، شریف تریم

and somehow uplifted.

و یه جورایی متعالی تریم.

So here's the million-dollar question

حالا یه سوال یک میلیون دلاری برای دانشمندان عرصه اجتماعی مثل خودم دارم:

for social scientists like me:

حالا یه سوال یک میلیون دلاری برای دانشمندان عرصه اجتماعی مثل خودم دارم:

Is the staircase

آیا این پلکان

a feature of our evolutionary design?

یک خصوصیت از طراحی تکاملی ماست؟

Is it a product of natural selection,

آیا این یک محصول از انتخاب طبیعیه، مثل دستان ما؟

like our hands?

آیا این یک محصول از انتخاب طبیعیه، مثل دستان ما؟

Or is it a bug, a mistake in the system --

یا یک اشتباهه، یک مشکل در سیستم ماست --

this religious stuff is just something

این قضیه دین و مذهب فقط یه چیزیه

that happens when the wires cross in the brain --

که وقتی مدارهای نورونی مغزی ما به هم برخورد میکنند بوجود میاد --

Jill has a stroke and she has this religious experience,

جیل یک سکته کرده و این تجربه مذهبی رو بدست آورده،

it's just a mistake?

آیا اون فقط یک اشتباه [در سیستم ماست]؟

Well many scientists who study religion take this view.

خب خیلی از دانشمندان که درباره مذهب مطالعه و تحقیق کرده‌اند این نگاه رو پذیرفته‌اند.

The New Atheists, for example,

خدا ناباوران جدید، برای مثال،

argue that religion is a set of memes,

ادعا میکنند که مذهب مجموعه‌ای از 'میم'هاست (اٍلمان‌های فرهنگی که بطور غیر ژنتیکی به نسل بعد منتقل میشود)

sort of parasitic memes,

یه جورایی 'میم'هایی که مثل انگل هستند،

that get inside our minds

که به داخل ذهن ما راه پیدا میکنند

and make us do all kinds of crazy religious stuff,

و ما رو وادار به انجام همه نوع کارهای مسخره مذهبی میکنند،

self-destructive stuff, like suicide bombing.

کارهایی که خود ویرانگره، مثل بمبگزاری انتحاری.

And after all,

و از اینها گذشته،

how could it ever be good for us

اصلا از بین بردن 'خویشتن' در ما چطور میتونه به نفع ما باشه؟

to lose ourselves?

اصلا از بین بردن 'خویشتن' در ما چطور میتونه به نفع ما باشه؟

How could it ever be adaptive

غلبه کردن بر نفع شخصی چطور میتونه برای یک موجود زنده قابلیتی تطبیق آور باشه؟

for any organism

غلبه کردن بر نفع شخصی چطور میتونه برای یک موجود زنده قابلیتی تطبیق آور باشه؟

to overcome self-interest?

غلبه کردن بر نفع شخصی چطور میتونه برای یک موجود زنده قابلیتی تطبیق آور باشه؟

Well let me show you.

خب اجازه بدین بهتون نشون بدم.

In "The Descent of Man,"

چارلز داروین در کتاب "هبوط انسان"

Charles Darwin wrote a great deal

بخش قابل توجهی راجع به تکامل اخلاقیات نوشته است --

about the evolution of morality --

بخش قابل توجهی راجع به تکامل اخلاقیات نوشته است --

where did it come from, why do we have it.

اخلاقیات از کجا آمده و چرا ما از آن برخورداریم.

Darwin noted that many of our virtues

داروین ذکر کرده که خیلی از فضیلت‌های ما

are of very little use to ourselves,

کاربرد خیلی کمی برای شخص خود ما،

but they're of great use to our groups.

ولی کارایی زیادی برای گروه‌های ما دارند.

He wrote about the scenario

او سناریویی درباره دو قبیله از انسانهای اولیه نوشت که در آن

in which two tribes of early humans

او سناریویی درباره دو قبیله از انسانهای اولیه نوشت که در آن

would have come in contact and competition.

آن دو قبیله با هم ارتباط پیدا کردند و با هم به رقابت پرداختند.

He said, "If the one tribe included

داروین گفته، "اگر یکی از قبیله‌ها تعداد زیادی اعضای دلیر، دلسوز و با ایمان داشته باشه

a great number of courageous, sympathetic

داروین گفته، "اگر یکی از قبیله‌ها تعداد زیادی اعضای دلیر، دلسوز و با ایمان داشته باشه

and faithful members

داروین گفته، "اگر یکی از قبیله‌ها تعداد زیادی اعضای دلیر، دلسوز و با ایمان داشته باشه

who are always ready to aid and defend each other,

که همیشه آماده کمک و دفاع از همدیگر باشند،

this tribe would succeed better

این قبیله موفقیت بیشتری خواهد داشت و بر دیگری توفق خواهد یافت."

and conquer the other."

این قبیله موفقیت بیشتری خواهد داشت و بر دیگری توفق خواهد یافت."

He went on to say that "Selfish and contentious people

داروین ادامه میدهد و میگوید "افراد خودخواه و ستیزه‌ جو با همدیگر رابطه برقرار نمیکنند،

will not cohere,

داروین ادامه میدهد و میگوید "افراد خودخواه و ستیزه‌ جو با همدیگر رابطه برقرار نمیکنند،

and without coherence

و بدون رابطه متقابل کار موثری نمیتوان انجام داد."

nothing can be effected."

و بدون رابطه متقابل کار موثری نمیتوان انجام داد."

In other words,

به عبارت دیگر،

Charles Darwin believed

چارلز داروین به انتخاب گروهی معتقد بود.

in group selection.

چارلز داروین به انتخاب گروهی معتقد بود.

Now this idea has been very controversial for the last 40 years,

حالا این ایده در طول ۴۰ سال گذشته خیلی بحث برانگیز بوده،

but it's about to make a major comeback this year,

ولی امسال دوباره یک بازگشت مهم خواهد داشت،

especially after E.O. Wilson's book comes out in April,

مخصوصا بعد از اینکه کتاب 'ای.او.ویلسون' در ماه آپریل بیرون بیاد،

making a very strong case

که در اون بحث مهمی رو مطرح کرده

that we, and several other species,

که ما، و خیلی دیگه از موجودات دیگه،

are products of group selection.

محصولات انتخاب گروهی هستیم.

But really the way to think about this

ولی واقعا راه فکر کردن راجع به این مساله اینه که به عنوان انتخاب چند لایه بهش نگاه کنیم.

is as multilevel selection.

ولی واقعا راه فکر کردن راجع به این مساله اینه که به عنوان انتخاب چند لایه بهش نگاه کنیم.

So look at it this way:

بنابراین بهش به این صورت نگاه کنید:

You've got competition going on within groups and across groups.

هم در داخل یک گروه‌ مشخص رقابت در جریان است و هم در میان گروه‌های مختلف.

So here's a group of guys on a college crew team.

اینجا یک گروه از پسرها رو در یک گروه قایقرانی کالج میبینیم.

Within this team

در داخل این تیم رقابت وجود داره.

there's competition.

در داخل این تیم رقابت وجود داره.

There are guys competing with each other.

پسرهایی هستند که با همدیگه در حال رقابت هستند.

The slowest rowers, the weakest rowers, are going to get cut from the team.

پاروزن های کند، پاروزن های ضعیف، از تیم خط خواهند خورد.

And only a few of these guys are going to go on in the sport.

و فقط چندتا از این پسرها به این ورزش ادامه خواهند داد.

Maybe one of them will make it to the Olympics.

ممکنه فقط یکی از اونها بتونه به المپیک راه پیدا کنه.

So within the team,

بنابراین در داخل این تیم،

their interests are actually pitted against each other.

سود آنها در تقابل با همدیگه قرار داره.

And sometimes it would be advantageous

و بعضی وقت‌ها ممکنه برای یکی از این پسرها سودمند باشه

for one of these guys

و بعضی وقت‌ها ممکنه برای یکی از این پسرها سودمند باشه

to try to sabotage the other guys.

که در کار دیگران کارشکنی کنه.

Maybe he'll badmouth his chief rival

ممکنه زیرآب رقیب اصلیش رو جلوی مربیش بزنه.

to the coach.

ممکنه زیرآب رقیب اصلیش رو جلوی مربیش بزنه.

But while that competition is going on

ولی درحالیکه اون رقابت داخل یک قایق در حال رخ دادنه،

within the boat,

ولی درحالیکه اون رقابت داخل یک قایق در حال رخ دادنه،

this competition is going on across boats.

رقابتی هم بین دیگر قایق‌ها در حال رخ دادنه.

And once you put these guys in a boat competing with another boat,

و همین که شما این پسرها رو در یک قایق قرار میدهید که با یک قایق دیگر رقابت کنند،

now they've got no choice but to cooperate

حالا دیگه اونها هیچ چاره‌ای جز همکاری با همدیگه ندارند

because they're all in the same boat.

چون همه‌شون توی یه قایق هستند.

They can only win

فقط در صورتی میتوانند مسابقه رو ببرند که به عنوان یک تیم با همدیگه همکاری کنند.

if they all pull together as a team.

فقط در صورتی میتوانند مسابقه رو ببرند که به عنوان یک تیم با همدیگه همکاری کنند.

I mean, these things sound trite,

منظورم اینه که، ممکنه که این چیزهایی که میگم قدیمی و از مد افتاده باشن،

but they are deep evolutionary truths.

ولی اونها حقایق عمیق تکاملی هستند.

The main argument against group selection

همیشه استدلال اصلی بر علیه انتخاب گروهی این بوده

has always been

همیشه استدلال اصلی بر علیه انتخاب گروهی این بوده

that, well sure, it would be nice to have a group of cooperators,

که، خب باشه قبول، خیلی خوبه که گروهی از افرادی که با همدیگه همکاری میکنند داشته باشیم

but as soon as you have a group of cooperators,

ولی همین که گروهی از این افراد که با همدیگه همکاری میکنند بوجود بیاد،

they're just going to get taken over by free-riders,

اونها به زودی بوسیله مفت خورها از بین میرن،

individuals that are going to exploit the hard work of the others.

افرادی که میخوان از سخت کوشی دیگران بهره برداری کنند.

Let me illustrate this for you.

اجازه بدین که این مفهوم رو برانتون به تصویر بکشم.

Suppose we've got a group of little organisms --

فرض کنید که ما گروهی از موجودات زنده داریم --

they can be bacteria, they can be hamsters; it doesn't matter what --

اصلا مهم نیست چه موجودی، میتونن باکتری باشند، یا میتونن همستر(موش صحرایی) باشند -

and let's suppose that this little group here, they evolved to be cooperative.

و بیایید فرض کنیم که این گروه کوچک، بصورتی تکامل یافته‌ اند که با همدیگه همکاری کنند.

Well that's great. They graze, they defend each other,

خب این خیلی عالیه. اونها با همدیگه غذا میخورن، از همدیگه دفاع میکنن،

they work together, they generate wealth.

اونها با همدیگه کار میکنن، با همدیگه دارایی و ثروت تولید میکنند.

And as you'll see in this simulation,

و همینطور که در ویدیوی شبیه سازی شده میبینید،

as they interact they gain points, as it were, they grow,

همینطور که اونها با هم تقابل دارند اهدافی رو بدست میاورند، انگار که پیشرفت میکنند،

and when they've doubled in size, you'll see them split,

و وقتی که اندازه شون دو برابر میشه، میبینید که از هم جدا میشوند،

and that's how they reproduce and the population grows.

و اینطوریه که اونها تولید مثل میکنند و جمعیتشون رشد پیدا میکنه.

But suppose then that one of them mutates.

ولی فرض کنید که یکی از اونها جهشی ژنتیکی کنه.

There's a mutation in the gene

یک جهش در ژن بوجود بیاد

and one of them mutates to follow a selfish strategy.

و یکی از اونها جهش ژنتیکی ای داشته باشه که از استراتژی خودخواهی پیروی کنه.

It takes advantage of the others.

از دیگران سوء استفاده کنه.

And so when a green interacts with a blue,

و بنابراین وقتی که سبز رنگ با یک آبی رنگ تقابل پیدا میکنه،

you'll see the green gets larger and the blue gets smaller.

خواهید دید که سبزه بزرگتر میشه و آبیه کوچکتر میشه.

So here's how things play out.

بنابراین اوضاع به این صورت پیش میره.

We start with just one green,

ما فقط با یک سبز شروع میکنیم،

and as it interacts

و همینطور که اون با دیگران تقابل پیدا میکنه

it gains wealth or points or food.

دارایی یا اهداف یا غذا بدست میاره.

And in short order, the cooperators are done for.

و در مدت زمانی کوتاهی، همکاری از بین میره.

The free-riders have taken over.

مفت خورها کنترل رو بدست میگیرند.

If a group cannot solve the free-rider problem

اگر یک گروه نتونه مشکل مفت خورها رو حل کنه

then it cannot reap the benefits of cooperation

پس نمیتونه از مزایای همکاری استفاده کنه

and group selection cannot get started.

و انتخاب بر پایه گروه نمیتونه آغاز بشه.

But there are solutions to the free-rider problem.

ولی برای حل مشکل مفت خورها راه حل هایی هست.

It's not that hard a problem.

اون قدرها هم مشکل سختی نیست.

In fact, nature has solved it many, many times.

در واقع، طبیعت بارها و بارها اینکار رو انجام داده.

And nature's favorite solution

و راه حل مورد علاقه طبیعت اینه که همه رو توی یک قایق قرار بده.

is to put everyone in the same boat.

و راه حل مورد علاقه طبیعت اینه که همه رو توی یک قایق قرار بده.

For example,

برای مثال،

why is it that the mitochondria in every cell

چرا میتوکوندریا در هر سلول دی.ان.ای خودش رو داره،

has its own DNA,

چرا میتوکوندریا در هر سلول دی.ان.ای خودش رو داره،

totally separate from the DNA in the nucleus?

که کاملا از دی.ان.ای هسته سلول جداست؟

It's because they used to be

بخاطر اینه که اونها باکتری‌های زنده آزاد جداگانه‌ای بوده اند

separate free-living bacteria

بخاطر اینه که اونها باکتری‌های زنده آزاد جداگانه‌ای بوده اند

and they came together

که به همدیگه پیوسته اند

and became a superorganism.

و تبدیل به یک موجود زنده پیچیده‌ تر شده اند.

Somehow or other -- maybe one swallowed another; we'll never know exactly why --

بلاخره یه جوری -- شاید یکی از اونها اون یکی رو بلعیده، هیچوقت نخواهیم فهمید چگونه --

but once they got a membrane around them,

ولی همینکه اونها پوسته‌ای دورشون میسازن،

they were all in the same membrane,

اونها همه شون داخل یک پوسته قرار دارند،

now all the wealth-created division of labor,

حالا همه دارایی و ثروت بوجود آمده از زحمت

all the greatness created by cooperation,

همه عظمت خلق شده بوسیله همکاری‌ها،

stays locked inside the membrane

داخل این پوسته میمونه و ظبط میشه

and we've got a superorganism.

و به اینصورت یک موجود زنده پیچیده بدست خواهیم آورد.

And now let's rerun the simulation

حالا بیایید شبیه سازی رو دوباره اجرا کنیم

putting one of these superorganisms

و یکی از این موجودات زنده پیچیده رو

into a population of free-riders, of defectors, of cheaters

داخل جمعیتی از مفت خورها، خرابکارها، و جرزن ها قرار بدیم

and look what happens.

و ببینیم که چه اتفاقی میافته.

A superorganism can basically take what it wants.

یک موجود زنده پیچیده بطور اساسی میتونه چیزی رو که لازم داره بدست بیاره.

It's so big and powerful and efficient

این خیلی عظیم و قدرتمند و موثره

that it can take resources

که میتونه از سبز رنگ‌ها، از خرابکارها و جرزن ها استفاده کنه.

from the greens, from the defectors, the cheaters.

که میتونه از سبز رنگ‌ها، از خرابکارها و جرزن ها استفاده کنه.

And pretty soon the whole population

و خیلی زود همه اون جمعیت

is actually composed of these new superorganisms.

در واقع از این موجودات زنده پیچیده تشکیل میشه.

What I've shown you here

چیزی که من اینجا به شما نشون دادم

is sometimes called a major transition

بعضی وقت ها در تاریخ تکامل به اسم تحول عمده شناخته میشه.

in evolutionary history.

بعضی وقت ها در تاریخ تکامل به اسم تحول عمده شناخته میشه.

Darwin's laws don't change,

قوانین داروین عوض نمیشوند،

but now there's a new kind of player on the field

ولی الان یک نقش یا بازیگر جدید در میدان وجود داره

and things begin to look very different.

و موضوعات کم کم خیلی متفاوت به نظر میرسند.

Now this transition was not a one-time freak of nature

حالا این تحول چیزی نبود که در طبیعت یکباره بوجود اومده باشه

that just happened with some bacteria.

که یکبار روی یک باکتری بوجود اومده باشه.

It happened again

این اتفاق یکبار دیگه حدود ۱۲۰ یا ۱۴۰ میلیون سال پیش دوباره افتاد

about 120 or a 140 million years ago

این اتفاق یکبار دیگه حدود ۱۲۰ یا ۱۴۰ میلیون سال پیش دوباره افتاد

when some solitary wasps

وقتی که چند زنبور تنها

began creating little simple, primitive

شروع کردند به ساخت آشیانه یا کندوهایی خیلی ساده و ابتدایی.

nests, or hives.

شروع کردند به ساخت آشیانه یا کندوهایی خیلی ساده و ابتدایی.

Once several wasps were all together in the same hive,

همینکه چند زنبور با همدیگه در یک کندو بودند

they had no choice but to cooperate,

چاره دیگری جز همکاری نداشتند،

because pretty soon they were locked into competition

چون خیلی زود اونها درگیر رقابت با دیگر کندوها شدند.

with other hives.

چون خیلی زود اونها درگیر رقابت با دیگر کندوها شدند.

And the most cohesive hives won,

و پیوسته‌ترین کندوها در این رقابت برنده میشدند،

just as Darwin said.

همینطور که داروین گفته.

These early wasps

این زنبورهای اولیه

gave rise to the bees and the ants

باعث بوجود آمدن زنبورهای عسل و مورچه ها شدند

that have covered the world

که سطح زمین رو پر کرده اند و جو زیستی اون رو تغییر دادند.

and changed the biosphere.

که سطح زمین رو پر کرده اند و جو زیستی اون رو تغییر دادند.

And it happened again,

و این دوباره اتفاق افتاد،

even more spectacularly,

حتی تماشایی تر و دیدنی تر،

in the last half-million years

در طول نیم میلیون سال گذشته

when our own ancestors

وقتی که اجداد ما دارای فرهنگ شدند،

became cultural creatures,

وقتی که اجداد ما دارای فرهنگ شدند،

they came together around a hearth or a campfire,

اونها با همدیگه دور اجاق یا آتش جمع میشدند،

they divided labor,

اونها کارهاشون رو با همدیگه تقیسم میکردند،

they began painting their bodies, they spoke their own dialects,

اونها شروع کردند به رنگ کردن بدن هایشان، اونها با لهجه خوشون صحبت میکردند،

and eventually they worshiped their own gods.

و در نهایت اونها خدایان خوشون رو پرستیدند.

Once they were all in the same tribe,

وقتی که همه اونها داخل یک قبیله بودند،

they could keep the benefits of cooperation locked inside.

اونها میتوانستند فواید همکاری رو داخل خودشون نگه دارند.

And they unlocked the most powerful force

و اونها قوی ترین نیروی شناخته شده در این سیاره رو کشف کردند،

ever known on this planet,

و اونها قوی ترین نیروی شناخته شده در این سیاره رو کشف کردند،

which is human cooperation --

که همکاری انسانی است --

a force for construction

نیرویی برای ساختن و نابود کردن.

and destruction.

نیرویی برای ساختن و نابود کردن.

Of course, human groups are nowhere near as cohesive

البته که گروه های انسانی از نظر پیوستگی اصلا شبیه به کندوهای زنبورهای عسل نیستند.

as beehives.

البته که گروه های انسانی از نظر پیوستگی اصلا شبیه به کندوهای زنبورهای عسل نیستند.

Human groups may look like hives for brief moments,

گروه های انسانی در نگاه اول ممکنه شبیه به کندوها به نظر برسند،

but they tend to then break apart.

ولی اونها به از هم پاشیدن گرایش دارند.

We're not locked into cooperation the way bees and ants are.

ما بصورتی که مورچه ها و زنبورهای عسل درگیر همکاری هستند، با هم همکاری نداریم.

In fact, often,

در واقع، بعضی وقت ها

as we've seen happen in a lot of the Arab Spring revolts,

همینطور که دیدیم بارها در جنبش های انقلابی اعراب این اتفاق افتاده،

often those divisions are along religious lines.

اغلب تفرقه‌ها در مرزهای مذهب بوجود می‌آیند.

Nonetheless, when people do come together

هرچند وقتی که مردم با همدیگر متحد میشوند

and put themselves all into the same movement,

و خودشون رو وقف یک جنبش یکسان میکنند،

they can move mountains.

میتوانند کوه ها رو جابجا کنند.

Look at the people in these photos I've been showing you.

به این مردمی که عکس هایشان رو به شما نشون دادم نگاه کنید.

Do you think they're there

آیا فکر میکنید که آنها به دنبال منافع شخصی خودشون هستند؟

pursuing their self-interest?

آیا فکر میکنید که آنها به دنبال منافع شخصی خودشون هستند؟

Or are they pursuing communal interest,

یا به دنبال رسیدن به منافع مشترک هستند،

which requires them to lose themselves

که لازمه اون گذشتن از خود تبدیل شدن به جزیی از یک کُل است؟

and become simply a part of a whole?

که لازمه اون گذشتن از خود تبدیل شدن به جزیی از یک کُل است؟

Okay, so that was my Talk

بسیار خب، این موضوع سخنرانی من بود

delivered in the standard TED way.

که بصورت مدل استاندارد تد ارائه شد.

And now I'm going to give the whole Talk over again

و الان من میخوام همه بحث رو دوباره در طول مدت سه دقیقه

in three minutes

و الان من میخوام همه بحث رو دوباره در طول مدت سه دقیقه

in a more full-spectrum sort of way.

بصورت یک طیف کامل ارائه بدم.

(Music)

(موسیقی)

(Video) Jonathan Haidt: We humans have many varieties

(ویدیو) جاناتان هایت: ما انسانها تجربه‌های مختلفی از مذهب داریم،

of religious experience,

(ویدیو) جاناتان هایت: ما انسانها تجربه‌های مختلفی از مذهب داریم،

as William James explained.

همونطور که ویلیام جیمز توضیح داده.

One of the most common is climbing the secret staircase

یکی از عمومی ترین آنها بالارفتن از پلکان روحانی و معنوی و ندیده گرفتن خودمونه.

and losing ourselves.

یکی از عمومی ترین آنها بالارفتن از پلکان روحانی و معنوی و ندیده گرفتن خودمونه.

The staircase takes us

این پلکان ما رو از تجربه‌های زندگی مادی یا روزمره

from the experience of life as profane or ordinary

این پلکان ما رو از تجربه‌های زندگی مادی یا روزمره

upwards to the experience of life as sacred,

به سمت تعالی و تجربه‌های روحانی یا عمیقا به هم پیوسته از زندگی میبره.

or deeply interconnected.

به سمت تعالی و تجربه‌های روحانی یا عمیقا به هم پیوسته از زندگی میبره.

We are Homo duplex,

ما موجوداتی دو مرحله‌ای هستیم،

as Durkheim explained.

همونطور که دورکهایم توضیح داده.

And we are Homo duplex

و ما بخاطر این دو مرحله‌ای هستیم

because we evolved by multilevel selection,

چون ما توسط انتخابی چند سطحی تکامل پیدا کرده‌ایم،

as Darwin explained.

همونطور که داروین توضیح داده.

I can't be certain if the staircase is an adaptation

نمیشه مطمئن بود که این پلکان یک ویژکی انطباقی است

rather than a bug,

یا یک اشکال [در سیستم ما]،

but if it is an adaptation,

ولی اگر اون یک قابلیت تطبیقی است،

then the implications are profound.

پس مفهومی ژرف و عمیق در پی خواهد داشت.

If it is an adaptation,

اگر یک قابلیت تطبیق است،

then we evolved to be religious.

پس ما بصورتی تکامل یافته‌ایم که مذهبی باشیم.

I don't mean that we evolved

منظورم این نیست که ما بطوری تکامل یافته ایم

to join gigantic organized religions.

که به دین‌های سازماندهی شده عظیم و بزرگ بپیوندیم.

Those things came along too recently.

اینها جدیدا بوجود آمده‌اند.

I mean that we evolved

منظورم این است که ما بصورتی تکامل یافته‌ایم

to see sacredness all around us

که بتوانیم معنویت را در اطراف خود ببینیم

and to join with others into teams

و به دیگران بپیوندیم که تیم‌ها را بسازیم

and circle around sacred objects,

و دور و بر اشیاء، افراد و ایده‌های روحانی بگردیم.

people and ideas.

و دور و بر اشیاء، افراد و ایده‌های روحانی بگردیم.

This is why politics is so tribal.

برای همین است که سیاست خیلی قبیله‌ای است.

Politics is partly profane, it's partly about self-interest,

بخشی از سیاست مادی است، بخشی از اون راجع به منافع شخصی است،

but politics is also about sacredness.

ولی سیاست همچنین درباره مفهوم روحانی بودن هم هست.

It's about joining with others

درباره پیوستن به دیگران برای دنبال کردن ایده‌های اخلاقی است.

to pursue moral ideas.

درباره پیوستن به دیگران برای دنبال کردن ایده‌های اخلاقی است.

It's about the eternal struggle between good and evil,

درباره درگیری ازلی بین خوبی و بدی است،

and we all believe we're on the good team.

و همه ما معتقدیم که عضو تیم خوبی هستیم.

And most importantly,

و از همه مهمتر،

if the staircase is real,

اگر پلکان واقعی باشد،

it explains the persistent undercurrent

میتونه جریان پنهانی نارضایتی در زندگی مدرن رو توضیح بده.

of dissatisfaction in modern life.

میتونه جریان پنهانی نارضایتی در زندگی مدرن رو توضیح بده.

Because human beings are, to some extent,

چون انسانها، تا حدودی مثل زنبورهای عسل اجتماعی هستند.

hivish creatures like bees.

چون انسانها، تا حدودی مثل زنبورهای عسل اجتماعی هستند.

We're bees. We busted out of the hive during the Enlightenment.

ما زنبورهای عسل هستیم. ما در طول عصر روشنگری از کندویمان بیرون آمدیم.

We broke down the old institutions

ما بنیادهای قدیمی رو تجزیه کردیم

and brought liberty to the oppressed.

و به ستمگران آزادی عمل دادیم.

We unleashed Earth-changing creativity

ما افسار خلاقیتی که قابلیت تغییر کره زمین رو داشت رها کردیم

and generated vast wealth and comfort.

و ثروت و آسایش عظیمی رو تولید کردیم.

Nowadays we fly around

امروزه ما مثل زنبورهای عسل تنهایی که از آزادی خود لذت میبره به اطراف پرواز میکنیم.

like individual bees exulting in our freedom.

امروزه ما مثل زنبورهای عسل تنهایی که از آزادی خود لذت میبره به اطراف پرواز میکنیم.

But sometimes we wonder:

ولی بعضی وقت‌ها در شگفت میشویم:

Is this all there is?

آیا این همه چیزیه که هست؟

What should I do with my life?

من باید با زندگیم چکار کنم؟

What's missing?

چه چیزی گم شده و مفقوده؟

What's missing is that we are Homo duplex,

چیزی که گم شده اینه که ما موجودات دو سطحی‌ای هستیم،

but modern, secular society was built

ولی جامعه مدرن و جدا از مذهب بطوری ساخته شده

to satisfy our lower, profane selves.

که وجه پایین و مادی ما رو ارضا کنه.

It's really comfortable down here on the lower level.

خیلی این پایین، در سطح مادی پایینی راحته.

Come, have a seat in my home entertainment center.

بیایید، در مرکز سرگرمی خانگی من بنشینید.

One great challenge of modern life

یکی از چالش‌های زندگی مدرن

is to find the staircase amid all the clutter

اینه که پلکان رو با وجود اینهمه همهمه و بهم ریختگی پیدا کنیم

and then to do something good and noble

و بعدش همینکه از اون بالا رفتیم یه کاری کنیم که خوب و شرافتمندانه باشه.

once you climb to the top.

و بعدش همینکه از اون بالا رفتیم یه کاری کنیم که خوب و شرافتمندانه باشه.

I see this desire in my students at the University of Virginia.

من این میل رو در شاگردانم در دانشگاه ویرجینیا میبینم.

They all want to find a cause or calling

همه اونها میخواهند دلیل یا پیشه‌ای رو پیدا کنند

that they can throw themselves into.

که بتوانند خودشون رو وقف اون کنند.

They're all searching for their staircase.

همه شون به دنبال پلکان خودشون میگردن.

And that gives me hope

و این به من امید میده

because people are not purely selfish.

چون مردم کاملا خودخواه نیستند.

Most people long to overcome pettiness

بیشتر افراد آرزو میکنند که بر کوته فکری غلبه کنند

and become part of something larger.

و به جزیی از چیزی بزرگتر تبدیل شوند.

And this explains the extraordinary resonance

و این میتونه طنین شگفت آور این استعاره ساده

of this simple metaphor

و این میتونه طنین شگفت آور این استعاره ساده

conjured up nearly 400 years ago.

که بصورت معجزه آسایی نزدیک به ۴۰۰ سال پیش بوجود اومده رو توضیح بده.

"No man is an island

"هیچ فردی یک جزیره مختص به خودش نیست.

entire of itself.

"هیچ فردی یک جزیره مختص به خودش نیست.

Every man is a piece of the continent,

هر فرد قطعه‌ای از یک قاره است، جزیی از کل."

a part of the main."

هر فرد قطعه‌ای از یک قاره است، جزیی از کل."

JH: Thank you.

ج.ه: از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)